Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange duurloop van 24.100 gelopen in 1:45:42, hsm 126. Totaal niet verwacht dat het vandaag weer zo vlot ging gaan minder dan 18 uur na een wedstrijd. Een lange duurloop kunnen lopen zonder te moeten forceren en zonder pijn in de benen. Als ik dan de voorbije week bezie, had ik het elke dag moeilijk omdat de vorige training niet verteerd was. Dus vandaag de derde lange training van deze week gelopen, en het was ver uit de snelste van de drie. Best tevreden dus, de zwaarste trainingsweken zitten er nu op, de volgende weken worden wedstrijdweken. Met om de veertien dagen een marathon, hopelijk allemaal onder de drie uur en een onder de 2:50:00. Volgende week staat de Brussels Marathon op het programma, de zwaarste in de rij van zes. Morgen staat er een trage duurloop of recuperatieloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag was het nog eens wedstrijddag, de apolloniajogging in Geel-Stelen achttien kilometer lang. Onze jongste Kenney zou starten op de 4750 meter, zijn broer Jorgi is gekwetst en kon niet starten. Kenney zou er een rustige wedstrijd van maken en de laatste kilometer goed versnellen, hij finishte 12de in 0:19:11. Twaalfde op 112 finishers zonde vol uit te gaan en dit onder een stralende zon met bijhorende temperaturen, niet slecht. Voor mij stond er een achtien kilometer op het programma, met een voor de start voorspelde derde plaats, moest ik nog lopen. Het parkoers is voor de helft onverhard en gaat over drie ronden van zes kilometer, met tweemaal een gevaarlijke passage. Een passage over een spoorweg en dan nog een korte maar zeer steile berm oplopen, geen snel parkoer dus. Van bij de start gaan er drie atleten van de twaalf kilometer, Stefan Geuens, Gerry Ceusters en Wilfried Wuyts vandoor. Maar belangrijker voor mij, twee atleten van de achttien kilometer, Chris Gommers en Maarten van der Donck. Na ruim een kilometer vind ik aansluiting met Wilfried Wuyts en we zouden acht kilometer samen lopen en het kopwerk verdelen. Chris en Maarten zijn buiten categorie voor mij en door het moeilijk beloopbaar parkoer moet ik mijn tempo van 3:40 snel laten varen. Ik kan wel van Wilfried weglopen zonder te versnellen, maar meer als dertig meter is het verschil nooit, maar ook niet minder. De laatste ronde gaat het nog tegen amper vijftien kilometer per uur, de benen voelen nog wat vermoeid aan, maar toch niet slecht. Voor de derde plaats moet ik niet strijden, maar ik probeer toch onder die vier minuten de kilometer te blijven, dat lukt. Ik finish zonder echt diep te kunnen gaan als derde in 1:07:23, niet ontevreden maar ook niet supergelukkig.
Vandaag een trage duurloop van 12.300 meter gelopen in 0:58:23, hsm 115. De vermoeidheid zat in de benen na een dagje werken, geen goed gevoel dus. Maar als dat er morgen is, hoor je me niet klagen, ik zal wel een superdag nodig hebben. Een zware veertiendaagse met 270 kilometers kruipt inderdaad niet in de koude kleren. Met de jaren bot niet alleen de snelheid, maar ook de recuperatie krijgt een flinke knak. Wat nog beter voelbaar is na een dagje werk, als ik s'morgens eerst kan gaan lopen. Gaat het me stukken beter af, wat natuurlijk wel normaal is, dus geef me maar continue de laten. Ik hoop toch dat ik volgende week al de vruchten kan plukken van het harde werk van de voorbije weken. Morgen staat er de Apolloniajogging in Geel op het programma, een achttien kilometer vollen bak.
Vandaag een lange trage duurloop van 24.400 meter gelopen in 1:57:02, hsm 113. De tweed van de drie lange trage duurlopen van deze week zit er op, zondag volgt de laatste. Het grootste fysiek mankement waar ik momenteel met zit is een lage rugpijn, zeker bij het zitten. Gelukkig voelt de rug alleen wat stijf aan tijdens het lopen, een tweedeprobleem blijft de rechterachillespees. Al bij al valt het mee dus, vandaag heb ik dan ook zonder bescherming gelopen, geen steunkousen of reflex-spray. De training duurde bijna twee uur, dit kan alleen de uithouding verbeteren, drie trainingen boven de 1:50:00 deze week. Ik had water en druivesuiker mee, om het eten en drinken wat beter onder de riem te krijgen, geen stops voor mij tijdens het drinken. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, of een recuperatieloop van tien kilometer.
Vandaag een extensieve interval van in totaal 15.000 meter gelopen in 1:00:45, hsm 133. De benen voelden vermoeid aan, dus had ik de interval aangepast, de snelle kilometers tegen 4:00. Voor de normale 500 meter had ik 4:30:/km in gedachte, een tempo die ik ook met vermoeide benen aan kon. Het is dus nog iets rapper gegaan, alleen het gevoel in de benen werd er niet beter op, maar kom, een redelijke training. Zo gingen de drie eerste herhalingen nog niet in het gevraagde tempo, maar daarna kon ik vlot de tijden halen. Niet dat ik nog veel overschot had, zeker niet in de benen, de hartslag daar en tegen kon nog een pak hoger. Ik hoop dat de frisheid en het goed gevoel tegen zaterdag terug zijn, want achttien kilometer tegen 3:40-3:45 is zwaar. Morgen ben ik nog een dagje thuis en staat er een lange trage duurloop van vierentwintig kilometer gepland.
Vandaag een trage duurloop van16.200 meter gelopen in 1:16:22, hsm 114. Een training die wat zwaar uitviel, ondanks dat de hartslag een stuk lager was dan gisteren. De benen voelden superzwaar aan, geen enkel moment was ik op mijn gemak, het voelde als vechten. Zoals altijd als ik ga lopen na het werk, deden de voetzolen zeer, maar ook de hamstrings en rechterachillespees. Ik voelde me met andere woorden als een kreupele, nochtans ging het tegen ruim 12 km/uur. Maar zoals altijd de afstand gelopen die op het schemablad stond, de laatste kilometer kon ik wel niet versnellen. Het lichaam recupereert iets minder goed van de geleverde inspanningen als een paar jaar terug. Een teken dat de conditie nog niet op punt staat, de vraag is krijg ik de conditie nog zo goed als twee jaar terug? Morgen volgt er weer een serieuse test met een interval van in totaal vijftien kilometer.
Vandaag een lange trage duurloop van 24.100 meter gelopen in 1:53:51, hsm 123. De benen warren nog niet hersteld van de tempoloop van gisteren of er stond alweer een lange training op het programma. Een training die deze week meerdere keren op het programma staat, een lange trage duurloop, driemaal ruim 20 kilometer. Het eerste deel van het drieluik is achter de rug, donderdag en zondag komen de volgende lange duurlopen op het programma. Vandaag vond ik het best zwaar, met eerst twaalf kilometer wind in de rug, en daarna de wind pal op de neus, best pittig. De hartslag was wat langs de hoge kant, zeker tegen de wind in, Het was ook een training met een negatief split gelopen. Een eerste helft in 0:58:00, de tweede helft ondanks de tegenwind in 0:55:51, nu dit nog eens presteren tijdens een marathon. Gisteren heb ik me nog eens laten gaan in het eten en drinken, maar de riem moet er af en toe eens af, we zijn geen beroepsatleten. Toch krijg ik er de dag erna nog altijd spijt van de uitspatting, we werken dan ook zo hard aan de conditie en het gewicht. Maar veel heeft het niet te betekenen als het maar niet te dikwijls voorvalt, en we het plezier in het lopen en het trainen behouden. Morgen staat er een rustige trage duurloop van zestien kilometer op het programma, na een werkdag, dat is even geleden!
Vandaag een tempoloop van 20.250 meter gelopen in 1:20:30, hsm 137. Het was een serieuse test op het einde van een zware trainingsweek, een weerstandstest. Ik wist dat de benen niet fris genoeg zouden zijn, de opbouw was deze week iets te veel. Een dertig kilometer meer dan vorige week, en er moest wat kwaliteit inzitten. Dus ben ik tevreden met het resultaat, aangezien de omstandigheden niet echt mee waren. Iets teveel wind en toch redelijk frisse temperaturen, zo'n 12°, en de vermoeide benen. Maar de weerstand zit goed, iets wat je kan afleiden uit de goede hsm, voor de geleverde snelheid. De vermoeidheid kan je ook uit de hartslag afleiden ik geraakte aan maximaal 144 slagen per minuut. Wat toch heel wat minder is, dan als de benen fris zitten dan gemiddeld 147, met een piek tot 157 hsm. Ik hoop volgende week zaterdag iets frisser te zijn, om dan vol uit te gaan in de Apolloniajogging. Morgen ben ik nog een dag thuis, en staat er een training van twintig kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 14.100 meter gelopen in 1:06:00, hsm 113. De benen hadden waren al iets beter gevoel dan gisteren, doch moest ik rustig blijven trainen. Het kan nog een stuk beter, het gevoel van frisheid in de benen, maar alles op zijn tijd. Een training die ondanks het herstellend karatkter een atleet toch wijzer kan maken! Waar moet ik aan werken, nog altijd naar een betere conditie werken, om het herstel te bevorderen. Dat is het voornaamste punt, als dat goed zit, dan volgt de rest vanzelf, maar er is nog veel werk aan. Het was deze morgend nog redelijk zacht en de wind was matig, deze namiddag is het koud en winderig. Zo gaan we langzaam naar de herfst zonder een echte lange zomerperiode gekent te hebben. Nog een training deze week een tempoloop van twintig kilometer, ik ben zelf benieuwd naar het resultaat.
Vandaag een trage duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:12:39, hsm 113. De benen waren nog murw gelopen na de trainingen van deze week, dat is de bedoeling!No pain no gain. Maar de winst word hoofdzakelijk gemaakt in de rustige week, nog een weekje wachten dus. Nog een paar harde noten te kraken, en dan hopen dat de conditie een stapje hoger ligt. Zoals reeds aangehaald zou een dertien weeks trainingsprogramma veel beter resultaat geven. Nu is het met ups en downs, hopen dat de benen fris genoeg zitten en de dag van de wedstrijd, de dag is. Vandaag voelden de benen zwaar aan, maar als de omstandigheden mee waren ging het opvallend vlotter. Het licht briesje in de rug was voldoende om de benen wat soepelder te laten rollen en een stuk sneller te gaan. Morgen staat er een training van veertien kilometer op het programma, rustig de benen aktief laten herstellen.
Vandaag een lange trage duurloop van 30.150 meter gelopen in 2:53:55, hsm 112. Een lange trage duurloop gelopen op hartslag, om zeker niet over de toeren te gaan. Het is de bedoeling de uithouding nog wat beter op punt te stellen, naar de najaarsmarathons toe. Na een vierdaagse van 91.250 meter, zit het zwaarste gedeelte van de trainingsweek er op. Gisteren de snelheid vandaag de uithouding en zondag de weerstand, een complete trainingsweek dus. Vandaag had ik water en druivesuiker mee, het ging normaal zonnig zijn, maar deze heb ik niet gezien. Dus was die halve liter water meer dan voldoende, alsook de vier druivesuikers voor het geleverde tempo. Nu goed bijtanken een cola, wat zoetigheden en anderhalf broodje, en natuurlijk anderhalve liter water. Morgen staat er een training van veertien kilometer op het programma aan trage, of duurlooptempo.
Deze namiddag een trage duurloop van 6000 meter gelopen in 0:29:00, hsm 112. Ik moest mijn scooter nog binnen doen voor een groot onderhoud, om de winter door te kunnen. Voor de terugweg had ik er niets beter op gevonden dan een route van zes kilometer uitgestippeld. Een afstand die ik ideaal achte als uit loopje voor de interval van deze morgend, hoe reageren de benen? Het deed geen deugt, de benen voelden pijnlijk en zwaar aan, ik geraakte moeilijk op gang. Maar een klein half uur afzien is niet zo'n erg en nu heb ik morgen zeker genoeg met dertig kilometer.
Vandaag een interval van in totaal 15.000 meter gelopen in 0:56:28, hsm 135. De benen voelden nochtans niet super aan, maar de tijden op de 1 km waren goed. Het was een klassieke extensieve interval, dus geen volledige recuperatie tussen de duizend meters. Tien maal één km snel gevolgt door tien maal vijfhonderd vlot, gewoon wat lucht aan de benen geven. Een eerste snelle kilometer die wat tegenviel, ook dat is een klassiek gegeven, ik geraak moeilijk onder stoom. Maar daarna ging het vlot en opvallend genoeg had ik geen last van pijntjes, alleen een zwaar gevoel in de heup. Mijn laatste kilometer ging zelf tegen 3:20/km, dat moet een van mijn snelste kilometers in 2011 zijn. Hierna volgt een tabel met tussentijden van de 500 en de 1000-den, ik ben in elk geval blij met de gelopen tijden. Morgen staat er een lange trage duurloop van als de benen hersteld zijn, ruim dertig kilometer.
Vandaag een lange trage duurloop van 22.000 meter gelopen in 1:46:43, hsm 115. De benen voelden niet zo goed aan als gisteren, een bevestiging dat de tweede dag na een wedstrijd de zwaarste is. Het zal vandaag normaal bij een training blijven, aangezien er morgen een snelheidstraining op het programma staat. Met de diverse onstekingen gaat het redelijk goed, wel voel ik nu ik de kilometers opdrijf en meer kwaliteit train een iets meer. Zo kan ik practisch alle ontstekingen na een training als vandaag aanwijzen, het komt ook omdat de benen zwaar aanvoelen. Het moeilijkste is zoals bijna altijd de gulden middenweg tussen de topconditie en de overtraining te vinden. Een piek bereiken in je conditie kan alleen maar als je een paar keer over de rooie gegaan bent, zonder je te kwetsen. Morgen staat er een interval van in totaal vijftien kilometer op het programma en in de namiddag een losloopje van vijf kilometer.