Juni 2016
Aldus is het een keer de beurt aan Ine om te vliegen naar Detroit: op Vrijdagavond en met dik
uur vertraging landt ons Ine in ons tuinhuisje met maar 1 enkele opdracht: een nieuw huisje vinden.
Dankzij opzoekwerk (leve internet) hebben we een shortlist van 10 huizen die we allemaal op Zaterdag
willen bezoeken. Om 1 uur beginnen we eraan met realtor Joe, die wel paar keer tijdens deze trip zal denken
van Oh My God wa zijn da gekke mensen.
In zowat 4 uur zien we alle 10 en besluiten we on de spot om er 3 op shortlist te zetten en die de volgende
dag een tweede bezoek te brengen. Sommige van de afgekeurde huizen waren te dicht bij de straat, de buren,
teveel verbouwwerk. De 3 die overblijven zijn 1 nieuwbouw en 2 met zicht op 'de vijver' in zelfde community.
Eentje had ik al bezocht tijdens open house zowat 6 weken terug (en we waren verwonderd dat hij nog op de
markt stond).
Maar goed blijkbaar was die community iets wat ons toch aanstond en ook zicht op de vijver vonden we wel
iets hebben. Op Zondag werd het al vlug duidelijk dat de nieuwbouw het niet zou worden (te dicht bij de buren
en Ine die was bezorgd om prikkeldraad in de achtertuin voor onze 2 buitenpoezen), dus bleven er nog 2 over.
Uiteindelijk ging onze voorkeur al vlug uit naar huis die ik al een keer gezien had: het voelde toen meteen goed
en ook tijdens bezoek met Ine viel het plaatje redelijk in elkaar: slaapkamer is boven (we hadden het een beetje
gehad met slaapkamer op main), grote inloopkasten (daar later meer over), een geweldig zicht op 'de vijver',
keuken waar er niet veel werk aan was, kortom dit zou het worden.
Op Zondagavond doen we nog een bod, maar door het verlengde week-end horen we niet terug tot laat op
Maandag. Ine die begon al te vrezen dat het nougabollen zou worden en moest nog diezelfde Maandag terug
naar Atlanta want de werkweer stond voor de deur.
Uiteindelijk zijn we nog 2 keer heen en terug gegaan met bod en tegenbod, maar tegen Woensdag was het rond.
Ondertussen kennen we al het ganse process: dus op naar inspectie. Het moest allemaal vlug vooruit gaan, want
Ine die werd met haar 2 katten eind juni uit ons huis in Atlanta gesjot en de bedoeling was om meteen te
verhuizen naar nieuw huis. Helaas liep alles wat vertraging op en werd al vlug duidelijk dat we een tussenstop
in ons tuinhuis zouden moeten inlassen.
Ondertussen werd ook de mortgage aanvraag opgestart en konden we opnieuw aan een ronde van papierwerk
beginnen.
Uiteindelijk kregen we ergens laatste week van juni te horen dat we groen licht hadden: inspectie ok, vraagprijs ok,
hypotheek ok.,
Maar wa heeft da nu met Nederland te maken? Eigenlijk niks maar onze nieuwe woonplaats is Holland, OH.
Vonden we wel grappig.
In Atlanta blijft het ondertussen ook druk voor Ine. Met triest in het hart geniet ze van de laatste weken in ons
huisje, vooral de buren zullen gemist worden. Ook is het voor Ine tijd om de verhuisfirma te plannen (een vol
week werk om te komen inpakken en inladen) en haar ontslag te geven wat natuurlijk als een verrassing komt.
Gelukkig kan ze mij als schuldige gebruiken voor ontslag en verhuis naar de Mid West.
Maar er is ook goed nieuws voor Ine: ze heeft aanbod gekregen van grote firma in Toledo en kan per midden
juli aan de slag. Het aanbod is meteen aantrekkelijk genoeg om ja te zeggen.
En dus hebben we eind juni niet alleen een nieuw stekje, maar gaat Ine ook nieuw avontuur aan bij nieuwe
werkgever. Is nu al derde keer dat Ine zonder veel moeite en inspanning een nieuwe job aangbeoden krijgt.
Maar eerst nog verhuizen naar Holland......
|