Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een losloopje gedaan van 9.200 meter gelopen in 0:45:32, hsm 108. Een rustig losloopje in de druilregen, de benen toch enigzins laten herstellen. Morgen staat dus de laatste van de zeven marathons in 50 dagen op het programma. Het is de herfstmarathon van Etten-Leur, voor de 6de maal loop ik er een marathon. Met een ongewijzicht parkoer gedurende al deze jaren, maar sterk wisselende omstandigheden. Met veel wind en regen tot tropisch warm voor de tijd van het jaar, de onbekende factor. Het word zo al een zware klus, ik heb deze week iets te weinig recuperatie in de trainingen gelegd.
Vandaag een duurloop met versnellingen goed voor 12.100 meter gelopen in 0:51:20, hsm 127. Een veel te zware training zo kort voor de herfstmarathon van Etten-Leur van zondag 25-10-2009. Maar ook dat past in een breder kader naar de marathon van Kasterlee binnen drie weken. De benen voelden nochtans niet super aan, het is al een zware week geweest na Echternach. Morgen zal het pas de tweede rustige trainingsdag zijn van deze week, faré fatigé zoals Bettini deed. Het word dus een zware klus zondag in Etten-Leur, voor een 7de marathon in 50 dagen tijd. Op het programma van morgen staat een acht kilometer los lopen, en daarna wat rusten.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 0:59:51, hsm 118. Cresendo gelopen die trage duurloop traagste km 5:45, snelste km 3:51. De benen voelden zwaar aan, met het sneller lopen ging het paradoxaal wat beter. Het zal gemakkelijker gaan als de loopefficientie beter is, technisch iets verzorgder. Niet dat ik daarin een kraan ben, het tegendeel is waar, eerder een boerenpaard. Als ik zo kan blijven doorlopen zal ik over de 120 kilometer zitten deze week. Morken een trage duurloop van 10 kilometer met een paar versnellingen.
Vandaag een tempoloop van 16.500 meter gelopen in 1:05:28, hsm 139. De halve marathon van gisteren en de marathon van zondag zaten nog in de benen. Het was moeilijk om het tempo op 15 km/uur te houden, gewoon knokken. Zeker de lange stukken tegen de wind in, was het moeilijk alleen het tempo hoog te houden. Een mens vraagt zich soms af hoe je dat in gods naam, een marathon lang vol kunt houden. Tevreden over de training, en over het karakter, dat ik het vol gehouden heb, zonder versagen. Morgen staat er een trage duurloop van 10 km op het programma, maar er kan wat bijkomen.
Vandaag een trage duurloop van 21.000 kilometer gelopen in 1:38:04, hsm 121. De kaap van de 5.000 loopkilometer in 2009 werd al na 600 meter overschreden. Het herstel van de marathon van Echternach, loopt voorspoedig, dankzij twee vrije dagen. Ik heb er dus maar een goede trage duurtraining van gemaakt, een halve marathon. Nooit in de problemen geweest, na een kilometer was ik de pijn aan de voetpees al vergeten. Het tempo was wel wat wisselvallig, maar dat lag meer aan de koude wind, dan de conditie. De heup en rechterbil voelden ook wat voos aan, maar ook dat verdween met de kilometers. Morgen staat er een interval van in totaal 15 kilometer op het programma.
Vandaag een recuperatieloop van 12.000 meter gelopen in 1:03:21, hsm 107. Samen met mijn oudste zoon Jorgi, die ongeveer deze afstand op zijn schema had staan. Ook hij moest een lange trage duurloop lopen en dit na zijn 14 km in Echternach. De afstand werd vlot gehaald, hoewel het voor Jorgi nog iets minder snel mocht gaan. Bij mij voelden de zware benen en de ontstekingshaarden allerhande niet teveel door. Dus een goede recuperatietraining en een goede aanloop naar slotakkoord van zondag. De laatste en zevende kwaliteitsmarathon in een periode van vijftig dagen. Morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma.
De marathon van Echternach, is een vaste afspraak van de Herenthoutse marathonatleten en supporters. Hoewel de loopgroep elk jaar wat minder word, blijft het een leuk week-end samenzijn, en voor de niet lopers een mooi wandelfestijn. Een kleine loopgroep dit jaar met mezelf als enige marathonloper en een aflossingsploeg, bestaande uit mijn vrouw Carine en zonen Jorgi en Kenney en Jeanine Verelst. De vooravond van de marathon word er overvloedig veel eten en en drank naar binnen gespeeld en weinig geslapen. Het is altijd afwachten hoe het lichaam daar op reageerd, en of de prestaties er onder lijden, de supportes houden hun sterk.
De aflossingsploeg sp2rt doet het uitstekend en finisht als 8ste in 3:19:00, een verbetering van 21 minuten tegenover vorig jaar. Aan de start van de marathon staan een kleine 400 atleten hun opwachting te maken, het is fris buiten, amper 3°. Het startschot weerklinkt en er stuiven me een vijtigtal atleten voorbij, waarvan de meesten de tien mijl lopen. Dat worden de hazen en mikpunten in de eerst zestien kilometer van de marathon, de drie kilometer kom ik door in (0:11:25). Een moeizame start omdat het gevoel in de benen niet zo goed is, is het de alcohol die door de aderen stroomt.
Af en toe ga ik in het spoor van een 10 mijl loper mee, omdat ik zelf moeilijk tempo kan houden, 10 km in (0:38:26). Het gevoel word iets beter waar schijnlijk omdat het tempo iets lager ligt, het eerste gedeelte loop ook iets makkelijker. Na goed vijftien kilometer (0:57:49)moet ik afstand doen van mijn haas, die al richting finish gaat, maar ik heb een goed tempo. Nummer dertien van de marathon loopt nog 50 meter voor me uit en word het volgende mikpunt, om naar toe te lopen. Nog voor kilometer 16 heb ik hem te grazen en laat hem 500 meter verder achter, de grote leegte gaapt nu voor me uit.
Half marathon kom ik door in (1:21:47) veel te snel voor een negatief split te lopen, en de snelheid is de laatste 5 km gezakt. De tweede helft van de marathon is ook de zwaarste en de volgende 12 km hebben we wind tegen, een zachte bries maar toch. Ik ga dan maar voor een tweede halve marathon in 1:24:00, dat brengt me een eindtijd onder de 2:46:00 op. Ondertussen nader ik de volgende atleet, die elke keer het bergop gaat meters verliest km 27 (1:45:23) ga ik erover. In de verte het volgende mikpunt, de volgende uitdaging, het zwaarste stuk van het parkoer ligt na de volgende klim achter de rug.
De kilometers gaan nog juist binnen de vier minuten, maar de hartslag ligt al dicht tegen de rode zone aan, met nog 15km te gaan. Kilometer 30 (1:57:10) ik zit nog op schema, maar in de open stukken word de wind voelbaar, of denk ik dat maar. In alweer een klim kom ik op de tiende plaats in de marathon terecht, we zij nu al een tijdje op duits grondgebied aan het lopen. De bevoorrading is hier wel veel minder dan in Brussel en Eindhoven, soms is er meer als vijf kilometer tussen de posten. En ik heb geen persoonlijke drank mee, Dus duurt het soms lang voor ik de druivesuiker kan doorspoelen, plakkerig.
Kilometer 35 (2:19:56) officieel, maar ik ben al zeker 500 meter verder, de km-tijden beginnen licht opt te lopen 4:03/km. De benen voelen te zwaar aan om te versnellen, een Engelse marathonloper heeft het moeilijk en stapt, op naar plaats negen. Het word echt zwaar, de opeen volgende marathons eisen hun tol, Toch maar doorbijten tot de finish, voor alweer een mooie tijd. De laatste kilometer zit er wat meer verval op, ik finish in 2:46:15, de tweede helft in 1:24:28, opeen paar seconden na 15 km/uur. Er word nog aangekondigd dat ik mijn 50ste marathon gefinisht heb, en krijg nog een attentie van de meegreisde supporters, bedankt.
Vandaag 9.100 meter loslopen in een tijd van 0:45:09, hsm 105. Saaie training maar nodig om toch wat actief herstel in te bouwen de dag voor een marathon. De benen voelen ook wat vermoeid aan, maar dat licht grotendeels aan het trage tempo. Binnen een klein uur vertrekken we richting Echternach, voor de 10de marathon van het seizoen. De rest van het gezin loopt er een estafette marathon, Voor het sp2rt-team.
Vandaag een trage duurloop van 11.300 meter gelopen in 0:50:33, hsm 123. Het betrof een trage duurloop met versnellingen, de eerste vijf kilometer in 0:25:00. Tien versnellingen over 200 meter met 200 meter gewoon ertussen, om te herstellen. Een redelijk goed verlopen training, niet dat het top was, maar ook niet slecht. De benen eens goed losgooien en de spieren prikkelen, en de pijnpuktjes opsporen. Vandaag zou er een artikel over het Joggerke in het nieuwsblad verschijnen. Mooi van het nieuwsblad om de modale jogger ook eens in de schijnwerpers te plaatsen. Morgen staat er een loslopertje van acht kilometer op het programma, dan richting Echternach.
Vandaag een trage duurloop van 12.000 kilometer gelopen in 0:55:27, hsm 113. De training van gisteren zat nog in de benen, dat voelde ik de eerste drie kilometer. Het ging daarna geleidelijk iets beter, zo heb ik het km-aantal kunnen opdrijven. Een week-totaal dat weer wat hoger zal liggen als het schema voorschrijft. Zondag een jubileummarathon indien ik hem uitloop, zal het mijn 50ste zijn. Ook mijn 10de marathon van het jaar en 6de in zes weken tijd,duizelingwekkende cijfers. Mijn 50ste marathon zou ik willen aangrijpen om (EINDELIJK)een negatief split te lopen. Morgen staat er een trage duurloop van 10 kilometer met versnellingen op het programma.
Vandaag een interval van 15.600 meter gelopen in 0:58:01, hsm 137. Het was een interval 6 maal 2000 meter snel, en 6 maal 600 meter normaal. De tempo's van 2000 meter gelopen tussen de 7:07 en 7:20 ruim 16 km/uur. Ik herstel veel beter van Eindhoven dan van Brussel, wat bewijst dat Brussel zwaar was. De eerste 600 meter ging tegen 14 km/uur, daarna rond de 15 km/uur. Het herstel ging elke keer goed, en de 2de kilometer werd sneller gelopen dan de eerste. De rest van de week gaan we toch wat meer aandacht besteden aan het herstel. Morgen staat er een trage duurloop van 10 kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 14.200 meter gelopen in 1:04:26, hsm 121. Als ik me de volgende twee weken beter voel drijf ik de trainingskilometers op. Ik doe de twee volgende marathons als veredelde kwaliteits-duurlopen. Zo kan ik misschien nog pieken naar mijn favoriete marathon in Kasterlee. Is het gevoel niet wat het moet zijn dan minder ik vaart, en luister naar mijn lichaam. Hoewel soms schreeuwt het nu al om rust, die wedstrijden zijn mentaal belastend. Vandaag had ik dus een goed gevoel en heb dus 4 km verder gelopen als het schema voorschreef. Het tempo zat er na 2 km goed in en ik ben dan op mijn elan door gegaan. Morgen staat er een wisseltemploop van 15 km op het programma, we zien wel wat het word.
Vandaag een trage duurloop van 10.800 meter gelopen in 0:53:16, hsm 115. Achter die hsm 115 mag een groot vraagteken geplaatst worden, de metingen werden verstoord. De benen voelden, zoals te verwachten vermoeid aan, toch iets frisser als na Brussel. De voetpeeswas weer het grootste slachtoffer van de marathon gevolgd door bil en rechterdij. Het lijk toch allemaal redelijk onder controle, het zal nodig zijn, want het seizoen is nog lang. Morgen staat er een trage duurloop van 10 kilometer op het programma.
Zondagmorgend 11 oktober 2009, het is tijd voor mijn 5de marathon in 5 weken tijd. Na een licht ontbijt, een boterham met choco en een banaan, en twee mokken koffie, is het stil aan tijd om te vertrekken, door de heraanleg van een nieuwe ring rond Eindhoven, weet de gps niet meer waar het zich bevind en moeten we op de ouderwetse manier zelf zoeken. De parking is op de campus van de universiteit, van daar uit met de bus naar het beursgebouw.
Daar komt het eerste stress-moment, mijn inschrijving is niet in orde en ik heb geen starnummer. Naar de infobalie, de mail en het betaalbewijs in de hand krijg ik een nieuw startnummer. Gelukkig is Carine alert en voor het verlaten van het gebouw, kijk ze in de enveloppe. Een startnummer en de chip, ze zegt dat we met een borst en rugnummer moeten lopen, Ze haalt het startnummer uit de omslag en blijkt het een nummer voor de halve marathon te zijn.
Terug in de file staan om een ander nummer te verkrijgen, deze keer een nummer van de marathon. Op weg naar de start komen we een paar bekende gezichten tegen o.a. Luc Dirckx en Geert steenmans. Die een schitterende marathon van Eindhoven zouden lopen, een hun besttijd aanscherpen, proficiat mannen. Op naar het startvak, blijk dat ik in het laatste startvak moet starten, ik probeer nog tegen te pruttelen. Maar het is onverbiddelijk, het is nog amper tien minuten tot de start, een eerste krachtinspanning.
Ik geraak juist op tijd op een deftige startplaats, nog een minuut tot het startschot, de adrenaline is er al. We knallen weg, na een slalom van twee kilometer, raak ik in een groepje van zes, die er een mooi tempo op na houden. Onder andere met Monia Aboulachen en nadia waaienberg, drie hazen voor de dames en Walter meert. We komen na 5 km door op (0:18:51) ik schuil meest al achteraan in het groepje, zeker tegen de wind in. De wind die toch redelijk voelbaar is, maar in zo een groep valt het best mee en dat is een groot voordeel.
Het parkoer in Eindhoven is zeer snel te noemen, breed en zeer vlak, alleen de ideale lijn ontbreekt in de bochten. Waar door toch teveel metes gelopen worden, De hazen van Monia doen al het zware kop- en tempo werk. Km 10 komen we door in (0:37:53), de hartslag blijft goed onder het omslagpunt en de benen zijn goed. Is dit de goede dag waar ik op hoopte, tot nu toe blijkt dit zeker te kloppen, ik voel me ook sterk. De dagen tussen Brussel en Eindhoven waren er een voor een met een zwaar en onmachtig gevoel in de benen.
Maar het kan dus een superdag er tussen kilomeer 15 in (0:56:54), de vraag is hoe lang kan ik volgen. Want goede dag of niet, de opstappeling van marathons gaat met het vorderen van de kilometers doorwegen. De bevoorrading is even goed als in Brussel elke 2.5 km een drankpost, ik loop nu altijd laatste van het groepje. Halfweg komen we door in (1:20:08) een schitterende tijd, ik hoop al op een tijd onder de 2:45:00. De dames in onze groep strijden voor een podiumplkaats en lopen op de derde en vierde plaats na twee afrikaanse loopsters.
Ze strijden ondertussen voor de titel van Benelux kampioen, een wedstrijd in de wedstrijd, om de laaglanders ook iets te gunnen. Kilometer 25 in (1:35:18) het tempo is wat gezakt en dat komt me goed uit want ik zit op het omslagpunt. Vanaf nu word het gevaarlijk voor de ontzichtbare maar goed voelbare muur, de man met de hamer, de black-out. Ik merk dat het bij Mounia en Nadia ook wat moeilijker loopt, na een drankpost duurt het wat langer om bij te komen. Kilometer 30 in (1:55:14) ik schuif mee achter de tempomaker, het tempo zakt nu onder de 15 km/uur.
Ik zeg in mezelf wachten tot kilometer 36 en als je dan nog over hebt versnellen, maar na kilometer 32....... In een lichte afdaling wind mee ga ik er vandoor, kilometer 35 in (2:14:59) ik heb amper 100 meter voorsprong. Toch zet ik door ondanks een lang stuk tegen de wind in, ik probeer soepel te lopen maar het duurt niet lang. Op kilometer 36 snelt Walter me voorbij ik kan niet aanpikken, en beklaag me om zoveel domheid mijnentewege. Zo een ervaren atleet, telkens trap ik in dezelfde val, ondertussen snel Virginie Vandenbroeck me voorbij als eerste Benelux dame.
Mounia en twee andere atletes zullen me ook nog voorbij snellen, bij niemand kan ik aanpikken, nog 4 km te gaan. Ik probeer wat te vermannen maar het is op kilometer 40 (2:36:12), en nog 2.200 zware meters te gaan tot de finish. Mijn rechterbil en dij zijn volledig verkrampt en ik voel een opkomende blein die zich laat gevoelen op de Hollandse klinkers. De laatste 1500 meter staan de toeschouwers aan beide kanten rijen dik en schreeuwen de atleten naar de finish. Ik kom aan als 73ste in 2:45:29, heel tevreden met de gelopen tijd, thuis zie ik dat ik tweede master 45 ben.
