Noorderveen is een typische detective: een
oude norse hoofdcommissaris en een intrigerende moord. Holberg, een oude man, wordt
vermoord teruggevonden in zijn huis in Noorderveen, een wijk in Reykjavik. Op het eerste zicht lijkt
hij een gewoon leven te hebben geleid, maar naarmate het onderzoek van de politie
vordert komen er ongure zaken aan het licht. Uiteindelijk blijkt dat hij een
verkrachter was. Enkele andere onverwachte gebeurtenissen die Erlendur, de oude
norse hoofdcommissaris, opduikt uit het verleden van de man houden het verhaal
interessant.
Jammer genoeg heb ik echter het gevoel
alsof er van dit boek al dertien in een dozijn zijn geschreven. Ik vind het
altijd fijn als een detective een beetje out of the box is. Een
onconventionele moord of onderzoeker, de mogelijkheden zijn eindeloos maar dit
boek houdt vast aan het doordeweekse ideaal van een detective. Het meest
memorabele van het hele boek vond ik dan nog de ð in de namen Auður en
Sigurður: een opvallende afwisseling in een anders nogal saai boek.
De schrijfstijl was ook vrij houterig. Het
boek bevat veel korte pingpong conversaties waarin vaak extra om bevestiging
wordt gevraagd. In één gesprek zijn er
op vier antwoorden drie die slechts bestaan uit één woord: wat, ja en nee. Bovendien heeft één van de inspecteurs een
irritante dubbele naam die mij elke keer ergerde als ik hem tegen kwam. Zeg nu
zelf, Sigurður Óli is toch veel te lang om aangenaam te kunnen lezen! Ik
begrijp ook niet wat de geschiedenis over de bruid die weggelopen was op haar
eigen huwelijk bijdroeg aan het verhaal. Er werd amper aandacht aan besteed en
wanneer het dan toch ter sprake kwam moest ik elke keer nadenken wat er ook al
weer gebeurd was. En komaan, we weten van twee vrouwen die Holberg verkracht heeft af en wat blijkt? Ze zijn beidden zwanger van hem geworden. Hoe onrealistisch is
dat?
Om toch op een positieve noot te eindigen:
ik kon de manier waarop gesproken werd over de problemen die iemand die
verkracht werd moet overkomen wel appreciëren. Vertel je het aan de mensen in je
omgeving? Ga je aangifte doen bij de politie? Wat als niemand je gelooft?
Conclusie: lees dit boek alleen als je
houdt van een traditionele detective en een eerder droge schrijfstijl!
Dinsdag brachten we een bezoek aan een hogeschool en een universiteit. We volgden 3 lessen. Mijn keuzes waren: Chinees/Duits, verbintenisrecht en wiskunde. Hieronder staan de interessantste uitspraken.
Chinees/Duits
Cross talk: Chinese stand-up comedy
Als wij aan een stand-up comedian denken, denken we aan een man of vrouw die alleen op het podium staat. In China neemt comedy een andere vorm aan. Daar is cross talking de traditionele vorm van stand-up comedy. Dit houdt in dat er één of meerdere mensen, meestal twee, een komisch gesprek met elkaar voeren. Dit kan gaan over politiek of over een gebeurtenis maar het kan ook gewoon een opsomming van verschillende soorten eten zijn.
De les Duits ging over woordvolgorde. De les was redelijk goed te volgen, ook al was ze in het Duits, maar echt boeiend vond ik het niet.
Verbintenisrecht
Vroeger had een rechter slechts één bevoegdheid op het vlak van verbintenisrecht, nu heeft hij er drie.
Als je een contract ondertekent, is dit bindend. Vroeger mocht een rechter hier niets aan veranderen. Hij mocht bij onduidelijkheden het contract eventueel interpreteren om zo duidelijkheid te scheppen. Langzaamaan heeft er echter een evolutie in ons rechtssysteem plaatsgevonden. Een rechter mag nu ook een contract aanvullen, als de partijen die het contract ondertekenden zich in een situatie bevinden die niet in het contract beschreven staat. Je kunt nooit aan alle mogelijke uitkomsten denken en soms zijn er dingen die partijen liefst niet bespreken bij het afsluiten van een contract. Een derde bevoegdheid die een rechter gekregen heeft is het matigen van een contract. De rechter kan op deze manier grenzen trekken als hij vindt dat een schuldeiser te veeleisend is.
Wiskunde
Een OGIS is een overal gedefinieerde samenstellingswet
Een voorbeeld hiervan is de optelling in de natuurlijke getallen. Deze optelling heeft overal een afbeelding. Concreet wil dit zeggen dat als je twee natuurlijke getallen optelt, de uitkomst opnieuw een natuurlijk getal is. Ik vond dit interessant omdat dit een veralgemening is van de wiskunde die je krijgt in het eerste middelbaar. Aangezien het een les voor toekomstige leerkrachten was, klinkt het ook logisch dat zij de leerstof die gegeven wordt in het middelbaar verder uitdiepen zodat ze het later ook beter kunnen geven.
ka2ring Jana Deschepper
