Rond 8u nemen we afscheid van de zee en rijden richting Olympia waar wij bij het binnengaan al onmiddellijk een optreden mogen bijwonen van onzen artiest ’Jan’. Wie doet er nu zijn schoenen uit en verliest die dan uit het oog als er een groep olijke Franse hooligans langs komt? Resultaat is een zoektocht gevolgd door een klopjacht naar de schoen die uiteindelijk door de clevere Paula een mijl verder gevonden wordt.

Op de archeologische site steekt Maria onmiddellijk van wal met haar uitleg maar wat ons eerst opvalt, is dat Marc en Peter vandaag hun roze paarse outfit hebben uitgekozen, aangepast aan de Judasbomen hier nu in volle bloei staan.       

Olympía is gelegen in het westelijk deel van de Peloponnesos. Volgens de Griekse mythologie zijn er verschillende versies die het ontstaan van deze spelen verklaren. Gemeenschappelijk hebben zij als kern dat ze georganiseerd werden ter ere van de goden. Of dit nu was voor Pelops, Zeus of Heracles doet feitelijk niet ter zake. Het resulteerde in een eeuwenlang voortgezet sportief spektakel.

Imposante tempels en gebouwen, uitgebreide heiligdommen en het beoefenen van sporten werden gecombineerd met mystieke schoonheid. Al in de 10e eeuw v.Chr. functioneerde Olympía als een plaats voor verering van de goden. Het centrale deel van Olympía wordt gedomineerd door een enorme tempel ter ere van Zeus, met evenwijdig de tempel van Hera en dit in een idyllisch kader van bloesemende bomen.

De Olympische Spelen waren in vroeger tijden nauw verbonden met de religieuze feesten ter ere van Zeus. Ze hadden als doel fysieke krachten op de proef te stellen en een verbetering van relaties tussen de steden onderling.

Op de laatste dag van de spelen verzamelden de deelnemers zich voor de tempel ter ere van Zeus, en wachtte men op de aankondiging van de grote winnaar van de gehele spelen. Niet alleen werd de winnaar bij naam omgeroepen, maar ook de naam van zijn vader en zijn herkomst werden luid verkondigd. De beloning bestond uit de roem en natuurlijk de krans, gemaakt van olijftakken die op het hoofd van de winnaar werd geplaatst. Gedurende de moderne Olympische Spelen van 2004 die in Athene werden gehouden, kregen alle winnaars ook een dergelijke krans op hun hoofd gezet.

Bij de eerste spelen werd voor de tempel van Zeus een vuur brandende gehouden tijdens de spelen. Hier werden 100 ossen verbrand. Nog iedere vier jaar wordt hier het Olympisch vuur ontstoken dat brandend vervoerd wordt via een aantal gastlanden en gedragen door diverse sporters naar het organiserende land wordt gebracht.

Oppergod Zeus werd als de belangrijkste Olympische god beschouwd. Van oorsprong werd hij vereerd als de god van de weersomstandigheden. Echter veranderde dit al snel in de god van de vruchtbaarheid, waarbij hij werd verbeeld als duivel of als boer. Als bezitter droeg hij zorg voor een goede oogst, als vader voor gezondheid van geliefden. Ons valt de gelijkenis tussen de massieve ‘kop’ van Zeus en Jan op: het zouden broers kunnen zijn.

Hera was niet alleen de zus, maar ook de vrouw van Zeus. Ze was een veel aanbeden godin, maar kende vooral populariteit in de regio van Argos. De benamingen perfectie en evenwichtigheid zijn beschrijvingen die het best bij haar karakter passen. Tevens was zij de beschermer van het huwelijk en de belangrijkste godin.

Van oorsprong werden de spelen tot aan het jaar 684 v.Chr. op één dag georganiseerd. Daarna werden de spelen verdeeld over drie dagen en later over vijf. De oude spelen bestonden destijds uit competities in hardlopen, verspringen, kogelstoten, speerwerpen, boksen, pankration en hippische sporten.

Onze verbeelding slaat op hol als Maria vertelt dat zowel de atleten als de toeschouwers naakt waren. Als wij bij het 192m lange stadion aankomen, lopen Peter, Martin, Jenny, Frans en Marie Claire de volle lengte. De tijd van 19sec19 van Usain Bolt wordt verpulverd en de klok wordt afgedrukt op …..9min18.                  De overwinnaars krijgen een daverend applaus voor hun puike prestatie en zij mochten hun kleren aanhouden.

Bij het verlaten van deze indrukwekkende site worden wij door Betty getrakteerd op een gil en een huppelpasje wanneer zij bijna onder de poten van twee helse paarden belandt.

Na de lunch trekken wij naar het museum van Olympia waar we weer ondergedompeld worden in het mythologische verleden van Griekenland. En hier is het Martin die voor de randanimatie zorgt. Hij struikelt over een kuithoge aluminium afrastering en bezorgt ons en de bewaakster bijna een hartaanval door een halfverheven beeldhouwwerk tot op millimeters te naderen. De bewaakster is bezorgder om zijn mooie kuiten dan om het kunstwerk aan de muur.

De bus brengt ons naar de top van een berg waar wij terechtkomen in een 5-sterrenhotel met kamers onder niveau nul en een zwembad waarvan de temperatuur het nulpunt nadert. Een paar ijsberen wagen de sprong en de cocktails zorgen daarna voor de innerlijke opwarming en de laatsten in de eetzaal kwamen vonden de hond in de pot en namen genoegen met de restjes.

Arty Grand Hotel  Drouva, Olympia, 27065, Griekenland  tel.: +30 2624 026000