Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Duurloop, tijdens het lopen geen last van de kuit. Na het lopen pijnlijke kuit, stijf en verkrampt. Als het morgen avond niet beterd rust, tot de kuit soepel aanvoelt. Het word een seizoen van vallen en opstaan, of ik moet er 5-7 dagen mee stoppen en weer opbouwen, dan moet ik waarschijnlijk 3 marathons laten vallen, dus tegen beter weten in maar voort sukkelen.
Trage duurloop, eerste ronde aan herstel-hartslag gelopen. Een lichte reactie in de kuit, knagend gevoel, niet verkrampt. Ik zal toch vooral rustig moeten lopen tot zaterdag.
Programma: Kinderreeksen 14:00 100m - 400m - 1.200m Joggings: 5.7 km 14:30 11.4 km 14:30 21.1 km 14:40 Inschrijvingen: basisschool Geel-Stelen tot 15 min voor de wedstrijd. Tombola: ter waarde van 2.500 euro. Inschrijvingsgeld: KWB-leden 3 euro niet leden 5 euro kinderen 1 euro
Laatste lange duurloop voor de marathons, test op uithouding. De lat lag een stuk lager, als geplant normaal een duurloop, tegen 4:00/km, om de kuit te sparen was 21:00/5 km het plan. Mooi binnen het tijdslimiet, en zonder pijn in de kuit. Toch voelt het nog maar 85 %, de kuit is iets te gespannen. De laatste 5 km versneld, 4 lichte hellingen in het parkoer. 2 flesjes isostar fast hydratation, 2 flesjes water, en energyzakje mee.
De najaarsmarathons komen er met rasse schreden aan. Weer is het een voorbereiding geweest met vallen en opstaan. Maagproblemen, dijen en kuiten, het was altijd wel iets. Gelukkig zijn de voorbereidings-wedstrijden, redelijk verlopen. Vanaf volgende week komen de rustige trainingsweken eraan. Alleen conditieonderhoud, en om de veertien dagen een marathon. Natuurlijk alleen als de kuit het houd, dan ben ik vertrokken. Het najaar van verleden jaar zal moeilijk te evenaren zijn. De Kustmarathon 17: in 2:45:13 Echternach 8: in 2:37:02 De Herfstmarathon 4: in 2:47:10 Kasterlee 2: in 2:38:40
Trage duurloop 15.5 km in de laatste 3 km een paar versnellingen. Het ging nog altijd prima met de kuit, de schrik blijft Het minste dat je voelt, de twijfel, achillespees of kuit. Morgen een nog zwaardere test, de laatste lange duurloop. Goed 30.5 km aan een gemiddelde van 14 km/uur.
Trage duurloop, tweede test die de kuit doorstaat. De verkramping is tot nu toe uitgebleven, hout vasthouden. Ook geen reactie na het lopen, morgen nog iets verder. Zondag de grote test over 30 km.
Trage duurloop, ik wou de kuit testen, geen last van ondervonden. De kuit was nog goed ingetaped, en wat is het heerlijk kunnen lopen. Toch zal ik niet te vroeg victory kraaien, morgen 10 km in een rustiger tempo. Hopelijk kan ik zondag een lange trage duurloop afwerken van 30 km.
Ondanks de onzekere afloop van de kuitblessure. Heb ik me gisteren ingeschreven voor de kustmarathon. Ook het formulier gedownload waarmee je 10 euro terugverdiend, als je een betere tijd loopt als tijdens de maasmarathon 2006 (2:42:59). Zo zie je maar de ambitie is er nog altijd om er een fraai najaar van te maken. De kuit gaat goed ik heb er geen last van. Ik neem drie pilletje reparil en twee maal een stinkende zalf op de op de kuit. De vermoeidheid vloeit weg uit de benen. Hopelijk staan we fris na vijf gedwongen rustdagen.
Gisterenavond naar de sportdokter geweest. Na grondig onderzoek en echografie, was de diagnose. Gezwollen kuitspieren, waardoor vocht, en die veroorzaken contacturen in de kuitspier, de voorbode van een spierscheur. Het word dus minimaal vijf dagen volledige rust plus medicatie. Zondagmorgend zal ik een eerste rustige training afwerken en geleidelijk opbouwen naar de halve marathon in Geel-Stelen. Als al die testen voldoening geven start ik in de kustmarathon.
Recuperatieloop, herstellen van de wedstrijd van gisteren. Ik was toch een beetje bang geworden ,gans de avond was de kuit verkrampt, stappen ging moeilijk. Een paar keer ijs op gelegd, voor het slapen gaan een nat washandje en plastiekfolie er rond, deze morgend was het al veel beter, zodoende deze recuperatieloop. Deze avond bij sportdokter Bouquillon, de diagnose.
De Herenthoutse bosloop lopen als veredelde duurtraining. Dat was de bedoeling, ik was zelf gestart op de derde rij. De eerste kilometer ik hangde in zeventigste positie. Echt traag gestart maar ik was aan het versnellen. Samen met Andy Goosens die ook traag vertrokken was, want een wedstrijd gelopen gisteren, trokken we naar voor. Het ging snel na vijf kilometer waren we al bij de eerste 20. De kuit reageerde redelijk goed, Andy moest lossen. Zeven km de laatste ronde, op een elfde plaats, ik had nog overschot dus ik ging voor die toptien. de volgende twee atleten liepen nog een 50-tal meter voor mij, langzaam kwam ik dichterbij. Erop en erover, naar de volgende, het ging nog altijd vlot 250 meter verder had ik hem te pakken. Nog een kilometer te gaan, de laatste atleet die ik gepasseerd ben blijft op tien meter hangen. Ik krijg een lichte kramp in mijn pijnlijke kuit, het is nog een draaien en keren, elke keer als ik moet optrekken verergerd de kuit, nog vijfhonderd meter volhouden, daar is de finish, ik heb het gehaald. Vijfhonderd meter verder en ik had het niet uit kunnen lopen, naar huis gereden met de fiets. Eens thuis de kuit onder stromend koud water gehouden, dan gedoucht en daarna ijs op de kuit. Terug naar het sportcentrum, moesten nog helpen bij de afbraak van de infrastuctuur. Daarna nog zitten napraten met de clubgenoten, natuurlijk kom ik ongeloofwaardig over, maar ja daar kan ikzelf niet met zitten, op het laatste moment beslissen mee te doen en dan nog zo'n wedstrijd lopen. Maar had het geen organisatie geweest van de eigen club was ik 100% zekers niet gestart.
Het kriebelt, en als het kriebelt moet je sporten. Ik heb voor mezelf beslist dat ik mijn ego maar eens opzij moet schuiven. Niets van aantrekken, die uitslag, gewoon meedoen voor de sfeer. Het wachten en kijken, het supporteren zal anders ook lang duren. Van 12:30 tot 20:00 uur, helpen opruimen, het is voor de club. Ik hoop alleen dat ik mij kan bedwingen en me niet laat meeslepen,het is tenslotte een wedstijd.
Deze morgend ging het alweer beter met de kuit. Een herstelloop, de nieuwe schoenen inlopen. Een gemiddelde hartslag van 103 slagen per minuut. Toch voel ik waar het probleem zit, precies een knoop. Morgen toch maar naar de sportdokter bellen voor een afspraak. Die marathons zou ik toch graag lopen. We hebben er ook zoveel voor getraind en afgezien; Zolang ik kilometers kan doen geloof ik er in.
Hier op bijgaande foto de asics gel cumulus. Het kleine broertje van de asics gel nimbus. De tussenzool is nu ook voorzien van spEva over de volle lengte,de schoen is wat zwaarder als de vorige cumulus, maar ook de duurzaamheid zou er op vooruit gaan. Wel is het een goede neutrale loopschoen aan een schappelijke prijs (110 euro).