Zaterdag 14 juli

Bij de start in Diksmuide wordt de toon algauw gezet : de regen valt bij bakken uit de lucht. De ganse autoroute naar Watervliet (of is het nu Watervloed) blijft het goed doorregenen. In www.detoren.be worden we hartelijk ontvangen door Ilse en Paul : de voorziene picknick in de tuin wordt door de regen wijselijk binnen gedaan. Willy morst al direct koffie. Liliane zorgt ervoor dat het taalgebruik onberispelijk blijft in dit voormalig klooster. Na de start van onze zaterdagnamiddagrit blijft het niet lang droog. De regenvestjes zullen van grote waarde blijken. Bij ons A-team dient Marcel zoals gewoonlijk ingetoomd te worden, hij staat weer scherp. De élite passeert algauw langs "De roste muis" alwaar de vos de passie preekt. Nabij Kaprijke worden zij getrakteerd op een forse plensbui. Daar ontmoeten zij The A-team die wat sukkelde met een bepaald knooppuntnummer. Bij wegwerkzaamheden verliest Paul z'n kilometertellerke maar zijn allerliefste Liliane vindt zijn spel terug. Op kasseien op 't einde van de rit verliest hij dan nog bijna zijn pomp. Zijn hoofd verliest hij gelukkig nog niet. Na de heerlijke douche volgt nog een heerlijk avondmaal, met daarna nog een avondwandeling en wat nakeuvelen in de bar. (Kris, Saskia, Roland en Marc kaarten nog tot een gat in de nacht)

Zondag 15 juli

Het stevig ontbijt gaat er vlotjes in. De obligate groepsfoto wordt gemaakt vlak voor de start van de dagrit. We ontdekken een prachtige streek met oa kreken, polders (ingedijkt voor onze tijd : in de jaren 1400 tot 1600 na christus). Het vochtige weer zorgt voor veel slakken op de weg. Het is een heel rustig meetjesland, de élite komt na 20 km welgeteld 3 auto's tegen en verpoost dan even in Assenede. The A-team komt een stuk erg slechte en slijkerige weg tegen net als een zeer lange kasseistrook (alwaar Kris zijn pulle verliest en Marcus zijn (kenners)ogen de kost geeft als hij een koppeltje ziet minnekozen in hun wagentje) Rond 11 uur dienen de regenvestjes weer bovengehaald te worden. 's Middags eten we in Eeklo op een verwarmd terras, dat deed deugd. Tijdens de koffie komt de zon tevoorschijn, hoera, hoera, hoera. The A-team drijft daarna het tempo wat op, we rijden een ganse tijd langs het schipdonkkanaal. De élite wacht op  het A-team op een terrasje in Maldegem. Met de zon aan de hemel en windachter fietsen we nog langs het Leopoldkanaal en enkele kreken. We zijn redelijk vroeg terug in  www.detoren.be alwaar we van de zon genieten op het tuinterras. Het uitstekend avondmaal wordt ten zeerste geäprrecieerd. Bij de nabespreking galmen de lachsalvo's geregeld door het voormalig klooster. De parochie wordt weer duchtig verleid; zoals ze in het plat vlams zeggen.

Maandag 16 juli

Bij het ochtendkrieken niets anders dan blije gezichten want de zon schijnt volop. Na het ontbijt vergaat het lachen ons want de bewolking is stevig komen opzetten. Paul start niet meer mee om zijn krakkemikkige  knie te ontzien en hij wordt in de watten gelegd door zijn onvolprezen Liliane. We fietsen een hele tijd in Nederland alwaar de fietsinfrastructuur toch veel beter is dan in België, daar kunnen de belgen toch nog heel wat van leren. We passeren ook in Turkeye en Phillipine, een internationaal ritje dus. De laatste 15 km gaan de hemelsluizen alweer volop open. We zijn dan ook blij te arriveren in www.detoren.be . Drie dagen fietsen ontlokt bij Marcel de volgende uitspraak : "mien gat et gin oanzichte mi" Na het afscheid van Ilse en Paul van "De Toren" eten we s'middags in Eeklo. Rond 13u30 komen we aan bij de mini-golf en ondanks de dreigende lucht, wil iedereen een spelletje spelen. Na een halfuurtje begint het alweer te regenen. Wat is het weer toch standvastig. We spelen een heerlijk toernooitje waarbij Liliane, Willy en Louis ex aequo de beste scores halen. De koffie nadien doet dan ook geweldig deugd. Van harte bedankt aan iedereen die meefietste, dankzij jullie goede ingesteldheid was de sfeer opperbest ondanks het hondenweer. Een dikke pluim voor iedereen dus, in het bijzonder ook de allomtegenwoordige kopmannen die de steeds medemaats uit de wind zetten en op sleeptouw nemen. Een dikke merci ook aan onze fotoreporter Johan voor de vele "portretten".