|
Beste Lezers,
Aller… Heiligen en Zielen.
Vandaag dus de feestdag van alle Heiligen. Tja, Heilig worden is blijkbaar niet zo moeilijk. Olaf I van Noorwegen is ook heilig. Het was voldoende om zich tot het katholicisme te bekeren, en met hem al zijn onderdanen. Die onderdanen deden dat wel uit levensbehoud.
Olaf I (ca. 963 - Svolder, 9 september 1000), alias Olav Tryggvason, was koning van Noorwegen van 995 tot 1000. Olaf speelde een belangrijke rol in de bloedige bekering van de Vikingen tot het christendom.
Volgens de overlevering bouwde Olaf de eerste kerk van Noorwegen, waarschijnlijk in 995, in Moster. Ook stichtte hij de stad Trondheim, in 997. Er staat een standbeeld van Olaf op de grote markt van Trondheim.
Olaf gebruikte geweld, marteling of de dood om heidense mensen te bekeren. Meerdere gevallen van Olaf's gewelddadige pogingen tot bekering leiden tot een dag van herdenking onder de moderne heidenen, vergelijkbaar met de feestdagen van gemartelde christelijke heiligen.
In dat rijtje van heiligen wil ik dus niet thuishoren. Waarom schrijf ik er dan over? Omdat ik volgend jaar (alstmogelijkis) een bedevaartstocht naar het Noorden wil maken. En omdat er een Olavspad loopt van Oslo tot Trondheim en ik dat pad wil volgen en daarom enige info over die Heilige wil inwinnen.
Voilà, hiermee is het dan definitief, de volgende tocht gaat naar Noorwegen. De totale afstand Temse-Trondheim zal zo rond de 1800 km liggen. Voorbereidingen zijn al gestart, vandaar het bovenstaande.
Allerzielen dan, ter gedenkenis van alle slachtoffers van de kerstening.
Om het meer bij thuis te houden, ter nagedachtenis van onze naaste familieleden. Hiervoor hoeft het voor mij niet persé op 2 november te zijn. Een tochtje op het kerkhof, gelijk waar, drukt je steeds met de neus op de realiteit. Ik ben er nog, velen van mijn leeftijd al niet meer. Gisteren nog naar de begrafenis geweest van Suzy T, pas 59 jaar….
Op het plaatselijke kerkhof kan het deugd doen even stil te staan bij het graf van een familielid of goede vriend. Het gemis van een graf dringt dan ook pas door als … er niks te bezoeken valt. Voorheen dacht ik ook altijd, laat me maar verassen en uitstrooien. Nu weet ik dat zo zeker niet meer. Hoewel, misschien komt er toch niemand langs.
Vorige zaterdag was ik deelnemer aan een rondgang op het kerkhof van Temse. De bezochte graven zijn allemaal als erfgoed erkend en de tour werd zeer vakkundig en met de nodige verhalen begeleid door Luc DR.
Een van die verhalen ging over Amaury Amelinckx, jongen geboren in 1932 en overleden in 1936. De eerst volgende jongen die geboren wordt in de familie krijgt als voornaam: Amaury. Deze kozijn van de vorige Amaury was de kleinzoon van Joke Podding.
Frans Amelinckx en Joanna Gosselin, zoals Joke eigenlijk noemde, kregen vier kinderen: Marieke, Cyriel, Gabriëlle en Jenny. Ze hadden een bakkerij in de August Wautersstraat, niet ver van mijn deur. (Schuinover de Philemon Haumanstraat, ik vermoed daar waar later nog beenhouwerij Van Acker was.)
Cyriel zette de bakkerij verder in de Akkerstraat en kreeg twee zonen, Amaury en Benny. Deze laatste was de laatste bakker Amelinckx. Ik herinner me zeer goed dat je er voor één frank een dikke tipzak kruimelkoekjes kon kopen met erin een verassing. En natuurlijk was er de podding, die je per spie kon verkrijgen.
In de Akkerstraat was er nog een derde generatie bakkers, namelijk Willy De Maere.
Ik kom op bijna identieke wijze aan mijn voornaam. Kozzen Hugo is geboren op 30 september 1949 en overleden door verdrinking op 7 augustus 1950. De eerst volgende jongen binnen de familie was ik.
Het grafje van Hugo heb ik ontdekt bij de begrafenis van een klasgenoot. De juiste naam wist ik het niet meer, Van den Bergh of zoiets. Wel dat twee broers bij een ongeval om het leven kwamen, ergens in 1959. De begrafenis was een koude en mistige dag en de graven lagen op het ‘kinderkerkhof’ , links als je door het eerste hek ging.
Dankzij Luc DR krijg ik weer een beetje meer vat op mijn verleden. Het betrof de familie Debergh, woonachtig in de Doornstraat. De ‘grote baan’ liep nog door het centrum, alle verkeer moest toen nog door de smalle straten.
Het ongeval waarover sprake is gebeurd in de Gasthuisstraat, ter hoogte Dr De Ryck. Raoul (1947) reed met de fiets naar school, Maurice (1952) zat achterop. Hun broer Ludo was al op school, broeder directeur moest komen kijken wie van de broers aanwezig was op school. Bleek het inderdaad dat de twee andere om het leven waren gekomen….
Hoe ik het nieuws vernomen heb weet ik niet meer. Wel dat ik toen mijn naam zag op een grafzerk.
Beide heren, Amaury en Ludo kan je samen op de foto zien in Info Temse van december 2007 (nummer 124 pagina 25).
Er is ook nog vrolijk nieuws, de geboorte van:
Jorn, tweede zoontje van Evy, nichtje van Agnes en Louise, dochtertje van Nicky en Mathias, neef van Agnes.
Grtjs
Hugo
Foto’s: Kaarsje voor Allerzielen, graf van Amaury en Hugo en de leuke geboortekaartjes, Suzy.
|
