Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 16.200 meter gelopen in 1:24:10, hsm 117. Met vermoeide benen begonnen, maar toch goed gefinisht, ondanks een fikse val. Voor het eerst sinds lang weer naar het Merodese bos gegaan om Kasterlee voor te bereiden. Met de tip van de voet tegen het uiteinde van een tak, en in de lucht gecatapulteerd. Eerst op de rechterknie en daarna op de linkerknie en tenslotte op het rechterhand terechtgekomen. Zwaar geschaafde en pijnlijke knieen tot gevolg, maar de training toch verder kunnen zetten. Thuis aangekomen de modder en het steengruis uit de wonde gewassen en ontsmet. Nu is het wachten of alles op zijn plaats is blijven zitten en er geen inwendige kneuzingen zijn. Ik wou er deze week nochtans een zware trainingsweek van maken, met veel kilometers. Om de twee laatste weken richting Kasterlee aan supercompensatie te kunnen doen.
Deze morgend kunnen uitslapen dankzij het winteruur, dan de gebruikelijke boterham met choco. Twee mokken koffie, een paar keer de toiletten bezoeken, de sporttas nazien, niets vergeten! De verplaatsing naar Etten-Leur is een autorit van minder dan een uurtje rijden, een aanrader. Het is voor de zesde maal dat ik aan deze marathon zal deelnemen, met wisselend succes. Voor de inschrijving, de kleedruimte en voor een drankje moet je in de Nobbelaer zijn.
We komen daar snel volk tegen, Marc Papanikitas en Bart de Grove zijn ondermeer van de partij. Op het gemak een ice-tea drinken, de rest van de familie drinkt een warme chocomelk, even de tijd doden. Veertig minuten voor de start is het tijd om van kledij te veranderen, Wat vaseline smeren en reflexspray spuiten. Dan op het gemak naar het startvak, hier geen gedrum en nervositeit, rustig naar de eerste startrij, zonder gedoe. Om 11:30 worden we op gang geschoten, van de eerste meters voel ik dat het mijn dagje niet zou worden.
De dijspieren lijken wel te kort, en de voetpees protesteerd in volledige harmonie met de rechter achillespees. Toch kan ik het niet laten om zo goed als mogelijk op te schuiven, de eerste drie kilometer gaan in ( 0:11:11). Met een 1.5 km met wind mee, de wind zal vandaag een grote tegenstander worden, we zijn na 4 km met 4 lopers. Dat is een klein groepje na een toch normale aanvang, andere jaren is de groep zeker dubbel zo groot. De voetpees, achillespees en dijspieren doen het toch iets beter, maar het tempo is al gevoelig gezakt.
Op zes kilometer komen we door in (0:22:53) de wind doet zijn werk al, de groep met Bart verdwijnt in de verte. Ik doe mijn deel van het kopwerk, om het tempo niet teveel te laten zakken, maar we zijn ondertussen nog maar met twee. Veel recuperatie zit er dus niet in, op goed 100 meter loopt Phillip Vermoens, maar we komen geen meter dichterbij. Kilometer negen in (0:34:58) dat is voor de laatste drie km trager dan 4:00/km, ik zie de bui al hangen. De frisheid is ook ver te zoeken, de zwaardere trainingsweek zit in de benen, maar ik heb een hoger doel voor ogen.
Ik probeer mijn gedachten te verzetten en niet teveel over de wedstrijd van vandaag na te denken, positieve signalen vinden. De marathon en zeker het goed gevoel is een kwestie van een goed gevoel in het hoofd, en positief blijven denken. Kilometer twaalf in (0:46:42) weer onder de 4:00/km, ondanks we met de wind af te rekenen hebben, maar straks wind mee. Mijn gemiddelde hartslag ligt nu op 145 hsm dat is normaal goed voor een 3:50/km, vandaag amper goed voor 4:00/km. De loopgezel die nu tempo maakt ging voor een tijd onder de 2:45:00, die moet goed versnellen wind mee, om dat te halen.
Het kan ook dat hij een negatief split wil lopen, maar aan zijn ademhaling, die de mijne overstemd te horen, heb ik mijn twijfels. Kilometer vijftien gaat in (0:58:27) het zal het laatste blok van drie kilometer worden die onder de 4:00/km zal gaan. Ik beslis na de bevoorrading, het gat op Phillip dicht te lopen, we hebben nu toch wind mee hebben tot aan de eerste doorkomst. Het duurt toch twee kilometer voor ik er bij ben, toon direkt mijn goede bedoelingen en loop op kop om tempo te maken. Op kilometer achttien ( 1:10:29) loop ik zelf al 50 meter voor Phillip uit, nochtans heb ik niet het gevoel dat ik versnel.
Meer loop ik op recuperatie, hopend wat te herstellen, voor de tweede helft van de wedstrijd , die zich loodzwaar aankondigd. Halfweg komen we door in 1:23:01, Phillip is weer komen aansluiten en heeft weer de kop genomen, ik kan amper volgen. Op kilometer vierentwintig (1:34:27) moet ik Phillip laten gaan, de eenzame calvarietocht van het Joggerke neemt aanvang. Ik voel de kracht zo uit de benen vloeien, maar aan opgeven denk ik niet, het is best normaal dat ik vermoeid geraak. Marathons zijn geen joggings dat doet men niet ongestraft week na week, toch hoop ik binnen de drie uur te finishen.
Kilometer dertig in 2:00:00 rond, onder de 5 min/ km blijven lopen en mijn weddenschap is binnen , dat moet zeker kunnen. Wat karakter tonen, als er iets is wat ik bezit is het wel karakter, maak ik me sterk, ik word voorbij gelopen door Christian Cappele. Het heeft toch elke keer een knakje in het vertrouwen, kilometer drieendertig (2:13:22) het word rekenen hoeveel onder de drie uur. Een goede afleiding, want ondertussen zit de rechterheup en bil in een lichte niet overgaande kramp, op de tanden bijten en doorgaan. Kilometer zesendertig (2:26:43) De laatste bevoorrading is achter de rug en de wind is nu in het voordeel, de redding?
In de verte zie ik Christian over Phillip gaan, die op zijn beurt niet meer uitloopt op mij, ik steek een tandje bij, wie weet? Zelf met wind mee blijft het zwaar, geen al te beste dag maar ik put motivatie uit het feit dat ik weer aan 14 km/uur loop. Kilometer negenendertig (2:39:39) ik krijg het weer ontzettend kwaad, mijn rechterbeen wil precies niet meer meewerken. De laatste keer de brug over, Phillip heeft het blijkbaar nog moeilijker en verliest meter per meter, een atleet raast me voorbij. Met een laatste krachtinspanning ga ik over Phillip, de speaker kondigd mijn 7de finish op de marathon in vijftig dagen aan.
Vandaag een losloopje gedaan van 9.200 meter gelopen in 0:45:32, hsm 108. Een rustig losloopje in de druilregen, de benen toch enigzins laten herstellen. Morgen staat dus de laatste van de zeven marathons in 50 dagen op het programma. Het is de herfstmarathon van Etten-Leur, voor de 6de maal loop ik er een marathon. Met een ongewijzicht parkoer gedurende al deze jaren, maar sterk wisselende omstandigheden. Met veel wind en regen tot tropisch warm voor de tijd van het jaar, de onbekende factor. Het word zo al een zware klus, ik heb deze week iets te weinig recuperatie in de trainingen gelegd.
Vandaag een duurloop met versnellingen goed voor 12.100 meter gelopen in 0:51:20, hsm 127. Een veel te zware training zo kort voor de herfstmarathon van Etten-Leur van zondag 25-10-2009. Maar ook dat past in een breder kader naar de marathon van Kasterlee binnen drie weken. De benen voelden nochtans niet super aan, het is al een zware week geweest na Echternach. Morgen zal het pas de tweede rustige trainingsdag zijn van deze week, faré fatigé zoals Bettini deed. Het word dus een zware klus zondag in Etten-Leur, voor een 7de marathon in 50 dagen tijd. Op het programma van morgen staat een acht kilometer los lopen, en daarna wat rusten.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 0:59:51, hsm 118. Cresendo gelopen die trage duurloop traagste km 5:45, snelste km 3:51. De benen voelden zwaar aan, met het sneller lopen ging het paradoxaal wat beter. Het zal gemakkelijker gaan als de loopefficientie beter is, technisch iets verzorgder. Niet dat ik daarin een kraan ben, het tegendeel is waar, eerder een boerenpaard. Als ik zo kan blijven doorlopen zal ik over de 120 kilometer zitten deze week. Morken een trage duurloop van 10 kilometer met een paar versnellingen.
Vandaag een tempoloop van 16.500 meter gelopen in 1:05:28, hsm 139. De halve marathon van gisteren en de marathon van zondag zaten nog in de benen. Het was moeilijk om het tempo op 15 km/uur te houden, gewoon knokken. Zeker de lange stukken tegen de wind in, was het moeilijk alleen het tempo hoog te houden. Een mens vraagt zich soms af hoe je dat in gods naam, een marathon lang vol kunt houden. Tevreden over de training, en over het karakter, dat ik het vol gehouden heb, zonder versagen. Morgen staat er een trage duurloop van 10 km op het programma, maar er kan wat bijkomen.
Vandaag een trage duurloop van 21.000 kilometer gelopen in 1:38:04, hsm 121. De kaap van de 5.000 loopkilometer in 2009 werd al na 600 meter overschreden. Het herstel van de marathon van Echternach, loopt voorspoedig, dankzij twee vrije dagen. Ik heb er dus maar een goede trage duurtraining van gemaakt, een halve marathon. Nooit in de problemen geweest, na een kilometer was ik de pijn aan de voetpees al vergeten. Het tempo was wel wat wisselvallig, maar dat lag meer aan de koude wind, dan de conditie. De heup en rechterbil voelden ook wat voos aan, maar ook dat verdween met de kilometers. Morgen staat er een interval van in totaal 15 kilometer op het programma.
Vandaag een recuperatieloop van 12.000 meter gelopen in 1:03:21, hsm 107. Samen met mijn oudste zoon Jorgi, die ongeveer deze afstand op zijn schema had staan. Ook hij moest een lange trage duurloop lopen en dit na zijn 14 km in Echternach. De afstand werd vlot gehaald, hoewel het voor Jorgi nog iets minder snel mocht gaan. Bij mij voelden de zware benen en de ontstekingshaarden allerhande niet teveel door. Dus een goede recuperatietraining en een goede aanloop naar slotakkoord van zondag. De laatste en zevende kwaliteitsmarathon in een periode van vijftig dagen. Morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma.
De marathon van Echternach, is een vaste afspraak van de Herenthoutse marathonatleten en supporters. Hoewel de loopgroep elk jaar wat minder word, blijft het een leuk week-end samenzijn, en voor de niet lopers een mooi wandelfestijn. Een kleine loopgroep dit jaar met mezelf als enige marathonloper en een aflossingsploeg, bestaande uit mijn vrouw Carine en zonen Jorgi en Kenney en Jeanine Verelst. De vooravond van de marathon word er overvloedig veel eten en en drank naar binnen gespeeld en weinig geslapen. Het is altijd afwachten hoe het lichaam daar op reageerd, en of de prestaties er onder lijden, de supportes houden hun sterk.
De aflossingsploeg sp2rt doet het uitstekend en finisht als 8ste in 3:19:00, een verbetering van 21 minuten tegenover vorig jaar. Aan de start van de marathon staan een kleine 400 atleten hun opwachting te maken, het is fris buiten, amper 3°. Het startschot weerklinkt en er stuiven me een vijtigtal atleten voorbij, waarvan de meesten de tien mijl lopen. Dat worden de hazen en mikpunten in de eerst zestien kilometer van de marathon, de drie kilometer kom ik door in (0:11:25). Een moeizame start omdat het gevoel in de benen niet zo goed is, is het de alcohol die door de aderen stroomt.
Af en toe ga ik in het spoor van een 10 mijl loper mee, omdat ik zelf moeilijk tempo kan houden, 10 km in (0:38:26). Het gevoel word iets beter waar schijnlijk omdat het tempo iets lager ligt, het eerste gedeelte loop ook iets makkelijker. Na goed vijftien kilometer (0:57:49)moet ik afstand doen van mijn haas, die al richting finish gaat, maar ik heb een goed tempo. Nummer dertien van de marathon loopt nog 50 meter voor me uit en word het volgende mikpunt, om naar toe te lopen. Nog voor kilometer 16 heb ik hem te grazen en laat hem 500 meter verder achter, de grote leegte gaapt nu voor me uit.
Half marathon kom ik door in (1:21:47) veel te snel voor een negatief split te lopen, en de snelheid is de laatste 5 km gezakt. De tweede helft van de marathon is ook de zwaarste en de volgende 12 km hebben we wind tegen, een zachte bries maar toch. Ik ga dan maar voor een tweede halve marathon in 1:24:00, dat brengt me een eindtijd onder de 2:46:00 op. Ondertussen nader ik de volgende atleet, die elke keer het bergop gaat meters verliest km 27 (1:45:23) ga ik erover. In de verte het volgende mikpunt, de volgende uitdaging, het zwaarste stuk van het parkoer ligt na de volgende klim achter de rug.
De kilometers gaan nog juist binnen de vier minuten, maar de hartslag ligt al dicht tegen de rode zone aan, met nog 15km te gaan. Kilometer 30 (1:57:10) ik zit nog op schema, maar in de open stukken word de wind voelbaar, of denk ik dat maar. In alweer een klim kom ik op de tiende plaats in de marathon terecht, we zij nu al een tijdje op duits grondgebied aan het lopen. De bevoorrading is hier wel veel minder dan in Brussel en Eindhoven, soms is er meer als vijf kilometer tussen de posten. En ik heb geen persoonlijke drank mee, Dus duurt het soms lang voor ik de druivesuiker kan doorspoelen, plakkerig.
Kilometer 35 (2:19:56) officieel, maar ik ben al zeker 500 meter verder, de km-tijden beginnen licht opt te lopen 4:03/km. De benen voelen te zwaar aan om te versnellen, een Engelse marathonloper heeft het moeilijk en stapt, op naar plaats negen. Het word echt zwaar, de opeen volgende marathons eisen hun tol, Toch maar doorbijten tot de finish, voor alweer een mooie tijd. De laatste kilometer zit er wat meer verval op, ik finish in 2:46:15, de tweede helft in 1:24:28, opeen paar seconden na 15 km/uur. Er word nog aangekondigd dat ik mijn 50ste marathon gefinisht heb, en krijg nog een attentie van de meegreisde supporters, bedankt.
Vandaag 9.100 meter loslopen in een tijd van 0:45:09, hsm 105. Saaie training maar nodig om toch wat actief herstel in te bouwen de dag voor een marathon. De benen voelen ook wat vermoeid aan, maar dat licht grotendeels aan het trage tempo. Binnen een klein uur vertrekken we richting Echternach, voor de 10de marathon van het seizoen. De rest van het gezin loopt er een estafette marathon, Voor het sp2rt-team.
Vandaag een trage duurloop van 11.300 meter gelopen in 0:50:33, hsm 123. Het betrof een trage duurloop met versnellingen, de eerste vijf kilometer in 0:25:00. Tien versnellingen over 200 meter met 200 meter gewoon ertussen, om te herstellen. Een redelijk goed verlopen training, niet dat het top was, maar ook niet slecht. De benen eens goed losgooien en de spieren prikkelen, en de pijnpuktjes opsporen. Vandaag zou er een artikel over het Joggerke in het nieuwsblad verschijnen. Mooi van het nieuwsblad om de modale jogger ook eens in de schijnwerpers te plaatsen. Morgen staat er een loslopertje van acht kilometer op het programma, dan richting Echternach.
Vandaag een trage duurloop van 12.000 kilometer gelopen in 0:55:27, hsm 113. De training van gisteren zat nog in de benen, dat voelde ik de eerste drie kilometer. Het ging daarna geleidelijk iets beter, zo heb ik het km-aantal kunnen opdrijven. Een week-totaal dat weer wat hoger zal liggen als het schema voorschrijft. Zondag een jubileummarathon indien ik hem uitloop, zal het mijn 50ste zijn. Ook mijn 10de marathon van het jaar en 6de in zes weken tijd,duizelingwekkende cijfers. Mijn 50ste marathon zou ik willen aangrijpen om (EINDELIJK)een negatief split te lopen. Morgen staat er een trage duurloop van 10 kilometer met versnellingen op het programma.
Vandaag een interval van 15.600 meter gelopen in 0:58:01, hsm 137. Het was een interval 6 maal 2000 meter snel, en 6 maal 600 meter normaal. De tempo's van 2000 meter gelopen tussen de 7:07 en 7:20 ruim 16 km/uur. Ik herstel veel beter van Eindhoven dan van Brussel, wat bewijst dat Brussel zwaar was. De eerste 600 meter ging tegen 14 km/uur, daarna rond de 15 km/uur. Het herstel ging elke keer goed, en de 2de kilometer werd sneller gelopen dan de eerste. De rest van de week gaan we toch wat meer aandacht besteden aan het herstel. Morgen staat er een trage duurloop van 10 kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 14.200 meter gelopen in 1:04:26, hsm 121. Als ik me de volgende twee weken beter voel drijf ik de trainingskilometers op. Ik doe de twee volgende marathons als veredelde kwaliteits-duurlopen. Zo kan ik misschien nog pieken naar mijn favoriete marathon in Kasterlee. Is het gevoel niet wat het moet zijn dan minder ik vaart, en luister naar mijn lichaam. Hoewel soms schreeuwt het nu al om rust, die wedstrijden zijn mentaal belastend. Vandaag had ik dus een goed gevoel en heb dus 4 km verder gelopen als het schema voorschreef. Het tempo zat er na 2 km goed in en ik ben dan op mijn elan door gegaan. Morgen staat er een wisseltemploop van 15 km op het programma, we zien wel wat het word.
Vandaag een trage duurloop van 10.800 meter gelopen in 0:53:16, hsm 115. Achter die hsm 115 mag een groot vraagteken geplaatst worden, de metingen werden verstoord. De benen voelden, zoals te verwachten vermoeid aan, toch iets frisser als na Brussel. De voetpeeswas weer het grootste slachtoffer van de marathon gevolgd door bil en rechterdij. Het lijk toch allemaal redelijk onder controle, het zal nodig zijn, want het seizoen is nog lang. Morgen staat er een trage duurloop van 10 kilometer op het programma.
