Ik ben Laure Claeys, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Laure.
Ik ben een vrouw en woon in Sinaai, Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is binnenkort alleszins schrijfster :).
Ik ben geboren op 04/11/1993 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, judo, muziek, geschiedenis,....
Ik schrijf al verhalen sinds ik in het eerste leerjaar zat. En sindsdien al wil ik schrijfster worden.
reeks: de jacht op het onbekende Dit is deel 3 van mijn reeks. Ik hoop dat het een beetje in de smaak valt
boek 3: Het pad der gevaren
korte inhoud: Een heleboel gepuzzel! Zo'n wending blijkt de tocht te hebben. Zoeken naar de juiste weg en ondertussen een gevaarlijk kat- en muisspel spelen met verschrikkelijke monsters en vreemde wezens. Het is voor Magwene en de rest van haar groep geen lachertje! Op een bepaalde dag komen ze vreemden tegen die eveneens op de vlucht zijn voor het wezen en zijn leger. Naar het schijnt weten zij de weg naar het nieuwe continent. Daarvoor moeten ze wel een gevaarlijk pad volgen: het Pad Der Gevaren. Ze vertrouwen de vreemden en volgen hen. En al snel komen ze tot de conclusie dat de weg die ze volgen zijn naar niet gestolen heeft! Het ene gevaar na het andere moet worden getrotseerd en de ene vloek na de andere wordt over de hele groep uitgesproken. Op een bepaald moment werken enkele van die vloeken ook wel. De vreemden (dat zijn er 2) worden onbetrouwbaar en slepen nog meer gevaren mee verder op de tocht. Magwene kan geen enkele bezwering vinden die de vreemden kan helpen terug normaal te doen. Na een kort overleg met de groep komen ze tot het besluit dat ze zo snel mogelijk van die vreemden af moeten geraken. En eigenlijk zijn het al geen vreemden meer, want al die dagen hebben ze samen geleeft als een hechte groep en kenden ze elkaar eigenlijk al goed. Met andere woorden, Magwene moet proberen samen met haar groep een stel vrienden achter te laten. Lukt dat wel? En wat heeft dat ene monster bij de tot nu toe laatste aanval gezegt? Iets over een kwade kracht van 20 jaar geleden die zich ontwikkelt heeft? De zogenaamde Onbekendheid? Hier moet Magwene meer over weten. Misschien kan ze zo de puzzel vervolledigen. Er speelt heel veel in haar hoofd rond nu. Ze moet afgeraken van een 2 vrienden die vervloekt zijn, ze moet iedereen veilig het Pad Der Gevaren overkrijgen want ze zijn al te ver om terug te keren en daarbij wil ze nog eens het misterie van de Onbekendheid oplossen. Wat nog eens in haar hoofd rondspookt is de vraag waarom ze dat dossier heeft meegenomen van dat verdwenen jongentje. Nog steeds is er geen reden, ze heeft zoveel achtergelaten, maar dat dossier nam ze onbewust mee. Zat er daar een helpende hand achter? Iemand die meer weet? Magwene heeft een doel: alle misteries oplossen samen met alle problemen en gevaren.
reeks: de jacht op het onbekende Wat hier volgt is het tweede deel van mijn reeks.
boek 2: Het jagersinstinct
korte inhoud: Magwene is met een deel van de bevolking van Thérem in 'de bossen van Rhoch' geraakt. Allen moeten ze zich haasten, want een grote voorsprong hebben ze niet op mogelijke achtervolgers. Nu moeten ze gewoon zo snel mogelijk uit de bossen geraken. Dagenlang dwalen de mensen in 'de bossen van Rhoch' rond en op een dag komen ze per toeval op een open plek. Maar al snel willen ze er weg! Het is die vreemde plek waar er wolken enkele meters boven de grond zweven. De beelden die ze daar zien zijn afschuwelijk. Magwene denkt dat deze plek wel eens te maken zou kunnen hebben met het wezen dat de dorpen volop aanvalt met zijn leger. Te lang stonden ze op die open plek. Het gevaar loerde. Magwene zit met enkele mensen nog verstopt in het bos. De rest van het volk zit verspreid in het bos in paniek. Eigenlijk weet ze niet wat er met hen gebeurd is. Ze hoopt gewoon dat ze zich verstopt hebben. Twee dagen blijft Magwene met enkele mensen nog verstopt op hun verstopplaats. Daarna besluiten ze te gaan zoeken naar de rest. Ze hebben afgesproken dat ze maar twee extra dagen zullen zoeken, ze moeten nog steeds zo snel mogelijk uit de bossen geraken. Ze geraken er uit. Nu kan de echte tocht beginnen. Maar problemen blijven zich opstapelen en het gevaar blijft hen op de hielen zitten. Allen hebben ze het door, deze tocht wordt vechten om te overleven. Telkens ze denken dat het einde in zicht is, blijkt het toch nog ver weg te zijn. Het lijkt wel een illusie... De mensen moeten proberen overleven met hetgene wat ze meegenomen hebben uit Thérem. Magwene heeft om de een of andere reden het dossier mee van dat kleine jongetje dat 20 jaar geleden op mysterieuze wijze verdwenen was. Dat merkt ze pas als ze uit de bossen zijn. Ze kan zich niet herinneren dat ze dat meegenomen heeft toen ze op de vluchtten uit het dorp. Nu staat ze voor een groot raadsel. Het hele gedoe is als een puzzel van duizenden stukjes die in elkaar gezet moet worden. Al enkele stukjes van de puzzel komen op zijn plaats enkele dagen verder op hun tocht naar het andere continent...
reeks: De jacht op het onbekende Een fantasiereeks... Het idee kwam totaal onverwacht in me op, maar ik wil er toch voor gaan. Hoeveel boeken het zullen zijn weet ik nog niet precies, dat zal de tijd nog moeten uitwijzen.
boek 1: Op de vlucht voor het kwaad
korte inhoud: We bevinden ons in het dorp Thérem. Op een uiterst misterieuze wijze is er daar 20 jaar geleden een klein jongetje verdwenen. De inwoners van Thérem hebben hem jarenlang gezocht, maar ieder spoor ontbrak. Men heeft het kleine jongetje nooit meer teruggezien. Deze gebeurtenis heeft Thérem tot nu toe altijd al kunnen verzwijgen. In het huidige Thérem spreekt niemand er meer over. De helft van de inwoners gelooft het niet meer, de anderen hebben er hun eigen versie van gemaakt en zo wordt dus de waarheid over het hoofd gezien. Niemand van Thérem kent de échte waarheid meer. Niet ver van Thérem, op een open plek in 'de bossen van Rhoch', zweven enkele duistere wolken enkele meters boven de grond. Maar dat is iets wat de bewonders van Thérem niet kunnen zien. 'De bossen van Rhoch' zijn te diep en te gevaarlijk. Wilde beesten, bannelingen, vloeken en spreuken,...je kan het er allemaal vinden. Magwene Meghora is een bewoonster uit Thérem. Ze heeft juist een magische opleiding achter de rug en kan nu beginnen werken bij de MIM's ( Meesters In Magie). Die houden zich bezig met het oplossen van zaken in Thérem. Na er een maand te hebben gewerkt val Magwene's oog op een oud dossier. Het dossier van de verdwijning van een klein jongetje 20 jaar geleden. Ze bestudeert het en houdt het bij zich thuis in bewaring. Enkele maanden later is er onrust in het dorp. Een van de boodschappers komt in Thérem met de melding dat er verschillende steden en dorpen aangevallen zijn door een bepaald wezen. Wie weten ze niet, want hij draagt een zwarte cape, met een grote kap die een duistere schaduw op zijn gezicht laat vallen. Hij valt dorpen aan met een groot leger gemuteerde wilde beesten. Angst wordt er in Thérem gezaait wanneer een paar dagen later weer een boodschapper aankomt met het nieuws dat er al 2 dorpen vernietigd zijn en het wezen op weg is naar Thérem met een deel van zijn leger. De MIM's maken zich onmiddellijk gereed voor het weren van een aanval. Magwene heeft haar twijfels. Als het wezen door de bescherming van de andere dorpen geraakt, zal het zeker ook door dat van Thérem geraken. Nochtans, een bescherming is een zeer machtige spreuk. In plaats van zich te concentreren op de bescherming, gaat Magwene op zoek naar een vluchtroute voor het geval dat het wezen er in slaat de bescherming te breken. Ze vind er een. Als ze de tunnels volgen die ze gevonden heeft, kunnen ze veilig aankomen in ' de bossen van Rhoch'. Eens daar gekomen kunnen ze een route volgen die naar een totaal ander continent leidt. Maar eerst resten nog enkele vragen: Wie of wat is het wezen? Waar komt het vandaan? Zullen de mensen van Thérem succesvol de route kunnen volgen?...
boek: Na de brand Dit verhaal is weer eens iets nieuws dat ik heb geprobeerd. Volgens mij is het een redelijk moeilijk verhaal om te verwoorden qua gebeurtenissen van de personnages... De verhaallijn heb ik alleszinds al opgesteld Sommige dingen kunnen wel nog verandert worden.
korte inhoud: Mia Wagemans en Celine Jacobs zijn de beste vriendinnen en echt onafscheidelijk. Alleen, het verhaal speelt zich in het begin af in een weeshuis. Jarenlang gaat het er fantastisch goed, tot dat het weeshuis afbrandt en Celine en Mia beiden in het ziekenhuis terecht komen. Celine ligt weliswaar in een diepe coma, Mia had een grote brandwonde op haar rechterarm en geheugenverlies doordat ze een houten balk op zich kreeg toen het weeshuis in lichterlaaie stond. Mia mocht dan ook al veel vroeger naar huis dan Celine, want die heeft zo'n 3 maanden in een coma gelegen. Maar Celine heeft geen geheugenverlies en vraagt zich af waar Mia is. Elke dag werd die hoop kleiner. Als Celine voldoende op krachten is, wordt ze overgeplaatst naar een ander weeshuis. Van Mia heeft ze nog steeds niets gehoort. Aangekomen in het weeshuis merkt Celine dat Mia er niet is. Stilaan denkt ze dat haar beste vriendin haar in de steek gelaten heeft. En nu gaan we even Mia volgen. Zij was overgeplaatst naar een ander weeshuis dan Celine. Maar ze heeft geheugenverlies, dus kennen doet ze Celine niet meer. Ze weet zelfs niets meer over de brand. Ze geraakt er bovenop en gaat verder met haar leven. Celine die kapot was van het verdriet geraakt er na lange tijd pas over. En 15 jaren verstrijken... Mia is nu 24 jaar en Celine 26. Maar al die jaren hebben ze nog steeds niets van elkaar gehoort. Mia Wagemans is vrijgezel, heeft een job als lerares aan de lagere school, leidt een gelukkig leven. Op een dag krijgt ze een brief van een oude vriend uit het weeshuis (hetgene dat afgebrandt was). Hij nodigt Mia uit voor een verassingsfeest voor zijn vrouw. Mia besluit te gaan, het was al 5 jaar geleden dat ze hem nog gezien had. Celine Jacobs is ondertussen al 2 jaar getrouwd met Tim Van Duyse en samen hebben ze een zoontje Alexander. Even als Mia is Celine ook een lerares aan de lagere school (niet op dezelfde school uiteraard). En dan komt de dag van het verassingsfeest. Herinneringen komen stilaan bij Mia te boven als ze Celine weerziet. En Celine is zeer verrast als ze Mia weerziet.
boek: Dit oordeel moet je zelf maar maken Deze lijkt misschien wel wat op mijn vorige verhaal dat hierop staat. Het valt weer onder het genre fantasie...(zoals de meeste van mijn verhalen ) Eigenlijk zit er in elk verhaal wel wat fantasie...
korte inhoud: Mandra is een meisje uit de Orde van Vassama. Een Orde die haar cultuur is. De dagtaken van de Orde voert ze uit, doet mee met de rest van de leerlingen van de Orde en eigenlijk was ze niet zo een opvallend type in de groep. Ze neemt de Orde zeer serieus. Maar aan dat onopvallende gedrag komt toch een einde. En dat gebeurt wanneer dat Mandra verneemt dat zij de Uitverkorene is. Als je de Uitverkorene bent, wordt je geëerd door de Orde als een godin, maar wordt uiteindelijk zeer goed beschermt. Het zit namelijk zo: De Orde van Vassama is niet de enige orde, er zijn nog tal van andere Orden. Die zijn niet echt vriendelijk gezind tegenover elkaar. Om de duizend jaar wordt er een Uitverkorene geboren die ervoor moet zorgen dat geen enkele Orde de totale macht bereikt, want dat zijn de regels. Maar de Orde die de Uitverkorene kan verslaan krijgt eveneens de totale macht, maar die macht zou nog veel sterker zijn. Het komt er dus op neer dat er jacht wordt gemaakt op de Uitverkorene. De Orde die de Uitverkorene beschermt (dat is de Orde waar de Uitverkorene geboren is) kan de absolute macht niet bereiken. In een mum van tijd weten alle Orden dat Mandra de nieuwe Uitverkorene is. Vanaf die moment zal ze moeten vechten voor haar bestaan en alles toepassen wat ze geleerd heeft van haar meesters qua denken en qua vechttechnieken. De strijd om de totale macht begint...
boek: Welkom aan de Duistere Zijde Deze heb ik gisterenavond nog verzonnen. En weer is het een fantasieverhaal, mijn lievelingsgenre. Dit verhaal gaat uiteindelijk over het streven naar de absolute macht van de wereld (in het boek Macht Van De Wereld). Maar voor die fase komt er nog een totaal andere wending aan te pas.
korte inhoud: Nuranthé leeft in een vredig dorpje dat Tureize heet. Ze leeft er vredig met haar ouders, haar vrienden en andere dorpsgenoten. Met andere woorden, ze is gelukkig. Maar op de Nacht Van De Waanzin ( een traditioneel feest in Tureize) heeft ze een droom. De Heer Thanzakhon (Heer van De Duistere Zijde) komt in haar droom. En hij vertelt haar dat ze zijn beeld moet volgen, omdat alles wat ze kent een leugen is. Eerst dacht ze dat het gewoon een nachtmerrie was, maar de dag erachter hoort ze een stemmetje in haar hoofd. En een bijzondere gave is nu de hare: ze kan zien wat anderen denken. En ze ziet eveneens beelden van slechte dingen die de mensen die ze dacht te kennen haar gedaan hebben. Nuranthé spreekt er met niemand over. Die nacht krijgt ze weer Thanzakhon te zien in haar droom. Hij probeert haar aan zijn zijde te krijgen, haar te overtuigen Duister te worden, maar Nuranthé is nog niet volledig overtuigd. Ze probeert alle dingen die hij haar laat zien te negeren, maar ze wordt er stilaan gewoon ontmoedigd van. Na een week van beelden te hebben gezien, is ze overtuigd. In haar droom verklaard ze aan Thanzakhon dat ze naar de Duistere Zijde overstapt. Sinds die dag werd Nuranthé een van wreedste en ergste personen die haar wereld ooit gezien heeft. Een duizend jaar durende oorlog als gevolg. Nuranthé is een van de belangrijkste personen van de Duistere Zijde, en ook zij probeert nu mensen aan haar kant te krijgen door te verschijnen in dromen. Ondertussen voert ze veldslagen met een leger van afschuwelijke beesten, Anthéen genaamt. Nuranthé speelt daardoor een gevaarlijk spel met de Verlichte Zijde, de tegenhanger van de Duistere Zijde. Het is een race naar de Macht Van De Wereld. De kant die daarover beschikt is onsterfelijk, onverslaanbaar en zal eeuwig heersen over de wereld. Wie wordt er de Heerser? De Verlichte Zijde, of de Duistere Zijde?
boek: wat ik denk van... De titel zegt het zelf! Wat vindt het hoofdpersonage van de mensen die ze ontmoet. Dit boek gaat over een meisje. Een meisje uit de humaniora die gewoon de les volgt, maar als we eens dieper in haar gedachten gaan kijken zien we soms pure haat of vriendschap,... Ook al zie je dat niet aan de buitenkant van haar. Aan de buitenkant is het hoofdpersonage zeg maar normaal (dat valt te zien wat je zelf normaal vind natuurlijk), maar binnenin schuilt er soms een diepe afgunst voor bepaalde personen. De verhaallijn is er wel, maar ik twijfel nog aan iets... Ik denk er sterk aan wat fragmenten van haar dagboek erin te steken, gewoon kwestie van haar gevoel duidelijk te maken. Dat lijkt me wel wat.
korte inhoud: "Met een angstaanjagende blik zit hij daar. Vanvoor. Loerend naar een prooi. Loerend naar de eerste die ook maar de kleinste misstap begaat. Niemand ontkomt aan zijn ijzige blik die je nachtmerries bezorgt als de blikken kruisen. En zo stel je jezelf dan de vraag: 'Wat heeft hij vandaag gegeten?' Het lijkt wel of hij nog nooit gelachen heeft en dat zie je aan die diepe boosaardige rimpel die op zijn voorhoofd staat. En als je recht in zijn ogen kijkt wordt je blik vastgezogen aan die twee angstaanjagende kijkers van hem, die je niet loslaten tot ze je duidelijk gemaakt hebben hoezeer hij je ook haat. ..."
Ellen is een normaal meisje volgens iedereen uit haar klas. Een gemotiveerde vierdejaars studente uit de humaniora, heeft veel vrienden, haalt redelijke punten,... Maar laten we de lezer eens kennis maken met de échte Ellen. Dit boek gaat het meeste over wat ze vind van haar leraren, maar ook over vrienden, familie, kennissen,... De gedachten van Ellen zijn niet altijd even vriendelijk. Soms wel, soms ook wel grappig, gewoon niet altijd. Ook zichzelf spaart ze niet aan een reeks van gedachten. In haar dagboek schrijft ze verhalen op van de dag zelf. Hoe die verlopen is,... Ook gevoelens vinden we erin terug. Ellen moet je zelf eigenlijk leren kennen, en zo kun je wel oordelen of je ze wel fijn vind of niet...
" Ze zuchtte en schreef verder in haar dagboek... 'Waarom zijn leraren altijd bezig over perfecte studiemethodes en schema's? Is dat om te weerleggen dat ze er vroeger zelf niks van bakten misschien?...' "
boek: de sluiper van Kha'ajesh Wat hou ik toch van fantasie! Mijn recentste boek tot nu toe. Ik heb iets nieuws geprobeerd. In dit boek probeer ik het leven in een stam te omschrijven. De stam Kha'ajesh genaamt. Meer info erover in de korte inhoud.
korte inhoud: Omschrijven we het leven uit de Stam Kha'ajesh. Een stam die diep in de bossen van Channou leeft. De mensen in van de stam leven er vredig samen. 's Avonds is het de gewoonte dat de medicijnman van de stam verhalen vertelt. Dan zit iedereen rond het Grote Kampvuur en na de verhalen van de medicijnman (de Uhr) geven nog andere stamleden voorstellingen rond het kampvuur. De Stam Kha'ajesh houdt hun tradities levend: een vredevol leven, 's avonds gezamenlijk bij het Grote Kampvuur zitten, de Ochtendgroet, de Volle Maan feesten,...
Zo vertelt de Uhr op een avond rond het Grote Kampvuur het verhaal van de Sluiper van Khaajesh. Het was een ontroerend verhaal, vol liefde, vol spanning, met ontroerende gedeelten, met triestige delen, met griezelelementen, gruwelijke gebeurtenissen,
Kharjen is zo gefascineerd door het leven en het doen en laten van de sluiper van Khaajesh, dat hij hem begint te imiteren. Wat eerst als een spelletje bedoeld was, lijkt uit te lopen op verschrikkelijke gebeurtenissen vanaf het moment dat de echte geest van de sluiper van Khaajesh opduikt. Zelfs de Uhr kan er niets aan doen, maar hij is vastbesloten om een oplossing te zoeken
boek: de keuze Een fantasieverhaal weer (ik laat mijn gedachten graag de vrije loop gaan, daarom kies ik heel veel voor fantasie ). Deze heb ik ook tijdens de les gefantaseert, het waren woorden uit een klasgesprek die ik opving en waar ik dan een verhaal rond bedacht heb...
korte inhoud: Iedereen moet al eens keuzes maken. Wel, in dit verhaal komen we in 'Het Land Zonder Keuzes' terecht. Mensen hebben niks te kiezen en volgen klakkeloos alle regeltjes op die ze voorgeschotelt worden. Dat heeft te maken met een vloek. De oergod Mesmerius kon nooit keuzes maken volgens een legende en daarom heeft hij een land gecreëerd waar keuzes niet van toepassing zijn: 'Het Land Zonder Keuzes'. Maar Mesmerius heeft een tegenstander, een andere oergod Frizeen, die deze vloek ongedaan wil maken. Hij is namelijk de god van de keuze. Alle andere landen van de wereld doen verzoeken aan hem als ze een keuze moete maken. Het komt er eigenlijk op neer dat Frizeen gewoon wil dat iedereen hem eert en niemand anders. Dus Frizeen zal er dan ook alles aan doen om de vloek van Mesmerius te verbreken. Maar hoe hij dat zal doen? Dat is de vraag!
boek: De laatste wereld Deze keer ga ik voor Science-fiction en fantasie samen. Wat hier volgt is een korte inhoud zoals gewoonlijk...
korte inhoud: In een sterrenstelsel dat miljarden lichtjaren van het onze ligt, leven er Crafts. Ze worden minstens 3 meter groot, zijn tweevoetig, hebben hoeven in plaats van voeten en handen hebben ze wel, maar met 7 vingers aan elk hand. Verder hebben ze nog een donkergrijze vacht en een soort staart die tot aan de grond reikt. Hun gezicht is spits, ze hebben een soort rattenneus en zwarte ogen. Crafts hebben geen lippen, hun gevaarlijke en dodelijke tanden zijn altijd zichtbaar. Dat is een kleine beschrijving van hen. De wereld van de Crafts wordt bedreigd door een zeer intelligent ras: de Sheya's. Sheya's zijn een zeer moordlustig volk en telkens als ze een planeet overwonnen hebben, vernietigen ze die. De Crafts hebben maar 3 planeten waar leven voor hen mogelijk is. En hun wapens en vechttechnieken zijn veel minder opgewassen tegen die van de Sheya's. De Sheya's zijn dan misschien wel sterk, de Crafts geven zich niet gemakkelijk over. Beide partijen hebben in de Grote Oorlog allebei overwinningen en verliezen. De Crafts zijn wel zo slim om zich te verdelen over alledrie de planeten waar zij kunnen leven. Uiteraard zijn de Sheya's ook op alledrie de planeten aanwezig en ze hebben plannen uitgewerkt om de Crafts volledig uit te roeien. Het is hun bijna gelukt...
boek: Hetzelfde, maar met een klein verschil. Dit boek heb ik uitgevonden tijdens de les. Weer zou je er het genre fantasie op kunnen plakken. Ik heb er wel enkele dagen voor nodig gehad om deze verhaallijn in orde te krijgen. Let wel niet op de nogal vreemde namen die ik gekozen heb, maar dat hoort nu eenmaal bij mijn verhaal. Hier volgt dan ook de korte inhoud...
korte inhoud: Zacul woont in Tille. Een stad van een totaal andere wereld die wij kennen. Hij heeft alles wat hij nodig heeft om er gelukkig te zijn. Zo is hij erg gehecht aan zijn major Koshir. Een major is een vreemd wezen: het is een soort draakje, maar ze vliegen niet en spuwen ook geen vuur. Een major kan zeer snel reageren op de omgeving en houdt telepatisch contact met degene waar hij zich aan hecht. Majors kunnen speciale krachten ontwikkelen samen met hun baasje. Zacul is zeer geïnteresseerd in de krachten die hij zou kunnen ontwikkelen samen met Koshir. Samen trainen ze en samen ontwikkelen ze zeer zeldzame en zeer krachtige krachten. Maar dan komt er een vreselijke ziekte in Tille. De inwoners worden verplicht om in de stad te blijven zodat het dodelijke virus zich niet verspreiden kan over de hele wereld. Zacul wil iedereen helpen die hij helpen kan, maar hij staat machteloos. Op een week tijd is al een kwart van de stad gesneuveld aan het virus. Koortsachtig zoekt iedereen naar een methode om de ziekte te verdrijven. Ook Zacul, samen met Koshir en hun krachten. Maar wat beslis je als je erachter komt wat je zal moeten opofferen om de ziekte te vernietigen die al je vrienden en familie, ja zelfs je huisdier dreigt te laten sterven? En je weet dat de oplossing is dat het leven verder gaat maar met een klein verschil... Wat zal Zacul beslissen?
Als je denkt te weten wat hij beslist, mag je het gerust als reactie plaatsen
gedicht: je bent een vriend voor mij dit is een gedicht dat ik geschreven heb gewoon omdat het in me opkwam. Voor een vriend of vriendin, maakt niet uit voor wie. Ik zal altijd luisteren...
Denk je dat je onnozel bent? Want dat ben je niet! Ik heb geluisterd naar de woorden die je zei tegen mij, en dat zal ik ook blijven doen. En weet je wat ik vind? Je bent een vriend. Ik vind je niet onnozel, en degene die zegt van wel is een dwaas. Want die kent jou niet. Maar ik wel... Je bent een vriend omdat je praat met mij en omdat je mijn woorden begrijpt en ook al begrijp je ze niet, je luistert tot je ze begrijpt. Jij bent uniek, geen meeloper, maar jezelf. Je bent speciaal, en dat kun je niet zeggen van ons allemaal. Doe gewoon zoals je zelf wil, en hoe onnozel dat er ook uit kan zien als ik je punten voor vriendschap moest geven, kreeg je van mij een dikke tien!
de gedachtengang weer een boek. Het is een van de recentste die ik heb. Weer valt het onder de categorie fantasie. Deze keer heb ik eens gekozen voor een ik-vertelperspectief. Zoals al mijn boeken geef ik de korte inhoud weer...
korte inhoud: Ora is een meisje uit Triza die wil weten wie ze echt is vanbinnen. Op een dag staat ze op, alles gaat zijn gewone gangetje. Ze gaat op stap in de stad Triza, bezoekt wat vrienden en familie, gaat eens naar de winkels,...Onder de avond komt ze thuis, maar er is niemand te vinden. Geen ouders, geen kleine vervelende broertje, haar kat is er zelfs niet meer. Ze kijkt een tijdje rond en vindt uiteindelijk een klein rolletje perkament. Er staan alleen maar het woord "Millarianus" op. Natuurlijk weet ze niet wat het betekend en wil meteen op zoek gaan, want ze vind het hele zaakje ongelooflijk vreemd. Ze denkt even na en wil naar haar leraar wijsheid gaan. Ora loopt naar buiten, maar tot haar verbazing merkt ze dat er niemand meer is in de hele stad! Waar is iedereen naartoe? Wat betekend "Millarianus"? En de grote vraag is natuurlijk: zal ze ooit nog wel iemand terugzien?
dit is een boek waar ik al een tijdje aan bezig ben, maar nog bijlange niet af is. Het valt weer onder het genre fantasie en daarom ook dat er zeer vreemde namen in voorkomen. Ik zal, zoals ik dat met elk verhaal dat ik hierop zet doe, de korte inhoud geven. Een fragment zou ook kunnen, maar die zet ik er liever op als het boek klaar is (wat nog een tijdje kan duren weliswaar).
korte inhoud: Het verhaal gaat over Celestan Arimecia en Araton Kestra. Ze wonen in een soort middeleeuws dorpje genaamd "Het Dorp". Het hele dorp is straatarm, behalve dan dat ene kasteel dat een paar kilometer verwijderd staat van Het Dorp en waar de rijke eigenaar in woont met zijn familie. Celestan en Araton lopen op een avond nog wat rond op straat. Ze praten over het feit dat ze het beu zijn zoveel dagen te moeten werken op het veld voor een sneetje brood. En ze vertellen elkaar wat ze zouden doen moesten ze zo rijk zijn als de eigenaar van hun dorp. Celestan komt op het idee dat ze het eens aan de heks van het dorp kunnen vragen, Tsunia Ketchita. Ze spreken af dat ze dat zouden doen. Die nacht verschijnt Tsunia Ketchita in Aratons droom. Ze vertelt hem dat hij moet raden wat Celestan gewenst heeft, want anders zou ze hem vervloeken en naar de "Levende catacomben van Vylon" sturen. Araton raad het mis en Celestan is vervloekt. Nog maar juist op het nippertje kan hij zijn vriend redden en vanaf dat moment gaan ze samen op zoektocht naar rijkdom. Samen met het geestelijke contact van Tsunia Ketchita die hen tips geeft onderweg. Het wordt een gevaarlijke tocht vol avonturen, maar de vraag rest nu nog... Zullen ze ooit rijkdom vinden? En overleven ze beiden de gevaarlijke tocht wel?
Dit is een gedichtje dat ik geschreven heb onlangs, voor de persoon die mijn hart gestolen heeft Het was iets dat ineens in me opkwam.
de 7 regeltjes
In 7 regeltjes zeg ik jou dat ik zielsveel van je hou, je doodgraag zie. Mijn gevoelens voor jou zijn oneindig, ik wil je voor altijd dicht bij mij. Een leven met jou leiden, voor altijd aan je zij.
boek: beste vriendinnen voor altijd! Nog een verhaal. Deze vind ik verschrikkelijk moeilijk om te verwoorden. Dit vind ik een verhaal waarin mijn woordkeuze zeer belangrijk is. Weer geef ik de korte inhoud.
korte inhoud: Chris en Lisa zijn de allerbeste vriendinnen. Ze zijn onafscheidelijk en kennen elkaar al van toen ze peuters waren. Ooit hebben ze gezworen alles aan elkaar te vertellen, geen geheimen voor elkaar te hebben. En beiden houden zich aan die regel. Maar op een dag komt Lisa erachter dat Chris al jarenlang iets voor haar verbergt, een zeer groot geheim. Ze voelt zich daar niet goed bij en Chris en Lisa krijgen voor het eerst een heftige ruzie. Ze willen elkaar nooit meer zien. Drie maanden lang houdt Lisa het vol zonder haar allerbeste vriendin, maar ze kan haar uiteindelijk toch niet missen. Op een zomerdag wil ze naar Chris gaan en gaan zeggen dat het haar spijt. Maar dan krijgt ze te horen dat Chris die ochtend is omgekomen in een auto-ongeluk. Lisa's wereld stort in elkaar. Het laatste wat ze tegen Chris had gezegd was dat ze Chris haatte. Ze heeft er zoveel spijt van. Niemand kan haar troosten, Lisa wordt een gesloten persoon. Ze is stil en denkt bijna alleen nog maar aan Chris. Lisa heeft een ongelooflijk schuldgevoel en doet stiekem aan zelfverminking om de pijn te verzachten die ze Chris volgens zichzelf heeft aangedaan. Ook schrijft ze elke dag een brief aan Chris die ze aan een ballonnetje hangt en laat vliegen door de lucht in de hoop ooit een antwoord te krijgen van haar. En zo doet ze haar verhaal aan Chris iedere dag opnieuw. Tot op een dag...
Dit is mijn eerste boek dat ik momenteel nog aan het schrijven ben. Het genre dat ik er op zou kunnen plakken is fantasie. Misschien wel een beetje sprookjesachtig. Ik zal de korte inhoud weergeven, een fragment zal er later wel eens opkomen. korte inhoud: Prinses Sophia, die moet zich gedragen zoals het hoort, wil veel liever dansen. En ze bedenkt dat ze elke nacht het kasteel uitsluipt met de hulp van enkele wachters en haar kamermeisje om te gaan dansen in de stad. Waarop ze overdag vreselijke moeite heeft om zich te gedragen volgens het hof dat wenst. Haar ouders (koning Eustace en koningin Katharijne) vinden haar gedrag ongepast en maken zich grote zorgen. Zij geloven dat het tijd wordt hun dochter uit te huwelijken zodat ze leert dat het absoluut nodig is dat ze zich moet gedragen zoals het hoort. Ze vinden een kandidaat. De koning en de koningin van het koninkrijk daarnaast hebben besloten dat het tijd wordt dat hun zoon, prins Victor, een prinses huwt en een nieuw koninkrijk sticht. Victor is een verlegen persoon en houdt er niet van dat hij overal in het koninkrijk herkent wordt als hij gewoon over straat loopt. Zijn ouders sturen hem naar het koninkrijk van koning Eustace en koningin Katharijne. Als hij daar hoort dat hij met de prinses moet trouwen en een nieuw koninkrijk moet stichten, gaat hij op een avond vermomd de stad in om zijn gedachten op een rijtje te zetten. En daar ziet hij haar dansen...
) Eigenlijk zit er in elk verhaal wel wat fantasie...
