Mijn eerste 2 maanden in het land van de sombrero's...
Hallo iedereen,
eerst en vooral sorry dat het zo lang (bijna 2 maanden) geduurd heeft voordat ik mijn blog nog eens update. Ik heb het gewoon heel druk gehad met school en andere activiteiten, waardoor ik niet veel thuis was. En als ik dan eens thuis was, moest ik de computer delen met mijn familie. Maar dat betekent natuurlijk ook dat ik nu heel wat te vertellen heb, zowel over mijn belevenissen als over de verschillen tussen Mexico en België!!!
Ik zal beginnen te vertellen over de school. De eerste dagen was het nogal vreemd voor mij, aangezien de hele school met mij kwam praten en met mij op de foto wou. Ook de lessen waren erg moeilijk te begrijpen, want mijn Spaans was toen erg beperkt. Ondertussen ben ik al wat 'geïntegreerd' in de school, ik voel me echt goed in mijn klas en iedereen is heel vriendelijk voor mij. Mijn Spaans is al heel wat beter; ik begrijp al een heleboel van wat de anderen zeggen en kan ook al vlot communiceren met iedereen. Het is nog lang niet perfect, maar iedereen zegt dat ik heel snel leer, dus het is gewoon een kwestie van tijd. Het enige vak waar ik toch wat problemen mee heb om te begrijpen is informatica, omdat de leraar vooral technische woorden gebruikt. Daarnaast heb ik nooit informatica gestudeerd, in tegenstelling tot mijn klasgenoten, waardoor de nieuwe leerstof toch niet eenvoudig is voor mij. Gelukkig is iedereen bereid om me te helpen, dus dat zal ook wel in orde komen!
De school hier in Mexico is ook heel anders dan in België : in België zijn er veel meer lessen en moeten we ook veel meer studeren, terwijl alles in Mexico veel rustiger verloopt. De meeste studenten doen hun huiswerk niet, slaan lessen over als ze geen zin hebben om te gaan, ... En de leraars vinden dat normaal. De lessen zelf verschillen ook sterk in België en Mexico : de Belgische leraars vullen de volle 50 minuten met leerstof om zo snel mogelijk aan een ander onderwerp te kunnen beginnen. Hier gebeurt het bijna dagelijks dat de een of andere leraar niet afkomt, waardoor we om te beginnen al veel vrije uren hebben. De meeste lessen hier worden gevuld door 'verhaaltjes' en moppen van de leraar, en in het 'beste' geval hebben we 20 minuten les in een lesuur. Het is ook toegelaten om te bellen tijdens de les; iets wat ik me in België niet zou kunnen inbeelden. Met andere woorden : alles verloopt hier op het gemak!
Toen ik amper een maand in Mexico was, was het zover : 15 september, beter bekend als de nationale feestdag van Mexico. Voor de Mexicanen is dat een reusachtig feest. Iedereen kreeg vrij van school en in de avond brak het feest los. In elke stad waren er optredens van bands en iedereen, jong en oud, leefde zich uit, gekleed in de kleuren van de Mexicaanse vlag (groen, wit en rood). Het feest duurde tot in de vroege uurtjes. Dat is toch wel heel anders dan onze nationale feestdag verloopt...
Deze dag betekende voor Ixtepec, het stadje waar ik verblijf, ook het begin van een hele feestperiode. Tot en met 30 september, waren er dagelijks typische feesten, zoals vela's : een soort van galabal met typische kledij en dansen, en calenda's : stoeten doorheen de hele stad, begeleid door muziek. Deze feesten worden uitsluitend gehouden in mijn regio, dus was het wel belangrijk dat ik op elk feest aanwezig was (om de plaatselijke cultuur beter te leren kennen). Het waren dan ook 12 drukke en erg vermoeiende dagen met weinig slaap. Ik was dan ook niet de enige die 's morgens in school met kleine oogjes probeerde op te letten. Maar het was het waard, ik heb me echt goed geamuseerd!
Ik heb me ondertussen al goed aangepast aan de Mexicaanse gewoonten : de ongelooflijk pikante maaltijden en het wisselvallige weer, zijn een deel geworden van mijn dagelijkse leven. Voor het moment is het hier 25°C, wat koud is voor de plaatselijke bevolking; de meesten lopen hier rond met een trui en niemand kan begrijpen dat ik het nog steeds warm heb. Ik voel al deels Mexicaans, ik ben 'Belgicano', zoals mijn vrienden mij noemen, half 'Belga' en half 'Mexicano'.
Kort samengevat : ik heb het hier heel erg naar mijn zin in Mexico, het is echt een fantastisch land!
Ik ben ondertussen al aan mijn 12de dag in Mexico begonnen, dus was het hoog tijd om eens een bericht op mijn blog te plaatsen.
Ik zal beginnen te vertellen bij het vertrek op Zaventem.
Op donderdag 18 augustus werd ik rond 16u30 samen met de 7 andere toekomstige Mexicanen uit Vlaanderen, verwacht op de luchthaven van Zaventem. Nadat we de nodige informatie hadden gekregen en waren ingecheckt, was het al tijd om afscheid te nemen van mijn ouders en broers. Na dit (emotionele) afscheid, passeerden we door de douane en dat betekende het begin van ons avontuur! Eerst namen we een 2 uur lange vlucht naar Madrid, samen met 4 mede-AFS'ers uit Wallonië. Daar aangekomen moesten we nog een viertal uurtjes wachten op onze vlucht naar Mexico City, dus hadden we alle tijd om ons te vullen in hamburgers in de McDonalds! We kwamen ook een Zwitsers meisje tegen dat eveneens naar Mexico ging met AFS. Het wachten op het vliegtuig verliep vrij vlot, we speelden enkele 'spelletjes'. De vlucht naar Mexico daarentegen duurde wat langer. We zaten maar liefst 12 uur op het vliegtuig! Maar de lastige en zware vlucht, loonde zeker de moeite, toe we aankwamen in Mexico City. We werden opgewacht door enkele vrijwilligers van AFS, die ons naar ons hotel begeleidden. Wij waren de eerste AFS'ers die waren aangekomen en aangezien de anderen pas 's avonds kwamen, kregen we de hele dag vrij, we konden op het gemak wat uitrusten, wat geen overbodige luxe was na de vliegreis. De anderen arriveerden 's avonds. Afhankelijk van waar in Mexico hun gastgezin woonde, vertrokken de AFS'ers op zaterdag, in de loop van de voormiddag, per bus of per vliegtuig. Zelf had ik het 'geluk' om met enkele anderen per bus naar mijn gastgezin te gaan, een reis van nog eens 12 uur!
Ik kwam dus op zondag aan in Ixtepec, ergens rond 9u. Ik was erg moe, maar de hartelijke ontvangst van mijn gastgezin zorgde ervoor dat ik me al veel beter voelde. Ik kreeg meteen een 'ontbijt' voorgeschoteld, een soort lasagne. Het eten is hier in het algemeen behoorlijk lekker, al is het wel pikant. We eten ook op rare tijdstippen en meestal drie keer per dag warm! In de namiddag moest ik al meteen mee naar de hele familie om kennis te maken. Toen we weer thuis waren, kroop ik meteen in mijn bed, want de vermoeidheid kwam weer op.
Ik moest pas de volgende week naar school, dus ik dacht dat ik de nodige tijd zou hebben om uit te rusten na de lastige reis. Maar veel tijd om te rusten had ik niet.
De volgende dag (maandag), moest ik al meteen mee naar de kerk; het was de feestdag van San Jeronimo, de stadsheilige van Ixtepec en mijn familie vond het belangrijk dat ik meeging. Het kerkbezoek werd gevolgd door een stoet doorheen de hele stad, waaraan ik ook deelnam.
Donderdag was het de verjaardag van mijn gastvader en hij gaf een feest, waardoor ik op dinsdag en woensdag mee moest om inkopen te doen en iedereen persoonlijk te gaan uitnodigen. Op donderdag moest ik dan helpen om alles klaar te zetten voor het feest, dat al in de namiddag begon. Er was veel ambiance en ik vond het leuk om de hele familie en alle vrienden te leren kennen. Het feest duurde tot in de late uurtjes.
Op vrijdag volgde dan de opkuis. We gingen die dag ook naar de 'Ojo de Agua de Tlacotepec', een soort van 'waterresort' rond een zoetwaterbron, waar we ook zwommen. Het was zalig om te doen!
Op zaterdag bezochten we Juchitan, een van de grote steden in de buurt en op zondag was Salina Cruz aan de beurt, waar we familie bezochten. In Salina Cruz is er ook een prachtig strand!
Maandag betekende de eerste schooldag. Ik was vooraf een beetje nerveus, maar dat was voor niets nodig; iedereen was heel vriendelijk en de hele school kwam me welkom wensen en vragen hoe ik heette en vanwaar ik kwam,... De sfeer in mijn school is echt heel aangenaam. De lessen zijn wat moeilijker, want alles verloopt in het Spaans, waardoor ik er niet erg veel van versta. Maar voor de rest is het wel leuk op school.
Voor de rest wil ik nog zeggen dat mijn familie heel vriendelijk is.Het enige probleem is dat ze geen woord Engels kunnen en aangezien mijn Spaans ook niet erg goed is, is het soms moeilijk om te communiceren. Maar het lukt wel. En ze zeggen dat ik snel leer, dus over enkele weken, zal het wel al beter gaan.
Het weer is hier ook heel anders dan in België. Het is hier heel warm; rond de 30°C, maar er is geen wind, waardoor het nog veel warmer aanvoelt. Het is hier nu regenseizoen, waardoor het om de 2 a 3 dagen eens goed regent. Dit zorgt voor verfrissing, maar het blijft hier toch snikheet!
Ik zal binnenkort nog wel eens een bericht plaatsen,
Ik heb nu ook een blog aangemaakt, zodat jullie me allemaal kunnen volgen tijdens mijn jaar in Mexico. Ik zal proberen regelmatig iets te posten, zodat mijn blog up-to-date blijft.
Het is bijna zover : morgen rond 19u vertrekken we met 8 Vlamingen vanop Zaventem richting Madrid. 's Nachts vliegen we dan door naar Mexico City. Daar zullen we een 'oriëntatieweekend' meemaken, waarop we ingelicht zullen worden over de typische Mexicaanse tradities, waar we op moeten letten in Mexico, enzovoort. Daarna zullen we allemaal naar ons eigen gastgezin vertrekken. Dat van mij woont in het stadje 'Ixtepec', in de staat Oaxaca. Ik heb er 2 gastbroers.
Ik zie het al helemaal zitten, hopelijk wordt het een onvergetelijk jaar!!
