Success occurs when opportunity meets preparation. Let's go for a Marathon !
In voorbereiding van een eerste marathon
27-09-2009
Duurloop naar Scherpenheuvel (2)
Na een 'gewone' week met een goede snelheidstraining was het vandaag dé dag van mijn langste duurloop ifv. Eindhoven. De snelheidstraining van woensdagavond was niet makkelijk. Omstreeks 20.45 vertrok ik alleen in de regen naar de plaatselijke atletiekpiste. Zo'n natte en ietwat killere avond alleen vertrekken is niet erg leuk. Na de warming-up begon ik aan mijn 10 x 1K (of 25 rondjes). Mijn schema gaf aan om elke kilometer te lopen aan een tempo van 4'45". Maar hartslag bleef mooi stabiel, de fysiek was ok en ik liep gemiddeld na 4'36" binnen. De laatste kilometer gaf ik mijn benen nog eens de vrijheid en liep ik vlotjes 4'02". Leuk en achteraf een zeer goed gevoel. Vandaag, Zondag 27 september 2009, stond mijn langste duurloop op het programma. Een betere dag voor mijn langste training had ik me niet kunnen bedenken. Zoals ook de wedstrijd te Eindhoven, startte ik om 11:00 aan de duurloop. Het zonnetje was van de partij en het beloofde een schitterende dag te worden. Ik liep naar Sterke Steven die dan mee tot Averbode zo'n 13 km zou lopen om dan te eindigen in Scherpenheuvel (6.8 km). Uiteindelijk liep ik zo'n 3h08' over zo'n 34K. Voor diegenen die het stuk tussen Zichem en Scherpenheuvel kennen weten dat dit mooi bergop loopt. Sterke Steven nam me de laatste kilometer mee op sleeptouw. Zo eindigden we tegen een strakke 4'20"/kilometer. Zeer voldaan liepen we de Basiliek binnen. We waren niet de enigen 'bedevaarders' vandaag. Het was er over de kopen 'lopen'. Ook al ben ik helemaal niet aan de trainingen en kilometers gekomen die op mijn schema stonden heb ik na vandaag een pak vertrouwen 'getankt' en kijk ik mijn eerste Marathon met een goed gevoel tegemoet. Het eten onderweg is onder controle en ook de kleding is getest. Over het tempo en/of hartslag waaraan ik zondag 11 oktober zal starten ben ik het nog niet helemaal uit. Nu nog een 'vlotte' week trainen, dan een weekje recuperatie en dan is het al zover. Ik hoop in ieder geval niet ziek te worden.
De sterptokokbacterie. Die bacterie kan je beter niet tegen het 'lijf' lopen in volle voorbereiding van een marathon. Vorig week en begin van deze week kreeg ik spijtig genoeg een dosis te verwerken. Van mijn stillaan traditionele, maandagavond-lange-duurloop, kwam niets in huis. Ook dinsdag was ik tot weinig fysieke actie in staat. Woensdagavond zou ik kost wat kost lopen. Sterke Steven was present. Initeel had ik het plan om rustige 10k te doen, kwestie van niets te forceren. Uiteindelijk werden het er 15 aan een goed tempo. Na de verkwikkende douche voelde ik dat de vervelende bacterie zijn beste tijd gelukkig achter de rug had ik dat ik terug de oude was aan het worden.
En dan, dan kwam onze lang besproken duurloop naar Scherpenheuvel eraan. Heerlijke tocht. Samen met Sterke Steven trok ik op pad. Ik had voordien de weg reeds met de wagen gedaan en op bepaalde 'gemarkeerde' punten de nodige drank en voeding voorzien. Het weer was heerlijk en de tocht zelf verliep vlot. Onderweg kon ik voldoende eten en drinken. Ben persoonlijk niet echt gek van de vloeibare voeding maar het werkt en ik verdraag deze dingen tot op heden goed. Dat het belangrijk is om goed te 'eten' zou ik later écht te weten komen. Na zo'n 2h15' en zo'n 24K kwamen we aan de Basiliek van Scherpenheuvel aan. Een vriendelijke jongeman die net wou buiten gaan zag ons aankomen en hield de deur open zodat we letterlijk en figuurlijk de Basiliek van Scherpenheuvel binnenliepen. Apart. Boven de ingangsdeur van de Basiliek prijkt de spreuk: 'beatam me dicent omnes generations' of 'gelukzaligheid is het medicijn van elke generatie.' En meteen was er van mijn Stertokok-gezelschap geen sprake meer. Haleluja ! Waren het de extra krachten, was het de training of was het nog iets anders ... in ieder geval voelden we ons nog goed genoeg om terug naar Zichem te lopen en dus een stukje extra te doen. Uiteindelijk liepen we een dikke 27K. Sterke Steven kende een leuk cafeetje in Zichem op de markt. Eenmaal daar aangekomen bestelden we dadelijk iets om te drinken. Sterke Steven werd opeens wel heel erg stil en ook heel erg bleek. De gevolgen van zijn weinig of niet eten tijdens de training van toch bijna 2h40' lieten zich direct gevoelen. Gelukkig waren er enkele bezorgde gasten en dito cafébazinnen die ons met veel zorg verder hebben geholpen. Sterke Steven ging even plat op de grond, benen op een stoel, at een boterham, een reep chocolade en als medicijnendrank een 'good old - Coca Cola Classic' en na een kleine 10' was hij weer de oude. Het was wel even schrikken moet ik bekennen maar tevens een hele goede les. Eten, drinken tijdens lange duurlopen en dus zeker tijdens de Marathon zijn zéér belangrijk. Nog steeds geen 30K in de benen maar ik had ook bij de aankomst in Zichem na zo'n 27K nog voldoende over om minimum 3K meer te lopen. 27 + 3 is dan 30K, nog altijd 12K minder dan een Marathon! Heb vandaag in ieder geval een veel beter gevoel dan in het begin van deze week.
Mijn eerste marathon komt er al aan binnen een maand. Stillaan begint
het tot me door te dringen dat de legendarische Marathon (uit)lopen
toch wel iets is. Google gaf me alvast een gemengd gevoel. Van de
bloggers die starten met hun trainingen voor hun eerste marathon zijn
er verschillende die de Marathon uiteindelijk niet lopen ! Gelukkig
zijn er ook de schitterende en vaak heroïsche verhalen. Op een site
uit de US las ik het volgende (wat ik graag op mijn blog plaatste): Every marathoner has their first marathon story. If they've run a lot,
they might forget the details of other races, but the first marathon
lives in their mind - each and every mile. ... And while each runner's experience is unique, every story conveys the
universal pride that comes from accomplishing a first marathon. ...
And most find that
marathoning is like eating a bag of potato chips - it's nearly
impossible to stop after just one. (Dit laatste vind ik vandaag nog speciaal. Ik weet immers nog niet of ik mijn eerste Marathon wel zal eindigen !) Een ding is me al wel duidelijk geworden, de Marathon begint (spreekwoordelijk) op km 30 à 32. De 'kleine man met de grote hamer', 'I hit the wall', enz. Damm.
Vandaag met Sterke Steven nog een training afgewerkt. Het verliep niet echt vlotjes moet ik eerlijk bekennen. Het koudere weer, de strakke wind en wellicht ook de opkomende keelontsteking hadden er iets mee te maken. Ook het aantal kilometers van de afgelopen weken speelt mogelijk mee. (Alhoewel dit nog niet echt zou mogen daar ik mezelf mooi aan de opgelegde tempo's heb gehouden). Wel is het zo dat ik de voorbije 3 jaren zelden meer dan 40K per week liep. De laatste weken is dit 'gewoon'. Voor de rest blijf ik redelijk op schema en ik hoop dan ook nog steeds op het uitlopen van mijn eerste marathon. Dr. Rechter Achilles doet nog steeds vrolijk mee en als nu ook Monsieur De La Gorge redelijk snel weer verdwijnt is ook dat ok. Volgende week, vanaf morgen, staan er 99 km op mijn excel voor de week van 14/9/09. Dat betekent 99.000 meter. Als je zou uitrekenen zouden het ongeveer 250.000 stappen zijn. We zien wel hoever we geraken. Nog 3h10' en mijn week begint !
Deze week heb ik eigenlijk nog niet veel uitgericht of toch ? Niet echt. De week nochtans goed begonnen met een 22K. Dinsdag naar de Osteo. Deze heeft me weer even helemaal 'recht' getrokken en dus staat mijn 'chassis' weer mooi afgesteld. Na zo'n Osteobezoek wordt het aangeraden om niet dadelijk sport te doen. Dus vandaag vrijdag was het weer de allerhoogste tijd om de schoenen met 'gewafelde' zolen aan te trekken. Op mijn schema staat: wisselloop van 15K. Omstreeks 20h45 ga ik van start. Ik heb dadelijk een lekker gevoel in de benen. Blijkbaar hebben de 3 dagen rust hen goed gedaan. Eerst een kilometer inlopen en nadien mag ik weer even 'rollen' tegen 4'45", heerlijk. Mijn hartslag is ok. Bij de tragere stukken blijf hij rond de 130 en bij de 2 km rollen gaat hij naar de 140. De langere duurlopen blijken al duidelijk zijn effect te hebben op mijn hartspier. Heb trouwens deze week mijn hartslagmeter eens een nachtje laten klokken. Gemiddelde kwam ik uit op 55, laagste 45 en hoogste 80 hartslagen per minuut. Uiteindelijk liep ik vandaag 15.2K. Eenmaal thuis heb ik flesje water van 0,5 liter in één teug "naar binnen gegoten" (excuses voor de uitdrukking maar ik had behoorlijk veel dorst). En morgen ? Morgen ga ik proberen enkele kilometers los te lopen. Zondag staat er een 10 of 12K gepland. En dan ... de week van de 100. Idd. de volgende week zou ik zo'n 100 kilometer moeten lopen. We zullen zien waar de teller strand zondagavond.
Maandag 7 september 2009, de dag dat ik voor het eerst meer dan 2h15' liep. Duurlopen worden vaak tijdens het weekend afgewerkt. Na vandaag meen ik ook te weten waarom. Samen met 'Sterke Steven' vertrokken voor een 22K. Uiteindelijk werden het er bijna 23 en waren we zo'n 2h20' onderweg. Als je dan pas omstreeks 20:15 uur kan vertrekken weet je dat je niet vroeg thuis komt. Het werd een leuke maar lange training. Het gevoel was echter goed en mijn harslag bleef gecontroleerd laag (steeds een lage 130), de trainingen brengen alvast voor de nodige 'rust' in mijn hartslagen en dat is ook voor mij een duidelijke waardemeter. Ook vandaag heb ik 2 verschillende soorten vloeibare voeding getest. Ik moet zeggen dat ik daar nog helemaal niet uit ben. Wat ik wel weet is dat het niet evident wordt om nog te eten na pakweg een 20 à 25K. Ook dit zal de nodige training vragen vermoed ik. En op de site van de Marathon van Eindhoven spreken ze over ... 'nog 34 dagen'.
Trainen na een feest is dus mogelijk. Alhoewel, trainen of Trainen ... het kan erg verschillend zijn. In ieder geval ben ik er vandaag, na een erg leuk feest, in geslaagd om toch de schoenen nog een keertje aan te binden voor een zeer rustige loop. Samen met 'Sterke Steven' liepen we een 35 minuutjes. 'Sterke Steven' zei bij het uitlopen "Het is zo dat we nu goed opgewarmd zijn ..." en gelijk had hij. Morgen staat er een duurloop van 22 K op het menu. Dat wordt een heerlijk buffet van 2 uur, 120 minuten of 7200 seconden smullen ! YieHaa !
Vandaag, zaterdag is het rustdag. Morgen staat er opnieuw een training op het menu. Normaliter had ik enkele kilometers met de 'atleten' van Coach Mario mee gelopen. Familiale omstandigheden laten dit (zeer waarschijnlijk) niet toe. Dus zullen we onze training moeten afwerken op zondagavond, opnieuw na een feest. De vorige keer kwam er helemaal niets van, morgen zou ik toch een 14K willen doen. Aan de nodige caloriën om die training af te werken zal het niet liggen.
Een vrijdagavondtraining is altijd anders dan een 'weektraining', althans voor mij. De keuze tussen de zetel en het kleine scherm (waarop de Memorial Van Damme te zien is) of een training in omstandigheden die niet helemaal optimaal zijn, het is niet steeds evident. Ok - er zijn steeds externe factoren die de keuze voor de ene of de andere optie bevoordelen. Het genot om s' ochtends deel te nemen aan de kilometers lange file tussen Antwerpen en Brussel is zo'n externe factor die je niet in de hand hebt. Een andere is de live-uitzending van de Memorial Van Damme. Normaliter een vaste afspraak. Maar euh ... nu heb ik enkele weken geleden zo'n excel ontvangen en daaarop staat voor vrijdag 4 september een wisselloop geprogrammeerd. Maw. gaat het over de keuze tussen actief of passief sporten. Ondertussen is het al wel 21h00 (Bram Son op de 800 meter wou ik toch écht wel zien). Gelukkig is mijn maat 'Sterke Steven' ook bereid om nog te gaan trainen. 21h15 en moeten we nog beginnen. Voorzien van het benodigde licht (Petzl en Energizer) startten we onze training. In het begin ietwat stroever, maar na de eerste versnellingen ging alles vlot. Na 3/4 training begon het echter te druppelen. De druppels kregen het gezelschap van ... nog meer druppels. Al snel kwamen we in een echte stortbui terecht en ook de wind deed goed zijn best om onze vrijdagavond training een ander karakter te geven. Dat hadden we dus niet voorzien. Uiteindelijk bereikten we ons doel. We liepen 13K en kwamen totaal doorweekt aan. Was het dat nu waard ? Absoluut wel maar eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik me af en toe wel eens de 'waarom-vraag' stelde. Maar al even snel maakte deze gedachte dan plaats voor het gevoel dat lopen ongelooflijk leuk is én heel veel mensen enorme bedragen zouden willen betalen om dit nog te kunnen. Trainen op een vrijdagavond is en blijft speciaal voor mij, maar het gevoel nadien is fantastisch ! Eindhoven ... you can count on me !
Trage duurloop - onder het motto 'trager is beter'.
Vandaag voor de tweede keer een trage, lange duurloop gedaan. Zelfde parcours (18.2 K) en 5' trager dan de vorige week dus goed getraind. Het weer was fantastisch en ook de tocht was super. Gepakt met enkele nieuwe attributen: Energizer (te vergelijken met Petzl), een fluoband met licht én een zakje vloeibare voeding vertrok ik met Sterke Steven voor onze tweede lange duurloop met één opdracht: TRAGER lopen dan de vorige keer. Idealiter moesten we tegen 6'/Km lopen. De vorige week haalden we 5'31" deze week 5'45" (dus al zo'n 15" trager dan de vorige keer). Ik moet eerlijk bekennen dat het zeker de eerste kilometers best wat aanpassing vergde maar eenmaal het juiste tempo gevonden liep het wel. Uiteindelijk liepen we dus 5' trager en zijn dus op goede weg. Nog 40 dagen ...
Morgen, maandag. Opnieuw een duurloop op de agenda. Samen met Sterke Steven loop ik zeer waarschijnlijk opnieuw het parcours van de vorige week. Toen waren we na zo'n 1h41' binnen en ging alles vlot. We hadden alleen geen rekening gehouden met het feit dat het sneller donker wordt. Zo'n Petzl lijkt me een goed idee - niet alleen om niet in een of andere put te trappen maar ook voor de veiligheid in het algemeen. Bestaat er trouwens zo'n typische 'Runners-Petzl' ?
De centrumloop van Mol, een 10k (of is het iets minder ?). Voor de start vroeg iemand me welke afstand ik ging lopen en in welke tijd. Ik wilde er dus een mooie vlakke wedstrijd van maken en ongeveer 4'30"/km afwerken aan een hartslag zo'n 15 slagen per minuten onder mijn wedstrijd-hartslag-ritme. Dat bleek ideaal te zijn voor een jongeman die in 2008 50' liep en die het voorbij jaar goed had getraind en nu wenste rond de 45' te klokken. We begonnen helemaal achteraan in de groep en woekerden zeker in de eerste kilometer niet met onze krachten. We klokten 4'19" na K1 - snel maar ok. K2 liepen we in 4'09" en dat was dus écht te snel als je een vlakke 4'30" wil lopen. De kerel voor wie ik haas was, liep vlot mee. K3 en K4 liepen we in 4'21 en 4' 22" dus beter op schema. De volgende 4 kilometer liepen we samen tegen zo'n 4'32" gemiddeld. Mijn loopmakker kende enkele moeilijke momenten maar wanneer ik hem vertelde dat hij zijn tijd van het vorige jaar minimum met 3' zou verbeteren en waarschijnlijk wel rond de 45' zou binnenlopen kreeg hij vleugels en nam af en toe zelfs de kop over. Leuk. Tijdens de wedstrijd gaf mijn makker al enkele keren aan dat ik, wanneer ik wou, mocht versnellen. Vanaf K8, ben ik dan even voluit gegaan. Uiteindelijk liep in een 43'40" over de meet. Niet zoals gepland maar het gevoel was zeer goed en dat is op dit ogenblik voor mij prioriteit. Om eerlijk te zijn bevalt het schema van coach Mario Dekkers met tot op heden zeer goed. De basisconditie gaat de juiste richting uit en ook Dhr. Rechter Achilles heeft er blijkbaar weer zin in (als ik hem niet voel is hij meestal ok). Hopelijk gaat het nog enkele weken, maanden, ... goed.
Loslopen aan 6'/km met enkele versnellingen van 100 meter - dat zag ik in mijn excel geprogrammeerd staan. Weer iets helemaal anders. Ik moet eerlijk bekennen dat het schema van mijn coach me behoorlijk anders doet lopen. Afwisseling troef en dat is best aangenaam. Aan het einde van de training was het 6.250 meter. Moet zeggen dat de best wel heftig waaide en dat een niet te onderschatten invloed kan hebben op uw tempo. Zou het aangenaam vinden als die op 11 oktober even niet naar Eindhoven komt. Straks een wedstrijdje waar ik zoals eerder gezegd niet vol op het gas ga maar een poging ga doen om een zo 'flat' mogelijk training af te werken.
Deze avond in de Bossen training nummer 9 afgewerkt. We vertrokken pas omstreeks 20:45 en dat is op dit ogenblik van het jaar dus té laat om niet in het donker te moeten lopen. Het werd een leuke training en liepen zo'n 51' minuten over een 10 kilometer. Het ging vlot. De laatste 2.5 kilometer hebben we niet meer in de bossen afgewerkt. Misschien is zo'n Petzel (schrijf ik dat zo ?) wel een goed idee. Mijn vriend, Dhr. Rechter Achilles, doet nog steeds mee maar had vandaag niet zo'n goede dag vond ik. Mogelijk zit de training van afgelopen maandag hem nog wat in de kleren en misschien doet een IJsbad wel wonderen ... Ondertussen met Sterke Steven afgesproken om vrijdag ('s morgens omstreeks 06h30 een 6K te gaan loslopen). Zaterdag staat er een 5 of 10K (een wedstrijd in Mol-Centrum) op het menu. Ga proberen om er een 'gecontroleerde tempoloop tegen 4'30 te lopen. Zondag staat er dan opnieuw een trage duurloop van 17K gepland. Hopelijk heeft Dhr. Rechter Achilles er ook zin in.
Vandaag de eerste lange duurloop afgewerkt. In feite waren 'Sterke Steven' (mijn vaste loopmakker) en ondergetekende vertrokken voor 15k. Via 'map my run' (www.mapmyrun.com) had ik blijkbaar de afstanden in Miles laten berekenen ipv. Kilometers. Niet getreurd, een kilometerke meer is beter dan een kilometerke minder in voorbereiding van een Marathon vermoed ik. Trouwens van de ochtendloop van 6K is deze ochtend niets (shame on me) in huis gekomen. Leuke training, super goed gevoel en mijn rechterachillespees gaf quasi geen pijnsignalen. Hopelijk gaat het ook de volgende 48 dagen goed. Ik kijk geweldig uit naar mijn eerste Marahon. Maar de weg is nog lang...
Bram Son (een Nederlandse atleet die ooit zag tijdens een 1.000m ... lang geleden) werd heropgevist en mocht meelopen in de finale van de 800m in Berlijn ! Hij eindigde op een mooie 7e stek. Een schitterend resultaat op een WK. Ook een vermelding voor de Belgen op de 4 x 400m met een vierde stek in de Finale. Over de race met Bram Son (in 1998) kom ik later nog wel een keertje op terug.
Deze avond stond er nog een 15K op het programma. De motivatie was er om me mooi aan mijn schema te houden. Maar ... bij thuiskomt van de festiviteiten waren de Opa's en Oma's thuis. Een avondje gezellig keuvelen in de tuin, daar kan zelf een eerste Marathon-voorbereiding niet tegen op. Morgenvroeg een 6K en s'avonds een duurloop van 15K moet alles (of toch veel) goed maken. Trouwens, de week beginnen met een ochtendrun is nooit verkeerd hé ?
