Ja zelfs op verlof moeten we de wekker zetten. Want om 9 uur SFO tijd, geven we de Argentijnen partij tijdens kwartfinale voetbal. Dus vlug naar de Franse bakker en via de Starbucks terug naar de kamer waar we net op tijd zijn... om ons op achterstand te zien komen. Helaas tonen we teveel respect en gaan dus naar huis.
Allez de Belgen gaan naar huis, wij gaan vlug richting Pier ik weet niet hoeveel waar we tickets geboekt hebben voor The Rock. Gelukkig hadden we die op voorhand besteld want toen we aankwamen stond er een bordje dat alles uitverkocht was tot 5 Augustus! U bent dus gewaarschuwd mocht je ooit Alcatraz willen bezoeken, want zo heer The Rock. Weer beetje aanschuiven (ja daar zijn we al goed in) en dan met ferry naar de gevangenis. Het leuke is dat de rondleiding met audio en koptelefoontjes komt en je dus op je eigen tempo de gevangenis kan be- zoeken,. Je komt er het ontstaan te weten, wie er allemaal verbleven heeft (neen geen Verbekes of De- meulemeesters), wie geprobeerd heeft te ontsnappen en op welke manier (zwemmen, een bootje maken van een regenjas,....). Het was reuze leuk en na een uurtje of 3 zijn we terug op het vasteland waar we onze wandeling verder zetten richitng Fisherman Wharf, zowat het centrum van alle toeristen. Hier gaan we op zoek naar de zeeleeuwen (Ine heeft me natuurlijk eerst vierkantig staan lachen want hoe kunnen er hier nu zeeleeuwen in de vrije natuur wonen). En maar zoeken en ze niet vinden (tot groot jolijt van Ine). Tja wat blijkt ze zijn zowat een maand geleden verdwenen en niemand weet waarheen en waarom. Weg zeeleeuw. Dan maar verder naar Ghirardelli square, het mekka van de lokale cote d'or fabrikant. We laten de chocolade (wegens teveel volk) links liggen en gaan rechtsaf wijn proeven, veel interessanter.
Eens de dorst gelest gaat we de beroemde kronkelstraat (bekend van in de films) gaan bekijken. Het is er zo druk dat de politie de straat heeft afgesloten voor het verkeer, zou hier niet willen wonen, Eens beneden wandelen we stukje terug richting pier want je bent pas in SFO geweest als je met de cable car hebt gereden. Dus de bedoeling is om die terug richting hotel te nemen. Natuurlijk zijn we niet de enige toeristen die dit plan hadden en ja hoor: wachten dan maar. Zowat een uur later zijn we mee, best leuk.
Na ons wat opgefrist te hebben besluiten we om naar Castro wijk te gaan, bekend voor zijn vele restaurants. Dankzij Tripadvisor kiest Ine een zeer lekker restaurant uit.
En zo is de tweede dag San Franscisco alweer voorbij en heb ik nog steeds pijn aan mijn gat...
Ja het is spannend, we hadden met wat meer lef kunnen winnen. Geen derby der Lage Landen in halve finale...
Alcatraz in het klein
Na Robben Island mogen we nu logeren in Alcatraz
Humor hebben ze wel: time square
Ine heeft zich in deze isolatiecel laten opsluiten
En hop we zijn gelost, met bootje weer weg
En zo ziet the rock er uit
Lombard street heeft 8 straffe bochten, helaas zat de avondzon wat verkeerd
en daar is de kusttram
En bij het eindstation wordt hij nog handmatig in de juiste richting gedraaid
Aldus op 4 juli rest van de middag met de fiets rondgevlamd. Fietjes huren ging vlot, helm is niet verplicht dus wij weg richten Golden gate bridge. Volgens verhuurfirma is dit een gemakkelijke route voor beginners en af en toe beetje berg op/af.
Wat ze er niet bijgezegd hebben is dat het wind tegen was. Dus het wordt behoorlijk trappen en duwen en ondertussen ook de wandelaars proberen te ontwijken want het is natuurlijk vandaag superdruk. Maar langzaam maar zeker en met veel bochten komt de brug in zicht. Na een lastige klim zijn we er eindelijk, tijd voor drank, dorrsssstttt! De brug heeft apart fietsvak aan de ene kant, dan 6 rijvakken en een vak voor voetgangers aan de andere kant. Het is de plaats waar de meeste zelfdodingen gebeuren van gans Amerika, begrijpelijk het is er behoorlijk hoog. Eens aan de overkant van de brug fietsen we verder richting Sausalito die eigenlijk recht tegenover SFO ligt maar aan de andere kant van het water. En om er te geraken is er een behoorlijke 'kuitebijter', dus ja Ineke weer beetje tomaat. Het dorpje is klein en enorm gezellig. Op aanraden van de verhuurfirma gaan we eerst richting ferryterminal kwestie dat we weten wanneer we terug naar overkant kunnen. En daar, jawel daar staat er weer een rij om U tegen te zeggen. Voila, we kunnen mee met ferry van 630 en hebben dus ruim de tijd om een leuke tent uit te zoeken en iets te drinken want ja we hebben dorrrsssst. Om iets voor 6 zijn we terug aan ferryterminal en we hebben geluk we mogen nog mee met vroegere boot, mooi meegenomen zodat we iets voor 7 de fietsen opnieuw kunnen inleveren. We hebben in totaal dik 4 uur weg geweest en het was meer dan de moeite.
Vlug naar hotel om wat warme kleren aan te trekken want het is hier best koud 's avonds en dan op naar de traditie van elke 4th of July: vuurwerk. Iets eten op voorhand zit er niet in want jawel overal staat er een rij om U tegen te zeggen (lijkt wel de draad te worden door ons verhaal). We vinden gemakkelijk plekje maar helaas is het vuurwerk een teleurstelling want door de lage wolken verdwijnt alles zowat in de wolk die dan opeens wit of paars of rood kleurt, tja dan was Boston veel beter. Blijkbaar zijn er nog die honger hebben dus na het vuurwerk is de wachttijd nog steeds meer dan 2 uur, het zal dus een feestmaaltijd worden van hot dogs onderweg naar hotel (en ze hebben gesmaakt).
In slaap vallen zal geen probleem zijn en mijn gat doet pijn..... Morgen dag 2.
We zijn er bijna, we zijn er bijna
Brug in de mist, beloofd voor het vuurwerk later vanavond
Ine trekt een selfie op de brug
Halverwege, even van uitzicht genieten
We zijn aan den overkant, en neen het waait niet, zijn allemaal maar gedachten
Kiekeboe!
Zicht op sause-whatever stadje vanop ferry terug.
Met de fiets in de hand, komt men aan de overkant.
Laten we beginnen met pap van papieren. Ine die heeft al een paar keer op gewezen dat ik te traag ben om de papieren in te vullen, wil ik niet meer? Die papieren zijn niet zo maar paar bladzijden maar wel 21 pagina's waaronder de voor mij ongeloofelijk moeilijke vraag: opgave van alle buitenlandse reizen van minimum 24 uur van laatste 5 jaar. Ja halloo weten die mannen niet dat ik paar keer op vliegtuig heb ge- zeten? Maar dankzij customer service van Delta Airlines krijg ik pdf file met volledig overview. En die vraag en papieren dienen om onze aanvraag tot naturalisatie in te vullen. Nu we hier 5 jaar wonen kan dat en nu toch van plan zijn om nog even te blijven, waarom niet voor dubbele nationaliteit gaan? Grote voordeel is dat je meer flexibiliteit hebt dan een green card. Aldus alles netjes ingevuld en op Zaterdag naar de post om alles te versturen naar Uncle Sam, dit wordt zeker vervolgd.
Was van wasmachine is kapot. Allez niet echt kapot maar de deur gaat niet goed meer open. Maar niet getreurd Ine de handy-wife die zoekt op internet welk vervangstuk we nodig hebben, bestellen op Amazon en na 2 dagen stuk aangekomen en met behulp van youtube kan Ine ganse deur herstellen. En zo kunnen we met gerust hartje naar SFO.
SFO? Ja van San Francisco. Tijd voor onze jaarlijkse city-trip en dit keer is het dus de andere kant van de States. We vertrekken op Donderdagavond 3 juli met de non-stop naar SFO. Zowat 2,000 miles en net geen 5 uur vliegen. We hebben geluk en na het opstijgen worden we gevraagd om ons te verzetten naar first class, blijkbaar upgrade maar verkeerd gecommuniceerd (want eigenlijk niet kan want we vliegen gratis, soit niet getreurd). We arriveren op tijd en om 10 uur 'savonds lokale tijd zijn we op onze hotelkamer in Le Meridien, downtown SFO.
Vrijdag 4 juli: happy 4th of July en die beginnen we met breakfast. Bartje had gelezen dat Mama's het beste ontbijt van ganse stad was. Door tijdsverschil zijn we vrij vroeg wakker en na een frisse ochtenwandeling, arriveren we zo 830 aan dit ontbijtkot, te midden van Little Italy. Hmhmhm blijkbaar zijn we niet de enige want er staat een behoorlijk lange rij. Bart is al lang geen Belg meer en besluit om gewoon aan te schuiven, we zijn in verlof dus why hurry? Na zowat 2 en een half uur aanschuiven is er een tafeltje vrij, en dat allemaal voor een paar eitjes. Het ontbijt was heerlijk (vooral door het lange wachten denk ik) en dus tijd om de calorietjes af te wandelen. We zitten op een steenworp van de Coit Tower (wij hadden er een andere naam voor maar is niet voor publicatie vatbaar) en beklimmen die van de gemakkelijke kant. En voor de verandering moeten we opnieuw aanschuiven, want je kan enkel met lift naar boven.. Het zicht is meer dan de moeite waard. We doen de afdaling langs de 'moeilijke kant' en dat is dan 400 trappen richting pier (weeral trappen?). Eens bij de pier aangekomen besluiten we om de rest van de namiddag op een fiets door te brengen, maar daar later meer over...
Papieren ingevuld en nu nog opsturen!
En dit is het beruchte beste ontbijtkot van SFO...
En we zijn niet alleen: wachttijd tussen 2 en 3 uur
Alcatraz, maar da's voor later
De beroemde Golden Gate bridge
Downtown SFO, links van die 'punt' ligt ons hotel, het bruine gebouw die ongeveer tot halverwege komt
De brug op de achtergrond is niet de beroemde brug, al duurde dat wel halve dag voor wij dat door hadden
Ja die vraag hebben we wel een aantal keren gehoord de laatste dagen nu de Belgen de Amerikanen tegenkomen tijdens het WK in Brazilie.
En wij supporteren natuurlijk voor de Belgen. Ine die begint morgen vroeger te werken en neemt geen lunch zodat ze om 16 uur lokale tijd thuis op de bank met de poesjes naar de match kan kijken. En ikke kijk op kantoor want iedereen denkt dat USA zal winnen, ik denk het niet!
Voila het bewijs: kantoor Bart
Ine haar teen en vinger: toch misschien dubbelspel? Of is dit voor 4th of July?
