|
Beste Lezers,
Het laatste tochtje gisteren was dus van korte duur, op iets meer dan een uurtje waren we in Santiago aanbeland. (de eerste druppels vielen bij aankomst op Praza do Obradoiro)
De fotos werden dan maar in de regen genomen omdat er om acht uur sochtends niet veel volk rond loopt.
Hierna zijn we langs gelopen in de Huiskamer van de Lage Landen. Uiteraard waren de mensen uit Duitsland en Frankrijk ook welkom. Een tasje koffie werd geschonken door Martine en Henk, de twee Nederlanders van dienst. Even later kwam Monique binnen, die Vlaams bestuurslid is van de vereniging.
Eerst was er een goed gesprek over de ervaringen, beweeg redenen enzoverder. Voor mij wel een emotioneel moment. Toen Gérard er bij kwam zitten, hij zou als eerste zijn diploma halen, was de voertaal eventjes Frans. Normaliter doen ze dit niet, de Lage Landen hé. Maar die vent is zo direkt en sympatiek dat het wel kon.
Na de nodige info begaven we ons naar onze verblijfplaats voor twee dagen.
Roots&Boots is het genoemd, eigenlijk meer een oud herenhuis met enige aanpassingen. Goed voor pelgrims op de camino, nu een beetje duurder, 16 voor één nacht.
Lars wou een dagje rust alvorens nog verder naar het einde van de wereld te trekken, Gérard zou zijn Portugese vriend ontmoeten en (vandaag) een uitstap maken naar Muxia.
Voor mij en Peter is het eenvoudiger, ons vliegtuig vertrekt pas morgenvroeg
heel vroeg, om zes uur verlaten we Spanje. Peter wordt in Zaventem opgehaald door zijn zoon. Voor mij staan Jan en el Broma Sucia Tocande me op te wachten.
Na een kleine tocht door de stad keerden we noodgedwongen terug naar binnen, de kleren waren alweer doornat. Zelfs de papieren zak met de kleine geschenkjes hield het niet meer.
Na zevenen zijn we gaan eten met zijn vijven, met Adelino, in Casa Manolo. Heel goed voor weinig geld, we zullen er vanavond voor het laatste avondmaal weer heengaan.
Vanmorgen ben ik dan samen met Gérard en Adelino naar de mis van negenen getrokken. Accueil Francophone, Saint Jacques de Compostelle, verzorgen daar elke morgen de mis voor de pelgrims. Het was een ingetogen en fijne viering, niet dat ik alles begreep, maar dat doet er niet toe. Christophe, de man uit St-Etienne was ook aanwezig, een hartelijk weerzien. Zijn stapvriend uit Parijs was enkele dagen achterop geraakt wegens een pijnlijke knie.
Voor de rest van de dag nog een beetje winkelen, een bocadillo eten, kaartjes schrijven en bloggen.
Nog iets over gisteren, we waren al om kwart na tien in de kathedraal. Ook de onze vijfde pelgrim was aanwezig.
Blijkbaar had er iemand voor de mis betaald want tegen het eind van de misviering aan kwam de mand met hete kolen boven. Zodoende kregen we al voor elf de butafumero te zien.
Jossie is zelfs nog gebleven tot na twaalf, na nog een glas. Verassing toen ze voor de vier musketiers een klein kadootje bovenhaalde. We kregen allemaal een jasspeld en een dikke knuffel. Daarna trok ze haar gele outfit aan en verdween in de regen.
Vandaag is het tot hier toe al overgebleven, af en toe zelfs een streep zon.
We gaan naar huis!
Grtjs
Hugo
|
