TE VOET- A PIE

Onderweg ben ik zigeuner,

onderweg ben ik een kind

naar het bergland en de rotsen,

met een bos aan de waterkant

...

Onderweg leer je vergeten,

gisteren ligt ver achter U

en voor morgen nog geen zorgen,

onderweg is het altijd nu

...

Je passeert langs kathedralen,

en je duizelt keer op keer

Van die stoutmoedige dromen,

van die bouwers van weleer

En zo leer je blind vertrouwen,

vorderen ondanks brute pech

Wuif veel liever dan te vloeken,

naar de kinders langs de weg

...

En je loopt door de paleizen

met uw hoofd vol romantiek

Maar uit krotten en ruïnes,

klinkt er klaaglijke muziek

Deelt uw brood met lotgenoten,

zoveel zwervers grauw van vel

Langs de gloeiend hete wegen,

steeds vol kommer en kwel

...

Onderweg, op markten en pleinen,

vind je volk, mild en gastvrij

Dat schenkt U met handen en voeten

zoete vruchten, allerlei

...

Onderweg ben je nomade,

soepel plooiend, mild van geest

Geeft U over aan de genade,

je wordt vrij en onbevreesd

...

Los van vastgeroeste ideeën,

onderweg pluk je de dag

Pelgrim ben je heel je leven;

vorderen doe je liefst zigzag

Haast U, haast U, uiterst langzaam,

want het einddoel is bekend

...

Ooit als kind ben ik vertrokken,

zonder route, kaart of plan

Onderweg al heel mijn leven

wat is daar de zin toch van

Onderweg stel je geen vragen,

voor hoelange nog en waarom

Onderweg ben je zigeuner,

Je reist voort en je ziet niet om

naar een lied van W. Vermandere

Deze morgen om 6u wakker, het goot water, dan nog maar een uurtje langer geslapen. Deze voormiddag dan tot 10 u nog een lichte regen , daarna goed wandelweer.

Ik heb vandaag weer 32 km gestapt en hoe langer het duurt, hoe gemakkelijker het precies allemaal gaat. Ik heb vandaag de ganse dag pizza gegeten: als ontbijt, als middagmaal en ook nog tussendoor en dit had zo zijn reden. Ik had gisteren in een bar 2 stukken pizza besteld, ipv 2 stukken pizza kreeg ik 2 volledige pizza's! Ik at er 2 stukken van op, de rest heb ik samen gelegd als een boterham. Op die manier had ik een picknic voor een volledige dag... en het was nog lekker ook! Als je 's middags in een bar een cola of zo besteld, dan kan veelal jou flessen laten opvullen met water.

De eerste albergue van vandaag was gesloten, in de tweede was het onthaal zo onvriendelijk dat ik er terug vertrokken ben. Dan een stukje terug gekeerd daar een derde albergue binnen gestapt en dat was de goede. Dit was een privé initiatief, de mensen waren er zeer vriendelijk. Daar een kamer gekregen met slechts 6 bedden, wat eigenlijk een kleine kamer is, in "camino-termen" gesproken. Eén van de Australiërs van gisterenavond zag ik daar ook toekomen. Vanavond samen met hem nog iets gaan drinken...en de rest vertel ik morgen wel...

Santé op jullie aller gezondheid!!

Ides

Maar dit is helaas het laatste wat het thuisfront te horen kreeg vandaag!! Ik mis het avond telefoontje. Weet niet wat er gaande is. Is er geen bereik, is de batterij plat en is er geen elektriciteit?...ik weet het niet. Ik hoop morgen voormiddag toch iets te horen van mijn pelgrim! Dit maakt ons toch wat ongerust...

DE THUISBLIJVERS

Het hoofd leegmaken is ook iets wat je veel leest op blogs, maar wat betekent dat eigenlijk? Voor mij is het de drukte en dagelijkse beslommeringen achter laten! Géén deadlines, niet opgejaagd zijn ...Weten dat het thuisfront achter je staat en dat vrienden en kennissen je steunen en meeleven. Je leeft hier van dag tot dag, zonder drukke agenda, enkel het wandelplan voor de volgende dag bekijken, voor eten zorgen en de rest gaat vanzelf. Het is genieten, elke dag opnieuw... en van eenzaamheid heb ik helemaal geen last. Mensen spreken je aan, niemand maakt zich druk over taalfouten, als je elkaar maar begrijpt dat is pas belangrijk. Morgen een nieuwe bergetappe, maar de hoogste bergen kwamen toch vandaag al. En nu... Ides

Ik heb de kaap van 200 km overschreden, nog zo'n 187 km te gaan. Ik zal er op het eindtotaal toch een vijftal km moeten bijtellen want ik liep 5 km verloren. Het weer viel ook tegen vandaag. Het regende een paar uur goed door. In de late namiddag was de regen verdwenen, maar de bewolking bleef hangen. De weg viel ook tegen een aangelegde weg die parallel loopt met een grote baan. Er zijn verschillende albergues in Villafranca... . Ik had er één uitgekozen, maar die zag er te erg uit, half afgebroken of in de heropbouw blijven hangen? Dan maar 500m terug gekeerd naar een andere en veel betere, op het eerste zicht toch, maar hier weet je nooit wat het zal worden. Het was er in elk geval veel minder druk dan gisteren. De haard brandde, dat was gezellig en praktisch voor het drogen van de kleren. Het bed schrikt mij wat af, eerst een plank op de resort en daarop een dunne matras. Maar ik had in de gang nog een leeg bed zien staan, daar ga ik vanavond een matrasje "lenen". Dat zal toch wat zachter liggen. Een mens moet hier voor zichzelf zorgen hé.

Deze morgen als herboren opgestaan, ik voel mij weer 'de oude', zoals ze zeggen!

Vandaag 27 km afgelegd, door berg en dal. Het was een echte bergetappe zoals men in de koers zou zeggen.Vooral het dalen is lastig en de kuiten worden hier niet gespaard.

Ponferrada is een grote stad, met +/- 70 000 inwoners. De stad ligt langs de rivier de SIL. Het is ook weer een stad met een mooi middeleeuws kasteel, namelijk het kasteel van de tempeliers. Het is gebouwd in de 12 e Eeuw en beslaat een oppervlakte van 16 000 m². Het staat er te pronken als je de stad binnenkomt. Er zijn ook nog een aantal mooie kerkgebouwen en enkele musea. Het is de laatste grote stad die je tegenkomt voor je Santiago De Compostela bereikt. Het wordt steeds drukker langs de pelgrimsroute. Dit is ook èèn van de belangrijkste bronnen van inkomsten voor de stad naast de vele wijngaarden.

Ik slaap vanavond in een soort parochiezaal, die is ingericht voor pelgrims. Ik kom ook meer en meer mensen tegen die ik eerder op

mijn route al ontmoette, maar nog steeds géén enkele Belg te bespeuren. Ik heb ondertussen al een tamelijk vast dagschema. Als ik 's middags toekom eerst wat eten, dan paar uurtjes rusten en dan de stad in. Stadsbezoek en eten kopen voor 's avonds. Het moeilijke is dat er enkel Spaans vermeld is op de verpakkingen. Je kan je dus al eens miskopen! Ik bereid intussen mijn "bocadillo's" (=belegd broodje) zelf. Dat is ook het veiligste! 's Avonds na het eten het thuisfront opbellen en nog wat 'socializen' buiten. Dan slaapzak in en tot morgen voor een nieuwe dag...

Ides

Dit is een 'verlaten' dorp, een echte ruïne, maar toch zijn er een vijftal Albergues aanwezig, een bar(=winkel)' en een restaurantje. Wat je hier in de straten ziet is onvoorstelbaar: honden, kippen, schapen, geiten, koeien en paarden alles loopt hier door elkaar op straat tussen de stenen en de brokstukken van oude gebouwen of van overblijfselen van wat ooit een huis zou moeten geweest zijn.

Het restaurant daarentegen, was ongelooflijk mooi ingericht in een middeleeuwse stijl en de eigenaars waren in diezelfde stijl gekleed. Dit eethuis is slechts 1 u open per dag, van 18 u tot 19 u. Ik zat daar vanavond helemaal alleen. Om 19 u kwam er nog iemand binnen, die mocht toch nog eten alhoewel het dan reeds sluitingstijd was. Het eten was er ook uitzonderlijk lekker en dit alles voor 18. Dit dorpje overleeft door de vele pelgrims die hier langs komen. Hoe dichter Compostela nadert, hoe drukker de wegen bewandeld worden. Alle slaapplaatsen zijn in een mum van tijd bezet. Ik slaap vanavond in een zeer, oude albergue, waar steeds meer 'kotjes', tot zelfs een 'versleten caravan' bijgeplaatst werden. Als je maar binnen kunt slapen en de mensen zijn er vriendelijk, is het al lang ok.

Het zicht van hierboven is heel mooi. Je ziet de bergtoppen rondom en als je naar beneden kijkt, zie je in het dal de kleine dorpjes liggen. Vanaf nu is het voortdurend bergop en bergaf, maar vandaag toch meestal bergop. Dat betekent dus een extra inspanning voor de kuiten.

Er is hier veel wind en de zon liet zich amper zien vandaag. Vanavond te koud om nog buiten te zitten.

Nu weeral bedtijd...

Groeten en tot morgen

Ides.

Het weer is vandaag minder goed, veel bewolking en schaarse zon.

Vlotte trip, na 29 km in Astorga aangekomen om 13 u. Astorga is een redelijk grote, drukke stad. Hier lopen veel toeristen rond.

Astorga is een stad met monumentale gebouwen; o.a. het bisschoppelijk paleis is een kunstwerk van Gaudi. Gaudi was de architect

ervan maar door allerhande ruzies met de kerkelijke overheid, heeft hij het niet kunnen afwerken. Andere architecten hebben er verder

aan gewerkt, maar door hun andere manier van werken stortte het gebouw meerdere keren in.

Onderweg een groep Nederlandse jongeren ontmoet. Gezellige babbel gehad. Deze namiddag eerst een Spaanse siësta gehouden.

Daarna de stad in en ook boodschappen doen, want de straffe pelgrim maaltijden worden nog steeds vermeden. Ik ben nog steeds mijn

eigen kok en probeer vandaag een lekkere biefstuk te bemachtigen.

Rusten en tot rust komen!

Nu is er geen houden meer aan... Vandaag terug een goeie 32 km afgelegd, nog 288,3 km te gaan!

Alle blaren zijn genezen en dus alle Compeed mag opgeborgen worden. De maagproblemen zijn ook zo goed

als verdwenen, dus nu terug alles op alles zetten! We gaan ervoor...

Villadangos Del Paramo is een kleinere stad +/- 45 km² met 1111 inwoners.

Onderweg de grote stad LEON gepasseerd, met

veel prachtige gebouwen, zoals: - de Gotische Kathedraal met enorme glas- en loodramen

- het Botines Huis (néogotisch) werk van Antoni Gaudi

- het San Marcos gebouw, uit de 16e eeuw met een opmerkelijke platereske( aanwending van verfijnde ornamenten, gebruikt in de 15e/16e eeuw) façade enz, Maar helaas tijdsgebrek om daar een dagje te blijven!

De weg van LEON naar VILLADANGOS... viel wat tegen. Hij ligt evenwijdig met een drukke autoweg. Het was storend, er

was weinig moois te zien, ook een eentonige weg.

Hier staan de wegwijzers op de grond, dus je moet wel opletten of je bent er een voorbij. Vandaag veel jonge mensen ontmoet.

Hoe langer je stapt hoe meer mensen je terug ziet, die je eerder al ontmoette.

en geen stress, dit is zààààlig!

Na 24,7 km Puente De Villarente bereikt. Deze stad ligt aan de brug over de Rio Parma, heeft een oppervlakte van 60 km²

en telt 1250 inwoners. Mijn tocht verliep vlot vandaag, onder een stralende zon. Maar de maag protesteert nog altijd!

Vandaag terug het koppeltje Zuid Afrikanen ontmoet. Ik vroeg hen of zij geen middeltje hadden om mijn maagproblemen op te

lossen... en wat raad je? Zij konden mij helpen. Ik kreeg een paar pilletjes en de maagpijn verdween als sneeuw voor de zon.

Als dat niet schitterend is!

Vanavond van alle kwalen verlost en voor het eerst weer op 'restaurant' kunnen gaan, heel voorzichtig en met COLA ipv. wijn!

Daarna nog een schitterende zonsondergang gezien, samen met hoe kan je het raden 'Mammie Vagebond'... en morgen weer

Groetjes en tot morgen Ides

El Burgo Ranero is een stad in de Provincie Léon. De stad is heel dun bevolkt, er wonen slechts 8p/km². Deze

stad ligt op een 110km van de stad 'VALLADOLID', voor de kenners onder ons, knipoog naar LONKI!!

Eerst weer een paar uurtjes geslapen en dan eten gaan kopen, want 'restaurant-kost is nog steeds niet aan de orde.

Na het avondeten, nog rustig van de zon kunnen genieten; heerlijk toch!

Vandaag 'Mammie Vagebond' terug ontmoet na enkele dagen. Van toeval gesproken...Slaapzaal met een 30 tal bedden

en wij kregen per toeval het zeflde stapelbed toebedeeld. Ze was verwonderd dat ze me had ingehaald en had me eerst

niet herkend. Ik kreeg het onderste bed en zij het bovenste, ik heb dan maar geruild. Zij was content en ik ook. Op tijd

slapen en dan zien we morgen wel weer...

Groeten en tot morgen, Ides

Vandaag een mindere dag gehad, slechts 21,7 km afgelegd!
Zo goed ik me gisteren voelde, zo slecht voelde ik mij vandaag!! Maagproblemen!!
Ik denk dat het "straffe menu" van gisteren avond toch een beetje van het goede te veel was.
Vandaag loom gevoel, en zware, pijnlijke maag. om 14u gestopt en dan gebeurde het onvermijdelijke....
Ik slaap vandaag in 'Iglesia de la Trinidad', dit is een gerestaureerde kerk die is ingericht als albergue, heel mooi.
Deze namiddag al een paar uur geslapen. Daarna naar de winkel om mijn drankvoorraad op te slaan en een pak
rijst-koeken. Dit wordt vandaag mijn avondmaal. Daarna slapen, want ik ben moe!

Hopelijk tot morgen met meer en beter nieuws. Ides

De laatste 17 km had ik een vlakke, rechte weg met heel weinig bebouwing, ook geen enkele winkel of albergue maar wel hier en daar een kleine picknick plek. Onderweg gestopt op een marktje om mijn vers fruit te kopen. Een oud dametje stond daar samen met haar zoon met

een klein fruitkraam. Ze wou er geen geld voor, dan zelf iets gegeven. Middagmaal in de schaduw onder een boom, dit is pas zalig! Je wordt er niet gestoord, er is niets dan stilte, enkel het geritsel van wat bladeren, gefluit van vogels... en af en toe de passage van enkele pelgrims!

Vanavond terug aan tafel met de "Belg" van gisteren, maar die bleek toch juist over de grens te wonen, namelijk in Aardenburg.

Deze avond een "zware" pelgrim-maaltijd gegeten namelijk...en hou u vast: erwtensoep, lasagne met frieten, een ijsje en natuurlijk de wijn.

s'Avonds toch een blaartje op de kleine teen gevoeld, maar mijn 'thuis-verpleegster' had alle noodzakelijke verzorgingsmiddelen

meegegeven, dus dat kon geen probleem zijn. Om 21 u in bed want morgen is het terug vroeg dag!

Een Spaanse groet

Ides

Vandaag weeral een prachtig weertje; zonnig en warm de ganse dag, zelfs om 19u30 was de zon nog van de partij.

Ik heb vanavond terug mijn was moeten doen, maar na een half uurtje was alles 'kastdroog' zoals men zegt of beter 'rugzak' droog.

Deze namiddag lekker slaatje gegeten en een "grote pint" gedronken op een zonovergoten terrasje. Met een Belg die ook alleen op

stap is samen aan tafel gezeten en een leuke babbel gehad. Vanavond terug de Nederlander ontmoet die ik enkele dagen geleden ook al tegenkwam. Ik denk dat hij wat vermoeid is, want hij was niet erg aanspreekbaar vandaag.

Deze middag samen gestapt met een vriendelijke Zweedse dame. Zij was ook helemaal alleen op stap. Ze sprak Engels en we hebben

de rest van de route samen gestapt en een leuk gesprek gehad. Ze vertelde me dat ze 8 kleinkinderen had en die noemen haar

'MAMMIE VAGEBOND'. Ze moest hard lachen dat ik bij de konijnen werk.

En... mijn Engels gaat er hier met rasse schreden op vooruit. Liesbeth zal content zijn!?;-)

Vanavond nog een lichte maaltijd (kaas, brood, fruit). De albergue ziet er goed uit, dus ik verlang al naar mijn

slaapzak en bed in...

Groeten en tot de volgende Ides