Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Deze week was het een week-end uit met Herenthoutse mede atleten en supporters, met twintig waren we. Het weer viel reuze mee, we waren vergezeld van het zonnetje en de wind viel ook goed mee. We gingen van start gaan met een marathonloper en een aflossingsteam van vier lopers, de rest zou genieten en supporteren. Eerst gingen we er nog een avondje uit van maken en niet denken aan de wedstrijd, goed eten en drinken dus. Na een paar Diekierch royales en een paar witte wijntjes en een vier-gangen menu, nog even wandelen en een duitse stubbe binnen. Het was nog om een deftig uur dat we onder de lakens kropen, en goed vermoeid vonden we alras de slaap, ondanks een harde matras. De morgend daar op was het de schade opmeten, een ijl hoofd, lichte hoofdpijn en een schurende keel, een pilletje en wat siroop later, Konden we uitgebreid ontbijten, ook nu werd niet gedacht aan de wedstrijd een drie uur later, de broodjes en koffie ging goed binnen. Na een respectabel aantal bezoekjes aan de kleinste kamer, was het tijd om de focus te leggen op de wedstrijd, die starte om elf uur. De rest van het gezin ging richting startzone, ikzelf zou op het appartement blijven om het laatste er uit te persen. Toen ik naar benenden ging kreeg ik de deur naar buiten niet meer open, die was van buitenuit op dubbel slot gedaan. Daar stond ik dan, ik ging noge een tiental minuten wachten achter hulp van buiten uit, er kwam een garçon van het hotel langs. Een minuut later werd ik verlost en kon ik me richting start begeven, in het zonnetje was het aangenaam vertoeven. Tijd om mijn verspellingen te realiseren, ik had in de groep mijn ambitie van toptien in een tijd onder de 2:50:00 bekend gemaakt. De conditie was goed de loopomstandigheden ideaal, de laatste avond werd wel wat gezondigd, maar dat was geen excuus. Om stipt elf uur worden we in gang geschoten tesamen met de atleten van de halve marathon en de aflossingsmarathon. Ik heb redelijk goede benen maar geen superbenen en beslis snel om op hartslag te lopen, maximaal 144 slagen per minuut. Na drie kilometer loop ik in een groepje met halve en volle marathonlopers op honderd meter van Frank müller. Een meervoudig Luxemburgs marathon kampioen en een garantie voor een tijd onder de 2:50:00, ondanks zijn 53 jaar. De eerste vijf kilometer gaan in (0:19:06) veel te snel natuurlijk maar ik wil me nog even schuil houden in dit groepje. Zolang dat de hartslag niet boven de 144 hsm komt, de wind is matig maar in de schaduwzones toch voelbaar door de koude. Na acht kilometer is het zo ver de groep scheurt en ik gang tussen de twee delen, de eerste helft gaat te rap de tweede te traag. Kilometer tien (0:38:18) nog altijd te snel, hier is ook de eerste aflossing en staan de km-borden al 100 meter verder dan de garmin aan geeft. De benen voelen niet super aan, maar ik heb wel het gevoel dat ik nog vlot de vijftien kilometer per uur kan halen, en mijn doel kan halen. Frank Muller loopt nog altijd 100 meter voor me uit, en ik blijf op deze afstand hangen, ik heb ook geen goesting om te forceren. De volgende vijf kilometer gaan in (0:19:38) de vijftien eerste kilometers in (0:57:56), het 15k wedstrijdpunt in (0:58:31). Het parkoer gaat licht golvend maar nooit echt steil op en af vals plat eerder, Frank Muller loopt nu een 120 meter voor me uit. Op kilometer zeventien word ik voorbij gesnelt door de eerste dame op de halve marathon, een dame met een krachtige soepele loopstijl. Kilometer twintig (1:17:33) nog altijd aan de juiste kruissnelheid en de benen willen nog altijd mee, de ademmhaling gaat moeilijker. De lichte valling speelt me toch een klein beetje op, half marathon onder de start en aankomst boog kom ik door in ( 1:22:16), te snel? Mijn achterstand op de heer Mûller is nog tachtig meter, maar de eerste tekenen van vermoeidheid, het word werken voor het tempo. Er is ook een drankpost te weinig in totaal twee op de volledige marathon, gelukkig is het niet warm, zeker in de schaduw is het fris. Kilometer vijfentwintig (1:37:06), spijtig ligt het 25-km punt al een minuut verder, ik lig nog vijftig meter achter op Frank Müller. Een taaie klant, maar ik probeer het gat niet echt dicht te lopen, na dertig kilometer (1:57:17) is het zo ver, de rollen worden omgekeerd. Ondanks dat de laatste vijf kilometer voor het eerst boven de twintig minuten zijn gelopen, ben ik de haas en Frank de jager. Ik ben ondertussen opgeschoven naar een negende plaats, twee te snel vertrokken atleten betalen hun overmoed cash, leergeld betalen! De enkel, heup en maag beginnen in die volgorde op te spelen en het is op karakter en door te jagen op een verre prooi dat het nog voor uit gaat. Een goede minuut achterstand op nummer acht heb ik nog na vijfendertig kilometer (2:17:37) de laatse vijf in 0:20:20, niet teveel verval dus. Maar de benen worden zwaar en het teveel aan alcohol laat zich nu toch wel gevoelen, nog even doorbijten, maar vals plat lijkt nu steil. Toch ga ik nog voor kilometer veertig (2:38:28) voorbij de nummer acht van de marathon, de benen worden wel zwaarder bij elke stap. Op kilometer eenenveertig is het zover daar is de heer Frank Müller terug, ik bijt me vast in zijn spoor op naar het tunneltje richting centrum. Een korte helling tachtig meter lang maar zeer steil, daar staan de supporters aan te moedigen, ik ga de helling drie stappen sneller op. En dan nog vierhonderd meter tot de finish volhouden, ik finish na 42.660 meter op de garmin in 2:49:15 als achtste op de marathon. De doelstelling is bereikt, maar ik had op het einde toch weinig overschot, toch is dit weer een stap vooruit op de marathon.
Op de foto met Frank Müller.
Vandaag 8.450 meter loslopen in 0:39:06, hsm 112. Een kort los loopje om de benen wat te laten werken. Het ging vrij vlot de frisse benen komen juist op tijd. De bedoeling is om in Echternach onder de 2:50:00 te finishen. Zondagavond volgt het verslag van de wedstrijd in Echternach. Het is bijna tijd om te vertrekken, tot zondag.
Vandaag een trage duurloop met versnellingen van 10.350 meter gelopen in 0:46:31, hsm 121. Een trage duurloop tenminste tot kilometer vijf, daarna om de 200 meter versnellingen ven 200 meter. Op het einde van de rit is de trage duurloop omgezet tot duurloop, geen super benen, anders was het nog beter geweest. Die superbenen bestellen we graag tegen zondagmorgend dan zijn ze meer dan welkom voor de marathon. Morgen staat er nog een losloopje van zeven kilometer op het programma, daarna douchen en dan richting Echternach.
Weersverwachting Echternach deze week
Vandaag een recuperatie duurloop van 10.500 meter gelopen in 0:51:00, hsm 110. Rustig gelopen op hartslag, niets forceren, want ik heb een algemeen gevoel van vermoeidheid. Het is dan ook belangrijker om niet oververmoeid te geraken, en de lichte verkoudheid geen kans te laten. De hamstring en kuiten staan ook wat meer onder spanning dan normaal, dan is een ketsuur snel opgelopen. Nog twee werkdagen, maar we zien nu al uit naar het week-end, lekker ontspannen en dan een marathon lopen. We gaan weer met een groep van Herenthout naar Echternach, voor een sportief en een aangenaam week-end. Een marathon zonder druk, niets moet al loop ik wel liever een tijd onder de drie uur, wat gezien de conditie geen probleem is. Morgen staat er een training van tien kilometer op het programma, de eerste vijf aan trage duurloop tempo, daarna versnellingen.
Weersverwachting Echternach deze week
Vandaag een interval gelopen van 15.000 meter in totaal 0:57:55, hsm 141. De benen voelden normaal aan niet super, maar zeker niet slecht een gewone dag. Op gang geraken is altijd het moeilijkste, de eerste snelle km was maar in 04:01, te traag dus. Vervolgens ging het alsmaar vlotter zodat er toch een snelle training uitkwam, met een redelijk gevoel. De laatste vier snelle kilometers waren allemaal rond de 3:40/km, met 3:35 als beste. Het is zo dat de gravelpiste in Herenthout er rap verzadigd bijligt, als het wat regent ligt de binnenbaan er vettig bij. Niet dat het echt veel stoort maar ideaal is anders, zeker het bochtenwerk, we blijven hopen op een synthetische piste. De zwaarste trainingen liggen hiermee achter de rug, nu drie dagen met weinig kilometers en zondag mijn 67 marathon. Morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma, rustig wat kilometers draaien.
Weersverwachting Echternach deze week
Vandaag een trage duurloop van 15.150 meter gelopen in 1:14:08, hsm 113. De benen voelden minder goed aan dan gisteren, gelukkig stond er een trage training op het programma. Het was wel moeilijk om al lopend onder de hartslaglimiet te blijven, zekertegen de wind in. Een verhaal van vallen en opstaan, maar dat is logisch als je de limieten van je lichaam aftast. Als dat lichaam dan nog wat verkouden is, is het extra gevoelig aan de prikkelingen van de looptraining. De balans tussen naar de top toegroeien en de overtraining is afhankelijk van veel factoren. Een lijn, een uitleg, is er niet, weliswaar zijn de grote lijnen hetzelfde, teveel, is het woord dat meest terug komt. Maar dat woord "teveel" slaat op meer dan alleen het sportieve aspect, ook gezondheid, voeding, verwachting kan teveel zijn. Ikzelf zit waarschijnlijk juist onder mijn top, en nog heb ik het gevoel dat het nog teveel op en af gaat. Blijven voort werken en luisteren naar het lichaam, al dan niet ondersteund door de hartslagmeter, het hart de barometer van het lichaam. Niet teveel twijfelen, en aanvaarden dat het lichaam niet voortdurend in topvorm kan verkeren. Morgen staat er een interval van in totaal vijftien kilometer op het programma, de barometer van het lichaam een testen!!!
Weersverwachting Echternach deze week
Vandaag een trage duurloop van 12.700 meter gelopen in 0:58:33, hsm 123. Het eerste dat opvalt is de hoge hartslag, de benen voelden nochtans goed aan. De dag na een tempoloop 13 km/uur halen is dus iets te belastend voor de recuperatie. Toch was het vandaag moeilijk lopen met de windstoten, zowel in het voordeel al het nadeel. Een ongelijkmatige wind dus, en als je, je tempo wou onderhouden hing de hartslag de hoogte in. Maar ik ben tevreden met de training van vandaag, de frisheid die ik vorige week miste is terug. Gisteren zijn er een paar serieuse P.R. gesneuvelt in Eindhoven, teveel om op te noemen. Om niemand te vergeten zal ik ze hier niet opnoemen, maar in elk geval allemaal een dikke proficiat. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Weersverwachting Echternach deze week
Vandaag een lange tempoloop van 24.100 meter gelopen in 1:36:20, hsm 139. Zoals verwacht waren de benen hersteld, zeven dagen na de marathon en de tweede dag van het week-end. Niet dat ze al super waren maar ik kon ze zwaar belasten en de laatste vijf kilometer nog versnellen om de tijd te halen. Het was toch een aangename vaststelling dat ik een negatief split heb kunnen lopen hoewel de omstandigheden zwaarder waren. De eerste 12.050 meter gelopen in 0:48:27 met de wind in de rug de tweede 12.050 meter gelopen in 0:47:53 met tegenwind. Van het parkoer heb ik geen last, geen bergop, niet teveel bochten, wel dikwijls open vlakten, langs het Kempisch kanaal. Ik was lekker warm ingeduffeld met een termisch onderhemd onder de looptrui en een warme pots op de kop. Het zit zo dat de neusverkoudheid uitgebreid is naar een keelontsteking en er al een nu nog droge hoest op de bronchen zit. Morgen achter een siroopje en hopen dat de valling zo vergeten is zondag en ik er geen last van heb tijdens de marathon van Echternach. De benen voelden alleen de laatste drie kilometer wat moe aan, voor de rest zat ik op het limiet maar zonder pijn in de benen. Het weer valt al bij al mee voor de marathonlopers in Eindhoven en Oostende, hoewel in Oostende ze wel wat meer last van de wind hebben. Ik wens alle deelnemers in elk geval veel succes, er zijn er zelf een paar die ik volg, van zodra de resultaten online zijn. Morgen staat er een recuperatieloopje van twaalf kilometer op het programma, hoewel ik toch hoop dat de gemiddelde snelheid hoger ligt dan verleden week.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 meter gelopen in 1:13:17, hsm 114. Zoals verwacht is het verschil opmerkelijk, s'morgens lopen na de nachtrust in plaats van na het werk. De benen voelden al wat krachtiger aan en de stijfheid en pijntjes waren al een iets minder vandaag. Ook de hartslag bleef goed op niveau, maar het moet toch nog een stuk beter om mijn doel te halen in Echternach. Een week rest er nog om op volledige kracht te komen en ik denk wel dat het gaat lukken, als we gezond blijven. Het doel blijft eerst onder de 2:50:00 te geraken op de marathon, en dit jaar liefst onder de 2:46:00, dat zal moelijker zijn. Morgen proberen we wat meer kwaliteit in de training van vierentwintig kilometer te stoppen, de benen zullen beslissen.
Vandaag een trage duurloop van 13.050 meter gelopen in 1:03:28, hsm 108. De benen voelden al iets minder vermoeid aan dan gisteren, maar nog verre van fris. Het blijft dus hopen dat het dit week-end beter gaat, wat ik wel geloof, lopen na gerust te hebben. Volgende week de late en dan steld het probleem zich minder, want dan ben ik uitgerust voor ik loop. Een week waar in de marathon gelopen word, dus ook minder kilometers, buiten die marathon. Ik denk dat ik weer op hartslag ga lopen in Echternach, de kans op een klop van de hamer is dan vele malen kleiner. Als na kilometer dertig een goede tijd er nog in zit kan ik mijn kans nog altijd wagen, ruim tijd genoeg. Het is ook leuker als je zelf tijd en plaatsen goed maakt, dan dat jezelf voorbij gestoken word, zeker mentaal. Eerst nog verder herstellen van de marathon van Brussel, volgende week zondag zien we wel hoe het gaat. Morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma, wederom rustig lopen.
Vandaag een lange herstelduurloop van 20.250 meter gelopen in 1:39:10, hsm 106. De benen voelden zowaar nog zwaarder aan dan de vorige dagen, ook het gevolg van de soort training. Het traag lopen gaat me niet goed af en het is moeilijk de focus te houden en de souplesse, het is niet vloeiend. Ondanks de pijnlijke benen en het gevoel er hard voor te werken, was de hartslag bijzonder laag. Aan de hartslag was het wel te merken dat ik een herstelduurloop deed, alleen is de afstand te lang om van herstel te spreken. De term lsd, die ze vroeger meestal gebruikten lijkt gepaster, lang slow distance, zo voelt het ook aan. Nog een dag werken en het week-end staat weer in de steigers, hopelijk komt dan het gevoel van frisse benen terug. Morgen staat er een training van vijftien kilometer op het programma, de staat van de benen beslist over de soort training.
Vandaag een duurloop van 15.000 meter gelopen 1:07:19, hsm 118. De benen voelden nog zwaar aan en meer of sneller dan vandaag zat er echt niet in. Zo zijn de onderbenen drukgevoelig, gewoon een lichte druk met de vingers is al pijnlijk. Er zal niet anders opzitten dan geen snelheid te trainen en mijn steunkousen de dragen tot de pijn verdwenen is. De hartslag daar en tegen zit wel op schema, de benen dus heel wat minder, maar dat is een kwestie van dagen. Het valt toch tegen, die recuperatie, zeker omdat ik de marathon op hartslag heb gelopen en niet zwaar in het rood geweest. Ik zal er mij moeten neerleggen, dat dagje ouder worden, de lichte slijtage aan het loopgestel, de moral er in houden! Morgen na de vroege shift van 05:30 tot 15:00 volgt er een trage duurloop van twintig kilometer, ik voel het nu al!!
Vandaag een trage duurloop van 15.250 meter gelopen in 1:14:28, hsm 113. De benen deden meer pijn dan gisteren, zoals meestal is de tweede dag de moeilijkste na de marathon. Ook het feit dat ik er al een werkdag van acht uur op zitten had, zit er voor iets tussen natuurlijk. De scheenbenen hebben toch afgezien van dat heuvelachtig parkoer in Brussel en de warmte deed de rest. Een geluk dat de uithouding en weerstand goed op punt staat, en zo kan het lichaam toch sneller recupereren. Voor deze week verwacht ik toch geen superdag, maar als die er volgende week zondag komt zijn we tevreden. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma als de benen niet teveel protesteren.
Vandaag een recuperatieloop van 12.000 meter gelopen in 0:59:21, hsm 107. De benen voelden wat zwaar en stijf aan, dus tijd voor een recuperatietraining van een uur. Een goede actieve recuperatietraining werkt beter dan platte rust om te herstellen van een marathon. Het is toch een zware belasting voor het lichaam zo'n halfzware marathon, de rechterheup en schenen laten zich gevoelen. Toch is het mentaal gemakkelijker te verwerken als de prestatie goed is, dan als het tegen gevallen is. Gisteren is het goed mee gevallen, zowel de tijd als de plaats had ik niet durven hopen onder deze omstandigheden. Het was natuurlijk nog niet op mijn top-niveau, maar het gaat de goede richting uit, ik moet er voor blijven werken. De tijden over de dubbele half-marathon waren veelbelovend de eerste helft in 1:24:46 de tweede helft in 1:26:01. Rekening houdend met het profiel van het parkoers uitstekend, toch denk ik dat ik nog geen superdag kende, wel een goede. Er worden de volgende dertien dagen tot de marathon van Echternach hard verder gewerkt om de scherpe kantjes bij te vijlen. Morgen staat er na de vroege shift vijftien kilometer op het programma aan trage duurloop tempo.
Vandaag moesten we vroeg uit de veren voor mij was dat om 06:00, voor vrouw en kinderen 06:30. Dat is pas opoffering om een zondag zo vroeg op te staan om de oudste van het gezin aan te moedigen, waarvoor dank. Ook de twee honden, Daisy en Kaylee waren van de partij voor een lange wandeling met de suporters, zo'n twaalf kilometer. De rit naar Brussel verliep voorspoedig, en het ophalen van de wedstrijdnummer verliep vlot, deze was op de militaire academie. Er stonden natuurlijk heel wat bekenden aan de start, zo kon ik eigenlijk eens kennis maken met mijn leeftijdsgenoot Ralf Priebisch. Maar ook Gino Casiers, Nid Rumphakwaen, Johan Whatty en Lucien Taelman eigenlijk teveel om allemaal op te noemen. Aan de start stonden ook nog vier Kenianen die onder hun zouden uitmaken wie er vandaag de winst zou meepakken in Brussel. De eerste kilometer is een streep bergaf in (3:36) zonder te forceren want vandaag loop ik op hartslag, op dit middenzwaar parkoers. Tot kilometer drie loop ik in het groeje met Nid, Gino, en Ralf, maar in de vele tunnels, bergaf en bergop, loopt de hartslag op. Dus ik laat de groep gaan en laat de hartslag zakken onder de 140 hsm, km vijf in (0:19:25) ruim snel genoeg dus voor die 2:55:00. Ik merk wel dat als het bergop gaat er geen kracht genoeg in de benen zit, een probleem op dit golvend parkoer met weinig vlak. Gelukkig komt er na een klim een stuk bergaf en dan kan ik weer rollen en de schade bergop opgelopen herstellen, kilometer tien (0:39:44). De tussentijden zijn oficielle tijden met elektronische registratie en niet van de Garmin, als er een streep bergop komt verlies ik tijd. Het is een warme dag, maar we lopen op de grootste delen van het parkoer in schaduw van de bomen, ik probeer zolang mogelijk 4:00/km te lopen. Halfweg kom ik door in 1:24:46, dat is na 21.095 meter, tweehonderd meter voor mij lopen een viertal atleten, bergaf kan ik wat goed maken. Maar het gaat op en af, als het naar boven gaat, verlies ik weer een paar meters, er zijn gelukkig een zestal waterposten bijgezet op het parkoer. Geen overbodige luxe, juist voor het keerpunt is er nog een pittige lus, weer op en af, maar ik nader op een van de vier die het moeilijk krijgt. Voor de terugweg rond kilometer 27 kan ik een plaatsje opschuiven, zolang het niet bergop gaat heb ik wat overschot, zeker qua hartslag. Na dertig kilometer (2:00:30) komt er weer een lag stuk vals plat naar boven, het is echt zwoegen en er loopt een atleet mij voorbij. Gelukkig komt er nu ruim drie kilometer bergaf en vlak een verademing ik kan de dertig seconden weer proberen goed te maken. Die had ik weer verloren op het vals plat, maar de benen rollen nu goed en ik kan op die drie kilometer drie atleten voorbij lopen. Na zesendertig kilometer word het serieus lastig ongeveer 2500 meter vals plat en bergop, hier verlies ik weer een pak tijd, zo'n 45 seconden. De laatste vier kilometer gaat het meestal bergaf, buiten een klim van 800 meter, de frisheid is wat uit de benen maar de finish is nabij. Een lastig gegeven is dat je voorbij gesneld word door halve marathon lopers en je het overzicht wat kwijtgeraakt, maar de klok is belangrijker. Ik finish de marathon in 2:50:47, daar ben ik uitermate tevreden mee, ik word als 21ste geplaatst in dezelfde tijd van de 20ste die net achter mij finisht, waarschijnlijk door de nettotijd.
