|
9 augustus 2011 (proficiat Marlies met je 19e verjaardag)
20km
Vandaag stond de kortste rit, maar tevens de bekroning van een volle maand fietsen op ons programma. ( 9juli tot 9 aug)
Voor de laatste maal de tent samenvouwen en een leuk gesprek met Bruggelingen die benieuwd waren naar onze ervaringen, alvorens ze tijd namen voor een uitgebreid ontbijt op de camping.
Dan richting centrum, perfect geholpen door de GPS die ons langs, over en onder tal van bruggen en snelwegen de juiste weg aangaf. Na een paar kilometer hectisch verkeer kwamen we uit op een 10 kilometer lang fietspad langs de oevers van de Tiber. Een perfecte invalsweg om het centrum van deze eeuwige stad te bereiken. Daarna tussen het verkeer via grote lanen richting Vaticaan.
Bij iedere fietstrap beseffen we meer en meer dat ons einddoel, die altijd zo onwezenlijk veraf leek nu echt wel binnen 'fietsbereik' ligt. Het wordt nu veel drukker als we de muren van viticaanstad binnenrijden. We zien nu de ingangspoorten voor het Sint-Pietersplein en merken dat dit een voetgangerszone is waar fietsen verboden is. Maar na 2400km lappen we dit verbod feestelijk aan onze laars en genieten volop als we tussen de pilaren het grote plein oprijden.
Met een grote smile op ons gezicht parkeren we onze fietsen en genieten... We laten dit moment maar al te graag vastleggen op foto.
Toch is het niet het bereiken van Rome zelf die ons zo blij maakt, maar de fantastische maand hiernaartoe. We hebben soms op de tanden moeten bijten toen het weer eens bergop ging. En ons fietszadel was soms harder dan ons lief was, maar de ongelooflijk leuke herrinneringen en prachtige natuur waar we mochten doorrijden zullen ons altijd bijblijven.
Dit was voor ons een fantastisch leuke en boeiende ervaring, en we zijn heel blij die weg samen te hebben afgelegd. Hierbij willen we ook onze kinderen danken voor voor de hulp bij het update houden van de blog en we zijn blij dat we 2 zo'n zelfstandige dochters hebben die tijdens onze afwezigheid hun plan perfect kunnen trekken.
Verder ook dank aan de Heer Reitsma voor het perfect organiseren en samenstellen van deze mooie autoluwe fietsroute langs prachtigste natuur:
Maar mijn grootste bewondering en dank gaat uit naar mijn Jenny die het beste reisgezelschap was die ik kon dromen.
NOG ENKELE BEMERKINGEN:
- Ook al lijken de bergen machtiger dan de fietser zijn mogelijkheden, toch blijkt de weg meestal niet over de hoogste toppen te lopen, maar vaker door de laagste spleten.
- In tegenstelling tot onze verwachtingen, blijkt de weg naar Rome, vlakker dan we ooit zullen toegeven.
- Je behaalt het meeste voldoening wanneer je een realistische kans hebt om te falen - maar het toch niet doet...
- Ondanks onze zware vooroordelen over kamperen, blijken de meeste campings: vriendelijk, joviaal, ongedwongen, niet bedreigend, respectvol en meestal zeer proper en goed georganiseerd te zijn.
- Het nadeel blijkt meestal het groot aantal muggen. Niettemin willen we er meestal maar 1 nacht verblijven en blijken oordoppen een niet te missen attribuut.
- Volgens onze dochters: "je weet pas dat je oud wordt als je weer begint te fietsen, terwijl je kinderen de auto nemen."
- Alles zit tussen de oren; start je voor een rit van 110km - dan lijkt dat haalbaar: Start je daarentegen voor een rit van 60km, dan begin je al na 40km af te tellen.
- Als je met de fiets, bepakt en na de nodige km's, boven op een brug boven de autostrade staat, dan pas besef je dat de trage weg zoveel meer te bieden heeft.
- Jenny is nog nooit zo volgzaam geweest... ik had de GPS :)
        
|
