De Kleine Keizerin:    Atréjoe… Waarom kijk je zo bedroefd?

(Atréjoe overhandigt haar de Auryn.)

Atréjoe:                      Ik heb gefaald, Keizerin….

De Kleine Keizerin:    Nee, dat heb je niet. Je hebt hem toch

                                    meegebracht…

Atréjoe:                       Wie?

De Kleine Keizerin:    Het mensenkind. De enige die Fantasia kan

                                    redden.

Atréjoe:                      U wist het. U wist van het mensenkind?

De Kleine Keizerin:    Natuurlijk. Ik weet alles.

(Atréjoe verliest een ogenblik zijn zelfbeheersing. Hij raakt tamelijk opgewonden.)

Atréjoe:                       Mijn paard is verdronken. Ik ben op het

                                     nippertje aan de dood ontsnapt… De gmork

                                     had mijn been bijna verbrijzeld en u wist 

                                     alles?!

De Kleine Keizerin:    Het was de enige manier om een mensenkind

Atréjoe:                      Maar ik heb hem niet gevonden!!

De Kleine Keizerin:    Toch wel. Hij heeft de hele tijd met jou

                                    meegeleefd. Hij heeft net hetzelfde

                                    doorgemaakt als jij. En nu is hij hier gekomen. 

                                    Samen met jou. Hij is vlakbij. Hij luistert zelfs  

                                    mee naar dit gesprek. Naar elk woord dat wij

                                    zeggen...

Bastiaan:                    Wat?!

(Het Niets rommelt op de achtergrond.)

(Hierop verliest Atréjoe zijn zelfbeheersing, pakt zijn mes en steekt de Kleine Keizerin dood)

Bastiaan:                    Wat doe je nu? Ben je nu helemaal maf  

                                    geworden?

Atréjoe:                      Wat?! Het is allemaal jou schuld!! Waarom

                                    moest je me nu volgen!!

Bastiaan:                    Mijn schuld?!! Ik heb die vrouw niet

                                    doodgestoken! Trouwens, wie is die vrouw

                                    eigenlijk?

Atréjoe:                      Dat was de kleine keizerin.

Bastiaan:                    Waarom heb je haar gedood?

Atréjoe:                      Ze heeft me maandenlang opgezadeld met

                                    de taak een mensenkind te vinden. Ik heb me

                                    doodgepiekerd om wat er ging gebeuren als

                                    ik aan De Kleine Keizerin ging vertellen dat

                                    ik gefaald had in mijn taak.

(Op dat moment komt er een bewaker binnen en ziet het lijk van De Kleine Keizerin liggen.)

Bewaker:                 Wie heeft de dood van de machtige Keizerin

                                  op zijn geweten?!

(Atréjoe zet een stap naar voren en knielt nederig voor de bewaker, hij heft zijn hoofd op om vergiffenis te vragen aan de bewaker.)

Atréjoe:                    Het spijt me zeer maar zij is diegene die me

                                  maandenlang  heeft laten afzien.

(Daarop waarschuwt de bewaker de andere bewakers en geeft hen de opdracht Atréjoe in de kerker te gooien. Zonder enig medelijden gooiden de bewakers Atréjoe in de kerker.)

Bastiaan:                  Maar wie moet er dan in Fantasialand dan

                                  regeren?

Bewaker:                  Wel jongen, Ik weet zeker dat De Kleine

                                  Keizerin, jou als haar opvolger gewild had. Zou

                                  je deze taak op jou willen nemen?

Bastiaan:                  Maar… Dat weet ik nog niet…. Ik denk niet dat

                                  ik dat zal kunnen…

Bewaker:                  Zodra je besloten hebt wat

                                  je gaat doen zal ik het aan de bevolking

                                  meedelen, maar vetrouw op jezelf…

Bastiaan regeerden Fantasialand nog lang en gelukkig. Wat Atréjoe betreft, hij kreeg de doodstraf.

Marije Van Bouwel en Iris van Reyn

Het oneindige verhaal

De kleine keizerin: Atréjou, draai je maar eens om dan zal je hem wel zien.

(Atréjou draait zich om en schrikt van die jongen die voor hem staat.)

Atréjou: Wat!? Ben jij het mensenkind dat ik moest zoeken? En jij hebt mij de hele weg gevolgd zonder dat ik dat gemerkt heb. Ik snap er niks
              van.

Bastiaan: Maar ik snap er ook niks van. Waar ben ik en wat kom ik hier doen?

(De kleine keizerin staat recht en loopt naar de jongnes toe.)

De kleine Keizerin: Bastiaan, jou taak is de stad te redden van de afgrond. En Atréjou zal je daarbij helpen.

Bastiaan: Waarom moet ik, het mensenkind de stad redden? En hoe moet ik de stad redden?

De kleine keizerin: Jouw bloed moet met het gouden ei gemengd worden. Dat ei is enkel in het paarse woud te vinden. Jij en Atréjou moeten dus 
                             op tocht.

Atréjou: Maar dat woud is het gevaarlijkste woud van de hele stad. We overleven die tocht nooit.

De kleine keizerin: Daarom heeft de heks die deze stad vervloekt heeft het ei daar verstopt. Volgens haar mag onze stad niet meer gered
                             worden. We moeten ten onder gaan.

Bastiaan: Nee dat moeten jullie niet! Atréjou en ik vertrekken direct op toch.

Atréjou: Wacht ik neem nog wat hulpmiddelen om ons veilig te stellen.

(Atréjou zoekt het materiaal bij elkaar.)

De kleine keizerin: Jongens, ik duim voor jullie. Ik hoop echt dat jullie mijn stad kunnen redden.

(Na 5 dagen voor hun leven te vechten, keren de jongens met het gouden ei terug naar het kasteel. Ze hebben de tocht overleefd.)

De kleine keizerin: Jongens, jullie hebben de tocht overleefd. Jullie hebben mijn stad gered. Bastiaan mag ik nu een staal bloed afnemen?

Bastiaan: Natuurlijk mag dat.

(Een van de dienaren overhandigd een spuit en de keizerin trekt het bloed. Daarna vermengen ze het bloed met het ei.)

De kleine keizerin: Nu moet het mengsel naar de vallei gebracht worden. Als we het daar ingegoten krijgen, verdwijnt de vloek. Jongens willen
                             jullie het daar heen brengen?

Atréjou en Bastiaan: Ja, dat willen wij.

(De kleine keizerin overhandigd het mengsel en de jongens vertrekken opnieuw. Na enkele minuten lopen bereiken ze de vallei.)

Atréjou: Hier eindigt onze samenwerking. Dankzij jou is de stad gered.

Bastiaan: Ik ben blijk dat ik de stad mee heb kunnen redden, maar zonder jou was dat nooit gelukt. Giet het mengsel er nu maar in.

Atréjou: Bedankt voor alles! Ik zal je missen.

( Vervolgens giet Atréjou het mengsel in de vallei. De vloek verdwijnt en Bastiaan keert terug naar de echte wereld.)

A. Wie was dat?
K. Dat was Bastiaan, mijn toekomstige verloofde.
B. Wat?
K. Ja, mijn liefste, wij horen bij elkaar. Dat is ons lot.
B. Waarom moet ik jou man worden?
A. De slimmerik, hij moet nog zo veel bijleren.
B. Hoezo?
A. Het staat zo in onze wet geschreven dat als een mensenkind het keizerrijk redt, wordt hij koning.
B. Ik heb toch helemaal niets gered!
A. Nog niet!
B. Wat kan ik dan doen om niet jouw man te moeten worden?
K. Als jij ons keizerrijk niet redt, zal deze fantasie niet langer meer bestaan en jij ook niet, want jij zal met ons vergaan.
B. Pfff...goed dan.

Bastiaan begint aan zijn taak om fantasia te redden, maar hij komt veel mensen tegen op zijn pad die hem dit willen verhinderen.

B. Dag, grote viervoeter.
T. (trompettert) Ik ben Trompetter de grote, lieve olifant. Mijn lot is om jou de weg te wijzen naar jouw volgende opdrachten.
B. Daar heeft de keizerin nog niets van verteld...

Bastiaan en Trompetter gaan verder naar hun volgende opdracht. Gelijktijdig in het koninkrijk is de wanhoop nabij.

A. Hoe gaat het met Bastiaan?
K. Hij gaat het verkeerde pad op. Dat grote, grijze, kwaadaardige schepsel misleidt hem voortdurend.
A. Misschien is hij wel slim genoeg om Trompetter af te schudden.

Atréjoe en de keizerin praten verder over hoe ze Bastiaan kunnen helpen. Ondertussen is onze held Bastiaan toegekomen aan de volgende opdracht. Bastiaan moet het bosvlinderkruid vinden. Dan zal Fantasia worden gered.

B. Dat is niet moeilijk!
T. Nee? Dat had jij gedacht, het is een zeer bijzonder kruid.
B. Zoeken dan! Jij gaat die kant op, dan neem ik deze.

Bastiaan trekt naar een open veld waar dit kruid niet te vinden is. Trompetter trakt naar het bos. Daar staan honderden bosvlinderkruiden. Zo snel hij kan eet hij ze allemaal op, onze stoute Trompetter.
Daardoor wordt hij heel dik. Bastiaan merkt dit.

B. Trompetter? Hoe komt het dat jij zo dik bent geworden?
T. Ik ben altijd al zo dik geweest, Bastiaan!

Atréjoe wordt door de keizerin uitgezonden wanneer Trompetter al ligt te slapen.

A. Bastiaan! Een boodschap van de keizerin! Trompetter heeft alle kruiden op gegeten!

Bastiaan en Atréjoe snijden de buik van Trompetter open terwijl hij slaapt en ze nemen enkele kruiden. ze stoppen zijn buik vol met stenen. Dat is de reden waarom olifanten zo zwaar en dik zijn. Bastiaan heeft fantasia gered. Hij moet trouwen met de keizerin, maar mag na 2 jaar, 4 maanden en 3 dagen terug naar de mensenwereld. Hij is een held!

Dialoog: groepswerk van: Jolien Mertens en Anne Vorsselmans

Kleine keizerin: Ja, mijn kind, ik heb alles gezien. Kom maar achter die fontein vandaan.

Bastiaan: Wie ben jij?

Kleine keizerin: Ik ben de keizerin van Fantasia. Ik zorg hier voor de veiligheid. Je kunt me vertrouwen. Kom maar.

( Bastiaan komt stilletjes vanachter de fontein.)

Kleine Keizerin: Mijn land is in gevaar, alleen jij kunt het redden.

( Men hoort een hard slorpend geluid.)

( Atréjoe stormt binnen.)

Atréjoe: Keizerin! Het niets heeft weer toegeslagen.

Kleine Keizerin: We moeten snel handelen. Breng de jongen naar de reus.

( Atréjoe en Bastiaan verlaten de kamer.)

( Ze kloppen aan bij de reus.)

Reus: Wie is daar? Wat hebben jullie hier te zoeken?

Atréjoe: Dit is het mensenkind. Hij is gestuurd door de Kleine keizerin.

( De reus kijkt Bastiaan aan en begint te lachen.)

Reus: Moet die dwerg het land redden? Hij is zelfs te klein om een zwaard te dragen. Ha ha ha!

Bastiaan: Wat moet ik nu eigenlijk doen?

Reus: Volgens de legende zou alleen een dappere krijger uit de mensenwereld Fantasia kunnen redden. Dit doet hij door ij het zwarte gat het hart te doorsteken met een zwaard.

Atréjoe: Geef dat kind dan een zwaard.

( De reus overhandigt Bastiaan een zwaard van zilver.)

( Atréjoe duwt Bastiaan in het niets.)

Bastiaan: Help! Help! Auw!

( Bastiaan vertrekt op tocht in het niets.)

Stem: Vlucht! Ga weg!

( Krakend komt er een slijmerig monster tevoorschijn.)

Monster: Wat kom je hier doen? Nu kan je niet meer terug!

Bastiaan: Kan je me naar het hart brengen?

( Monster loopt weg, Bastiaan volgt hem.)

Monster: Hier is het, het hart van Fantasia. Omgeven door een duister water waarvan ik de gevaren niet ken.

( Bastiaan zoekt een stuk hout.)

Monster: Nee, je vindt hier niets om op te drijven. Je zult moeten zwemmen.

Bastiaan: Drijf jij?

Monster: Ja, waarom?

Bastiaan: Roep je maatjes, dan slijmen we naar de overkant.

( Monster slaakt een felle kreet. Enkele ogenblikken later komen duizenden monstertjes op hen af.)

Bastiaan: Ga allemaal in het water liggen!

( De beestjes duiken het water in.)

( Bastiaan loopt naar het hart en doorsteekt het.)

( Een grote lichtflits verschijnt.)

Kleine keizerin: Bastiaan, jij bent het mensenkind, jij kan Fantasia redden.

Bastiaan: Maar dat kan toch niet, dit is maar een boek!

Kleine keizerin: Toch wel, alles kan in Fantasia.

Bastiaan: Hoe kan ik Fantasia dan redden?

Kleine keizerin: Jij Bastiaan, moet mijn kind baren. Dat kind gaat mijn opvolger worden .

Bastiaan: Oh mijn God! Al die fitnesstraining voor niets, ik wil niet dik worden. Ik

wil mijn strak figuur behouden.

Kleine keizerin: Je kunt er niet onderuit komen, mijn opvolger zit al in je buik.

Bastiaan: Is er echt geen andere oplossing?

Kleine keizerin: Je kunt ook zelf de opvolger worden maar dan ga je voorgoed weg van de echte wereld.

Bastiaan: En wat gebeurt er dan met dat kind in mijn buik?

Kleine keizerin: Dat gaat er worden uitgesneden en je houdt er een eeuwig litteken van over.

Bastiaan: Dan kies ik wel om dat kindje te houden.

Kleine keizerin: Goede keuze, Atrejoe zal er blij mee zijn. Er is nog wel 1 klein probleem, je zult gedurende 9 maanden in Fantasia moeten blijven, maar voor de wereld staat de tijd stil zodat ze niet merken van je afwezigheid.

Bastiaan: En waar krijg ik dan onderdak?

Kleine keizerin: In het moeras naast Shrek omdat de lucht daar zuiver is en goed voor de baby.

Bastiaan: Hoe weet ik dan wanneer de 9 maanden voorbij zijn?

Kleine keizerin: Je krijgt een vruchtbaarheidsboom, wanneer het laatste blaadje van de boom valt, ga je bevallen.

Bastiaan: Ik zal er zijn, dan kan ik snel terug naar mijn familie.

Kleine keizerin: Als de baby gezond en wel is krijg je oneindig veel wensen en Fantasia zal je voor eeuwig dankbaar zijn.

Bastiaan: Ik zal mijn uiterste best doen.

Het laatste blad is gevallen, over heel Fantasia klinkt het gekrijs van de nieuwe opvolger van Fantasia .

Kleine keizerin: Heel Fantasia en ik zijn je eeuwig dankbaar. Hier zijn je oneindig veel wensen zoals beloofd, ik hoop dat je er gebruik van maakt.

Bastiaan gebruikt de wensen om de wereld te verbeteren, hij leefde nog héél lang en vooral gelukkig.

Door: Tara Reid en Nele Laurijssen