Wegens plaatsgebrek in onze keuken, staat ons nieuwe (en eerste) afwasmachine in de veranda. Door omstandigheden, waaronder een nieuwe puppy, zijn de verbouwingswerken voor het ordentelijk plaatsen van die machine nog altijd bezig. De veranda is nog altijd een (grotere) puinhoop (dan anders).
Maar nu wordt dus hoog tijd dat de veranda puppy proof wordt, want deze morgen lag het doosje met de afwastabletten op de grond. The Mrs had ze van de tafel gehaald, op de grond gegooid en er ook wat aan gelikt. Gelukkig waren ze niet lekker. Een stuk of vier tabletten waren wel vochtig, maar er ontbraken toch geen stukken, alleen de plastic was opgelost van twee tabletten.
We hadden het al opgemerkt dat ze met haar voorpoten op de tafel gaat staan, om haar speeltjes te pakken, maar daar verder niet bij stilgestaan. De ene leo is dus de andere niet, Sisko heeft zoiets nooit gedaan. The Mrs is wat slimmer. Straks dus opruimen geblazen om erger te voorkomen.
Door al die heisa met de tabletten was ik bijna het belangrijkste van de ochtend vergeten. Om zeven uur plofte ik effe op de zetel om mijn voorhetwerktaskekoffie te drinken. Toen merkte ik dat ik nog tien minuten over had voor ik naar het werk moest vertrekken. Effe lekker uitrusten, dacht ik toen. Maar helaas, ik was een kleinigheid vergeten: de puppy eten geven. Ocharme !!! Rust werd stress!!!
Als je de "loomheid" van een volwassen leo gewend bent, is het wel wat aanpassen geblazen aan het leven met een puppy. Zelfs als die puppy een lome leo zal worden.
Als je dan thuiskomt van twee dagen "werken" in de whiskybar op het Schots Weekend in Alden Biesen en je ploft je neer op je zetel om eindelijk wat te kunnen liggen uitrusten en je hoort wat ritselen ergens in huis, dan kan je dus weer op om te kijken waar die puppy nu weer aanzit. En dat stopt dus niet na een keer liggen en opstaan. Het leven van een puppybaasje is hard.
