|
Maar ik heb er meer gedaan. Ik heb zeker 5 km
om moeten lopen op zoek naar een 3G kaartje en dan nog konden ze me niet helpen.
Soit, dan nog maar even zonder. Wattrelos was een trieste bedoening en ik was
blij dat ik daar weg was zon sombere buurt heb ik maar zelden gezien. Ook de streek
zelf naar Mérignies was niet van die aard dat ik er verliefd zou op kunnen
worden zoals de Verhofstad indertijd op Toscane. De streek wordt hier le Pays
de Pévèle genaamd. Courage, dat heb ik veel gehoord vandaag en dan nog
voornamelijk van jonge gasten. Er is zelfs een gast gestopt om me te vertellen
dat zijn vader op 70 jarige leeftijd de camino heeft gelopen vanuit Chartres.
Allez das dan weer plezant als ge zoiets hoort. Nu had ik dat wel enigszins
verwacht dat dit gedeelte van Noord Frankrijk een trieste bedoening zou worden. Zon 10
km voorbij Roubaix is de sfeer tussen de mensen beter vind ik.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
En zo zit mijn 5de etappe er weeral
op en kan ik deze keer terug op een camping slapen ipv in het bos. Ge kunt niet
geloven hoe goed dat dat douchke heeft gedaan daarjuist. Hele simpele camping.
De campinguitbater had het hoog op met de Christelijke waarden en de pelgrims.
Pense à moi là-bas zei terwijl hij zijn 8 euro kampeergeld rap in zijn zakken
foefelde. Zijn christeljke waarden rond de pelgrims en het herbergen ervan was
hij precies vergeten.
Het stappen gaat al vlotter maar nog steeds
die dip na 15 km. Ik hoop dat dat eruit gaat. Dat zal wel hé, 10 dagen moet ge toch rekenen vooraleer alles
geolied begint te lopen. Ola en dat was ik nog vergeten
. Ik heb een pak
frieten met kipnuggets gaan eten in Cysoing. Dat smaakte wel zeg ! Dat ge zon
onnozele dingen ineens helemaal anders inschat vind ik wel frappant op zo een
korte tijd.
Morgen is het weer ne zware naar Boiry Notre
Dame. Ik denk als het te laat wordt dat ik nog eens beroep ga doen op de loi de
gitans. Maar ik doe mij best om er te geraken allleszins.
Ik kruip erin, en ik hoop dat ik kan slapen
want een beetje verder ligt er ene zijn wekker te piepen en ik geloof dat die
weg is.
Deze etappe draag ik op aan vader en moeder, beiden overleden.
https://picasaweb.google.com/Jandorie1/WattrelosMerignies?authuser=0&authkey=Gv1sRgCI-ym9bWou-ImwE&feat=directlink
|
