Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Trage duurloop 15.5 km, iets te snel gelopen. Het ging redelijk vlot, elke dag iets beter. Zondag loop ik de marathon van Etten-Leur. Morgen laatste lange trage duurloop.
De rest van het gezin, vrouw en kinderen heeft veldloop ambitie. Dus zal ik af en toe een veldloop verslagje moeten schrijven. Jorgi en Kenney begonnen vandaag met een oefen veldloop. Deze had plaats in Herenthout zelf en werd ingericht door de club. Kenney starte bij de puppillen en eindigde op de 7de plaats 22 deelnemers. Jorgi starte bij de miniemen en eindigde tiende na een knappe wedstrijd met 16 atleten. Met de wetenschap dat ze alle twee eerste-jaars zijn een flink resultaat.
Tempoloop vijf aan een geschakelde blokken van 5 km. Totaal tijd is boven het gemiddelde van de laatste marathon. De laatste blok van vijf km, heeft aan dat er vooral gerust moet worden. Ik kon de inspanning niet doortrekken, de conditie van het voorjaar heb ik nog niet. De rustigere blokken vertellen dat het met de uithouding goed zit (hartslag zakt!). De enige harde training voor volgende week een tempotraining op woensdag. Op de onderrug een paar keer een warmte-compress leggen, om deze te laten ontspannen. Hopelijk is dat voldoende om de conditie nog een beetje te laten stijgen.
Recuperatieloop, herstellen van de voorbije trainingen. Morgen word een test voor de marathon van Etten-Leur. Een tempoloop in blokken over 25 km (15,14,16,14,15 km/uur). Zware kost een week voor de marathon, maar nodig.
3de Ochtendjogging Olen 22/10/2006.
Afstanden tussen de 3-20 km. Met vertrekken tussen 8:30 en 12:00 uur. Start domein Teunenberg, Boerenkrijglaan 2250 Olen. Deelname 3 euro.
Duurloop13 kilometer, om wat tempo variatie te hebben. Het is een fout dat veel atleten maken een monotoon tempo. Wat ik dikwijls vergeet in mijn trage duurtrainingen zijn een paar korte versnellingen. Ook het vaartspel of te wel fartlek-training, vergeet ik in mijn trainings-schema te plannen. De kick en het spannend houden van de trainingen is essientieel om vol te houden.
Trage duurloop van 20 kilometer, het liep stroef. De hartslag was goed, maar de benen voelden zwaar. Morgen en overmorgen 13 km om wat te herstellen. In Etten-leur wil ik ruim onder de 2:45:00.
Tempoloop, eerste pittige training na de marathon. De benen zijn nog niet volledig hersteld, licht verkrampt. Zekers de bovenbenen, tegen zondag zal het goed zijn. Zondag pittige blokkenloop, om te wennen lang aan een hoog tempo te lopen.
Recuperatieloop de benen voelden al redelijk goed aan. Het bewijs dat de conditie vrij goed is, goede recuperatie. Dit week-end geen wedstrijd om een betere recuperatie naar de volgende marathon, daar moet een jaarbeste van komen. Natuurlijk is het afwachten, hoe het weer is en de tegenstand!
De gedachte iemand bij te kunnen halen maakt de atleet sterker in het hoofd, zoals bijgehaald worden op het moreel werkt. Daarom is een negatieve split op de marathon aangewezen, helaas voor mij probeer ik altijd het onderste uit de kan te halen. Op een lange hellende strook zie ik de stip alsmaar groter worden, ik win terrein, de afdalingen probeer ik er weer wat meer snelheid in te krijgen. Maar vandaag loop ik met een snelheidsbegrenzer, ik nader kilometer 25 in 1:35:33, de laatste 5 km gaan in 19:28 het gaat goed. Hier op deze 13 km lange strook zullen er veel kraken door de wind en het heuvelachtig parkoer, op km 26 beginnen de supporters weer op te doemen, vol bewondering blijven ze de atleten aanmoedigen. Ik loop nu op 100 meter van de 11de plaats, het gaat langzaam de inhaalrace maar ik ben aan de winnende hand, na 28 km heb ik hem te pakken. Nu begin ik de km af te tellen, km 30 (1:55:23) de laatste 5 in (19:50), de wind bot de snelheid verder af, km 33 we gaan de sure weer over. Het is een steile korte houten brug, ik loop door de bochtige banen van een duits dorp, de meeste lijken niet te beseffen wat er gebeurd. Kilometer 35 in 1:55:23 de laatste 5 km (20:16) hier zie ik de tien atleten die voormij lopen passeren, de tiende krijg ik nog voor het keerpunt te pakken, hij heeft zijn motor opgeblazen, stapt, gaat weer lopen en stapt weer, voor hem word het nog een wrede tocht. Op de lange rechte wegen zie ik de negende lopen in de verte, een nieuw mikpunt, al zit ik ook niet meer zo fris, na km 40 in 2:35:59, de laatste 5 in (20:20) , loop ik op de negende plaats, toch een beetje onverhoopt, de benen doen nu vreselijk zeer, de krampen lijken nabij, ik vertraag. De laatste 1200 meter door een mensen-zee, spijtig genoeg lopen er een paar gewoon in de weg, wat het nog zwaarder maakt. De laatste rechte lijn, zelf een sprintje kan er niet meer af, ik word afgeklokt op 2:45:15, moe maar voldaan neem ik mijn medaille in ontvangst. Nu naar de restauratie-tent, cola, water, sportdrank en warme zoete thee zijn de aangeboden dranken, banaan, rozijnen, en cake om de innerlijke mens te versterken, een dikke bravo voor de organisatie. Ondertussen lopen de clubmakkers binnen, 22: Benny Geens 2:54:09, 106: Frans Michielsen 3:13:51, 225: Jozef Lens 3:30:15, Johan Sterckx vind ik niet terug in de uitslag en Danny Cannaerts is uit de wedstrijd gestapt na 28 km. De top-vijf 1: Francis Alain 2:24:36 2: Azevedo Jose 2:35:29 3: Cauwels Chris 2:37:28 4: Krombach Christian 2:37:33 5: Van Dorpe Patrick 2:37:41.
Herstelloop 10.5 km, de benen zijn wat stram maar het is te doen. Dan ben ik toch niet te veel in de rooie gegaan gisteren. Morgen nog een herstelloop en dan de training weer wat opdrijven. Op naar de volgende marathon.
Voor ik mijn verhaal doe over mijn marathon, een woordje over de wedstrijd van mijn vrouw Carine. Ze nam deel aan de tien mijl, na een schitterend verlopen wedstrijd eindigd ze 115de in 1:16:41 als 12de vrouw. Dit is een forse verbetering van haar besttijd over de 10 mijl, ook getraind op een schema van Jan Ledegen, een dikke proficiat voor mijn vrouw. Aan de start enkele bekende gezichten van verleden jaar, mijn loopmakker Partick van Dorpe, Jose Azevedo, en natuurlijk de teamgenoten, Geens Benny, Michielsen Frans, Lens Jef, Cannaerts Danny en Sterckx Johan. Allemaal met verschillende ambitie's en hoge verwachtingen, Benny en Danny kondigen nemen zelf afscheid van de marathon, het zal een verlies zijn. De start word gegeven ik word als vanouds vorbij gelopen door een 15-tal atleten, ik zoek rap het gezelschap op van een groep geleid door Patrick van Dorpe. De eerste vijf km komen we door in 19:04, een goed tempo niet te snel niet te rap, vanaf de volgende km komt er een serieuze versnelling. Ik hou het groepje voor bekeken en los na 9 km, nu loop ik een voor mij comfortabel tempo, doorkomst km 10 in 37:31, laatste 5 km in 18:27. Het groeje loopt ondertussen al een 200 meter voor me uit en ik besef dat het een eenzame lange wedstrijd gaat worden. De volgende vijf km kan ik me nog richten op tien mijllopers, en onderhoud nog een goed tempo, km 15 (56:36) laatste 5 km 19:05. Nu we richting Bollendorf lopen word het echt eenzaam, geen supporters meer langs de weg, het veld is volledig uiteen geslagen. Na de doorkomst op km 15, hebben de supporters toe geroepen dat ik in een elfde positie liep, nog voor km 18 word ik voorbij gestoken door twee atleten, mijn tempo heb ik gevoelig laten zakken, het einde halen in goede staat is de boodschap, km 20 (1:16:05) laatste 5 km 19:29. Ik probeer op afstand de twee atleten te volgen nu we op het vernieuwd parkoers komen, het word heuvelachtig en we hebben tegenwind. De twee voor mij hebben een andere te pakken dit word mijn doel in de volgende kilometers, Half marathon heeft de klok 1:20:26 aan.
Zaterdag 13:30 we vertrekken van uit Herenthout richting Echternach. Tot aan de Duitse grens verloopt alles vlot, Geert Caers en Annick Dom zijn me komen ophalen. De vrouw moest op onze oudste wachten die met andere plechtige communikanten naar Nijmwegen was. Een omleiding aan de Duitse grens leid ons om langs kleine bochtige baantjes zo'n 25 km lang. Eens weer op de autostrade gaat alles vlot, we beslissen eerst de nummers te gaan halen. De andere Herenthoutse atleten zijn al het stadje ingetrokken, ondertussen zie ik in de enveloppe van mijn vrouw die de 10 mijl loopt, geen chip zit. De nieuwe organisatie is behulpzaam, en alles word vlot geregeld, het vernieuwde parcours hangt uit. We begeven ons richting stad om de andere clubleden te zoeken, bij het eerste cafeetje hebben we prijs. Benny, Danny en frans staan buiten en vragen me of ik een deel van het nieuw parour wil gaan verkennen. Ik pas en zeg dat ik hun deskundig verslag wel zal horen, ondertussen drinken we een glas met de rest van het gezelschap. Een goed half uur later brengen de mannen het zware verdict het is veel heuvelachtiger dan het vorig parkoers. Na een wandeling door Echternach centrum rijden we richting Bollendorf, waar ons hotel ligt. De weg die we daar nemen is een deel van het vernieuwde parkoer, er liggen twee serieuze knikken in, en een lang stuk vals plat met de daarbij horende afdalingen. Na een stevig avondmaal en een paar drankjes, plus sterke verhalen besluit ik te gaan slapen rond een uur of elf. Na een redelijke nachtrust, werden we om zeven uur gewekt, om half-acht konden we ontbijten, 2 broodjes met choco later, makten we ons gereed voor de start.
Loslopen een goede 24 uur voor de marathon. Frisse benen, tweede ronde iets sneller dan eerste. Er is geen plaats voor twijfels, morgen is het te doen. De tijd moet scherper als tijdens de Kustmarathon. Nu hopen op de ideale omstandigheden om er zo'n scherp mogelijke tijd uit te halen, onder de 2:45:00 liefst.
Ik zal moeten hopen op een goede vorm van de dag. Mijn polars fitheidstest heeft aan dat de conditie in dalende lijn gaat. Gelukkig is de test niet waterdicht, maar een aanwijzing. Het kan een indicatie zijn dat het trainingsomvang naar omlaag moet. De rusthartslag s'morgens gemeten heeft 37 slagen per minuut. Dus is de vermoeidheid niet te groot, ik heb goed afgebouwd. De finale test zal zondag tijdens de marathon plaats hebben. Die gaat me wijzer maken of de conditie al of niet beter word. In elk geval hoop ik onder de 2:45:00 te lopen, dat is het doel. Toch zal ik een zeker risico nemen en de halve onder de 1:20:00 lopen. We zien wel waar we stranden, staks nog 8 km loslopen en dan de sportzak gereed maken, rond 1 uur richting Echternach.
Loslopen 10.5 km de pijntjes nog eens voelen. Ik kan niet op souplesse lopen, stijf als een plank. De film van de marathon door het hoofd laten gaan. Durven hopen op een knalprestatie.
Zondag is mijn eerste groot najaarsdoel, de Euromarathon in Echternach. Een van de drie grote doelen, samen met de Natuurmarathon in Kasterlee en de Kerstcorrida in Herenthout. Echternach waar ik verleden jaar mijn persoonlijke besttijd gelopen heb. Echternach met een voor mij op maat gesneden parcours. Twee maal rond het meer 2*8 km de lus richting de perekop teurg aan de aankomst km 28en dan de lus richting Bollendorf. Ook de mensen rondom mij leggen druk, de vorm is er dus de druk moet ik maar aankunnen. Zoals elk jaar gaan we met een grote groep atleten en supporters van Herenthout naar Echternach. Een leuk week-endje uit, bekende mensen langs de baan en ook bekende mede atleten. Die zie je tijdens de lussen ook twee maal, ik wens aan alle deelnemers een schitterende marathon of 10 mijl toe.
