Je mama gaf je een kus! Tot vanavond lieve Jesse.. Je gaf je mama een knuffel en wist van niet beter dat je die avond aan de poort op haar zou wachten..Je dacht aan je mama ze was in je gedachten. Je tekening was af en je wou nog even achter stiftjes in de andere klas.. Je wist het niet dat die man daar was!! De juffen hadden me in de gaten , maar plots gebeurde er iets in de klas.. Waardoor ik uit het oog verloren was!! Want die man die zag je .. En deed wat niet mag! Wat niet kan! En wat niemand begrijpt want zoiets ... Kan alleen een mens met een hart van steen!! Want een normaal mens kan dit niet!
Mama het spijt me , maar vanavond ben ik er niet.. Ik kan niet wachten aan de poort , want die man die deed iets wat niet hoort.
Hallo , Ik ben Jamie. Zestien jaar. En ja zoals je al gaat denken. Ik ga graag uit met vrienden en dans me graag moe.
Ik volg op school de richting Kantoor-Verkoop. En naast uitgaan , babysitten en graag thuis zijn..Heb ik ook nog een andere Hobby. Namelijk Dichten. Ik ben beginnen dichten rond mijn twaalf. Eigen gedichten , met eigen gevoel, eigen emotie. Sommige gaan over mijn eigen gevoelens en andere dan weer over iets die in het nieuws is gekomen waar ik door een gedicht , mijn eigen menig geef of reactie op dat nieuwsbericht.
Ik wil mijn gedichten delen met andere mensen , die dit eventueel in een werk voor school of voor eigen gebruik "nemen". Want ik dicht graag. En meer en meer.
Zoek je een gedichtje en zit het er niet bij ? Je mag me altijd contacteren, ik maak er wel eentje.
Ik wil wel nog 1 iets zeggen. Ze zijn ZELFGESCHREVEN x
Zo wit Zo Puur. Allemaal kleine kleine stukjes natuur. Ze duwen en trekken maar in het rond. Uiteindelijk belanden ze één voor één toch op de grond. Buiten is het koud. Maar de vlokjes zacht. Onze natuur. Als je kijkt , toch een pracht.
Tegenslag Iedereen kent het. Dé een wat meer. Mààr hou niet op met vechten. Ga terug , en vecht ! Nog Méér.
Want mensen staan achter Jé. Mààr dat besef je soms niet. Lààt maar rollen die tranen. Toon je verdriet. Want het met jezelf verwerken duurt lang. Mààr soms verkies je stilzwijgen. Want Jé bent zo bang.
