Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een recuperatieloop van 14.000 meter gelopen in 1:16:00, hsm 110. Begonnen met een kilometer van 6:00, de voeten en benen deden wat lastig. Eigenlijk voelde ik wat verkramping in het gehele lichaam, regen en koude deden de rest. Het was al moeilijk te vertrekken, donker grijs en nat weer, nodigd niet meteen uit om tot lopen. De benen voelden vermoeid aan en de bedoeling was een wat recupereren, dus heel traag gelopen. Een goede mentale training, want het voelt alsof het niet beter gaat en toch moet je de hele afstand afwerken. In princiepe is het morgen de laatste werkdag van het jaar, dus vanaf dit weekend zal er meer op kwaliteit kunnen getraind worden. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het progamma, in een uur rond.
Vandaag een duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:13:40, hsm 130. De benen waren net niet genoeg hersteld om er een fatsoenlijke duurloop uit te persen. Na een dag werken deden de hiel en voetpezen ook serieus pijn, en het duurde toch wel even. Echt in het juiste ritme komen ging niet, het was al trekken en sleuren om dit eruit te persen. Ook de onderrug en de billen hadden last van stijfheid, nu twee dagen rustig aan trainen, om verder te herstellen. We hadden hier veel geluk, na de sneeuwbui van deze morgend volgde er regen, en verdween de sneeuw. Hopelijk is het voor zaterdag ook een sneeuwvrij parkoer, dan kan ik voor de 15 km/uur gaan op de tien mijl. Dat zou een nieuwe positieve evolutie zijn, en vertrouwen geven voor de toekomst en het volgende jaar. Morgen staat er een rustige trage duurloop van veertien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:04:44, hsm 119. Het ging alweer vlot vandaag, amper twee dagen na de marathon, vrij vlug hersteld. Zoals verwacht gaat de recuperatie vlotter naarmate de vorm verbeterd, vrij logisch! Niet dat ik al een tempoloop zou aankunnen, maar misschien zit er morgen al een duurloop in. Deze week worden de kilometers zoal afgebouwt, in deze twee weken relatieve rustperiode. Normaal word de eerste marathon van 2011, de marathon van Apeldoorn, begin februari. Wat me na de twee weken afbouw, nog een drietal weken opbouw zou toelaten (120-130-140 km). Ik hoop dat dit voldoende zou zijn om richting 2:50:00 als eindtijd voor de marathon zou zijn. Daarna heb ik dan nog eens vier weken om op tee bouwen naar de zes uur van Stein. Zoals je merk is de ambitie nog steeds aanwezig, om een paar sterke ultralopen te lopen. Voor de wedstrijd van zaterdag in Lier, daar start ik alleen als de banen sneeuwvrij blijven. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, als het niet te glad word.
Vandaag een recuperatieloop van 10.200 meter gelopen in 0:58:48, hsm 110. De training was verdeeld in twee delen, deel een een herstelduurloop van zes kilometer. Het tweede deel ging al iets pittiger 4.200 meter aan trage duurloop tempo. De benen waren natuurlijk nog niet hersteld van gisteren en de eerste kilometer was ronduit slecht. Gelukkig verbeterde dat snel en kon ik zelf een wat genieten van deze frisse ochtendloop. Een training samen gelopen met mijn vrouw Carine die de eerste zes kilometer het tempo regelde. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, hopelijk ligt er noch geen sneeuw.
Zondagmorgend 10:00 komen we aan in spijkenisse, het is 5° fris, en er is af en toe een bui, en een stevig windje. Weer veel M-U cup lopers aanwezig, die er hun beste beentje voor willen zetten om hun klassement te verbeteren of te behouden. Ik moet nog aanschuiven voor een laatste boodschap, en loop naar de start, voel een pijnscheut in de rechter heupbuiger. De start word gelukkig enkele minuten uitgesteld en ik masseer de pijnlijke plek om de pijn te verzachten, ik vrees voor vandaag. Het startschot weerklinkt, de eerste 500 meter heb ik nog wat last van de heupbuiger, maar de pijn ebt gelukkig weg. Een eerste kilometer in 03:55 heeft toch wat vertrouwen, ik probeer nog wat op te schuiven tot in het spoor van Gert Mertens. Gert gaat voor een eindtijd rond de 2:50:00, veel te snel voor mij, maar ik besluit zo lang mogelijk te volgen, goed gek dus. Na drie kilometer komen we naast het water en daar voelen we de wind stevig blazen, ik neem mijn deel van het kopwerk. Gelukkig is Carine mee op de mountainbike en kan ze ons af en toe uit de wind zetten, kilometer vijf passeren we in (0:19:50). Lang geleden dat ik aan dit tempo gelopen heb, maar kom de benen voelen goed aan en het is mijn laatste marathon dit jaar. Na een zevental kilometer krijgen we een stuk wind mee en het gaat nog net iets sneller, nu voel ik dat ik op mijn limiet zit. De hartslag is al vrij hoog voor de marathon 148, na negen kilometer besluit ik wijselijk te lossen, kilometer tien in (0:39:46). Mijn eerste tempoloop van tien kilometer is een feit, maar ik heb nog tweeendertig kilometer te gaan, het word een hele klus nog. Ik probeer zoveel kilometers rond de 4:10/km te lopen zolang ik kan, tot kilometer veertien hebben we wind in de rug en lukt het. Nu maken we een grote u-bocht en krijgen we de wind pal op de neus, kilometer vijftien gaat in (1:00:18) daar had ik voor getekend. Tegen de wind in voel ik dat ik nog niet genoeg kracht heb, en moet ik aanvaarden dat het iets minder gaat, ik blijf lopen tegen het omslagpunt. Ondanks dat ik iets trager moet lopen voelen de benen nog goed aan, versnellen zit er niet in maar een tempo van om en bij de 14 km/uur wel. Kilometer twintig in (1:21:13), de laatste vijf kilometer in 20:55 nog altijd goed bezig, halfweg de marathon passeer ik in 1:25:40. Als ik niet teveel verzwak tijdens het tweede deel van de marathon, zit er misschien een tijd onder de drie uur in, wat een prachtige tijd zou zijn. Het probleem is dat ik de vorige marathons tijdens de tweede helft onderuit gegaan ben, zowel in Apeldoorn,Antwerpen, Kasterlee en Geldrop. Zolang mogelijk rond het omslagpunt lopen en hopen dat de benen het volhouden, kilometer vijfentwintig (1:42:34) het zit nog altijd goed. Nu komt het zwaarste stuk er aan ongeveer zeven kilometer met meestal tegenwind, ik prijs me gelukkig dat Carine me kan helpen. De meeste atleten die me gepasseerd zijn hebben fietsbegeleiding, waarom zou ik dan niet af en toe schuilen achter een fietser. Kilometer dertig ( 2:04:28) nog altijd op schema, maar de benen hebben het beste gehad, nog twaalf zware kilometers voor de boeg. Vanaf nu lopen we veel lussen dus, dan eens wind mee en dan weer wind tegen, we vernemen van toeschouwers onderweg dat ik tiende ben. Nog een reden om door te gaan, kilometer vijfendertig (2:26:36) met nog ruim zeven kilometer te gaan, ik klok 150 meter voor de km-punten. Er komt een loper aansluiten met fietsbegeleiding, ik besluit hem te volgen, zijn tempo ligt iets hoger dan mijn tempo, ideaal dus. Ik profiteer twee kilometer van het haaswerk, maar heb het gevoel dat ik moet inhouden, dus besluit ik voor die toptien plaats te gaan. Met een snellere kilometer neem ik vijftig meter, maar veel meer word het niet en ik heb al spijt van de te vroege poging. Kilometer veertig gaat in (2:49:01) een tijd onder de drie uur zit er in, ik spreek mijn laatste krachten aan om de achtervolger af te houden. We komen het sportdomein binnen en de tiende plaats is veilig, toch pers ik op de piste er nog eens alles uit 42.360 meter in 2:59:20. Een prachtig resultaat gezien de nog niet optimale conditie en de lichamelijke ongemakken, op dit kan ik verder bouwen.
Binnen een uurtje vertrekken we richting Spijkenisse, voor de plaatselijke marathon. Het weer lijkt voorlopig goed mee te zitten, niet te koud en droog weer, wel wat wind. De omstandigheden vallen dus goed mee, en met meer dan 300 atleten aan de start zit het goed. Ik zal waarschijnlijk mijn karretje aan een wagon kunnen aanhangen, om zo lang als mogelijk voor de sub 3 uur te gaan. Niet dat, dat al een echte obsessie is voor deze marathon, het voornaamste is weer gewennen aan de afstand. Maar hoe langer ik mijn huidig duurtempo van 14 km/uur aan kan houden, hoe dichter bij de drie uur-grens. Deze avond volgt al een verslag over mijn wedervaren in deze mooei marathon, langs het mooie natuurreservaat.
Vandaag een losloop van 8.350 meter gelopen in 0:43:06, hsm 111. Een training om alles eens los te lopen, en te voelen naar de verschillende pijnpunten. De pijn in de heupbuiger is omgebogen in wat stijfheid, het scheenbeen houd stand. Het grote probleem is het bekken en de verzwakking van het rechterbeen. Zo is het rechterbeen uitgegroeid tot de zwakste schakel die het tempo bepaalt. Voor morgen in Spijkenisse hoop ik op een tijd tussen de 3:02:00 en 3:05:00. Het parkoer is beter en minder zwaar als Kasterlee en Geldrop, alles is verhard. Met de conditie is alles oké, snelheid heb ik evenwel nog niet bij gewonnen. Ik hoop dat de uithouding en weerstand wat beter zijn, als tijdens de laatste twee marathons. Bij 100% ideale omstandigheden en een superdag zit er heel misschien een sub-drie uur in. Dan zal alles wel echt moeten meezitten, maar we blijven hopen, en zullen in elk geval proberen. Het parkoers is gewijzigd en uitgemeten door officials, zodat het 500 meeter langer zou zijn dan vorig jaar. Een evolutie die we alleen kunnen toejuichen, een juiste afstand is echt nodig bij een marathon. Dus we duimen zodat er weinig wind staat en ik met een klein groepje kan meelopen.
Vandaag een trage duurloop van 10.750 meter gelopen in 0:51:51, hsm 118. De eerste vijf kilometer rustig tegen 12 km/uur, daarna 500 meter snel en 500 meter rustig. Bij de laatste versnelling kreeg ik een pijnscheut in de heupbuiger, hopelijk niets ernstig. Eenmaal gestopt met lopen was de pijn direkt weg, dus niets om zorgen over te maken. Het weer is eindelijk omgeslagen, met volledige dooi tot gevolg, van mij mag dit weer aanhouden. Maar volgende week spreken ze al van een nieuwe koudegolf, en nog erger winterse neerslag. In elk geval gaat het parkoer in Spijkenisse er goed bijliggen, en dat is al een zorg minder. Morgen staat er een losloop van een achtal kilometer op het programma, zonder zorgen?
Vandaag een recuperatieloop van 10.200 meter gelopen in 0:53:17, hsm 109. Een actieve recuperatietraining, met de nieuwe Asics Cumulus 12 gelopen. Ik was toe aan nieuwe schoenen, en ik ben teruggekeerd naar mijn oude liefde de Cumulus. Ze zitten mij als pantoffels, die leest is precies naar mijn voet gemaakt, maar zonder overpronatieblokje. Het laatste jaar was ik overgestapt op de Kayano, die mij toch net iets minder goed lag en nog 35 duurder was. Er kwam altijd een gat op de plaats van de dikke teen en op de plaats van de hielknobbel. Mijn lichaam is het doorzakken van mijn voeten zo gewent geraakt dat elke correctie kwetsuren veroorzaakt. Het is gewoon opletten dat je maar 1200 km loopt met een beter zittend (goedkoper) model, in plaats van 1500 km. Zelf voel ik me nu toch wel vermoeid, de fikse opbouw van kilometers de laatste weken onder voel ik aan de lijve. Gelukkig heb ik voor morgen een recup-dag gepakt op het werk en ben maandag en dinsdag economisch werkloos. Dus tijd zat om naar de marathon toe te leven en ervan te recupereren, dat laatste lijkt alsmaar moeizamer te gaan. Morgen staat er een trage duurloop met enkele versnellingen op het programma, hopelijk zonder ijzel deze keer.
Vandaag een duurloop van 13.000 meter gelopen in 0:54:23, hsm 142. De valling zit al op de brönchen, ik leek wel een astmapatient tijdens het lopen. Veel sneller zat er vandaag zeker niet in, wel een kilometer meer gelopen om wat te compenseren. Ik heb vandaag geleerd dat ik dit jaar geen marathon onder de drie uur zal lopen. Zondag is tenslotte de laatste kans, en alles zal 100% moeten meezitten om een goede wedstrijd te lopen. Niet alleen de keel deed zeer, en de ademhaling ging niet mee, ook de benen voelden vermoeid aan. Het is iets waar ik altijd van versteld sta, dat ik gewoon mijn training kan afwerken. S'morgens duurt het toch een tiental minuten voor ik zeker ben dat ik niet kreupel ben. Ook na de training zit er niet echt veel fut meer in, het lichaam voelt de jaren. Morgen staat er een rustge trage duurloop van tien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.250 meter gelopen in 1:15:30, hsm 121. Het is de langste training deze week, buiten de marathon van Spijkenisse, nu zondag. Ik kan het moeilijk geloven dat ik op dit moment een marathon zou kunnen lopen. Zo zwaar viel deze training mij, ik moest naar het gevoel in de benen diep gaan. Natuurlijk speelt zo een training voor een groot deel af in het hoofd, een trage training word traag gelopen. Ik ben benieuwd naar morgen, dan staat er een twaalf kilometer lange, duurloop of tempoloop op het menu. Zoals altijd zullen de benen beslissen, en de toestand van de weg, de wind, en de gezondheid ook een beetje. De kriebel in de keel word alsmaar erger en de hoestbuien iets vaker en langer, de winter is in het land!
Vandaag een recuperatieloop van 10.600 meter gelopen in 0:56:46, hsm 110. De benen voelden niet fris aan vandaag, ondanks het koede weer, maar ik zat ook niet echt stuk. Het blijft moeilijk om in te schatten wat ik momenteel waard ben, ik geraak ook zo moeilijk in het ritme. Er bestaat nog altijd vrees om te hervallen, en het gevoel is niet super, het blijft knokken. Ook vandaag ondanks ik er een zeer rustige duurloop van maakte, had ik de indruk aan het limiet te zitten. Voor mij mag het dan ook 15° warmer zijn, dan loop ik veel gemakkelijker, nog een paar maand geduld. Morgen staat er een langere trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 30.050 meter gelopen in 2:29:49, hsm 123. Het was best zwaar het parkoer lag er alles behalve ideaal bij, veel ijzel en blubber. Om nog maar te zwijgen van de grote plassen ijswater, ik heb de voeten niet droog kunnen houden. De benen leken wel verlamd door de staat van het wegdek, het was 2.5 uur verkrampt lopen. Ik had als drinken cola aangelengd met water en druivesuiker met magnesium als voedsel mee. Het doel dat ik gesteld had is bereikt, dertig kilometer binnen de 2.5 uur lopen en hartslaggemiddelde onder de 125 slagen. De benen hebben het hard te verduren, voeten onderbeen en bil, aductoren allemaal overbelast. Gelukkig zijn de volgende zes dagen in het teken van volledig herstel, zodat ik zondag vol uit kan lopen. De afstanden voor volgende week zijn in volgorde, 10 km, 15 km, 12 km, 10 km, 10 km, 8 km, 42 km totaal (107 km). Ik sta volgende week met de late van 15:00 tot 23:00, dus kan ik elke training uitgerust aan vatten.
Vandaag een trage duurloop van 14.400 meter gelopen in 1:15:03, hsm 112. De benen voelden nog wat moe aan, dus vandaag gewoon op het gemakje zonder forceren. Ik heb tenslotte 133 kilometer afgemaald de laatste zeven dagen, meer dan voldoende. Het was vandaag weer lekker fris, een stevig windje verhoogde het koudegevoel. Er staat morgen nog een stevige training op het programma, om de benen nog eens goed te vermoeien. De benen houden gelukkig nog stand, en de uithouding en weerstand zullen ook omhoog gaan. Volgende week op weg naar de marathon van Spijkenisse word serieus afgebouwd. Dan staan er twee rustige weken op het programma, waar wel aan de snelheid gewerkt word. Morgen staat er een lange trage duurloop op het programma een goede dertig kilometer. Als het weer en de staat van het wegdek het natuurlijk toelaat.
Natuurlijk kan ik alle hulp gebruiken, om een zo compleet mogelijke marathonlijst van de BENELUX te maken. Fouten en andere anomalien mogen altijd vermeld worden, als ook vergeten marathons in Belgie, Nederland en Luxemburg. De winaar en winnende tijd van het vorige jaar staat er bij vermeld, zo kan je zelf het niveau inschatten. Ik probeer drie maand voorsprong te behouden, dus tegen eind december moeten alle marathons tot maart 2010 er op staan. Bedankt op voorhand. PS: Je kan antwoorden via de reageerknop. In de loop van het jaar staat de marathonkalender niet op de eerste pagina, typ in zoekmachine blog (marathonkalender) en je bent er zo.
Vandaag een trage duurloop van 16.550 meter gelopen in 1:20:30, hsm 124. Na een week koukleumen, verlang ik al naar de lente, en een warm zonnetje. Wie niet? zeker na een paar trainingen in deze alles behalve ideale omstandigheden. Dit keer mocht ik niet teveel klagen over de staat van het wegdek, dat was best te doen. Maar die kille mist pakte toch wel wat op de adem, en veel van de omgeving zag je ook al niet. Tel daarbij de zware benen, die natuurlijk niet goed kunnen herstellen onder deze omstandigheden. Onder die omstandigheden versta ik, het weer, de temperatuur en natuurlijk de vele kilometers. Gelukkig is het volgende week een herstelweek en kan ik bekomen voor de volgende marathon aan te vatten. Morgen staat er een trage duurloop op het programma, ik droom van een lentezonnetje en 15°.