Vanaf 15 december, supertijd, etentjes met vrienden, feestjes met familie, genieten van nog eens "thuis" te zijn.. relax, vakantie!! gelukkig waren de meeste lezers van mijn blog bij mij tijdens die periode in Belgie, dus meer dan dit valt daar niet over te vertellen
Terug naar Amerika, volledig opgeladen, meeste mensen kunnen zien, helaas sommigen wegens het gemis van een vervoermiddel niet.. Maar daarom geen slechtere vriend!!
Amerika werd weer gestart met een fantastische reis.. Las Vegas en Death Valley, voor mij al de 2de keer, voor Jef weer een pinnetje meer op onze landkaart! Na eerst een volle week te werken op het megagrote World of Concrete (= de amerikaanse batibouw), konden we op vrijdagavond Jefs verjaardagsweekend starten met een gezellig etentje in het restaurant "Mon ami Gabi" in het Paris hotel.. (een aanrader voor wie vanuit Europa Las Vegas bezoekt). Boerenpate, oesters, ne goeie steak frites, een lekker glaasje wijn, meer moesten we niet hebben om ons reisje relaxed in te zetten! Het zou nog een actief weekend worden!
Op zaterdag waren we al vroeg uit de veren, zodat we op 1 dag de ganse Strip (= Las Vegas Boulevard, waar alle bekende hotels van Las Vegas liggen) op en af zouden kunnen afwandelen.. Nu denk je misschien, wat is daar nu aan te zien?? Wel, zowat ieder hotel heeft wel een attractie, zo had ons hotel, the Venetian (Jefs verjaardagskadootje van zijn ouders), een heus shoppingcenter met riviertjes en gondola's, een San Marcoplein waar zangers en clowns het beste van zichzelf gaven, een pretpark voor volwassenen! Mandaly Bay huisvestigd enkele leeuwen, Treasure Island, een indrukwekkende piratenshow.. kortom teveel om op 1 dag te bezoeken Onze avond zouden we doorbrengen in de opera, waar we de show, the Phantom of the Opera zouden zien.. Spijtig genoeg maakten we net voor de show de foute beslissing van een goede fles rode wijn te ledigen, waardoor Jef en ik na een half uurtje phantom lustig begonnen te knikkebollen.. of was het misschien door de eentonige saaie monologen in dit stuk??
Zondagochtend, weg uit Las Vegas!! Richting natuur!! voor mij het mooiste wat ik in Amerika al gezien had, voor Jef nu ook.. Death Valley.. Woestijn, zoutvlaktes, ondergelopen zoutvlaktes, zandduinen, rotsen, sneeuw, alles wat je je kan inbeelden, vind je terug in dit prachtige park!! Gelukkig hadden we 2 dagen voorzien, want op onze eerste dag zaten we al volledig langs ons tijdsschema.. Je kan toch moeilijk uitstappen, foto trekken en doorrijden?? Ook al zagen we dat vele ander mensen doen, wij konden het niet.. Genieten, dat deden we, 25 graden, helderblauwe hemel, niemand rond ons heen, enkel natuur!! Prachtig!! 's Avonds had ik een schitterend hotelletje geboekt (ook dankjewel Marijke en Jef), een bed en een douche, meer was er niet te vinden in onze kamer. (na ons luxe hotel in Las Vegas met 3 flatscreens, ne fax, printer, een living met zetels, 2 bedden, een badkamer met aparte toilet, dressing, douche en bad, aparte ruimte voor de vrouw haar make-up, telefoon op het toilet,... was ook dit hotel echt iets voor ons) In Death Valley, geen computer, geen internet, geen telefoonbereik, geen televisie!! alleen elkaar.. buiten een klein 'restaurant' en een bar, waar we onze avond vulden met biljarten, was er na 22u niks meer te doen in dit hotel in het midden van de zandduinen (en de ratelslangen die we gelukkig niet gezien hebben), tot we buiten de bar kwamen, in de absolute stilte, in het donker en onze ogen naar boven lieten afdwalen.. een waar spektakel, enkel en alleen voor ons!! miljoenen sterren!! Nog nooooooit zoveel sterren gezien!! nogmaals.. prachtig..
Op maandag stonden we voor dag en dauw op om onze laatste uren Death Valley fris te starten met een wandeling in die zandduinen, met als doel, de hoogste hoop te bereiken.. Helaas hebben we die niet bereikt, want achter iedere zandhoop beklommen te hebben met het gedacht van, hierna komt hij, lagen er nog tientallen kleinere bergjes tussen.. Toch maar terug naar onze auto, we hadden namelijk nog veel andere dingen te doen vooraleer we terug naar Las Vegas zouden rijden.. Jef mocht deze dag alles beslissen (omwille van zijn 30ste verjaardag) dus reden we nog verder om enkele kraters te beklimmen, om vanboven op de top dan eindelijk zijn verjaardagskaartjes te geven die ik al een week in mijn zak had!
Death Valley, een echte aanrader voor iedereen die amerika komt bezoeken!!
Maandagavond, terug aangekomen in Las Vegas voor onze laatste nacht in hotel New York New York (deze keer een kadootje van mijn ouders voor Jef), besloten we nog een laatste keer goed te gaan eten, Jef werd ook maar 1 keer 30 he
Dinsdag, na 6 weken weggeweest te zijn voor Jefs werk en verblijf in Belgie, eindelijk terug naar Tulsa! Het deed deugd, terug thuis.. in ons huisje.. Het weerbericht meldde ons een prachtig weekend aan waar we ook weer volop konden genieten van short en topjes weer.. Voor even toch want maandagavond zou het immers gaan beginnen sneeuwen en dat heeft het gedaan!! Ondertussen zitten we al 3 dagen vast in ons huis van maandag op dinsdag heeft het ongeveer 40cm gesneeuwd met resultaat dat ALLES stil ligt, de wegen zijn nog steeds niet sneeuwvrij (ook al schijnt al 2 dagen de zon), dus niemand geraakt weg, behalve de echte Amerikanen met hun dikke jeeps.. Sinds vandaag zijn de restaurants toch terug aan het openen, gelukkig voor die amerikaantjes die niet gewend zijn om zelf hun eten te maken (het was dus ook een ware overrompeling in de supermarkten op zondag en maandag met aggressieve amerikanen die hun karren vulden met brood en pindakaas, chips, kilo's en kilo's kip en vlees, charcuterie, toch ook wat groenten, het was hilarisch.. Ik stond daar aan de kassa met mijn potje nutella omdat die net op was en oh ja, mijn yoghurt was ook op aan te schuiven achter karren en karren tot vanboven gevuld.. Het bewijs dat amerikanen geen eten in huis hebben..). Temperaturen schommelen tussen de -25 en -15, toch hebben we ons al dagelijks gewaagd aan een frisse sneeuwwandeling, met 2 broeken, 3 pullen, handschoenen, muts, sjaal en dikke jas, valt zelfs zo een temperatuur best nog wel mee..
Als het weer het ons toelaat, vieren we komend weekend Phils 30ste verjaardag in Kansas City (4u van bij ons), dus waarschijnlijk volgende week meer nieuws!!
gho.. eind januari is het al!! wat gaat de tijd toch snel..
Hopeloos ben ik achter in het schrijven van mijn reisverslagen..
De roadtrip van November, om daar maar eens snel mee te beginnen, was weer fantastisch.. Deze keer was ik in gezelschap van een doublele first-timer, first time de grote plas over en first-time Europa uit. Mijn broer kwam samen met mijn ouders weer een stukje van Amerika ontdekken! We startten in het mooie en warme New Orleans (Louisiana) en reden (ik reed) via Galveston, Houston, San Antonio, Austin, via Dallas terug naar Tulsa. Een mooie reis met als begin een leuke swampboat tour, zo van die typische bootjes die in de moerasbeekjes rondvaren op zoek naar krokodillen in alle formaten!! Het geeft toch een raar gevoel als je daar in zo een klein, bouwvallig bootje ineens een kolos van een krokodil op je ziet afzwemmen!! Of nog beter, als je daar een krokodil ziet liggen zonnebaden aan de oever van dat moerasbeekje, beelden die je alleen nog maar in de films gezien hebt.. dit was voor mij het toppunt van de reis.. als het maar rond beestjes en natuur draait, dan ben ik content.
Na een weekje rondtrekken door Louisiana en Texas, kwam Jef ons vervoegen in San antonio om daar onze persoonlijke gids te zijn. Niet dat hij daar zelf al geweest was, maar voorbereid was hij wel, gepakt en gezakt met folders en reisgidsen zagen we zo het Alamo, natuurlijk ook de plaatselijke cafeetjes en sloten we zijn trip af in Austin op de bekende 6th street..
Voor ons bleef enkel Dallas en Oklahoma City nog over op ons reisplan.. Een bezoekje aan het museum op de moordplaats van J.F. Kennedy in Dallas en een kijkje bij het Memorial van de bombing in Oklahoma City ettelijke jaren geleden waren de hoofdpunten van deze 2 steden.. 160km moesten we nog doen. Na toch een kleine 1500 afgelegd te hebben, was dit nog een peulschil..
Mijn ouders zouden nog een weekje in Tulsa blijven voor de Route 66 marathon waar mijn papa er weer in slaagde om een topprestatie af te leggen en al onze sportieve vrienden die zich ook aan een marathon waagde, er los van af te lopen.. Je moet het maar doen op je 61ste!
Na 3 weken was deze trip weer voorbij en namen we terug afscheid. Deze keer weer voor een korte tijd, 3 weken later vlogen we alweer naar Belgie voor de feestdagen.. Maar, vooraleer we naar Belgie zouden gaan, maakten we nog even een tripje tijdens Thanksgiving weekend..
Thanksgivingweekend was gekkenwerk.. Woensdagochtend, vertrokken Adrianna, Jef en ik, voor een weekend richting Cincinatti.. 1150 km van bij ons! We zouden daar samenkomen met Toni, die in Albuquerque woont en verblijven bij Cali, in het mooie appartement dat we samen gevonden hadden tijdens onze trip eerder dat jaar. Een stop in Saint Louis om de rit wat te breken, met een etentje in een lekker Peruviaans restaurantje en de Thanksgivingparade op donderdagochtend was voldoende rust om de laatste 6u te rijden richting Cali, waar het feestmaal al op tafel zou staan wanneer we arriveerden!! Gevulde kalkoen en bezinningsmomenten, zoals een echte Thanksgiving hoort, was ons verzoek wat we ook kregen Helaas moesten we zondagochtend zeer vroeg alweer vertrekken, aangezien Jef maandag weer fris en monter op het werk moest verschijnen.. Nog 2 weken Tulsa en we zouden richting Belgie vertrekken!!
Als Jef morgen het aanbod krijgt om naar Canada of naar de Key West te verhuizen, dan is mijn beslissing ZEEEER snel gemaakt!! Inderdaad, Canada it will be..
Helaas is dat aanbod nog niet gekomen, dus vertrokken we voor een 5 dagen richting Toronto.
Jef moest dag 1 training geven in Mississauga, een stadje dichtbij Toronto, dus profiteerde ik van de vrije tijd om mij nog eens volledig uit te leven in de hotel gym en op zoek te gaan naar een avondactiviteit.. Na wat googlen belandden we 's avonds in het dorpje Port Credit, een klein dorpje zo groot als Velm met als grootste attractie de hoofdstraat met zijn mooie huisjes en het voornaamste, vele restaurantjes.. Na een wandeling langs Lake Ontario en door die mooie hoofdstraat valt mijn oog op een Grieks restaurant.. Zou het kunnen?? Echt Belgisch Grieks eten?? niet zoals in Tulsa, fastfoodachtige brochetten met vooral veel vet?? Na wat aarzelen van Jef wagen we het en nuttigen we een FANTASTISCH lekker maaltijd!! Hier begon het al, mijn liefde voor Canada.. lekker normaal eten.. na 10 maanden in de US te leven moet ik nu wel zeggen dat mijn veeleisendheid qua lekker eten al met een serieuze slag naar beneden gegaan is.. Je moet wel..
Dag 2, the Niagara Falls!! Iets waar ik als kind al naar uitkeek, foto's van mijn opa's, papa, tante en nonkel, onder deze machtige watervallen zitten nog steeds in mijn geheugen alsof ik ze gisteren zag.. Eindelijk zou ik deze natuurwonderen ook zien!! Ons enthousiasme werd helaas wel lichtjes vermindert door een cultuurbarbaarse amerikaanse vriend die zei; verwacht niet te veel, op een half uurtje heb je het wel gezien! Maar dan ken je Jef en Isa nog niet Al moet ik wel zeggen dat mijn eerste indruk ook wel was van, ooh is het dat, toch hielden we het daar een ganse dag vol en vertrokken we met 300 foto's 's avonds zeer onder de indruk richting Toronto.. Inderdaad het is niet zoveel als je er gewoon even naar kijkt, maar dit is een natuurwonder, daar moet je verder kijken dan wat je zo ziet.. Je moet je beseffen wat er gebeurt , het natuurwonder op je af laten komen.. Wij vonden het prachtig!!
Toronto, veel hoogbouw, mooie stad, maar niet toeristisch.. Buiten de CN tower, de hoogste alleenstaande toren van de wereld, en de universiteit viel er weinig te bezoeken.. Die CN tower had dus wel een glazen vloer.. Ik met mijn pasgekweekte hoogtevrees vond dit VRESELIJK!! duizelig werd ik toen Jef, uitdagend dat platform opging en nog gekke toeren begon uit te halen ook.. Niets voor mij, (doch is 1 van de dingen die ik zeker nog eens wil doen in mijn leven, valschermspringen) na 10 minuten had ik het dus ook wel gezien en daar stopte dan onze toeristische activiteiten.. Kilometers hebben we afgelegd door de vrieskou!! In Tulsa op dat moment nog 30 graden, dus een enorm verschil voor ons.. Zeer mooie stad, vooral heel erg leefbaar en ook heel erg groot!! alles straten hebben we gedaan denk ik, genietend van de rust en eindelijk nog eens van elkaar!! Om dan rond 5u te belanden in het eerste cafeetje om onze biergids nog wat uit te breiden met verschillende amerikaanse biersoorten..
Helaas blijven sprookjes nooit duren, dus trokken we na enkele dagen terug richting luchthaven voor de zoveelste vlucht dit jaar..
Toronto: check Niagara Falls: check
Weer 2 dingen van onze bucketlist!!
Op naar het volgende!! Deze keer een rondreis doorheen Louisiana en Texas!!
Waar zal ik beginnen?? Gho, Belgie is eigenlijk de eerste trip waar ik over moet vertellen.. Laat mij dat heel kort maken!! Belgie was geweldig, dat was het!! Nee, ik zal toch maar een klein beetje meer detail geven!! na 7 maanden eindelijk nog eens naar het thuisfront!! Ik had het nodig.. Juli en augustus waren vreselijk.. 2 maanden heb ik binnen gezeten en waarom? Omdat het TE warm was!! temperaturen tot 47 graden en dat was zeker niet eenmalig.. Jullie belgen maar klagen over het warme weer terwijl ik hier letterlijk aan het smelten was Dus, gepakt en gezakt met lekker warme kleren kwam ik aan in ons mooie landje om 3 weken te genieten van familie en vrienden!! Ontbijten met Sabine, tooghangen met Wim, toeristje uithangen met Hanne (na bijna 8 jaar er gewoond te hebben, toch eindelijk wat museums bezocht in Antwerpen dit was denk ik de leukste dag van allemaal!!), shoppen met Stephanie, babybezoeken bij Leen, babynieuws ontvangen van Ilse , slaappartijtje bij Caroline en ook heel erg belangrijk eindelijk terug contact met Kathleen..
Wat je ook wel beseft als je zo aan de andere kant van de wereld woont, is hoe belangrijk je familie voor je is, iets wat je vroeger vanzelfsprekend vond, krijgt zo veel meer waarde!! Familie en schoonfamilie worden uiteindelijk het grootste doel van je vakantie in Belgie!! Het bezoekje bij Moeke waar ik verwend werd met heerlijke taart was dan ook een toppertje van heel mijn verblijf, Oma's 80-jarigen feest was subliem, bezoekjes bij mijn schoonouders, 2 volledige dagen bij Katrien en de kindjes deden meer dan deugd en dan als kers op de taart mijn vakantie afsluiten met 4 dagen Noordzee met ons gezin gaf me weer genoeg energie om terug richting de andere kant van de wereld te trekken, waar mijn lieve man ook terug zou arriveren na 3 weken rondreizen voor zijn werk.
Terug in Tulsa EINDELIJK terug samen met mijn man sinds 1 jaar en een week Aangezien ik in Belgie zat en Jef ergens in de US, vierden we onze 1ste huwelijksverjaardag 1 weekje later, zeer uitgebreid.. Ik fier dat ik een aantal kadootjes had voorzien, werd volledig weg geblazen met alles wat Jef voor mij geregeld had!! Een etentje in mijn favoriet sushi-restaurant, brunch op zondag met champagne, kadootjes in overvloed, van parfum tot Hardrock t-shirts, een bos bloemen, een Swarovski kettinkje, magneten voor op de frigo, een volledig pakket van bij bodyshop en nog een hele hoop meer!! Oh en niet te vergeten een weekend naar Toronto en de Niagara watervallen het weekend nadien!! Als hij iets doet, doet hij het goed!! Dat is nu wel verzekerd!!
Lang was ik dus niet thuis wat 3 dagen later sprong ik weer in het vliegtuig, nu richting Canada!
Jef is deze week niet thuis voor 's avonds laat, dus het Canada verslag krijg je later!!
Ik deed het weer.. veel te weinig tijd door al dat gereis.. ik sta weer 2 tripjes achter, Belgie, Toronto en Niagara Falls..
Helaas zullen het er 3 worden, morgen vertrek ik alweer, deze keer richting New Orleans, Houston, Austin, San Antonio, Dallas en dan weer richting Tulsa..
Nu is het al middernacht voorbij, maar bij deze heb ik toch weer iets van me laten horen!!
gho, hoe lang is het geleden dat ik nog iets geschreven heb?? inderdaad.. VEEEEEL te lang geleden!!
Thans nog steeds geen werkvergunning, dus tijd in overvloed zou je zo denken.. Maar neen, tijd tekort als je nooit thuis bent!!
De laatste 2 maanden was ik zelden thuis, wat natuurlijk het perfecte excuus is waarom ik niets meer schreef! Nu, dit gaf ook wel veel stof tot schrijven, maar zoals ik net zei, tijd tekort, tijd tekort..
Waar zal ik beginnen.. Ver terug in de tijd..
Ongeveer een 2 maanden geleden gingen we naar de stad van Elvis, Memphis.. Dit moesten we gezien hebben!!
Op een vrijdagmiddag besloten we te vertrekken richting Tenessee.. een rit van 6u die we opsplitsten in 2 ritten, 3u naar Little Rock in Arkansas waar we het museum van Bill Clinton bezochten (dit bleek het geboortedorp te zijn van deze bekende meneer). De dag nadien reden we 3 u verder richting Graceland en Beale street.
Graceland, waar Elvis zijn dagen sleet als hij niet ergens in de wereld 1 van zijn bekende nummers speelde. Een prachtig domein maar oh zo Amerikaans!! 101 giftshops met daar tussenin zijn automuseum, zijn vliegtuigjes en natuurlijk zijn prachtige huis. Iets wat je gezien moet hebben, ook al kostte het een fortuin, toch weer iets van onze lijst geschrapt! 's Avonds op het programma Beale street aka de grote markt van Leuven.. Pubs, restaurantjes en vooral heel veel volk!! We kozen daar een gezellig typisch Memphis style barbeque restaurant met Elvis achter zijn microfoon en genoten van het eten, de muziek en het Big Ass Beale Street biertje!! een halve liter bier, alsjeblieft! Na een uurtje werden we naar Amerikaanse gewoonte lichtjes buitengekeken en trokken we richting Hardrockcafe voor mijn 10de t-shirt, en een superleuke Irish Pub MET live band.. Enkele biertjes later waagden we ons zelfs tussen de partymeute om onze beentjes nog eens serieus los te shaken. De dag nadien riep Jefs werk ons terug richting Tulsa, dus reden we 6u rechtdoor terug naar huis.
Voor hem was de pret weer even voorbij, gelukzak ik kon men valiesje terug vullen voor het volgende tripje waar ik 2 dagen later aan zou beginnen: bestemming Cincinatti, Ohio.
Cincinatti waar ik 3 truienaars ken maar helaas wegens te druk schema niet te zien kreeg.. Doel was namelijk, househunting! Mijn goeie vriendin Cali veranderde van job binnen Hilti en zocht zeer dringend een nieuw apartement.. Na enkele nee's van apartementcriticus ik, vonden we op dag 2 dan toch een apartement waarvan we beide ja zeiden! nog anderhalve dag over om 'de stad' te ontdekken! Helaas waren we op deze grote stad snel uitgekeken omwille van, volgens mij, geen bezienswaardigheden en natuurlijk, eigenlijk vooral omdat we ook wel typische vrouwen zijn.. doel 2 van onze trip was dan ook wel shoppen Volgens mijn stappenteller 36 000 stappen later (waarvan zeker 20 000 in the mall), lieten we Cincinatti gepakt en gezakt met een hoop nieuwe spullen, weer achter ons. Dat weekend zouden we immers Cali haar afscheidsfeestje organiseren in onze tuin, wat natuurlijk weer een hoop werk veroorzaakte voor mij als Jef!! 'Gelukkig' zijn de afscheidsfeestjes bijna allemaal achter de rug, helaas wil dat ook zeggen dat van onze vrienden van op het begin, nog weinig volk overblijft!
Op naar het volgende tripje!!
Deze keer bestemming Belgie!!
Maar manlief roept me buiten, de barbeque is opgewarmd en het vlees ligt al op de grill, tijd voor weer een gezellig avondje buiten!
tot volgende keer voor meer weer ;-) (ondertussen zal ik terug wat van onze zon richting Belgie sturen, vorige keer is het gelukt, helaas is ze terug in men valies richting hier gekropen..)
Jaaaa, ik heb eindelijk wat reacties, ik heb lang genoeg gewacht waardoor ik deze week toch een 5 mailtjes via de blog ontvangen heb!! Jullie lezen dus blijkbaar nog ;-)
Vandaag regent het pijpestelen, de IDEALE dag om mij nog eens achter onze computer te zetten en mijn hoofd leeg te maken met een verhaaltje voor jullie..
Waar zal ik starten??
Misschien start ik best met een verslag over de laatste maand?
Augustus was heet, zo heet dat ik op een dag doodgelukkig was met regen!! na 33 dagen boven 35graden kregen we op 17 augustus eindelijk een regendag.. Een half jaar geleden had ik nooit kunnen vermoeden blij te zijn met regen, nu dus wel!!
Ik, die bij iedere zonnestraaltje in een short en een open topje sprong, bleef de laatste maand mooi binnen in ons wel afgekoeld huisje!! Jullie vragen jullie nu waarschijnlijk af, als je dan toch altijd binnen zat, waarom dan niet eerder een blogbericht?? Hitte is vermoeiend.. Als je 2 maanden met 30 plus zit (en oh ja, zelfs vandaag, waar het pijpestelen giet, is het nog steeds een aangename 30 graden!!), waarbij iedere beweging, zelfs in een afgekoeld huis, voelt als een marathon lopen, is zelfs typen vermoeiend!
Maar nu werd het toch eens tijd..
In het kort samengevat, augustus was rustig, met in het weekend verjaardagsfeestjes met jawel, karaoke, girls night out-jes met de nodige schuimwijn en chocolade, ontbijtjes met Marya, en het besef dat amerikanen ook maar gewone mensen zijn, maakten van augustus toch een leuke maand..
Wat me het meest opgevallen is, is toch, ook al zeg ik ik mijn voorafgaande zin het tegendeel, dat amerikanen toch wat meer enthousiasme in hun hebben dan wij europeanen.. Karaoke bijvoorbeeld.. weken op voorhand word al besproken welk liedje zij dan gaan zingen en zijt maar zeker dat daar ook op geoefend wordt.. Niets voor mij dacht ik toen, tot we vorig weekend uitgenodigd werden door J-F en Adriana en daar ook een karaoke machine bleek te staan.. natuurlijk, zingen voor een groep vrienden of zingen voor een cafe vol vreemden.. dat maakte het natuurlijk wel wat gemakkelijker en dan een glas wijn of 2.. dus, dat maakt mij weer een beetje meer amerikaanse..
Zo kocht ik een maand terug ook een abonnement bij een persoonlijke trainer.. iets wat in ons landje enkel voor de rijke snobs is, wordt hier als een rariteit beschouwt als je het niet doet.. 's middags naar Mc Donalds en 's avonds je personal trainer..
Amerikanen zijn ook wat milieubewuster aan het worden, waar autowegen 6 maanden terug vol trucks en SUV's reden, zie je nu meer en meer 'normale' auto's.. of komt het door de verhoging van de milieutaksen en de benzineprijs?? (dankje Obama)
en zo kan ik nog uren verder typen, maar dat gaan we vandaag niet doen..
de zon schijnt ondertussen weer en het wordt tijd om mij nog eens buiten te begeven..
Vorige vrijdag, klokslag 2u, begon voor ons weer een kort avontuur.. Na weer een drukke werkweek, hield Jef het iets vroeger voor bekeken en trokken we richting het noordoosten.. Missouri, Kansas City werd onze bestemming na een weeklang wikken en wegen..
Stipt op tijd verlieten we ons huisje om te beginnen aan een 4u lange rit richting onze bestemming. 4u zullen jullie nu denken!! 4u is niets als je weet dat wij bijna 5u rijden om even langs de Ikea te passeren!! afstanden in Belgie worden niks als je in Amerika gewoond hebt.. zoals ik nogal eens vermeld heb, 20 minuten rijden voor een ijsje is snel een ijsje gaan halen, even boodschappen doen in Supertarget, betekend eerst een klein half uurtje rijden naar de winkel vooraleer we er zijn! dus 4u was voor ons, even naar Kansas City rijden
Na een perfecte rit (4u recht door zonder een kronkeltje geeft zelden moeilijkheden) komen we aan in ons hotel waar we direct richting bar trekken voor een aperitiefje.. Wat willen we doen dit weekend.. Na een half uurtje plannen beslissen we dat het tijd is voor eten en starten we onze zoektocht naar eten.. blijkt dat we op 5 minuten van een prachtig restaurant/cafe district slapen, kan onze vreugde niet op!! dit was prachtig, een overdekt marktplein omringd met alles wat we maar willen!! zoals we het kennen in Europa! we kiezen voor een Japans restaurant waar we ons het beste van de kaart bestellen, genieten van dit zalige eten en haasten ons terug naar het marktplein voor een fris glas bier en het laatste gedeelte van het optreden dat er op dat moment bezig is. Helaas heeft de vermoeidheid ons in zijn macht en we besluiten vandaag vroeg (naar weekendnormen) ons bed in te kruipen.
Zaterdag begint zoals iedere zaterdag, uitslapen en op het gemakje opstaan.. tegen het middaguur starten we dan eindelijk met onze planning en rijden richting Citymarket, een farmersmarket zoals we nog nooit ervoor gezien hebben.. we eten daar een amerikaanse pitta en verlaten dit gedeelte van de stad voor een beetje cultuur.. Union Station en het World War I museum is vandaag ons doel. Dit museum is zo prachtig dat we er op zondag terug naar toe trekken! na 2u ons parkeerticket met 2u te verlengen en nog maar net op tijd aan onze auto geraakt te zijn, rijden we weer richting hotel voor een snelle opfrisbeurt, om 20u moeten we namelijk op restaurant zijn.. We hebben gereserveerd in de Fogo de Chao, een churrascaria zoals je in Antwerpen de Fogos hebt. Dit restaurant stond al lang op ons verlanglijstje, na de foto's iedere keer in het vliegtuigboekje te zien.. Onze verwachtingen werden goed ingevuld en met een goedgevulde maag begeven we ons terug richting het Power & Light district aka de partybuurt waar we ons op het terras van de Gordon Biersch Microbrewery zetten. Bier, ze mogen er nog zo fier op zijn, het is toch niet zoals we gewoon zijn.. Doch enkele pinten later voelen we ons klaar om ons tussen de partymeute te gooien en ons te wagen aan ettelijke dansjes op de zalige muziek van de dj van de avond.
zondag starten we onze dag terug in het WWI museum, dit museum is zo groot, dat we er toch weer een dik uur rondlopen.. nadien beslissen we ons aan een volgende brouwerij te wagen, Boulevard, die 1 van onze lievelingsbieren brouwt. We krijgen daar een goeie rondleiding en eindigen in de proeverij met veel te veel bonnetjes.. allemaal gratis! we proberen enkel de bieren die we nog niet kennen en beslissen dat we toch bij ons oude vertrouwde biertje blijven! Na genoeg foto's en kadootjes voor het thuisfront starten we onze terugrit met nog 1 stop, een hedendaagse kunst-museum net buiten de stad, waar we ipv hedendaagse, zoals wij het kennen, een egyptische tentoonstelling zien!! Hier komen we zeker nog eens naar terug!
Dat was weer een geslaagd weekend en ook weer een staat die we kunnen aankruisen als "gezien".
Deze week was het vooral rustig, Jef en ik zijn op zoek naar een fitness MET basketballplein, MET zwembad en MET genoeg groepslessen om mijn week wat te vullen en hebben na gratis proefbeurten in verschillende etablissementen onze keuze eindelijk gemaakt.. Met het verhuizen van AL onze vrienden uit Tulsa, moeten we vanaf nu samen onze tijd zien door te krijgen!! (wat echt geen probleem is hoor ) Woensdag vonden we wel al een hele groep potentiele nieuwe vrienden, waar we vanavond dan ook al mee op restaurant trekken. Morgen hebben we ons als vrijwilliger ingeschreven in een evenement hier in Tulsa, WildBrew. Idd een bierevenement.. ik ben de dochter van mijn papa en Jef is de schoonzoon, bier zal altijd een belangrijke rol in ons leven zijn ;-) dit is een echt bierfeest! er komen zelfs meerdere belgische brouwerijen!! Sint-Bernardus en Moinette zijn toch de 2 waar we het meeste naar uitkijken, al komt Unibroue uit Canada en Ommegang uit New York ook en dit zijn toch bieren die voor mij dan bijna gelijk liggen aan onze belgische delicatessen..
Maar over dit evenement meer uitleg volgende keer!!
p.s.: vergeet jullie reactie niet na te laten he, ik heb er nog maar 4 nieuwe en er zijn veeeeel meer mensen komen kijken!!
even een gaatje gevonden voor onze laatste update;
op vrijdag: - wat een aperitiefje ging zijn met 3 werd 2u 's nachts met 7 - 1 coctail werden 6 coctails - een aperitiefhapje werd een volledige maaltijd
op zaterdag: - rust bleef rust - paella met mosselen, venusschelpen, calamares en scampi werd paella met scampi en kip wegens nergens te vinden schelpdieren en geloof mij, we hebben goed gezocht - Pirates of the Caribean 1
op zondag: - het bijna wekelijks fortuinkostende telefoontje van Birger naar Jef werd eindelijk een gratis gesprek via skype - niksdoen in de zetel binnen omwille van Isa die de hitte niet verdraagt werd winkelen in aircoverkoelde winkels voor Jef en ijsje van de beste cremerie (en de enige) van de stad - opening van een nieuw restaurant
op maandag: - testbeurt bij fitnessclub nummer 2
op dinsdag: - wat lasagne (nu in de frigo) zou zijn werd chicken fajita van bij de mexicaan, dankzij onze mexicaanse vrienden Alex en Ricardo - gratis cinema gezien, de film Salt, zeer goed volgens ons, zeer slecht volgens Ricardo..
op woensdag: - deal met Ricardo, gelaatsverzorging in ruil voor Rosettastone..
oh en dat is juist voorbij dus rest me alleen nog de vraag aan IEDEREEN die dit leest, kunnen jullie eens een reactie of gastenboekberichtje achter laten?? ik wil nu toch wel eens weten wie dit allemaal leest.. ik zie de teller oplopen tot bijna 1000 ondertussen!!
DANKJEWEL allemaal!!
zoals ge ziet had ik weinig inspiratie, maar zo staat er toch weer een nieuw bericht he!
Plannen voor het weekend? ja! Vrijdagmiddag pakken we weer ons biezen en trekken we richting koeler weer.. Bestemming is nog niet zeker, maar daarover hebben we het volgende keer!
Het is zover!! ik vond een uurtje tijd.. eindelijk kan ik starten aan mijn blog "in den tijd", waarmee ik natuurlijk bedoel, mijne blog van de laatste maand
Waar zal ik starten, hmm, Hawaii??
Nee, misschien nog ietsje langer in den tijd.. Wacht, even na-sjekken, oh, ik heb al over het bezoek van mijn schoonoudertjes geschreven, maar had ik al gezegd dat ik er echt van genoten heb?? een week kunnen zorgen voor hun, nadat zij heel hun leven voor Jef gezorgd hebben.. Is dat niet schoon van mij??
Maar misschien maar terug richting 21 juni, de dag dat ons avontuur begon..
Maandagochtend, na het sluiten van de valies, stappen we in onze auto richting luchthaven, het is zover, we vertrekken eindelijk op huwelijksreis.. Na zolang wachten, wordt ons wachten eindelijk beloond met 17 dagen paradijs.. 8 dagen Maui, 5 dagen Kaua'i en 4 dagen Oahu, 3 volledig andere eilanden, 3 volledig verschillende culturen en toch ook weer niet.
We starten in Maui, achteraf gezien voor ons het mooiste eiland en waarom? Dit is gewoon Hawaii zoals je het verwacht.. Palmbomen, surfers, coctails, hula's en luau's, en een prachtig typisch dorpje, Lahaina.. We verblijven daar in een appartement met uitzicht op de oceaan. In die oceaan voor ons ligt Molokaii, trots als een grote rotsblok te zonnen in het water. zalig strand, voor 70% van de tijd voor ons alleen, nu moet ik wel zeggen dat we daar welgeteld een 4-tal uren hebben doorgebracht, meestal 's avonds bij zonsondergang, wanneer de hongerige amerikanen al lang op restaurant zaten ofwel het restaurant al verlaten hadden en hun prachtige vakantieavond hoogstwaarschijnlijk voor de televisie aan het doorbrengen waren.. maar toch, stranden voor ons alleen!!
Dit eiland is, ik herhaal het nogmaals, paradijs, die eiland is ook een mengelmoes van vanalles.. we hebben in het regenwoud rondgereden we hebben in de maanvlakte gezeten: we hebben ook in een vulkaan rondgewandeld, de Haleakala (lees: overleefd in de droge hitte, eerst 3 km naar beneden in zand, maar nadien ook die 3km terug naar boven in datzelfde zand, nu denken jullie, oooh, 6km, neeneen, geloof mij, snikheet en uitputtend!!!)
we hebben wilde dolfijnen gezien, uit het niets, toevallig.. gestopt aan een mooi uitzichtpunt, zeg ik tegen jef, al lachend, ooh, ik zie dolfijnen springen, moet je weten dat we zo ongeveer op 200m hoger dan de zee zaten en dat ik gewoon stipjes zag bewegen.. konden mensen of vissen geweest zijn.. nu, we pakken onze telezoomlens, en zien, inderdaad, dolfijnen!! zeker 30!! blijkt dat het spinner dolfijnen zijn dolfijnen typisch voor daar, prachtig toch??
Weet je, ik lach er altijd bij, maar het is toch wel mooi.. Wij Belgen gaan naar de zoo in Antwerpen, om wat te zien, slangen, dolfijnen, tijgers, gele en blauwe visjes, beren.. En van waar komen die beestjes allemaal, idd, van Amerika.. Dit zijn gewoon onze muizen en karpers en poezen.. ok, een dolfijn zie je niet in onze tuin, maar je begrijpt wel wat ik bedoel, niet??
Mooie vakantie zullen jullie zeggen, zeker, maar oh zo uitputtend!! Iedere dag ten laatste om 7u op, meestal zelfs om 6u, om te gaan snorkelen, prachtige koraalriffen met zeeschilpadden ertussen, Road to Hana, aan de andere kant van het eiland, met onderweg prachtige verlaten stranden, met soms wit zand, soms zwart en soms geel, het rode strand hebben we gemist per ongeluk. Allemaal verlaten en prachtig!! We zijn ergens op een strand beland, na wat waaghalzenavonturen, waar nog een koppeltje zat, hij een kitesurfer.. Ik durfde zelfs men voet niet in het water steken, zo ruw was de zee, nee, hij ging daar even de show stelen met stunten waar ik meermaals men ogen sloot, zodat ik hem niet zou zien sterven.. gelukkig overleefde hij het, het is toch wel een heel ander leven daar.. wij groeien op met voetballen en fietsen, zij in de zee.. je ziet daar kleine kinderen op een surfplank, meisjes, zo dun als een potlood, opa's van 70 jaar, allemaal lopen ze die zee in alsof het niks is.. hoe hoog de golven ook zijn, het is voor hen als een drukke straat oversteken precies!! afwachten tot ze de juiste moment zien en dan lopen maar..
Waar zat ik ook weer, ah ja, vroeg opstaan.. het koste ons geen moeite, dit eiland had zoveel te bieden en we hadden maar 8 dagen, die moesten we dan ook volop benutten..
Na 8 dagen trekken we naar Kaua'i. Het eiland waar Jef en ik het meeste van verwachtte, maar waar we nu het minste gevoel mee hebben. Je kijkt in die reidsgidsen als je een vakantie uitstippelt en je ziet dan prachtige foto's met nog prachtigere groene natuur, niet beseffende hoe het komt dat alles zo groen is.. Juist ja, jullie denken correct, dat komt door alle regen die daar valt op een jaar!! Kaua'i is het natste gebied van de wereld, zo zeggen zij.. Maar wel heel mooi. Spijtig genoeg krijg je als het regent ook wolken en wat doen die wolken, het zicht belemmeren.. dan rijden we anderhalf uur een berg omhoog om een prachtig uitzicht te krijgen over de Napali Coast, dan komen we daar aan en wat zien we, niks. Wolken! slim dat we zijn!! Ach ja, gelukkig bestaat er ook nog zoiets als rafting bootjes, dus boeken we voor de dag nadien een trip naar die Napali coast, gelukkig met een knalblauwe hemel en krijgen daar adembenemende beelden te zien.. Dit is de plaats waar veel bekende films werden opgenomen.. Jurassic Park, Pirates of the Carribean, 6 days/7nights en nog veel meer.. We waren spijtig genoeg een weekje te laat, onze gids wist ons te vertellen dat hij de week voordien de opnames van Pirates of the Carribean 4 in levende lijve had meegemaakt.. Nu, de crew hebben wij wel gezien, blijkbaar waren ze aan het filmen in een park dichtbij, dat even gesloten was voor het publiek.. Dus, Johnny en Orlando niet gezien, jammer.. Toen Jef hoorde dat Jennifer Anniston er de vorige week ook rondhing voor een film, zag ook hij zijn droom in duigen vallen Geen acteurs voor ons!!
Na Kaua'i doorkruist te hebben, vliegen we naar het laatste eiland, Oahu, bekend van Honolulu, Waikiki Beach en vooral van Pearl Harbor.. We beslissen ons verblijf direct te starten met een portie cultuur en trekken naar het Memorial.. Daar ligt dus nog steeds een schip in het water, met de volledige crew erin, daarbovenop hebben ze dus een monument gemaakt om deze mensen te vereren.. Toch weer typisch voor die amerikaantjes.. weet je, dat schip lekt na meer den 50 jaar, zogezegd, nog altijd olie, iedere dag een beetje.. Die mensen vonden dat nog het 'sjiekste', terwijl Jef en ik dachten, jaja, dat kan niet, na zo lang zal dat schip al LANG uitgedruppelt zijn, wij denken dus dat ze dat gewoon telkens bijvullen zodat dat schip kan blijven lekken tot in de eeuwigheid, kwestie van het volk te blijven verbazen he..
Honolulu, een prachtige stad! vergelijkbaar met L.A. of Chicago, wat wij dus niet verwacht hadden.. Na te verblijven in mini-dorpjes met enkel een dorpssupermarktje, komen we terecht in wat we kennen als Amerika, skyscrapers, drukte.. Mega-stranden met nog meer volk!! Nu, na 2 weken in de broes, konden we dit ook wel apprecieren, coctailbars met happy hours, sushi overal, niet zoeken achter eten maar keuze in overvloed.. Het ideale laatste eiland van onze reis!! Hier gingen we ook weer snorkelen, maar helaas niet alleen, hier gingen we ook een vulkaan beklimmen (Diamond Head), deze keer niet in het zand maar via een trap, ook niet alleen.. druk, maar ook oh zo mooi!!
Na 4 dagen Honolulu, was het over, de vakantie is voorbij, helaas moeten we terugkeren naar Tulsa, waar de thermometer ver boven de 40 gaat, waar je tot vandaag niet meer buiten kan zitten wegens te warm, waar je binnen een uur ook lang niet meer buiten kan zitten, waar het vanochtend om 9u al 29 graden was in de schaduw, maar wat onze nieuwe thuis geworden is en waar we heel gelukkig zijn. dus zelfs na 17 dagen paradijs, zijn we blij dat we toch ook terug naar huis kunnen..
aan te schuiven achter karren en karren tot vanboven gevuld.. Het bewijs dat amerikanen geen eten in huis hebben..). Temperaturen schommelen tussen de -25 en -15, toch hebben we ons al dagelijks gewaagd aan een frisse sneeuwwandeling, met 2 broeken, 3 pullen, handschoenen, muts, sjaal en dikke jas, valt zelfs zo een temperatuur best nog wel mee..
.JPG&imgrefurl=http://www.vacationhomeonkauai.com/to_do.html&usg=__wldb2HDPi9d7ObGnsBk85KHfkDQ=&h=960&w=1280&sz=306&hl=en&start=33&um=1&itbs=1&tbnid=vFFhNElqvC8pIM:&tbnh=113&tbnw=150&prev=/images%3Fq%3Dnapali%2Bcoast%2Bkauai%26start%3D18%26um%3D1%26hl%3Den%26sa%3DN%26rls%3Dcom.microsoft:en-us:IE-SearchBox%26gl%3Dus%26ndsp%3D18%26tbs%3Disch:1)
