De avonturen van Janton in Lamaland!!! ´mêêêuuuh
Inhoud blog
  • De vicieuze cirkel.
  • Al meer dan een maand overleefd!
  • 2de week in Tumbes!
  • Identificatie en informatie
  • Verjaardagsbericht!
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    27-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Identificatie en informatie

    Eerst en vooral: dit bericht blijft voor de duidelijkheid altijd bovenaan mijn blog staan (gemakkelijk om terug te vinden wanneer een naam of plaats niet duidelijk is) dus wanneer er nieuwe berichten gepubliceerd worden verschijnen deze altijd hieronder. Dit bericht wordt ook van tijd tot tijd aangepast dus kan het misschien wel eens handig zijn op het opnieuw te lezen.

    Identificatie van de belangrijkste personages en plaatsen in mijn spannende verhaal Razz


    Janton De Peuter: Ikzelf, AFS-student in Tumbes (Universidad Nacional de Tumbes)

    Carlos Alberto: Mijn gastpapa (politieagent)

    Carlos Alberto 'Carlitos': Mijn gastbroer (inderdaad, op de familienaam van de moeder na compleet dezelfde naam)

    Nircia. Mijn gastmoeder (echt een superlieve madam, alleen de ene keer kuisziek, de andere keer laat ze de kinderen echt ne mesthoop van het huis maken)

    Cristopher Estefano: Mijn kleine gastbroer (nen gamer maar helpt mij supergoed met mijn Spaans)

    Karen Mariel: Mijn kleine gastzus (zeer schattig maar kan ook echt een tang zijn)

    Luis: Mijn dikke maar wijze 12-jarige gastneef

    Edinson 'El Ruso': Mijn voetbalgastneef

    Tijl De Vis: AFS-student in Tumbes uit oilsjt (Universidad Nacional de Tumbes)

    Robbe Nouwen: AFS-student in Tumbes uit Liiimbuuurg (Universidad Alas Peruanas)

    Jolien Van Heugten: AFS-studente in Tumbes uit Liiiiiiiimbuuuuuurg (Hollandse oorsprong inclusief) (spreekt nog trager) (middelbare school)

    Jonas Ryvers: AFS-student in Tumbes oat de Kèmpe (middelbare school)

    Feliz Lathouwers: AFS-studente inTumbes uit t'Stad (de rest is parking) (Universidad Alas Peruanas)

    Katrijn Theunissen: AFS-vrijwilligster in Tumbes uit (jaja) de Liiiiiiiiimbuuuuurg (leerkracht Engels)

    Zaphena Kelly: AFS-studente in Tumbes von Deutschland (middelbare school)

    Reikviuanson: AFS-student in Tumbes van de Faroër- eilanden (nogal introvert maar ne goeie kerel)

    Felix: AFS-vrijwilliger in Tumbes von Deutschland (Leerkracht Engels)

    Nisa: AFS-vrijwilligster in Tumbes von Deutschland (werkt aan een of ander project voor beter onderwijs in Peru dacht ik)

    Frank Ramirez: AFS-president in Tumbes en tevens mijn counselor (ook een van de enige peruvianen die Engels praten)

    Lynda: De leukste, normaalste en ook mooiste van alle vriendinnen die we al aan de unif (2de cyclus) hebben gemaakt.

    Fiorella: Een nogal opdringerige vriendin op de unif (2de cyclus) die een boontje voor Tijl heeft.

    Brayhan: Een vriend van op de unif (2de cyclus).

    Celeste: Een vriendin van op de unif (2de cyclus) en het lief van Brayhan.

    Frank: Een vrien van op de unif (2de cyclus).

    Springnicht (Eros): Een hyperkinetische reggaetonlatino maar met het hart op de juiste plaats (2de cyclus).

    Marrouf: Geen idee wat zijn echte naam is maar heeft eigenlijk constant zo ne vuile grijns op zijn gezicht waardoor hij er dus meer uitziet als nen Noord-Afrikaan dan een Latino (tevens de beste vriend van de Springnicht).

    Flor: Mijn kook'vriendin'.

    Nuttige informatie.

    1 euro = ongeveer 4 sol

    Mototaxi = ik denk dat jullie jullie daar allemaal wel iets bij kunnen voorstellen? een gewone motor met vanachter een soort hokje aan vast met zitplaats voor 3 peronen. Aantal kilometers: 1 tot 5. Kostprijs: 1sol à 1,5 sol.

    Collectivo = de taxi's voor naar het andere deel van de stad (Puyango) te gaan. Ze zien er eigenlijk uit als een gewone auto en stoppen of toeteren als ze zien dat je aan de rand van de straat staat en ergens naartoe wilt. In de collectivo kan bijvoorbeeld ook al een andere persoon zitten die ergens anders naartoe moet. Nu kan ik een collectivo al onderscheiden van een gewone auto, hoewel ik nog altijd niet exact weet wat er verschillend aan is (ervaring waarschijnlijk?). Aantal kilometers: 5 tot 15. Kostprijs: 1 sol à 2 sol

    Combi = de taxi's voor naar een andere stad of naar het strand te gaan. Het zijn enorm kleine camionetjes waar van tijd tot tijd 20 man wordt ingepropt. Ze zijn dus het minst comfortabel maar wel spotgoedkoop! Aantal kilometers: 10 tot 40. kostprijs: 2 sol

    Verkeersregels = Er bestaan welgeteld 2 belangrijke verkeersregels in Peru. 1: Toeter zoveel mogelijk op vanalles en nog wat! 2: Overleef!

    Tumbes = Een (voor hier) kleine stad met ongeveer 100000 inwoners. Buiten enkele bars, discotheken, smerige restaurantjes en gymnasios, het mooie centrale plein, de gezellige 'winkelstraat', een groot sportcomplex en 2 universiteiten heeft de stad echter NIETS te bieden. Tumbes moet het dus hebben van zijn omgeving.

    Er zijn 2 gevaarlijke wijken: San Jose district (waar Tijl woont) en Pampa Grande (waar ik woon). Als ik voor mijn huis een mototaxi wil nemen weigeren de meesten te stoppen. Misschien zie ik er iets te louch uit en denken de mototaxistas (ik citeer Tijl): 'Ne groten blanken die zich in Pampa Grande waagt, dien is hier nie voor zijn plezier, zeker ne crimineel!' ...

    Zorrtios, Punta Sal, Máncora, Los Organos = De mooiste stranden van Peru. Warm water (30 graden in de zomer) én mogelijkheid om te surfen.

    Puerto Pizarro = De plaats waar de grote veroveraar Pizarro voor het eerst voet aan land zette om Peru te koloniseren. Hier bevinden zich tevens de enige mangrovewouden van Peru.

    Ecuador = Tumbes bevindt zich op zo'n 20 minuten van de grens met Ecuador waardoor het straatbeeld van Tumbes toch wel een beetje bepaald wordt door militairen en politieagenten (dat zeggen ze hier, volgens mij is de criminaliteit de grootste reden). 

    Bosques = De natuur in Tumbes meer naar het binnenland toe. Deze bestaat vooral uit droge bossen maar is wel nog indrukwekkend.

    Blogs van de andere Belgen in Tumbes (aangezien ik aanneem dat niemand veel goesting heeft om een blog in het Duits, Thais of Deens te lezen)

    Robbe: robbedeperuviaan.blogspot.com

    Tijl: tijlinperu.blogspot.com

    Katrijn: katrijninperu.blogspot.com

    Jonas: jonas-in-peru.blogspot.com

    Jolien: jolientoperu.blogspot.com

    Feliz: felizinperu.bloggen.be

    (jaja, allemaal zeer originele namen Razz)

    27-09-2011, 00:00 Geschreven door Janton De Peuter aka chanton dè petoewer (op z'n peruviaans :p)  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    03-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De vicieuze cirkel.
    Allright, Vamenos!

    Opnieuw moet ik me bij mijn trouwe volgers verontschuldigen voor het feit dat dit bericht zo lang op zich heeft laten wachten. Hier heb ik echter een heel logische verklaring voor: het leven is een vicieuze cirkel en zo heeft ook het schrijven van een blog daar iets van weg. Speciaal voor de iets naïevere mensen onder jullie die niet weten wat zo'n 'cirkeldinges' wel mag zijn, plak ik hieronder de link van wikipedia:
    Bij het eerste deel van de gemaakte stelling zullen jullie allemaal wel genoeg voorbeelden kunnen bedenken maar het tweede deel zal ik even toelichten. Bij het schrijven van mijn blog wil ik zo interessant mogelijk blijven door bijvoorbeeld geen ellenlange paragrafen te weiden aan de dingen die ik hier op school leer (niets) zonder ook maar 1 vleugje humor te gebruiken. Bijgevolg kruipt er bij mij toch wel heel wat tijd in om een fatsoenlijk blogbericht te schrijven. Het gevolg hiervan is dat de zin niet altijd onmiddellijk te vinden is en mijn uitstelgedrag weer van zich laat horen. Dit heeft op zijn beurt tot gevolg dat het schrijven van het blogbericht op zich laat wachten en er zich steeds meer nieuwe gebeurtenissen voordoen om ook op mijn blog te vermelden. Waarvan het gevolg is dat de moed op een ander moment opnieuw ontbreekt om te beginnen schrijven. Tot zover mijn filosofische uiteenzetting over de vicieuze cirkelblog.
    En eigenlijk ben ik wel eens benieuwd hoeveel van jullie er op die wikipedia-link geklikt hebben Razz.

    Ok, genoeg gezeverd nu. Tijd om te beginnen aan het overlopen van mijn afgelopen 4 weken hier in het lieflijke en vredige Tumbes. De eerste week na ons weekendje Rica Playa verliep rustig met tekenles, af en toe een broodje de pollo op de plaza de armas en enkele uurtjes in de fitness.Cool Robbe had de week ervoor ook een hamburgerkraam ontdekt waar ze 'echte' hamburgers verkopen. Het vlees is alleszins toch gelijkend op dat van de hamburgers in België en ze zijn bangelijk lekker (vooral de sausen: 8 in totaal). Very Happy Toen we in de archeologieles aan de unif persona non grata bleken te zijn, besloten Tijl en ik deze les (en nog enkele andere die ons niet echt interesseerden) in te ruilen tegen muziekles. De hoofdreden van deze beslissing was eigenlijk het feit dat we het muzikaal gepruts van die peruvianen niet meer konden aanhoren tijdens onze tekenlessen en we vonden dat we het zelf beter konden. Gevolg de volgende dag stonden Tijl en ik daar met respectievelijk een saxofoon en een trompet in onze handen. Beide instrumenten waarvan we dachten ze wel te weten bespelen (ergens in een ver verleden Rolling Eyes). Mijn eerste les verliep niet zo vlot als gehoopt aangezien het mij ontbrak aan lipspanning wanneer ik begon aan de 2de toonladder (en de adem is ook niet meer wat het geweest is Shocked). Maar in tegenstelling tot Tijl kreeg ik toch van de eerste keer geluid uit mijn instrument dus viel het nog goed mee Razz. Die week vingen ook onze door AFS-georganiseerde danslessen aan: De Festejo (volgens mij de belachelijkste creoolse dans die op de hele wereld bestaat Shocked).

    Vrijdagavond besloten we eens ergens anders naartoe te gaan dan ons gewone stekje (si señor) en gingen we biljarten. Dit ging jammer genoeg (net zoals trompet) niet zo goed als verwacht maar hier alweer een zeer logische verklaring voor: de gaten van deze biljart waren slechts de helft zo groot als die van een normale biljarttafel. Dus zelfs met mijn buitengewoon biljarttalent (ahum Rolling Eyes) had ik er moeite mee om de ballen er in te krijgen. Gelukig was niemand van ons zeer handig met de keu dus ging het min of meer gelijk op. Smile Zaterdag was een dag waar we toch allemaal wel naar hadden uitgekeken (vooral uit nieuwsgierigheid).Die middag kwam de afs-vrijwilligster Katrijn Theunissen aan om hier een periode van 6 maand te verblijven. Jaja, met 7 belgen in Tumbes waarvan vanag nu 3 Limburgers Shocked. We gingen haar gezamenlijk opwachten in het busstation maar veel tijd om te praten en kennis te maken was er niet aangezien ze vrijwel onmiddellijk met haar gastfamilie vertrok richting haar nieuwe thuis. Om opnieuw enkele groepsfotos te nemen was er echter wel tijd (het nemen van groepsfoto's zal een deel van onze culturele ervaring zijn zeker?). 

    Zondag was er ter verwelkoming van Katrein een uitstap gepland naar El Tubo, Hervideros en Zorritos. El Tubo is een warmwaterbron waar ze een soort lauwwaterzwembadje van hebben gemaakt als toeristische attractie. Wanneer we klaar waren om eens te relaxen in lekker warm water (het warmste dat iedereen al had gevoeld gedurende eht hele verblijf in Peru Razz) moesten we zo snel mogelijk opkrassen. Een of andere officier kwam vertellen dat het leger met een oefening bezig was en de buurt vol lag met mijnen ofzo... gelukkig hadden we nog tijd om vlug een groepsfoto te nemen Laughing. Op naar de Hervideros dan, dé modderbaden. Ze gaan hier echt prat op die toeristische activiteit maar het moet gezegd: ze is de moeite! Vooral voor de varkens onder ons is dit toch wel een aanrader Razz. Eenmaal goed afgespoeld nog even naar Playa Zorritos maar door de vuiligheid die toen op het strand lag en de ontbrekende zon was het strand minder idyllisch dan de vorige keer... 

    Terug in tumbes hadden Robbe, Tijl en ik (nogmaals) niet veel goesting om al naar huis te gaan dus besloten we nog vlug iets te gaan drinken in si señor. Daar maakten we nader kennis met Mike, een amerikaanse ex-soldaat die Tijl en ik al eens in de fitness hadden gezien (ter informatie: een oefening die wij met 10 kilo deden, deed hij met 65 kilo...). We raakten toch wel voor een uurtje of 2 aan de praat met hem waarvan ik nu de hoogtepunten even zal samenvatten. Zoals eerder vermeld is Mike een Amerikaanse ex-militair die gevochten heeft in Irak, Iran, afghanistan (en nog enkele andere van die landen: 'if it got -stan- in the name, I've been there'). Wanneer zijn oudere broer sneuvelde in Irak en hij terugkeerde naar Amerika 'ontdekte' hij dat het eigenlijke doel van de Irakoorlog het vinden van petroleum was in plaats van het vinden van massavernietigingswapens. Hij voelde zich verraden door zijn land en trok zuidwaarts op zoek naar een plek om te leven (dit is nu 3,5 jaar geleden). Toen we hem vroegen of hij zijn land, vrienden of familie niet mistte antwoordde hij kortweg: 'It's like a woman who cheated on you, you want to go back but you simply can't'. Verder vertelde hij nog over de plaatsen waar hij voor een tijdje gewoond had: 6 maand in Cartagena in Colombia (hij bevestigde ons dat alles wat verteld wordt over de vrouwelijke colombianen (als ge weet wat ik bedoel) helemaal WAAR is), 6 maand in Guayaquil in Ecuador (daar kon het er ook wel nog mee door maar een zeer lelijke stad zei hij). Toen hij in Tumbes aankwam gaf hij openlijk toe dat hij niet wist wat er gebeurd was op vlak van vrouwelijk schoon. Dat is een van de redenen waarom hij al anderhalf jaar vastzit in Tumbes: de schrik om nog zuidelijker te gaan! 'I made 2 big mistakes in my entire life. 1: join the army. 2: leave Cartagena.'. Even later vroeg ik hem wat omgemakkelijk of hij in de oorlog dan echt gevochten en personen vermoord had was het antwoord weer redelijk direct: 'Of course, the first one is always the hardest but you get used to it.' en opnieuw werd de vergelijking met het vrouwelijke geslacht gemaakt: ''The first time you have a girlfriend you go 'woohoow' but after a while it's just like 'yeah ok, I'll fuck you too'.''. Hij vertelde dat hij een tijdje sluipschutter was en tijdens die periode had hij '17 confirmed kills and 6 or 7 unconfirmed'. Uit de periode waarin hij 'machinegunner' was en bommen plaatste wist hij het aantal niet exact meer maar hier had hij weer een beschrijving voor: 'probably more than cancer did'. We waren uitermate onder de indruk van zijn verhaal dat we onszelf opnieuw schooljongetjes voelden zonder een greintje levenservaring. En wij vonden een jaartje studeren in het buitenland al een heel avontuur op zich. Denk daar maar nog eens over na...

    De volgende week vertoonde min of meer hetzelfde patroon als die ervoor: tekenlessen, muzieklessen, broodjes de pollo, danslessem, fitnessen, en om de kwijtgeraakte calorieën te compenseren erna nog een vettige hamburger gaan eten. Razz Vrijdag werden we op de dansles overhaald om een dansvoorstelling te bezoeken in het coliseo. Het was even zoeken naar de zin maar Frank benadrukte dat het een cultureel evenement was en echt de moeite ging zijn dus voelden we ons wat verplicht. Maar how, met het oog op erna een hamburger te eten en uit te gaan was het allemaal wel ok. De normale plaatsen kostten 5sol maar ze probeerden ons te overtuigen om 10 sol te betalen voor de goede plaatsen zodat we alles perfect konden zien. Dit hadden we er net niet voor over (das wel 2,5 euro eh Surprised). Om 7uur stipt kwamen we daar aan maar buiten de afs'ers was daar dus geen KAT te bespeuren, noch frank, noch de andere vrijwilligers, noch de danslerares. Vervolgens besloten we maar plaats te nemen op de 'dure' plaatsen want er was toch bijna geen volk dat naar die dansvoorstelling kwam kijken. Als deze dan eindelijk om 8 uur begon (een uur te laat) merkten we onmiddellijk op waarom er geen volkstoeloop was. NO WAY dat dit professionele dansers waren Shocked. Onze poging tot het dansen van festejo was al bijna indrukwekkender dan hun flamenco. Om 9uur zijn de Belgen (Tijl, Robbe, Feliz, Jolien en ik (Katrijn bleef graag voortkijken en Jonas was ergens anders naartoe) het uiteindelijk afgetrapt samen met 2 Duitse meisjes die op bezoek waren in Tumbes. 

    De belgen gingen een hamburger eten, de duitse meisjes gingen op zoek naar een cevicheria. Even terzijde: ceviche is hier het nationale gerecht (dat beweren ze toch, eigenlijk is dat rijst met kip Razz). deze laatste zin heb ik lichtelijk aangepast van op de blog van Tijl aangezien hij ongeveer heel mijn informatie- en identificatiebericht schaamteloos heeft gepikt om op zijn blog te zetten (de luie hond!) Aan het genieten van een vettige hamburger kwamen Jolien, Feliz en Tijl plots met de boodschap dat ze tussen 12 en 1 uur toch wel thuis moesten zijn dus was het voor hen niet echt de moeite om ergens entrée te betalen. Toen kwam een pientere geest op het idee (ik noem geen namen Rolling Eyes) om maar gewoon drank en fruitsap te halen in de supermarkt en ons ergens te zetten. Net voor we de supermarkt binnengingen merkten Feliz en Jolien op dat we gevolgd werden door een jongeman van pakweg 22 jaar. Ook in de supermarkt bleef deze ons volgen maar keek telkens weg en deed alsof hij iets aan het zoeken was wanneerwe hem aankeken. Dit wekte nu om eerlijk te zijn toch wel heel wat argwaan op en de meisjes voelden zich helemaal niet meer op hun gemak. Na lang afwachten en veel gestaar werd ik heel het gedoe beu en stapte ik op hem af om te vragen waarom hij ons volgde. Dit was geen roekeloos gedrag maar een beredeneerde strategische zet (de winkelbeveiliging stond 5meter verder dus de kans was zo goed als nihil dat hij iets zou doen en ik wou hem er attent op maken dat we hem doorhadden). Eenmaal mijn vraag gesteld gaf hij direct zijn jasje af (om te tonen dat hij geen wapen bijhad) en maakte mij duidelijk dat ik hem mocht fouilleren als ik dat wou. Door dit enorm deffensieve gedrag viel hij echter nog harder door de mand We hebben hier immers al geleerd dat overvallers altijd minstens met 2 werken (zijn 'partner in crime' stond dus waarschijnlijk ergens achter een hoekje te wachten). Mijn taktiek had alleszins gewerkt want kort erna verliet hij de winkel waarop de winkelsecurity ons onmiddellijk kwam waarschuwen dat we gevolgd werden. Ja, meneer we hadden dat vooral nog nier door. Hoe dan ook hij had de jongen langs de ene kant zien vertrekken dus raadde ons aan om de winkel te verlaten en de andere kant op te gaan.  We volgden wijselijk de instructies op en hebben er gelukkig de hele avond niets meer van gemerkt Smile


    de rest volgt morgen


    03-11-2011, 00:00 Geschreven door Janton De Peuter aka chanton dè petoewer (op z'n peruviaans :p)  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    11-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Al meer dan een maand overleefd!
    Wauw, toch alweer efkes geleden dat ik nog een blogbericht heb geschreven precies. Surprised Het wordt dus dringend tijd om eens een update te schrijven. Smile En het wordt ne langen! Mijn oprechte excuses trouwens aan de ongeduldigaards die het wachten op dit bericht niet konden verdragen Razz. Ik heb mij ook voorgenomen om vanaf nu enkel de dagen en momenten te beschrijven die de moeite waard waren om te vermelden... (alhoewel er nu wel ongeveer elke dag iets gebeurd Very Happy) Ten eerste om mezelf overbodig werk uit te sparen (ja, de peruviaanse luiheid slaat toe) maar evengoed om het voor jullie toch ook een beetje interessant te houden eh.  Wink

    Waar ga ik verder? Oh ja, 2 weken geleden maandag, onze eerste kunstles! Geloof het of niet, onze nasca-lijnen zijn vorige week afgeraakt en zijn wonder boven wonder nog eens heel goed gelukt ook Very Happy Onze tekenleraar heeft ons daarbij nog even vermeld dat we echt talent hebben omdat we snel en effectief werken. Maar ik denk dat het geen al te grote opgave is om de gemiddelde Peruviaan op deze 2 vlakken te overtreffen. Rolling Eyes Woensdag 28/09 verjaarde Nisa en nodigde ze alle afs'ers uit op een klein feestje bij haar thuis (haar Peruviaanse ouders hebben een restaurantje met dansvloer). Het begon allemaal zeer rustig maar na het avondmaal ging het nogal de foute kant op (bier was gratisCool)... Het (proberen) dansen begon redelijk vroeg maar trok volgens mij op niet al te veel. (er zijn eigenlijk echt niet veel Belgen die fatsoenlijk kunnen dansen als ge dat hier bekijkt Laughing) Tegen 11 uur 's avonds werd Nisa eindelijk ook met haar gezicht in de taart geduwd die al de hele avond open en bloot stond te wachten om opgegeten te worden. Het smullen kon beginnen! Cool Oh ja, die avond ook mijn eerste ervaring met de beruchte Pisco Sour gehad. Ze kwamen daar ineens mee rond en jah de volgenden dag dus opgestaan met barstende koppijn. Evil or Very Mad

    Donderdag besloten we om nog eens af te zakken naar Zorritos, een surfplank te huren en de beachboys te spelen (wat dus opnieuw niet supergoed gelukt is Razz). Ook het weer viel wat tegen waardoor de dag uiteindelijk minder geslaagd was dan de vorige keer Zorritos. Vrijdag bij gebrek aan activiteit maar bij Tijl thuis geweest om diene jongen te helpen chocomousse te maken voor de verjaardag van zijn mama. Net als onze nasca-lijnen was ook deze chocomousse bewonderenswaardig goed gelukt en dus superlekker! Het wonderduo van Aalst, ja dat zijn wij! (Misschien vooral omdat we constant op onszelf aangewezen zijn, de rest ging immers al elke dag naar school Razz) Ok, misschien was de mousse niet helemaal stijf maar eiwit opkloppen met enkel een vork ter beschikking is écht niet aan te raden! Mad 

    Zaterdagavond werden Jolien, Robbe, Feliz en ik uitgenodigd voor het verjaardagsfeestje van de mama van Tijl bij hen thuis.Smile Nogal een schrale bedoening ze maar wel nog leuk! eerste zat ierdereen gewoon in een grote kring te praten  met elkaar (gemiddelde leeftijd ongeveer 40 jaar (met ons erbij gerekend eh Razz)) waarna er keiluide cumbiamuziek opgezet zodat fatsoenlijk praten zo goed als onmogelijk werd. Na een lange toespraak van de papa en een serenada van een wals-zingende nonkel werd de mama (traditiegetrouw) met haar gezicht in de taart geduwd en kon het dansen beginnen! Smile Om de eer aan onszelf te houden weigerden wij vriendelijk totdat een overgeshminkte vrouw (hoogstwaarschijnlijk een slachtoffer van de midlifecrisis) haar niet kon houden om Robbe de dansvloer op te trekken. Deze laatstgenoemde (/smeerlap) refuseerde echter zodat de peruviaanse schoonheid zich tot mij richtte en ik geen kant meer opkon Confused(ik meen me te herinneren dat ze bredere schouders dan ikzelf had Shocked). Om de een of andere reden lastten op hetzelfde moment alle senioren een pauze in waardoor ik en mijn danspartner alleen op de dansvloer stonden en alle ogen op ons gericht werden. Iedereen in België die mijn bescheiden danskunsten kent heeft ondertussen wel al door dat ik daar ben afgegaan als ne gieter. Laughing

    Zondag een vrij rustige dag gehad (lees: pokkesaai) maar die eenzame momenten beginnen steeds minder enerverend te worden naarmate ik me elke dag meer thuis voel (in Belgiê zit ik immers ook van tijd tot tijd alleen thuis zonder dak mij daarbji opjaag) en me begin aan te passen aan de Peruviaanse cultuur = Je er gewoon bij neerleggen dat ge niet altijd dingen te doen hebt en dan maar gewoon een beetje niksen. Razz Oh ja, onze hoofdbezigheden tijdens lege dagen bestaan uit een sandwich de pollo gaan eten op de Plaza de Armas en een keer per week naar de gymnasio te gaan (jaja, bereid u maar voor als ik terug in België ben Laughing).

    Maandag eindelijk voor de eerste keer naar SCHOOL! Om 6uur opgestaan omdat Frank vóór 7u ging passeren om mij samen met Tijl op te pikken. Hij is er uiteindelijk doorgekomen om half 8 en aangekomen op de universiteit bleek de professor voor de eerste 2 uur niet aanwezig te zijn. Dan maar direct naar onze volgende les: Kunst Very Happy! Na de tekenles kwam Frank ons vertellen dat onze marketingles om de een of andere reden ook niet doorging en we dus voor 2u in de namiddag geen les meer hadden. Razz Gevolg: broodje de pollo gaan eten op de Plaza, waar we bizar genoeg Robbe en Feliz ook iedere middag tegenkomen Laughing. Van onze 2 uur wiskunde in de namiddag hebben we 1 uur uitleg gekregen over wat we gedurende het trimester gaan zien waarna we naar huis mochten gaan. Richting Puyango dus om eens te kijken hoe het ging met de chocomousse van Jolien en Feliz. 

    De volgende dag school hadden we de hele dag een soort toeristisch congres wat op zich nog wel interessant was. Interessanter was dat we die dag eindelijk wat Peruviaanse vrienden konden maken Smile Enkele meisjes en een jongen die ons gisteren tijdens wiskunde hadden zien zitten zetten zich naast ons en van het een komt het ander. 's Avonds nog vlug eens naar de supermarkt geweest (ik had melk nodig, Tijl nen tandenborstel) en daar gebeurde er nu wel iets opmerkelijk. Opeens kwam een vrouw naar mij met de vraag of ik met haar dochters op de foto wou. Jah, aangezien we dat hier al gewoon zijn begon ik te poseren (gelijk een echt fotomodel! Neje, ik ben er maar wat mee aan het lachen want ik plak echt niet op foto's Razz) met de verwachting dat ze aan Robbe en Tijl ook zou vragen om naast te komen staan (we zijn alledrie immers blank). Maar niets was minder waar, ze wouden een foto met mij alleen! Shocked Als ik de volgende dag een mototaxi nam richting de universiteit stopte er een met een meisje/draak in die vroeg om de mototaxi te delen tot aan de universiteit. Ok, geen probleem maar dat was compleet verkeerd gedacht! Het was echt geen leuke en deed een beetje té veel haar best. Rolling Eyes Het ergste moest echter nog komen: raad eens wie er dezelfde avond op facebook begint te praten? Jaja, het mototaximeisje! Blijkt dat ze 21 jaar is en wij voor een paar vakken bij haar in de klas zitten. Op haar vraag omtrent mijn mening over de Peruviaanse gastronomie ben ik door 'goed' te zeggen verstrikt geraakt in haar net. Ineens nodigde ze mij uit voor een wekelijkse kook-afspraak bij haar thuis. Na dit voorstel min of meer afgewezen te hebben werd het gesprek nog wat persoonlijker: vragen als 'what you think of me?' volgden elkaar in hoog tempo op en ik stond met mijn mond vol tanden want ik was to-taal niet geïnteresseerd. Surprised Toch wel opmerkelijk als we in totaal nog maar 5 minuten met elkaar gebabbeld hebben, of is dat mijn gedacht? EN, voor de mensen die het nog niet gezien hadden op facebook, die avond ben ik naar de kapper geweest Razz.

    De dag erna heb ik voor de eerste keer gespijbeld... Maar ik had er een goede reden voor! Razz Tijdens het eerste lesuur vermelde Tijl dat hij zich niet goed voelde en naar huis ging. Ik overwoog om ook naar huis te gaan maar besloot toch te blijven. Totdat na het eerste lesuur de mensen waarmee we al kennisgemaakt hadden (Lynda, Fiorella, Celeste, Brayhan en Frank) vroegen om met hen mee naar de plaza de armas te gaan. Ik zag mijn kans schoon om die mensen beter te leren kennen en had (voor mezelf) een excuus gevonden om niet naar de les te gaan Very Happy Ik wou de eerste week eigenlijk nog niet spijbelen maar ik had ook totaal geen zin om alleen in de les te zitten dusjah... Vrijdag was een korte schooldag maar in de namiddag hadden we nog een afs-bijeenkomst waarin we de afs-activiteiten voor de komende maand voorgeschoteld kregen: Danslessen, Jawel! Very Happy Daarna kreeg iedereen nog een persoonlijk gesprek met Frank om eens te vragen of alles in orde was met familie en school en Janton (bij wie alles in orde is en supercontent is met zijn familie en school) moest natuurlijk tot de voorlaatste wachten!  Mad mijn gesprek duurde btw nog geen 10 minuten... 's Avonds was het plan om uit te gaan met Lynda en Fiorella maar bij nader inzien waren Tijl en ik toch wat moe (of lui?) en hadden we meer goesting om op ons gemakske naar de match van Peru tegen Paraguay te kijken bij onze familie thuis...

    Het weekend beloofde gewoonweg ZALIG te worden: Very Happy Robbe en Feliz nodigden ons uit om samen met hen klas naar een feest op het strand van Rica Playa te gaan. De kostprijs was 40 sol en eten, drinken en een kampvuur waren inbegrepen. Ook een tent hadden we niet nodig want er was plaats voorzien in de tenten van hun klasgenoten. Kan gewoon niet beter! Cool Bon, deze verwachtingen bleken niet helemaal te kloppen toen we zaterdagochtend bij het vertrek hoorden Rica Playa helemaal geen kustplaatsje was maar een piepklein dorpje in de bosques (ja, naar het Nederlands vertaald betekent dat 'bossen' Razz). Ok geen probleem, daar kunnen we ons ook amuseren dachten we. Totdat we er aankwamen en merkten dat ons klein kampeerplaatsje aan de Río Tumbes een uur in de wind naar pis stonk en het eten en drinken toch niet in de prijs inbegrepen waren. Op hetzelfde moment bleek nog eens dat er toch niemand plaats voor ons voorzien had in zijn tent Confused Wat wel inbegrepen was waren 2 activiteiten: raften op de rivier en wandelen. We werden in 2 groepen verdeeld en Robbe bleek als enige Belg in de groep te zitten die in de voormiddag ging wandelen. Feliz, Tijl en ik gingen raften en ook die activiteit was niet echt wat we ervan verwachtten: stroomopwaarts (er was bijna geen stroming) roeien naar een bepaald plaatsje om daar even te zwemmen (wat we bij ons kampplaatsje eigenlijk ook konden doen) en daarna terug te keren. Tijdens het vrij saaie raften hadden we dus volop de kans om een beetje te zagen, te klagen en te vragen of er echt geen manier was om dezelfde avond nog terug in Tumbes te geraken. Toen we een negatief antwoord op deze vraag kregen besloten we dan maar om er nog het beste van te maken en begonnen we luidkeels enkele Vlaamse Klassiekers te zingen (zingen is een groot woord, schreeuwen zou misschien beter in de context passen Razz). Deze nationale liederen bleken goed in de smaak te vallen bij de Peruvianen (Grote kans dat ze enkel met ons gebrek aan zangkunst aan het lachen waren trouwens) en toen we terugkwamen zagen we Robbe ons staan op te wachten meeeeet... ETEN! Very Happy

    Eenmaal aan wal bleek de mogelijkheid dus toch te bestaan om een middagmaal (arroz con pollo, hoe kan het ook anders) en wat frisdrank en water te kopen. Daarbij verzekerden de peruvianen ons dat ze 's avonds hun drank met ons gingen delen dus de vooruitzichten waren weer op en top! Cool ook hoorden we van Robbe dat het wandelen echt wel de moeite was en na een kleine conversatie te hebben met de peruvianen (die echt wel nog chill bleken te zijn) kwam er opnieuw en glimlach op ons gezicht! In de namiddag was het wandelen geblazen. En geloof mij, da was vermoeiend ma da deed nu is ZOVEEL deugd! gewoon echt uw benen is fatsoenlijk bewegen Shocked. De peruvianen zijn dat dus ook helemaal niet gewoon dus op een gegeven moment besloten Tijl en ik om gewoon door te stappen en op elke uitkijkpunt te wachten in plaats van tussendoor 10 keer. Uiteindelijk bleek dat geen goed idee te zijn want wanneer alle peruvianen (een half uur later) na ons toekwamen in het 'kamp' bleken er enkele achtergebleven te zijn om ons te zoeken. Jaja ze dachten dat we verloren waren gelopen... Toen hebben we ze toch even duidelijk moeten maken dat wij BELGEN en (nog) geen peruvianen zijn. Daarna was alles in orde. Cool Het uitzicht tijdens onze wandeling was ook de moeite btw!

    Dan kon het leven beginnen! Een beetje hout gaan zoeken voor het kampvuur aan de rand van de rivier, dat in gang steken en beginnen chillen... Mij kunt ge met niks meer plezieren! Cool Op een gegeven moment begon een professor van onze universiteit (die mee was ter begeleiding) met griezelverhalen te vertellen (ge kent da wel). Wat mij deed twijfelen om is zot te doen. Wanneer dan expliciet aan mij werd gebraagd om een verhaaltje te vertellen schraapte ik al mijn moed bijeen en haalde ik de 2 beste urban legends die ik mij nog herinnerde uit de kast, jawel in het spaans Surprised. Later 's nachts (wanneer de meeste peruvianen al in hun tent lagen te ronken, de plooiers!) maakten we nader kennis met de intussen strontzatte professsor van de Universidad Nacional. Deze laatstgenoemde kan daarbij nog een mondje engels: 'I am not your teacher, I am your friend'. Dan wisten we genoeg Razz. Om te slapen hebben we uiteindelijk gewoon onze handdoek op het zand opengelegd en als nen blok in slaap gevallen... Ah nee, tijdens mijn slaap vroegen Robbe en Feliz mij nog hoe oud ik was waar ik dan doodserieus met 'dieciocho' op heb geantwoord Laughing. De volgende morgen (lees: 2uur later) hebben we ons gewassen in de rivier zoals echte bosmensen om tegen 10uur terug te kunnen keren naar Tumbes. Waarom dat zo vroeg nodig was wist ik echter niet maarja, dit is Peru. Die zondag was ik niet echt een mens, ik heb van 1 uur smiddags tot 7uur savonds geslapen en de dag was gepasseerd Razz.

    11-10-2011, 00:00 Geschreven door Janton De Peuter aka chanton dè petoewer (op z'n peruviaans :p)  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    27-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.2de week in Tumbes!

    Inmiddels toch weer ongeveer een week geleden sinds mijn vorige blogbericht dus hier nog eens wat informate over mijn (al iets actievere) leven in Peru. Very Happy

    Logischer wijze zal ik gewoon verdergaan waar ik gestopt ben. Na mijn blogbericht vorige week dinsdag geschreven te hebben hadden de AFS-vrijwilligers van tumbes een kleine verjaardagsbijeenkomst gepland bij Jolien thuis met alle AFS'ers. Daar werd ik om eerlijk te zijn aangenaam verrast omdat ik ongeveer van iedereeen cadeautjes of kaartjes kreeg Smile(geen grote cadeaus maar wel allemaal supertof!). Vooral omdat ik sommige AFS'ers nog maar voor de 3de keer ontmoette had ik totaal geen cadeautjes verwacht. Dus iedereen van AFS: Bedankt!  Daarnaast wil ik ook iedereen nog eens extra bedanken die mij op facebook, via sms, mail of telefoon een gelukkige verjaardag heeft gewenst. Wink Gedurende de bijeenkomst bij Jolien hebben we vooral op straat zitten praten en Inka Kola gedronken. Jonas had ook zijn oud skateboard mee dus kon ik mijn skatekunsten uit het eerste middelbaar eens bovenhalen. Jaja, diep in mij schuilt er een gabber!Cool Neen, die kunsten reiken echter niet meer verder als een stuntelige ollie en af en toe een 180.Razz Jonas en Robbe daarentegen konden er wel wat van, wat ervoor zorgde dat ik de smaak ook terug te pakken kreeg en dus overweeg om hier een oud skateboard te kopen als ik er een vind. Ineens kreeg iemand het idee om eem matchke voetbal te beginnen spelen (Peru - België) met in het Peruviaanse team mijn gastbroer, die van Zaphena en Jonas een AFS-vrijwilliger en iemand die we van de sraat hebben geplukt. Het Belgische team bestond uit Jonas, Tijl, Robbe, Reikviuanson en ik. Natuurlijk hebben de Belgen gewonnen (hoewel er niet echt een score is bijgehouden).Razz

    De volgende dag nodigde Felix ons uit om mee te gaan fitnessen. Een uitermate geschikte gelegenheid om nog eens wat te bewegen. Maar aangezien Tijl noch Robbe noch ik ooit fatsoenlijk waren gaan fitnessen hadden we dit ietwat onderschat.Rolling Eyes Vooral de buikspieren zijn iet meer wat ze geweest zijn.Shocked 's Avonds nog pizza gaan eten en gepland om de volgende dag eens naar het strand te gaan omdat Robbe en Feliz weer geen school hadden. Dit plannetje viel jammer genoeg in het water omdat Feliz niet mocht (ze was ziek geweest vorige dag) en Robbe alleen mocht gaan als Frank ook meeging... De volgende dag gebeurde er dus niet veel buiten het maken van inkopen voor de tekenles. Sad Papier en lijm op de markt gekocht en ook beseft waarom mijn kleine broertje de markt van Tumbes 'el peyor mercado del mundo' noemde. Wa ne stank joenge! (hehe kbegin al wa Antwerpse uitdrukkingen en accnten over te pakken, Limburgse ook btw) Gelijk rotte eieren en kattenpis! Surprised Later die dag nog maar eens geposeerd met enkele 15-jarige meisjes die met ons op de foto wouden (echt waar ik ga nooit meer met Tijl alleen weg!). Zand hadden we btw ook nodig dus het was noodzakelijk om eens naar het strand te gaan.Cool

    Vrijdag wierp Robbe zijn charmes in de strijd en wist zijn mama te overtuigen om hem samen met ons naar Zorritos te laten gaan en wonder boven wonder lukte dit hem nog ook! Feliz was daarbij volledig genezen dus tegen half 10 zaten we met ongeveer 20 personen in een combi (zo noemen ze de rammelkarren hier om naar ergens buiten Tumbes te gaan) ter grote van een kleine bestelwagen richting Zorritos. Very Happy Kent ge ze, die smalle camionetten waarvan ge zou denken da ge ze zonder problemen kunt omduwen.Razz In Zorritos was het even zoeken naar Coco beach waar we surfplanken konden huren maar een keer 2 surfplanken rijker (20 sol per surfplank voor de hele dag = 5euro) gingen we op zoek naar golven. Toeval wil dat vrijdag nu net een nogal golfloze dag was en dus niet ideaal was om te gaan surfen. Eigenlijk waren de golven net groot genoeg maar 90% ervan brak maar vlak op het strand met als gevolg was dat we enkele keren tegen het (anders zo zachte) zand werden gekatapulteerd wanneer we net probeerden rechtstaan.Mad Voor de rest hebben we ons nog een beetje geamuseerd met de frisbee van Robbe en achter een deugddoende dag naar Tumbes-crimecity teruggekeerd (crimecity leg ik straks nog wel uit).

    Zaterdag had Frank een tripje naar Puerto Pizarro en de enige mangrovewouden in heel Peru gepland voor alle AFS'ers. Een hoop tamme krokodillen, een vogeleiland en strand inclusief! Very Happy Als we naar huis gingen besloten we om met iedereen nog ne sandwich de pollo te gaan eten en een cerveza te drinken maar toen we in groep van de markt naar de plaza de armas stapten werd een klein tasje (met enkele souvernirs en 40 sol erin) ineens supersnel van Jolien haar arm gerukt door een voorbijganger. Surprised Er waren nog geen 2 seconden gepasseerd of hij was al aan de overkant van de straat en tegen dat felix goed en wel in gang was om hem in te halen (hij reageerde nog vlug, ik had teenslippers aan dus het had niet veel zin om erachter te lopen...) sprong hij in een rijdende mototaxi en weg was hij... De materiële schade was niet groot maar het was zeker even verschieten, vooral voor Jolien dan. Nadat ze bekomen was hebben we nog een politieagente aangesproken maar de beschrijving was nogal vaag: 2 latino-jongemannen van tussen 20 en 25 jaar en een gele mototaxi. Zo rijden er hier honderden rond en aan nummerplaten doen ze hier niet mee Razz. Zaterdagavond gingen we dan voor de eerste keer uit maar dit viel wat tegen. Vooral omdat Robbe om 12 uur thuis moest zijn en Tijl om 1 uur. De avond verliep ook  niet zoals gepland want ineens besloot de broer van Nisa om samen met Nisa en Feliz ergens anders heen te gaan terwijl wij in de bar zaten waar we hadden afgesproken. (typisch peruviaans Rolling Eyes) Moest het feest daar ook eens op gang gekomen zijn voor 1 uur 's nachts zouden we ons beter geamuseerd hebben maar gedanst werd er niet en de muziek stond te luid om te praten. Om 1 uur lag ik dan uiteindelijk in mijn bed (ik had de sleutel van thuis meegekregen) en hadden we al bij al wel een leuke avond beleefd maar niet zodat deze voldeed aan onze verwachtingen. Confused

    Mijn hoogtepunt van de dag was gisteren het feit dat ik voor het eerst op restaurant ben geweest met mijn ouders. En dan nog eens ceviche gegeten ook! Jaja ik heb 2 weken moeten wachten om het o zo typische gerecht van Peru te kunnen eten. Smile Maar om eerlijk te zijn ben ik er niet zo zot van. Razz wel van chicaron ofzo: gefrituurde vis en yucca met een pikant sauske. Das echt superlekker! Smile Daarna zijn we eens tot aan de grens met Ecuador gereden en deze ook overgestoken zodat ik dat eens gezien zou hebben. Veel was er niet aan (Feliz had mij al gewaarschuwd Razz), we zijn enkel een marktje doorgewandeld tot aan een centraal parkje, daar enkele foto's genomen en teruggekeerd... Vandaag hadden Tijl en ik voor de eerste keer privé-tekenles aan de unif (Frank heeft dit geregeld zodat we toch iets om handen hebben deze week) en die viel nog wel mee. We zijn bezig met een nooit-geziene reproductie van de nasca-lijnen in het Peruviaanse gebergte (op schaal weliswaar)Razz. Daarna hebben we de sleutel van thuis meegekregen om deze te laten dupliceren zodat ik ook het huis binnen en buiten kan wanneer ik wil (wat dus wel handig is als we wat zwaarder beginnen uitgaan). Cool

    Om af te sluiten wil ik al mijn leeftijdsgenoten in België die het lezen tot hier hebben volgehouden (en dat zullen er waarschijnlijk niet veel zijn) succes wensen met de start van hun eeste academiejaar! Ik wou dat ik ook al naar school kon gaan maar das maar voor volgende week!Very Happy

    Adios y besos!

    27-09-2011, 20:54 Geschreven door Janton De Peuter aka chanton dè petoewer (op z'n peruviaans :p)  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    20-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verjaardagsbericht!

    hola a todos!
    Aangezien ik vandaag jarig ben en reeds beloofd heb om een verslag van afgelopen weekend op mijn blog te posten volgt hier mijn volgende berichtje.
    Zaterdag begon mijn dag zoals elke andere dag hier al in Peru: ik stond (laat) op, douchte mij, at een spiegelei met ronde sandwichen als ontbijt, praatte een beetje met mijn peruviaanse familie en ging daarna aan het schrijven (op mijn blog en in mijn overcool reisdagboek Very Happy). Tegen de middag deed er zich echter een onverwachte mogelijkheid voor Shocked: Mijn broer vroeg of ik goesting had om samen met mijn neef te gaan straatvoetballen. Over het antwoord moest ik nog geen miliseconde nadenken: Natuurlijk! Eindelijk de mogelijkheid om eens fatsoenlijk te sporten in mijn overwegend zittend bestaan in Peru! Cool

    Tegen 3u in de namiddag vertrokken we uiteindelijk richting het voetbalpleintje bij de unif (dat zo'n anderhalve kilometer verderop ligt). Met de mototaxi natuurlijk (toch nie te voet jong, zijt ge zot!? Wink). Daar aangekomen bleek er geen kat te zijn, jaja die Peruvianen en het nakomen van hun afspraken.Rolling Eyes Dus zijn we maar teruggekeerd naar huis en gelukkig waren er toch mensen aan het voetballen op het voetbalpleintje om de hoek... Super! Als hun match gedaan was, was het onze beurt samen met nog een 10 tal anderen die daar zaten te wachten. Gevolg: een uurtje 6 tegen 6 geminivoetbald! Nog redelijk serieus genomen want na een half uur werd gewisseld van kant en was er 10 minuten drinkpauze. Smile

    Nadien vlug naar huis om mij te douchen (kwas weeral aant zweten gelijk nen os want de conditie is momenteel nog minder dan 0 Confused) en te vertrekken naar nen AFS-familieoriëntatie waar alle deelnemers zich eens fatsoenlijk moesten voorstellen aan de families en waar mijn familie ook een klein 'feestje' wou geven voor mijn verjaardag, gigantische typische slagroomtaart inclusief (Peruviaanse traditie) . En traditiegewijs werd ik dan ook met mijn gezicht in deze taart geduwd... Razz

    Toen we terug thuiskwamen sloeg het noodlot toe! Twisted Evil Iedereen lag reeds in bed toen ik besefte dat ik mijn gsm nog moest opladen. Dus ging ik in het donker op zoek naar het stopcontact dat zich achter een grote kast bevindt (bij nader inzien had ik misschien toch beter het licht aangedaan Rolling Eyes). Toen ik de stekker al tastend in het stopcontact stak moet er (zoals hiet wel vaker gebeurt) een vonkje elektrische stroom zijn vrijgekomen dat heel toevallig mijn vinger bereikte die iets net iets te dichtbij was Confused. Het logische gevolg was dat ik een stevige elektrische schok kreeg doorheen mijn linkerarm en linkerhelft van mijn bovenlichaam. Toch even verschietachtig maar na een snelle controle bleken al mijn lichaamsfuncties nog naar behoren te werken en ben ik er met de schrik vanaf gekomen! Laughing

    De volgende dag gingen we voor de eerste keer naar zee en hebben we een half uurtje met 8 mensen in een gewone 5 persoonswagen gezeten (Jonas en een neefje Luis - echt nog ne coole naam vind ik - kwamen mee met ons) dus de rit was ongeveer even comfortabel als de busrit van Lima naar San Isidro Razz. Op het strand was Tijl al met zijn familie aan het wachten op ons en we zijn onmiddelijk de zee ingegaan. De grootte van de golven was bovendien veelbelovend voor te surfen aangezien deze in de zomer nog groter zijn! Cool

    Gisteren, bij gebrek aan school een eerste les Spaans gehad van AFS-president Frank en in de namiddag voor de verandering nog eens naar de Plaza De Armas geweest. Maar ons alleszins weer vree goe geamuseerd! Very Happy
    Tot het volgende blogbericht!

    20-09-2011, 00:00 Geschreven door Janton De Peuter aka chanton dè petoewer (op z'n peruviaans :p)  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    19-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's
    Beste vrienden!
    Even een kleine mededeling: de ontbrekende foto's bij mijn vorig blogbericht zullen jammer genoeg nog even op zich laten wachten Confused de foto's die ik trok met mijn fototoestel zijn immers 'te groot' om op mijn blog geplaatst te worden Sad Bijgevolg kan ik dus ook in de toekomst geen foto's meer op deze blog zetten... (mijn blog zal dus waarschijnlijk nóg saaier worden dan tevoren dus alvast nen dikke proficiat voor de lezers die niet opgeven maar volharden in de boosheid! MAAR, er is nog HOOP: mijn leukste/mooiste/interessantste foto's zijn vanaf heden zichtbaar op mijn facebookprofiel! Very Happy (al zijn deze niet meer gelinkt met al mijn spannende verhalen op mijn blog Wink)

    Oh ja, nog even ter informatie: mijn facebook wordt momenteel beheerst door een peruviaans virus Evil or Very Mad dat naar alles en iedereen rare links doorstuurt. Als uzelf een van de slachtoffers bent, besteed er dan vooral geen aandacht aan als 'ik' (aka het computervirus Twisted Evil) een nogal bizarre link heb geplaatst op uw facebookprikbord. En klik er in geen geval op want dan heeft u hetzelfde voor denk ik Confused Mijn oprechte excuses voor het eventuele ongemak!

    PS, als iemand zich persoonlijk geroepen voelt en zichzelf niet meer kan beheersen om mij op de een of andere manier uit te leggen hoe ik in godsnaam het 'formaat' van mijn foto's verklein (mijn zeer beperkte IT-kennis reikt zover niet Razz), aarzel vooral niet om mij te contacteren!

    Morgen komt mijn volgend blogbericht met wat uitleg over het afgelopen weekend (waarin ik voor de eerste keer geëlektocuteerd ben geweest) (sorry, kon mij nie inhouden om het te zeggen Embarassed) fun verzekerd dus Laughing De groeten en tot de volgende!



    19-09-2011, 00:00 Geschreven door Janton De Peuter aka chanton dè petoewer (op z'n peruviaans :p)  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    17-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.1 week in Tumbes! (of toch bijna)

    Ok, aangezien ik nu toch al langer dan een week in peru zit en nooit had gedacht da mijn blog meer dan 100 'hits' ging krijgen heb ik besloten om nog een berichtje te plaatsen voor mijn trouwe fans! ('trouwe fans' Rolling Eyes, hoor mijzelf bezig Razz) We zullen beginnen bij de busrit van Lima naar Tumbes. Aangezien er een dikke 1200 kilometer afgelegd moest worden was er bij mij eerst toch een kleine teleurstelling dat we niet met het vliegtuig gingen (ik herinnderde me de vorige busrit Shocked). Dit gevoel viel echter helemaal weg eens we op de bus stapten. Kijk maar naar de fotos op facebook, die spreken voor zichzelf (1 beeld zegt soms meer dan 1000 woorden Wink) Eten  was inbegrepen (s'avonds, hoe kan het ook anders, rijst en 's morgens een soort koude hotdog me ne veel te rode worst Razz. Tijdens de rit van Jonas gehoord hoe alle grote steden in Peru zijn ontstaan (dien weet nu keer echt alles van Peru xp), gegeten, muziek geluisterd, spaans gedubde films gekeken, beetje naar het landschap gekeken en vooral geslapen. Ik denk dat we uiteindelijk in Tumbes gearriveerd zijn de 11de september om 2u in de namiddag.

    En daar stond mijn gatfamilie mij dan op te wachten Smile ze waren supervriendelijk en enthousiast maar konden (en kunnen btw nog altijd) gene letter engels, laat staan nederlands Wink Enkele foto's getrokken met alle AFS-deelnemers en dan richting Pampa Grande, de naar het schijnt redelijk gevaarlijke wijk waar ik nu woon Razz Mijn papa heeft btw echt nog een deftige auto: ne Mitsubishi Lancer (Macchu Picchu volgens Robbe)  Het huis is ook echt ruim en mooi (naar Peruaanse normen (het is nodig om uw blikveld voldoende te verruimen, en niet alleen wat betreft de leventstijl, als ge begrijpt wat ik bedoel Razz)). Ik heb ook constant stromend water, internet en elektriciteit, wat niet iedereen hier kan zeggen Very Happy Na dat ik mijn valies had uitgepakt, ben ik om eerlijk te zijn de eerste 2 dagen wat verloren gelopen... Ik had nog geen contact kunnen opnemen met de andere belgen en de enige keer da ik buiten was gekomen was om naar de zwemtraining van mijn kleine broer te gaan kijken (wat eigenlijk niet echt opwindend was buiten de allereerste rit me de mototaxi!). Wat die mototaxi's betreft zou ge u hier echt in india wanen ofzo, zoveel zijn er Razz

    Dinsdag kwam er uiteindelijk toch schot in de zaak en zijn Tijl en ik ons gaan inschrijven aan de faculteit toerisme van de universidad nacional de Tumbes (professioneel enal ze, teken- en schilderlessen inclusief Laughing) en in de namiddag hadden we onze eerste AFSoriëntatie waar we een beetje op straat gevoetbald en gevolleybald hebben en onze counselor toegewezen kregen. Yesyes, mijn counselor is Frank, de AFS-president van regio Tumbes en tevens de enige inwoner van de hele streek die min of meer engels kan praten!! Very Happy de vogende dag ben ik samen met mijn oudste broer naar zijn schoolvoetbal wedstrijd gaan kijken (en voor de eerste keer verbrand geweest). Wel grappig: tijdens de drinkpauze ging ne speler gewoon doodleuk tegen een muurke pissen midden opt schoolterrein Surprised ma da komt hier wel meer voor ze, zo mannen da midden op straat hun broek afsteken en beginnen te pissen opt voetpad Very Happy Gordels in den auto, daar doen ze hier ook nie aan mee ter informatie. De kliksystemen van de gordels zijn er zelfs uitgehaald in mijn papa zijn auto Laughing.  In de namiddag iets gaan drinken (me Robbe,Tijl en Jonas) op de Plaza De Armas en daar toch wel even verschoten van de prijs van een pintje: 6 sol = 1,5 euro = de belgische prijs voor een pintje. Dus das wel echt veel voor in Peru, mrja we dachten da de reden daarvoor wel zou zijn da we op een terrasje aan het meest centrale plein van Tumbes zaten (op de Korenmarkt of graslei in gent betaalt ge u ook blauw eh voor het schoon uitzicht Rolling Eyes). Dus besloten we toch om elk een pintje te kopen. En daar verschoot die serveerster van want toen da we ne cerveza vroegen ging die ons 1 brengen voor ons alle vier ma ja wij wouden 4 cervezas eh dus kwam ze af me 4 cervezas. EN DAN wast ons beurt om te verschieten: we kregen 4 cervezas van elk 630 milliliter! Shocked Laughing en was die 1,5 euro dus eiglijk spotgoedkoop Smile we hebben ons dien namiddag nog vree goe geamuseerd en tijl en ik zijn zelfs is op de foto gegaan met 4 latina's (die hadden waarschijnlijk nog nooit nen blonde jongen gezien Razz). 

    Ahja, en wie daarnet mijn uitspraak in verband met het blikveld verruimen op andere vlakken niet begreep: de latina's vallen echt tegen! wel hier en daar ne keer een schoontje mr voor de rest Rolling Eyes tis ook woensdag dak mij hier voor het eerst echt thuis ben beginnen voelen... Smile donderdag echter weer niks noemenswaardig gedaan en besloten om aan mn blog te beginnen en eens wat mails te beantwoorden... Maar vrijdag ik in de voormiddag naar ne stoet gaan kijken voor het zoveeljarig bestaan vant schooltje van mijn kleine broertje en zusje en in de namiddag nog keer iets gaan drinken (me Robbe, Tijl en Feliz)... en wat het eten betreft is alles superlekker maar enorm veel  altijd maar kga daarover meer uitleg geven de volgende keer wznt ben het nu efkes beu om te schrijven Razz ahja kheb vandaag ook nog ontdekt da mijn huis drie keer zo groot is als ik dacht, er zijn nog 2 verdiepen boven (ik dacht da daar andere mensen woonden) die gewoon nie worden gebruikt maar das redelijk normaal hier want robbe en jolien hebben bij hun thuis ook zo'n verdiep en bij tijl is is er nog een grote kamer waar allemaal brol instaat Laughing maar kga eten nu! tot de volgende!! ok, zo te zien gaat het nie om de bijhorende foto's  te uploaden dus ist nog efkes zonder foto's omdak ze eerst kleiner moe maken ofzo. ze volgen zo vlug mogelijk!!

    17-09-2011, 00:00 Geschreven door Janton De Peuter aka chanton dè petoewer (op z'n peruviaans :p)  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (10 Stemmen)
    16-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aankomstkamp in Lima
    Nadat de AFS-vrijwilligers gecheckt hadden of iedereen aanwezig was (het grootste deel Belgen en Duitsers) konden we op de ''bus'' stappen (aftands kippenhok zou een betere omschrijving zijn). Deze rammelkar had toevallig ook maar opberg ruimte voor 6 valiezen... wetende dat wij met 44 deelnemers waren en elk gemiddeld 30 kilo baggage in totaal (valies + rugzak) meehadden was dat dus nie echt veel plaats Confused gevolg, de valiezen gewoon allemaal in het gangpad en op de zetels Laughing leuk en hilarisch in het begin maar na 3 uur rijden komt ge er wel geradbraakt uit Mad maar ja, aangekomen in San Isidro nog vlug en lekker gegeten en enkele richtlijnen gekregen mr daarna eindelijk in ons bedde kunnen kruipen Smile 
    De volgende dag verder kennisgemaakt met alle belgen en voor het eerst kennisgemaakt me het peruaans ontbijt (gene vetten btw)... het middag- en avondmaal daarentegen waren wel echt lekker! Ook het beschikbare zwembad was supergeschikt om mijn onderwaterbehuizing voor mijn camera te testen Very Happy op een gegeven moment zijn we ook gewoon allemaal op straat gaan meedansen me de dansles van een lokaal schooltje en in de namiddag gevoetbald met de jongens van dat schooltje tijdens hun sportles! verder nog enkele officiele zaakskes moeten invullen voor de regeling van de visas e.d. De volgende dag dan groepsfoto's gemaakt met alle andere nationaliteiten die ondertussen waren toegekomen (Belgen, Duitsers, Thaien, Amerikanen, Fransen, Ijslanders, Oostenrijkers,...) en tegen de namiddag vertrokken naaaaaaaaaaar TUMBES!

    16-09-2011, 00:00 Geschreven door Janton De Peuter aka chanton dè petoewer (op z'n peruviaans :p)  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen)
    15-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vertrek en reis naar Lima
    Hola amigos!
    Eindelijk is het zover, ik ben in Peru! Donderdag 8 september was D-day voor mij, het vertrek en dus ook afscheid van een groot deel van mijn naaste familie. 's Morgens vroeg opgestaan en zonder het goed en wel te beseffen mijn (veel te zware, met chocolade gevulde) valies ingeladen en vertrokken naar Zaventem. Daar nog eventjes tijd gehad om snel ne warme choco en muffin te eten maar het moeilijke moment van afscheid nemen kwam akelig dichtbij Confused En de nerveuze AFS-vrijwilligers maakten er alles niet bepaald gemakkelijker op.. Ik moet echter toegeven dat ik het op de moment zelf maar moeilijk kreeg als ik mijn zus zag wenen, iets wat de meeste mensen die haar goed kennen niet meteen van haar zouden verwachten (ikzelf was waarschijnlijk nog het meest verrast). Maar al bij al bleef het wrange gevoel bij mij redelijk achterwege, grotendeels veroorzaakt door mijn onbesef van het aanstaande jaar. Ik voelde me meer iemand die voor maximum een maand op vakantie vertrok...
    Eenmaal de douane gepasseerd startte het kennismaken met alle deelnemers en dit bleek enorm mee te vallen! (de overvloed van Antwerpse en Limburgse accenten niet meegerekend Smile) We stonden er dan ook alleen voor vanaf we op het vliegtuig zaten richting madrid. Daar aangekomen was het even zoeken naar de juiste gate maar die werd gelukkig toch nog op tijd gevonden Razz Vooraleer op het vliegtuig te stappen nog snel een peperduur broodje (4 euro voor een broodje half zo groot als die in de panos: Taxfree noemen ze da dan Shocked) gegeten en dan op weg naar Lima! een nogal ongelukkige vlucht voor mij aangezien ik gedurende de welgeteld 12 uur geen minuut geslapen heb! Surprised Om de tijd te verdrijven hebben Tijl en ik ook eens geprobeerd om junglespeed te spelen en een keer te zenuwen maar dat werd niet geapprecieerd door de peruviaan die op de zetel voor ons probeerde te slapen Very Happy In de luchthaven van Lima was het ook even onze plan trekken maar eens we allemaal onze baggage verzameld hadden en de voedingswaren hierin door de douane hadden gesmokkeld stonden er ons gelukkig toch 2 mensen van AFS Peru op te wachten.

    15-09-2011, 00:00 Geschreven door Janton De Peuter aka chanton dè petoewer (op z'n peruviaans :p)  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    Over mijzelf
    Ik ben Janton De Peuter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Chanton Dè Petoewer.
    Ik ben een man en woon in Pampa Grande, Tumbes (Peru) en mijn beroep is Student.
    Ik ben geboren op 20/09/1993 en ben nu dus 30 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: Sport, Reizen, Muziek e.d. .

    Archief per week
  • 31/10-06/11 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek





    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs