Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 14.400 meter gelopen in 1:15:03, hsm 112. De benen voelden nog wat moe aan, dus vandaag gewoon op het gemakje zonder forceren. Ik heb tenslotte 133 kilometer afgemaald de laatste zeven dagen, meer dan voldoende. Het was vandaag weer lekker fris, een stevig windje verhoogde het koudegevoel. Er staat morgen nog een stevige training op het programma, om de benen nog eens goed te vermoeien. De benen houden gelukkig nog stand, en de uithouding en weerstand zullen ook omhoog gaan. Volgende week op weg naar de marathon van Spijkenisse word serieus afgebouwd. Dan staan er twee rustige weken op het programma, waar wel aan de snelheid gewerkt word. Morgen staat er een lange trage duurloop op het programma een goede dertig kilometer. Als het weer en de staat van het wegdek het natuurlijk toelaat.
Natuurlijk kan ik alle hulp gebruiken, om een zo compleet mogelijke marathonlijst van de BENELUX te maken. Fouten en andere anomalien mogen altijd vermeld worden, als ook vergeten marathons in Belgie, Nederland en Luxemburg. De winaar en winnende tijd van het vorige jaar staat er bij vermeld, zo kan je zelf het niveau inschatten. Ik probeer drie maand voorsprong te behouden, dus tegen eind december moeten alle marathons tot maart 2010 er op staan. Bedankt op voorhand. PS: Je kan antwoorden via de reageerknop. In de loop van het jaar staat de marathonkalender niet op de eerste pagina, typ in zoekmachine blog (marathonkalender) en je bent er zo.
Vandaag een trage duurloop van 16.550 meter gelopen in 1:20:30, hsm 124. Na een week koukleumen, verlang ik al naar de lente, en een warm zonnetje. Wie niet? zeker na een paar trainingen in deze alles behalve ideale omstandigheden. Dit keer mocht ik niet teveel klagen over de staat van het wegdek, dat was best te doen. Maar die kille mist pakte toch wel wat op de adem, en veel van de omgeving zag je ook al niet. Tel daarbij de zware benen, die natuurlijk niet goed kunnen herstellen onder deze omstandigheden. Onder die omstandigheden versta ik, het weer, de temperatuur en natuurlijk de vele kilometers. Gelukkig is het volgende week een herstelweek en kan ik bekomen voor de volgende marathon aan te vatten. Morgen staat er een trage duurloop op het programma, ik droom van een lentezonnetje en 15°.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.070 meter gelopen in 1:47:47, hsm 113. Het heeft de ganse training gesneeuwt, en zeggen dat ik de training één uur uitstelde door de sneeuw. Eigenlijk was het in de hoop dat de straten er redelijk beloopbaar gingen bijliggen. Zwarte papsneeuw was mijn deel, een rustige training werd daardoor toch nog zwaar. Ik was content toen ik weer thuis was, zo vermoeid voelden de onderste beenspieren aan. Het ingehouden lopen met de schrik een schuiver te maken, werkt zeer vermoeiend. Maar al bij al ben ik toch het trainingsvolume goed hoog aan het houden, ondanks de marathon van Geldrop in de benen. Gisteren verscheen de uitslag van de marathon van Geldrop op de site, groot was mijn verbazing over mijn rangschikking. Ik stond pas als zesde gerangschikt, ondanks de informatie vanaf de zijkant dat ik in vierde stelling liep. Er is mijn geen enkele atleet voorbijgelopen, maar er zijn er vele die er mis gelopen zijn. Veel maakt het allemaal niet uit, vierde of zesde, erger is het gesteld met de oneerlijkheid van sommige deelnemers. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, hopelijk onder betere omstandigheden.
Vandaag een trage duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:19:36, hsm 121. Het was ijzig koud vandaag, tegende wind in sneed de koude door merg en been. Reken daarbij de gladde wegen, en de goesting was ver te zoeken, alle moed bijeen geschrapt. De baan op voor, we zouden wel zien hoeveel kilometer, in de wijk is het spiegelglad. Goed voor een eerste bange kilometer van 6:23, gelukkig kon ik van dan op de rijbaan lopen. Hier was het al veel beter te doen, alleen opletten voor het gelukkig niet te drukke verkeer. Ik raakte vrij snel gewend aan de ijzige koude, wind mee was ik zelf te warm gekleed. Een paar rondjes om niet te lang tegen de ijzige wind in te moeten lopen, en de tijd vloog voorbij. Zoals verwacht herstel ik al een stuk sneller als na de marathon van kasterlee, gelukkig maar. Ik kon nu al aan 5:00/km lopen en de 90 seconden teveel van kilometer één goed maken. Het meeste last heb ik uiteindelijk van mijn rechterheup, maar daar zal ik mee moeten leven. Een operatief ingrijpen raden ze alleen maar aan als je niet meer kan stappen of werken, een normaal leven leiden. Dat kan ik allemaal zonder echt hinder te ondervinden van de heup, dus doen we maar voort en zien waar het schip strand. Ermee lopen kan perfect, als je de beperkingen in acht neemt, minder snelheid en souplesse met andere woorden. Morgen staat er een trage lange duurloop op het programma, normaal twintig kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 1:12:02, hsm 112. Het grootste gedeelte van de training door een vers sneeuwlaagje gelopen. Best eens leuk maar voor mij hoeft dat maar een training en mag de baan er weer goed bij liggen. De benen hadden het nog niet graag, deze langere training, de vermoeidheid zit er nog goed in. Een herstelweek zal het deze week ook niet echt worden, ik wil nog wat opbouwen. Volgende week zal dan een rustige week worden in aanloop naar mijn laatste marathon van het jaar. Ik hoop dat het actief herstellen wat wil lukken en ik tegen zondzag hersteld ben. Morgen staat er een vijftien kilometer lange duurloop op het programma.
Vandaag een recuperatieloop van 10.600 meter gelopen in 1:02:33, hsm 108. Zeer traag begonnen, een eerste km tegen 7:10/km, daarna stilletjes aan versnelt. Mijn spieren en pezen waren zo stijf als beton, maar dan wel met barstjes in. De voetpezen en het scheenbeen hadden goed afgezien op het oneffen en hardbevroren parkoer. Ik ben wel tevreden over mijn wedstrijd, de laatste acht kilometer heb ik wel twee minuten teveel verloren. Het kwam grotendeels door het qua ondergrond zware parkoers, en de pijn in de onderbenen. Deze week loop ik een halfzware week als het weer het toelaat, hoop ik honderd kilometer te verzamelen. Morgen een trage duurloop van twaalf kilometer waarschijnlijk op een ondergesneeuwde ondergrond.
Rond negen uur kwamen we aan in het ijskoude Geldrop, -5° onder een blauwe lucht. Weer gezellig de ultracup-lopers terug te zien, ze waren met velen aanwezig om hun plaats te verdedigen. Carine ging de marathon meefietsen op de mtb om dat ik zo niet teveel op de weg moest letten. Want het is niet vanzelfsprekend in geldorp de juiste weg te volgen, draaien en keren in bos en hei. Veel gezichten die ik al lang niet meer gezien had, Johan Whatty die dit jaar progressie gemaakt heeft, met drie marathons onder het uur, ook Paul van Hiel kwam supporteren, hij loopt veel minder nu. Onder een deugd doende zon gingen we van start, de eerste twee kilometer waren een marteling voor de heup. Gelukkig kwam die los en kon ik blijven lopen, ik was niet te snel gestart en zag een achtal atleten voor me uit lopen. Na vijf kilometer (0:20:52) was ik al drie plaatsen opgeschoven, dan kwam Johan Whatty in het vizier. Die haalde ik snel bij, hij had de verkeerde schoenkeuze gemaakt, trialschoenen, maar het lag keihard bevroren. Niet gemakkelijk voor loper en fietser, carine moest haar rijkunsten aanspreken om van spoor te veranderen. Ik had nog een zeventig meter achterstand op Gert Mertens en probeerde het gat zo snel mogelijk te dichten. Ruim voor kilometer tien (0:41:25) had ik Gert bijgehaald, maar het had al veel krachten gekost om erbij te raken. Ik wist dat Gert voor een tijd onder de drie uur ging, en hoopte zolang als mogelijk mijn wagonnetje aan te pikken. Kilometer vijftien ( 1:02:00) nu had ik het al moeilijk om het tempo te volgen, geen superdag dus vandaag. In deze wondermooie omgeving om te wandelen, lopen en fietsen is het goed vertoeven zelf al zie je af. Heide en bos wisselenden zich af, draaien en keren, een kat zou haar jong niet terug meer vinden, gelukkig had ik twee gidsen. Kilometer twintig (1:23:13) ik volg nog altijd in het spoor van Gert, die maalt er niet om en zegt zo lang mogelijk aanklampen. Af en toe moeten we door een poortje, dat haalt de vaart er volledig uit, ik heb het moeilijk om telken terug in het spoor van Gert te komen. Finaal moet ik lossen nog voor kilometer vijfentwintig (1:44:29) Gert is iets versneld en ik zie hem stilletjes aan weglopen. Zelf zit ik a bloc dus versnellen zit er niet meer bij, en Carine gaat voor op rijden om de weg te wijzen. De voetpezen doen zeer van al die harde oneffenheden, aan kilometer dertig (2:06:51) is er al geen spoor meer te bekennen van Gert. We moeten nog door de zware strook van het hellegat, deze keer is het opletten om u enkels niet om te slagen, zo ruw en oneffen. Het vervolg van de tocht beloofd nu zwaar te worden de tijden gaan richting 5:00/km en er zit geen kracht meer in de benen. Momenteel loop ik nog op een vierde plaats, aan kilometer vijfendertig (2:31:25) blijft het lichtjes op en neer golven. Elke stap is een marteling, ik zit zo dood als een bevroren pier, cola en druivesuiker helpen me er niet boven op. Niet dat dit me verbaast de topconditie is nog veraf, maar we blijven er voor gaan blijven lopen, niet gaan wandelen. Kilometer veertig (2:57:46) hier lag in Kasterlee de eindmeet, nu heb ik nog 2.5 kilometer te gaan, we zijn er bijna. Ik finish in 3:08:44 een bevredigende prestatie, ik finish als vierde, dit tot mijn eigen verbazing.
Op naar de marathon van Geldrop, de temperatuur is rond -6°, bitter koud dus. Rond 08:00 vertrekken we richting Geldrop, voor mijn vierde marathon dit jaar. Een duik onder de drie uur zal er ook ditmaal niet inzitten, de vorm is nog niet goed genoeg. De drie marathons die ik in een maand loop, dienen het volume en de weerstand op te krikken. Pas daarna ga ik weer aan snelheidstrainingen denken, en aan tijden rond de 2:50:00 op de marathon. Vandaag is het een echte natuurmarathon, met de nodige glooiingen in het parkoers, 95% onverhard. Soms lopen we op single-tracks, waar je amper ziet dat er een wandelpad is. Het grootste gevaar schuilt zich in de bewegwijzering, er zijn zoveel loop en wandelroutes gepijlt. Een wegvergissing is hier scering en inslag, dus hoop ik op een klein groepje met een goede gids. Deze late namiddag volgt het relaas van mijn 58ste marathon, nog 43 marathons te gaan.
Vandaag een recuperatieloop van 8.250 meter gelopen in 0:43:44, hsm 108. De benen nog even losgooien voor de zware marathon van morgen, in Geldrop. Het zit zo, alle marathon zouden me op dit moment wel zwaar lijken, denk ik. Zelf vandaag bij dit rustig tempo, voelde het aan als of ik me moest weren. Toch hoop ik morgen op een goede dag en dat ik na de marathon een goed en voldaan gevoel heb. Waarschijnlijk gaat Carine me op de fiets vergezellen, zo is de kans dat ik misloop kleinen. Dat was een probleem dat ik vorig jaar had en dat me toch een paar minuten gekost heeft. Het is een ongelofelijk mooie omgeving 90% van het parkoer loopt door het bos en de hei. Binnen goed twee uur lopen Carin, Kenney en jorgi de vijf kilometer in lier, en kan ik eens supporteren. Ondertussen zie ik de plaatselijke atleten nog eens terug, dat is ook al veel te lang geleden.
Vandaag een trage duurloop van 10.150 meter gelopen in 0:48:34, hsm 119. Het was eigenlijk al iets te snel gelopen, soms had ik de indruk dat ik niet sneller kon. Natuurlijk is dat gewoon een perceptie, als het in de bovenkamer als trage duurloop geprogrammeerd staat. Toch had ik weer iets meer last van het scheenbeen, waarschijnlijk te wijten aan de dag shopping van gisteren. Ik moet dus voorzichtig en waakzaam blijven, als ik een herval wil vermijden, en dat wil ik natuurlijk. Het is nog altijd balanceren op een dunne lijn, niet teveel hooi op de vork, niet teveel willen versnellen. Zondag loop ik mijn vierde marathon van het jaar in Geldrop, dat op zich is al een succes. De planning is dertig kilometer aan 4:15/km te lopen en dan waarschijnlijk de muur tegen komen. Een eindtijd tussen de 3:05:00 en de 3:10:00 zal al een mooie prestatie zijn, de afstand is officieel 42.500 meter. Morgen een achttal kilometer loslopen, de rest van het gezin loopt in Lier de vijf kilometer, supporteren dus.
Vandaag een trage duurloop van 10.600 meter gelopen in 0:52:53, hsm 116. Toch wel een moeilijke start vooral die eerste kilometer in 6:00 rond, rond uit traag. Het was nu wel de bedoeling om traag te lopen, maar dit was echt door stijfheid. Een kleine prijs voor de snellere training van gisteren, de recuperatie is je dat nog niet. Na de tweede kilometer geraakte ik op gang en haalde ik de twaalf kilometer per uur. De achillespees was al iet minder gevoelig dan gisteren, het tempo lag dan ook een stuk lager. Morgen staat er eenzelfde training van rond de tien kilometer op het programma, rustig lopen wel te verstaan.
Vandaag een duurloop van 15.250 meter gelopen in 1:03:26, hsm 139. Het ging redelijk vlot, alleen de eerste kilometer was trager dan 14 km/uur, (4:28). Daarna ging het vlot onder de 4:12/km, zonder echt te moeten forceren. Ik voelde wel dat ik me moest reppen om het tempo te halen, maar was nooit buiten adem. Het enige spijtige was een knagend gevoel aan de rechter achillespees, dat word ijs leggen. Zoals al een paar keer aangehaald, de progressie is er traag maar gestaag, dus ben ik tevreden. Voor ik weer op mijn beste niveau zal zijn moet je er al snel drie maand bijrekenen. Gelukkig heb ik niet teveel dieptepunten, en kan ik het blijven opbrengen, om weer en wind te trotseren. Na spijkenisse, half december, gooi ik het over een andere boeg, genoeg getraind op volume en inhoud dan. Tegen dan word het tijd de snelheid wat aan te scherpen, en een paar crossen en kortere wedstrijden te lopen. De volgende drie dagen staan in het teken van actieve recuperatie, met morgen een trage duurloop van 10 km.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.550 meter gelopen in 1:40:12, hsm 121. Het ging nog niet vanzelf, zoals het eigenlijk zou moeten, de quadriceps voelden licht pijnlijk aan. Ik had nochtans een lange warme thermische broek aan, de benen staan nog niet op scherp. Deze trainingen zou ik nochtans meer moeten doen, goed voor de weerstand en toch niet te vermoeiend. Het tet natuurlijk goed op als je twee twintiger en een dertiger per week kunt trainen. Dat zal voor 2011 zijn, een jaar waar ik weer op mijn beste niveau wil komen, stap per stap. Voor deze winter zal er een evenwicht tussen uithouding, weerstand en snelheid gevonden moeten worden. Maar eerst nog een zestal weken volumetraining zonder al teveel snelheid, eerst aan een sterk gestel werken. Zo staat er morgen een duurloop van vijftien kilometer op het programma, proberen de 14 km/uur aan te houden. De training van vandaag is 150 meter langer dan in de bijlage, de passage door het Merodese bos, met slechte ontvangst, Is de schuld daarvan, een bos met veel draaien en keren tussen de bomen.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 gelopen in 1:21:17, hsm 114. De benen wisten nog van de training van gisteren, zware en gevoelige spieren en pezen. Het was dus de bedoeling om volume en recuperatie te trainen, wat zeker gelukt is. In het begin en na de training wel wat last van het scheenbeen, dus is het opletten geblazen. Opbouwen en progressie maken is de bedoeling, maar niet ten koste van alles. Het zal deze week dus wikken en wegen zijn wat kan en mag, en wat erover is. De bedoeling is deze week de 120 kilometer te halen en een marathon te lopen. Normaal moet ik dit aan kunnen zolang ik maar goed luister naar mijn lichaam. Morgen staat er een trage duurloop van 20 kilometer op het programma, volume training dus.
Vandaag een lange duurloop van 26.000 meter gelopen in 1:51:36, hsm 130. De benen waren nog niet volledig hersteld van de zware marathon van Kasterlee. Het ging weliswaar veel beter dan de vorbije zes dagen, het was ook de eerste volle training. Spijtig genoeg kwam ik een paar meters tekort om de 14 km/uur te halen, ongeveer 1 sec/km. De temperatuur was ook langs de lage kant en de wind een fractie voelbaarder de 14 dagen geleden. Toch was ik nu iets sneller en was de hartslag lager dan 14 dagen geleden, een lichte progressie. Het einde was wel minder dan de vorige lange duurloop, maar dat kwam door het gemis aan frisheid. Volgende week hoop ik de volgende stap te zetten, iets sneller en iets rapper lopen, sterker worden. Er staat volgende week-end een volgende marathon op het programma, de marathon van Geldrop. Deze is iets lichter dan Kasterlee, de afstand zal dit jaar meer dan twee kilometer schelen. Ik hoop op een eindtijd tussen de 3:05:00 en 3:10:00, daarvoor zal ik beter moeten doseren. Morgen staat er een vijftien kilometer lange trage duurloop op het programma.
