Dag 82: Berducedo-Castro: 26km

Na een verschrikkelijk warme en lawaaierige (snurken en andere geluiden) was ik blij om 6.30 wakker te zijn en mijn zak te kunnen beginnen maken. Een pover ontbijt met stenen toast en konden uiteindelijk weer als laatste tegen 8u beginnen. Ik had goede benen dus vloog er meteen in en raakte al gauw voorop. In de bergop langs de macadam trok ik nog eens goed door en kon dan heel snel genieten van een uitzicht over het meer. De afdaling erna was enorm uniek. Tussen de afgebrande dennenbossen die een unieke geur verspreidde die me verdacht veel doet denken aan het kamp, geweldig gewoon. Diep in en uitademend kwam ik dan beneden aan bij de dam van Saline, waar er zich een oude mijn bevond dat veel weg had van Minas Titith. Vanaf daar was het 6km licht klimmen naar boven en trok nog eens goed door. Genietend van de bergen en het meer, kwam ik tegen 12u aan in Grandas de Salime waar ik de 3 Fransen tegenkwam. In het cafeetje had ik 3 Cola's en at ik iets om de laatste 5km in te zetten. Vol nieuwe energie en een volle maag begon ik eraan en zo kwam ik om 13.30 tussen het uitgestrekte heuvellandschappen als eerste aan in de jeugdherberg van Castro. Ik kon me dan rustig installeren en wachten tot de andere pelgrims mondjesmaat toestroomden. Bart, de 3 Fransen, Ger, de. 2 Poolse, Janek en Marthe. Eenmaal iedereen er was aten we samen wat tapas en vieren we het afscheid van Marthe (die examen had dinsdag) en Christiaan (die te moe was en moeilijk kon recupereren). Na een gezellige avond en een uitdaging van Janek kropen we tegen 23u in bed. Janek had me uitgedaagd morgen samen te vertrekken en om ter eerste aan te komen in de kerk. Ik ging graag de uitdaging aan!

Dag 83: Castro-Padrón: 22km

Om 6u werden we gewekt door Marthe die afscheid wou nemen. Het was weer jammer dat iemand ons moest verlaten maar het is nu zo. Ik kroop erna wel terug even mijn bed in want had nog net dat uurtje meer slaap nodig. Om 7u kroop ik er dan uit en laden we onze zak in. Een ontbijt met veel fruit en Janek en ik konden als laatste erin vliegen. Op het eerste klimmetje ging ik hem al eens testen en wat bleek. Die ene versnelling was goed genoeg om hem voor de rest van de dag achter me te laten. Mijn benen waren waanzinnig goed, dus besloot er tegenaan te vliegen. Wederom enorm mooie paden en uitgestrekte landschappen. Het was weer prachtig wandelen. Vlak voor A Fonsegrada liep ik nog even verkeerd en dacht ik verloren te zijn. Ik volgde dan de macadam tot in het dorp, ging erdoor en kwam dan tegen 11.40 aan in Padrón. Er was niemand in de albergue, maar belde het nummer dat op de deur hing. Ik mocht me rustig installeren, al een eerste wasje doen en wachten tot 13u omdat dan de hospitalero zou aankomen en ik een douche zou kunnen nemen (er was dan pas warm water). Een uurtje later kwam Janek aan, nog wat later al de rest. Zo konden we rustig genieten van het stralende weer en een boekje lezen. Eenmaal de was gedaan was konden tegen 18u naar de mis gaan maar tevergeefs. Er was geen brood dus besloten we maar richting het centrum van A Fonsagrada te stappen om wat inkopen te doen en iets te eten. Daar kwamen we Michael en Melanie waar we dan samen mee iets gingen eten. Wederom een gezellige avond van bulderend gelach. Buikje helemaal vol keerde we de 2km terug onder een stralende zonsondergang. Om 22u terug in de albergue en wat rondbellen voor de rugzaktransportdienst voor Agata en konden zo tegen 22.30 ons bed in kruipen.

Dag 84: Padrón-Castroverde: 30km

Een goede nacht en vroeg uit de veren. 6.30 opstaan, iets ontbijten en even wachten op de rugzaktransportdienst. Agata had last van haar knieën en stuurde afgelopen dagen haar rugzak voorop. Met mijn vloeiend Spaans moest ik dan natuurlijk helpen. Tegen 7.40 konden we dan uiteindelijk vertrekken. Langs de aangelegde weg voor pelgrims een stukje stijgen maar vooral dalen tot in Paradavella. Daar was het eerste barretje van de dag waar alle pelgrims samentroepten. Daar leerden we het Duitse koppel kennen, Sany en Felix. Na een wat povere chocomelk vertrokken we dan met de 2 nieuwe amigos naar de volgende plek. Een enorm korte maar pittige klim verraste ons allemaal, maar eenmaal boven konden we welverdiende cola binnenwerken. Vanaf daar was het praktisch alleen maar afdalen tot in Cadavo. Een marginaal eentonige weg in de zon die me deed baden in eigen zweet. Eenmaal aangekomen in het dorpje gingen we weeral op zoek naar het eerste, beste café voor meer water, cola en ijsblokjes. Dat vonden we dan ook en eenmaal terug vocht bijgetankt, zetten we de laatste 7km in richting Castroverde. Een mooi slingeren paadje tussen de “Schotse” en beboste muurtjes. De bossen en stromende riviertje langs de weg zorgde voor een heerlijke verkoeling. Met wat muziek van Eric Clapton arriveerden Ger en ik samen bij de enorm propere albergue. We verschoten ervan hoe goed dit onderhouden werd. Een geweldige douche, kort iets eten en een wasje doen (same as always e). Eenmaal dat dan klaar was konden we naar de winkel gaan en iets gaan zoeken om te drinken en eten. Na een goeie hamburger en pizza konden we dan terug keren naar de kamer om ons bedje in te kruipen, 22u en oogjes toe.

Dag 85: Castroverde-Lugo: 23km

Een lastige nacht van veel hoesten kwam ten einde om 7u. Wederom zak inladen, ontbijten, bla bla bla. Tegen 8.15 vertrokken we dan. Al de rest van de albergue was al meer als een uur vertrokken dus waren we weer de laatsten. Door de weidse landschappen en opstijgende mist uit de bomen konden we genieten van weer een prachtige wandeling. Janek en ik wandelden de ganse tijd samen en gingen in 1 trek door tot in Lugo. We kwamen dan tegen 12u onder luide live marcheermuziek aan op de Plaza Major en dronken iets in afwachting van de andere maar tevergeefs. Niemand kwam dus gingen we maar naar het officina de tourisme en richting Hostel Roots en Boots. Daar konden we dan een brakke douche nemen en ons rustig installeren tot iedereen klaar was. Een wasje doen en dan richting het centrum om wat aan sightseeing te doen. Het museum over de muur rond Lugo, dan even over muur zelf en de geweldig grave kerk bezocht waar ik van Bart een priverondleiding kreeg. Erna kuierden Bart en ik nog door de straatjes op zoek naar een plek om te eten. Op plaza major hadden we dan om 19u een afspraak met andere pelgrims om iets te eten. Een lekker stukje octopus en dan 2 schijven ananas uit blik als dessert. Dat deed ons weer goed lachen en konden zo tegen 21.30 terug naar de albergue. Een laatste the en een goed gesprek met de Oostenrijker en kon dan uiteindelijk tegen 22.30 mijn bed in.

Dag 86: Lugo-As Seixas: 30km

Een slechte nacht waarbij mijn hoofd en voeten tussen de tralies vast zaten. Om 6.30 kropen we er dan wederom als laatste uit en gingen we beneden in de bar goed ontbijten. Vol energie konden we dan vroeger als afgelopen dagen vertrekken, 7.40. Over de oude brug en vervolgens de macadam volgen, een hele dag weliswaar. Het was echter een rustige weg tussen de bomen en waar geen auto's reden dus was het wel aangenaam stappen. We (Janek en ik) hielden drie stops. Ergens onder de eucalptusbomen, in O Burgo waar we in de regen bij een particulier standje met thee, koekjes en fruit heerlijk wat energie bijtankten en in Ferreira dronken we Sam iets met Soul de lithouwer en … de Oostenrijker. Zij zouden hier stoppen, maar voor ons was het nog te vroeg (13u) dus stapten we verder. Onderweg redde Janek me van een hongerklop met zalige koekjes en voor we het wisten kwamen we aan in As Seixas. Een verlaten dorp waar het enige café in het dorp gesloten was op donderdag (en dat was het ook) dus moesten we een andere oplossing vinden om te eten. Alle geluk kwam er voorbij de albergue een voedselwagen gereden rond 14.30. We installeerden ons en zouden in beurtrol de wacht houden. Net toen ik in de douche ging en Bart de wacht ging houden reed de wagen zonder stoppen voorbij. We dachten al snel dat we honger zouden lijden, maar 20min later was hij er dan toch en kocht Bart alles voor een goede maaltijd voor 6. Ik schreef ondertussen mijn blog wat bij en ging eens door de foto's. Na een gezellige avond van tafelen (vanalles en nogwat door elkaar) en het uitproberen van verse the (munt, citroen, …) kropen we tegen 20.30 onze nest in.

Dag 87: As Seixas-Preguntoño: 33km