Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 14.350 meter gelopen in 1:09:04, hsm 118. De benen voelden minder vermoeid aan dan gisteren het geval was, maar super fris is nog ver af. Het doel dat ik gesteld had, namelijk 12.5 km/uur te lopen, heb ik juist niet gehaald, ik wou ook niet forceren. Een duidelijke veranderig sinds de inspuiting in de rechterheup, is dat de pijn veranderd is in een vermoeidheidsgevoel. De volgende weken volgt een flinke opbouw van de kilometers, en van de conditie, maar het voornaamste een brede basisconditie kweken. Het was vandaag weer ijskoud maar droog, toch blijft het opletten voor ijzelplekken, het minste vocht vriest direct aan. Voor morgen staat er een tempoloop van twaalf kilometer op het programma, ik weet nog niet onder welke vorm.
Vandaag een trage duurloop van 13.350 meter gelopen in 1:04:55, hsm 121. De benen waren nog wat vermoeid van de lange tempoloop van gisteren, dus kwam ik moeilijk uit de startblokken. Het was niet alleen de training van gisteren maar ook te weinig slaap dat het lichaam sloopt, amper vier uurtjes geslapen. Vraag me niet waarom, maar ik kon de slaap niet vatten, en lag te woelen en te zweten in bed, alleen tussen 02:00-06:00 lukte het. Natuurlijk voeld dan alles niet zo fris aan het rechterbeen heeft dan nog een groter handicapt, tegenover het linkerbeen. Het resultaat was een traage duurloop aan het juiste tempo, maar een veel te hoge hartslag voor de geleverde arbeid. En stilletjes aan de rechtse kant die zich liet gevoelen eerst de knie, dan de achillespees en tenslotte de rechterheup. Uiteindelijk was ik tevreden als ik weer thuis aangekomen was, het was een training met een niet al te best gevoel. Morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma, hopelijk geraak ik aan 12.5 km:uur.
Vandaag een lange tempoloop van 20.300 meter gelopen in 1:22:03, hsm 142. Het was moeilijk te geloven maar tussen kilometer een en vier ging het als vanzelf, wel met wind in de rug. Ruim tegen 16 km/uur tarte ik het betonnen fietspad zonder ook maar iets van hinder te ondervinden. Als of ik in een droom zat gewoon zalig vlammen zonder aan iets te moeten denken, ik liet me dragen door de wind. Na kilometer vier was het liedje gezongen en was het werken om tempo te houden met lichte hinder in de rechterknie. Ik liep nog redelijk beschut maar de kilometer tijden moesten er toch aan geloven, hoe hard ik ook mijn best deed. Het was na amper zes kilometer dat de veer al brak, hoewel dat ook overdreven is, ik was tevreden met het tempo. Maar onder de vier minuten zou ik niet meer geraken, de rechterheup hield stand en ik voelde er echt niets mis aan. Een half mirakel twee dagen na de inspuiting, terwijl het zes tot acht weken kan duren voor het volleig ingewerkt is. Zalig lopen ondanks de lichte pijn in de rechterknie en rechterachillespees, ik moest dan ook serieus knokken tegen de wind in. Het mooie er aan is dat de laatste vijf kilometer weer met de wind van achter kan lopen en dat besef deed me verder strijden. Strijden om zo dicht mogelijk bij die vijftien kilometer per uur te geraken, wel voelde ik sil aan de vermoeidheid wat toenemen. De laatste vier kilometer gingen gemiddeld tegen vijftien kilometer per uur, alleen de laatste 1300 meter waren er teveel aan. Een lichte spanning in de rechterheup was gelijk aan de roep om het kalmer aan te doen, gelukkig zat de training er op tijd op. Morgen staat er een trage duurloop van taalf kilometer op het programma, in de eerste opbouw week naar de volgende marathon.
Vandaag een lange tempoloop van 20.300 meter gelopen in 1:22:03, hsm 142. Het was moeilijk te geloven maar tussen kilometer een en vier ging het als vanzelf, wel met wind in de rug. Ruim tegen 16 km/uur tarte ik het betonnen fietspad zonder ook maar iets van hinder te ondervinden. Als of ik in een droom zat gewoon zalig vlammen zonder aan iets te moeten denken, ik liet me dragen door de wind. Na kilometer vier was het liedje gezongen en was het werken om tempo te houden met lichte hinder in de rechterknie. Ik liep nog redelijk beschut maar de kilometer tijden moesten er toch aan geloven, hoe hard ik ook mijn best deed. Het was na amper zes kilometer dat de veer al brak, hoewel dat ook overdreven is, ik was tevreden met het tempo. Maar onder de vier minuten zou ik niet meer geraken, de rechterheup hield stand en ik voelde er echt niets mis aan. Een half mirakel twee dagen na de inspuiting, terwijl het zes tot acht weken kan duren voor het volleig ingewerkt is. Zalig lopen ondanks de lichte pijn in de rechterknie en rechterachillespees, ik moest dan ook serieus knokken tegen de wind in. Het mooie er aan is dat de laatste vijf kilometer weer met de wind van achter kan lopen en dat besef deed me verder strijden. Strijden om zo dicht mogelijk bij die vijftien kilometer per uur te geraken, wel voelde ik sil aan de vermoeidheid wat toenemen. De laatste vier kilometer gingen gemiddeld tegen vijftien kilometer per uur, alleen de laatste 1300 meter waren er teveel aan. Een lichte spanning in de rechterheup was gelijk aan de roep om het kalmer aan te doen, gelukkig zat de training er op tijd op. Morgen staat er een trage duurloop van taalf kilometer op het programma, in de eerste opbouw week naar de volgende marathon.
Vandaag een trage duurloop van 12.300 meter gelopen in 0:59:29, hsm 115. Ik was er niet zeker van dat lopen zou lukken en begon dus zeer voorzichtig, om alles warm te laten draaien. Wat niet evident is met deze temperturen, daarom had ik een thermo-loopbroek aangedaan om de heup warm te houden. Zitten en liggen is nog best pijnlijk en ondanks de pijnstiller juist voor het slapen gaan ben ik meer dan eens wakker geworden. Maar de verwachting is dat het elke dag een ietsje beter zou gaan, als ik dat ook kan zeggen van de knie en achillespees ben ik tevreden. Geef me tien procent meer kracht in het rechterbeen en ik ben zeker dat tijden onder de 2:50:00 op de marathon weer kunnen. Aan mijn linkerbeen twijfel ik niet die staat vijftien procent sterker dan het rechterbeen, het is dus werken aan dat rechterbeen. Natuurlijk word het met het vorderen van de jaren, alsmaar moeilijker om weer na een evenwichtig uitgebalanceerd lichaam te komen. De training van vandaag heeft me wel de hoop gegeven dat ik een deel van dit evenwicht weer kan herstellen, mits hard werken. Vanaf kilometer drie probeerde ik het tempo te lopen dat ik zou moeten lopen tijdens een trage duurloop en de ook hartslag laag houden. Morgen probeer ik de training af te werken die het trainingsschema vermeld, een duurloop van twintig kilometer aan 4:15/km.
Vandaag een toertje in Herentals gedaan eerst bij de chirurg een inspuiting in de heup gekregen. Het kan zes tot acht weken duren voor alles ingewerkt is in het rechterheupgewricht, dus zal ik nog wat geduld moeten oefenen. De eerste 24 uur zeker niet lopen, het heupgewricht doed nu trouwens pijn alsof ik net een marathon gelopen heb. Een gevoel van overdruk in het heupgewricht heeft hetzelfde zwaar gevoel als na een zware inspanning een gewricht in kramp. Het zou dus stilletjes aan beter moeten gaan en de pijn moet stilletjes aan verdwijnen, het zal er ook voor zorgen dat mijn knie geneest. De eerste indruk is dat de overbelasting aan de patellapees er komt door de pijn in de rechterheup waardoor mijn bekken gekanteld is. Een beetje proberen letten op de loopstijl, bekken achteruit kantelen, rug rechten en schouder licht achteruit en de voeten recht voor uit. Het tweede tussenstation was voor een bloedcontrole om te zien dat de waarden in een positieve zin evolueren. Daarbij gaat de meeste aandacht naar de goede vetten en een betere balans van het cholesterol gehalte, hoe minder vet in het bloed, hoe beter het transport geregeld word in de bloedcellen, en daar een beter doorbloeding van de spieren, waardoor ontstekingen minder kans hebben. Een volgende check-up was er aaan de rechterachillespees in vorm van een echo, er zijn geen microscheurtjes te zien, zeer belangrijk. Wel is er een belangrijke plaatselijke ontsteking, maar geen bursitis, dus ook hier is het een zoektocht naar de oorzaak van de ontsteking. Ik heb al de opinie van de kinesiste, die denkt dat het triggerpunt rechtsboven de rechterkuit zit zelfmassage van de kuit na elke training. Rekoefeningen voor en na de training, en de rechterachillespees een drietal keren koelen met ijs is de boodschap die ik moet onthouden. Het valt dus al bij al nog mee maar het blijft nodig er elke dag aan te werken om de zwakke punten te versterken en een beter balans te hebben. Morgen staat er een rustige inlooptraining op het pogramma, het rechterbeen zal dicteren hoe lang en hoe hard het mag gaan.
Vandaag een trage duurloop van 12.200 meter gelopen in 0:59:04, hsm 112. Het ijzelde op een deel vaan het parkoer en het was opletten om niet onderuit te gaan, zeker in de bochten. Ik had me goed warm aangekleed, lange broek, lange shirt, regenvest en zweetvest, handschoenen en muts. Wat na vijf kilometer veel te warm bleek, handschoenen en muts uit en regenvest half open was al wat beter. De benen voelen wat pijnlijker aan als we verkrampt lopen met een ei in de broek uit schik plat op de buik te gaan. Gelukkig waren de laatste drie kilometers vlot beloopbaar en durfde ik weer wat vrijer lopen, zonder schrik. Al bij al ben ik tevreden met deze training, het ging redelijk vlot ondanks de winterse toestanden. Voor morgen is er een rustdag ingelast, s'morgens de spuit in de rechterheup, bloedonderzoek en een echo van de rechterachillespees.
Vandaag een tempoloop gelopen van 12.150 meter in 0:49:42, hsm 134. De benen herstellen traag maar zeker van het zware ultra en marathonseizoen, voel ik ook tussen de trainingen. Ik heb al minder last van opkomende krampen in de rechhterknie en rechterdij, die bovenal s'nachts opkomen. Het supergevoel heb ik nog niet in de benen, de kracht die nodig is om een grotere paslengte te hebben ook niet. De knie is in het begin van de training nog te stijf en als ik bergop of tegen de wind in loop, licht pijnlijk. Vrijdag na de spuit in het dijbeen hoop ik op nog een spectaculaire verbetering, zodat ik weer op mijn niveau kan trainen. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, tegen goed 12 km/uur.
Vandaag een trage duurloop van 12.300 meter gelopen in 0:58:22, hsm 119. Het was fris en er stond een stevig briesje, eerste zes kilometer tegen, dat kwam goed uit. De eerste helft wou ik rustig aan doen en dat gaat vanzelf als er wat meer tegenstand is. Eens aan het keerpunt met de wind in de rug versnelt naar een rustig duurlooptempo. Nu zijn de benen nog niet volledig hersteld en doet de rechterkant nog wat lastig en voelt het zwaar aan. Toch het tempo gelopen dat ik voorop gesteld had en in de huidige omstandigheden is dat een succes. Morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer tegen veertien kilometer per uur op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.750 meter gelopen in 1:03:40, hsm 109. Het was de eerste training in de sneeuw sinds februari en dan is het weer wat aanpassen om niet onderuit te gaan. Een laagje van twee centimeter verse sneeuw veranderde snel in een blubber met ijswater, niet echt aangenaam. De benen waren ook niet super ook al omdat de paslengte ingekort werd om een vaste voet aan de grond te krijgen. Na de derde kilometer was de loopstijl volledig aangepast aan de gladde ondergrond en ging het wat vlotter. Toch is dit echt mijn weertype niet, geef mij maar 25° en het zonnetje, maar dat zal nog een paar maanden wachten zijn. De rechterknie, rechterheup en rechterachillespees baren nog steeds zorgen , ik kan blijven lopen rond de pijngrens. Vandaag had ik enkel de rechterachillespees beschermt met een tape, de rechter knie en heup waren onbeschermt. Ik heb voor morgen een iets vlottere trage duurloop over twintig kilometer in de aanbieding staan .
Vandaag een duurloop van 24.300 meter gelopen in 1:42:55, hsm 136. Ik vertrok in de gietende koude regen en geraakte maar niet opgewarmt met een te trage eerste kilometer tot gevolg. Het duurde tot kilometer zes eer ik het iets of wat warm kreeg, en toen was het al gestopt met regenen en scheen de zon. Een beetje balanceren op een koord, zo voelde het aan de zoektocht tussen wat snelheid en zo weinig mogelijk pijn. De eerste 12.150 meter waren met de wind mee en dus moest ik in de eerste helft mijn looptempo bepalen. Een eerste helft gelopen in 0:51:40, na een u-bocht had ik de wind vol in de snoet maar ik wou zolang mogelijk mijn tempo houden. Natuurlijk ging de hartslag iets omhoog en begon het rechterbeen te protesteren onder het gebeuk tegen de vrije wind. Het verstand op nul en wat afzien, maar het ging toch voldoende snel er zat zelf een negatief split in en dat tegende wind in. Maar ik moest de laatste vier kilometer nog wat versnellen, het lukte om een negatief split te lopen, tweede helft in 0:51:15. Dus toch wel content van de training gezien de omstandigheden vooraf gaande en tijdens de training, genoeg karakter getoond. Voor morgen staat er een rustige trage duurloop van twaalf kilometer op het programma. en een week van tachtig kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 15.050 meter gelopen in 1:13:55, hsm 113. De benen waren weer tien procent beter als gisteren, het is te zeggen dat de pijnervaring mider was. Hoewel er niet veel tijd tussen de twee trainingen zat, maar ook geen zware wekdag is het herstel beter. Alleen de rechterheup deed nog iets te zeer om volledig te kunnen genieten van deze koude omstandigheden. Zolang het alleen de koude is, is het goed, moeilijker word het als er neerslag bij komt te kijken. Morgen staat er een lange duurloop van vierentwintig kilometer op het programma, om aan een weektotaal van honderd kilometer te raken.
Vandaag een duurloop van 13.600 meter gelopen in 1:02:36, hsm 123. Het rechterbeen deed nog pijn, maar de pijn was toch al minder dan gisteren het geval was. Daarom toch gekozen om een uur te gaan lopen, het zal de verslaving zijn, want veel leute heb ik er niet aan. Maar met een paar weken economishe werkloosheid in het vooruitzicht, zal ik wat meer aaandacht aan de rust kunnen besteden. Volgende week vrijdag krijg ik een inspuiting in mijn rechterheup en daan hoop ik weer een tijd zonder pijn te kunnen lopen. Vandaag ging ik tot op de rand van de pijngrens, maar het lichaam is dan ook zwaar vermoeid na deze zware werkweek. Ik hoop morgenvroeg toch al beterschap te voelen als ik s'morgens ga lopen en het lichaam goed uitgerust is. Dan staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, waarin de nadruk op recuperatie ligt.
Vandaag een traage duurloop van 7.200 meter gelopen in 0:35:51, hsm 107 meer zat er niet in. Ik was zo vermoeid na de werkdag dat ik al mijn moed bijeen moest schrapen om te gaan lopen. Al in de eerste meters voelde ik dat alles zo ongeveer pijn deed en ik dacht rond de blok en naar huis. Maar ik wou toch proberen iets sneller te lopen in de hoop dat de spieren los kwamen en de pijn zou verdwijnen. De voetpezen, de rechterheup en rechterachillespees bleven pijn uitstralen om nog niet te spreken van de rechterknie. Na goed zeven kilometer toch maar gestopt, verder lopen zou alles alleen nog maar verergeren en dat is nu niet de bedoeling. Voor morgen staat er normaal een duurloop van twaalf kilometer op het programma, we zien wel wat het word!
Vandaag een trage duurloop van 15.600 meter gelopen in 1:13:48, hsm 118. De benen waren nog te vermoeid om er al een duurloop uit te persen, met name het rechterbeen is aan herstel toe. Een gegeven waar ik nieet om heen kon, dus werd er trager gelopen om dat been niet teveel te overbelasten. Met de rechterknie, rechterheup en rechterknie is het sukkelen geblazen, zeker na een lange en zware werkdag. Nog een beetje doorbijten en dan ben ik vier weken economisch werkloos, voor mijn vermoeide benen een zegen. Volgende week vrijdag mijn inspuiting in de rechterheup en dan rustig opbouwen van 80 km/week naar de volgend marathon. Deze week wil ik nog wel de honderd kilometer halen, om daarna een rustige week in te lassen en dan snelheid kweken. Morgen staat er na de werkdag een trage duurloop van twintig kilometer op het programma, nog wat kilometers malen.
