Day 20 -
zaterdag 24 juli 2010Botswana - Chobe National Park
Na een
vroeg ontbijt laten we de boabas achter ons voor een lange rit naar Kasana. s
Middags lunchen we op camping Thebe
River Safaris. We krijgen een mooie kamer aangewezen en alle kamers liggen
rond twee mooie binnenpleintjes. Om 15u worden we aan de aanlegsteiger verwacht
voor het vertrek van onze sunset cruise
op de Chobe River, ons eerste contact met Chobe National Park dat 10.566
km² groot is. Per 12 inwoners van Botswana
(vroeger het Britse protectoraat Bechuanaland), leeft er één olifant in. Er
zijn naar raming 80.000 tot 120.000 zogeheten Kalahari olifanten
in Chobe. Zij zijn groter dan de normale Afrikaanse olifant, maar hun
slagtanden zijn korter en hun ivoor brozer.Een minder interessante prooi dus voor ivoorsmokkelaars. Dat verklaart
wellicht hun grote bevolking. Enkele jaren geleden werd er door de overheid
nochtans aan gedacht om een eliminerende selectie door te voeren, maar dat idee
heeft zij intussen laten varen.
In Chobe zijn geen neushoorns,
maar alle andere dieren van de zuidelijke Afrikaanse fauna zijn hier te vinden.
Er bestaat een wetenschappelijke theorie, dat de Okavango,
de Chobe en de Zambezi ooit als een machtige rivier doorheen de Kalahari
stroomden om na samenvloeiing met de Limpopo in de Indische Oceaan uit te
monden. De onderaardse bewegingen veranderden de loop van deze rivieren. Nu
vloeit de Chobe naar het Liambezi meer en mondt zij voorbij Kasane bij
Kazungula uit in de Zambezi.
Chobe NP bestaat
uit vier eco-zones en wordt best bezocht tijdens het droge seizoen.
Serondela ligt noordoostelijk en bestaat uit vlakten en teakbossen. De Chobe
rivier vormt de grens van het park en wordt tijdens het droge seizoen als
drinkplaats veel bezocht door buffels en olifanten. In het regenseizoen trekken
de olifanten 200 km zuidoostwaarts, soms tot in Zimbabwe.
Het gebied van het Savuti moeras bakent de westkant van het park af op zon 50
km ten noorden van de toegang Mababe Gate. Het moeras is een overblijfsel van
een groot meer dat van zijn waterbevoorrading werd afgesneden toen de tectonische
platen het gebied omwoelden. Nu wordt het moeras druppelsgewijs
gevoed door het Savuti kanaal, dat vreemd genoeg soms lange tijd geen water aanvoert
en dan plots opnieuw. Dat verklaart de afgestorven bomen langs zijn oevers.
Het moerasgebied bevat ook veel grasland en savanne en tijdens het droge
seizoen verschijnen knobbelzwijnen, wildebeesten, kudu's,
impala's
en zebra's. In hun spoor volgen de leeuwen,
hyena's
en soms jachtluipaarden
(cheetahs). Voor de zebra's en de roofdieren is dit gebied een migratiezone.
Voor we aan
onze tocht kunnen beginnen, moeten we eerst douaneformaliteiten vervullen want
de Chobe vormt de grens tussen Botswana
en Namibië. Terwijl we wachten, zorgen de bavianen voor wat afleiding en
wat verder zien we op de oevers een varaan en een krokodil liggen. Onze gids
geeft goed gas en dan zien we onze eerste olifanten die door diep water van de
oever naar een eiland oversteken, nijlpaarden met jongen, krokodillen en
olifanten, olifanten en olifanten . Hele troepen. En .. we krijgen een gratis peepshow. Een
mannetje kan zich, ondanks de touwschouwers, niet bedwingen en kruipt bovenop
zijn vrouwtje. Wat een spel We geraken er niet op uitgekeken.
De vogels
ontbreken hier zeker niet; verschillende soorten ooievaars, reigers, eenden en
king fishers. Ik kan er eentje fotograferen met een visje in zijn snavel. Bij
zonsondergang wordt de motor stilgelegd en kijken we naar de olifanten bij
zonsondergang: een beeldje voor Cote dOr. Omdat zonsondergang van hier uit
gezien zo mooi is, blijven we kijken tot de zon volledig verdwenen is achter de
horizon. Dan is het full speed terug, want we zijn de laatsten op de rivier. We
laten onze kapitein toch nog stoppen bij een kudde buffels. Angstaanjagende
beesten. Als die moesten chargeren .
Terug in Thebe River Safaris kunnen we ons gaan
opfrissen. Jojo en Julie, onze keukenprinsessen, hebben op korte tijd weer
lekker eten klaar gemaakt. Na de gebruikelijke meting verdwijnt iedereen naar
zijn kamer want morgen maken we een sunrise game drive.
Accommodation:
Two per Room: Thebe River Safaris (no website available)
Facilities:
Hot showers, En-suites, bar, swimming pool.
Included
Activities: Sunset Boat Cruise in the Chobe NP
Om 7u is onze gids
Muti, de wekdienst, er weer. De rugzakken worden gepakt en aan de steiger waar
we terug zullen vertrekken, neergezet. Na het ontbijt vertrekken wij als eerste
groep met de motorboot naar het
vliegveld (?) Als we aan land gaan ontmoeten we een troep bavianen. Een tweemotorig
vliegtuig staat ons weer op te wachten. Onze zakken worden zo vlug mogelijk
ingeladen en wij worden met negen als sardienen in een doosje gestopt. Met een
enorme stofwolk achter ons aan, nemen we snelheid en stijgen op (wat zou dat
geven als het regent?) De vlucht verloopt vlot en we kijken nog eens door het
raampje naar dit stuk paradijs: de Okavangadelta.
Na een vlucht van 20 minuten landen we
in Maun en worden in de hal gedropt, waar Johannes en Jojo ons al
opwachten. Omdat we toch zeker een uur op de tweede groep moeten wachten,
brengen we onze bagage naar Janis en zoeken de winkeltjes in de buurt van het
vliegveld op. Ik koop een mooie tafeldoek en bedenk daarna dat ik daar nu nog 4
weken mag aan dragen. Als we de tweede groep opgepikt hebben, vertrekken we
naar het centrum en kunnen we onze voorraden aanvullen. Terug op de kampplaats Sitatunga, waar we gaan lunchen, haalt
Jean vlug onze gewassen kleren op. De tafels en stoelen worden door de groep in
Janis weggestoken en ondertussen doen Jojo en Julie de vaat.
Als deze klus
geklaard is, vertrekken we richting Botswana.
In Planet Baobab, zo genoemd omdat
er hier Baobab bomen staan, (waarom anders?) worden we naar onze hutten
gebracht. Het is een hele afstand om te sleuren met onze zakken. Ik neem vlug
een douche en natuurlijk slagen we erin om de zekering te laten springen. Net
voor ons huisje staat een Baobab. Deze bomen kunnen meer dan 1000 jaar oud
worden. Apen eten graag de vruchten die aan de boom groeien en daarom worden
deze bomen soms apenbroodbomen genoemd. Veel mensen in Afrika denken dat de
boom magische krachten heeft. Daardoor zijn er vaak speciale avonden die onder
de boom gehouden worden en zijn er veel
verhalen over deze boom: Dit is er één: De Baobab boom was heel ijdel, hij vond
zichzelf de allermooiste boom van de wereld. Veel goden vonden dit maar
arrogant. In een boze bui hebben ze de boom uit de grond gerukt en op zn kop
weer terug gezet . Hierdoor zijn zijn wortels nu zijn takken. Het ziet er
inderdaad wel zo uit.
Na het avondeten
laad ik nog wat muziek voor José op een usb-stick en daarna trekken Jean en ik
naar ons hutje om onze blog bij te werken en dan ons bed in. Na wat gewroet,
geraken we tussen de muskietnetten in ons bed.
Accommodation:
Two per Room: Planet Baobab Campsite
Day 18
donderdag 22 juli 2010Botswana Okavango Delta
We worden door onze gids gewekt en trekken na
het ontbijt met de boot naar een ver eiland waar we van boord gaan voor een 3u
durende voettocht door het gebied. We volgen het spoor van leeuwen, krijgen
uitleg over allerlei soorten pootafdrukken en shit. Overal ligt
olifantenuitwerpselen, we spelen er zelfs voetbal mee. Die Hollanders toch .
We hebben veel leut, maar moeten af en toe
heel stil zijn om het wild niet te verjagen. In t begin zien we niet veel,
maar als we een tijdje uit de wind lopen, krijgen we toch antilopen en zebras
te zien. De leeuwen zijn heel dicht bij zegt de oude man die mee is als tweede
gids en die steeds achteraan loopt. Natuurlijk zijn ze ons te slim af. Moe
trekken we terug naar de lodge voor het middageten en daarna 2 uurtjes rust.
Enfin, dat hoopten wij toch, maar een olifant besluit om van een ander eiland
over te steken naar het onze. We krijgen hem van op ons terras in t oog en
beginnen fotos te maken. Iedereen heeft hem nu opgemerkt, het kamp staat in
rep en roer en Dumbo besluit om net voor ons paalhuisje door te lopen en juist
ernaast aan land te komen. Bibber, bibber. Een enorm beest op een paar meter:
een geluk dat ik nu niet onder die openlucht douche sta. Ik ga vlug naar buiten,
Jean gaat naar het achterterras en een aantal bewakers houden elke beweging van
het beest in t oog, want er staan hier veel zonneboilers en -panelen en de
leidingen zijn kwetsbaar. Een van
de bewakers zegt: Madam, please make yourself invisible for this wild
animal.What the hell!! Hoe moet ik dat doen .
Alles loopt goed af, alleen kunnen we niet
terug onze trap op omdat de warthogs oorlogje aan t spelen zijn voor onze
ingang.
Na het drieuurtje; koffie met gebak,
vertrekken we met de mokoro om nog
een wandeling van 3u te maken op een ander eiland te maken. De mokoro
(uitgeholde boomstam) die door behendige polers met een lange stok over het
water wordt geboomd. De tocht met deze wankele bootjes is
een fantastische manier
om de wonderen van de Okavanga Delta te ervaren. We staan versteld van de mooie
natuur. Bij zonsondergang keren we terug en het is nog steeds alarm op ons
eiland omdat Dumbo gezelschap gekregen heeft en zij geen van allebei zin hebben
om te vertrekken.
Na het
avondeten vertelt onze gids en Viviane, die 2 jaar in Gabon geleefd heeft, nog
wat horrorverhalen over wilde dieren. Echt goed voor de nachtrust! Ik slaap als
een ossin maar Jean hoort de olifanten, hyenas, en nijlpaarden een hele
nacht kabaal maken in het kamp en het water voor ons huisje.
Meals:
Breakfast, Lunch, Dinner
Accommodation:
Two per Meru Tent: Moremi Crossing
www.gunns-camp.com/moremi_crossing.php
Facilities:
En-suite, bar, hot water, swimming pool
Included
Activities: Morning Nature Walk and Mokoro Rides + Nature Walks
Day 17
woensdag 21 juli 2010 Botswana Okavango Delta
Met onze
rugzak, die maar 10 kg mag wegen, trekken we na het ontbijt naar het
plaatselijke vliegveld in Maun. Hier
zijn grote werken aan gang om het groter te maken, want nu lijkt het nog op een
speelgoedvliegveld. Na wat getreuzel, lopen we over het tarmak en mogen we instappen
samen met de 4 Portugezen, Jeroen en Viviane. Het is een klein, tweemotorig
vliegtuigje met een jong ventje als piloot. Als dit maar goed afloopt. We
stijgen vlot op voor een vlucht van 2O minuutjes en vliegen tamelijk laag over
een groot onder water gelopen gebied. Hier en daar steken eilandjes tussen het
riet en het water uit, maar we zien niet veel dieren lopen. Na een vlotte
landing op een zandstrook worden we door Moeti, onze plaatselijke gids,
opgewacht. We wandelen een eindje, stappen over in een klein motorbootje en
varen voor het eerst door dit wondermooie gebied van de Okavanga Delta. Whaw
Aangewakkerd
door enorme subtropische stormen, rijst de Cubango Rivier in centraal Angola,
stroomt door Namibië als de Kuvango Rivier en komt uiteindelijk Botswana binnen
als de Okavango Rivier bij Mohembo in het noorden. Daarmee komt zon 11 miljard
kubieke meter water ieder jaar weer binnen, die wegstroomt via de Okavange
Delta voordat het verdwijnt in de woestenij van de Kalahari in het zuiden.Deze delta is een prachtig uitgestrekt gebied
vol met waterwegen, met lelie gevulde lagunes en beboste eilanden dat ongeveer
15000kmº in beslag neemt. In en om de ondiepe wateren leeft allerlei wild én de
delta is ook een broedgebied voor honderden vogelsoorten. Dit is letterlijk een
oase in de woestijn, een groene wildernis omringd door Kalahari zand en droge
bossen.
Het bootje
brengt ons naar een groot gebouw dat er van ver uitziet als een reuzenschildpad
die op een eiland verscholen zit tussen de bomen. We worden aan de
aanlegsteiger verwelkomd door een groepje zingende, zwarte vrouwen en een
Engels koppel, die de managers blijken te zijn. Zij brengen ons naar een enorm,
overdekt terras waar we een cocktail aangeboden krijgen.
Whaw, waar
zijn wij kleine Belgjes nu weer beland. Het is hier adembenemend mooi. We
krijgen een heerlijke brunch en worden dan naar onze huisjes begeleid. Paalwoningen
in tentzeil!! (Kijk maar eens naar de fotos hieronder) Mooi, mooi .. We
hebben een terras dat uitkijkt op het water.
We kunnen
ons rustig installeren en Jeroen en Viviane zitten in het huisje naast ons. We
zitten helemaal op de hoek en hebben een prachtig uitzicht. Dit is genieten in
D-groot.
De manager
komt onder ons huisje (staat op palen met een houten vloer) de leiding van het
warmwater herstellen. De warthogs hebben die waarschijnlijk stukgewroet.
Om 15u
vertrekken we voor een eerste tocht (sunset cruise) met onze gids Moeti op het
water. We varen rond, zien een krokodil, nijlpaarden, een paar antilopen,
olifanten en giraffen (in de verte) en wel honderd verschillende vogelsoorten.
Net voor de zonsondergang leggen we aan bij een van de kleine eilandjes en
genieten van een prachtig schouwspel als de zon achter de horizon verdwijnt.
Als een
dolleman door de lagune gevaren, om voor het pikdonkerterug thuis te zijn, krijgen we na een vlugge
opfrisbeurt (een openlucht douche met veel vogelgezang) avondeten in 3 gangen
geserveerd. Tomatensoep, waar je je lepel kan in recht zetten, kudu op de braai
met patatjes en allerlei groentjes en daarna pap. Natuurlijk is er terug de
zoete aardnoot, maar die laten we allebei mooi liggen.
We mogen
hier na zonsondergang niet alleen rondlopen omdat het eiland niet afgesloten is
en de wilde dieren tot aan onze huisjes kunnen komen. Onze gids brengt ons
persoonlijk thuis en drukt ons op het hart om alles goed af te sluiten om de
apen buiten te houden, want het zijn artiesten die de deuren opdoen om dan met
je kleren en appels aan de haal te gaan . Nog een vlugge controle op spinnen
en hagedisjes en dan ons bed in.Whaaw,
.
Accommodation:
Two per Meru Tent: Moremi Crossing
www.gunns-camp.com/moremi_crossing.php
Facilities:
En-suite, bar, hot water, swimming pool
Included
Activities: Flight from Maun to Moremi Crossings approx 20min,
Sunset cruise
Luggage
Restriction: 10kg luggage per person. No water permitted on flight. This can be
purchased from Moremi Crossing.
Rond 8 uur verlaten we de Lodge en rijden naar
Maun. Onderweg komen we voorbij enkele typisch Afrikaanse dorpjes. Lunch wordt
op een stopplaats naast de baan verzorgd en wat verder moeten we allemaal Janis
verlaten. Iedereen moet te voet een brug, die men aan het herstellen is,
oversteken. Het water van een van de armen van de Okavanga staat veel te hoog
en stroomt heel snel. Dit heeft veel schade aan zijkanten van de weg en een
brug veroorzaakt. De voertuigen mogen slechts een voor een, heel traag de brug
over, dus heb ik wat tijd om fotos te maken. Rond 14 uur komen we in Maun aan en Johannes zet ons aan een
officieel wisselkantoor af zodat we dollars kunnen omwisselen voor pullas, de
sterkste munt in Afrika. We hebben nog een klein uurtje om wat inkopen te doen
en keren via een bushalte en een marktje terug naar de parking waar Janis op
ons wacht. Ondertussen is Johannes onze vliegtuigtickets gaan afhalen. Dan
rijden we naar de Sitatunga Lodge.
Alle koppels krijgen hier een eigen huisje met een dak in tentzeil en een
buitendouche afgeslagen met een metalen golfplaat. Vlug een douchke nemen voor
het donker wordt en dan gaan we onze was binnen geven aan de receptie omdat we
nu toch 2 dagen naar de Okavangadelta vertrekken. Na het avondeten (een braai
met steak met kaassaus!!) gaan we slapen, want morgen vertrekt de eerste groep
van 9 al om 8u30 per vliegtuig en wij zijn erbij.
Accommodation: Two per
Room: Sitatunga www.deltarain.com/sitatunga.htm
Facilities:
Hot showers, En-suites,
bar, swimming pool.
Om 8u, na
het ontbijt, vertrekken we en Johannes vertelt ons dat hij de planning wat
heeft aangepast zodat we i.p.v. na 150 km inkopen te gaan doen, ze dat in Windhoek zelf zullen doen zodat Jean en
ik intussen een oplossing voor ons fototoestel kunnen vinden. Na wat
getelefoneer, is hij te weten gekomen dat in een van de winkelcentras (groot
woord voor wat het is!) een fotograaf is. Hij zal intussen 5 nieuwe gasten
ophalen in hun hotel en Jojo zorgt voor de bevoorrading. Wij krijgen 35
minuutjes om te shoppen. We hebben gelopen als echte gekken .. nergens een
fotograaf te bekennen tot een tergend langzame meubelverkoper ons op het juiste
pad zet en we bij een Duitser terecht komen die ons verder helpt. We kunnen terug fotograferen!!!! Ik zal
Johannes altijd dankbaar blijven en geef hem dan ook een dikke knuffel als we
terug bij Janis aankomen.
Dolgelukkig
gaan we weer op pad en twee van de nieuwe reisgezellen blijken een Nederlands koppel
te zijn. Jeroen is ook een amateur-fotograaf dus voldoende stof voor een vlotte
babbel.
Met een Zwitserse; Rachel, een Amerikaan van
Denver; John en Alina; een Russin die in New York woont, zit Janis vol. Het is
nu volle gas in de richtingvan de grens,
want we zijn s avonds uitgenodigd voor een Bushman dance. We komen aan de
grenspost van Namibië en krijgen na een tijdje treuzelen en aanschuiven toch
een stempel in ons paspoort van een dame die duidelijk tegen haar zin werkt. De
immigratiedienst van Botswana werkt vlotter.
Botswana ligt ingeklemd tussen Zuid-Afrika, Namibië, Zambia en Zimbabwe. Het is
een land van grote contrasten: van halfwoestijn tot moeras tot delta. Dat neemt
niet weg dat maar liefst 17 procent van Botswana bestaat uit nationale parken
of wildreservaten. Botswana is zo plat dat Nederland daarbij vergeleken op
Nepal lijkt. Dat is natuurlijk schromelijk overdreven, maar Botswana is plat,
erg plat, met grote zachtgroene en beige vlakten met af en toe een bos of een
rivier. De overheid van Botswana bewaakt de duurzaamheid en ongereptheid van
haar natuurschatten en houdt de grote massa bewust op afstand door hoge
entreeprijzen te vragen voor haar wildreservaten en nationale parken. Daardoor
vind je in heel Botswana nooit meer dan tweeduizend toeristen per dag. Johannes
kan het weer nier laten om ons alles in zijn typisch Brabbel-Engels 3 keer te
vertellen ., maar het is een kind and gentle man
Wat onmiddellijk opvalt, is dat er geen hekken
meer staat langs de kant van de baan en we overal koeien, schapen en ezels zien
lopen. Ze lopen blijkbaar graag op straat, want Johannes moet vaak remmen voor
viervoeters. Dit land is de grootste steakleverancier
van Afrika.
Als we in Ghanzi
aankomen, vinden we op onze kamer een prachtexemplaar van een hagedis op de
muur. Jean pakt hem om hem buiten te zetten, maar de ondankbare bijt in zijn
vinger en vliegt dus buiten. We vertrekken onmiddellijk naar en San-dorp in te middle of nowhere waar we
de Bushman een paar traditionele dansen rond een kampvuur zien doen terwijl
de vrouwen in hun handen klappen en zingen dat alle katten van dit halfrond
gaan lopen.Daarna krijgen we een braai
voorgeschoteld. Het smaakt lekker, want we hebben honger: steak op de bbq met
aardappelen in de schil, zoete aardnoot, courgettes, boontjes, verschillende
sausjes en de traditionele pap die niet te vreten is, volgens ons, maar
sommigen smullen er met veel smaak van. Ik ga op zoek naar een wc, maar er
blijkt nergens een in de buurt te zijn dus worden het de bosjes, maar overal
waar ik naartoe draai, zitten Bushman tot ik slap van t lachen door Jojo
achter de truck een plaatsje krijg. De rest van de vrouwen volgt natuurlijk.
Zou ik dan toch echt een leiderstype zijn? Doodmoe trekken we naar onze
matrassen, want morgen wordt het nog een lange dag rijden naar Maun.
Accommodation: Two per
Room: Tautona Lodge in Ghanziwww.tautonalodge.com
Om 5u uit
de veren en om 6u zitten we al in Janis voor een lange rit naar Windhoek. We rijden wel eerst nog 4 uurtjes
door Etosha van Halali naar Namutoni.
Onderweg zien we het red hartebeest, blue wildebeest, neushoorns, giraffen,
zebras, struisvogels, gemsbokken, antilopen en last but not least .. een
luipaard. Hij ligt stilletjes in een boom en we denken dat hij zich klaarmaakt
voor een aanval, maar na 5 min. is hij het geklik van de cameras beu en houdt
hij het voor bekeken. (letterlijk en figuurlijk!)
Bij een
drinkplaats krijgen we nog eens een mooie verzameling te zien met drinkende
giraffen als extraatje en dan rijden we naar de pan. Dit is een enorme witte,
zoutvlakte van 165km op 35 km die af en toe nog onder water komt te staan. Wij
trekken onze haren uit ons hoofd omdat onze camera niet meer werkt en we hopen
vlug een oplossing te vinden. We trekken nog wat groepsfotos in de pan
(=zoutvlakte) en nemen afscheid van Etosha. Zeker de moeite waard om gezien te
hebben
Na de lunch
rijden we verder en het wordt, zoals voorspeld een lange eentonige dag. Hekken
hekken hekken. Zo ver het oog reikt, flankeren ze de rechte wegen waarop we
urenlang voortgaan. De afgelopen decennia zagen de Bosjesmannen hoe die duizenden
kilometers hekwerken werden geplaatst op hun vroegere jachtgronden, om het wild
van de wegen weg te houden.
Moe komen
we in hotel Safari in Windhoek aan. Windhoek is de hoofdstad
van de Republiek Namibië. De stad ligt in het midden van het land, op een
hoogte van circa 1650 meter en heeft een inwonertal van rond de 230.000 (2004).
Vlug een
douchke en dan rijden we met Janis naar een typisch Afrikaans restaurant waar
we een spies met krokodil, kudu, gemsbok, struisvogel en springbok eten. Het is
de laatste avond dat Krista en Eva (de Oostenrijkers) erbij zijn.
De fotos
hieronder zijn van Kasha (de Poolse) vermits ons toestel kuren heeft.
Accommodation:Two per Room: Hotel Safari
www.safarihotelsnamibia.com/home.html