Het is weer "the day after".... De stilte in huis is oorverdovend en ik mis de vele "goedemorgens" en de vrolijke of minder gemotiveerde "ochtendmensen". De zon is wel weer van de partij en dat is een troost.
Ik hou er nog aan enkele mensen te bedanken: Coördinator Jimmy deed een fantastische job! Alles was zo minutieus voorbereid en in orde! Petje af! Zijn teams waren goed aangestuurd en zijn grote hart maakt hem geliefd bij elke j@SSper. De monitoren waren TOP! Enkele routinées en enkele nieuwe vulden elkaar perfect aan en de verstandhouding was prima. Zelfs met één gewonde moni liep alles van een leien dakje. Aan tafel werden haar boterhammetjes met liefde klaargemaakt door een medemoni! En de kids waren heel bezorgd om haar! Petje af dat ze er toch was! De op de laatste knip ingesprongen "nieuwe aanwinstmoni" Emma was ook heel snel geïntegreerd. Het feit dat er drie mannen en drie vrouwen moni waren, was een goede zaak voor onze kids! Jens, Rani, Rani, Marine, Emma, Thomas en Jimmy, prachtmensen van de eerste klas! En Hilde en Annick, prachtvriendinnen en zorgmama's buiten categorie!
De activiteiten waren leuk en erg gesmaakt bij bijna iedereen. Het feit dat er nooit gedwongen wordt om mee te doen, maakt dat de kids zich vrij voelen om al dan niet actief deel te nemen. Die momenten zijn dan soms moeilijk in te vullen met iets anders, maar een spelletje of een gedeeld moment met een andere j@SSper kunnen veel doen. Thijs had weer zijn eigen spel gemaakt en het zag er weer piekfijn uit! Samen met Lars en nog iemand (dat geheugen?!) speelden ze en grapten ze met elkaar. De twee parallelgroepen werkten prima en zorgden voor rust en duidelijkheid!
Onze drie meisjes vonden het goed met elkaar! Jolien en Félice doken samen met enkele andere durvers als eerste het water van de koude Semois in! Ze lieten zich zeker alle drie niet kennen als het zwakke geslacht!!! Mayté was onze sprekend "hoe laat is het?"klok die met een grap en een grol een plezante noot bracht!
Daan en Bram, mijn vroegere "kleine" leerlingen, zijn me ondertussen, net als Hervé, ferm boven het hoofd gegroeid! Fijne kerels die als gedistingeerde mannen heel galant en bekwaam alles voor je doen! Liam, die als "zevendejaars", samen met Samuel, de Knapzak als volleerde kenners als "hun" terrein bewaken. Ernest, die samen met Liam, alles doet voor iedereen! Elke dag hebben zij, zonder vragen, de tafels voor iedereen gedekt! Elwin en Seppe, die samen met Remi en Hervé een tafel deelden waar het gesprek zelden stil viel. Mannen die zo gegroeid zijn in hun doen en laten! Fijne kerels die zichtbaar genoten van het samenzijn en de rust tussen de uitdagingen. De tafel van Lars VDP en Thijs en Daan en Bram kreeg af en toe een verbaasde blik van onze kanten. Het niveau van de gesprekken lag daar superhoog! Zo fijn dat ze elkaar zo begrijpen en aanvullen! Arno en Samuel zijn twee echte vrienden die elkaar begrijpen zonder woorden! Nadat Arno door de file de trein voor zijn neus had zien wegrijden, werden de twee gescheiden de eerste dag. Bij aankomst echter vonden ze elkaar direct terug en het was weer koekenbak! Trouwens, bedankt Arno voor al je hulp bij het klaarzetten voor de anderen! Liam en Ernest zijn onze "trekkers". Ernest is voor alles te vinden en Liam heeft een onverbeterlijke humor! Samen zijn ze fantastisch! Samen "stronten" met hen was dan ook een heel ontspannende bezigheid, wel wat gevaarlijk voor kleine pinkjes.... Lars G is onze wereldkenner! Hij vertelde weer honderduit over verre streken en leuke reizen!
Zoals je kan lezen liep alles heel gemoedelijk en vlot! Daarbij wil ik zeker ook Virginie en haar man niet vergeten! We worden in de Knapzak danig in de watten gelegd! De service is vriendelijk en Virginie komt aan onze wensen tegemoet, vaak zonder vragen! Verhongeren kan je daar zeker niet en elke wens mag uitgesproken worden.De kamers waren ook weer top als altijd! Maar dit jaar viel het op dat de Knapzak steeds gezelliger ingericht is!
j@SSper groeit! Niet alleen in de leeftijd van zijn deelnemers, maar ook in aantal en in intenties! Het was geen gewoon "kamp" meer, maar een assertiviteitscursus voor jongeren met hetzelfde extraatje en ze zijn allen geslaagd! De zelfredzaamheid van de jongens en meisjes is zo merkbaar gestegen! De treinreis kostte hen wel wat extra prikkels, maar ze hebben het met glans doorstaan! Ook in hun kunnen en kennen zijn ze weer gegroeid! De rust die ze dan ook toonden, was een bodem voor nieuwe uitdagingen, netjes gestructureerd in tijd en ruimte, maar met glans doorstaan!
Er is een band gegroeid met elk van hen en met jullie, de ouders, die ons laat zien dat we goed bezig zijn en dat doet deugd! De batterijtjes bij ons zijn weer geladen en hopelijk die van jullie even ontladen!
Bedankt iedereen die van j@SSper mee een succes maakte! Het is een verrijking!
Vandaag werd de laatste volledige dag ingezet! Dag 3 werd dan ook een top dag! Van binnen de minuut tot dansen op de" dame tu cosita"
Nu zullen jullie zich wel afvragen wat deze activiteiten allemaal inhouden. Laten we beginnen met het begin; binnen de minuut. Hier werden ze op de proef gesteld om opdrachten te volbrengen binnen 1 minuut. Even een voorbeeld van een opdracht: ze moesten 39 bekers stapelen in piramidevorm en vervolgens ook weer afbreken en dit alles binnen de minuut. Ja hoor dit deden ze fantastisch goed!
Om de laatste dag een extraatje te geven mochten ze op vrijwillige basis, onder begeleiding natuurlijk, naar het stadje. Een zonnige wandeling en even buiten De Knapzak deed dan ook geweldig veel deugd voor de gasten. Een aantal kozen ervoor om in de Knapzak te blijven voor wat extra vrij spel.
's Middags kregen ze nog even de tijd om te ontspannen met de multimedia. Daarna vlogen we erin met een uitdagende escape room. Aan de hand van tips, begeleiding van een moni & de slimme koppen hebben ze zich kunnen bevrijden!
Om het hoofd koel te houden, was een frisse duik in de Semois meer dan welkom.
Vervolgens hebben we de dag in schoonheid afgesloten met een leuke, actieve quiz. Deze quiz hield doe-vragen, muziekvragen & kennisvragen. Ze hebben zich gesmeten en met een lachend gezichtje hun bed in gekropen.
Nagenietend van een heerlijk ontbijt met pannenkoeken, startten we met onze eerste activiteit. De j@sspers ontpopten zich tot professionele dieven in de museumroof. Het gebouw werd omgebouwd tot een museum, waar ze de museumstukken moesten stelen zonder getikt te worden door de bewakers. Na veel geloop en getik hadden ze alle stukken kunnen bemachtigen.
Na de inspanning volgde ontspanning!! Het zonnetje zorgde ervoor dat een wandelingetje naar het stadje erg aangenaam verliep. Daar kregen ze wat vrije tijd en konden ze zelf wat rondlopen en natuurlijk een chipje en een drankje kopen in Delhaize.
Als middagmaal kregen we lekkere hotdogs.
In de namiddag gingen we met team Thomas paardrijden. Iedereen heeft echt super zijn best gedaan. Thijs kreeg zelf de nieuwe job als paardenbegeleider. We hadden ook het geluk dat we door het mooie weer de kans kregen om buiten op de piste te rijden.
Daarna namen nog enkele heldhaftigen een duik in de Semois en het mag gezegd zijn: Koud was het zeker!
Als laatste avondmaal kregen we balletjes in tomatensaus met puree. Iedereen at zijn buikje vol en daarna volgden de film voor ons team.
Jammergenoeg wou de wifi niet meewerken (zoals we hier wel gewend zijn), waardoor we de film niet volledig konden bekijken. Maar dat werd gecompenseerd met een extra multimediamomentje!
Het wordt tijd om onder de wol te kruipen en nog een laatste keer slaapwel te zeggen tegen de j@sppers!!
Slaapwel en tot morgen wanneer jullie jullie j@sspers terugzien!!
Vandaag begon de dag voor onze toppers om 7.45h. Met behulp van het zonnetje en 2 goedlachse moni's werden ze wakker gemaakt. Een uitgebreid ontbijt vulde de buikjes om er tegen aan te kunnen! In de ochtend kropen ze in de rol van echte dieven in het museum De Knapzak. Hun doel was om 26 museumstukken te stelen en in veiligheid te brengen, want er lagen kapers op de kust. De rol van dieven hebben ze perfect vervuld, ze zouden wel experts kunnen zijn.
Na de krokante en heerlijke croque monsieurs werd de middag ingezet met de paarden. Het verzorgen, zadelen, het paardrijden en afzadelen mochten gasten zelf doen onder begeleiding van echte kenners ter plaatse. Dit deden ze stuk voor stuk fantastisch!
Eenmaal terug in De Knapzak, welverdiende rust! Een frisse douche en tijd voor multimedia.
Om de avond goed in te zetten, werd er gesmuld van heerlijke frietjes met kip en appelmoes. De avond werd in schoonheid en rust afgesloten met de film: Madagascar 3.
Na deze paardenleuke dag, was het snel rustig en lagen ze snel in dromenland. Slaapwel!
Vele groetjes in het af en toe zonnige Bohan, team Marine & Rani
Vandaag begon de dag voor onze toppers om 7.45h. Met behulp van het zonnetje en 2 goedlachse moni's werden ze wakker gemaakt. Een uitgebreid ontbijt vulde de buikjes om er tegen aan te kunnen! In de ochtend kropen ze in de rol van echte dieven in het museum De Knapzak. Hun doel was om 26 museumstukken te stelen en in veiligheid te brengen, want er lagen kapers op de kust. De rol van dieven hebben ze perfect vervuld, ze zouden wel experts kunnen zijn.
Na de krokante en heerlijke croque monsieurs werd de middag ingezet met de paarden. Het verzorgen, zadelen, het paardrijden en afzadelen mochten gasten zelf doen onder begeleiding van echte kenners ter plaatse. Dit deden ze stuk voor stuk fantastisch!
Eenmaal terug in De Knapzak, welverdiende rust! Een frisse douche en tijd voor multimedia.
Om de avond goed in te zetten, werd er gesmuld van heerlijke frietjes met kip en appelmoes. De avond werd in schoonheid en rust afgesloten met de film: Madagascar 3.
Na deze paardenleuke dag, was het snel rustig en lagen ze snel in dromenland. Slaapwel!
Vele groetjes in het af en toe zonnige Bohan, team Marine & Rani
Door de mooie lentezon konden we onze eerste activiteit in de prachtige natuur van Bohan starten. Zo werd het niet 'binnen de minuut', maar 'buiten de minuut'. Enkele vele spelletjes kleurden onze dag, zoals het sorteren van m&m's, het omhoog houden van kleurrijke opgeblazen met eigen geademde ballonnen,...
Weetje: Deze tekst werd samengesteld onder muzikale ondersteuning van Jimmy Frey met Saragosa!
Alle j@sspers van Team Thomas hebben de opdrachten met succes volbracht.
Het middagmaal was een beetje droog, maar uiteindelijk hebben we ons toch gevuld met croque monsieur.
In de namiddag stonden de j@sspers voor een grote uitdaging. Ze werden met 4 opgesloten in een kamer waar er allerlei uitdagingen, raadsels, kluisjes verstopt zaten, die ze moesten zoeken en oplossen. Aan de hand van verschillende tips raakten beide teams binnen het uur buiten.
Nadien was het tijd voor wat rust met een vieruurtje en vrij spel.
Daarna werden ze echte survivalhelden in Expeditie Robinson, waar ze opdrachten moesten volbrengen om punten te verzamelen. Teamwork was hier één van de hoofddoelen. Door samen te werken hebben ze grotendeels van de opdrachten tot een goed einde gebracht.
Na deze vermoeiende namiddag mochten we ons voetjes onder tafel schuiven voor lekkere frietjes met kip en appelmoes. De porties frietjes werden in grote hoeveelheid aangevoerd en al onze j@sspers aten hun buikje rond
Dan werd het even tijd voor een multimediamomentje
Uitgerust werden ze 's avonds verwacht voor een quiz 'Is er Wifi in Bohan?3.0'
En ja hoor, de wifi werkt nog steeds niet.
Doorheen de quiz kregen ze 3 vragenrondes, muziekrondes en fotorondes. De vragen werden vakkundig opgelost, tijdens de muziekrondes werd er luidskeels meegezongen en de beste dansmoves bovengehaald en tijdens de fotorondes liepen ze voor hun leven om als eerste de kegel te bemachtigen. Het team van Ernest, Liam en Thijs won uiteindelijk, maar met slechts een verschil van 2 punten. Het was fijn dat iedereen zo enthousiast meedeed.
Nu is het tijd om te gaan slapen! De oogjes vallen toe en de meesten zijn al in dromenland!
Slaapwel en tot morgen voor onze laatste dag in Bohan!
Na de lange treinrit en busrit doorheen heel Vlaanderen en Wallonië zijn we uiteindelijk gearriveerd in ons nestje in Bohan.
Onze lunch hadden we al genuttigd op de trein, maar toch hebben we bij aankomst nog gesmuld van een vieruurtje.
Om toch wat beweging in onze ledematen te krijgen, was er nog een sportactiviteit gepland. We startten met een potje baseball waar Thijs, Liam en Ernest hun kunsten konden showen, maar tijdens het kubbspel toonden ook Samuel, Arno, Bram en Daan wat ze in hun mars hadden.
Maar alles werd in evenwicht getrokken met een ouderwetse wedstrijd touwtrekken.
Na deze goedgevulde intensieve training was het tijd voor wat rust en vrij spel. Zoals elk jaar werden de katapulten weer bovengehaald om de steentjes van de ene kant van de Semois naar de andere kant te katapulteren.
Daarna was het tijd om ons heerlijk avondmaal te nuttigen, namelijk LASAGNE!!!!
Goedgevuld werden de j@sspers gedropt in 'the middle of nowhere'!!
Door de opdrachten goed te volbrengen, konden ze de juiste richting bepalen langs waar ze moesten gaan. Maar door het donker waren we wat verkeerd gelopen, waardoor we vroeger dan verwacht bij de eindbestemming waren. Daar kregen ze wel nog een heus raadsel voorgeschoteld dat ze jammer genoeg niet hebben kunnen oplossen, maar er komen nog dagen om het te proberen.
Terug goed en wel thuisgekomen nadat taxi Hilde en Annick ons kwamen oppikken, kropen we allemaal in ons bed. De meeste vielen als een blok in slaap en zelf de multimedia werd met gemak afgegeven.
Vandaag een leuk gevulde dag! De dag begon vandaag met de treinreis richting Bohan. Eenmaal in Gedine na de treinreis, wachten op het busje die ons ging voeren naar De Knapzak. Eenmaal in de Knapzak, gezellig installeren in de kamers. Vervolgens smullen van het vieruurtje was geen probleem. Na het smullen vlogen we erin, het kopiëren van een raster was een uitdaging. Die uitdaging namen ze dan ook met beide handen en smeten zich volledig. Het raster kopiëren terwijl er 2 moni's rondliepen, die het hen extra moeilijk maakten, was een addertje onder het gras. Na het vele ontwijken van ballen en het onthouden van het raster, was het avondeten meer dan welkom. Ja hoor, van de lasagne smulden ze ook! Toen de heerlijke lasagne verteerd was, werden ze gedropt in "the middle of nowhere". De weg terug vinden naar De Knapzak was de volgende uitdaging die hen werd voorgeschoteld. De weg terug vinden liep niet van een leien dakje, wat ook normaal is na zo'n een reuze dag! Veilig en wel thuis, was hun bedje meer dan verdiend.
