Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 12.700 meter gelopen in 0:58:33, hsm 123. Het eerste dat opvalt is de hoge hartslag, de benen voelden nochtans goed aan. De dag na een tempoloop 13 km/uur halen is dus iets te belastend voor de recuperatie. Toch was het vandaag moeilijk lopen met de windstoten, zowel in het voordeel al het nadeel. Een ongelijkmatige wind dus, en als je, je tempo wou onderhouden hing de hartslag de hoogte in. Maar ik ben tevreden met de training van vandaag, de frisheid die ik vorige week miste is terug. Gisteren zijn er een paar serieuse P.R. gesneuvelt in Eindhoven, teveel om op te noemen. Om niemand te vergeten zal ik ze hier niet opnoemen, maar in elk geval allemaal een dikke proficiat. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Weersverwachting Echternach deze week
Vandaag een lange tempoloop van 24.100 meter gelopen in 1:36:20, hsm 139. Zoals verwacht waren de benen hersteld, zeven dagen na de marathon en de tweede dag van het week-end. Niet dat ze al super waren maar ik kon ze zwaar belasten en de laatste vijf kilometer nog versnellen om de tijd te halen. Het was toch een aangename vaststelling dat ik een negatief split heb kunnen lopen hoewel de omstandigheden zwaarder waren. De eerste 12.050 meter gelopen in 0:48:27 met de wind in de rug de tweede 12.050 meter gelopen in 0:47:53 met tegenwind. Van het parkoer heb ik geen last, geen bergop, niet teveel bochten, wel dikwijls open vlakten, langs het Kempisch kanaal. Ik was lekker warm ingeduffeld met een termisch onderhemd onder de looptrui en een warme pots op de kop. Het zit zo dat de neusverkoudheid uitgebreid is naar een keelontsteking en er al een nu nog droge hoest op de bronchen zit. Morgen achter een siroopje en hopen dat de valling zo vergeten is zondag en ik er geen last van heb tijdens de marathon van Echternach. De benen voelden alleen de laatste drie kilometer wat moe aan, voor de rest zat ik op het limiet maar zonder pijn in de benen. Het weer valt al bij al mee voor de marathonlopers in Eindhoven en Oostende, hoewel in Oostende ze wel wat meer last van de wind hebben. Ik wens alle deelnemers in elk geval veel succes, er zijn er zelf een paar die ik volg, van zodra de resultaten online zijn. Morgen staat er een recuperatieloopje van twaalf kilometer op het programma, hoewel ik toch hoop dat de gemiddelde snelheid hoger ligt dan verleden week.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 meter gelopen in 1:13:17, hsm 114. Zoals verwacht is het verschil opmerkelijk, s'morgens lopen na de nachtrust in plaats van na het werk. De benen voelden al wat krachtiger aan en de stijfheid en pijntjes waren al een iets minder vandaag. Ook de hartslag bleef goed op niveau, maar het moet toch nog een stuk beter om mijn doel te halen in Echternach. Een week rest er nog om op volledige kracht te komen en ik denk wel dat het gaat lukken, als we gezond blijven. Het doel blijft eerst onder de 2:50:00 te geraken op de marathon, en dit jaar liefst onder de 2:46:00, dat zal moelijker zijn. Morgen proberen we wat meer kwaliteit in de training van vierentwintig kilometer te stoppen, de benen zullen beslissen.
Vandaag een trage duurloop van 13.050 meter gelopen in 1:03:28, hsm 108. De benen voelden al iets minder vermoeid aan dan gisteren, maar nog verre van fris. Het blijft dus hopen dat het dit week-end beter gaat, wat ik wel geloof, lopen na gerust te hebben. Volgende week de late en dan steld het probleem zich minder, want dan ben ik uitgerust voor ik loop. Een week waar in de marathon gelopen word, dus ook minder kilometers, buiten die marathon. Ik denk dat ik weer op hartslag ga lopen in Echternach, de kans op een klop van de hamer is dan vele malen kleiner. Als na kilometer dertig een goede tijd er nog in zit kan ik mijn kans nog altijd wagen, ruim tijd genoeg. Het is ook leuker als je zelf tijd en plaatsen goed maakt, dan dat jezelf voorbij gestoken word, zeker mentaal. Eerst nog verder herstellen van de marathon van Brussel, volgende week zondag zien we wel hoe het gaat. Morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma, wederom rustig lopen.
Vandaag een lange herstelduurloop van 20.250 meter gelopen in 1:39:10, hsm 106. De benen voelden zowaar nog zwaarder aan dan de vorige dagen, ook het gevolg van de soort training. Het traag lopen gaat me niet goed af en het is moeilijk de focus te houden en de souplesse, het is niet vloeiend. Ondanks de pijnlijke benen en het gevoel er hard voor te werken, was de hartslag bijzonder laag. Aan de hartslag was het wel te merken dat ik een herstelduurloop deed, alleen is de afstand te lang om van herstel te spreken. De term lsd, die ze vroeger meestal gebruikten lijkt gepaster, lang slow distance, zo voelt het ook aan. Nog een dag werken en het week-end staat weer in de steigers, hopelijk komt dan het gevoel van frisse benen terug. Morgen staat er een training van vijftien kilometer op het programma, de staat van de benen beslist over de soort training.
Vandaag een duurloop van 15.000 meter gelopen 1:07:19, hsm 118. De benen voelden nog zwaar aan en meer of sneller dan vandaag zat er echt niet in. Zo zijn de onderbenen drukgevoelig, gewoon een lichte druk met de vingers is al pijnlijk. Er zal niet anders opzitten dan geen snelheid te trainen en mijn steunkousen de dragen tot de pijn verdwenen is. De hartslag daar en tegen zit wel op schema, de benen dus heel wat minder, maar dat is een kwestie van dagen. Het valt toch tegen, die recuperatie, zeker omdat ik de marathon op hartslag heb gelopen en niet zwaar in het rood geweest. Ik zal er mij moeten neerleggen, dat dagje ouder worden, de lichte slijtage aan het loopgestel, de moral er in houden! Morgen na de vroege shift van 05:30 tot 15:00 volgt er een trage duurloop van twintig kilometer, ik voel het nu al!!
Vandaag een trage duurloop van 15.250 meter gelopen in 1:14:28, hsm 113. De benen deden meer pijn dan gisteren, zoals meestal is de tweede dag de moeilijkste na de marathon. Ook het feit dat ik er al een werkdag van acht uur op zitten had, zit er voor iets tussen natuurlijk. De scheenbenen hebben toch afgezien van dat heuvelachtig parkoer in Brussel en de warmte deed de rest. Een geluk dat de uithouding en weerstand goed op punt staat, en zo kan het lichaam toch sneller recupereren. Voor deze week verwacht ik toch geen superdag, maar als die er volgende week zondag komt zijn we tevreden. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma als de benen niet teveel protesteren.
Vandaag een recuperatieloop van 12.000 meter gelopen in 0:59:21, hsm 107. De benen voelden wat zwaar en stijf aan, dus tijd voor een recuperatietraining van een uur. Een goede actieve recuperatietraining werkt beter dan platte rust om te herstellen van een marathon. Het is toch een zware belasting voor het lichaam zo'n halfzware marathon, de rechterheup en schenen laten zich gevoelen. Toch is het mentaal gemakkelijker te verwerken als de prestatie goed is, dan als het tegen gevallen is. Gisteren is het goed mee gevallen, zowel de tijd als de plaats had ik niet durven hopen onder deze omstandigheden. Het was natuurlijk nog niet op mijn top-niveau, maar het gaat de goede richting uit, ik moet er voor blijven werken. De tijden over de dubbele half-marathon waren veelbelovend de eerste helft in 1:24:46 de tweede helft in 1:26:01. Rekening houdend met het profiel van het parkoers uitstekend, toch denk ik dat ik nog geen superdag kende, wel een goede. Er worden de volgende dertien dagen tot de marathon van Echternach hard verder gewerkt om de scherpe kantjes bij te vijlen. Morgen staat er na de vroege shift vijftien kilometer op het programma aan trage duurloop tempo.
Vandaag moesten we vroeg uit de veren voor mij was dat om 06:00, voor vrouw en kinderen 06:30. Dat is pas opoffering om een zondag zo vroeg op te staan om de oudste van het gezin aan te moedigen, waarvoor dank. Ook de twee honden, Daisy en Kaylee waren van de partij voor een lange wandeling met de suporters, zo'n twaalf kilometer. De rit naar Brussel verliep voorspoedig, en het ophalen van de wedstrijdnummer verliep vlot, deze was op de militaire academie. Er stonden natuurlijk heel wat bekenden aan de start, zo kon ik eigenlijk eens kennis maken met mijn leeftijdsgenoot Ralf Priebisch. Maar ook Gino Casiers, Nid Rumphakwaen, Johan Whatty en Lucien Taelman eigenlijk teveel om allemaal op te noemen. Aan de start stonden ook nog vier Kenianen die onder hun zouden uitmaken wie er vandaag de winst zou meepakken in Brussel. De eerste kilometer is een streep bergaf in (3:36) zonder te forceren want vandaag loop ik op hartslag, op dit middenzwaar parkoers. Tot kilometer drie loop ik in het groeje met Nid, Gino, en Ralf, maar in de vele tunnels, bergaf en bergop, loopt de hartslag op. Dus ik laat de groep gaan en laat de hartslag zakken onder de 140 hsm, km vijf in (0:19:25) ruim snel genoeg dus voor die 2:55:00. Ik merk wel dat als het bergop gaat er geen kracht genoeg in de benen zit, een probleem op dit golvend parkoer met weinig vlak. Gelukkig komt er na een klim een stuk bergaf en dan kan ik weer rollen en de schade bergop opgelopen herstellen, kilometer tien (0:39:44). De tussentijden zijn oficielle tijden met elektronische registratie en niet van de Garmin, als er een streep bergop komt verlies ik tijd. Het is een warme dag, maar we lopen op de grootste delen van het parkoer in schaduw van de bomen, ik probeer zolang mogelijk 4:00/km te lopen. Halfweg kom ik door in 1:24:46, dat is na 21.095 meter, tweehonderd meter voor mij lopen een viertal atleten, bergaf kan ik wat goed maken. Maar het gaat op en af, als het naar boven gaat, verlies ik weer een paar meters, er zijn gelukkig een zestal waterposten bijgezet op het parkoer. Geen overbodige luxe, juist voor het keerpunt is er nog een pittige lus, weer op en af, maar ik nader op een van de vier die het moeilijk krijgt. Voor de terugweg rond kilometer 27 kan ik een plaatsje opschuiven, zolang het niet bergop gaat heb ik wat overschot, zeker qua hartslag. Na dertig kilometer (2:00:30) komt er weer een lag stuk vals plat naar boven, het is echt zwoegen en er loopt een atleet mij voorbij. Gelukkig komt er nu ruim drie kilometer bergaf en vlak een verademing ik kan de dertig seconden weer proberen goed te maken. Die had ik weer verloren op het vals plat, maar de benen rollen nu goed en ik kan op die drie kilometer drie atleten voorbij lopen. Na zesendertig kilometer word het serieus lastig ongeveer 2500 meter vals plat en bergop, hier verlies ik weer een pak tijd, zo'n 45 seconden. De laatste vier kilometer gaat het meestal bergaf, buiten een klim van 800 meter, de frisheid is wat uit de benen maar de finish is nabij. Een lastig gegeven is dat je voorbij gesneld word door halve marathon lopers en je het overzicht wat kwijtgeraakt, maar de klok is belangrijker. Ik finish de marathon in 2:50:47, daar ben ik uitermate tevreden mee, ik word als 21ste geplaatst in dezelfde tijd van de 20ste die net achter mij finisht, waarschijnlijk door de nettotijd.
Vandaag los gaan lopen goed voor 8.450 meter gelopen in 0:40:59, hsm 105. De hartslag stemd me tevreden 105 slagen aan een tempo van ruim 12 km/uur, is goed. Een goede hersteltraining dus, supercompensatie zoals ze dat noemen, en hopen dat morgen de motor aanslaat. Het moeilijkste voor morgen lijken de afstand en het warme weer en dan zwijg ik nog over het golvend parkoer. Maar we gaan voor onze 66ste keer een marathon tot een goed einde proberen te brengen. Dus gebrek aan ervaring kan ik niet inroepen, ik wil morgen op hartslag lopen, dus hopen op een goede dag.
Weersverwachting Brussel deze week
Vandaag een souplesse loop van 10.850 meter gelopen in 0:47:12, hsm 118. Gelopen volgens de souplesse loop methode Verheul, korte versnellingen, om de loopstijl te verbeteren. De versnellingen zijn willekeurig van lengte maar nooit te lang, zodat men niet in verzuring geraakt. Ook moeten de uitloopstukken langer zijn dan de versnellingen, kwaliteit in de trainingen, zonder inhet rood te gaan. Bijvoorbeeld deze training aan de snelheid van een goede duurloop, kost minder kracht, en de hsm is een vijftal slagen lager. Toch zijn bepaalde stukken van de training tegen 16 km/uur gegaan, maar evengoed tegen 11 km/uur. Met andere woorden een ideale trainingsloop twee dagen voor de marathon, de benen eens goed losgooien. Voor morgen staat er een los loopje van acht kilometer op het programma en veel rust.
Weersverwachting Brussel deze week
Vandaag een trage duurloop van 10.400 meter gelopen in 0:49:51, hsm 112. Een rustige training goed voor vijftig minuten actieve recuperatie, ruim tien kilometer. De warmte van de nazomer wat gewennen, dat zal een van de moeilijkheden worden zondag. Hoewel we wel al een paar dagen hebben kunnen wennen aan deze mooie nazomer temperaturen. Liever droog en warm, dan nat en koud, de vele toeristen, supporters en inwoners van Brussel zullen kunnen genieten. Er zal weer amper doorkomen aan zijn rond de grote markt, hopelijk verloopt alles wat deftig. De laatste kilometer is niet te beschrijven tijdens een grote stadsmarathon, die duizenden aanwezigen. Het is pas echt genieten voor de atleet als de prestatie aanvaardbaar is, voor de geleverde arbeid. Voor mij is het de eerste marathon in een rij van zes marathons binnen de twaalf weken. Morgen staat er een korte souplesse loop van tien kilometer op het programma.
Weersverwachting Brussel deze week
Vandaag een interval van 15.000 meter gelopen in 0:57:31, hsm 138. De benen voelden niet fris aan toch een mooie totaaltijd gelopen over vijftien kilometer. Het was mijn klassieke extensieve interval, tussen de snelle kilometers niet volledig herstellen. Er zitten ook geen supersnelle kilometers tussen de snelste 03:37, de traagste 03:51. Niet toevallig was de eerste de traagste en de laatste de snelste, een oude diesel geraakt moeilijk in gang. Zonder hulpmiddelen gelopen geen steunkousen, reflex-spray of volta-patch, alles hield stand. Dat is wel meestal het geval als ik de late heb, maar ook de voetpezen en de onderrug geven weinig problemen. Het word dus hopen op een superdag en ideale omstandigheden voor zondag een goede marathon te lopen. Morgen begint de supercompensatiedagen minder dan vijftig minuten lopen per training!
Weersverwachting Brussel deze week
Vandaag een souplesseloop van 15.300 meter gelopen in 1:08:29, hsm 119. Een training waar in de eerste driehonderd meter een versnelling is met een oog voor de loopstijl. Proberen op souplesse te lopen, bekken kantelen, schouders recht, en ademen door het middenrif. Je mag in elk geval niet in de verzuring gaan, een training om kwaliteit en rust te verzoenen. De benen voelen ook iets frisser aan dan verleden week en morgen staat de laatste zware training op het schema. Normaal zal er daana drie dagen rustig getraind worden met weinig kilometers en zondag dan vlammen. Hoewel ik er aan denk het aan te pakken als tijdens de Dijkenmarathon, op hartslag lopen dus. Morgen staat er een interval van in totaal vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een recuperatieloop van 15.500 meter gelopen in 1:16:10, hsm 110. Een actieve hersteltraining op hartslag gelopen, een gemiddelde hartslag van 110 was het doel. Ik had wel gehoopt dat dat de tijd zeventig seconden sneller zou zijn dan de gelopen tijd. Maar de voorbije twee weken heb ik zo zwaar opgebouwt dat de benen nog wat tijd nodig hebben om volledig te herstellen. Toch zijn er genoeg elementen die wijzen op een betere conditie, de rusthartslag van 138 is goed. De twee testen op de polar S625X geven ook een verbeterde conditie weer dan een maand geleden. Ik hoop in elk geval onder de 2:55:00 te lopen in de Brussels marathon en veertien dagen later 2:50:00 in Echternach. Een ambitieus plan, maar zeker binnen mijn mogelijkheden als de spieren en pezen standhouden. Morgen staat er een souplesseloop van vijftien kilometer op het programma.
Weersverwachting Brussel deze week
Vandaag een lange duurloop van 24.100 gelopen in 1:45:42, hsm 126. Totaal niet verwacht dat het vandaag weer zo vlot ging gaan minder dan 18 uur na een wedstrijd. Een lange duurloop kunnen lopen zonder te moeten forceren en zonder pijn in de benen. Als ik dan de voorbije week bezie, had ik het elke dag moeilijk omdat de vorige training niet verteerd was. Dus vandaag de derde lange training van deze week gelopen, en het was ver uit de snelste van de drie. Best tevreden dus, de zwaarste trainingsweken zitten er nu op, de volgende weken worden wedstrijdweken. Met om de veertien dagen een marathon, hopelijk allemaal onder de drie uur en een onder de 2:50:00. Volgende week staat de Brussels Marathon op het programma, de zwaarste in de rij van zes. Morgen staat er een trage duurloop of recuperatieloop van vijftien kilometer op het programma.
