Van de hoest ben ik nog steeds niet verlost, maar ik dacht laat ik vandaag is kijken hoe ver ik sta. Het was -1° dus had me warm gekleed. Dikke pul, muts, schaal, handschoenen zodat ik het toch niet al te koud zou hebben onderweg. De eerste kilometer was rampzalig! Ik denk dat ik me de laatste jaren nooit zo slecht gevoelt heb. Ik had heel de tijd het gevoel dat ik door mijn benen zou zakken, nooit meegemaakt. Onderweg liepen de slijmen er nagenoeg uit, ook werd ik een paar keer gedwongen tot stappen. Nee, veel plezier heb ik aan deze training niet beleefd. Pas naar het einde toe begonnen de benen wat beter aan te voelen. Ik kwam thuis met een goede 6 kilometer in de benen. De benen voelden verschrikkelijk maar de oorzaak is gekent en hopelijk gaat het vanaf nu elke dag wat beter. Morgen neem ik normaal een extra dag rust, zodat ik mijn verzwakte lichaam wat extra rust krijgt.
Zondag 10 Februari, een klein gripje an het begin vandeweek bleek toch wat meer gevolgen te hebben dan verwacht. Een tweetal dagen niet trainen werd uiteindelijk een hele week. Jammer maar liever dat dit nu gebeurd da voor de eerste wedstrijden in Maart. Ik voel me al heel wat beter ondertussen, de koorts is volledig weg en de hoofdpijn ook. Wel blijf ik slijmen ophoesten. Ik neem nog steeds medicatie, drie verschillende soorten. Door deze medicatie voel ik mij slap en val ik vrij snel in slaap. Ik voel dat mijn lichaam nog steeds slap is, om deze reden ben ik ook nog niet gaan lopen vandaag. Op Facebook las ik dat Tom Van Der Kelen een goede loper uit de gemeente Gooik vandaag een training heeft afgerond van 29,8 kilometer. Dat kan al tellen! Waarschijnlijk onderneem ik morgen een poging voor een korte training, maar dat zie ik morgen wel.
Gisterenmorgen opgestaan met een goed gevoel, goede nachtrust, ik dacht dat het ergste over was. Jammer genoeg bleef de koorts gedurende de dag stijgen. 'S avonds bereikte de koorts zijn hoogtepunt 39,3 graden. Dit werd toch wat alarmerend, opnieuw bij de dokter en deze schreef me andere medicijnen voor. Ben gisterenavond vroeg in bed gekropen met als gevolg dat de koorts deze morgen een heel stuk gedaald was. Eindelijk kon ik thuis weer rondlopen zonder dat koude gevoel op mijn rug. Lopen zit er dit weekend denkik niet in. Maar ik ben heel tevreden dat ik op de goede weg terug ben en dat ik spoedig weer gezond zal zijn.
Vandaag niet veel beterschap, nog altijd even ziek als gisteren. Ziek zijn is zo stom, dan heb je s'avonds het gevoel dat je beter aan het worden bent, sta je s'ochtends op en voel je je weer een heel stuk slechter. Op dit ogenblik is het vooral kou en hoofdpijn dat ik voel. Rust is de enige oplossing maar het duurt toch zo lang! Morgen zal er waarschijnlijk ook geen training inzitten. Trainen met een lichaam dat niet volledig hersteld is zou enorm stom zijn. Ik vind het echt jammer want ik heb het gevoel dat de last in de voeten verleden tijd is. Heb in het weerbericht gehoord dat er weer slecht weer op komst is ook. Vriezen, sneeuw, regen, alles behalve ideaal loopweer. Hopelijk voel ik me snel beter zodat ik de training kan hervatten, zaterdag geven ze een droge dag dus misschien zit er dan wel een training in!
Vandaag Dinsdag 5 Februari lijk ik de eerste symptomen van grip te hebben. Koud, lichte hoofdpijn, zweten. Het zou een slecht idee zijn om straks te gaa trainen omdat mijn lichaam op dit moment niet veel weerstand heeft. Ik ben vroeger gestopt met school en zal derest van de dag in bed kruipen om volledig te herstellen. Trainen met een verzwakt lichaam is echt geen aanrader, je maakt het alleen erger voor jezelf. Waarschijnlijk hervat ik donderdag de trainingen na 2 dagen rust.
Vandaag 12,5km gaan lopen op golvend parcours. Het was de tweede keer met de nieuwe schoenen. In begin leken de benen wat stram te zitten, vooral de linkerhiel en de rechterkuit. Dacht er even aan om de training in te korten al dan niet stop te zetten maar na de eerste helling bleek de pijn te verdwijnen. Ik verhoogde het tempo en bleek hierdoor geen last te ondervinden. De tweede helling ging verrassend vlot. Na een 8 km voelde ik wel dat het beste er af was, ik verlaagde het tempo een beetje en hoopte zonder verdere kwaaltes de training te beïndigen. Na 11 km kon ik het tempo niet meer houden ik vertraagde en liep rustig naar huis. Na goed 12,5 km heb ik uitgebreid gestetched. Een goede training vind ik.
Sinds dit jaar ben ik officieel herbegonnen met lopen, om te zeggen wat ik voel, meemaak en denk heb ik besloten het allemaal op te schrijven in een Blog. Ik heb jarenlang joggings gelopen, op het moment dat het allemaal vanzelf begon te gaan ben ik ermee gestopt dat is zo'n 4 jaar geleden. Natuurlijk heb ik niet stil gezeten, ik besloot om te gaan wielrennen. Dit deed ik 3 jaar en heb er een fantastische groep vrienden aan overgehouden, heb me nog geen moment die overstap beklaagd. Ik ben altijd vrij sportieg geweest, het lukt me dan ook niet om lang stil te zitten. Dus begon ik aan deze uitdaging, ik wil terug wedstrijden lopen en liefst mijn persoonlijke prestaties van in het verleden verbeteren. Ook een marathon uitlopen is één van mijn hoofddoelen. Wat ik heel belangrijk vind is dat ik mij gesteund voel door mijn vrienden en familie, dit maakt hel allemaal veel leuker. Mijn grootste vrees is echter blessures, in het verleden heb ik al eens last gehad van een achillespeesblessure. Enkele maanden niet lopen was het gevolg. Ik kijk uit naar elke training en zou het verschrikkelijk vinden mocht ik terug enkele maanden niet mogen lopen. Ik vraag ook constant raad aan andere mensen wanneer ik iets voel in sommige pezen of zoek het op op internet. Meestal is het wel loos alarm maar je weet natuurlijk nooit. Over enkele weken begint het nieuwe loopseizoen, ik kan niet wachten!
