07-03-2019 om 09:53 geschreven door Ilyas Baert

Op donderdag 25 april 2019 staan het strand, de dijk en de Esplanade van De Panne weer helemaal in het teken van BAD Festival! 

Dit evenement is een toegankelijk belevingsfestival voor mensen met een beperking, zodat werkelijk iedereen een leuke festivalervaring beleeft. 

Het festival combineert fantastische concerten, verrassende randanimatie en amusante workshops. 

Op de affiche van BAD Festival 2019 staan o.a. 2 Fabiola, Belle Perez en de partyband SmashDance!

White Bird opent BAD Festival 2019. Deze band draait vooral rond Bert Van Renne, die bekend werd na zijn indrukwekkende deelname aan The Voice van Vlaanderen (2013). Zijn hitje ‘126’ is een echte oorworm. Nadat Bert deelnam aan de preselecties van Eurosong in 2014, besloot hij om in het Nederlands te zingen. Met succes: hij haalde een handvol keer de top 10! In 2018 bracht White Bird een tweede album uit, genoemd naar de hitsingle 'Zot Van U'. White Bird brengt een set vol popmuziek!

Wie past er beter op het mooie strand van De Panne dan... Belle Perez! Je hoort natuurlijk haar beste popnummers passeren, maar dan wel snediger, sensueler en stoerder dan ooit. Haar zomerse hits kent iedereen: 'Enamorada', 'El mundo bailando', 'Que viva la vida'... Bovendien knalt Belle een extra lading Spaanse peper de festivaltent in, want ze brengt enkele verrassende versies van haar favoriete covers. Belle neemt je mee naar Ibiza en Cuba met zowel hippe als klassieke nummers. Donderdag 25 april wordt hét latin feestje van het jaar!

BAD Festival mag opnieuw rekenen op de muzikale ondersteuning van Il Sogno, het muziekensemble van De Lovie (centrum voor begeleiding van personen met verstandelijke beperking). Il Sogno brengt akoestische muziek en speelde ruim 200 concerten. De groep deelde al het podium met tal van bekende artiesten zoals Willem Vermandere, Raymond Van Het Groenewoud, Wannes Cappelle, Jelle Cleymans, Amaryllis Temmerman… Deze keer staat Il Sogno op het podium met Trio Acoustique. Met Il Sogno & Trio Acoustique kan je niet anders dan meezingen!

De razend populaire danceband 2 Fabiola zorgt voor een stevig strandfeest met hun vele bekende hits! Denk maar aan "Lift U Up", "Freak Out", "House of Doom"... In 2014 kwam daar de megahit "She's After My Piano" bij: de meest gedraaide song op de radio dat jaar! Pat Krimson en Loredana leggen de lat steeds hoger. Na optredens op o.a. Tomorrowland en I Love the 90s gingen ze op tour in Namibië, Spanje, Libanon... Met een goeie brok nostalgie levert 2 Fabiola keer op keer een spetterende set af boordevol ambiance!

De partyband SmashDance zet het feestje verder. Deze ijzersterke liveband brengt aanstekelijke pophits van de jaren '80 tot nu.  Michael Jackson, Daft Punk, Madonna, Abba, Bruno Mars... Al deze grote hits passeren de revue. Met hun live blazers, een frontzangeres op viool, funky dankspasjes, originele medleys en véél enthousiasme zetten ze de tent in vuur en in vlam. Van één ding ben je zeker: SmashDance zorgt voor een avond die je nooit meer vergeet.

Geen BAD Festival zonder BAD Soundsystem als afsluiter! BAD Soundsysteem weet als de beste hoe hij een feestje moet bouwen. Meezingers, 90s hits, Vlaamse klassiekers... Hij draait ze met plezier allemaal voor jou. Dus train je feestbeentjes en maak alle spieren los, want je zal dansen!

TICKETVERKOOP BAD FESTIVAL 2019 IS GESTART

Via de website van BAD Festival is het mogelijk om tickets te kopen. Een ticket kost €26,50 in voorverkoop (incl. reservatiekosten en transactiekosten). Per bestelling kan je max. 10 tickets aankopen. Vanaf 2019 wijzigt de samenstelling van de ticketprijzen. Vroeger werden er extra reservatiekosten en transactiekosten aangerekend bij het bestellen van tickets. Nu krijg je bij het bestellen van je tickets onmiddellijk het volledige kostenplaatje zien. De reservatiekosten en transactiekosten zitten immers in de ticketprijs inbegrepen. Zo kom je bij het afrekenen niet voor onaangename verrassingen te staan: de ticketprijs is onmiddellijk helder.

De vorige edities van dit spetterende evenement waren uitverkocht, dus aarzel niet te lang om tickets te bestellen via de website: https://www.badfestival.be/

Toegankelijk festival voor iedereen

Op BAD 'Belevingsfestival voor iedereen' kan het publiek genieten van een ontspannende festivaldag in een toegankelijk decor. Het festival zet alles op alles om het evenement zo toegankelijk mogelijk te organiseren. Daarom werkt BAD Festival samen met Inter, het agentschap Toegankelijk Vlaanderen. Meer info over de toegankelijkheid lees je op deze pagina: https://www.badfestival.be/nl/info/toegankelijkheid

Daarnaast staat er op elke editie een brede waaier aan activiteiten op het programma: concerten, workshops, verwennerijen, theatershows... Tijdens BAD Belevingsfestival 2019 staat de festivalkermis ook op de zeedijk van De Panne. En goed nieuws! Bezoekers van Bad Festival kunnen gratis genieten van de vele attracties (tussen 11u en 13u). Het enige wat de bezoeker moet doen, is zijn polsbandje tonen aan de attracties op de zeedijk. Da's extra plezier op het festival!

Tickets, nieuws en praktische info: www.badfestival.be .

'BAD, belevingsfestival voor iedereen' is een evenement van Dranoeter vzw met steun van Lions Club International, Toerisme De Panne, dagcentrum De Pelgrim (Vondels) en de Belgische Tax Shelter.

07-03-2019 om 09:39 geschreven door Ilyas Baert

In z’n zoektocht naar mensen die ooit op televisie zijn geweest, stoot Steven Van Herreweghe vaak op waardevolle schatten. Soms zijn het dingen die mensen vermoedelijk liever niet willen terugzien. Zoals je sollicitatiebrief als presentator van 37 jaar geleden.

Michel Follet in Cinemanie

In 1982 zocht de BRT een presentator voor de nieuwe filmquiz Cinemanie. Onder andere de 20-jarige Erik Van Looy stelde zich kandidaat. Steven vond ook de sollicitatiebrieven terug van een piepjonge Jessie De Caluwé en Jo Van Damme. Allemaal mensen die later legendarische schermgezichten werden. Uiteindelijk ging de job naar een 22-jarige jongen uit Edegem: Michel Follet.

"Ik was aangespoeld in het tijdperk van verwaaide types met een brilletje. Ook mijn oren zullen meegespeeld hebben om mij te kiezen. Ze wilden van mij een soort van Woody Allen maken,” zegt Michel Follet.

Louis Tobback in zwembroek

Politicus Louis Tobback is bijna 81 en dus is het niet vreemd dat hij 1388 hits heeft in het VRT-archief. Bij elk tv-optreden ziet Steven hem netjes in pak en das verschijnen. Behalve één keer: 30 jaar geleden in de talkshow 3 uur Jessie. Tobback laat zich interviewen in zwembroek. Op z’n minst opvallend voor een minister van Binnenlandse Zaken.

"Ik vind het bijzonder dat Louis Tobback zich zo toont, zonder het veilige pantser van het kostuum. Alleen jammer dat ik het beeld van een halfnaakte Tobback nu niet meer weg krijg," vertelt Steven Van Herreweghe.

En ook: Vlaams zaad en #vlambada

Johan doorbreekt in 1997 een taboe door op de openbare omroep te getuigen over de traagheid van z’n zaad. Steven vindt in het archief een Vlaamse versie van de lambada, de megahit uit 1989. Hoog tijd om de bedenkers in alle zomerse zwoelheid te eren.

Van algemeen nut: donderdag 7 maart om 20.35 uur op Eén.

07-03-2019 om 09:38 geschreven door Ilyas Baert

Zowat tien jaar geleden stelde prof. Didier Ebo (UZA/UAntwerpen) vast dat een aantal patiënten met fruitallergie niet in het klassieke patroon pasten. 

“Negen keer op tien gaat er achter een fruitallergie nog een andere allergie, doorgaans voor boompollen, schuil”, vertelt de professor. “Maar dat was bij enkele patiënten niet het geval. Na doorgedreven speurwerk en het stellen van de juiste vragen bleek dat de patiënten in kwestie allemaal cannabisgebruikers waren.”

Over cannabisallergie was op dat moment zeer weinig bekend, waardoor patiënten vaak onder de radar bleven. Zij kregen inadequaat of incorrect advies, met belangrijke nadelige effecten op de levenskwaliteit. 

UAntwerpen, UZA, UZ Gent, Jan Palfijn Gent en het Institut für Prävention und Arbeitsmedizin uit het Duitse Bochum sloegen de handen in elkaar en verdiepten zich in cannabisallergie.

Dr. Ine Decuyper (UZA/UAntwerpen) schreef haar doctoraat over het thema en bracht samen met prof. Ebo als eerste cannabisallergie en de geassocieerde risico’s uitgebreid in kaart. 

“Vandaag hebben we een kleine 400 patiënten beschreven”, legt ze uit. “We toonden aan dat cannabisallergie een brede waaier aan symptomen kan veroorzaken, van hooikoortsachtige klachten tot levensbedreigende anafylaxie. Het is zelfs zo dat één op vijf patiënten een anafylactische episode ervaarde na cannabisblootstelling: zij kregen te maken met veralgemeende en mogelijk levensbedreigende klachten aan verschillende orgaansystemen.”

Citrus en tarwe

Het type cannabisblootstelling varieerde: de meerderheid rookte cannabis, maar ook ingestie (opnemen via de mond) en huidcontact werd beschreven. 

Decuyper: “Opvallend is dat 34 patiënten ook allergische klachten meldden bij louter passieve blootstelling aan cannabis (passieve rook of indirect huidcontact). Twee patiënten vermeldden zelfs nooit eerder cannabis te hebben gerookt, gegeten of aangeraakt.”

Bijna de helft van alle cannabisallergische patiënten ervaart ook veralgemeende klachten bij contact met verschillende plantaardige voedingsmiddelen zoals perzik, appel, banaan, maar ook citrusvruchten, tarweproducten, noten en zelfs bier en wijn. 

Hoeveel mensen aan de allergie lijden, is moeilijk in te schatten, omdat lang niet iedereen die klachten ondervindt, zich zal melden.

Verder gaan op eiwitten

De onderzoekers brachten niet alleen cannabisallergie in kaart, ze ontwikkelden en testten ook vijf diagnostische testen. 

“Drie van die testen focusten op een specifiek onderdeel van cannabis, het Can s 3 eiwit, het onderdeel waarop de allergie zich ontwikkelt”, duidt prof. Didier Ebo, promotor van het doctoraat. 

“Met die technieken konden we twee op drie cannabisallergische patiënten identificeren. De drie technieken bleken ook onderling vergelijkbaar en werden daarom voorgesteld als goede eerstelijnstesten voor de diagnose van een cannabisallergie. In toekomstig onderzoek gaan we verder focussen op de eiwitten in cannabis, om zo de diagnostiek nog te kunnen verbeteren.”

In haar doctoraat onderzocht Decuyper ook het allergierisico voor mensen die op professioneel vlak aan cannabis worden blootgesteld. Politieagenten bijvoorbeeld. 

“Uit het onderzoek bleek dat meer dan een derde van de ondervraagde agenten, allemaal betrokken bij de ontruiming en inbeslagname van cannabisplantages, milde tot matig ernstige huid- en/of luchtwegklachten rapporteerde. Maar cannabisallergie konden we niet vaststellen. De oorzaak voor de klachten blijft onbekend, maar vermoedelijk spelen schimmels, stof en pesticiden die aanwezig zijn in cannabisplantages, een rol. Beschermingskledij dragen is dus erg belangrijk.”

07-03-2019 om 09:37 geschreven door Ilyas Baert

06-03-2019 om 11:06 geschreven door Ilyas Baert

06-03-2019 om 10:58 geschreven door Ilyas Baert

06-03-2019 om 10:55 geschreven door Ilyas Baert

Gesponsorde nieuwsartikelen: je kan er niet meer naast kijken. 

Of net wel, want veel lezers hebben vaak niet door dat het om betaalde inhoud gaat. 

Onderzoek van UAntwerpen bewijst nochtans dat de lezer meer vertrouwen heeft in nieuwsmedium én in adverteerder als de native advertentie duidelijk gelabeld is.

Steeds meer nieuwswebsites bevatten zogenoemde native advertenties: advertenties in de vorm van gesponsorde nieuwsartikelen, die soms bijna niet van het echte nieuws te onderscheiden zijn. 

De reclamewetgeving verplicht daarom adverteerders en nieuwsmedia om een label aan deze advertenties toe te voegen, een label dat aangeeft dat het om een advertentie gaat. 

Wat er in dit label moet staan, is echter niet precies vastgelegd. 

Met als gevolg dat lezers artikels met labels als ‘ADV’, ‘brandvoice’ en ‘partner content’ als native advertentie moeten kunnen herkennen. 

Spoiler: dat kunnen ze dus niet.

“Het lijkt erop dat sommige adverteerders en media bang zijn om duidelijk naar lezers te communiceren dat ze naar een artikel van een adverteerder kijken”, zegt Simone Krouwer, communicatiewetenschapster op UAntwerpen. “Maar maakt het toevoegen van een duidelijk getailleerd label lezers inderdaad kritischer en negatiever ten opzichte van adverteerders en nieuwsmedia?”

Hoe gedetailleerder, hoe beter

Krouwer en haar collega’s gingen op onderzoek en constateerden dat het tegenovergestelde het geval is. 

In een experimenteel onderzoek testten ze onder 453 Belgische online nieuwslezers vier verschillende labels voor gesponsorde nieuwsartikelen. 

Het label ‘partnercontent’ was het minst gedetailleerd. 

Het tweede label, 'gesponsord door… ' bevatte in ieder geval al de naam van de adverteerder. 

Daarnaast werden nog twee labels met gedetailleerde uitleg getest. 

Het eerste label benadrukte het belang van advertentie-inkomsten voor de nieuwsmedia. 

Het andere label benadrukte de onafhankelijkheid van journalisten (de advertenties worden geschreven door een aparte afdeling, of de adverteerder zelf).

“Ons onderzoek toont aan dat lezers native advertenties met een gedetailleerd label als transparanter beoordelen”, aldus Krouwer. “Dit zorgde vervolgens voor meer vertrouwen van de lezers in niet alleen de nieuwswebsites, maar ook in de adverteerders en de advertenties zelf! Het label ‘gesponsord door’ werkte al een stuk beter dan ‘partnercontent’, maar de twee gedetailleerde labels met extra uitleg werkten uiteindelijk het beste.”

Transparantie is juist nu belangrijk

Dat nieuwswebsites native advertenties plaatsen, is begrijpelijk. 

Verreweg de meeste Belgen betalen nog altijd niets voor het lezen van online nieuws. 

Ook gebruikt een steeds groter gedeelte een zogenoemde ‘ad blocker’, die traditionele banner advertenties volledig blokkeert. 

Maar de journalisten die ons dag in dag uit van nieuws voorzien, moeten op de een of andere manier toch betaald worden.

“Wat nieuwsmedia en adverteerders moeten voorkomen, is dat dit tot een verdere beschadiging in het lezersvertrouwen leidt”, duidt de communicatiewetenschapster. 

“Niemand wil in de situatie belanden dat lezers zich bij ieder positief artikel moeten gaan afvragen of dit artikel niet stiekem betaald is door een adverteerder. Duidelijke uitleg over de creatie en het waarom van native advertenties, kan het begrip van lezers verhogen. Juist in tijden van fake news en onethische praktijken van grote socialmediabedrijven kunnen nieuwsmedia zich onderscheiden op het gebied van transparantie en informatievoorziening. Het duidelijk labelen van native advertenties kan hieraan bijdragen.”

06-03-2019 om 10:16 geschreven door Ilyas Baert

Komen te gaan is een ontroerende en tegelijk grappige reportagereeks over zes zeer verschillende Vlaamse begrafenisondernemers die elk op hun eigen manier in hun bijzondere vak en in het leven staan. Deze unieke vrouwen en mannen nemen je mee in de wereld van kisten, kransen en koffietafels. Komen te gaan laat zien hoe elk levenseinde speciaal kan worden, precies door de hulp van mensen die er elke dag mee bezig zijn. Deze begrafenisondernemers brengen dagelijks odes aan levens die er niet meer zijn en tonen tegelijkertijd wie ze zelf zijn. Professioneel omgaan met de dood leidt niet noodzakelijk tot een trieste kijk op het leven. Vanaf maandag 18 maart om 21.25 uur op Eén.

Doodgaan doen we allemaal. Elke dag sterven er in ons land gemiddeld driehonderd mensen. En dan begint ook het werk van de meer dan zeshonderd begrafenisondernemers die in België actief zijn. Rouwenden bijstaan met de praktische afhandeling van een overlijden is geen gewone job. Het is behoedzaam laveren tussen routine en troost, vakmanschap en betrokkenheid.

Dat zien we acht weken lang in Komen te gaan, een reeks vol ontroerende en aangrijpende verhalen over rouw en verdriet, maar ook over creativiteit in het afscheid en de zalvende kracht van humor. Zo is Komen te gaan niet alleen een programma over de dood, maar tegelijkertijd ook een ode aan het leven.

Komen te gaan is een programma van Woestijnvis voor Eén.

De begrafenisondernemers

Marieke en Tineke Depoorter van Uitvaartverzorging Depoorter (Jabbeke en Bredene)

Marieke: "Ik hoop dat ik ooit word verzorgd zoals ik het zelf doe."

Het typische familiebedrijf is opgericht door vader Joris en wordt vandaag geleid door dochter Marieke. Zij wordt bijgestaan door haar zus Tineke, die mee de ceremonies organiseert. Marieke stopte met haar job als verpleegkundige om haar vader op te volgen in de zaak. Haar eerste opbaring was die van haar eigen grootvader. Hoewel vader Joris zegt met pensioen te gaan, blijft hij nog altijd gepassioneerd voortwerken. De pittige karakters van Marieke en Tineke en de gedrevenheid van hun vader maken van hen een sterk team, maar zorgen ook wel eens voor vuurwerk. Naast uitvaarten doet de familie ook trouwceremonies en ziekenvervoer.

Patrick Heirbrant van Vereniging voor begrafenissen en crematies vzw (Brussel)

“Mensen begraven mag nooit bandwerk worden. Elk overlijden raakt me.”

Omdat hij het onrechtvaardig vond dat arme of eenzame mensen geen menswaardige begrafenis kregen, stichtte vader Charles Heirbrant in 1995 een kleine vzw met een groot hart. Ook minder gegoede mensen hebben recht op een waardig afscheid en een laatste groet. Ondertussen heeft Charles zijn levenswerk doorgegeven aan zijn zoon Patrick. Ook hij maakt er een erezaak van om iedereen een respectvol afscheid te bezorgen. Christenen, boeddhisten, protestanten, vluchtelingen of daklozen: Heirbrant stapt - niet zelden alleen - achter elke kist.

Greet Chielens van Doodgewoon (Brugge)

“De dood went nooit. Ik schrik nog altijd als ik een dood lichaam zie.”

Greet is getrouwd met Johan en samen hebben ze zes kinderen. Tot 2014 werkte Greet als kleuterjuf in een freinetschool. Haar fascinatie voor de dood, maar vooral het overlijden van haar vader, deed Greet stilstaan bij het leven. Ze besloot het over een andere boeg te gooien en zelf een begrafenisonderneming te starten. Dat werd Doodgewoon, een andere soort uitvaart. Binnen de sector is de onderneming een pionier en een buitenbeentje. Het is een alternatief bedrijf waarbij alles begint met thuisopbaring. Samen met de familie zorgt Greet voor de overledene en steekt ze een dienst in elkaar die persoonlijk is en troost biedt. Ze is ervan overtuigd dat afscheid nemen in een thuisomgeving de nabestaanden helpt in hun rouwproces. Uit ecologische overwegingen werkt Greet alleen in Brugge en doet ze bij voorkeur al haar verplaatsingen met de fiets.

Gert Verhaert van Rustpunt begrafenissen (Stabroek en Ekeren)

“We weten niet wat er na de dood komt, of mensen nog iets registreren of weten. Fascinerend, toch?”

Gert Verhaert, voormalig psycholoog-consulent, startte zijn onderneming vijf jaar geleden in zijn eigen woonkamer in Ekeren. Al gauw bleken veel nabestaanden bij hem rust en persoonlijke begeleiding te vinden tijdens het rouwproces. Het bedrijf kende op korte tijd een groot succes. Zo liet Gert een voormalige autogarage ombouwen tot rouwcentrum met aula. Daarnaast blijft hij zoeken naar vernieuwing binnen de sector, wat hem alvast een nominatie bij de Funeral Awards opleverde.

Evelyne Haerens van Begrafenissen Haerens (Sint-Martens-Latem)

“Al moet je te voet naar Parijs. Als de klant dat vraagt, dan doe je dat.”

In de dorpskern van Sint-Martens-Latem is sinds 1945 Begrafenissen Haerens gevestigd. Vandaag staat Evelyne Haerens aan het roer, derde generatie en tevens de allereerste leidinggevende vrouw in de geschiedenis van het bedrijf. Het bedrijf is een gevestigde waarde in de sector. Evelyne zet graag de puntjes op de i en gaat steeds voor het beste. Ze groeide op tussen de kisten en rouwkransen, waardoor ze de sector als geen ander kent. En dit allemaal onder het goedkeurende oog van de vorige generatie. De onderneming begon onder de kerktoren, maar groeide doorheen de jaren uit tot één van de bekendste zaken in België en zelfs daarbuiten.

Tayfun Arslan’o van Hizir uitvaartcentrum (Genk)

“Ik wou een onderneming starten: iets wat nog niet bestond in onze gemeenschap en wat mooi, sociaal en voor mij weggelegd was. Ik wilde geen kebab-zaak beginnen, overal zijn kebab-zaken.”

Tayfun is een beginnend ondernemer. Tijdens de kerkelijke uitvaart van een collega was Tayfun zodanig onder de indruk dat hij besloot om begrafenisondernemer te worden. Hij wou ook iets betekenen voor mensen die door een moeilijke periode gaan. ’s Nachts werkt hij nog als arbeider in een fabriek, overdag regelt hij uitvaarten. Hij is van Turkse origine en doet vooral islamitische begravingen en repatriëringen. Maar als begrafenisondernemer wil hij er zijn voor iedereen, ook voor de Vlaamse families. Als de zaken goed blijven gaan, hoopt hij zijn job als arbeider op te zeggen. Dankzij Tayfun krijgen we een unieke inkijk in de begrafeniscultuur van de islam en de bijhorende rituelen en tradities.

De afleveringen

Aflevering 1 (maandag 18 maart)

Gert Verhaert startte vijf jaar geleden zijn uitvaartonderneming in zijn eigen woonkamer in Ekeren. In de eerste aflevering heeft Gert een OCMW-begrafenis van een verongelukte motorrijder. Er komt echter veel meer volk dan verwacht. Marieke Depoorter werkte tot enkele jaren geleden als verpleegkundige, maar trad in de voetsporen van haar vader en werd begrafenis­onder­neemster. Samen met haar zus Tineke stellen ze alles in het werk om een uitvaart in de kerk van Houtave in goede banen te leiden, maar niet alles loopt zoals gepland. Greet Chielens werkte tot 2014 als kleuterjuf in een freinetschool en runt nu een alternatieve uitvaartonderneming in Brugge. Ze zoekt uit of ze in de toekomst lichamen kan vervoeren met de fiets en asverstrooiingen kan doen in de natuur.

Aflevering 2 (maandag 25 maart)

Gert wordt gecontacteerd door Els, een 36-jarige vrouw die in Ekeren woont en nog maar enkele maanden te leven heeft. Els wil haar uitvaart zelf regelen en er iets persoonlijks van maken, in het bijzonder voor haar kinderen. Om haar afscheid wat draaglijker te maken, stelt ze voor haar kist samen met hen te beschilderen. In Genk regelt Tayfun Arslan’o een islamitische uitvaart voor een doodgeboren baby en Evelyne Haerens gaat op zoek naar een passende plek op de begraafplaats in Gent voor de overleden Jessie.

Aflevering 3 (maandag 1 april)

Het is een belangrijke dag voor Marieke Depoorter. Vandaag opent de nieuwe vestiging in Bredene. In Brussel sterft Joseph, alleen en zonder nabestaanden. Het wordt een eenzame uitvaart voor Patrick Heirbrant. En Gert Verhaert doet het onmogelijke om van een feestzaal in Hoevenen een geschikte plaats te maken voor de begrafenis van Els.

De inhouden van de volgende afleveringen vindt u later in de programmagids.

De productie

Wat bezielt begrafenisondernemers om te omarmen waar een doorsnee mens van wegloopt: de dood? Dat is de vraag die de makers van Komen te gaan zich stelden. Niet evident, want het blijft een delicaat onderwerp, zeker omdat het team ook de medewerking en het vertrouwen moest krijgen van families die een dierbare hadden verloren. Tijdens een eerste bezoek van de begrafenisondernemer aan de familie kregen de makers de kans om kennis te maken met de nabestaanden, hun duiding te geven over het programma en hun medewerking te vragen. De één zag het als een eerbetoon aan zijn of haar geliefde, de ander wou graag tonen hoe afscheid nemen ook anders kan. Ieder had zo zijn redenen.

De begrafenisondernemers in de reeks zijn heel divers en komen in aanraking met verschillende geloofsovertuigingen en begrafenisculturen. Ze zijn actief in alle Vlaamse provincies, waardoor ook de regionale verschillen binnen de begrafenissector aan bod komen. In een hoofdzakelijk mannelijke sector hebben de makers bewust geopteerd voor een evenwicht tussen vrouwelijke en mannelijke ondernemers.

Begrafenisondernemers zijn dag en nacht bereikbaar, zeven dagen op zeven. Gedurende de hele draaiperiode leefden de makers op datzelfde ritme: ze waren ook altijd bereikbaar, werden op de hoogte gebracht van elk overlijden, stemden hun planning daarop af en ook hun garderobe: donker, maar vooral onopvallend. Het team filmde alles zelf. Komen te gaan is observerend gefilmd en werkt niet met interviews in een vast kader.

Komen te gaan is een programma over de dood, maar daarom is het geen triest programma. Dat hebben de makers ook benadrukt met de muziekkeuze. Zo bevat de begingeneriek het speelse soulnummer When will I see you again van The Three Degrees.

De makers

Dorus Masure (De Rechtbank), Ischa Clissen (De Recherche), Joeri Weyn (Radio Gaga, Man bijt hond, God en klein Pierke), Marieke Stulens (Het goeie leven) en Riet De Meutter (Topdokters, De Rechtbank) vonden elkaar tijdens een brainstorm over een nieuw programma over begrafenisondernemers. Het programma dwong hen om over de dood te praten en leerde hen dat je best buiten de lijntjes mag kleuren als het over je laatste wensen gaat.

 Dorus Masure (regie en beeld)

“Tijdens het openritsen van een lijkzak, waarbij ook de begrafenisondernemer niet goed wist wat hij ging aantreffen, besefte ik: shit, is dit wat ik het komende jaar ga doen?”

Joeri Weyn (regie en beeld)

“Wat me vooral is bijgebleven, is dat er meer mogelijk is dan de voor de hand liggende keuzes.”

Ischa Clissen (regie en beeld)

“We filmden een begrafenis waar een groot deel van de nabestaanden “Indianisten” waren. Ze brachten een laatste eerbetoon met hun eigen rituelen en klederdracht. Een ogenschijnlijk absurde situatie werd plots heel ontroerend."

 Marieke Stulens (regie en redactie)

“De overledenen uit onze reeks waren het afgelopen jaar zo aanwezig in mijn leven, dat ik soms zelfs vergat dat deze mensen er niet meer waren.”

Riet De Meutter (regie en redactie)

"Door deze reeks te maken is de dood realistischer geworden en is mijn angst helaas toegenomen."

Komen te gaan: vanaf 18 maart elke maandag om 21.25 uur op Eén.

Komen te gaan is een programma van Woestijnvis voor Eén. 

06-03-2019 om 10:10 geschreven door Ilyas Baert

06-03-2019 om 10:06 geschreven door Ilyas Baert

06-03-2019 om 09:51 geschreven door Ilyas Baert

06-03-2019 om 09:48 geschreven door Ilyas Baert

Eén verspreidt vandaag via sociale media en een.be in primeur de allereerste trailer van de bloedstollende thrillerreeks Grenslanders, dit najaar te zien op Eén.

In deze nieuwe serie trekt Belgisch gerechtspsychiater Bert Dewulf (Koen De Bouw) zich het lot aan van een mysterieus Afrikaans meisje dat dolend werd aangetroffen in de grensstreek tussen West-, Oost- en Zeeuws-Vlaanderen. Op hetzelfde moment onderzoekt de Nederlandse politie-inspecteur Tara Dessel (Jasmine Sendar) een bloederige schietpartij op een plezierjacht. Al snel blijkt er een verband te zijn tussen beide zaken. Wanneer Tara en Bert zich samen in de zaak vastbijten, ontdekken ze dat de inwoners van het grensgebied tussen Vlaanderen en Nederland al eeuwenlang op hun eigen manier omgaan met vreemdelingen. De Grenslanders verbergen ook geheimen die het daglicht nooit mogen zien...

De hoofdrollen in de reeks worden vertolkt door Koen De Bouw en de Nederlandse actrice Jasmine Sendar. Verder bestaat de Vlaamse en Nederlandse cast uit Wim Willaert, Herwig Ilegems, Adanna Unigwe, Sebastien Dewaele, Fedja Van Huêt, Monic Hendrickx, Ingrid De Vos, Chris Nietvelt, Anne-Laure Vandeputte, Astrid van Eck en Evelien Van Hamme.

De Vlaming Rik D'hiet (Flikken, Het goddelijke monster en De Ridder) en de Nederlander Erik de Bruyn (J. Kessels, Hope, Wilde mossels en Het hart van Hadiah Tromp) schreven het scenario. De regie is in handen van Erik de Bruyn en Hendrik Moonen. Grenslanders is een coproductie van Eyeworks Film & TV Drama, Column Film, Eén en Avrotros. Na het erg succesvolle Als de dijken breken werkt Eén opnieuw samen met Nederland voor een fictiereeks. De reeks kwam tot stand met de steun van Screen Flanders, VAF/Mediafonds, The Netherlands Film Production Incentive, Scio Productions, de Belgische Tax shelter maatregel en dankzij de bijdrage van het CoBO Fonds.

Hoofdpersonages

BERT DEWULF (Koen De Bouw)

Bert Dewulf is een Vlaamse klinisch psycholoog gespecialiseerd in post-traumatische klachten. Hij wordt wegens zijn expertise vaak door de politie ingeschakeld. Hij is getrouwd en heeft een dochtertje dat geboren is met het syndroom van Down. Bert houdt zielsveel van zijn dochtertje, maar diep van binnen kan hij haar handicap niet aanvaarden. Het is een taboe. Met zijn vrouw kan hij er niet over praten, en het weegt op hun relatie.

Bert zoekt onbewust de mislukking op. Om opnieuw te kunnen beginnen, een nieuwe uitdaging te vinden. Wanneer hij in de grensstreek geconfronteerd wordt met een jonge getraumatiseerde vluchtelinge, wordt hem die kans ruimschoots geboden.

TARA DESSEL (Jasmine Sendar)

Tara is een Nederlandse politie-inspecteur met Surinaamse roots. Als zwarte vrouw wordt ze af en toe geconfronteerd met vreemdelingenhaat en racisme, maar haar zelfvertrouwen is doorgaans groot genoeg om zich daarboven te stellen.

Bij haar collega’s en haar commissaris dwong Tara respect af door haar professionele, vakbekwame houding. Maar toen liep het fout. Een verkeerde beslissing van Tara leidde tot  haar schorsing. Toen er een plaats vrijkwam aan de grens met België, besloot ze haar carrière daar verder te zetten. Ze neemt haar toevlucht tot een houding van onbuigzame trots en soms oncontroleerbare woede. Bovendien lijdt ze steeds meer aan een ernstige vorm van slapeloosheid, met alle gevolgen van dien.

Grenslanders is dit najaar te zien op Eén en NPO 3. 

De reeks zal vanaf 22 maart volledig beschikbaar zijn op Play en Play More van Telenet.

06-03-2019 om 09:44 geschreven door Ilyas Baert

06-03-2019 om 09:42 geschreven door Ilyas Baert

05-03-2019 om 10:29 geschreven door Ilyas Baert

05-03-2019 om 09:45 geschreven door Ilyas Baert

04-03-2019 om 16:36 geschreven door Ilyas Baert

04-03-2019 om 16:33 geschreven door Ilyas Baert

Priscilla Knetemann gaat in de musical Stil in mij opnieuw gestalte geven aan het personage Senta. 

Ze verleende eerder haar stem om deze rol in te spreken voor de pitchversie van deze reizende productie. 

Twee jaar na dato duikt Knetemann opnieuw de studio in, samen met de cast bestaande uit Ferry Doedens, Jeroen C. Molenaar, Zoï Duister en Dieuwke Tönissen.

Knetemann werd bij het grote publiek bekend door haar vaste rol in de populaire jeugdserie Spangas. 

Ze was ook te zien in series als Moordvrouw, Gooische Vrouwen alsmede in de musicals Shock en Vals. 

Op dit moment schittert ze avond aan avond in de musical Charley.

Stil in mij is een nieuwe Nederlandse musical over vriendschap, verwachtingen en het zoeken naar je identiteit, samengebald in een verhaal dat iedereen zal herkennen, simpelweg omdat we allemaal op zoek zijn. 

Een verhaal met een lach en een traan en vol heerlijke, bekende Nederlandse popmuziek.

Vanaf 16 maart 2019 is de musical te zien in meer dan 40 theaters door Nederland. 

De première vindt op 31 maart plaats in Schouwburg De Meerse in Hoofddorp waarna de musical door heel Nederland te zien is.

Meer informatie: www.stilinmijdemusical.nl

04-03-2019 om 16:25 geschreven door Ilyas Baert

Jean Van Hoof (Peter Van den Begin) die hevig bloedend in een veld ligt… Babs (Lauren Versnick) met een dampend geweer in haar handen. Straffe beelden uit de nieuwe aflevering van Studio Tarara, de serie die elke week door 736.00 kijkers wordt gevolgd. Heeft de jonge styliste wraak genomen op de man die zijn handen niet kan thuis houden? Of is er meer aan de hand? Heel even is in deze aflevering trouwens ook Lynn Wesenbeek te zien, VTM pionier en moeder van actrice Lauren Versnick die Babs speelt

Ondertussen is opwarmer Patrick (Geert Van Rampelberg) tot over zijn oren verliefd op Sandra (Ruth Beeckmans). Hij wil meer dan een flirt. Maar dat maakt Sandra - die altijd gewend is haar eigen zin te doen - echt wel héél ongemakkelijk. Ricky (Koen De Graeve) heeft ondertussen al Ricky Bolero de cover van Dag Allemaal gehaald. Roxanne (Frances Lefebure) ziet hem meer en meer zitten, en vertrouwt hem toe hoe ze zwanger is geraakt. Ricky is zo zwaar onder de indruk van het verhaal, dat hij een fatale fout maakt.

Opwarmer Glenn (Jonas Vermeulen) viert zijn 30ste verjaardag. De eeuwige zeurkous wil vooral vieren dat hij over 25 jaar eindelijk op zijn 55ste op brugpensioen mag. Agent Pascal (Boris Van Severen) krijgt een nieuwe tape met een getuigenis over de fatale zelfmoord aan de VTM-gebouwen. Wie is er van het dak gesprongen? De lijst van mogelijke slachtoffers wordt weer wat kleiner.

Speel mee op vtm. be: speel Wat Hebt Gij Gepakt Man? en help Ricky Bolsens afkicken

Vorige week werd duidelijk dat Ricky Bolsens nog helemaal niet is afgekickt. Backstage bij Tien om te Zien greep hij opnieuw naar de coke. Op vtm.be kan je hem nog altijd helpen in zijn strijd om clean te blijven in Wat Hebt Gij Gepakt Man?, een speciaal ontworpen videospel gebaseerd op het legendarische Pacman. Maar waar de originele Pacman op spoken jaagde, moet je nu Ricky van de drank afhelpen door hem zoveel mogelijk medicatie te laten slikken. Dat terwijl flessen wodka, porto, whiskey en tequila hem achtervolgen. Hoe meer pillen je hem kan doen slikken, hoe meer kans dat Ricky sober blijft. Het spel is te spelen via  https://vtm.be/studio-tarara/wat-hebt-gij-gepakt-man

The  Sound of the Nineties

De soundtrack van deze aflevering is opnieuw doorspekt met nineties-klassiekers van The Red Hot Chili Peppers, Portishead, Shaggy, Take That en The Smashing Pumpkins.

04-03-2019 om 16:22 geschreven door Ilyas Baert