En er was dan eindelijk onze show (Gunther, Ann, Uhn Wha en ik).  Er kwam ongeveer 65 man op af en in een zaal met een capaciteit van 55 man was dat dan ook vollen bak.

Enkele fotootjes van de show gaan zeker nog verschijnen hieronder.

Ik persoonlijk vond het een groot succes waar we toch heel wat tijd in hadden gestoken.

Vrijdag was schaakavond en we probeerden nog eens om in het cafe in onze zaal te schaken.

Maar zoals gewoonlijk was er veel te veel lawaai !!!

BTW we wonnen met 3-1. maar het verliespunt is vermoedelijk te wijten aan het lawaai dat telkens door Gunther moest getemperd worden, hetgeen hem zijn partij kostte.

Nu de storm voorbij was waren we terug met meerdere schakers.

Er werden 6 partijen betwist:

Norbert Van Hoeyweghen – Eddy Cambré : 1-0

Petrus Goossens – Erik Cools : 0-1

Ik – Marc De Wreede : 0-1

Alain Buyens – Peter Verbruggen : 0-1

Richard Imbrechts – Eric Vangermeersch : 1-0

Herman Cools – Jean-Pierre Pannier : 0-1

Zondagavond 07.01.2007 bowling .

Met de kindjes (tess, fé en stefan) ging ik als  nieuwjaarskadootje eens bowlen in Antwerp Bowling. Ik werd de grote winnaar met 538 punten, op de voet gevolgd door Stefan met 410 punten, en de meisjes hadden 233 (Tess), 223(Fé).

Maandagavond 08.01.2007 Bridge en nieuwjaarsreceptie.

Naar jaarlijkse traditie kregen we van het bestuur en van onze zaal ‘Olympia’ te beveren een hapje en een drankje aangeboden ter gelegenheid van nieuwjaar.

Er werd ook nog gebridged. En voor de eerste keer hadden we 6!!! Tafels .  het enige dat ik nog niet had waren de juiste loopkaarten zodat we maar 10 ronden van 2 giften konden geven.  We verloren door het wisselen van tafel teveel tijd.  Momenteel heb ik wel de juiste loopkaarten dus we kunnen met 5, 6 of 7 tafels spelen.

De uitslag:

1°  Ellen en Jef Samoy : 60 %

2°  Dirk Hemeryck en Filip Deburggraeve : 57.50 %
3° Lucienne Lijssens en Gerda De Bock : 56.25 %

4° Denise Van Loock en Arno Van Goethem : 55.83 %

5° Jo Robijn en Luc Mariens : 54.17 %

6° Iris Naessens en Veerle Van Coppenolle : 50 %

7° Jan Huybrecht en Ria Gielen : 49.17 %

8° Urbain Baert en Annemie Vonck : 48.70 %

9° Carole McMurrugh en Ik : 45.83 %

10° Marie-Anne Van de Velde en Myriam Van Wauwe : 42.50 %

11° Lucienne Brie en Goossens Werner : 40.83 %

12° Tony Van Den Heuvel en Anita Van Broeck : 39.17 %

Dinsdagavond 09.01.2007 Bridge en nieuwjaarsreceptie te St-Niklaas.

Ook hier waren er hapjes en drankjes en ook nog eens 7 bridgetafels.

De uitslagen.

Noord-Zuid.

1° René De Castro en Antoine Christiaens : 61.86 %

2° Rene Tack en Rudy Van Hoyweghen : 54.91 %

3° Karel Lijssens en Luc Heirbaut : 50.62 %

4° Hubert De Smedt en Lutgarde De Cock : 48.76 %

5° Jacqueline De Clercq en Anita Van Broeck : 46.68 %

6° Marc Ruelens en Denise Crockaert : 45.88 %

7° Annie Kant en Heli De Baere : 41.32 %

Oost-West.

1° Luc De Hauwer en Willy Dequidt : 61.26 %

2° Bob Kreckelbergh en Lydie Kant : 54.51 %

3° Urbain Baert en Gerda De Bock : 53.32 %

4° Jenny Arbijn en André Feron : 51.54 %

5° Tuur Baetens en Francine Lievens : 45.39 %

6° Lucienne Leyssens en Denise Crockaert : 42.91 %

7° Carole McMurrugh en ik : 41.12 %

Donderdagavond 11.01.2007 schaken in CC Ter Vesten.

Er werd weer geschaakt zoals gewoonlijk.  We waren met 4 tafels .

Voor de eerste ronde werden nog twee partijen gevonden: Ik tegen Erik Cools en Petrus Goossens tegen Eric Vangermeersch (0-1).

Voor de tweede ronde speelden Herman Cools tegen Marc De Wreede (1-0)en Alain Buyens tegen Lucien Verbraeken (remise).

Na 24 zetten stond ik slecht maar toen maakte Erik een kapitale blunder (Pd3).

Hij had de partij gewonnen had hij op de 25^ste zet Pxe4 gedaan.

Maar nu volgde Pxe4 en Pf6+ en over en uit.

Zie de eindstelling.

Vrijdagavond 05/01/200 schaken bij SC De Gouden  Burcht.

Er was de start van het blitztornooi maar ik moest ook nog twee partijen spelen voor de clubcompetitie (tegen Peter Verbruggen en Paulo Van Hove).  Er was te weinig tijd om ze beiden te spelen en daarom speelde ik zondagmorgen in Melsele (Club 64) tegen Paulo.

De partij tegen Peter ging gelijk op (ik 1 Loper geruild voor 2 pionnen) maar dan maakte ik een cruciale blunder door mijn Dame te verzetten zodat ik ineens op -3 pionnen kwam te staan en dit bleek in het eindspel voor Peter doorslaggevend te zijn.  Gevolg 1-0.

Zondagmorgen speelde ik tegen één van de sterkste spelers van Burcht en Melsele maar ik

voor en daar ik bardienst had in de Fakkel (vanaf 13.00 u) nam ik het aanbod aan.

De eindstellingen staan zoals gewoonlijk hieronder.

Donderdagavond 4/01/2007 schaken in de Brisee.

Ondertussen waren we het nieuwe jaar gestart en gingen we uiteraard in Kieldrecht schaken.

Er waren nog enkele partijen voor de eerste ronde : Jeff Van Esbroeck – Peter Verbruggen (0-1), Alain Buyens – Gunther Van Landeghem (0-1), Eric Vangermeersch-Eric Cambré (0-1) en ook reeds twee partijen van de tweede ronde: Norbert Van Hoeyweghen-Petrus Goossens (1-0), Lucien Verbraeken-Richard Imbrecht (1-0).

Mijn eindstelling tegen Peter vind je hieronder:

Op vrijdag kreeg ik een telefoontje van een kennis van mij met de vraag of ik geen goesting had om met haar en haar man mee te gaan naar Italie (Ollomont) met de muziekschool om daar te koken voor een groep van een man of 50. van 26/12/2006 tot 02/01/2007.

Na enig nadenken (ongeveer 10 sekonden) ben ik akkoord gegaan (vooral omdat het voor mij en mijn vriendin Marleen gratis was).

Op zaterdagmorgen begonnen we met de samenstelling van de menu’s voor een ganse week.

Er werd uiteraard gekozen voor dingen die we wel degelijk konden klaarmaken zoals bechamelsaus, kaassaus, lasagnesaus en uiteraard elke dag soep.

Er stonden dus bloemkool, lasagne, worst, vidéé’s, groente-, kippe-, lente-, prei- en tomatensoep op het menu.

We waren daar ook tijdens de overgang naar het nieuwe jaar en daarvoor moest er natuurlijk iets feestelijkers op tafel komen.  Als voorgerecht stond er huisgerookte zalm op het menu (iets wat deze groep zeker nog nooit geproefd had want dit is een specialiteitje van ’t Fakkeltje).gevolgd door kalkoengebraad met kroketjes en in spekrolletjes gewonden boontjes en gestoofde boontjes en worteltjes.

Als dessert was er tiramisu (uiteraard zelf gemaakt maar een beetje te slap –volgende keer beter zeker!!).

Wat ginder in Ollomont (1400 m hoogte) vooral opviel was het gebrek aan sneeuw en de stralende zon die ons elke dag begroette (ik dacht elke morgen spontaan aan het liedje Quand le soleil dit bonjour au montagne’).

Op 1 januari begon het ’s morgens te regenen en ’s avonds zelfs te sneeuwen (18 cm!!!!) hetgeen de terugtocht met 1.5 uur vertraagde.

Op mijn blog verschijnen enkele sfeerfotootjes en er volgt nog een volledig fotoboek.

Maandag Bridge te Beveren.

Het was deze avond de laatste keer bridge in 2006 !! (met kerstmis en nieuwjaar is er geen bridge en op 2 januari !!! (dinsdag) gaat het nieuwe bridgejaar terug van start.

Er waren in onze reeks weeral 5 volledige tafels !!!! en na 28 giften kwam er volgende uitslag uit de bus.

 1° Mariens Luc en Ik (tot onze eigen verbazing !!!) met 58.57 %

2° Heyndrickx Dirk en Filip De Burggrave met 55.36 %

3° Arno Van Goethem en Denise Van Loock met 54.64 % en dat was evenveel als Myriam Van Wauwe en Marie-Anne Van de Velde.

5° Veerle Van Coppenolle en Ria Verbeeck met 51.79 %

6° Ria Gielen en Bianca Florean met 48.93 %

7° Ellen en Jef Samoy met 48.21 %

8° Werner Goossens en Lucienne Brie met 46.43 %

9° Lucienne  Leyssens en Gerda De Bock met 44.64 %

10° Urbain Baert en Annemie Vonck met 36.79 %

Dinsdag Bridge te St-Niklaas

Omdat mijn partner Carole net uit het ziekenhuis is kon ze deze avond niet meegaan en normaal ging ik ook niet maar dinsdagmiddag kreeg ik een telefoontje van Iris die een bridgepartner zocht, dus heb ik mezelf ‘opgeofferd’ om met haar te spelen.

We hebben ons goed geamuseerd maar werden wel voorlaatste.

De Uitslag met een grote verrassing op de eerste plaats !!!!!

1° Urbain Baert en Gerda De Bock !!!! : 60.71 %

2° Annie Kant en Willy Dequidt : 57.50 %

3° Francine Lievens en Arthur Baetens : 54.21 %

4° Jacqueline De Clercq en Nieke Wauters : 52.57 %

5° Willy De Boevere en Georges Van Cauwenberghe : 51.19 %

6° Hugo Lippeveld en Luc Heirbaut : 50.22 %

7° Hubert De Smedt en Lutgarde De Cock : 49.36 %

8° Lucienne Leyssens en Denise Van Loock : 46.59 %

9° Lydie Kant en Bob Krekelbergh : 46.43 %

10° Marc Ruelens en Denise Crockaert : 45.07 %

11° Iris Naessens en Ik : 43.78 %

12° Frans Kenis en Karel Lijssens : 42.07 %

Met een bus reden we om 10 uur naar Dusseldorf naar de, volgens reisorganisator Gunter Van Landeghem, betere kerstmarkt.

Het was prachtig weer; niet te koud en vooral droog en in Dusseldorf scheen de zon!!

We hebben de ganse middag genoten van vele kraampjes met zoals op elke kerstmarkt allerlei kerst- en andere artikelen.  Er waren de verplichte eetkraampjes (waar me met mate van genoten hebben doordat er ’s avonds eten was voorzien in het AC restaurant in Venlo) en de onmisbare Glüh- en jeneverkraampjes die iets meer bezocht werden door het gezelschap (we waren met 24 personen) dat ondertussen uiteen was gevallen in verschillende groepjes door de drukte.

Rond 18.00 uur  ging het dan richting restaurant waar een buffet à volonté op ons wachtte.  Er waren voorgerechten en hoofdgerechten, soep en desserten.  Het eten was verzorgd maar misschien ietsje te koud.

Het kon evenwel de pret niet drukken.  Ik heb enkele fotootjes genomen die onderaan of apart zullen verschijnen.

Slechts 4 films deze maand door gebrek aan tijd (??!!).  ja het lot van een gepensioneerde !

De eerste was ‘You, me and Dupre”.

Een leuke film over het desastreuze idee om als jonggehuwd stelletje je beste vriend in huis te nemen nadat die door zijn huisbaas is buitengegooid.  Dupre is een kluns die binnen de kortste keren de wc’s blokkeert en het huis laat afbranden maar toch zijn best doet om de brokken te lijmen (want ondertussen is het tot een scheiding gekomen tussen de geliefden) en er uiteraard in slaagt.  Goede vertolkingen en toch een leuk verhaaltje.

De Tweede was een vlaamse blockbuster: ‘Windkracht 10’. 

Verhaal

Na een 'incidentje' tijdens een receptie voor de hoogste legertop wordt duiker Rick Symons naar het 40ste Search and Rescue smaldeel in Koksijde gestuurd . Rick wordt er opgenomen in een even competente als aparte Sea King crew. Zijn grootste verrassing is Alex, de vrouwelijke medic, waarmee hij eerder al een kleine schermutseling heeft gehad. De overplaatsing naar Koksijde dwingt Rick tot nog een andere confrontatie: zijn verleden. Anderhalf jaar geleden heeft zijn vriend en collega Koen aan een duikongeval een blijvende handicap overgehouden. Rick leeft met het besef dat hij die fatale nacht zijn vriend op meer dan één manier in de steek heeft gelaten...

Uitmuntend geacteerd en prachtig gefilmd met de nodige actie en spanning.

De derde film was ‘Children of men’.

Gebaseerd op het boek ‘De Verloren Generatie’ van P.D. James.

Het is het jaar 2027. De hoop op een betere toekomst kwijnt langzaam maar zeker weg. Al negentien jaar geleden is het laatste mensenkind geboren. Hoe langer de mensheid geen nakomelingen krijgt, hoe minder de mensen kunnen hopen op betere tijden. De oorzaken voor de wereldwijde onvruchtbaarheid zijn onbekend, en de mensheid is diepgaand verdeeld. Aan de ene kant staan fatalisten en egoïsten die vervallen in geweld en wetteloosheid; aan de andere kant staan idealisten en optimisten die vechten voor eenheid en solidariteit in een afnemende wereldbevolking.

Groot-Brittannië heeft zich met pijn en moeite (en met de inzet van het leger) overeind gehouden in deze veranderende wereld. Een van de gevolgen is een grote toestroom van vluchtelingen uit gebieden waar de samenleving is ingestort. Voor Theo hoeft het allemaal niet meer zo. Vroeger was hij een gedreven wereldburger die het beste met iedereen voor had, tegenwoordig is hij een cynische bureaucraat die vooral bezig is met zijn eigen hachje. De enige lol in zijn leven vormt zijn oudere maat Jasper met wie hij goede gesprekken heeft in Jaspers landhuis, schilderachtig gelegen buiten Londen.

Op een kwaad moment wordt Theo ontvoerd door zijn vroegere vriendin Julian. Julian wil dat Theo zich ontfermt over Kee. Kee maakt deel uit van de actiegroep van Julian en vecht mee in de strijd voor burgerrechten (die op grote schaal geschonden worden). Theo stemt ermee in om Kee in veiligheid te brengen door haar het land uit te helpen, voor Julian en natuurlijk ook voor die beloning van vijfduizend pond. Ze worden geholpen door medewerkers van The Human Project, een experimentele club waar de beste wetenschappers en politici aan een nieuwe samenleving werken. Onderweg stuiten Theo en Kee op terroristen. Dan wordt duidelijk dat Kee niet zomaar een vluchtelinge is. Ze kan zichzelf uitstekend verdedigen, en dat is niet het enige. Anderen blijken volkomen bereid te zijn om voor haar te sterven. Al snel komt de waarheid aan het licht: Kee is in feite de enige echte hoop van de mensheid…

 Een zeer pessimistische film met toch nog een sprankeltje hoop op het einde.

De Vierde film was ‘Little miss Sunshine’.

Omdat de 7-jarige Olive aan een schoonheidswedstrijd wil meedoen, hijst de hele familie Hoover zich in een aftands Volkswagenbusje voor een reis van meer dan duizend kilometer. Olive, bebrild en met een iets te prominent buikje, lijkt geen serieuze kandidaat voor de titel 'Little Miss Sunshine'. Zelf denkt ze van wel. Haar opa en haar vader hebben haar flink doordrongen van de Amerikaanse droom: alles kan, als je maar doorzet.

Niet dat de Hoovers dat zo glansrijk illustreren. Opa, een seksbeluste heroïnegebruiker, werd wegens wangedrag uit het bejaardentehuis gegooid. Het gepatenteerde Stappenplan Naar Succes van vader Richard heeft hem financieel aan de rand van de afgrond gebracht, waar hij zich wanhopig vastklampt aan zijn optimisme. Broer Dwayne is een nukkige puber die niet meer praat, en dan is er nog oom Frank, een snobistische professor die net een zelfmoordpoging heeft overleefd.
 
Om verschillende redenen moeten ze allemaal mee, in dat busje, samen met Olive en haar moeder. Het is een beproefd recept voor een licht pikante tragikomedie: gooi wat excentrieke karakters bij elkaar, laat ze samen een reis ondernemen, en zowel de grappen en als de levenslessen liggen voor het oprapen. Het genre kent de nodige valkuilen. Voorspelbaarheid, een geforceerd happy end, overdreven buitenissige karakters - scenarioschrijver Michael Arndt en het regisserende echtpaar Jonathan Dayton en Valerie Faris weten deze en andere missers in hun speelfilmdebuut met succes te omzeilen.
 
Vaak ligt zoetsappigheid op de loer, maar even vaak weet het verhaal te verrassen. De problemen van de familie Hoover zijn er niet om opgelost te worden; ze trekken eerder nieuwe problemen aan. De reis mondt uit in een even grappige als gedurfde finale, die de gekwelde familie nog steeds geen verlossing biedt, maar wonderen doet voor het humeur.