Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een tempoloop van 16.150 meter gelopen in 1:04:06, hsm 145. Het kon meteen tellen de hervatting van het trainingsschema richting de zes uur van Stein. Een tempoloop van ruim zestien kilometer, de snelste tempoloop op training in 2011. Met de conditie zit het dus snor, het gevoel was wel een stuk minder, best normaal zeker. De twee onderste ribben langs de linkerkant zijn wel nog wat gevoelig, maar wel aan de beterhand. Het grootste probleem was dat ik de ademhaling niet kon regelen volgens de gelopen snelheid. Ook de quadriceps hadden een brandend gevoel, en de heup kwam vaster te zitten naarmate de km's vorderden. Maar over het algemeen overheerst de tevredenheid, de conditie is oké en het lichaamsgewicht onder controle. Nu komt het er op aan de twee volgende dagen genoeg herstel in te bouwen, dat ik het zware week-end fris kan aanvatten. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, rustig op gevoel te lopen!
Een tussentijds verslag over de gekneusde ribben, gisteren en vandaag was de pijn weer erger. Het zal dus de nodige tijd en geduld vergen, voor dat de pijn helemaal weg is, een rotkwetsuur. Woensdag herneem ik het trainingschema richting de zes uur van Stein, donderdag het werk. Het lopen zal wel redelijk meevallen, maar het werk? het bukken en roteren van het bovenlichaam doet zeer. Dat word op de tanden bijten, en slim heffen en draaien om de rib zo weinig mogelijk te belasten. Ik hoop dat het tegen de zes uur van Stein volledig genezen is, zo niet word het een trainingsloop. Een herkansing krijg ik misschien al twee maand later in Steenbergen, waar ik ook een zes uur loop. De benen voelen goed en uitgerust aan, alleen de rechterheup moet in beweging blijven, rust is geen optie. Woensdag word het meteen een duurloop van zestien kilometer, goed doorlopen, maar onder de 145 hsm blijven. Zaterdag staat er een halve marathon in Lier op het programma, dan weet ik direct waar ik momenteel sta. Zondag word het tweede gedeelte van de dubbledekker gelopen, drie uur aan een stuk lopen.
Dankzij het compex massage apparaat kan ik de spieren enigzins in orde houden. Er staan verschillende trainingsprogramma's in, maar is nooit zo effectief als lopen zelf. De versckillende categorieen zijn sport, pijn, revalidatie, massage, vasculair, estetiek en fitness. Ik gebruik natuurlijk de categorie sport als alternatieve training, die is onderverdeeld in vijf categorien. Potentatie, uithoudingsvermogen, weerstand, krachten explosieve kracht, genoeg keuze dus. Deze zijn te gebruiken op verschillende niveaus, en onderling combineerbaar tot trainingsessies. Het Compex sport apparaat heb ik gekocht mlet het prijzengeld van mijn tweede plaats in de M-U Cup. Zo af en toe komt het goed van pas, toch blijft het lopen zelf mijn favoriete training, alleen tijdens een revalidatie gebruik, ik de Compex. Soms na een marathon ef zware wedstrijd laat ik me masseren door het apparaat, voor een betere doorbloeding van de spieren. Er kunnen tot acht electroden worden aangehangen op vier indivuduele kanalen, allemaal redelijk complex dus. Zoals elk electrisch apparaat gebruik je dus nooit alle bestaande mogelijkheden, te uitgebreid en te weinig tijd. Ik hoop midden volgende week mijn trainingsprogramma naar Stein te hervatten, dan komt het nog goed. De kneuzing van de rib kan vier tot zes weken duren voor deze volledig pijnvrij is, de pijn neemt wel gestaag af. Het voornaamste is dat de medicatie, met andere woorden de pijnstillers kunnen worden afgebouwd.
Vandaag de tweede rustdag van de tien dagen, om de gekneusde rib te laten herstellen. Gisteren even stil gestaan bij het feit dat ik de pijn heb kunnen verbijten tijdens de marathon. Een atleet maakt meer edorfines aan tijdens een inspanning, en dat werkt pijnstillend. Toch was het weer een sterke mentale en fysieke prestatie, die bewijst dat de motivatie groot is. Ik ben zo al iemand die weet wat het betekend met pijn te lopen, zoals tijdens het loopjaar 2010. Natuurlijk had ik liever na drie dagen recuperatietraining, de draad weer opgenomen en hard verder gewerkt. Het is zo dat ik denk nog niet op mijn topniveau te zitten, na twee maand opgebouwd te hebben. Zo was snelheidstraining en heuveltraining nog niet aan de orde tijdens de twee maanden opbouw. Ook richting de Zes uur van Stein ging het nog niet om de snelheid gaan, maar op weerstand en uithouding. De echte snelheidstrainingen stonden gepland tussen Stein en de Antwerp Marathon, dus binnen zes weken. Het is de bedoeling een sterke en brede basis te hebben voor ik het lichaam tot het uiterste drijf. Maar eerst een verplichte rustperiode, en dan de forse opbouw richting de zes uur van Stein. De wedstrijd van komende zondag word dus geschrapt, geen Valentijsjogging in Lichtaart voor mij.
Deze nacht heb ik maar twee uur kunnen slapen ondanks de pijnstillers, de rib deed enorm veel pijn. Na deze slapeloze nacht maar besloten naar de dokter te gaan, die schreef een corset en tien dagen absolute rust voor. Het stopt dus niet met die kwetsuren, nu is dit wel geen loopkwetsuur maar een ongeval op het werk. Er word deze week dus niet gelopen of gewerkt en dat zal wel flink aan de conditie knagen, net nu ik enig niveau haal. Het word kort dag om me daarna klaar te stomen voor het eerste echte doel in 2011, de zes uur van Stein. Maar ja wat kan ik er aan doen, de rib moet zoveel mogelijk rusten om te herstellen, en lopen doet er geen deugt aan. De eerste drie dagen kan mijn lichaam de rust goed gebruiken, na de toch wel zware marathon van Apeldoorn. Ik kan ook geen alternatieve training doen, maar ik zal toch goed uitgerust zijn om er daarna weer een lap op te geven.
Bij het opstaan groeide de twijfel, de linker rib was iets verslechterd, en de wind ging tekeer, geen te beste vooruitzichten dus. Er stond een autorit van ruim tweehonderd kilometer op het programma, dus tijd genoeg om mezelf op te peppen. Ook in Apeldoorn stond er stevige wind en was het iets frisser als bij ons, we vonden een parkeerplaats net voor het sportcomplex. Alles verliep zeer vlot, een pluim voor de organisatie, er stonden heel wat supercracken aan de start, ook toppers uit de ultrawereld. Ik kon een plaatsje versieren op de eerste startrij, tussen Bart de Grove en Pavel Brydl de winnaar van vorig jaar, een hele eer. De start viel goed mee een eerste kilometer in 03:40 meteen de snelste van mijn marathon, en mijn enigste goed gevoel kilometers. Het was geen superdag, maar ook geen slechte dag, ik moest me langzaam laten afzakken tot een voor mij doenbaar tempo-groep. Na vijf kilometer kwamen we door in (0:19:00), een tempo dat we niet zouden kunnen aanhouden gezien het heuvelachtig parkoer. Om nog maar te zwijgen van de wind, hoewel ik vanaf kilometer vijf schuilde achteraan de groep, was deze voor mij nog moeilijk. De tien kilometer kwamen we door in (0:38:51) er waren trage kilometers tussen door de soms langere klimmetjes en de hevige wind. Na dertien kilometer kwam er het klimmetje over onverharde wegen en daar kreeg ik het echt zwaar, er waren drie atleten die er af moesten. Eens op de grote steenweg kregen we de wind in de rug en werd het parkoer vlakker, toch waren er vier atleten de pijp uit. Kilometer vijftien (0:58:16) we zijn nog met twee samen, Bart de Grove houd me gezelschap en we werken goed samen. De rib is gevoelig maar echt last heb ik er nog niet van, de benen voelen dat ik tegen de limiet aan loop, de vermoeidheid is er al. Het groepje van vier met daarin de eerste vrouw de Tjechische Petra Kaminkova, die zeer knap twaalfde zal finishen in 2:45:30, loopt weg. Ze word gehaast door de Tjech Rosta Kolich die eerste zal eindigen in mijn categorie in 2:45:30, en elfde algemeen zou worden. Kilometer twintig (1:18:00) en half marathon in 1:23:02, het bord van de half marathon staat volgens de Garmin op 21.230 meter. Het word toch moeilijk om dit tempo vol te houden, maar we blijven lopen voor wat we op dit moment waard zijn, op de tanden bijten. Een van de tekenen als het moeilijker gaat is dat ik minder eet en drink, en dat ik soms iets teveel meters loop, ik loop minder alert. De vijf en twintig kilometer komen we door in (1:37:05) dat word meteen de laatste blok van vijf kilometer onder de 0:20:00, (0:19:05). De Asselronde die zeven en twintig kilometer bedraagd is nu achter de rug, en we krijgen nog een zware brok van acht kilometer voorgeschoteld. Nu is het weer knokken tegen de wind, en gaan we meer heuvel op als heuvel af, rond kilometer dertig (1:57:46) zit er nog een goede tijd in. Met de benen gaat het slecht en als klap op de vuurpijl begin ik meer en meer last te krijgen van mijn gekneusde rib, het is dan ook knokken. Bart neemt gedwongen de meeste hellende stukken voor zijn rekening, als ik de kop overneem zakt het tempo een wat, de pijn is nog juist te harden. Maar ik voel dat ik ga moeten lossen, kilometer vijf en dertig (2:19:32) het laatste stuk vals plat, tegen de wind in heb ik Bart moeten laten gaan. Ik zal me moeten herpakken als ik onder de 2:50:00 wil finishen, gelukkig komen we op de grote baan, wind in de rug en meestal dalend. De kilometer tijden gaan omlaag en de vermoeidheid verlaat de benen gedragen door de wind, alleen die verdomde rib is pijnlijker geworden. Toch blijf ik een goed tempo lopen we lopen honderden atleten van een andere afstand voorbij, het fietspad is voor de marathonlopers. Zo worden we toch niet teveel opgehouden, kilometer veertig (2:39:53) de benen zijn vermoeid maar de tijd onder de 2:50:00 komt eraan. De laatste kilometers is het slalomen tussen de tragere joggers, die ons toch aanmoedigen ondanks ze het zelf zwaar lijken te hebben. Aan die laatste rechte lijn lijkt geen einde te komen, maar ik haal de eindmeet in 2:49:11, een prestatie waar ik zelf heel fier op ben. Gezien de omstandigheden, de felle wind en een hinderlijke rib loop ik tien minuten sneller dan mijn laatste marathon, twee maand geleden. Ik finish als zestiende algemeen en tweede in mijn categorie, ik ben terug, nu hopen dat die gekneusde rib snel genezen raakt en verder werken.
Vandaag een trage duurloop gelopen van 8.100 meter in 0:38:41, hsm 115. De benen voelden goed aan zeker met de felle wind in de rug, met tegenwind iets minder. Alleen de rib was nog pijnlijk de overige kwetsuren en overbelasting zijn onder controle. Het ziet er dus goed uit voor morgen alleen de rib en tegenwind kunnen nog spelbreker zijn. Ik hoop morgen dus onder de 2:52:30 te lopen mijn besttijd van verleden jaar. Een tastbaar bewijs dar ik door velen te snel ben afgeschreven, waaronder twee chirurgen en een arts. Dat bewijst nog maar eens dat de chirurgen niet alle wijsheid in hun vaksgebied bezitten en dus verkeerde conclusie's trekken. Morgen staat de Midwintermarathon van Apeldoorn op het programma, mijn eerste marathon in 2011.
Weersverwachting Apeldoorn deze week
zaterdag 5-02
zondag 6-02
maandag 7-02
dinsdag 8-02
woensdag 9-02
donderdag 10-02
vrijdag 11-02
Min
9 °C
9 °C
5 °C
4 °C
0 °C
1 °C
1 °C
Max
11 °C
11 °C
9 °C
8 °C
7 °C
7 °C
7 °C
De zonkans komt overeen met het percentage van de daglichtperiode waarin zon verwacht wordt.
Vandaag een trage duurloop van 10.500 meter met versnellingen gelopen in 0:47:49, hsm 122. De kneuzing aan de linker rib liet zich goed gevoelen tijdens de versnellingen, hopelijk is dat tegen zondag beter. In het tweede deel van de training een paar versnellingen gedaan, als de benen wat vermoeid aanvoelden, afgeremd. Het viel toch wat tegen, het tweede gedeelte was tegen de wind in, en dus werden de versnellingen rap korter. Maar het was dus meteen een goede krachttraining, het heeft zowat hetzelfde effect als op korte hellingen lopen. De linker rib deed wel meer zeer tijdens de versnellingen, doordat het bovenlichaam harder moet meewerken. Met de valling daarentegen gaat het beter, de hogere temperaturen hebben een positieve invloed op het snotteren. De benen voelen goed uitgerust aan, nu nog een goede vorm van de dag en weersomstandigheden die meezitten. Morgen staat er een losloopje van acht kilometer op het programma en veel rusten.
Vandaag een trage duurloop van 11.000 meter gelopen in 0:52:42, hsm 116. De benen voelden redelijk goed aan, maar het moest en zou een rustige training worden. Neem daarbij een lichte verkoudheid en een licht gekneusde rib die het ademen bemoeilijkte. Het zijn wel de enige twee negatieve punten op loopgebied momenteel, dus geen reden tot klagen. Misschien word de voorspelde wind wel de spelbreker, aanstaande zondag in Apeldoorn. Daar tegen staat dan de warmere temperaturen, een weldaad voor de spieren en pezen. Morgen staat er ongeveer eenzelfde training op het programma, alleen m"et wat versnellingen op het einde.
Vandaag een tempoloop van 14.400 meter gelopen in 0:57:19, hsm 142. Het was een tempoloop met het gevoel dat ik zware benen had, het was knokken. Ik heb al ondervonden dat zelf tempo maken me echt moeilijk afgaat, te weinig snelheid getraind. De goede voornemens zijn er maar de opbouw van de conditie vereist nu andere prioriteiten. Eerst en vooral moet het volume er zijn, dan de weerstand en uithouding, daarna pas komt de snelheid. Met de wedstrijden en de opbouw, blijft er m:omenteel weinig ruimte, tel daarbij nog eens het slechte weer. Zo komt de snelheid in de trainingen nu maar zeer langzaan omhoog, langzaam maar zeker en zonder kwetsuren voorlopig! Vandaag was het dus nog maar de vierd maal dat ik de vijftien kilometer per uur haalde. Toch hoop ik zondag op frissere benen en een goede wedstrijd, op het nochtans halfzwaar parkoer. Een beter tijd dan vorig jaar gehaald in dezelfde marathon is het doel, een tijd van onder de 2:52:00. De volgende drie dagen staan volledig in het teken van recuperatie, de kilometers verder laten afbouwen. Morgen staat er een rustige trage duurloop van tien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.350 meter gelopen in 0:59:22, hsm 117. Het afbouwen van de kilometers gaat verder tot en met zaterdag, fris aan de start komen, zondag. Ook vandaag was het ijzig koud en er stond wat meer wind dan gisteren, wat het koude gevoel aanwakkerde. Met de diverse chronische en minder chronische ontstekingen gaat het verder de goede kant uit. Ik ben vandaag naar de aphotheek gegaan om mijn aphotheekkastje aan te vullen, reflex-spray, kenesio-taping en volta-patch. Zo kan ik de volgende maanden onder de beste omstandigheden verder trainen en wedstrijden lopen. Voor zondag zal de temperatuur redelijk meevalllen, spijtig met regen en wind en geen opklaringen. Morgen staat er een tempotraining aan marathontempo op het programma.
Weersverwachting Apeldoorn deze week
dinsdag 1-02
woensdag 2-02
donderdag 3-02
vrijdag 4-02
zaterdag 5-02
zondag 6-02
maandag 7-02
Min
-6 °C
0 °C
2 °C
1 °C
3 °C
7 °C
6 °C
Max
1 °C
4 °C
6 °C
6 °C
9 °C
11 °C
11 °C
De zonkans komt overeen met het percentage van de daglichtperiode waarin zon verwacht wordt.
Vandaag een trage duurloop van 15.400 meter gelopen in 1:12:52, hsm 121. De benen waren redelijk hersteld na de tempotest van gisteren, een goed teken. Een teken dat het herstel vlot loopt en de betere conditie zeer dichtbij is. Alleen een lichte verkramping in de rechterhamstring, kan mijn optimisme wat temperen. De andere problemen voetpezen, bil, heup, achillespees, kniepees en scheenbeen zijn onder controle. Een uiterst positief rapport in de aanloop naar de eerste wedstrijd van de marathon en ulta-cup. Nog zes dagen te gaan tot de Midwintermarathon in Apeldoorn, het aftellen kan beginnen. De weersvoorspellingen goed volgen en niet teveel hooi op de vork meer nemen, zondag fris aan de start verschijnen. Morgen staat er een rustige trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, verder actief herstellen. Hierna volgt de weersvoorspelling voor Apeldoorn deze week.
Weersverwachting Apeldoorn deze week
maandag 31-01
dinsdag 1-02
woensdag 2-02
donderdag 3-02
vrijdag 4-02
zaterdag 5-02
zondag 6-02
Min
-5 °C
-5 °C
-1 °C
2 °C
0 °C
3 °C
4 °C
Max
0 °C
3 °C
4 °C
6 °C
6 °C
8 °C
8 °C
De zonkans komt overeen met het percentage van de daglichtperiode waarin zon verwacht wordt.
Vandaag een lange tempoloop van 24.200 meter gelopen in 1:36:46, hsm 140. Het was de laatste test voor de marathon van Apeldoorn van aankomende zondag. De bedoeling was om 15 km/uur te lopen zonder echt diep te moeten gaan en een goed gevoel te hebben. Een van de doelstellingen is gehaald de 15 km/uur halen, de rest was maar kantje boordje. Het gevoel was niet echt super, maar ik kon ook niet aan een hoge hartslag lopen. De weersomstandigheden zullen er wel wat mee te maken hebben, het was ijskoud vandaag. Ook waren de eerste twaalf kilometer tegen de wind in, wat het koude gevoel nog wat aanwakkerde. Aan het keerpunt na 12.100 meter passerde ik in 0:49:52, de terugweg ging dus in 0:46:54. Een duidelijke negatief split dus, wel geholpen door de omstandigheden, met de wind in de rug. Het was dus een positieve test, maar niet over de volle lijn, maar ik mag natuurlijk ook niet klagen. De volgende week zal de nadruk liggen op rust en recuperatie, om nog frisser te zijn volgende zondag. Morgen staat er een rustige trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.050 meter gelopen in 0:56:37, hsm 121. Een trage duurloop met iets meer snelheid gelopen, en met een zweetjasje aan. Van de voetpezen was niets meer te voelen, lopen na het werk is te belastend voor de voetpezen. Het zweetvestje was deze keer geen overbodige luxe met een temperatuur van -3°. Toch wat kunnen zweten bij deze lage temperaturen is van belang voor het gewicht onder controle te houden. Een variabel tempo evenzeer, ik loop dikwijls te vlak tijdens de trage duurlopen. Terwijl de trage duurlopen tussen de 11 km/uur en de 13.5 km/uur mogen zijn. Morgen staat er een tempoloop van ruim twintig kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.400 meter gelopen in 0:59:57, hsm 116. Een wat kortere training, zelf onder het uur gelopen, om het actieve herstel te bevorderen. Het was vandaag nog maar eens ijskoud, gelukkig met het zonnetje van de partij. De benen geraken eindelijk wat hersteld van de wedstrijd van zaterdag, die lang is blijven nazinderen. Buiten de voetpezen, ging het eigenlijk goed met de diverse chronische ontstekingen, geen last gehad. Het parkoer was bochtig, op sommige plaatsen nog hardbevroren, en dan weer modderachtig. De hartslagmeter had weer zijn kuren, en het is wat gissen naar de gemiddelde hartslag. Voor zo'n duur apparaat als de Garmin Forrunner 310 XT verwacht je toch accuratere informatie. Het downloden van de nieuwste firmware gaat ook al niet soepen met de ANT-stick, ik waag straks nog een poging. Morgen een soortgelijke training als vandaag, aaleen met een zweetvestje meer aan dan.
