Lucas Klamer
Wisseltrofee
Vandaag was het tijd voor de laatste marathon van 2012, de Tis voor niks marathon in Geldrop.
Het begon al slecht deze morgend de jogste hond was ziek en het zag er niet goed uit, dus ging Carine thuuisblijven.
Ze kon maar tegen negen uur binnen in de dierenkliniek, dus ging ik met wat vertraging alleen richting Geldrop.
Rond 09:20 kwwam ik pas aan en moest snel mijn nummer halen, ik had een parkeerplaats gevonden op ruim 200 meter.
Het was aanschuiven om aan de wedstrijdnummers te geraken, de file stond tot buiten het wijkcentrum, en ik moest nog naar de wc.
Daar was het ook aanschuiven en uiteindelijk kon ik de hoogste druk uit de darmen perseen, en me klaarmaken voor de wedstrijd.
Buiten waaide het ongemeen hard en ik had weinig vertrouwen in een goede afloop, dat was voor mij finishen onder de drie uur.
Alle marathon en ultracup lopers waren aanwezig, voor de meeste zat er nog een verbetering van hun klassement in.
Hetzij de bonuspunten of een slechte wedstrijd uitwissen met een goede wedstrijd, zo kon ik zelf nog een half puntje naar boven.
De start verliep waat chaotisch Johan Whatty nam een snelle start, ik volgd wat verder met Ralph Pribiesch in mijn spoor.
Ralph nam snel over en ik wist snel hoe laat het was, dit tempo lag te hoog voor mij, Ralph dichte het gat met Johan en ging door.
Na vijf kilometer (0:19:46) volgde ik op zo'n 150 meter van Johan, Ralph was al niet meer te zien, en Gert Mertens liep 100 meter achter mij.
We hebben al een kilometer met tegenwind gekregen er volgen er nog vier, maar de benen zijn nog fris en dus gaat het tegen 14 km/uur.
Ik kom wel geen meter dichter bij Johan, en Gert kan af en toe schuilen bij een medeloper, maar ik ben niet van zin om me op te blazen.
De ondergrond is hier zeker nog te doen, en aan kilometer tien (0:40:32) met de wind in de rug ziet het er nog altijd goed uit.
Nu laat ik me dragen door de wind, maar af en toe komt er een knikje in de weg en daar voel ik dat de heup op zijn limiet zit.
Mijn snelste kilometer is de elfde in 03:43, normaal met heup en knie in orde en goed getraind moet ik onder de 3:30/km raken.
Als alles meezit zoals op die strook met een forse rugwind, maar ook nu heb ik de indruk dat ik terrein verlies tegenover Johan.
Kilometer vijftien (1:00:08) bina aan een gemiddelde van 15 km/uur het gaat de goede kant uit, maar het zwaarste moet nog komen.
De volgende vijf kilometer krijgen we al een voorsmaakje, bos en heide, in het bos wat glad, op de heide los zand en houten brugjes.
Er is soms weinig plaats om de lopers van de dertig kilometer te passeren, en dan moeten we het hogere heidegras door, niet simpel.
Op de heide lijkt het wel teletubbie land twee meter omhoog twee meter omlaag maar dan op het losse zand en veel draaien en keren.
Kilometer twintig (1:21:30) ik loop op amper 100 meter van Johan, maar die heeft het door en versnelt weer, ik moet hem laten gaan.
De heup speelt serieus op als ik kracht moet zetten, de knie geeft af en toe een prik maar het gaat nog, de achillespees brand lichtjes.
Op een bepaald moment gaat het verkeerd, ik loop mis gelukkig nieet te ver want een paar tragere atleten roepn me toe.
Toch een 140 meter teveel en ik loop nu in het spoor van Gert Mertens, die ga ik zolang als mogelijk proberen volgen een goede loopgids.
We zijn ondertussen door verscheidene klappoortjes moeten lopen en een ervan klapt tegen mijn pinlijke rechterknie, amaai doet geen deugt.
Kilometer 25 (1:43:14) het word duidelijk dat onder de drie uur lopen heel moeilijk gaat worden, na dertig kilometer word het pittiger.
Gert doet het meeste kopwerk alleen als er wat tegenwind iss probeer ik te helpen, want voor de rest zit ik op mijn limiet.
De streek is hier wondermooi, maar niet ideaal om snel te lopen, er komt meer en meer zand voor in het parkoer, en de benen zijn vermoeid.
Aan kilometer dertig (1:04:27) komt er een stuk die normaal bijna niet te belopen is en daar neem ik de kop, maar het valt wonderwel mee.
Zo goed als dit jaar heeft die 1200 meter lange strook nog niet gelegen, maar de laatste 12.5 kilometer moeten in 55:32 gaan.
En daarvan zijn er negen tegen de zware wind bij en vijf in de heide duinen met veel los zand, het word nog een hele klus om te klaren.
In de laatste bocht voor de duinen schuif ik onderuit op de rechter dij en knie, die voelen nu nog zwaarder aan, gelukkig wacht Gert.
Hij stelt voor om samen te werken tot aan de aankomst, ik zal blij zijn als ik tot dan kan volgen en voldoende werk op proberen knappen.
Gert heeft het inderdaad wat moeilijker op de stroken met tegenwind en we proberen zoveel mogelijk te wisselen tegen de wind in.
Kilometer 35 (2:27:07) nu komt er een gemeen stuk aan geen beschutting en een niet echt goed beloopbare ondergrond, het is knokken.
Nu neem ik de langste beurten met de wind op kop, als krachtloper heb ik wel wat voordeel op Gert in deze zware beproeving.
Gert komt niet uit het zog en moet op een bepaalt moment lossen, ik loop door in de wetenschap dat het straks minder zwaar word.
Dan kan Gert terugkomen en dat zullen we zeker nodig hebben om onder de drie uur te finishen, en inderdaad daar is Gert weer.
Hij sleurt op kop en moedigd me voortdurend aan om niet te lossen, ik moet alles bijeen schrapen om te kunnen volgen, het lukt amper.
De laatste vijf kilometer zijn voor Gert ik moet alleen proberen aanklampen, met nog twee kilometer te gaan geloven we er weer in.
Gert blijft me aanmoedigen om in zijn spoor te blijven, in de laatste kilometer moet ik meter per meter prijsgeven, het is superzwaar.
Maar eens zeker onder de drie uur wacht Gert me op en lopen we samen over de eindmeet, we zijn beiden gelukkig met deze tijd.
Zonder Gert had ik nooit onder de drie uur gefinisht vandaag, dus bedankt voor zoveel steun en aanmoedigingen Gert.

---