Day  45 – woensdag 18 augustus 2010                                                                    Lake Naivasha

 Om 8u bij het ontbijt nemen we nog eens afscheid van een paar van onze reisgezellen en een half uurtje later vertrekken we met Anthony, onze gids voor de volgende dagen. Het is een nogal nors uitziende, magere veertiger. We rijden eerst naar Hell’s Gate NP. Dit park is genoemd naar een aantal massieve roodgetinte kliffen die een gebied omringt van waterwaterbronnen en stoomgaten.

Het is een schitterend deel van het vulkanische gebergte ten zuiden van het Naivashameer en kreeg in 1984 de status van nationaal park. Het ligt 13 km ten zuidwesten van Naivasha en beslaat een gebied van 68 km2. Het park bestaat uit een indrukwekkende kloof met hoog oprijzende rotswanden. Dicht bij de ingang staat Fisher’s Tower, een enkele 25 m hoge rots. Een droom  voor beginnende bergbeklimmers en we zien er dan ook een paar aan ’t werk.

In het nationale park broedt een kolonie Rüppells gieren en een paar lammergieren op rotsen. De lammergieren laten op diverse plaatsen in Hell’s gate van grotere hoogte beenderen op de rotsen kapot vallen, zodat ze het beenmerg kunnen opeten.

Onze chauffeur slaagt erin om ons vast te rijden in een zandweg zodat hij tot aan het chassis vast zit in ‘t zand. Ik trek er te voet op uit en laat de mannen stenen zoeken om onder de wielen te steken terwijl ik foto’s trek van de gazellen en zebra’s die rustig blijven staan als ik dichterbij kom. Wij zakken zelf tot onze enkels in ’t zand en lopen dus maar blootsvoets door het hete zand. Na een uur ploeteren, raken we er toch uit. Een beetje verderop durft Anthony niet verder te rijden om naar de geiser te gaan kijken omdat er water over de weg spuit. We hebben blijkbaar niet de snuggerste Keniaan als gids getroffen. Een onvriendelijke man, maar we laten het niet aan ons hart komen en we weten dat hij geen woord verstaat van wat wij zeggen….

We rijden door naar Lake Naivasha waar we in de Sopa Lodge gedropt worden. De receptionist komt met een warm doekje en een drankje om ons wat op te frissen, maar als zij onze voeten in ’t oog krijgt, snapt ze dat we zo vlug mogelijk een douche willen nemen. We lijken wel zandmannetjes. Ze brengen ons naar een huisje aan de rand van een groot grasveld waar het wild staat te grazen. Wondermooi en onvoorstelbaar. Waar zijn we nu weer in terecht gekomen!!

Na de lunch lopen we een hele namiddag in het park rond. Dit is genieten en we zijn ook blij dat we even onder ons twee zijn en het wat rustiger aan kunnen doen. We ontdekken dat we bijna bij de evenaar zitten en beseffen dat we nog een beetje meer naar het noorden zullen reizen, maar of we er zullen geraken??? We voelen dat we moe geworden zijn. We zijn geen twintigers meer en dat voelen we nu. ’s Avonds is er een heerlijk buffet met een bbq en onze Jean wordt zelfs even tot meester-kok benoemd..... Die mensen weten echt niet waar ze aan beginnen en hij is dan ook snel om zijn kookmuts af te zetten. Niks voor onze Jean. We vragen iemand vragen om ons terug naar onze kamer te brengen, want in de dag kan je hier rustig rondlopen, maar ’s avonds komt er te veel wild naar de lodge afgezakt. ’s Nachts is het grasveld voor ons balkon verlicht en we zien de gazellen en waterbokken rustig grazen.

AMAZING….. 

Accommodation: Two per Room: Lake Naivasha Sopa Lodge www.sopalodges.com

Facilities: En-suites, swimming pool, bar.

Route: Nairobi to Lake Naivasha. ±160 km

Travel time: ±2-3 hrs