Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Recuperatieloop 15.25 km, de interval van gisteren heeft sporen nagelaten. Van de tenen tot de onderrug zat het vast, zwoegen om goed 12.5 km/uur te lopen. Zaterdag om 13:00 is het wedstrijd 10 engelse mijl, Langs de Nete met veel wind. Toch hoop ik op een goede tijd zo een 58:00 lijkt me te doen.
Interval-training, 16250 meter, dat was lang geleden!! Vijftien maal 3 minuten snel daartussen 1 minuut normaal. De laatste ronde nog eens goed doorgetrokken. Heef mij maar zo'n training in plaats van traag lopen.
Trage duurloop 20 km, de motivatie was ver zoek. Het vroeg donker worden, het kouder worden, het ouder worden. De langere afstanden, zonder marathon in het verschiet.
Mijn veldloop-doop gekregen, een vlakke snelle wedstrijd. De juniors startent tesamen met de masters, jawaade snelle gasten. Het zonnetje deed een poging ons wat op te warmen. Een paar bekende gezichten aan de start, nog meer onbekenden. Het startschot word gegeven, een 20-tal atleten stormt me voorbij. Kort draaien en keren dat ligt me niet, de paar meter die ik goed maak in de rechte lijnen, verlies ik gedeeltelijk in een bocht. Geen moment verpozing, de minste hapering en een atleet loop je voorbij, het is zwoegen zekers als je alleen uithouding traint. De tweede helft van de cross kan ik wel een paar atleten de baas. De slotronde is al begonnen en we zijn amper gestart. Ik eindig 17de bij de masters, dat is voor verbetering vatbaar.
Trage duurloop, de benen herstellen langzaam, het gaat al stukken beter. De marathon van Kasterlee heeft sporen nagelaten. Maar morgen moeten we er weer tegenaan, crossen!!!!
Duurloop 13 kilometer, de benen zijn nog niet hersteld. Ik heb al heimwee naar de lente en de winter moet nog beginnen. Voor zondag voorspellen ze dan ook hondeweer. De eerste cross, zal een echte cross worden.
Trage lange duurloop, 22 kilometer, vermoeiende training, mentaal dan. Gelukkig was het warm, doch de donker en de geur van het avondeten maken die trainingen hard, ook geen marathon in het verschiet.
Tempoloop, het gevoel dat de marathon in de benen hangt was groot. Maar we hebben het toch weer gehad, de benen zijn wat losser. De rest van de week rustiger en zondag vlammen.
Recuperatieloop 12 km, het ging al iets vlotter dan gisteren. Morgen staat er een duurloop van 1 uur op het programma. De overschakeling naar de crossen zal wat tijd vergen. Ik heb nog maar weinig echte snelheid getraind, dat word op de tanden bijten.
Herstelloop 10 km, samen met mijn vrouw gelopen. Tegen 11.421 km per uur, hartslag gemiddeld 101. Dus tijd zat om eens stil te staan, bij Kasterlee marathon. Als organisatoren regelmenten maken moeten ze nageleefd worden. De drie Witrussen waren niet vooringeschreven, dit was een van de vereisten, voor 1 november inschrijven. Daarna geen inschrijvingen meer, ook geen daginschrijvingen. Een keer een startnummer, is het kwaad gebeurd. De organisatie vond ik ook net iets minder dan tijdens de eerste twee editie's, van mijn eigen prestatie ben ik tevreden. Als ik ooit een marathon wil winnen zal ik harder en gerichter moeten trainen.
Op kilometer 22 komt een andere witrus zich bij ons voegen. Het is niemand minder dan Dzimitri Bula, dit jaar nog winnaar van de 50 km van Gistel. De enige die stand hield in de stormwind en nog onder de drie uur liep. Zijn palmares is te lang om op te noemen, het is een echte diesel, maar een keer op gang!!! Na een hevig gesprek met zijn landgenoot, trok hij er alleen vandoor, ik dacht dat hij nog zou winnen ook, indrukwekkend!!! Aliaksander rymashevski begon er wat door te zitten, dus stond ik er allen voor km 25 in (1:33:58). Eenzaam en alleen in de wijdse vlakten, op de koop toe begon het te regenen en harder te waaien. Niemand meer te bespeuren voor of achter mij, knokken tegen de wind, soms laten meedrijven met de wind. Rond km 28 ontwaar ik in de verte een atleet, ik maak nog kans op de vierde plaats, als ik de man met de hamer voor kan blijven. Het is de winnaar van vorig jaar Pedro de Cock, die voor mij loopt, hij is mijn mikpunt. Ik kom zeer traag naderbij, km 30 in 1:53:11, doseren is de boodschap straks komen de heuvels. Aan km 32 kom ik bij Pedro, hij klampt nog aan tot km 35 (2:13:00) dan kraakt hij. Het gaat gezien de omstandigheden nog redelijk met me, in het bos is het crossen door het slijk geblazen. De eerste doorgang van een kleine 1000 atleten en de regen hebben hun werk gedaan. De onderbenen doen pijn van het wegslippen in het slijk, de klauterberg, mijn benen verkrampen. Ik geraak amper lopend boven, en kies voor een voorzichtige afdaling, km 40 in, 2:33:50. Ik mis een pijl en loop een dikke 200 meter mis, een vriendelijke fietster helpt me op de goede weg. Ik ben razend op mezelf, ik denk zelf dat ik mijn vierde plaats verloren ben, gelukkig roepen de toeschouwers dat ik nog op de vierde plaats loop. Ik finish goed in een jaarbeste van 2:42:13, op een mooie vierde plaats, ook de meest ondankbare. Geen podium, geen trofee, niet op rtv en domweg een goede minuut verloren, maar toch fier op mezelf. De winnaar is Jef Smits in 2:31:15, Dzimitri Bula is nog tweede in 2:34:11, derde is Jan Daems in 2:35:44 proficiat heren.
Het is tien voor tien, we gaan eens zien wie er allemaal is. Gino Lauwen en Wilfried Wuyts zijn de eerste die ik tegen kom. De mannen hebben er een goed oog in, podiumplaats?? Pedro de Cock en Paul Mertens zijn iets voorzichtiger. Jef Smits en de nederlander Baljaar zijn ook knappe lopers. Zekers Jef Smits, de torenhoge topfavoriet is bijzonder zelfzekers. Terug aan de aankomst, hoor ik vertellen dat er een paar oostblokkers zijn. Om tien uur juist geeft Joeri Janssen het startschot. Een kleine 1000-tal atleten vertrekken voor een zware tocht. Al snel vormt zich een grote kopgroep met alle favorieten voor de halve en volle marathon. Nog voor de eerste km afgehaspeld is laat ik de kopgroep gaan 1km (3:37). Dat is al veel te snel voor mij, ik schat dat de kopgroep onder de 3:30 de km zit. Na twee km zie ik al verschillende atleten die de kopgroep lossen, mijn mikpunten. Pas na een 5 km (18:06) krijg ik gezelschap van een van de drie startende wit-russen. Aliaksander Rymashevski een van de leden van de nationale ultraloop-ploeg. Die legt er de pees op, we schuiven een paar atleten voorbij, km 10 in (36:43). Ik zet me op kop om het tempo nog wat te drukken, we lopen Gino Lauwen in. Na een kort gesprek over de snelheid van de kopgroep, besef ik dat er geen podium inzit vandaag. De eerst stukken bergop leren me, dat ik goed zit, km 15 in (55:52) een goed tempo. De modderstroken in het bos vallen over het algemeen mee, ik versnel en Gino moet eraf. De Witrus blijft volgen en neemt de vlakke stroken voor zijn rekening, km 20 in (1:15:00). Halfweg komen we door in 1:18:45, de kopgroep heeft goed vier minuten voorsprong.
