|
Beste Lezers,
Van Venlo tot Maastricht loopt het laatste deel van het Pieterpad. Dit pad vertrekt in het noorden van Nederland, bij Pieterburen, tot de Pietersberg, iets voorbij Maastricht.
Via Janswandelblog (Stappen in Vaderlandsche Bodem) kan je het hele verhaal lezen, uiteraard ook onze gezamelijke tocht die liep van 17 tot 21 augustus.
Ik kan me volledig bij Jan aansluiten en bevestigen dat we doorheen een heel mooi stukje Nederland zijn gelopen. Inderdaad, Nederlanders lopen terwijl wij eerder stappen of wandelen. Over de totale lengte van deze vijfdaagse tocht (ongeveer 130 km) is het merendeel over paden en wegels gegaan, doorheen een prachtig natuurlijk decor.
De weergoden zijn ons gunstig geweest, de hevige regenbuien zijn ons bespaard gebleven. Dat we weinig zon hebben gezien kon het plezier om doorheen de natuur te lopen niet drukken.
Het Pieterpad loopt langs de oostgrens en menigmaal over Duitse bodem, niks van gemerkt trouwens.
De laatste twee dagen liepen doorheen het zuiden van Limburg en dat kon je voelen aan de benen. De hoogtemeter ging flink te keer.
Tijdens die vijf overnachtingen in mijn tentje is het nooit later dan 21u geworden, gelukkig was het zagen van bomen virtueel.
Vandaag hangt alles te drogen, zon en een beetje wind, ideaal. Tegen vanavond is alles ingepakt en klaar voor een volgende trip.
Dat Toon Hermans naam regelmatig opduikt hoeft niet te verwonderen, je wandelt door zijn heimat.
Het was niet alleen een fijne tocht, ook de steden en dorpen zijn heel mooi. Limburg is niet zo ver af en zeker een bezoekje waard. Venlo, Sittard, Roermond en de kleine gehuchtjes zijn zeker een bezoekje waard, met de fiets of op een van de vele wandel trajecten.
Maastricht ligt juist over de grens, de Pieterberg was een grote verrassing. Het Fort, de Kazematten, de grotten zijn allemaal een bezoekje waard, om te zwijgen van het gezellige oude centrum. Voor al wie graag gaat shoppen, hop naar Mestreech.
Bij mijn vertrek vorige woensdag was ik vergezeld door een pak jonge mensen die met hun hele hebben en houden richting Kiewit trokken. Best amusant om zien wat die allemaal meenemen. En hoe! De pret zat er alleszins al in. Zelfs de conducteur zei er niks over dat hun spullen her en der in het gangpad lagen.
Aan mij stelde hij de vraag of ik ook richting Genk spoorde gevolgd door een knipoog. Waarop ik vroeg hoe hij dat kon zien.
Tijdens de 100 km van vorige week heb ik een blauwe teen opgelopen, hoe is me een raadsel. Wel, die hele nagel is nu diep blauw gekleurd. En eronder heb ik nu, op Nederlandse bodem, een bleintje gelopen. Maar zoals ik Raoul altijd voorhield, doe alsof die er niet is en het probleem is opgelost. En ik voel er ook niks meer van.
Nu nog even een fiets tochtje maken, terwijl de zon nog schittert.
Eind augustus naderd en dan is er traditioneel het kamp met de Oud-Scouts. Dit keer vindt dit plaats in Kinrooi, niet ver vanwaar ik gisteren de Pieterberg heb beklommen.
Grtjs
Hugo
Fotos: Pukkelpop, hier zijn we, dit in niet het perron naar Venlo; Stevig bankje; Een beetje regen houdt ons niet tegen; Steeds verder; Picnic in den droge; Voor alles goed, ook bleinen; Boze Moeders; Een lekker potje, rijst, curry, Unox rookworst en cashew noten; Nazorg.
22-08-2017 om 15:13
geschreven door hugo 
|
