Toch bijzonder jammer dat op de vele nieuwssites en ook in Dialoog van de laatste dagen zoveel afbrekende kritiek naar voren komt wat de prestaties van de nationale ploeg betreft in de recente oefenwedstrijden. Het was een verademing om in Dialoog van vandaag (vrijdag 22 november) eens een stukje met interessante opbouwende kritiek te lezen van lezer Eddy Vandervorst uit Dilbeek.
Het kleine België heeft zich na een geslaagde voorronde gesplaatst voor het wereldkampioenschap in Brazilië, samen met 31 andere landen. Waarom nu gaan beweren dat wij daar in Zuid-Amerika helemaal niets te zoeken hebben ? Net als heel wat andere naties hebben ook wij kans om die eerste ronde te overleven. Ja, het is een feit dat er daarna nu eenmaal 16 ploegen (de helft dus !) al terug naar huis moeten. Maar ... daar zullen allicht ook al gereputeerde voetballanden bijhoren. Een toernooi is altijd iets speciaals en meer dan eens stijgen underdogs of subtoppers boven zichzelf uit. Die achtste finales halen zou op zichzelf al een enorm succes zijn, en waarom zou dat niet tot de mogelijkheden behoren ? Daarna volgt het 'knock-outsysteem allicht. De verliezers gaan er dan onherroepelijk direct uit. Ook hier heeft het verleden al voor heel wat verrassingen gezorgd.
Intriest vind ik de opmerking van een lezer dat wij het vorig WK en EK niet gehaald hebben door de blunders van Vincent Kompany en Daniël Van Buyten. Hoe kan je nu zo negatief ingesteld zijn. Dat wij nu gekwalificeerd zijn voor het WK, daar heeft Vincent Kompany (die hopelijk na zijn blessureleed snel weer aan de slag kan) een heel groot aandeel in. Lezer gaat bovendien compleet voorbij aan het feit dat Daniël Van Buyten, die al jaren meedraait in de Duitse competitie, de meeste doelpunten heeft gemaakt voor de Rode Duivels. Alle fouten in de schoenen schuiven van de verdedigers vind ik toch wel heel kort door de bocht. Een voorspeler die een slechte wedstrijd speelt, maar de winning goal scoort, die wordt als een held opgevoerd. De keepers en/of de verdedigers hebben meestal de boter gegeten als het eens slecht afloopt.
Ook wordt voortdurend gezinspeeld op het 'feit' dat we in een zwakke poule hebben gespeeld. Dat is een nogal uit de lucht gegrepen bewering, vind ik, Ten eerste bestaan in het hedendaagse voetbal geen 'zwakke poules' meer en zijn de ploegen waar je overheen kan walsen op de vingers van één hand te tellen. Ten tweede worden de ex-Balkanstaten door elk voetballand gevreesd. Is het trouwens niet Kroatië dat Spanje in het voorbije EK het vuur aan de schenen heeft gelegd, terwijl datzelfde Spanje die andere grote voetbalnatie Italië met 'droge' 4-0 cijfers versloeg in de finale ?
Alles is zo relatief en onvoorspelbaar. Dat is toch ook het mooie aan de sport ! Jammer dat in de profsport heden ten dage zoveel draait om heel veel, veel te veel geld. Een keerzijde van de medaille waarop vaak terecht kritiek wordt geuit.
Hier heb ik één positieve bedenking bij. Een aantal topsporters, niet alleen uit de voetbalwereld, zet zich tijdens en na de carrière in voor goede doelen, voor de strijd tegen armoede, voor onderwijs voor iedereen, enz. Een druppel op een hete plaat, maar veel druppels maken ook een emmer vol, hé ! Hun initiatieven (Vincent Kompany en Kim Gevaert voor SOS Kinderdorpen bvb) hebben absoluut al vruchten afgeworpen.
Om terug te komen op de resultaten van de Rode Duivels : We hebben nu twee oefenwedstrijden gespeeld tegen sterke teams. Daar hoort Japan ook bij. Dit Japan is niet meer te vergelijken met de ploeg die pakweg een vier- à vijftal WK's geleden voor het eerst deelnam. Velen onder hen zijn nu ook aan de slag in Europese teams. Bij de Rode Duivels werden heel wat verschuivingen doorgevoerd en ... dat moeten we toegeven mist de ploeg kapitein en 'regisseur' Vincent Kompany. Maar is het niet de bedoeling van oefenmatchen om een en ander uit te testen en pijnpunten bloot te leggen ? En ja, die zijn er, net zoals die er in de meeste ploegen wel zullen zijn. Is het dan per se nodig om de ploeg bij verlies direct de grond in te boren ? De tijd is rijp om aan 'opbouwende kritiek' te doen, zoals lezer Eddy Vandervorst in zijn reacties.
"Wat kunnen we daar gaan doen in Brazilië ?" werpen sommigen op. Misschien zijn zij vergeten dat ons piepkleine landje ooit wereldkampioen Argentinië in de openingswedstrijd van een WK in Spanje met 1-0 heeft verslagen. Die beelden, de euforie volgend daarop, ik zie het nog voor mij ... en hoor de commentaar van de betreurde voetbalcommentator Rik De Saedeleer. Kijken de criticasters naast de mooie prestatie van België tegen topper Brazilië in een later toernooi ? Toen werd een doelpunt van Marc Wilmots (huidige coach) onterecht afgekeurd ! En hebben we in een recenter verleden niet onverdiend verloren tegen Duitsland in de aanloop naar het voorbije EK ? Een toernooiploeg bij uitstek ! Voetbalkenners waren het er toen over eens dat wij die wedstrijd hadden kunnen winnen.
We zijn gekwalificeerd voor het WK en net als heel wat andere landen maken wij kans om het een ronde verder te schoppen. We hebben een jonge ploeg die nog veel kan/moet groeien, maar de mogelijkheden zijn er. Een aantal resultaten heeft dat trouwens bewezen. Ze hebben nu 'gefaald' in hun oefenwedstrijden, akkoord ... maar al doende leer je toch, niet !?
Ik zou willen eindigen met "Go for it, Red Devils" ... met een positieve noot dus.
Heb ik dat nu goed gehoord dat er in Nederland luide stemmen opgaan om de 'zwarte pieten' te 'transformeren' ? Dat had ik nu, eerlijk gezegd, nooit gedacht ... dat de 'zwarte pieten' ooit aanstootgevend zouden worden. Zitten er dan zoveel 'zeurpieten' bij onze noorderburen ? Stel je voor dat er straks iemand uit de Lage Landen plots met het voorstel komt dat klazen geen mannen met baarden mogen zijn ... wegens te angstaanjagend ;-) !
Zou het behouden van een klein beetje traditie, het inspelen op de droomwereld van het kind, zoveel 'pijn' doen ... of je nu al dan niet een ongelovige thomas bent ? En moet je hier echt racisme bij gaan sleuren ?
Ik vind het veel belangrijker dat geen kinderen worden uitgesloten, en in hun piepjonge leventje eens enkele geschenken krijgen. Geen overdaad, ùmaar voor ieder kind wat ! Dat vind ik pas een betere 'denkoefening' dan het geleuter door zeurpieten over zwarte pieten.
En dan nog zoiets ... wat moet een mens dan als je eens de zwarte piet toegespeeld krijgt ?
Het was dan ook een echte verademing toen ik in de zaterdagkrant het stukje van Ornelis : "De Sint bestaat, beste Prem", begon te lezen. In een schitterend cursiefje zet hij de Nederlander behoorlijk in zijn hemd. Het optreden van Prem Radhakishun in het Nederlandse programma "De Wereld Draait Door" kon je bezwaarlijk grappig noemen.
Ornelis eindigt zijn column op sublieme wijze : "Ik heb niets tegen roze, groene of zwarte pieten. Maar blauwe, oranje of bruine droomverpesters, zoals Prem, die mogen ze van mij in de zak van de Sint opsluiten. Want hij bestaat, beste kindjes ! De Sint bestaat!". Dat zwarte piet zwart ziet door het schouwkruipen en door al het roet, dat is Prem R. blijkbaar ontgaan.
We hebben echt geen behoefte aan muggenzifters à la Prem, die op een pathetische manier kwam brullen dat "het collectieve bedriegen van kinderen" schandalig was. Zoals Ornelis stelt is het eerder een schande dat hij voor vele kinderen één van hun mooiste fantasieverhalen heeft verbrod.
******************* SCAN :
Cursiefje van Ornelis in HLN van zaterdag 19 oktober : "De Sint bestaat, beste Prem !"
N.a.v. de uitzending van Telefacts en het feit dat pater Eric Dejaeger binnen een goeie maand terechstaat in Canada voor kindermisbruik en zedenschennis heb ik deze artikels terug bovengehaald.
1) Lezersbrief van 15 juli 2010 : *********************** n.a.v. de vraag tot arrestatie van pater Eric Dejaeger, die jarenlang als missionaris bij de Eskimo's leefde en er twee keer veroordeeld werd voor seksueel misbruik van kinderen. Voor hij in 1995 opnieuw moest verschijnen voor een Canadese rechter voor negen andere aanklachten, vluchtte hij met de hulp van de paters Oblaten naar ons land. Sindsdien loopt de veroordeelde pedofiel hier al 15 jaar ongestoord rond.
"De pater gaat nu in Blanden af en toe nog voor in de eucharistie en hij zetelde bij de verkiezingen van 13 juni nog als bijzitter" (Het Laatste Nieuws van woensdag 14 juli).
Pedofiele missionaris (gepubliceerd in Dialoog van donderdag 15 juli) : ***************************************** Canada vraagt de uitlevering van een 63-jarige pater die jarenlang bij de Eskimo's leefde en tot tweemaal toe werd veroordeeld voor seksueel misbruik van maar liefst negen kinderen (had schuldig gepleit hiervoor). Zullen nu ook deze feiten gerelativeerd worden en geminimaliseerd worden tot alweer een poging om de katholieke kerk in een slecht daglicht te stellen ? "Wir haben es nicht gewusst", dat kan dit keer niet als excuus gebruikt worden. Nog voor de Canadese justitie de kans kreeg hem voor nieuwe zedendelicten voor de rechter te brengen, kon hij het land ontvluchten ... mét de hulp van zijn orde. Moet er nog zand zijn? Volgende 'sancties' worden genomen. Ten eerste : Hij krijgt van de Brugse bisschop (hoe ironisch!) de job van coördinator voor de bedevaarten in Lourdes. Ten tweede : Hij gaat af en toe voor in de eucharistieviering. Ten derde : Hij geniet van een pensioen. En ten laatste : Hij leeft in een villa, bescheiden weliswaar, van de paters Oblaten. Wordt het een procedureslag tot Sint-Juttemis om de pater niet te moeten uitleveren?
-Volgende twee artikels bewijzen, gelukkig maar, van niet. ============================================================== 2) GVA.be : ***** Pedopriester opgepakt en opgesloten in illegalencentrum. 5 januari 2011
3) The Globe and Mail : ******* Priest returning to Inuit Community to face sex charges. 19 januari 2011 (The Globe and Mail is één van de belangrijkste Engelstalige kranten in Canada) *via Johan De Keyser (Facebook).
4) GVA.be : **** Bijkomende klachten tegen Eric Dejaeger. 25 januari 2011
DIT RECENTE ARTIKEL WERD BOVENAAN GEPLAATST ! +++++++++++++++
In de krant van zaterdag 14 september wordt gewag gemaakt van een incident met een goederentrein in Wetteren. De schade bleef, gelukkig maar, beperkt dankzij de machinist, die er in slaagde het vuur in de locomotief zelf te doven. "Er was nooit gevaar voor de omwonenden", meldt Infarabel. Nu begrijp ik wel dat men geen paniek wil zaaien na het treinongeval in mei van dit jaar, maar toch zou dit incident meer 'in the picture' mogen geplaatst worden, al was het alleen maar om de enorme risico's bij vervoer van gevaarlijke producten in de actualiteit te houden. Dat vervoer moet nu eenmaal gebeuren, daar kunnen we niet omheen, maar een betere en meer gecoördineerde spreiding dringt zich toch op, vind ik. Niet alleen wat het vervoer over het spoor betreft, ook te water en over de weg.
Vaak zijn bijvoorbeeld ongevallen met té grote tankers met een enorme hoeveelheid aan gevaarlijke (chemische) stoffen op zee de oorzaak geweest van milieurampen, waarvan de negatieve gevolgen tot op vandaag nog niet zijn uitgewerkt op de zeefauna en -flora. Het lijstje van dergelijke rampen is ondertussen schrikwekkend lang geworden. Ook op de weg hebben we in een heel nabij verleden ongevallen gehad met trucks die een té grote hoeveelheid aan gevaarlijke stoffen transporteerden.
Het treinongeval in Wetteren begin mei legde de vinger op de wonde wat het vervoer van chemische stoffen via de spoorweg betreft. En spoorwegen moeten nu eenmaal vaak doorheen de bebouwde kom van steden en gemeenten. Dat is onvermijdelijk.
Dat alles samen zou de nodige overheidsinstanties EN de bedrijven, waaronder uiteraard ook de multinationals, moeten aanzetten tot het nemen van een reeks initiatieven die het risico op ongevallen voor een niet onaanzienlijk deel kunnen indijken. En die mogelijkheden bestaan toch ! Zeker als de grote bedrijven bereid zijn voldoende water in hun wijn te doen EN de overheidsinstanties niet wegzinken in een administratieve rompslomp vooraleer iets daadwerkelijk kan gedaan worden.
Hier aan de spoorweg in Wetteren, waar ik woon (ongeveer een kilometer verwijderd van de treinramp op 4 mei), rijden dag en nacht nog steeds ellenlange goederentreinen voorbij. Daar wringt dus, volgens mij, het schoentje ! Vaak wil men 'time and money' besparen of winnen door te veel wagons met gevaarlijke stoffen ineens te vervoeren. Het moet allemaal zoveel mogelijk opbrengen in zo weinig mogelijk tijd !
Je kan volgende vergelijking maken. Net zoals de dag van vandaag arbeiders op vaak onverantwoorde wijze onder druk worden gezet wat arbeidsprestaties betreft, worden ook hier onverantwoorde grote ladingen gevaarlijke stoffen te snel en in te grote hoeveelheden vervoerd. Het moet opbrengen ... en liefst zoveel mogelijk !
Als men er niet in slaagt daar van af te stappen en de overheidsinstanties er niet in lukken de grote bedrijven te sensibiliseren hier iets aan te doen, dan kan je dergelijke rampen niet vermijden. Ongevallen kunnen altijd gebeuren, maar er kan heel veel gedaan worden om meer veiligheid te garanderen ... maar is de wil er ? Investeren in veiligheid brengt nu eenmaal niet meer kapitaal op, hé, ... integendeel ! Maar ja, het kapitaal aan de top van de piramide moet zo hoog mogelijk blijven, niet, ten koste van mens en milieu !
Even terzijde, krijgen grote bedrijven en multinationals geen subsidies ? Heeft men geen 'systeempjes' uitgedokterd opdat ze aanspraak zouden kunnen maken op belastingvermindering ? Wat druk ik mij hier eufemistisch uit !!! Waarom dat eens niet afhankelijk maken van de inzet die de grote bedrijven tonen (niet in woorden, maar in daden) voor de veiligheid van mens en milieu ?
Iets zal er in elk geval moeten gebeuren ... want ondanks de tragische gebeurtenissen blijven vandaag veel te grote transporten de onveilgheid in de hand werken. Wat morgen ?
Ook nu wil ik deze bijdrage afsluiten met de beroemde quote van Henry Ford :
"A business that makes nothing but money is a poor business" !
*******
SCAN :
Artikeltje in Het Laatste Nieuws van zaterdag 14 september.
In de eerste plaats wens ik alle leerkrachten en hun directies, leerlingen en studenten een aangename vakantie toe. Los van alle heisa die elk jaar opnieuw op bepaalde tijdstippen rond de onderwijswereld opduikt. Het is bijna een 'traditie' geworden.
Dat een praktische regeling op het einde van het schooljaar een belangrijk gegeven is, dat hoeft geen betoog. In de meeste scholen is er trouwens een 'gezonde' overgang gepland tussen het einde van de examens en het begin van de vakantie. Allerhande activiteiten en/of uitstappen vinden plaats en vormen een soort 'afsluiter' van het schooljaar.. Niet gemakkelijk om te organiseren, omdat niet altijd alle leerkrachten ter beschikking staan. Maar vergaderingen en deliberaties moeten nu eenmaal plaatsvinden ... en een leerkracht kan zich niet zomaar in stukjes verdelen, namelijk meedoen aan een activiteit of een uitstap begeleiden én terzelfdertijd op vergaderingen en deliberaties aanwezig zijn.
Een goeie oplossing kan altijd uitgewerkt worden, maar ik heb een hekel aan mensen die direct 'in de aanval gaan' om toch maar het beroep van leerkracht te minimaliseren ... met het gebruikelijke cliché over de vele vankantieperiodes natuurlijk.
Aan lezer Frans Vandenweghe uit Dadizele (reactie in Dialoog van woensdag 26 juni) zou ik willen voorstellen om eens een weekje het werk van een leerkracht over te nemen, het liefst in een paar 'overbevolkte' en moeilijkere groepen. Verder het verbeterwerk (de examens inbegrepen) voor zijn rekening te nemen, de vergaderingen bij te wonen en deel te nemen aan de buitenschoolse activiteiten. Die vinden veelal in de weekends plaats en eisen vaak heel wat voorbereidend werk. We hebben het dan nog niet over de voorbereidingen van de lessen en eventuele bijscholingen.
Wie voor het onderwijs kiest weet dat het er nu eenmaal allemaal bijhoort.
Het voorstel van lezer Frans Vandenweghe (zie SCAN) getuigt van een compleet gebrek aan waardering voor het beroep van leerkracht. "De leerkrachten kunnen de examens nakijken (NB. : Alsof verbeteren niet meer is dan dat!) de eerste week van juli. Een andere werknemer heeft ook geen twee weken met Kerstmis, een week in februari, twee weken met Pasen en twee maanden in de zomer". Lezer is de weekends vergeten en nog enkele feestdagen ... om even op zijn sarcasme in te gaan ! Dat er ook vergaderd en gedelibereerd moet worden, daar staat lezer blijkbaar niet bij stil. Evenmin bij het feit dat leerlingen en ouders wel graag de resultaten willen kennen, dat er moet kunnen gepraat en nagedacht worden over een studiekeuze. Daarvoor ga je toch niet over één dag ijs !
Ik denk dat het lezer hier alleen om doen is uit te halen naar hen die voor de klas staan en genieten van zoveel vakantie. Wel, beste lezer, de leerkrachten hebben die vakanties dik verdiend. U mag, zoals hierboven al gesteld, eens een weekje het werk in hun plaats doen. U zal snel een heel andere mening toegedaan zijn.
Al die heisa is niet nodig als in de school een practisch plan voor de 'activiteiten einde schooljaar' wordt uitgewerkt. Dat leerlingen wegblijven, zelfs als er activiteiten voorzien zijn, is een ander probleem. Net zoals spijbelen in de loop van het schooljaar dat ook is. Hier ligt in vele gevallen de oorzaak in de manier waarop met de jongeren wordt omgegaan thuis.
"Iedereen moet in deze zaak zijn steentje bijdragen", stelt lezer Guy Van de Steene uit Sint-Niklaas terecht. Ook de ouders !
Schiet dus niet zomaar op de leerkracht !
*****
+ SCANS (3) :
° Scan 1 : Tweede lezersbrief n.a.v. opmerkingen : "Juf Congé en Meester Vakantie". * klikken op "Openen".
° Scan 2 : Reacties in Dialoog van woensdag 26 juni.
° Scan 3 : Lezersbrief van Raf Vandenbergh uit Gent : "Niet vermoeid".
* Ingekorte versie in Dialoog van zaterdag 15 juni.
Hoe intriest om altijd op de kap te zitten van topsporters van eigen bodem. Is dat nu afgunst of gewoon onwil om eens iets positief te zeggen. Het in het belachelijke trekken van de terugkeer van Timmy Simons naar 'thuishaven' Club Brugge getuigt in elk geval niet van veel sportiviteit, laat staan voetbalkennis.
"Club Brugge zou de jeugd een kans geven." "Of dit een goed teken is naar jullie jeugdspelers toe, durf ik te betwijfelen." (Dialoog - HLN van vrijdag 14 juni).
Is het niet juist een speler met zoveel internationale ervaring die de jongeren kan motiveren.
Nee, lezer Egmont Deneve, Vanhove zou zich wel omdraaien in zijn graf omwille van het feit dat u de kwaliteiten van de 36-jarige international (hoeveel maal Rode Duivel ?) en de club in twijfel trekt. U lacht er een beetje mee in uw bijdrtage, maar deze profvoetballer kan nog steeds een meerwaarde betekenen voor elke ploeg in eerste klasse.
*****
SCANS (2) :
1° Reacties Dialoog van vrijdag 14 juni (2). 2° Eigen reactie in Dialoog van 15 juni : Ingekorte versie.
Wat doet het goed de reactie van Willem Vizee uit Tiel (Nederland) te lezen naar aanleiding van de overwinning van de Rode Duivels tegen Servië. "Hou vol, Duivels, en geef ons volgend jaar iets om van te genieten", schrijft lezer in Dialoog van maandag 10 juni. Wel, van zo'n sportieve reactie kan ik ook genieten ! Heel fijn ook dat de Nederlandse lezer verdediger en kapitein Vincent Kompany een snel herstel toewenst. Wat een verschil met reacties van bepaalde Belgische lezers voor wie de prestatie van het eigen talent altijd moet geminimaliseerd worden. Het lukt lezer Roger Brosius een klein beetje om positief te blijven. Een proficiat ... MAAR ... ! "De Belgen zullen nog veel boterhammetjes moeten eten om te kunnen wedijveren met de grootsten, waar ze zich al tussen waanden", luidt het. Eerst en vooral vergeet lezer het feit dat het grootste deel van de geselecteerden van onze nationale ploeg voor teams van wereldformaat speelt. Dat we een verdediger hebben die met zijn ploeg de Champions League heeft gewonnen (Daniël Van Buyten) ; dat we over een kapitein beschikken die een talent op wereldformaat mag genoemd worden ... en in de moeilijkste omstandigheden alles blijft geven voor zijn ploeg ! De sneer dat ze zich bij de grootsten wanen is onverdiend, want elke speler, de trainer zeker (bewijst het interview met Marc Wilmots) beseft dat ze met beide voeten op de grond moeten blijven. Geen enkele ploeg mag je onderschatten. Servië, Kroatië, en ook Schotland hebben op meerdere WK's en EK's hun kunnen al bewezen en menig wereldtopper het vuur aan de schenen gelegd.
Als je drie punten voorstaat op Kroatië, dat op het EK van 2012 Spanje (de Europese kampioen !) alle kleuren van de regenboog liet zien, dan ben je goed.
Bovendien zijn er in de sport nu eenmaal winnaars en verliezers. En underdogs die er in slagen mooie prestaties neer te zetten, kunnen een toernooi alleen maar meer kleur geven. Laten we dus maar duimen voor deze fijne nationale ploeg opdat ze de trip naar Brazilië zouden kunnen maken. Het zou dubbel en dik verdiend zijn ! Als onze noorderburen zich zo lovend uitlaten over onze Rode Duivels, awel, dat betekent toch wat, niet !
Go for it, Red Devils.
***************
SCANS (2) :
1) Lezersbrief van Willem Vizee (Tiel - Nederland). 2) Ingekorte versie van de eigen lezersbrief : Rode Duivels.
Lezersbrief : Kritiek op sportief talent ... alweer !
Lezersbrief : Kritiek op sportief talent ... alweer !
Tom Boonen, enige tijd geleden Sven Nys, Kim Clijsters, Tia Hellebaut, ... , met z'n allen hebben ze er moeten aan geloven. Nochtans hebben ze één voor een prestaties neergezet waar we trots kunnen op zijn. In België floreert nu eenmaal de Olympische discipline "Afbrekende kritiek". Opbouwende kritiek is uiteraard een pak moeilijker, want dat houdt in dat je met argumenten voor de dag moet komen. Het gaat er bepaalde mensen alleen om af te breken tout court en het liefst dan nog door op een kwetsende manier uit de hoek te komen of de prestaties in het belachelijke trekken. Meestal berust dat negativisme op een vorm van afgunst ten overstaan van mensen die het gemaakt hebben in de topsport en daar goed aan verdienen, of gewoon een aversie tegenover de persoon. In bepaalde gevallen, als een sportman of -vrouw in de fout is gegaan, dan zijn ze er als de kippen bij om de atleet de grond te boren. Bij een prachtprestatie van de atleten hoor je ze nooit ! Zijn die mensen dan allemaal zo perfect, vraag ik me dan wel eens af !
In Dialoog van donderdag 23 mei was Tom Boonen alweer eens aan de beurt. Pech echter voor lezer Eric Audenaert, want de 'kermiscoureur' (in zijn ogen) heeft zijn 'afbrekers' al twee dagen na elkaar (in de Ronde van België) flink lik op stuk gegeven. Geen overwinningen, maar twee knappe prestaties, waarvan één in heel slechte weersomstandigheden ; een wedstrijd die, ondanks alles, aan een hoog gemiddelde werd gereden. Knap, schrijf ik, als je weet wat de renner de voorbije maanden heeft meegemaakt !
Nog triestiger vind ik de commentaar van lezer François Claessens (ook in Dialoog) aan het adres van onze tennisdame Yanina Wickmayer : "Telkens ik een uitslag lees van Wickmayer doet mij dat denken aan het lied van Louis Neefs 'Annelies uit Sas-van-Gent'. Dat kind is er ook nooit geraakt." Als het dus maar even kan, dan liefst kwetsend uit de hoek komen. Dat familie, vrienden en kennissen dit mogelijks ook lezen is geen punt voor lezer. Geen probleem echter om de man terug te fluiten, maar ondertussen wordt het toch maar in Dialoog opgenomen.
We weten met z'n allen dat de prestaties en het talent van Kim Clysters en Justine Henin in lang niet zullen geëvenaard worden. Maar de jonge Yanina (ze is nog geen 24) heeft het toch al gemaakt in de tenniswereld, in tegenstelling tot wat lezer smalend wil doen uitschijnen. Je vraagt je dan af of deze mens wel beseft wat een topsportster er moet over hebben om op de 41'ste plaats te staan in de ranking. In januari stond de Lierse nog 20'ste. Yanina wisselt goeie en minder goeie wedstrijden met elkaar af, maar verdient het niet dat haar prestaties op zo'n denigrerende manier worden benaderd. Zo evident is dat allemaal niet om een plaats te bemachtigen in de top 100. De zoveelste sneer naar talent van eigen bodem, alweer onder het mom van grappig DENKEN te zijn. Plaatsvervangende schaamte voelde ik bij het lezen van de reactie van François Claessens uit Deurne. Misschien moet hij haar dat maar eens persoonlijk durven zeggen, dacht ik bij mezelf. Maar dat is iets wat 'PC-atleten' nu eenmaal niet durven. Kwetsend en scheldend uit de hoek komen via hun PC'tje, dat is nu eenmaal heel gemakkelijk (vandaar mijn favoriete bijnaam voor deze mensen).
Ik hoop in elk geval dat Yanina binnen de kortste keren de criticasters ook nog eens lik op stuk kan geven.
Als het woordje schoolvakantie of leerkracht valt, dan kan je er donder op zeggen dat direct iemand met het eeuwige cliché komt aandraven dat lezer Bart Vanherle uit Boutersem in Dialoog van maandag 6 mei als volgt verwoordt : "Telkens men de zomervakantie probeert te beperken voelen leerkrachten zich aangetast in hun privileges. Ze hebben in de loop van het jaar om de 'vijf voet' vakantie." Ook de reacties in de weekendkrant van 4 mei dienden niet onder te doen op vlak van negatieve uitlatingen. "Zes weken zal wel genoeg zijn om tot rust te komen, zeker ?" "Eens vastbenoemd vallen veel mensen in slaap en werken ze nog op halve kracht."
Je voelt zonder enige moeite aan in hoeverre deze lezers het beroep van leerkracht waarderen ;-) !
Onderwijsmensen zijn dat soort flauwe opmerkingen wel al zodanig gewoon dat ze meestal reageren met een kwinkslag. De beste verdediging trouwens tegen dat soort kortzichtige opmerkingen. De dag van vandaag beseffen echter meer en meer mensen wat de job allemaal inhoudt (velen hebben één of meerdere familieleden of kennissen in het onderwijs).
Koren op de molen van de negatievelingen is het voorstel de grote vakantie in te korten. Over dergelijk voorstel mag uiteraard een debat ontstaan, maar eerst en vooral zouden die lezers toch eens moeten beseffen dat de vakantie er in de eerste plaats is voor de leerlingen, voor de kinderen !
Eigenlijk vind ik het niet zo'n goed idee aan vakantieperiodes te beginnen sleutelen, en daar zijn heel wat uiteenlopende redenen voor :
Economische (horecasector), sociale factoren (vb. de reactie van een gescheiden ouder in Dialoog), pedagogische (kinderen kunnen die periode best gebruiken, zeker in een samenleving waar de druk alsmaar toeneemt).
Kinderen die zich vervelen tijdens een langere vakantieperiode, die zullen zich volgens mij evengoed vervelen na één week vakantie. Hier hangt uiteraard veel af van de ouders en de mogelijkheden die een kind krijgt om de vakantie zinvol en aangenaam door te brengen.
Het is natuurlijk een feit dat die grote vakantie bepaalde mensen nu eenmaal de ogen uitsteekt. Ik zou hen graag eens willen uitnodigen om één dag aan het werk te gaan in een kleuterklas met 20 kinderen, eens een dagje in het beroepsonderwijs les te geven of eens een opdracht over te nemen van een leerkracht die in twee of drie scholen werkt. Het zijn maar enkele voorbeelden !
Als je voor dit beroep kiest, dan moet je er die moeilijke situaties nu eenmaal bijnemen.
En daar hoor je nog veel meer bij te nemen : Naast de lesvoorbereidingen (de tijd dat je die een hele loopbaan kon gebruiken is al lang voorbij), komen nog de administratieve taken, de naschoolse activiteiten (die moeten voorbereid worden en vinden meestal plaats in weekends), vergaderingen, oudercontacten (heb nog de tijd meegemaakt dat het oudercontact plaatsvond op vrijdagavond én zaterdagmorgen) en bijscholingen. Voeg er ook nog eens de tijd aan toe die je na je lesuren besteedt aan het verbeteren en het opzoeken van nieuw lesmateriaal. En last but not least het feit dat de leerkracht zich de dag van vandaag voor alles en nog wat dient te verantwoorden. Maar je neemt het er allemaal bij, want je hebt voor dit beroep gekozen omdat je het graag doet. Maar je bent een 'klager' als je het durft op te werpen. Je hoort dan weer datzelfde cliché : "Jullie moeten klagen ... je hebt x maanden vakantie (vrijuit in te vullen voor de criticasters ;-) en je hebt maar x uur les per week en een lesuur is maar 50 minuten, ..." Einde discussie dan ! Je maakt je er dan ook best met een kwinkslag van af.
Ik wil hiermee geen enkel ander beroep onderschatten, maar alleen dat ballonnetje van bepaalde lezers doorprikken, dat typische 'hokjesdenken' waarbij mensen altijd direct een etiket opgekleefd krijgen door ... die beste stuurlui die aan wal staan, hé !
Als diegenen die maar al te graag het proces van de leerkracht maken als volwassenen geen waardering kunnen opbrengen voor de job van onderwijsmens, dan stel ik mij de vraag hoe hun kinderen en/of kleinkinderen dan tegenover dit beroep staan ?
Wees gerust, lezer Bart Vanherle e.a., leerkrachten weten ook wat werken is, en één feit is zeker : Je begint er best niet aan zonder een gezonde dosis idealisme.
Wat houdt die lezers tegen ? : "Go for the job and enjoy all those privileges !"
.Vervolg van de lezersbrief over de actie van de vrouwenbeweging Femen tegen aartsbisschop Léonard.
-niet gepubliceerd in Dialoog-
In Dialoog van vrijdag 26 april schrijft lezer Herman De Wulf uit Merchtem : "Waar het momenteel over gaat is dat de vrijzinnigheid in Europa een generatie heeft voortgebracht die geen eerbied heeft voor het christendom en de waarden die het sinds eeuwen vertegenwoordigt". Een statement (dé vrijzinnigheid !) waarmee hij meteen andersdenkenden allemaal over één kam scheert. Ik zou graag een vraag willen stellen aan lezer i.v.m. deze op zijn minst bekrompen uitspraak : Hoe staat hij tegenover het feit dat kerkelijke auroriteiten decennialang (en dat is héél zacht uitgedrukt in tijd) hebben getolereerd dat priester-leraars en andere geestelijken die christelijke waarden met de voeten hebben getreden (of niet soms ?). Zij die de christelijke waarden dienen aan te brengen bij de jongeren hebben flagrant misbruik gemaakt van hun functie en werden door het instituut kerk zelfs in bescherming genomen (of niet soms ?). Pedofiele geestelijken die zich jaren aan een stuk schuldig hebben gemaakt aan seksueel misbruik van minderjarigen werden niet eens vervolgd, maar vaak overgeplaatst naar een andere school of parochie (of niet soms ?). Welke generatie hebben zij dan voortgebracht, beste lezer ? Mensen wiens hele leven verprutst werd als het ware door hen die een vertouwens- en voorbeeldfunctie hadden ten overstaan van de jeugd. Geestelijken die door zovele ouders op een piëdestal werden geplaatst, ouders die niet wisten wat er met hun kinderen gebeurde en het vaak ook niet konden en wilden begrijpen indien het kind er mee naar buiten kwam. Angst en schuldgevoelens hebben ze 'gezaaid'. 'Mooie' waarden, maar toch is het de 'vrijzinnigheid die de oorzaak is van al het 'kwaad' in onze samenleving vandaag.
Beseft lezer hoeveel ellende dat bij zoveel slachtoffers werd veroorzaakt ? Heeft de tijd alle wonden geheeld en moet alles maar vergeten en vergeven worden ? De kerkelijke autoriteiten hebben hun eigen christelijke waarden met de voeten getreden. Of niet soms ? Lezer beweert dat door de 'vrijzinnigheid' geen respect meer bestaat voor de christelijke waarden die ten grondslag liggen van de Westerse beschaving.
Aan respect voor waarden hoeft geen godsdienst gekoppeld te worden. De geschiedenis heeft ons meermaals aangetoond tot welke ellendige en ellenlange oorlogen godsdiensten geleid hebben, om over de Inquisitie eventjes te zwijgen.
N.a.v. artikel in krant van woensdag 24 april 2013 : "Feministische demonstranten kieperen wijwater uit over 'homofobe' aartsbisschop."
"Beetje plat hoor, dames", lees ik in Dialoog van donderdag 25 april. Dat kan best zijn, en toegegeven, er zijn uiteraard andere middelen om je standpunt kenbaar te maken. Maar als atheïst gaat bij mij absoluut geen sympathie uit naar deze en andere dubieuze uitspraken van aartsbisschop Léonard. Natuurlijk heeft hij het recht zijn mening te uiten, maar hij moet meteen ook maar eens beseffen hoeveel mensen (gelovigen inbegrepen) hij op zijn eigen compleet tactloze manier tegen de schenen schopt. Hij heeft dit soort reacties dan ook zonder meer uitgelokt. De wijze waarop de aartsbisschop andersdenkenden (en gelovigen) meermaals al geschoffeerd heeft met zijn kortzichtige uitspraken, vind ik veel 'platter' dan wat deze vier Femenactivistes aangedurfd hebben. En de gevolgen van zijn uitspraken zijn alvast véél nefaster dan het optreden van de dames. Misschien moeten we daar eventjes bij stilstaan ! De aartsbisschop zal rap 'opgedroogd' geweest zijn, MAAR de psychische ellende die zijn uitspraken veroorzaakt hebben, dat zijn wonden die niet zomaar genezen !
Een beetje denigrerend stelt lezer Hans Van Dijck uit Oostmalle : "Iedereen moet de kans hebben om zijn mening te uiten. Ook mensen die anders denken dan de 'mainstream', dus ook Mgr. Léonard". "Dan de mainstream ?" 'Handig' hoe lezer hier de zaken simpelweg omdraait. Decennialang moesten andersdenkenden hun mond houden en werd minachtend neergekeken op vrijzinnigen, op kinderen die voor het levensbeschouwelijke vak Zedenleer hadden gekozen. Leerkrachten Zedenleer zijn tot op vandaag niet welkom in het katholieke net (nietwaar mevr. Van Hecke ?). En dan komt hier iemand doodleuk beweren dat er plaats moet zijn voor eenieders mening. Moet er nog zand zijn, zeg ?
Nee, Monseigneur Léonard hoeven we niet met rust te laten. Hij doet dat met ons ook niet (in figuurlijke zin dan wel te verstaan!). Het instituut Kerk heeft andersdenkenden en mensen die anders geaard zijn ook nooit met rust gelaten. Meer nog, ze hebben levens laten verwoesten door hun lakse houding tegenover pedofiele priester-leraars ... decennialang. Mag het nog even gezegd en geschreven worden ... of moeten we daar nu ook braafjes over zwijgen ?
*****
Bijlagen :
* Artikel krant (3 scans). * Eigen reactie in Dialoog (ingekort) + overige reacties (1 scan).
Het doet goed eens een positieve reactie te lezen over de Belgische kampioen Tom Boonen in Dialoog. Zijn val in de Ronde van Vlaanderen gaf aanleiding tot een resem negatieve uitlatingen (eufimistisch uitgedrukt) tot zelfs complottheorieën, en dit vooral op de online nieuwssites. Gelukkig maar waren er ook heel wat wielerliefhebbers die de renner een spoedig herstel toewensten.
Proficiat, Nadia De Vos uit Blankenberge om de renner veel sterkte toe te wensen, hem moed in te spreken en te hopen op een spoedige terugkeer in het peleton. (Dialoog in HLN van dinsdag 2 april). Dat klinkt tenminste menselijk, in tegenstelling tot een sneer in de zin van : "Ik hoef echt niet elke dag te vernemen hoe het met hem gaat." Nee, Grerta Van Santfort uit Rumst, dat hoeft u absoluut niet. Niemand trouwens die u verplicht de artikels te lezen ! Uw krant bevat bij mijn weten voldoende informatie allerhande voor iedereen. Voor elk wat wils, of mag dat ook al niet ? In elk geval ... u hebt het toch gelezen ;-) !
Sommigen vragen zich af of Tom Boonen niet aan een jaartje te veel bezig is. Dat zou kunnen, maar als een topsporter het karakter heeft en de inzet vertoont om verder te doen, dan is dat ook zijn volste recht. Voor het geld, is dan de repliek die je hoort. So what ? Ze moeten er wel veel voor doen om aan de top te geraken en vooral te blijven. Ik vind dat verderdoen een sportmens siert. En lukt het niet meer, je kan niet naast een palmares kijken. En afgaan als een gieter ... dat doe je toch bij de criticasters, want voor hen is 't nooit goed !
Wat nu de verslaggeving betreft mag de uitspraak van lezer Hubert Buysse uit Deinze wel eens gecounterd worden. Het is uiteraard zijn recht om de koers via de NOS te volgen. Die mensen doen ook hun job naar behoren. Maar ... heel wat noorderburen stemmen af op onze zenders omwille van de zeer goede verslaggeving van wielerwedstrijden. Erg dat een reporter van bij ons alweer afgebroken wordt door de eigen landgenoten. Een typisch Belgisch fenomeen. Lezer moet me toch eens verklaren hoe het komt dat Michel Wuyts er al jaren in slaagt de sportliefhebbers voor de start van een wielerklassieker te vergasten op een verzorgde, bijwijlen grappige presentatie. Een presentatie waarbij de nodige informatie over de toppers, maar ook over minder bekende renners aan bod komt. Ik heb zondag ondanks de bittere kou ter plekke genoten van het schitterende interview met de 85-jarige West-Vlaming Roger Decock. Deze kranige kerel is de oudste nog levende winnaar van de Ronde van Vlaanderen. Hij won de klassieker in 1952 toen de finish hier nog aan het eind van de Jan Broeckaertlaan in Wetteren lag.
In Wetteren won hij met 15 meter voorsprong op Loretto Petrucci (die vlak voordien Milaan-Sanremo had gewonnen) ... en voor een grote wielerlegende van bij ons, Briek Schotte. Zijn eigen sportdirecteur diende men uit een café te halen omdat die niet meer geloofde in een overwinning van iemand uit zijn ploeg. De kopman Valère Ollivier had immers moeten lossen. Naast zijn sportieve prestaties mag ook een daad van menselijk medeleven even aangehaald worden. Een voorval dat ik me nog als kind herinner. In de Tour van 1951 reed de Nederlander Wim Van Est bij de afdaling van de Aubisque een ravijn in. Roger De Cock was enige getuige. Hij kon op dat moment een vijfde plaats in het klassement verdedigen, maar hij gooide spontaan de remmen dicht om zich over het lot van zijn collega te ontfermen. Van Est was zeventig meter diep gevallen en kon niet op eigen kracht naar boven. De West-Vlaming begreep de ernst van de situatie en probeerde hulp te vinden ... maar werd genegeerd door de passerende sportdirecteurs, die dachten dat hij een wiel wilde. Toen zijn eigen ploegleider arriveerde en stopte werd een reddingsoperatie op gang gebracht. Wim Van Est kwam er met de schrik van af. Hij had alleen een paar kneuzingen, inwendige bloedingen en schaafwonden. Roger Decock verloor er 25 minuten door en zakte naar de 39'ste plaats in het klassement. In Parijs was hij nog zeventiende ! Mogelijks heeft hij het leven van de Nederlander gered, want wanneer zouden ze de renner ooit teruggevonden hebben, daar in de bergen, met al die bochten ? "Had ik doorgereden, ik had nooit de plaats kunnen aanduiden waar hij over het muurtje in de ravijn dook", vertelt hij.
Het interview met de 85-jarige renner op de bomvolle Markt in Brugge was een schitterend moment dat warmte gaf aan alle toeschouwers.
Bij de honderdste verjaardag van de Ronde werd in HLN ook een volledige bladzijde besteed aan deze wielerlegende.
Om terug te komen op de verslaggeving van Michel Wuyts, een reporter wordt ook geacht te praten tijdens de uitzending van de koers. Ook op dat vlak krijgt hij van lezer Hubert Buysse een veeg uit de pan. "De verslaggevers van de NOS konden zwijgen als ze niets zinnigs te vertellen hadden en dat was een echte verademing." Nu, je zou het eens moeten proberen hier in Belgenland als reporter ... voortdurend lange stiltes in te lassen ... 't Zou zeker niet goed zijn ! Ja, is 't ooit wel goed hier ? Ik vind het trouwens een leuke afwisseling allerlei weetjes te vernemen over het reilen en zeilen in de wielersport, belangrijke of minder belangrijke.
De reactie : "Ik had het geluk niet naar het zenuwtergende gezever te moeten luisteren van Michel Wuyts" is niet meer dan afbrekende kritiek die van geen respect getuigt voor een mens die zijn job zo goed mogelijk uitoefent en daar ook van de meeste sportliefhebbers waardering voor krijgt. Bovendien mag zowel de uitspraak als de bijwijlen grappige woordkeuze van de reporter zeker geprezen worden. Kritiek is één zaak, maar moet die echt zo verpakt worden dat ze kwetsend overkomt voor de persoon in kwestie ? Zielig toch !
Wat de Ronde zelf betreft, ik verkies ook het vroegere parcours, maar de belangstelling is er echt niet minder door geworden. Geld speelt nu eenmaal een grote rol in de topsport. Dat is nu eenmaal zo ... maar ik ga er mijn plezier de koers te volgen zeker niet door laten vergallen.
Ik ben Ivan Bontinck
Ik ben een man en woon in Wetteren () en mijn beroep is Leerkracht Engels met pensioen..
Ik ben geboren op 13/06/1945 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelsport (lange afstanden) - vreemde talen (o.a.Russisch) - lezersbrieven - geschiedenis - ....
