Nog even tot 2024.
Inhoud blog
  • Ze Blijft!
  • Deurdroaien
  • Lichtmis
  • Januari
    Archief per maand
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 08-2023
  • 07-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 11--0001
    Tempus Fugit
    Mens sana non potest vivere in corpore sicco - Een gezonde geest kan niet leven in een droog lichaam.
    Hugo Peregrinus
    11-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.S9
    Beste Lezers, 
    Fidenza ligt via S9, een lange rechte baan, niet zo ver. Iets meer dan 32 km verder heb ik intrek genomen in een klein hotel, in de hoop mijn blog te kunnen bijwerken. Vandaag een keer of drie geprobeerd om Wifi te krijgen, lijkt nogal moeilijk in Italië. Of ze spelen hier met mijn voeten. 
    In een tankstation stond het duidelijk aangegeven, bij navraag om de code ging het hoofd heftig van links naar rechts. Toen ik buiten ging en wees op het bord bleef dat hoofd maar draaien met een ratelende stem erachteraan. 
    Enkele kilometers later waagde ik het in een café, geen probleem. De code duidelijk op geschreven en al, maar WIFI bleek onmogelijk. Dit was me eergisteren ook al overkomen, toen kreeg ik een code van hier tot in Tokio. Resultaat, niet een maar twee personen geloofden het niet, het was de juiste code en patati, patata, geen aansluiting. In dit hotelletje heb ik al contact gehad met mijn gsm, nu hopen dat het ook lukt met de pc. 

    Vandaag ging het dus over de weg, bijna kaarsrecht tot Fidenza. Omdat het zaterdag is lukt het goed, morgen zondag buig ik af naar rustiger oorden, geen rechte lijn meer. Voor de komende dagen liggen er al bergjes te wachten. Tot Fornovo di Taro is het nog plat, de hellingen liggen over de Taro, een rivier die nog in de Po afwatert. Het begon vandaag met uitstekend stapweer, iets over de middag had ik al 20km. Ik denk dat mijn gemiddelde toch wel goed omhoog is geschoten. 
    Het mindere gewicht in de rugzak doet zeker wel een duit in het zakje. Niet dat ik mijn rug s’avonds niet meer voel, wel dat ik langer kan doorstappen. De spieren recupereren wel goed, ik hoop dat het zo blijft in de Apenijnen. Ik moet nog over enkele heuveltjes van 1000 meter! 
    Sommigen, ook Italo's,  vonden het gisteren en vandaag zeer warm. Ik heb er gelukkig genoeg nog geen last van. Vandaag was het zeker na de middag wel iets warmer, een goede 26 à 28°C met een beetje wind, voelt goed aan. Zolang ik maar van de frisse dranken kan afblijven! Vandaag toch eens geprobeerd om tijdens mijn middagpauze een pint te drinken. In Fiorenzuola zat ik op een terras naast de sporthal, vermoedde ik. Toen ik bijna klaar was met eten stopte een wagen. Een dame deed de zaak open. Het was inderdaad een kantine, één van de gemeente. Ik ging binnen en bestelde een pint, medium! Toen ik een briefje bovenhaalde om te betalen zei de dame dat het voor haar was. Vier euro gespaard, die ik vanavond dan ook zal besteden! Zoals je zal merken niet veel foto’s gemaakt, daar is een kaarsrechte weg niet echt voor geschikt. 
    Ik hoop morgen Fornovo di Taro te bereiken, moet wel lukken, niet te ver. 
    Ciao 

     Hugo Pellegrini 

     Foto’s : Steeds opletten, zeker bij aansluitingen op grote wegen; Hoe oud zou dit GMC’ke zijn?; En het takelt nog; Heel soms aparte banen voor fietsers en voetgangers, niet te lang; Christo aan het werk geweest?; Bertold Brecht; Weinig zitbanken onder de weg, ze staan in Fidenze, 14 in één straat; Altijd volk in de vooravond, met vooral Spritz als apero.

    Santé!
















    11-06-2016 om 21:12 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vroeg vertrokken, grote afstand
    Beste Lezers, 
    In het vizier mag je wel letterlijk nemen, ik ben namelijk Piacenza al gepasseerd. Gisteren ochtend vroeg vertrokken, 06u30, en al drie uur later in Santa Cristina. Toen de VF naar het noorden bleek te gaan haalde ik mijn kaart(je) boven. Normaliter dien ik naar het zuiden of zuidoosten te gaan, dus heb ik mijn route een beetje aangepast oftewel 180° gedraaid. Of ik nu wel of niet door die rijstvelden passeer, die blijven er nog wel een tijdje liggen. 

    Na mijn start heb ik in een Torre de Negri in een klein kroegje een koffie genomen. Toen ik een panini bestelde zei de man achter de toog dat het niet kon, de broodjes van gisteren zijn te hard. Ik maakte helemaal geen bezwaar, dat ook oud brood best wel lekker is maar het hielp niet. Hij zou me helpen, wacht een minuutje zei hij. Even later was hij er terug met twee verse broodjes. Vijf minuten later kon ik vertrekken met eten tot de noen. De krant lag open op een tafeltje en ik wees op een transfersom van ene Pogba, 120 miljoen. Fou , zie hij en deed het bekende teken met zijn vinger aan zijn voorhoofd. Ik kon dit slechts beamen. 

    Verder langs de kanaaltjes kwam ik een vroege visser tegen, alhoewel vissers dit over het algemeen altijd zijn. Deze zat echter in een speciaal bootje. Toen ik vroeg (teken deed!) of er grote vissen inzaten knikte hij bevestigend. Ik toonde een afmeting, zoals ik ze had vernomen van Giuseppe, van ongeveer 40cm. De visser lachte en toonde de breedte van zijn boot. Meer nog, hij liet de staart en de kop overboord hangen. (zie foto!) Visserslatijn of werkelijkheid? 

    De Po oversteken gebeurde tussen Mezzano en Bosco Tosca, niet ver van een elektriciteit centrale. Hier kon ik passeren en de hele overstromingsdelta doorstappen, dacht ik. Wellicht weer iets te vroeg een wegel ingeslagen want na een kilometerke versmalde die tot een wegel. 
    Geen probleem, een tingeltje of braam merkteken op mijn benen kan er wel bij. Het ging wel van kwaad naar erger, de dijk die ik eindelijk bereikte bleek al na honderd meter volledig begroeid te zijn, geen doorkomen aan. Vermits terug gaan geen optie is, dus door de struiken tot op een akker, verder door de maïs, door de bonen, door de .. eindelijk een canada bos. Eindelijk zag ik iets dat op een gebouw leek maar een ruïne bleek te zijn. Daar zou er normaliter ook een weg heen zijn. Klopte als een bus, enkel bleek een diepe gracht onoverkomelijk te zijn. Of niet, want een boer moet toch naar zijn veld. 
    Weeral juist want na twee bochten stootte ik op een brug. Om een lang verhaal kort te maken, uiteindelijk ben ik toch op de weg terecht gekomen, alleen weet ik niet of mijn doorsteek wel iets heeft opgebracht, tenzij jeukende benen. 

    Tegen zes uur dertig kwam ik dan in Piacenza aan. Na wat rondgekeken te hebben op zoek naar een spoor van de VF. In een stad zijn de merktekens meestal ver te zoeken. Tweemaal heb ik naar de straat gevraagd van de paroisse San Lazzaro. Tweemaal hielpen mooie jonge dames me met hun gsmmeke, tweemaal ging het de verkeerde kant op. De toeristische dienst was allang gesloten en dus draaide ik in een rondje. 
    Tot een man, met muziek partituur in zijn hand, me eindelijk toch in de juiste richting kon zetten, hij kende de wijk San Lazzaro. Bleek dat het toch nog een eindje stappen zou worden. Hoeveel ronde punten ik heb gedaan weet ik niet meer. Wel zei elkeen die ik naar de wijk vroeg, “na twee ronde punten” is het … Een politie agent zei hetzelfde, maar nu klopte het wel. 
    Mijn krachten waren ver verbruikt en aan een drankautomaat nam ik een cola. Een man benaderde me en bood me enkele croissants aan. Hij werkte in een bar (elke dag genoeg eten) en het zou hem plezier doen als hij een pelgrim kon helpen. Dus ook voor mij eten genoeg voor de avond en morgen. 

    Juist op tijd kwam ik aan in de paroisse, waar ik op het binnenplein een behulpzame dame ontmoette. Die begeleide me naar de directeur. Vijf minuten later had ik betaald, was mijn credential getekend en kreeg ik een sleutel. Op een plannetje was te zien waar de ostelle zich bevond, drie (3) ronde punten, ongeveer 1,5km verder kon ik overnachten. 
    Om halfnegen kon ik me zetten en even bijkomen. Een douche en een warme thee verder lag ik al te slapen. Zodat ik vanmorgen mijn verslagje maak. Vandaag richting Fiorenzuola of iets verder? 
    Ciao 

     Hugo Pellegrini 

    Foto’s :Mistige morgen, toch nog warme dag, tot 30°C; Wie in t’Foort heeft gewoond weet wat dit betekend; Plantage met Canada bomen; Kleine electrische centrale, kan vrij eenvoudig; Fier visser, let op de breedte = aan de lengte van sommige vissen, lier in het midden is voor de nog grotere!; De PO over; Alles is hoog genoeg geplaatst; Canada bos met ‘zachte’ ondergrond; Eindelijk rust na 4..km.


















    11-06-2016 om 21:04 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.En terug in Pavia
    Beste Lezers, 
    Met de trein dus terug van Milaan naar Pavia getrokken om mijn Via Francigena verder te zetten. Nog een goede 650 km af te haspelen, als de temperaturen kunnen blijven als vandaag, prima. Voor de inwoners van Lombardije echter is het niet veel soeps, 18 graden s’morgens is een beetje frisjes. 

    Afscheid genomen van een stel lieve mensen, geen luxe of praatjes, maar leven onder de mensen. Giuseppe heeft me met de wagen nog tot aan Centraal Station gebracht. 
    Jammer genoeg was de volgende trein naar Pavia pas om 11u25, meer dan een uurtje wachten. Vermits ik eigenlijk toch niks dringends heb te doen valt dat allemaal best mee. In dergelijke stations is altijd beweging of altijd wel iets te zien. Alleen viel het me op dat er weinig of geen zitbanken zijn. 

    Stipt (jaja) op het vermelde uur zette de trein zich in beweging richting Allessandra en vijf voor twaalf (daar kan ik dus niks aan doen!) was ik buiten het station van Pavia. 
    Vermits ik toch door het centrum moest gaan heb ik er van geprofiteerd om nog een aantal foto’s te ‘schieten’. En die kathedraal (duomo voor Italiaanse bisschoppen) die hangt eigenlijk met haken en ogen aan elkaar. Daarom dat er enkele betonnen verstevigingen zijn aangebracht. Lelijk en afzichtelijk hoe ze dat hebben gedaan. Maar van binnen blijft het wel enig om te zien. (lelijk van buiten en mooi van binnen – Clouseau zingt er ook over hé) De klokkentoren ofte campanile is verdwenen. Het viel me maandag ook al op, ik dacht de het hoopje stenen en stukken muur naast de kerk overblijfselen waren van de Romeinen. Ik zag geen bordje maar het geheel was wel aan het zicht ontnomen. 
    Nu weet ik waarom, de toren is in 1989 volledig ingestort. En de hoofdklok, een uit 1609, staat zonder ophangoog en beschadigingen op het binnenpleintje van de culturele dienst. Voor mijn bevoorrading ging ik te rade in een klein winkeltje twee zijstraten verder dan de dure toeristen straat. De man tikte alles op en kwam op 10,47€ uit. Omdat ik geen hele tros bananen wilde maar enkel twee en liefst niet te rijp, deed hij teken of ik het zelfde wilde nemen. Toen ik naar mijn rugzak wees begreep hij het. Bij het afrekenen op het officiële ticket stond 10€ vermeld. Tof toch weeral. Nog een flinke handdruk. 
    Voor brood moest ik …… allemaal titaliaans …..destra zijn. Aha, overkant van de straat en rechts. Simpel toch! 
    Even ervoor was er nog een kroegje waar je meestal ook wel een panini kan krijgen, nee geen voetbalsticker wel een broodje met vanalles tussen. De dame begreep mijn italiaans ook al en vijf tellen later zat ik met mijn broodje, koffietje en glas water op een kruk. Toen dan de afrekening diende gemaakt zei de patron, een jonge god met een stem als een klok (alweer) dat het water gratis was. En waar kwam ik vandaan? Oh, in hoeveel dagen? Oh, en hoeveel dagen denk je nog nodig te hebben? Hoeveel? Euh, ongeveer 22 à 25 dagen! 4,50€ voor alles. Wil je nog een fles fris water, de ijskast was al terug dicht en de fles op den toog. Toen ik zie dat ik al voorzien was zei hij dat hij ook niet gekoeld kon geven. Alleszins mille grazies! En alweer een flinke handdruk, ook met een klant die meeluisterde. 

    Tegen halftwee was ik eindelijk op weg. De broekspijpen nog uitspelen, insmeren met 50 en vooruit voor maar een dikke 20km. Belgioioso is mijn overnachtingsplaats, spijtig weeral geen WF, dus nog een (?) dagje wachten. Piacenza komt in het vizier. 
    Ciao 

     Hugo Pellegrini 

    Foto’s : Maquette van Station Milaan geeft idee van de grootsheid, rechts onder de bogen zijn de treinsporen. De totale oppervlakte van sporen en andere spoorweg installaties en gebouwen in Milaan is trouwens ook immens; Zelfs het betonijzer steekt er nog uit aan de hoofdkerk van Pavia; Resten van de toren; La ‘Campana della predica’ het zwijgen opgelegd; Uitzondering 1, voormalige loods?; 1926, 1951, 1994 en 2000 zijn de jaren met een flinke wateroverlast. In StMargherita kunnen ze er van meespreken; Men is alleszins al begonnen aan een dijk en een helft van de afsluit muur; Nog steeds rijstland.
















    11-06-2016 om 20:57 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 41 bis
    Beste Lezers, 
    Nog enkele foto’s, omdat onder het artikel met als titel DUOMO het meestal over de Duomo ging. 
    Er is echter meer te zien, zelfs op één dag. 
    Ciao 

     Hugo Pellegrini 

    Foto’s : Verdi en Verdi en… Strauss, Mozart, GF Händel, Ravel, Gershwin, Britten en Puccini; Waar heb ik dat nog gezien (Intimisimi! – grapje voor kenners); Voor snelle jongens of snelle meisjes?; Mercato ofte handelsmarkt; Alle koopwaren blijven er fris!; Garibaldi voor het Castello, mag zeker niet ontbreken; Dit beeld, voor het beursgebouw, is er gekomen na veel gepalaver; Weeral een dag op de unief doorgebracht; Sant’ Ambrogio kerk met drie lijken in de crypte.


















    11-06-2016 om 20:50 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DUOMO
    Beste Lezers, 
    De Duomo is niet voor te stellen zonder dat je er bent geweest. Van het station zei ik al dat het indruk maakt, wel, de Duomo overtreft dit met gemak. Ik heb al veel kathedralen en kerken gezien, maar iets van deze pracht en praal, zowel binnen als buiten is adembenemend. En het houd niet op, zelfs op het dak, tot op de hoogste top zijn de ornamenten en versieringen niet te overzien. 

     Voor het ticket moet je tweemaal aanschuiven, eerst om er een aan te schaffen, een tweede wachtrij is er om binnen te geraken. Het viel allemaal wel mee, een groot deel van de rij bestaat uit een groep Oosterlingen. Natuurlijk ben ik met de trap naar de ‘terraces’ toe gegaan. Wat ik wel moeilijker kan begrijpen is dat je voor de Duomo maar 2€ moet betalen en om ‘toegang’ tot het dak te krijgen nog extra 9€, tenminste als je niet de lift neemt, dan is het 11€ extra! En dan is de crypte nog niet eens open. 

    Op de middag ben ik dan doorheen de Sint-Hubertus galerij van Milaan gelopen. Natuurlijk is het niet St-Hubertus maar ‘Galleria Vittorio Emanuele’, waar je soms wel eens verschiet wat een das met hemd kan kosten. 
    Vermits de Scala even verder ligt ben ik ook daar eens langs geweest. Bijna had ik een T-Shirt gekocht, jammer dat er enkel nog medium en small te verkrijgen was. Dus werd het zoals gewoonlijk een potlood. Ook van de Duomo, het Castello Sforzesco en ook van het Pietà Rondanini museum heb ik me er een aangeschaft. Kost allemaal niet zo veel, het zijn geen uitspattingen én vooral het weegt niet veel! 

    Ook heb ik op aanraden van Giuseppe de Piazza Mercante en de Sant’ Ambrogio kerk bezocht. Beiden zijn zeker de moeite van een bezoekje waard, ook al moet je een klein ommetje maken. En natuurlijk heb ik als pelgrim een groot aantal kerken bezocht. Daarom heb ik me zelf beloofd om niet te veel foto’s meer te nemen van dit soort gebouwen. 

    Ik heb me ook een aantal postkaarten aangeschaft en tijdens een rustig moment, in het Castello, geschreven. Postzegels kan je normaliter verkrijgen in elke Tabacco zaak. Pech echter dat de vijf zaken die ik heb bezocht er geen meer verkochten of uitverkocht waren. Om de hoek bij G&G, waar ik ook het tramticket heb gekocht, waren er te verkrijgen. De man achter de balie moest wel even puzzelen en rekenen want van 1€ had hij er geen meer en om een samenstelling te maken klopte zijn aantal ook niet meer. Toen ik dan maar een aantal zegels van 1,5€ bestelde slaakte hij een zucht van verlichting. En ik ook, eindelijk zegels! 

    Bij 'thuiskomst' werd ik verwelkomd met een frisse pint! En de tafel werd gedekt voor vijf personen. Leonardo en vriendin Giulia kwamen Giuseppe en Gabriella bezoeken na hun Via Francigena. Gelukkig spraken beiden vlot Frans en of Engels. 
    En het was een aangename avond. En ik moet vaststellen dat de zoon sprekend op zijn vader lijkt, ook in het spreken en ‘treiteren’ van de wederhelft. 
    Het eten was voortreffelijk, echt lekker Italiaans. Als toetje had Leonardo ijskreem meegebracht uit de streek waar hij woont en waar ze de beste maken. Toevallig is dit dezelfde streek waar Gabriella en Giulia afkomstig zijn. En het was lekker, vier smaken met o.a. pistache mmmm. 
    Omdat beide ‘kinderen’ gaan werken zijn ze op tijd vertrokken. Toen had ik even tijd om een aantal foto’s op een stick te zetten voor G&G waarna voor mij het licht uitging. Een hele dag slenteren is zeker zo vermoeiend, of erger, dan gewoon dertig kilometers stappen. 
    Ciao 
    Hugo Pellegrin 

     Foto’s : De dranghekken staan voor de Duomo wegens een optreden op het plein; Waar eerst kijken!; En fijn afgewerkt!; Zelfs de zuilen en bogen; Grote preekstoelen, schilderijen of wand tapijten, orgel, .. het kan niet op!; Glasramen met een heel verhaal, zoals een strip; Opdracht gever met vooruitziende blik, toeristen in overvloed, sterk dak!; Hier kan je koopjes doen.
















    11-06-2016 om 20:46 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Una giornata particolare
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Beste Lezers, 
    Dag 40 heb ik in alle rust doorgebracht. Geslapen tot bijna 09u, rustig ontbijt en een klapke doen met mijn gastvrije Milanezen. Ik mag niks doen, niks betalen, rusten en goed eten want, jij moet nog een heel eind stappen! 
    Na het ontbijt rustig mijn rugzak leeg gemaakt. De vuile was, bijna alles dus, op een hoopje gelegd en even later was Gabriella er al voor de was. 
    Daarna, alles wat ik denk niet meer nodig te hebben, samen in een zak gestoken. Bleek het ongeveer 3 kilo te wegen. Ok, dan kan er gerust een liter water meer mee genomen worden, kan nog van pas komen in de Apennijnen. 
    Met Giuseppe naar de post getrokken voor het verzenden. Geluk dat ik een prima tolk bij me had. Al vlug na onze aankomst in een volle wachtzaal was het aan mij, na eerst een nummerke te hebben getrokken. En dat nummerke was gekozen uit de juiste balie, anders had ik wel een uur kunnen wachten. De man achter de balie was uiterst gedienstig en vriendelijk alleen vond hij geen geschikte doos, zijn kast was leeg. Geen probleem, ik zoek wel iets anders. En na nog enkele andere zaken te hebben afgehandeld verscheen hij met een gewone kartonnen doos ter plaatse, stak mijn gerief met zak en al in die doos en gaf me een vlak karton en tape. Vermits de kleppen niet dicht konden heb ik dat vlak stuk karton erbovenop gelegd, de hoeken omgeplooid en alles goed ingetaped. Met een stift alles markeren, op de goede plaats. Daarna nog de nodige formulieren invullen en betalen. Doe dat maar eens zonder tolk! 
    Enkelen die weinig tijd hadden kwamen al aandringen maar werden resoluut terug gestuurd, trek maar een nummer en u wordt zo bediend! Betalen moest cash gebeuren, ik denk dat de Italypost een eigen bank heeft ofwel zie ik er een beetje onbetrouwbaar uit. 
    Rechtover het appartement van G&G is een coiffeur gevestigd. Seppe stak me daar binnen met de nodige instructies voor de dame met de schaar. Ik moest wel een 45 minuten wachten en kon ondertussen een roddelboekje lezen. Dat lezen beperkte zich hoofdzakekijk tot ‘beeltjes’ kijken. Dat het roddel was hoeft geen vertaling! 

    Bij terugkomst was de was al gedaan. Samen met Seppe ben ik die gaan ophangen. Toen ik vroeg of dat op het dak was kreeg ik bevestiging. Zoals in de film “Una Giornata Particolare” konden we beiden onmiddellijk bevestigen. 

    Na het middag eten, na tweeën, was het tijd voor een rustpauze. Voor mij was dat een diepe slaap tot 16u15. De kennismaking met een Italiaanse super marché was er een van verbazing. De temperatuur binnen was gewoon een beetje minder warm, geen schok van de airconditioning waarvan je haar recht op je armen komt. Dus vanavond is het rustig en ga ik weer vroeg naar bed, heb het nodig. 

    En morgen ga ik Milaan bezoeken. De nodige instructies zijn al genoteerd, Tram 14 en de begin en eindstations, zoals in de metro, en de plaats voor het afstappen bij terugkomst. De Duomo kom je zo voorbij. 
    Ciao 

     Hugo Pellegrin 

     Foto’s : Ik moest het stellen met Giuseppe en niet met La Bella Sophia.

    11-06-2016 om 20:38 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Beste Lezers, 
    Zoals eerder gemeld zou ik een stukje met de trein doen, samen met G&G. De hospitalito had verklaard dat de eerste kilometers na Mortara eerder saai zijn en eigenlijk te mijden. G&G hadden daarop beslist om de trein tot Gropello Cairoli te nemen. 
    Voor mij was dit iets te ver, dus al in Tromello stapte ik van de trein. Ik zou dan pas volgende dag in Pavia arriveren. Het stappen verliep uitermate vlot en even na de noen kwam ik al op mijn overnachtingsplaats aan. 
    Om 14u al niks meer te doen, dat gaat niet en dus nog een aantal kilometerkes meer. Toen dan even later het pad langs de oever van een rivier bleek te lopen ging het allemaal vlotter. De koelte die van het water afkomt is opmerkelijk en als je dan regelmatig onder de bomen kan lopen, prima. Iets voor vieren verschijnt er een wandelwijzer met de richting Pavia en vermelding 10,5 km. Tja, dan ben je er niet ver meer af en dus, ultreya. 

    Ondertussen nog een koppel pelgrims tegengekomen. Parijzenaars die op rustig tempo naar Rome stapten, vertrokken op 15 april en ze hoopten ongeveer 15 juli aan te komen. Ze zouden die dag Pavia zeker niet meer bereiken. Ik nog wel, juist na sluitingstijd was ik aan de toeristische dienst. De brave man van de gemeente was echter zo vriendelijk om de deur nog eens te openen en een stempel in mijn boekje te plaatsen. 
    Bij terugweg naar de ostello kom ik, juist….. G&G tegen. Ze zouden vanavond nog terug keren naar Milaan, hetgeen ik eigenlijk al had gedacht. En ik zou meekomen, desnoods zou Giuseppe me op zijn rug meedragen. Zover heb ik het niet laten komen, of ik nu in Pavia of Milaan mijn nodige werkzaamheden zou doen, wat maakt het uit. 
    En dus met een direct naar het centraal station van Milaan. Overweldigend! Een oud station zoals dat van Antwerpen, klinknagel constructie maar met drie grote bogen die een groot aantal sporen overspannen. En die inkomhal, zoals wel meer in het zuiden, moet indruk maken, en dat doet het. Dan nog via de metro en de tram tot in de wijk van G&G. 

    Maar eerst zijn we als pelgrims (neus toe!) eerst nog pizza geen eten in Giuseppe’s favoriete restaurant. Als eerste heeft Gabriella gezorgd voor een bed voor mij. Hun slaapkamer was voorlopig buiten gebruik, dus ik in de kamer van de zoon, zij op de chaiselong in de living. Gelukkig hebben ze er twee en liggen ook comfortabel. Ook als eerste onder de douche.
    Jammer voor mij was de gasleiding ook gesloten geweest en stond de boiler nog in alarm. Een frisse wasbeurt is ook niet slecht, HET gaat wel vlugger. 
    Daarna was het de beurt aan Gabriella, die heb ik verwittigd. Amai, waarom heb je niks gezegd! De boiler wilde niet starten, stond in alarm. Even gewacht en de ketel gereset, lampje op groen en alles dus ok. Of ik als nog een warme douche wou? Maar nee, als ik in mijn tentje overnacht is het water uit de beek of rivier ook niet verwarmd. Ik voel me precies de zoon die thuis komt! 
    Iedereen op tijd in bed, denk ik toch, bij was het licht om 10 uit! 
    Ciao 

     Hugo Pellegrin 

    Foto’s : Zo kan ik er op elke plaats met tien huizen wel eentje maken; Avanti wil de slang zeggen, denk ik toch; Risaie moet ook gesproeid worden, dus even wachten tot de wolk weg is; Korte stop; Dat valt mee!; Nog anderhalf uurtje; De overdekte brug over de Tessin, naar het oude Pavia; Duomo van Pavia met uiterst links de resten van de Campanile die tien jaar geleden is ongestort. De grote klok staat nu op de binnenplaats voor het cultureel centrum; Milano centrale, morgen te bezoeken!.
















    11-06-2016 om 20:33 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    05-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gewone warme dag
    Beste Lezers, 
    Met een volle rugzak vertrokken, het is zondag en voordat je een dorp bereikt is het al over de noen, dus niks meer te verkrijgen. 
    Zoals je kan zien in bijgaande foto heb ik genoten van mijn blokje kaas. In twee keer heb ik het verorberd. Met een slokje ‘chateau du pompe’ is het echter overheerlijk. 
    Ook vastgesteld, wederom, dat zondag Olt-timer day is. 
    Alle gekheid op een stokje, vandaag was het voor de eerste keer naar de warme kant en dus geen regen. 28°C is niet mis, zeker als je een aantal uren geen bescherming hebt van wat dan ook. De bescherming is vooral gekomen van het factor 50 tubeke. Tegen de muggen doe je zoals tegen de blaren, hé Raoul! 
    Toen ik dan rond 14u op een bankje in de schaduw een kleine siesta hield hoorde ik plots mijn naam. Lothar kwam voorbij en nam dan ook maar enkele minuten de tijd om bij te komen. Hij vond het zeer warm en dorstig. Toen een dametje voorbij kwam vroeg hij of er water in het dorp te verkrijgen was. In het centrum is een fontein…. toen ze plots iets riep tegen de heer in de tuin rechtover. Onmiddellijk kwam de man in actie, ging naar binnen en kwam even later naar buiten met twee half liters gekoeld water. Lothar goot het bij zijn restje frisdrank en slokte een groot deel naar binnen. Verfrissend, zie hij glimlachend. 
    Ik heb het flesje naast mijn literfles gestoken, als reserve. Fris drinken is niet het beste idee bij grote warmte. 
    De afstand kon weeral eens tellen, meer dan 35 km. Ik kwam juist bij tijd binnen in de ostello, een eind buiten Mortara, om nog vlug een douche te nemen en mee aan te schuiven. En het smaakte uitstekend, met een glaasje wijn erbij. 
    De mevrouw was zeer vriendelijk en gedienstig. Ze woont trouwens in het gebouw, een klooster annex kerk die nu beheert wordt door de gemeente. Bij het afruimen kwam ik voorbij het bureel en zag een computer staan. Wifi vroeg ik en ja, geen probleem. 
    Vandaar dat ik nog even doorwerk als de anderen gaan slapen en de donder boven ons te keer gaat. 
    Morgen ga ik een deel kappen, tot Gerlasco neem ik de trein, daarna nog te voet tot Pavia. Hiermee kan ik tegelijkertijd met G&G mee naar Milaan. Zij zijn moe, na meer dan vijfenveertig dag willen ze naar huis. En ik wil graag Milaan zien met een goede gids. 
    Ciao 

    Hugo Pellegrin 

    Foto’s : G&G met hospitalero Antonio; De Duomo van Vercelli met zijn toren; Just iets langer!; I was here, spoor voor de achterkomers; Rijst en water én muggen!; Wat zal ik zeker niet doen?; Dinner time; Wat zijn de pijpen die in of uit de muur komen? Regen- of kachelpijpen?; Poppys,mooi om te eindigen, slaapwel.


















    05-06-2016 om 22:22 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Moet er nog rijst zijn?
    Beste Lezers, 
    Ontbijt op café, t’is voor mij weer eens iets anders. Een croissant en een expresso, moeilijk om daar de noen mee te halen. In de buurt van het station toch nog een ‘pani’ gekocht, met hesp en kaas, iets steviger. 
    Rijst velden genoeg in de regio, die erom bekend staat. Kilometers lang zijn de paden tussen deze soms wel erg grote velden. En alle plantjes staan onder water. Het waterhuishouden wordt hier gedaan met behulp van kanaaltjes, shotten en goten. Al lijkt het land plat, het water blijft stromen, en aan een redelijke snelheid. 
    De boer rijdt met zijn terrein wagen traagjes over de paden langs de akkers. Wat hij controleert weet ik niet precies. Ik vermoed dat hij nakijkt of het waterpeil gunstig is, of er ziekten op de plantjes komen enz. 
    Langs een grote beek spotte ik een marmot. In de velden vliegen veel reigers rond. Ik vermoed dat er ofwel veel kikkers ofwel veel vis zit tussen de rijstplanten. En Giuseppe bevestigd me dat bij het oogsten het water wordt afgelaten en men de vis, en hij wees tussen de handpalmen tot 25 cm aan, gewoon in een net kon opvangen. 
    Dat het geregend heeft hoef ik niet meer te zeggen, daar kunnen jullie ook over meespreken.
    Gelukkig heb ik hier in het ostello mijn was van twee dagen kunnen drogen. Die van eergisteren heb ik al twee keer gewassen, na een dagje in een zak komt er een raar geurtje vanaf. 
    Vercelli is een mooi stadje met een Duomo. Die zal ik morgen vroeg nog eerst eens fotograferen, vanavond begon het weeral te regenen. Mijn goesting was meteen over. 
    Ik heb dan maar mijn blog bijgewerkt, althans op mijn laptop. Als er WF bereikbaar is kunnen jullie dit allemaal lezen. 
    Deze nacht in een mooie ostello, vier bedden voor mij alleen. En we zijn voor weinig geld eens een goede pelegrino menu gaan eten, 12€ is niet veel. 
    Ciao 

    Hugo Pellegrino 

    Foto’s : Zo katholiek dat er zelfs op de muren afbeeldingen van de kruisweg staan geschilderd; Niet zoals bij ons een bakje aan een boom; Zo ver je kan zien én nog verder; G&G op het kiezelpad; Kanalen, beken, schotten, openingen en vooral veel water; Rijst traktor; Geen smalle wegen meer; Boerderijtje, vroeger bestemd voor de hele familie, knechten met familie, het vee, de paarden en de oogst; Vittorio Emanuel – Primo Re D’Italie.


















    05-06-2016 om 22:14 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ook nog stappen!
    Beste Lezers, 
    We zijn gelogeerd in de Ostello te Santhia. Wel een dikke dertig kilometerkes op mijn teller bijgezet. Niet zoveel te melden vandaag, een beetje regen, een beetje zon in de late namiddag. Volgende dagen volgt er meer van dat maar wel met hogere temperaturen, 27°C. Patrick, de Fransman van op de GsB, is gisteren gespot door een andere Fransman. Deze laatste, uit de buurt van St-Etienne, zegt dat Patrick minstens 35 à 40 km per dag aflegt. Dat doet hij over de gewone weg, dus hij vliegt als het ware naar Rome, die zie ik niet meer weer. 
    Vandaag slapen we, nog steeds met G&G, dan weer met een Duitser, Lothar, op de kamer. Hij doet het ook rustiger, over de VF weg. Hij heeft zoals de meeste pelgrims die ik hier ontmoet eerst de tocht naar Compostela gedaan. 
    Morgen tot Vercelli, weer in een parochie Ostello, Hospitale Sancti Eusebi. 
    Ciao 

    Hugo Pellegrino 

    Foto’s : Campanile’s, je kan er wel doorheen; De dorpen liggen nog wel op respectabele hoogte, wegens overstroming gevaar?; Waarom zijn bijen korven zo fel gekleurd?; Uitlopers van de vallei van Aosta; En soms ook lang opgaand; Valt er iets op?; Mooie balkonnetjes in Italië!; Dit is niet de Duomo maar een kapel op een kerkhof; Prachtig versierde kerk in Santhia.


















    05-06-2016 om 22:05 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Slalom
    Beste Lezers, 
    Vanmorgen dus eerst nog naar het begin van de wereld kampioenschappen kanoën gekeken. Ik heb er waarschijnlijk een goede 60 foto’s van genomen. Ik probeer er negen uit te filteren maar die zie ja pas als ik dit bericht op de blog krijg. 

    Bij dergelijke organisatie komt nogal wat werk kijken en dus ook veel volk. Vooreerst peddelaars van overal. Vooral Zwitserland is goed vertegenwoordigd. Enorm veel eigen clubleden, rode kruis mensen die opgesteld staan per twee - met veiligheidstouwen zodat er één in het water kan, Carabinieri, jury leden - per drie poorten twee, officials, pers en vooral een uitgebreide TV ploeg met volledige regiekamer en 7 camera’s, alles te volgen op groot scherm, allé, het zijn wereld kampioenschappen hé. 

    Het is vooral een spectaculaire sport. Wel is het moeilijk om alles te volgen. Kracht en techniek zijn de sleutelwoorden om goed doorheen het kolkende water te komen. De derde deelnemer zette een zeer scherpe tijd neer maar kreeg een aantal straf seconden omdat hij een paaltje had geraakt. En ze volgen elkaar in snel tempo op, de ene is pas halfweg als de volgende kandidaat als naar beneden duikt. 
    Ciao 

    Hugo Pellegrino 

    Foto’s : Het volk komt tot leven, het water doet steeds verder; Rode Kruis is present; Weegt bijna niks en is zo plat dat je er bijna niet in kan met je benen, van Carbon; Rode poortjes, achterwaarts te nemen; Gelukt; Rechtblijven; Zenuwachtig gedoe voor de start; Aandachtige toeschouwer; Rechts boven, ruiten aangedampt, wel hele nacht heerlijk geruis van het water.


















    05-06-2016 om 21:58 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)


    Blog als favoriet !

    Gastenboek
  • Mooi
  • Om tmoeting
  • Ontmoeting
  • recht gezet
  • Foutje in link naar foto's

    Meningen, gedachten, bemerkingen , hier allemaal welkom.


    Zoeken in blog


    Blogs van Vrienden
  • Voetstappen in Vaderlandsche Bodem
  • Blog van Kozzen
  • Stoomopwaarts wandelen langs waterlopen



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs