Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag recuperatieloop 11.160 meter gelopen in 0:53:46, hsm 115. Zowat dezelfde training als gisteren, maar een iets hogere intensiteit. De benen voelden vaandag redelijk goed aan, een verrassing voor mij. Hopelijk blijft het gunstig evolueren, dan kunnen we er zondag tegen aan. De warmte was iets beter te verwerken, dankzij een licht briesje. Straks nog 20 kilometer op de ergometer, en dan stilletjes aan voor de rest van de dag.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.000
0:31:29
38.115
75
85
566
Twintig kilometer op de ergometer gefietst in 0:31:29, op een weerstand van 75 watt. De snelste fietstraining van deze week, om goed wat beensnelheid te hebben 108 rpm. De laatste restjes verzuring moeten uit de spieren, nu lekker rusten, zon, zwembad, water.
Op de site http:// ultramarathon.be/ verscheen vandaag het volgende bericht:
Torhout krijgt WK/EK 100km 2009!
Absolute wereldtop in Torhout 2009 !
Op de traditionele persconferentie maakte wedstrijdleider André Mingneau bekend dat de IAU (International Association of ultrarunners) het WK-EK 100km 2009 toegewezen heeft aan de Nacht van West-Vlaanderen. De IAU was in 2006 zeer onder de indruk gekomen van de moeite noch kosten die gespaard werden om o.m. de omloop van enorme lichtpilonen te voorzien en gaf bij toewijzing de voorkeur aan het ervaren Torhout ipv aan het lucratievere Taiwan. Naar alle waarschijnlijkheid zal dit WK-EK 100km 2009 op vrijdag 19 juni worden gelopen.
Belgische marathonloper Tom Van Hooste naar de spelen.
Tom Van Hooste mag toch naar de Spelen
do 08/05/08 - Het BOIC heeft Tom Van Hooste onverwacht laten weten dat hij in Peking toch mag deelnemen aan de marathon. "Ik had erop gehoopt, maar niet echt op gerekend", reageert een gelukkige Van Hooste.
Tom Van Hooste had de olympische marathonlimiet in Rotterdam op een haar gemist, maar het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité heeft hem alsnog gedelibereerd.
In Rotterdam was Van Hooste 51 seconden boven het minimum van 2u09'45" gebleven. Maar het BOIC is toch onder de indruk van die prestatie en toont clementie.
Van Hooste is zo de 73e Belgische atleet die zijn ticket voor de Olympische Spelen op zak heeft. Tom Van Hooste valt een beetje uit de lucht dat het BOIC nu toch beslist om hem naar Peking te sturen. "Ik had niet gedacht dat het BOIC mij op dit moment zou delibereren, al hoopte ik het wel." "Ik heb nog een drietal maanden tot de Spelen en ik heb acht weken nodig om op te bouwen. Ik hoef mijn schema dus niet aan te passen." "Mijn training bestaat vooral uit kilometers afmalen, 180 à 220 km per week. Ik ga ook in de warmtekamer van Leuven trainen. De warmte wordt het lastigste." "De marathon is sowieso al zwaar, maar daar is het dan nog eens 30 à 35 graden. Daar moet ik me aan aanpassen." NIET VOOR EEN 30ste PLAATS. "Niet voor een 30e plaats"
Tom Van Hooste heeft het BOIC wel beloofd om open kaart te spelen als hij voelt dat hij niet went aan de warmte.
"Ik heb het BOIC mijn woord gegeven dat ik niet naar Peking ga als ik merk dat ik de warmte niet goed verteer en ik geen vooruitgang boek", zegt Van Hooste. "Ik ga niet naar daar om er zomaar bij te zijn. Ik loop me niet te pletter voor een 30e plek." "Ik denk dat we door de hitte in Peking veel duursporters na de Spelen nooit meer op topniveau zullen zien. Ik houd daar ook rekening mee." "Ik ambieer een plaats bij de beste zestien. Daar wil ik zelfs het einde van mijn carrière voor op het spel zetten", besluit de loper.
Deze ochtend om 05:30 uit bed gestapt, de onderrug deed zo'n zeer. Een lichte ontsteking lijkt het wel, maar zo'n zeurende pijn, ik kon er niet van slapen. Rechtstaan en zitten voelen veel comfortabeler aan, ik hoop dat het snel beterd. De benen leken mij op het eerste gevoel frisser dan gisteren, een goed teken? Het probleem met de voetpezen blijft een lichte pijn en stijfheid aan beide pezen. Dat is goed te verwerken mits wat strekken en stretchen en goed masseren. Met de neusvalling gaat het beter, ik kan vrij ademen, alleen bij het lopen raak de neus verstopt. Straks rond tien uur, het startuur van de marathon een recuperatieloop van 11 kilometer. En nu volgt een al bij al stabiele weersvoorspelling, wat hier niet altijd evident is.
Vandaag recuperatieloop 11.080 meter gelopen in 54:32, hsm 113. De eerste 9 kilometer waren zelf aan herstelloop, maar dan 2 kilometer wat sneller gelopen. De benen hebben toch geweten, van het tempoloopje van gisteren, de bovenbenen deden weer zeer. Maar nog twee dagen recuperatie, om me er bovenop te helpen, maar voor een marathon? Zeker gezien het warme weer dat ze voorspellen, een matige start valt aan te bevelen. Maar dat is het nu juist ik kan dan nog moeilijk versnellen, wel mijn tempo langer vasthouden. Natuurlijk is de vorm van de dag ook een belangrijk gegeven, aan een tempo van 3:55/km starten, lijkt mij het ideale scenario, voor een goede eindtijd van 2:45:00.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
18.370
0:30:00
36.740
75
83
540
Een half uur op de ergometer weerstand op 75 watt. De benen wat op souplesse laten ronddraaien. Het is wel ferm zweten in de warme veranda zo'n 25°. Het voordeel is dat je er niet echt moe van word. De tijd gaat goed vooruit, ondertussen speel ik op de playstation.
Deze morgend opgestaan met een zware maag, teveel pasta binnen gespeeld. Ook de beide heupgewrichten liggen niet lekker, af en toe draaien is de boodschap. De beide voetpezen doen matig pijn en verdienen verder aandacht, stretchen, en masseren. Voor de rest heeft de tempoloop weinig schade toegebracht, en ben ik fit. De volgende drie dagen staan recuperatie en aktief herstel op het programma. Een tien kilometer lange recuperatieloop en een half uur op de ergometer fietsen. De weersvoorspellingen blijf ik op de voet volgen, warm word het zekers.
Vandaag tempoloop van één uur 15.270 meter gelopen, hsm 142. De benen zijn dus nog niet hersteld, loom en zwaar voelden ze aan. Reken daarbij de temperatuur die het koelingsysteem van het lichaam, activeert en ook energie vraagt, dat vertaalt zich naar een hogere hartslag. De voorop gestelde 15 km/uur wel gehaald, maar ik moest daarvoor in het rood gaan. Eigenlijk een kleine fout in de week voor de marathon, waarin dat staat niet in het rood gaan, de week voor een marathon. Van de bilspier en de voetpezen, had ik last tijdens de eerste 2 kilometer. Daarna ging het vlotter, buiten het lome en zware gevoel in de benen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.000
0:32:35
36.829
75
84
587
Nog 20 kilometer op de ergometer bijgetraind goed voor 32:35 fietsen opeen weerstand van 75 watt. Het zweet gutste van het lichaam, goed gedronken ondertussen een halve liter op een 1/2 uur. De volgende drie dagen staan volledig in het teken van een zo volledig mogelijke recuperatie.
Deze ochtend bij het opstaan, het gevoel dat je hebt als je hard hebt getraind. Ook de bilspieren, hebben een gevoel ven licht overrekt te zin geweest. De beide voetpezen laten zich weer goed gevoelen, een brandend gevoel. Het gevoel van algemene vermoeidheid is wat aan het wegebben. De onder-rug voelt wat minder stijf aan, de knieen en schenen zijn ook aan de beterhand. Vandaag staat er een tempotest op het programma, een uur goed doorlopen. Ik zal maar goed rekken en stretchen voor ik vertrek, en goed wat reflexspray op de benen spuiten.
Vandaag lange trage duurloop van 21.5 kilometer gelopen in 1:43:44, hsm 116. Voor de eerste keer ging de warmte me niet goed af, ik zwete al overvloedig na 1 km. De benen waren weer iets beter dan gisteren, maar het blijft te langzaam het herstel. Ook pijnscheuten in de linkerbil gehad, ik moest het tempo laten zakken, dan ging de pijn weg. Een paar keer ging ik bijna door het linkerbeen, bij de hevigste pijnscheuten. Dat zullen wel de befaamde fantoom-pijnen zijn voor een marathon, en met een conditie die bijna top is. Het zijn gewoon veronderstellingen want zo top voel ik me momenteel niet, eerder vermoeid!!! Morgen staat de laatste tempotest voor de marathon op het programma, ik hoop op 3:50/km.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
21.500
1:43:44
12.436
75
81
1684
Een half uurtje op de ergometer met de weerstand op 70 watt. Het was weer zweten geblazen met de thermometer op 26°. het zweet gutste van mijn lijf, ik ga vandaag zekers 4 liter water drinken. Als het zondag zo is als vandaag, zal het drinken een zeer belangrijke rol spelen.
Deze ochtend, was de frisheid ver te zoek, nog een vermoeide indruk. Normaal word ik wakker uit mijn eigen, nu gewekt door mijn oudste zoon Jorgi. De neus is nog steeds licht verstopt, on danks de iname van anti-allergie pillen. De onder rug was stijf, en de voetpezen licht pijnlijk, na stretchen enige beterschap. Er zit nog altijd een vermoeidheid in de benen, lichte pijn bi het afdalen van de trap. Deze morgend staat er een laatste lange duurloop op het programma, +20 km. Ook nog een half uur uitfietsen op de ergometer.
Vandaag trage duurloop gelopen van 14.110 meter in 1:07:06, hsm 116. In rust leken de bovenbenen hersteld, dat kan ik spijtig genoeg niet zeggen tijdens het lopen. Die branden nog serieus, hoewel de pijn afgezakt is, juist boven de knieen. Het word vroeg dag om nog volledig hersteld te raken voo zondag 11 mei. Misschien geven de drie rustige dagen voor zondag enig soelaas, t'is te hopen!!! Al dat klimwerk heeft toch veel gevergt van het lichaam, als ik er maar iets voor terug krijg!!! Morgen staat er een lange duurloop op het programma, de tijd is van generlei belang.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.650
0:30:00
35.300
75
78
540
Een half uurtje losgefietst op de erogometer, de weerstand op 75 watt. Kwestie de benen wat meer rust te gunnen, de fietstraining gehalveerd. Ik veronderstel dat dit voor de rest van de week zo zal zijn 6 maal een half uur fietsen. De zondag, dag van de marathon, zonder training op de ergometer.
Deze ochtend opgestaan, met licht stijve benen, het word met de dag beter. Zekers de bovenbenen doen een stuk minder pijn, zelf bij het afdalen van de trap. De beide knieen en schenen trekken ook nog wat tegen, niets om ongerust over te zijn. Het grootste probleem blijven de voetpezen en de linkerhiel, die verdienen alle aandacht. Toch denk ik dat ik ook dit onder controle heb,mits goed stretchen en masseren, van beide voetpezen, en het plakken van volta-patch op de pijnlijke en ontstoken pezen.
Vandaag lange duurloop 24.1 kilometer gelopen in 1:48:26, hsm 121. De batterij van de Garmin heeft de geest gegeven, ik kreeg hem niet meer aan de praat. Dus de polar s625x nog maar eens van de stal gehaald, en handmatig afgedrukt aan de 3-km punten. Het was een moeilijk begin, die bovenbenen herstellen moeilijker dan verwacht. Aan het eerste tussenpunt haalde ik de snelheid van 12 km/uur juist niet. Daarna ging het alsmaar beter, niet zonder een lichte pijn in de bovenbenen, maar het was te doen. Uiteindelijk nog een goede lange duurloop afgewerkt, met goede hartslagwaarden voor de omstandigheden.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
37.640
1:00:00
37.640
70
83
1008
Een uur losrijden op de ergometer, met de weerstand op 70. Soepel draaien om de laatste restanten verzuring uit de bovenbenen te krijgen. In de warmte trainen heb ik nu onder knie, ik drink wel tot vier liter per dag. De pijn in de rechtervoet is licht toegenomen, door de 24 km op de verharde weg te lopen. Daar licht deze week de grote uitdaging, die linkervoetpees weer onder controle krijgen.
Vandaag trage duurloop 12.080 meter gelopen in 0:58:11, hsm 118. De benen waren al iets beter dan gisteren, maar de bovenbenen hadden nog wat tijd nodig. De trap afgaan is nog het pijnlijkst, het lopen ging alsmaar beter, toch was het nog afzien. Het is toch wel in de kleren gekropen die zware marathon in Tongeren, die hellingen, die wind. Normaal test ik de benen, met een snelle tempoloop op woensdag, dan kan ik iets zinnig zeggen, over hoe ik het in Visé ga aanpakken, voluit gaan voor een goede tijd, of voorzichtig starten. Herstellen van een zware marathon duurt normaal vier weken, maar ik was nog niet top. Morgen staat er alweer een lange duurloop op het programma, dan weten we weer wat meer.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
40.000
1:06:26
36.126
70
81
1116
Vandaag een ritje van 40 kilometer op de ergometer, de weerstand op 70 watt. De verzuring in de bovenbenen proberen wegrijden, en eens goed zweten. In de veranda was het 28° met de schuifdeur volledig open, goed voor de temperatuur gewenning.
Vandaag recuperatieloop 11.190 meter gelopen in 0:56:37, hsm 115. Het was een pijnlijke training, de linkerhiel en voetpees deden nog enorm pijn. Ook de bovenbenen hebben ervan geweten van de bergop en tegenwind. Ik was een wrak, dat is lang geleden dat ik nog zo afgezien heb tijdens een marathon. Het was dus afzien van de eerste tot de laatste meter, toch proberen te versnellen. Het hinkelen ging stilaan over in joggen, maar de pijn bleef, dat moet je eruit lopen. De hartslag is ook langs de hoge kant voor een recuperatieloop, ik hoop dat het rap beterd.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
34.430
1:00:00
34.430
70
79
1008
Een uurtje op de ergometer, om de pijn uit de bovenbenen te fietsen. Dat viel ook niet mee, al hoewel het verbeterde met de tijd. Morgen nog een rustig dagje, op trainingsgebied niet teveel forceren. De voetpees en de linkerhiel zo goed mogelijk soigneren. Het enigste goede nieuws is dat de rechtervoetpees, zo goed als genezen is.
Belgisch kampioenschap marathon in Tongeren (het relaas)
Donderdagochtend 07:45 Ik vertrek met vrouw en kinderen richting Tongeren. Het is rustig op de baan, ineens besef ik dat ik mijn fototoestel vergeten ben. We rijden al ter hoogte van Geel, te ver om nog rechtsomkeer te maken. Omstreeks 08:40 komen we aan het sportcentrum de Motten, ruim op tijd.
Naar de tent om de startnummer op te halen, ik krijg nummer 72 toegewezen. De drinkflesjes vullen, druivesuiker en een zakje acti-food perzik van Isostar. Het is uitkijken naar de bekende gezichten, Rudi Smeets en 250 gr sossies, komen een klapje slaan, de top van de master 45+ is ook al aanwezig. Filip van Haecke, Marc Verlinden, Danny van Lancker, Jan Hendrickx, Paul Mertens. Ze zijn er allemaal mijn concurenten voor de B.K. masters 45, allemaal toptien waard.
Het is tijd om me om te kleden, en mentaal voor te bereiden, op een zware veldslag. Er staat namelijk heel wat wind, en het parkoers van de marathon is 2 maal dat van de halve. Niets van de geruchten klopt er is geen helling geschrapt, gewoon het originele parkoers. Tijdens het warm lopen voel ik al dat ik geen topdag heb vandaag, maar pijnlijke benen. Het is alsof ik een paar lichte verekkingen heb, achter de knieen en in de linker kuit.
Om stipt 10:00 schiet Karel lismont ons op gang, een man die ons geeft doen dromen. Ik word meegezogen in de start, de mannen van de halve gaan voortvarend van start. Rik Ceulemans en Koen Neven nemen de marathon direkt in eigen Handen. Ze gaan ook in die volgorde finishen, de twee plaatselijke hardlopers, een triomf. Na twee kilometer laat ik me uitzakken uit een veel te snelle groep, 2 km in 7:16. De pijntjes in de benen zijn verdwenen, maar toch heb ik geen te beste dag.
Na zes km in 22:33, zit ik ruim op schema voor de beoogde eindtijd onder de 2:50:00. Maar tot nu toe hebben we de wind meestal in de flank km 9 (34:30) rechts af draaien. Nu komen we met de neus pal in de wind en de volgende 7 km zijn heuvel op heuvel af. Ik loop al sinds km 2 alleen, en beslis me te laten inlopen door een klein groepje achter mij. Het duurt bijna 3 km voor ze het gat van 150 meter dicht gelopen hebben, km 12 (46:41). Ik ben nu volledig uit mijn ritme en het duurt even eer ik weer vlot mee kan met de vijf atleten.
De twee mannen van de halve marathon doen het zwaarste werk, na 15 km (0:58:07), komen ze van de kop en moet ik een lange strook voor mijn rekening pakken. In dit groepje zit ook de eerste dame van de wedstrijd, Alimitu bekele, een prachtige atlete. Ze vraagt aan mij om zo lang mogelijk bij haar te blijven, daar we nu maar met vier meer zijn. Twee atleten hebben moeten afhakken, elke keer ik de kop neem, trek ik het op een lint km 18 (1:09:45). Na half marathon 1:23:35 volgens het officiele parkoers, op de garmin 21.390 meter, moeten we afscheid nemen van de twee halve marathonners, op 50 meter volgt kris die jojo speelt.
Alimitu bekele is de sterkste van ons twee en doet haar deel van het kopwerk. Na 25 km (1:33:40) komt kris weer aansluiten, maar ik moet nog twee km lang op kop sleuren, voor er iemand wil overpakken, ik dring kris de leiding op, 200 meter voor een drankpost. Aan de drankpost versnelt Kris, ik neem de tijd om te drinken en zet me in het spoor van Alimitu. Ze krijgt het gat niet dichtgelopen, en binnen een goede 2 km draaien we rechts af, pal tegen de wind. Ik loop het gat dan maar zelf dicht, en ga een eerste keer in het rood, hsm 155 dat kost krachten.
In de heuvelzone moet ik weer meedraaien omdat het tempo er volledig uit gaat, ook Alimitu draait mee. Aan km 30 (1:57:32), 1:59:01 volgens de km-aanduiding, zitten we nog altijd ruim voor op schema. Na km 33 (2:10:12) gaat Alimitu de kop nemen ze wil een zo sterk mogelijke tijd, Kris lost en loop zijn eigen tempo. Ik waag het erop en volg in het spoor van Alimitu, een verkeerde beslissing zou later blijken. Km 36 (2:21:56) mijn hartslag in het rood 155, de brandstof geraakt op, ik mag niet lossen. Als ik los komt het niet meer goed, dat weet ik, km 39 (2:34:17) 500 meter geleden heb ik moeten lossen. Alles doet pijn, maar de verlossing is nabij, spijtig genoeg word ik door Kris en een andere atleet weer voorbij gestoken.
Mijn lijdensweg zou nog 3.720 meter duren, die 525 meter extra zijn een zware dobber, ik loop nog amper 12 km/uur. Daar gaat mijn eindtijd van onder de 2:50:00, door een paar tactische blunders, en mijn koppig karakter. Eindelijk komt de piste in zicht nog driekwart ronde, een verademing voor de linker voetpees, de mondo-piste. Moe en totaal leeg, gelukkig was het mentaal, kom ik door de finish als 12de in 2:51:34.
