Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 11.300 meter gelopen in 0:50:33, hsm 123. Het betrof een trage duurloop met versnellingen, de eerste vijf kilometer in 0:25:00. Tien versnellingen over 200 meter met 200 meter gewoon ertussen, om te herstellen. Een redelijk goed verlopen training, niet dat het top was, maar ook niet slecht. De benen eens goed losgooien en de spieren prikkelen, en de pijnpuktjes opsporen. Vandaag zou er een artikel over het Joggerke in het nieuwsblad verschijnen. Mooi van het nieuwsblad om de modale jogger ook eens in de schijnwerpers te plaatsen. Morgen staat er een loslopertje van acht kilometer op het programma, dan richting Echternach.
Vandaag een trage duurloop van 12.000 kilometer gelopen in 0:55:27, hsm 113. De training van gisteren zat nog in de benen, dat voelde ik de eerste drie kilometer. Het ging daarna geleidelijk iets beter, zo heb ik het km-aantal kunnen opdrijven. Een week-totaal dat weer wat hoger zal liggen als het schema voorschrijft. Zondag een jubileummarathon indien ik hem uitloop, zal het mijn 50ste zijn. Ook mijn 10de marathon van het jaar en 6de in zes weken tijd,duizelingwekkende cijfers. Mijn 50ste marathon zou ik willen aangrijpen om (EINDELIJK)een negatief split te lopen. Morgen staat er een trage duurloop van 10 kilometer met versnellingen op het programma.
Vandaag een interval van 15.600 meter gelopen in 0:58:01, hsm 137. Het was een interval 6 maal 2000 meter snel, en 6 maal 600 meter normaal. De tempo's van 2000 meter gelopen tussen de 7:07 en 7:20 ruim 16 km/uur. Ik herstel veel beter van Eindhoven dan van Brussel, wat bewijst dat Brussel zwaar was. De eerste 600 meter ging tegen 14 km/uur, daarna rond de 15 km/uur. Het herstel ging elke keer goed, en de 2de kilometer werd sneller gelopen dan de eerste. De rest van de week gaan we toch wat meer aandacht besteden aan het herstel. Morgen staat er een trage duurloop van 10 kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 14.200 meter gelopen in 1:04:26, hsm 121. Als ik me de volgende twee weken beter voel drijf ik de trainingskilometers op. Ik doe de twee volgende marathons als veredelde kwaliteits-duurlopen. Zo kan ik misschien nog pieken naar mijn favoriete marathon in Kasterlee. Is het gevoel niet wat het moet zijn dan minder ik vaart, en luister naar mijn lichaam. Hoewel soms schreeuwt het nu al om rust, die wedstrijden zijn mentaal belastend. Vandaag had ik dus een goed gevoel en heb dus 4 km verder gelopen als het schema voorschreef. Het tempo zat er na 2 km goed in en ik ben dan op mijn elan door gegaan. Morgen staat er een wisseltemploop van 15 km op het programma, we zien wel wat het word.
Vandaag een trage duurloop van 10.800 meter gelopen in 0:53:16, hsm 115. Achter die hsm 115 mag een groot vraagteken geplaatst worden, de metingen werden verstoord. De benen voelden, zoals te verwachten vermoeid aan, toch iets frisser als na Brussel. De voetpeeswas weer het grootste slachtoffer van de marathon gevolgd door bil en rechterdij. Het lijk toch allemaal redelijk onder controle, het zal nodig zijn, want het seizoen is nog lang. Morgen staat er een trage duurloop van 10 kilometer op het programma.
Zondagmorgend 11 oktober 2009, het is tijd voor mijn 5de marathon in 5 weken tijd. Na een licht ontbijt, een boterham met choco en een banaan, en twee mokken koffie, is het stil aan tijd om te vertrekken, door de heraanleg van een nieuwe ring rond Eindhoven, weet de gps niet meer waar het zich bevind en moeten we op de ouderwetse manier zelf zoeken. De parking is op de campus van de universiteit, van daar uit met de bus naar het beursgebouw.
Daar komt het eerste stress-moment, mijn inschrijving is niet in orde en ik heb geen starnummer. Naar de infobalie, de mail en het betaalbewijs in de hand krijg ik een nieuw startnummer. Gelukkig is Carine alert en voor het verlaten van het gebouw, kijk ze in de enveloppe. Een startnummer en de chip, ze zegt dat we met een borst en rugnummer moeten lopen, Ze haalt het startnummer uit de omslag en blijkt het een nummer voor de halve marathon te zijn.
Terug in de file staan om een ander nummer te verkrijgen, deze keer een nummer van de marathon. Op weg naar de start komen we een paar bekende gezichten tegen o.a. Luc Dirckx en Geert steenmans. Die een schitterende marathon van Eindhoven zouden lopen, een hun besttijd aanscherpen, proficiat mannen. Op naar het startvak, blijk dat ik in het laatste startvak moet starten, ik probeer nog tegen te pruttelen. Maar het is onverbiddelijk, het is nog amper tien minuten tot de start, een eerste krachtinspanning.
Ik geraak juist op tijd op een deftige startplaats, nog een minuut tot het startschot, de adrenaline is er al. We knallen weg, na een slalom van twee kilometer, raak ik in een groepje van zes, die er een mooi tempo op na houden. Onder andere met Monia Aboulachen en nadia waaienberg, drie hazen voor de dames en Walter meert. We komen na 5 km door op (0:18:51) ik schuil meest al achteraan in het groepje, zeker tegen de wind in. De wind die toch redelijk voelbaar is, maar in zo een groep valt het best mee en dat is een groot voordeel.
Het parkoer in Eindhoven is zeer snel te noemen, breed en zeer vlak, alleen de ideale lijn ontbreekt in de bochten. Waar door toch teveel metes gelopen worden, De hazen van Monia doen al het zware kop- en tempo werk. Km 10 komen we door in (0:37:53), de hartslag blijft goed onder het omslagpunt en de benen zijn goed. Is dit de goede dag waar ik op hoopte, tot nu toe blijkt dit zeker te kloppen, ik voel me ook sterk. De dagen tussen Brussel en Eindhoven waren er een voor een met een zwaar en onmachtig gevoel in de benen.
Maar het kan dus een superdag er tussen kilomeer 15 in (0:56:54), de vraag is hoe lang kan ik volgen. Want goede dag of niet, de opstappeling van marathons gaat met het vorderen van de kilometers doorwegen. De bevoorrading is even goed als in Brussel elke 2.5 km een drankpost, ik loop nu altijd laatste van het groepje. Halfweg komen we door in (1:20:08) een schitterende tijd, ik hoop al op een tijd onder de 2:45:00. De dames in onze groep strijden voor een podiumplkaats en lopen op de derde en vierde plaats na twee afrikaanse loopsters.
Ze strijden ondertussen voor de titel van Benelux kampioen, een wedstrijd in de wedstrijd, om de laaglanders ook iets te gunnen. Kilometer 25 in (1:35:18) het tempo is wat gezakt en dat komt me goed uit want ik zit op het omslagpunt. Vanaf nu word het gevaarlijk voor de ontzichtbare maar goed voelbare muur, de man met de hamer, de black-out. Ik merk dat het bij Mounia en Nadia ook wat moeilijker loopt, na een drankpost duurt het wat langer om bij te komen. Kilometer 30 in (1:55:14) ik schuif mee achter de tempomaker, het tempo zakt nu onder de 15 km/uur.
Ik zeg in mezelf wachten tot kilometer 36 en als je dan nog over hebt versnellen, maar na kilometer 32....... In een lichte afdaling wind mee ga ik er vandoor, kilometer 35 in (2:14:59) ik heb amper 100 meter voorsprong. Toch zet ik door ondanks een lang stuk tegen de wind in, ik probeer soepel te lopen maar het duurt niet lang. Op kilometer 36 snelt Walter me voorbij ik kan niet aanpikken, en beklaag me om zoveel domheid mijnentewege. Zo een ervaren atleet, telkens trap ik in dezelfde val, ondertussen snel Virginie Vandenbroeck me voorbij als eerste Benelux dame.
Mounia en twee andere atletes zullen me ook nog voorbij snellen, bij niemand kan ik aanpikken, nog 4 km te gaan. Ik probeer wat te vermannen maar het is op kilometer 40 (2:36:12), en nog 2.200 zware meters te gaan tot de finish. Mijn rechterbil en dij zijn volledig verkrampt en ik voel een opkomende blein die zich laat gevoelen op de Hollandse klinkers. De laatste 1500 meter staan de toeschouwers aan beide kanten rijen dik en schreeuwen de atleten naar de finish. Ik kom aan als 73ste in 2:45:29, heel tevreden met de gelopen tijd, thuis zie ik dat ik tweede master 45 ben.
Vandaag is het de marathon van Eindhoven, mijn negende marathon van het jaar 2009. Een banaan, een boterham met choco, en twee grote mokken koffie, als ontbijt. We vertrekken rond 08:00, richting Eindhoven, gezien mijn voorinschrijving niet in orde is. Het herstel na Brussel zet zich langzaam voort, het linkerbeen is reeds in orde, alleen de voetpees nie. Met het rechterbeen loop er een en ander nog stroef, de dij en bilspier, en de achillespees. Toch hoop ik op een goede dag om ruim onder de 3:00 te finishen, maar het word moeilijk. Deze late namiddag sijpelen de eerste berichten door op deze blog, tot straks.
Vandaag 9.100 meter los gelopen, in een tijd van 0:45:08, hsm 109. De laatste actieve recuperatietraining voor de marathon van Eindhoven. Het ziet er nog altijd niet rooskleurig uit voor morgen, de benen voelen zwaar aan. Maar we zullen er het beste van proberen maken, het belangrijkste is finishen. De weersomstandigheden lijken morgen ook al niet mee te vallen, wind en regen. Als klap op de vuurpijl lijkt er iets mis gelopen te zijn met mijn voorinschrijving. Hoewel ik zes weken geleden al betaald heb, maar dat regelen we morgen wel.
De weersverwachting voor Eindhoven de komende 14 dagen
Vandaag een trage duurloop van 10.500 meter gelopen in 0:47:38, hsm 122. Een trage duurloop met versnellingen, om de beenspieren goed los te gooien en te testen. Het liep niet van een leien dakje, de stroefheid en pijn verdween wel geleidelijk. Maar de benen toonden nog altijd tekenen van oververmoeidheid, normaal denk ik. Het is overmorgen wel weer van dat, afzien op de mooiste loopafstand, de marathon. Morgen staat en een losloop van 8.000 meter op het programma, en daarna rusten.
Vandaag een trage duurloop van 10.500 meter gelopen in 0:52:07, hsm 113. Het was met benen die voelden als lood, hoge hartslag, aan dit traag tempo. Gans de week de vroege kruipt in de kleren, zeker als je nood hebt aan recuperatie. Ik kan alleen hopen op een superdag zondag in Eindhoven, als ik er iets van wil bakken. Natuurlijk besef ik maar al te goed dat het moeilijk te combineren valt, 7 marathons in 50 dagen. Als je dan nog kwaliteit wilt leveren, word het helemaal moeilijk, maar het vuur brand nog. Dus staat er morgen een trage duurloop van 10.500 meter op het programma.
Vandaag een duurloop van 16.100 meter gelopen in 1:05:50, hsm 129. Het ging niet van een leien dakje, de vermoeidheid blijft al wat langer in de benen zitten. Toch al bij al redelijk tevreden met een gemiddelde van 4:05/km. De hartslag toont aan dat ik zeker nog niet dieper kon gaan dan dit duurlooptempo. Ook de last aan de bil, voetpees, en achillespees blijft wat langer aanslepen. Het word kantje boordje om een scherpe tijd te lopen in eindhoven, nu zondag. De volgende drie trainingsdagen staan dan ook in het teken van de recuperatie. Morgen een trage duurloop van 10 kilometer, de hartslag goed laag proberen houden.
Vandaag een trage duurloop van 12.300 meter gelopen in 1:00:16, hsm 118. De lat al wat hoger gelegd dan gisteren, wat tempo proberen maken. Het was nog niet vet, maar het herstel gaat zijn weg, heel geleidelijk. De linkervoetpees, de rechter achillespees en de schenen en rechterbil, voelen pijnlijk aan. Het heuvelachtig parkoer heeft alle spiergroepen duidelijk harder laten werken. Met de blein op de voet gaat het al beter, de compeedpleister doet zijn werk. Ik hoop tegen zondag grotendeels hersteld te zijn, maar het word echt nipt. Morgen een duurloop van vijftien kilometer, met een beter gevoel dan vandaag?
Vandaag een recuperatieloop van 11.100 meter gelopen in 0:58:30, hsm 109. Ondanks de pijn in de voetpees en een joekel van een blein onder de hiel. Een pijnlijke achillespees en een volledig verkrampte rechterbil, gaan trainen. Ik had meer redenen om niet te trainen dan om door te zetten, ondanks de pijn. Maar ik blijf er van overtuigd dat actieve recuperatie meer loont dan rusten. De pijn was gisteren tijdens de laatste drie kilometer niet te harden, mij hiel stond in brand. De blein was nochtans niet volledig gezet, waarschijnlijk een klein plooitje in de kous. Morgen staat er een 11 kilometer lange recuperatieloop op het programma.
S'morgens vroeg uit de veren het is 06:00 en dat voor een zondag, maar de marathon in Brussel begint om 09:00. Ik eet een speculoos en drink een grote tas koffie, gisteren heb ik mijn sporttas met alles wat ik nodig heb gereed gezet. Carine, Jorgi en Kenney zijn ondertussen ook wakker, ze gaan ontbijten na de start van de marathon. Het weer is bijna ideaal om een marathon te lopen, alleen de wind iets te strak, het is de eerst keer dat ik in Brussel loop. De start is aan het Jubelpark de aankomst op de grote markt, een prachtige aankomst en startplaats.
Er zijn ruim 2000 atleten ingeschreven, en daarmee is dit de drukst bezette marathon van Belgie, voor Antwerpen. Natuurlijk zijn er veel bekende gezichten aan de start, bijna de volledige Nationale ultraploeg is van de partij. Het is ook het afscheid van Rikske Punk aan zijn favoriete afstand, de marathon, het zal zijn 47ste worden vandaag. We worden op gang geschoten, ik heb me voorgenomen om niet te snel te starten, ondanks de lange afdaling. Na een kilometer gaat de haas van -3 uur me voorbij, en beslis ik te versnellen, 50 meter voor mij loopt Bart de Grove.
Daar loop ik naar toe en ik zal hem zo lang mogelijk proberen volgen, mijn Garmin heeft forfait, dus geen afstand. Gelukkig staat elke km aangeduid, we lopen een aantal te snel vertrokken deelnemers voorbij, op 10 km (0:39:08). Daar druk ik voor de eerste keer af en herstart de Garmin, na een poosje is de verbinding een feit, ik heb afstandsmeting. Het heeft toch vijf minuten geduurd, het parkoer loopt op en af, veel vlak is er niet te bespeuren, redelijk zwaar. Op km 16 krijgen we de langste klim, met het vals plat erbij is het zeker drie kilometer, het tempo zakt gevoelig.
Halfweg komen we door in 1:23:06, bergaf is er altijd tijd voor recuperatie, ondanks een stevig tempo, 3:50/km. Berg op zit ik snel aan de limiet en het tempo zakt tot 4:05/km, op kilometer 30 komen ik en Bart door in 1:58:00. Bart doet al het kopwerk, als ik probeer over te pakken zakt het tempo toch, geen echte topdag dus, maar ook niet slecht. Ondanks de vermoeidheid blijf ik doorzetten, gelukkig is er de lange afdaling, op kilometer 36 een steile klim. Daar begeef ik en geef nog drie minuten toe, ik finish 25ste in 2:50:14, maar wel eerste master 45, op naar de volgende....
