Mobilisatie- 2

Woensdag 15 november 1939.

Nationale feestdag.  Sergeant Denis die bezeerde voeten had is de gansche voormiddag hier in huis gebleven.  Om 2 uur zijn we samen gekomen om te repeteren tegen zondag.  Met de kostuums schijnt het stukje vlot te gaan.  We hebben samen de BJB-groep “Huldenberg” eens hartelijk gelachen.  Ik ben kwaad op me zelf: ik heb weer eens beschaamd voor een ‘heel klein’ feitje en dan deed ik ook heel kinderlijk, dit zou zeker moeten beteren.

Donderdag 16 november 1939.- Van morgen stuurde ik een pakje naar Jules Feytens.  Ik plantte een parkje tulipen.  Na den middag kwam Sergeant Denis op en zette zich aan ’t schrijven.  Jeanneke is afgekomen.  Nu kwam ook Jozef Van der Meeren, die soldaat uit Boom.  Het is er eene van de 70 geniemannen die hier bleven van de 230, de anderen zijn in Aerschot, diens vrouw had hier geslapen toen ik in Brussel was en ik hoorde dus veel van hun spreken doch kende ze niet.  J. Van der Meeren is eens komen goedendag zeggen, het ziet er een goed man uit, maar stil, traag en juist;  hij vertelde dat zijn vrouw misschien nog eens afkomt.  Zoo juist hoor ik vertellen dat de Troupes Auxiliaires weer vertrekken.

Vrijdag 17 november 1939.-  De Troupes Auxiliaires-soldaten vertrekken morgen.  

Rond 4 uur komt pa huis en verteld, dat hij Mevr. Van der Meeren in de dreef heeft gezien.  Om 5 uur komt ze binnen met haar man, op het eerste zicht staat ze mij aan.  We maken kennis en zijn gauw goede vriendinnen.  Mevr. blijft hier slapen en Mr. is dan ook op gekomen. 

De twee sergeanten zijn hun pakken komen maken om morgen te vertrekken.  Quenon nam reeds afscheid; hij moet voorop om plaats te zoeken; Denis zal hier nog slapen.

Zaterdag 18 november 1939.

Quenon die naar Chartres ging plaats zoeken is teruggekomen;  ze zullen niet naar Chartres gaan, maar naar Beuzet, hij is Denis komen roepen en ook nog eens goedendag zeggen.  Te 11 uur is Denis nog rap een boterham komen halen, om 11.30 uur zijn de Troupes Auxiliaires opgemarcheerd naar Overijssche.

Mevr. Van der Meeren heeft ons helpen kuischen.

Maandag 27 november 1939. 

Een echt hondenweder was het vandaag. Bliksem, donder en regenen, regenen zonder eind, voor morgen stelt het zich nog zoo voor.  Het water aan den dijk in Weert is zoo hoog gestegen dat gansch Weert onder staat; de dijk is naar men zegt doorgebroken.

Maandag 18 december 1939.

Voormiddag vergadering bij Mr. Pastoor; we hebben er beslist dat er een omhaling zoo gedaan worden, om tegen Kerstmis en Nieuwjaar een pakket te vormen voor de soldaten van Huldenberg die gemobiliseerd zijn.  Dezen achtermiddag hebben G. Vanderlinden en ik onze rondhaling begonnen in Wolfshaegenstraat ; we werden er nog al goed onthaald in de rijkste huizen onder andere bij de veldwachter kregen we niets.  Jef en Michel De Keyser stonden niet weinig verstomd van ons om 5 uur, ’t werd dan al donker, nog bij hun te zien binnenkomen.

Dinsdag 19 december 1939.

Tweede maal rondgeweest, alles verliep goed, 284 Fr heb ik geteld.

Donderdag 21 december 1939.

We hebben het omgehaalde geld ingedragen: er was te samen 1966,50 Fr.  24 Fr per jongen, er zijn 89 gemobiliseerden.  Bij ’t mijne was nog 100 franken bijgekomen van het groot Klooster.  We hebben beslist dat de bestuursleden morgen avond in al de winkels zouden gaan om allerlei te kopen.

Vrijdag 22 december 1939.

Het was heel koud maar toch hebben we van winkel tot winkel geweest; bij ieder voor 100 Fr gekocht.  Kousen, Sjerpen, chocolade, enz. Alles is nog niet gekocht, morgen gaan we voort in ’t voorbij gaan moeten we eens bij Dumortier binnen.

Zaterdag 23 december 1939.- We hebben nog eens met korven op inkoop geweest, maar er werd niet veel afgedaan; we hebben dezen avond goed doorgebracht bij de Dumortiers, in de met kinderen volgepropte huiskamer koffie gedronken en wel peperkoek gegeeten en ook karnemelk leeren koken.  Morgen zullen we de pakjes niet bereiden; op het kasteel zijn ze nog niet klaar met het breiwerk.  Tegen donderdag denkt men van in orde te geraken.

Zondag 24 december 1939.

De dag voor Kerstmis; het zag er vanmorgen wit uit.  Niet van sneeuw maar van den ijsel, ’t was dan ook glibberig.  Toch zijn in den namiddag Thérèse en Mariette hier geweest, het was al lang geleden.

Van avond heb ik het eerste pakje weggedragen naar Louis Hazaert die het morgen als hij vertrekt kan meenemen.  Ze waren er niet weinig verheugd.  Het is nu één uur voor middernacht, het uur van den vrede.  O’ mocht de vrede spoedig op ons geteisterd Europa worden hersteld.

Maandag 25 december 1939.

Kerstmis, Kerstdag.  Vrede dag.  Stille dag.  Dezen avond Kerstfeest in zaal ‘Mariakring’ door de soldaten van het 11^de bataljon genie van Loonbeek.  Voor een opgepropte zaal werd er een gezellig en welgelukt stukje voorgedragen.  Na de vertooning bal, we zijn naar huis gekomen.  Drie soldaten zijn er binnen gevallen bij ons, één er van was wel zat, ze vroegene en klein druppeltje, we hebben er ong veel plezier mee beleefd.

Dinsdag 26 december 1939.

Marie Broes kwam na den middag binnen.  In den voornoen hebben we wafeltjes gebakken en in den achtermiddag heb ik pakjes bereid voor J. Feytens, H.Bogaert, F. Boekx en J. Van der Meeren met wafeltjes er in als Nieuwjaarsgeschenk.

Woensdag 27 december 1939.

We hebben ons soldaten pakjes verzonden ; ik ben benieuwd wat er wel zal van voort komen.

Donderdag 28 december 1939.

Van morgen kwam er als aardige verrassing met den briefdrager een kaart toe.  Nieuwjaarswenschen van Raymond Van Eyck soldaat 4^de graad chauffeur 14^e Artillerie Regiment B.P.S. 13. En dat voor mij.  Dat had ik in ’t geheel van Raymond niet verwacht.

Een kaartje van een andere soldaat zou me misschien wel meer plezier doen; zal die er één schrijven ?  In den namiddag hebben we het pakket der Huldenbergsche soldaten bereid; wel gevuld voor 25 Fr ieder.  We werden op ’t einde bij Maria op een goede koffie kramiek vergast, en dat in haar nieuw huis ; ’t was fijn.

Vrijdag 29 december 1939.

Van morgen lang geslapen.  Gister een goede kou gevat een echte kopvalling.  Toch kreeg ik het gedacht van de pakjes rond te dragen.  In den achtermiddag over de besneeuwde baan naar het Wolfshaegen met een korf pakjes. 

De briefdrager kwam dezen morgen weer met aardig briefje aan en nog wel van den B.L.D. gezonden door Soldaat Roger Verleyen, 3^de Carabiniers Wielrijders Regiment, 7^e compagnie B.P.S. 19 aan mejuffer Mariette Vandenschriek, dat is dus aan mij.  Dat had ik zeker niet verwacht. ‘k Zou liever gehad hebbend at het briefje aan de familile ware geadresserd in plaats van aan mij alleen.  Zoo ware het beantwoordt geworden en nu denk ik dat er niets van komen zal.  Er kwam ook een kaartje van Estella met wenschen van de Fam. Verleyen-Van de Velde voor mij.  Ik heb vast in mijn gedacht dat die twee het briefje en de kaart een opgemaakt spel is.  Mij dunkt alhoewel het vriefje uit cantonnement komt dat het door Estella’s hand geschreven werd.  Ik durf bekennen dat ik blij ben omdat ze mij niet vergeten hebben.

Zondag 31 december 1939.

Laatste dag van ’t jaar 1939.  Weer een jaar verloopen.  In ’t voorbije jaar vind ik niet veel verandering aan mijn leven.  Dorre van Hoeilaert is hier geweest verteld voor ditjes en datjes, de tijd was gauw verloopen en Dorre reed weer weg.

Aardig.  Vandaag alhoewel ik goed wist dat het niet kon, zou ik nog wel graag gehad hebben dat Roger ware afgekomen, waarbij het kwam weet ik niet. 

1939 bracht ons de mobilisatie, en dichtbij onder België en op zee oorlog en menschen slachting.

Wat brengt ons 1940 het dichtbije nieuwe jaar ?  Bij het begin hoop ik toch geen oorlog, doch zooals men nu veel in radio hoort.

Morgen gaat het beter ! - Ga het morgen beter !