Nog even tot 2024.
Inhoud blog
  • Ze Blijft!
  • Deurdroaien
  • Lichtmis
  • Januari
    Archief per maand
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 08-2023
  • 07-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 11--0001
    Tempus Fugit
    Mens sana non potest vivere in corpore sicco - Een gezonde geest kan niet leven in een droog lichaam.
    Hugo Peregrinus
    06-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voorbij.
    Beste Lezers,  

    Het feest van Barbara is weeral goed verlopen. Zaterdag heb ik enkel aan het avondfeest kunnen deelnemen. Mijn lichamelijke toestand was niet van dien aard om een hele dag te kunnen meedraaien. s’Avonds hebben Agnes en mezelf wel mee gefeest. En zoals het bij SPEF Kruibeke (sport en feestelijkheden) de gewoonte is, de organisatie was top en dit voor weinig geld. Heel laat is het gelukkig wel niet geworden zodat ik de volgende dag verder kon uitzieken want op maandag was er het korpsfeest in Temse. 
    En hieraan wou ik graag nog een keer meedoen, ter gelegenheid van het afscheid van Dirk en Frank, jarenlang uitstekende sergeanten, zoals ik al eerder schreef.  

    Die maandag is en blijft toch iets speciaals. Hulpverleningszone Waasland, afdeling Temse, gaat op uitstap doorheen de gemeente onder begeleiding van het trommelkorps. 
    En nu, na zovele jaren liep ik terug achteraan. Als je klein van gestalte bent en gewoon brandweerman, liep (loop) je achteraan in het peloton. Met het klimmen in de rangorde schuif je steeds meer naar voren tot je, in mijn geval, naast het vaandel mocht lopen. En zo volgde, na vele jaren, de grote mannen in mijn kielzog. 

    Wat me vooral zal bijblijven is dat je achteraan meer plezier kunt maken. Zo herinner ik me een Barbara met sneeuw. En het was heel goede plaksneeuw. Kpt De Cleen liep meestal links van het korps en alleen. Voor de sneeuwballen die van achter aan kwamen een makkelijk doelwit. Uiteraard was er geen ene die had gesmeten. Enkel gasten met blote handen of met natte handschoenen konden eventueel in aanmerking komen als dader. Nooit is er iemand gesnapt, zolang er maar geen burger slachtoffers vielen. 

    Het aantal café bezoekjes zijn flink ingekort, twee voor de middagmaaltijd en twee erna. Misschien zijn er in de toekomst geen sociale etablisementen meer. De diners waren ook veel uitgebreider dan nu en de duurtijd navenant. Wel was er een break van een uurtje voorzien tussen de hoofdschotel en het dessert. Die break werd dan opgevuld met … café bezoek waar menig pintje de kelen spoelde. (en soms ook wel de het verstand liet verwateren)

    In mijn begin jaren ging ik op dinsdag niet werken, het zou ook moeilijk geweest zijn. Wel heb ik nog weet van een mossel souper op dinsdag avond ter afsluiting van de feestelijkheden. De tweede helft van mijn brandweer carrière was ik altijd op tijd thuis zodat er geen tweede extra dag verlof moest gespendeerd worden aan Barbara. 
    Wil ook nog vermelden dat de feestelijkheden al begonnen op vrijdag avond. Dan werd de soldij van het voorbije jaar uitbetaald, cash. Als je een beetje pech had tijdens het jaar, met weinig interventies voor je peloton, was het mogelijk dat je ‘loon’ niet volstond om alle feestelijkheden mee te bekostigen. 

    Ik hoop dat de traditie mag blijven bestaan. Het is en moet een feestdag blijven voor alle leden van het korps. In deze tijden is het niet altijd meer mogelijk om als vrijwilliger alle activiteiten, zowel interventies als feestelijkheden, mee te maken. 

    Grtjs 

    Hugo 

    Foto’s: Vertrek vanop de kazerne; Aankomst aan de kerk (traditie!); 1e stop, café Rita na rond de kerk te zijn gelopen. (sorry voor de mindere kwaliteit van de foto’s – onvast hand?)






    06-12-2017 om 09:47 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    04-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Soep
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Beste Lezers, 

    Soep, het is ook de titel van een magazine dat bij de krant van zaterdag was bijgevoegd. De ondertitel is : Geef HOOP, KRACHT en WARMTE. Soep laat niemand koud. Soep is gezond en eenvoudig. Van de groenten uit de tuin (of het diepvriesvak) in de kookpot en op de tafel. Dagelijkse kost. Soep brengt mensen samen. Ze geeft warmte aan wie koud heeft, kracht aan wie zich slap en ziekjes voelt en hoop aan wie het niet meer ziet zitten.  

    In deze tijd van het jaar, met zijn traditionele feesten, is het misschien eens goed even stil te staan bij het feit dat 1 op 7 in onze samenleving op het einde van de maand de eindjes niet aan elkaar kan knopen. 

    Net zoals zovelen die graag soep eten hebben ook deze mensen nood aan hoop, kracht en warmte. Wil je iemand een kop, een kom of een ketel soep geven, bekijk even de actie van Welzijnszorg/Samen Tegen Armoede via: www.hoopkrachtwarmte.be 

    grtjs 

    Hugo

    04-12-2017 om 02:03 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    28-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Warmste Week II
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Beste Lezers,  

    De Warmste Week is een initiatief van Studio Brussel. In de week voor Kerstmis (18 tot 24 december 2017) pakt de zender uit met de live-uitzending Music for Life, dit keer vanuit Domein Puyenbroek in Wachtebeke. Tegelijk wordt heel Vlaanderen opgeroepen om een actie op te zetten voor een goed doel.

    Ik steun de actie 150 miljoen stappen voor Mobile School.

    Op heden staat de teller bijna op 6 miljoen, dus nog een heel eind te gaan. Het is nog wel eventjes maar alle hulp, stappen zijn welkom. 

    Start vandaag: 

    Zet bewust stappen tijdens een familiewandeling, een wandelmeeting, een wandeling naar de bakker in plaats van met de auto, een extra looprondje in de wijk … Verzamel al deze stappen via een app op je telefoon, een stappenteller of reken het aantal km’s om in stappen. Registreer hier al deze stappen. Dit kan dagelijks/wekelijks/maandelijks. Je kan zelfs al deze bewuste stappen laten sponsoren en dan deze centjes meebrengen op DuwMee. 

    https://sites.google.com/view/duwmee/home 

    Veel stapplezier, zelfs in de regen is het plezant. 
    Ook zonder sponsor geld op te halen mag en kan je gerust je stappen laten registreren. 

    Grtjs 

    Hugo

    28-11-2017 om 11:09 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    24-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hesp
    Beste Lezers,
    Het zal voor volgend jaar zijn.
    grtjs

    Hugo

    Foto's: Een dik kruis en honger deze winter.






    24-11-2017 om 00:00 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    23-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wind
    Beste Lezers,  

    Sommigen spreken van hevige wind, anderen zelfs van storm. Wel, ik vind dat het flink heeft gewaaid en dat het nodig is. Nodig om de oude takken van de bomen te krijgen en de resterende bladeren op de grond. Het gevoel speelt uiteraard een grote rol. 
    Toen ik kort na de middag nog een toerke ging stappen naar het Buitenland was ik halverwege de brug al goed nat. Een flinke bui, met wat ijsbolletjes, én de hevige wind die van over de Schelde kwam, maakten dat ik precies in een storm terecht was gekomen. Eens aangekomen in het Buitenland scheen de zon alweer. 

    Er is nogal een groot verschil tussen het aanvoelen en de werkelijkheid. De schaal van Beaufort is een systeem voor het classificeren van de snelheid van de wind, de zogenaamde windkracht. 
    De schaal werd in 1805 opgesteld door de Ier Francis Beaufort. Beaufort was officier in de Royal Navy. Toen hij commandant was van het fregat Woolwich maakte hij een indeling in 13 windsterkten, aan de hand van de zeilvoering van een fregat. Zijn schaal was gebaseerd op de kracht die de wind per oppervlakte-eenheid uitoefende, niet op de snelheid: hij keek naar het gedrag van zijn schip, niet naar de wind zelf. In 1838 stelde de Royal Navy de schaal van Beaufort verplicht voor de windkrachtaanduiding in het scheepsjournaal. 

    In 1905 werd de schaal door Sir George Simpson aangepast aan de stoomvaart, en in 1921 deed hij dit nogmaals, maar dan meer toegespitst op het niet-zeevarende deel van de mensheid. Ook voegde hij de windsnelheden toe aan de schaal. De belangrijkste wijziging, in 1946, werd vastgesteld door het International Meteorological Comittee. De schaal werd gebaseerd op de gemiddelde windsnelheid gedurende 10 minuten op een hoogte van 10 meter boven de grond. Zo veranderde de windkrachtschaal van Beaufort in een windsnelheidsschaal. Er werd overigens ook nog een aantal eenheden aan de bovenkant toegevoegd voor het categoriseren van de hogere orkaan-windsnelheden. 

    De schaal die Beaufort ontwikkelde, kende aanvankelijk 13 windsterktes, beginnend bij 'kalmte' en eindigend bij 'orkaan'. Zijn meetinstrument was het fregat, het meest gebruikte schip op dat moment binnen de Britse marine. Hij bepaalde de windsterkte aan de hand van de hoeveelheid zeil die een fregat bij de wind kon voeren, en de snelheid van het schip. 

    In de voorspellingberichten gebruikt het KMI de Beaufortschaal om de windintensiteit te definiëren met behulp van de gemiddelde windsnelheid, berekend over een periode van 10 minuten en op een hoogte van 10 m boven het waarnemingsstation. 

    Terug thuis was ik alweer nat, nu langs de binnenkant. Het is te warm voor de tijd van het jaar. 

    Vanavond is het dus de kwart finale van het biljart tornooi, Kampioenschap van Temse. Ik speel nog steeds mee, vanaf nu is het rechtstreekse uitschakeling. Hopelijk kunnen we, ikzelf en Luc, ons plaatsen. In de halve finale komen we dan wel tegen over elkaar te staan en dan moet er een van Biljart Club Onder Ons uit. Mooier was het geweest dat we elkaar troffen in de finale, da’s dan voor volgend jaar?!! 
    Nog even vermelden dat er in het BvT in drie reeksen wordt gespeeld. 
    Te weten: 
    - Lage reeks: van 25 tot 49 
    - Hoge reeks: van 50 tot 99 
    - Ereklasse: van 99 tot …… 
    Er wordt gespeeld met een voorronde waar iedereen vier wedstrijden betwist. Naargelang het aantal inschrijvingen gaan de eerst vier of acht spelers naar de volgende ronde. Vanaf dan is er rechtstreekse uitschakeling.  
    Het aantal punten per wedstrijd wordt berekend met volgende formule: 
    (Gespeelde carambole / te spelen car. X 10) + ((25 – gespeelde beuren) X 0.400)) 

    Grtjs 

    Hugo 

    Foto’s: Herfst en Schaal.


















    23-11-2017 om 18:27 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    16-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Barbara
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Beste Lezers,  

    Deze week mocht ik een schrijven ontvangen van Vriendenkring post Temse, dit is de vriendenkring van de brandweer. Het betreft een uitnodiging voor de viering van het Baraba feest op maandag 4 december 2017.

    Voor leden is de prijs van het geheel betaald door de vriendenkring omdat dit is inbegrepen in het lidgeld.
    Tegenwoordig moet je lidgeld betalen om bij de vriendenkring te kunnen aansluiten. Vroeger werd je automatisch aangesloten als je toetrad tot het brandweerkorps. 
    Eigenlijk is de huidige werkwijze logisch, het is niet meer BW Temse maar “Hulpverleningszone Waasland”. En de tijd van de “zwarte kassen’ is (bijna) voorbij. 

    Hulpverleningszone Waasland verenigt de brandweer- en ambulanceposten Beveren, Kieldrecht, Kruibeke, Melsele, Sint-Gillis-Waas, Sint-Niklaas, Stekene, Temse en Waasmunster. Deze negen posten, die ruim 490 medewerkers herbergen, zetten zich dagelijks in voor de bescherming van meer dan 218 000 inwoners binnen het Waasland. Kolonel Marc Vande Velde is benoemd tot zonecommandant van Hulpverleningszone Waasland, de postoverste van Temse is Majoor Lemmens Ludo. 

    Na vele jaren zal ik dus weer meestappen op maandag. Het is lang geleden en van de ‘nieuwen’ zal ik er niet veel meer kennen. Maar ik wil vooral afscheid nemen in schoonheid, samen met twee mensen die hun laatste Barbara feest meemaken in actieve dienst. 
    Dirk VC en Frank W hebben met ingang van 1 januari 2018 eervol ontslag gevraagd en gekregen. De brandweer heeft gedurende 40 jaar een belangrijke plaats ingenomen in hun (en 30 jaar van mijn) leven en steeds konden we op hen rekenen en steunen. We hebben samen veel meegemaakt, veel van elkaar geleerd en veel plezier gehad. 
    De gemeente Temse en in het bijzonder het gemeentebestuur zou deze mensen wel eens in de bloemekes mogen zetten. Hun inzet voor de gemeenschap is niet genoeg te waarderen, de vele onbezoldigde uren getuigen van hun enthousiasme en ernst waarmee ze hun vrijwilligers werk ter harte namen. 

    Vele jaren keek ik uit naar de maandag van Barbara, een dag van plezier en gezellig tafelen. Op het werk was deze dag al in januari aangeduid als verlofdag. Ik hoop dat deze traditie mag behouden blijven. Maar ja, alles veranderd, de keuze mogelijkheid voor het verlof zijn op veel bedrijven niet meer vanzelf sprekend.  

    En als Barbara er is dan zijn we bijna op het eind van het jaar. Tijd om nog eens ne stylo boven te halen en adreslijstjes te raadplegen. 

    Grtjs 

    Hugo

    Noot: Zijn er liefhebbers van het vakblad 'de Brandweerman', Fireforum en of van Eén-Eén-Twee, laat maar een seintje.

    16-11-2017 om 14:00 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    10-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Warmste week
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Beste Lezers,

    Volgende mail heb ik zopas ontvangen van Mobile School en deel ik graag met U.

    Hallo! 

    Heb je zaterdag 23 december al in je agenda aangeduid? 

    Doe dat maar zo snel mogelijk … want je wil de #DuwMee Special in geen geval missen! Voor de 5de keer op rij organiseren de vrijwilligers van Mobile School een ontzettend warme wandelactie in het kader van Music For Life. We duwen opnieuw met zoveel mogelijk mensen de mobiele school tot bij de StuBru presentatoren. Dit jaar verlaten we onze vertrouwde route langs het water richting Boom en verkennen we samen een nieuwe wandeltocht richting Provinciaal Domein Puyenbroeck, Wachtebeke. 
    Wandelaars laten zich sponsoren voor deze wandeltocht. Het ingezamelde bedrag maken we ’s avonds samen bekend aan de Music For Life studio met een knallend feest. Je deed in het verleden al eens mee aan een #DuwMee tocht. Dus je weet dat dit een warme wandeling is met veel volk en vol verrassingen. Bovendien is het een leuke manier om Mobile School niet alleen financieel te steunen maar ook actief in de kijker te zetten.

    Maar er is meer! Met #DuwMee Special willen we dit jaar …  

    ° Actief de kids op straat in de kijker zetten! Er leven wereldwijd 150 miljoen kinderen op straat. Voor elk van hen zetten we 1 symbolische stap. Ga mee de uitdaging aan en registreer vanaf vandaag al je stappen! Als we aankomen in Wachtebeke willen we met z’n allen 150 miljoen stappen verzameld hebben. 

    ° Iets speciaals organiseren! #DuwMee BXL Challenge is een route speciaal voor de mensen die samen 65 km willen wandelen. Deze groep zal al op vrijdagavond vanuit Brussel richting Wachtebeke vertrekken. 

    ° Met meer mensen dan ooit aankomen in Wachtebeke! Vorig jaar kwamen we met meer dan 400 wandelaars aan bij de StuBru-presentatoren. Dit jaar hopen we daar nog een goede schep bovenop te doen. Daarom zal elk traject als einddoel Wachtebeke hebben. Kies dus het aantal km dat je wil wandelen en eindig samen met ons bij de Music For Life studio. 

    De routes die jullie kennen van de vorige jaren zijn volledig gewijzigd. We hebben mooie trajecten uitgestippeld die ons samen tot in het Provinciaal Domein Puyenbroeck in Wachtebeke zullen brengen. 
    Ga naar https://drive.google.com/file/d/0B6kGOD-mcHi7ZTJLSHBIQ0t3Q1E/view en bekijk de flyer om een overzicht te krijgen van de nieuwe routes. 

    BELANGRIJK! Dit jaar voorzien we na de wandeling GEEN busdienst terug naar de startplaatsen. Je kan WEL gebruikmaken van een bus die je van Wachtebeke naar de startplaats van de wandeling van jouw keuze brengt. Als je dan aankomt aan de Music For Life studio, kan je in je eigen auto naar huis rijden. Daarnaast is er ook de mogelijkheid om met eigen vervoer naar de startplaats te komen om vervolgens ook met eigen vervoer naar huis te rijden. 

    Kan je niet wachten om terug deel te nemen? Schrijf je dan vanaf vandaag in via onze website! 
    Heb je Facebook? Via https://www.facebook.com/duwmee/ kan je ons volgen. https://sites.google.com/view/duwmee/home is de site waarop je kan inschrijven om je aantal voetstappen mee te delen.

    Ikzelf wil graag deelnemen aan de special vanuit Brussel. Stappers met interesse mogen me altijd contacteren.

    Bekijk ook de link Doe mee Special!

    Gisteren zijn we met de stapmaten doorheen het herfstlandschap van Durme en Schelde gaan toeren. De stappen heb ik al ingevuld op bovenvermelde site. De afstand bedroeg iets meer dan 20 kilometers. Met de bereken methode, die je op die website vind, kom je dan uit op het getal 33000. (dit is omgerekend met een foulée van 1,5 tot 1,7 meter)

    Wat het biljart kampioenschap van Temse aangaat, ik zit bij de laatste acht. Er volgen nog een aantal spannende wedstrijden als ik naar de verschillende gemiddelden kijk. Gelukkig is het aantal beurten vanaf nu niet meer belangrijk. Enkel winnen is van tel.

    Morgen is het een belangrijke dag, herdenking van wapenstilstandsdag in 1918. De kalender 2014-2018 van uitgeverij Davidsfonds staat al vier jaar op de vensterbank, nog één jaar te gaan. Elke dag is er wel een wetenswaardigheid vermeld. Vandaag staat er vermeld:
    "Op 6 november veroverden de Canadezen al het dorp Passendale, of wat ervan rest, maar vandaag valt definitief het doek over de Slag bij Passendale. De Geallieerden veroveren nog enkele omliggende hoogtes.
    Al snel komen de geallieerden tot de vaststelling dat de saillant van Passendale moeilijk te verdedigen zal zijn. De Canadezen weten het terrein nog te behouden tijdens de winter, maar in het voorjaar van 1918 is het dorp weer in Duitse handen, tijdens de vierde slag om Ieper.
    In twee opzichten is de Slag van Passendale belangrijk voor de afloop van de oorlog:
    - de Duitsers verliezen hier een enorme hoeveelheid materiaal, dat door de Duitse industrie niet meer tijdig aangemaakt kan worden;
    - doordat de Duitse troepen hier in de strijd verwikkeld zijn, kunnen ze niet ingezet worden in een offensief in Frankrijk."

    Morgen even stilstaan bij het leed dat zinloze oorlogen steeds meebrengen, op de herdenking in Kruibeke.

    Grtjs

    Hugo

    10-11-2017 om 16:07 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    04-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kaars
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Beste Lezers,  

    Allerheiligen wordt gevierd op 1 november en is een hoogfeest. Hoogfeesten zijn de belangrijkste kerkelijke dagen in de Katholieke Kerk. Ze worden in belangrijkheid gevolgd door feesten en ten slotte gedachtenissen. 
    Hoogfeesten zijn vaak ook verplichte feestdagen. Allerheiligen is een nationale feestdag in vele landen, waaronder Andorra, België, Frankrijk, Hongarije, Italië, Kroatië, Liechtenstein, Litouwen, Luxemburg, Monaco, Oostenrijk, Polen, Portugal, San Marino, Slowakije, Slovenië, Spanje en delen van Duitsland en Zwitserland. In Zweden en Finland wordt Allerheiligen gevierd op de zaterdag tussen 31 oktober en 6 november. 
    In Nederland werd deze vrije dag door kardinaal Alfrink al in 1968 veranderd in de eerste zondag na 1 november. Op Allerheiligen krioelt het bij onze Noorderburen dus van de Belgen en Duitsers die over de grens gaan shoppen. 
    Het is aannemelijk dat men tijdens de kerstening van Europa het feest van Allerheiligen is gaan vieren rond de periode van een oorspronkelijk heidens feest, Samhain, dat ter nagedachtenis van de doden werd gehouden. In 837 riep paus Gregorius IV 1 november uit als de katholieke gedenkdag. 

    Met Allerzielen worden de overledenen herdacht en wordt een requiemmis opgedragen. De nabestaanden plaatsen bloemen op het graf. Allerzielen stamt uit de benedictijner kloostertraditie van Cluny, waar Odilo van Cluny het in 998 voor het eerst liet vieren. In de 13e eeuw kreeg het de naam Allerzielen. 

    De laatste jaren is in deze dagen de viering van Halloween, overgewaaid vanuit Amerika, sterk in opmars. Dit is de avond vóór Allerheiligen. De naam "Halloween" is afgeleid van Hallow-e'en, oftewel All Hallows Eve (Allerheiligenavond). In de Keltische kalender begon het jaar op 1 november, dus 31 oktober was oudejaarsavond. De oogst was dan binnen, het zaaigoed voor het volgende jaar lag klaar en dus was er even tijd voor een vrije dag, het Keltische Nieuwjaar of Samhain (uitspraak Saun, dat ook het Ierse woord is geworden voor de maand november). Samhain was ook nog om een andere reden zeer bijzonder. Op het eiland Brittannië werd Halloween vooral door de Kelten gevierd, die geloofden dat op die dag de geesten van alle gestorvenen van het afgelopen jaar terugkwamen om te proberen een levend lichaam in bezit te nemen voor het komende jaar. De geesten die uit dode mensen op zouden rijzen, werden aangetrokken door voedsel voor hen neer te leggen voor de deuren. Om echter de boze geesten af te weren droegen de Kelten maskers. Toen de Romeinen Britannia binnenvielen, vermengden ze de Keltische traditie met hun eigen tradities, die eind oktober natuurlijk de viering van de oogst betroffen en ook het eren van de doden. 

    In de 9e eeuw stak een Europees christelijk gebruik de zee over en vermengde zich met het halloweenfeest. Op Allerzielen gingen in lompen gehulde christenen in de dorpen rond en bedelden om zielencake (brood met krenten). Voor elk brood beloofden ze een gebed te zeggen voor de dode verwanten van de schenker, om op die manier zijn bevrijding uit de tijdelijke straffen van het vagevuur te versnellen en zodoende zijn opname in de hemel te bespoedigen. De trick-or-treat tocht vindt wellicht daar zijn oorsprong.  

    Allerheiligen doet me te veel denken aan iets irreëel. Alsof aan gewone mensen en goddelijke status wordt toegeschreven, zoals vandaag aan sport- of muziek sterren. Als je de heilige verhalen leest kan je niet anders dan heel dikwijls je petje afnemen en zeggen: respect. 
    Maar soms wordt die titel zomaar toebedeeld enkel en alleen omdat iemand een bepaalde functie had, meestal binnen de Roomse kerk, of omdat een schenking (geld of grond) diezelfde instelling machtiger kon maken. En mirakels doen natuurlijk ook wonderen. 
    De waarde van dergelijke titels kan dus heel dikwijls in vraag worden gesteld.  

    Ik heb het dus meer voor het feest van Allerzielen. Dood gaan we allemaal en in de dood zijn we ook allemaal gelijk. Als ik dus op het kerkhof rond ga denk ik, ongeacht de grootte van het graf of de zerk, hier liggen de resten van een mens, niet hier liggen de resten van een godheid. 
    Het huidige gebruik van een kleine steen als herinnering lijkt me ruim voldoende. Het is vooral in de geest van de ‘achterblijvers’ dat de geest van de overledene levendig blijft. Al erken ik wel dat het deugd doet als je nog de kans hebt om aan het graf te kunnen verwijlen. En dus heb ik mijn mening over wat er later met mijn ‘lijf’ moet gebeuren bijgesteld. Verbranden kan nog wel, het uitstrooien zou dan pas vele jaren later mogen gebeuren. (bij opkuis van het kerkhof bijvoorbeeld) 

    In de lantaarn op de foto brand regelmatig een kaars, en niet om licht te geven in het donker. Sinds mijn tocht naar Compostela heb ik de betekenis van het ontsteken van een kaars, al of niet in een kerk, ervaren. Het is symbool en ritueel ineen, symbool van verbondenheid met de doden en ritueel om het herdenken.  
    Sinds 16 juli zijn al vele kaarsen gepasseerd. 

    Grtjs 

    Hugo

    04-11-2017 om 22:15 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    30-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hulpverleningszone
    Beste Lezers,  

    Bij de presentatie van mijn tocht naar Rome, in de polyvalente zaal van de Brandweer Kruibeke, was er voorafgaand een breughel avond georganiseerd. Een delegatie van oud collega’s van post Temse was ook aanwezig, en dat deed deugd. 
    Het werd een gezellige avond onder vrienden.  

    Brandweer Kruibeke bestaat niet meer in deze benaming
    Het moet al een tweetal jaren zijn Hulpverleningszone Waasland, Post Kruibeke. De zone Waasland bestaat uit Sint-Niklaas, Beveren, Stekene, Sint-Gillis Waas, Kruibeke, Temse en Waasmunster. 
    Ik herinner me de verschillende posten steeds in deze volgorde. Dat komt door het jarenlang oefenen met het programma Victim. 
    Victim, voluit Visible Instant Calculation program for Tube Information and Measurement. Het is een meetsysteem om luchtvervuiling te dedecteren en meten. De vermelde gemeenten waren in de jaren negentig de eersten in België om, onder leiding van Kpt Van Hal F van Bw Sint-Niklaas, dit systeem te implementeren en operationeel te maken in het Waasland. (Om meetploegen uit te kunnen sturen is het nodig meetpunten vooraf aan te duiden. De gemeten waarden die verschillende ploegen op deze punten noteren worden ingevoerd in een computer programma. Het resultaat dat hieruit voort vloeit helpt de crisiscel dan om de nodige maatregelen, ter bescherming van mens, dier en milieu, te treffen.) 
    Elke gemeente heeft een nummer, van 1 tot 7. Voor Sint-Niklaas beginnen de nummers met een 1 (van 1 tot 199), Beveren met 2 (200 tot 299), Stekene met 3 (300 tot 399) en zo verder tot Waasmunster van 700 tot 799. Dit wil niet zeggen dat er ook effectief zoveel meetpunten zijn. De mogelijkheden zijn er dus wel. Voor zover ik me herinner heeft Temse ongeveer 55 meetpunten. Dus als je een meetpunt krijgt opgegeven om met de meetwagen naar toe te rijden weet je al op voorhand naar welke gemeente je wordt uitgestuurd. Dit is niet per sé dezelfde gemeente waar een ongeval is gebeurd. Het kan ook zijn dat een gaswolk ontsnapping in het Antwerpse havengebied mogelijke gevolgen heeft in het Waasland. Tevens is de korste weg niet altijd de aangewezen route. Omdat een gaswolk (zelden) niet zichtbaar is kan het zijn dat je erom heen moet rijden, daarvoor krijg je ook een aantal punten opgegeven die je naar het betreffende punt leiden zonder gevaar om door het besmette gebied te moeten. 
    Tot daar nog enige praktische herinneringen aan de brandweer.  

    Wat die heps betreft, in de voorlopige stand sta ik nu op 3, het moet al heel slecht aflopen nu donderdag tijdens de laatste voorronde wedstrijd om buiten de eerste acht te vallen. Nevertheless, het blijft ‘sport’ (echter niet volgens de de subsidie commisie) en er kan van alles gebeuren. 

    Grtjs 

    Hugo 

    Foto’s: Embleem HVZ Waasland; Voorbeeld van pomp en meet buisjes om de lucht vervuiling te meten.










    30-10-2017 om 10:08 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    24-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Powerpoint
    Beste Lezers, Bedankt om me te blijven volgen. 

    Zopas is de 25 000e bezoeker langs geweest. En uit curiositeit ben ik eens gaan kijken naar de lijstjes die Bloggen bijhoudt. In mijn categorie Herrineringen/Ervaringen sta ik in de top twintig.  

    Volgende zaterdag is er een voorstelling van mijn bedevaarten bij de vrienden van BW Kruibeke. Het Spef heeft hierbij voor de nodige omkadering gezorgd. Eigenlijk weet ik van niks, alleen dat ik zo tegen zessen wordt verwacht in de polyvalente zaal. Naar het aantal ingeschreven personen (42) te oordelen is er nogal wat interesse. We doen ons best. 

    Grtjs 

    Hugo 

    25000!




    24-10-2017 om 13:07 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    23-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DROP JE DOPJE
    Beste Lezers,  

    In de rechter kolom is er een wijziging bij de links. Vink DROP JE DOPJE aan en je kunt het fotoboek 'Bedevaart naar Czestocowa' bekijken. Veel plezier. 

    De dopjesactie, een inzamelactie van plastic dopjes en deksels van flessen en potten, bestaat 13 jaar. De actie startte in 2005 met een bescheiden 5320 kg aan verzameld plastic. In 2016 werd er maar liefst 331.275 kg ingezameld. Het totaal aan opgehaald en gerecycleerd plastic, over 13 jaar, bedraagt 2.657.028 kg. Met 400 dopjes per kilogram geeft dit een exorbitant aantal van 1.062.813.200 dopjes Shocked die verzameld werden in scholen, bedrijven en bij particulieren. 

    De kaap van 3 miljoen kg dopjes komt stilaan in zicht. Om deze doelstelling in 2017 te behalen wordt van 
    13 tot 19 november de nationale dopjesweek uitgeroepen. 

    Om nieuwe spaarders te motiveren, lanceert het BCG die week een nieuw filmpje en een infographic. Ook is de vereniging op zoek naar meters en peters die de dopjesactie in hun buurt willen ondersteunen. Verder zoekt men nog ‘dopjesspaartips’. Hoe verzamel jij? Staat er een bak in de garage of een vaas in de keuken? Welke dopjes? (Er worden nog te vaak dopjes van tandpasta of wasproducten weggegooid.)  

    Alle tips welkom bij tips@dopjesactie.be
    Meer informatie over de dopjesweek te vinden op www.dopjesactie.be

    De biljart wedstrijd van afgelopen zaterdag is bijzonder goed gestart. De eerste beurt al tien caramboles, dat kan voor een speler van mijn formaat tellen. Het duurde echter tot de 33e beurt alvorens het spel afgelopen was. Ik moest mijn laatste stoot zeker maken om gelijk te spelen. Mijn punten aantal zal hierdoor terug op een meer normaal niveau zakken. Donderdag toen we weer een poging om die heps te winnen. 

    Grtjs 

    Hugo 

    Foto’s: Boek.




    23-10-2017 om 11:49 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    20-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lété Indien
    Beste Lezers,  

    Ik twijfelde bij de titel tussen bovenstaande en NMBS. De NMBS staat natuurlijk in de belangstelling. Deze overheidsinstelling doet dat al vele jaren, om allerlei redenen. Meestal zijn het niet positieve berichten en ik hoop dat mevrouw Dutordoir erin slaagt om eindelijk deze logge mogol goed op de sporen te krijgen. 

    Er is ook positief nieuws vanuit het standpunt van de reiziger. Gisteren zijn we met de stapmaten naar Wezemaal getrokken, ‘getreint’ zou een betere omschrijving zijn. De trein van Temse naar Sint-Niklaas, voorzien om 09u11, was een vier minuten te laat bij het vertrek. Normaliter heb je in Sint-Niklaas 9 minuten overstap tijd, dus geen probleem, de rit duurt 9 minuten en dan heb je nog 3 minuten de tijd. En vermits het scenario zich herhaalt te Sint-Niklaas (ietske te laat) en Berchem verloopt eigenlijk alles “just in time” maar te laat volgens het boekje. Rare jongens bij de nationale vervoersmaatschappij. 

    Het ommetje in de streek bracht ons rond 20u terug in de buurt van het station. Volgens de app van de NMBS zou er pas om 20u48 een trein naar A-pen centraal zijn. En nog volgens die app zou er eentje richting Leuven zijn om 20u43 die aansluiting geeft op deze naar Mechelen en Sint-Niklaas. Dat kwam voor mij en de Angelo beter uit, Angelo met uitstapplaats Willebroek en ikzelf over de brug van de Schelde. 
    Wellicht heeft dat laatste pintje meer tijd in beslag genomen, van de trein van 20u43 zagen we nog juist twee rode lichtjes. Geen zorg, tien minuten later was er al weer een naar Leuven en dan moesten we daar niet wachten.  

    Aangekomen in Mechelen hoorden we iets omroepen van … Puurs… Wij beiden uit de trein met nog een aantal reizigers en al vlug volgde de aankondiging nog eens: er is een persoon gesignaleerd op de sporen voor het station van Puurs, het spoor kan niet worden vrijgegeven. 
    De conducteur en de machinist gaven ons uitleg en samen met de stationschef werd er druk getelefoneerd. De oplossing zou zijn om het treinstel via Berchem naar Willebroek te laten rijden en zo terug op lijn 54 uit te komen. Zo gezegd en niet gedaan want erop kwam het bericht dat de brugwachters over het kanaal te Boom niet wilden werken na elven. 
    Onmiddelijk ging men aan het tellen om te zien wie en op welke manier iedereen zijn bestemming kon bereiken. Bleek dat een zestal taxi’s voldoende zou zijn, alleen was het nog even wachten want het is ATM die gestrande reizigers mag vervoeren voor de NMBS. 
    De kliek van Temse, vier personen, gingen dan maar een pintje drinken. Maar dat pintje was nog niet halverwege of de opgevorderde wagens stonden al paraat. 

    Van de NMBS kan ik zeggen dat we goed werden opgevangen, voldoende uitleg kregen door mensen die op een vriendelijke manier hun uiterste best hebben gedaan. Een flesje water en een suikerwafel kregen we erbovenop. 
    Als t’goed is mag het ook gezegd.  

    Ons tochtje doorheen Wezemaal, Nieuwrode, Horst (Kasteel van) en omstreken kon tegen 10u30 een aanvang nemen. En het is een prachtige dag geworden. Onze picnic op een bank in het zonnetje is wel wat uitgelopen. Als je kan picnicken tussen 13u en 14u30 is het leven nog niet zo slecht. Het geluk van de Indian Summer ofte L’été Indien zoals Joe Dassin het bezingt, deed ons deugd.  
    Op de koop toe hadden we weeral een merkwaardige ontmoeting met een dame die in de streek woont maar afkomstig is van Hemiksem. Die tongval kunnen ze toch niet wegsteken, ook al doen ze nog zo hun best. De dame vond het aangenaam om nog eens plat te kunnen praten. Bleek het een pedagoge te zijn en dus ging het al vlug over ‘de opvoeding’. En ze bekende openhartig dat het ook voor haar niet altijd eenvoudig is en dat ze niet voor alles een pasklaar antwoord heeft. Jammer genoeg had ze maar één fleske bier meer in de kelder anders mochten we nog eens langskomen, ze woont nabij het station van Wezemaal. 
    De nacht was al ingevallen toen we dat pintje dan maar op café hebben gedronken.  

    Morgen staat mijn tweede wedstrijd voor het BvTop het programma, duimen maar dat het goed verloopt. Nu al sta ik ver vooruit op nummer één maar het kan vlug verkeren. Niet alle dagen zijn gelijk hé. 

    Grjts 

    Hugo 

    Foto’s: Herfstpracht; Toscane?; Wijngaard; De melk is van mij; Toffe wegeltjes; Kasteel van Horst; Laatste warme dag?; Avondgloed; De nacht valt over het land.


















    20-10-2017 om 14:42 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    16-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mooi weer vandaag
    Beste Lezers,  

    “Mooi weer vandaag” is zeker van toepassing geweest op het voorbije weekend. De middag temperaturen zijn niet min, de nachten zijn zeker niet koud. Het is prachtig om s’morgens in de friste door de bossen te lopen, ook in Vlodrop, nabij of beter nog ‘op’ de Duitse grens, ter hoogte van Roermond. 
    Tussen Vlodrop en Roermond ben ik in augustus gepasseerd tijdens de voettocht van Venlo naar Maastricht. Net zo in de buurt is Echt, waar ik eveneens ‘op’ de grens met Duitsland heb overnacht tijdens mijn pelgrimstocht naar Polen. Tijdens het kamp, eind augustus, van de Oud Scouts te Kinrooi zijn we op zondag langs de overkant van de Maas op pad geweest in Stevensweert, deelgemeente van Echt. Ik ben dit jaar dus al menigmaal in de streek geweest. En telkens was de zon van de partij. 

    Het weekend met de Nauwe Band was weeral een voltreffer. En dit komt niet alleen door het weer (het helpt wel), ook de goede sfeer, de leuke accommodatie en de voortreffelijke maaltijden zijn uitstekende hulpmiddelen. 
    Zoals steeds staan er enkele wandeltochten geprogrammeerd. Dit jaar was op vrijdag een avondwandeling gepland. De grote van de groep moest ons behouden voor een aanval van wilde varkens, bij ons ook gekend als everzwijnen. Blijkbaar zijn er in de bossen van het Nationaal Park De Meinweg te veel van dergelijke families. Na een stevige tocht door ‘den donkeren’ was voor enkelen de bar/het bed welgekomen. 

    Onder een stralende zon kon de volgende morgen een rustige wandeling naar de boshut de eventueel stramme spieren los maken. Dat was nodig want die spieren werden in de namiddag op de proef gesteld. 
    In de sfeer van de middeleeuwen werden enkele spelletjes gespeeld. Ne een ‘hevige maar faire’ strijd trad ploeg rood-wit als winnaar uit het tornooi. Gelukkig kon de hele meute met de wagen terug naar het basiskamp.

    S’avonds was het tijd om met de nodige grandeur het 25 jarig jubileum van de Nauwe Band te vieren. Een bonte mengeling van middeleeuws uitziende figuren betraden, onder het wakend oog van twee stoere ridders, het kasteel Daelenbroeck. De prinsessen, jonkvrouwen, schildknapen en ridders konden in een sfeervol decor genieten van de fijnste middeleeuwse gerechten overgoten met niet zo middeleeuwse dranken. 
    Om de echtheid van de geserveerde spijzen te controleren was een echte tovenares present, om de drank en spijs te begeleiden een heuse monnik. 
    Ondanks de aanwezigheid van beider geestelijke leiders kon niet vermeden worden dat een van de gasten zich onwel voelde. Was het door de biecht en de bijhorende pen….tie of vanwege een slecht uitgesproken zuiveringsformule, niemand kan of zal het achterhalen. Wel is geweten dat persoon in kwestie al na enkele uren (en pillen) alweer springlevend is. Bij een middeleeuwse dansje en het toen ook al bestaande rondedansje, de kuskesdans genaamd, werden de laatste passen in de middeleeuwen gezet. 

    Op zondagmorgen stond er nog een boottochtje op de Maas en de Maasplassen op het programma. Bij dit mooie weer was dat een uitgelezen moment van rust en genieten. 

    Na nog een broodmaaltijd kon afscheid worden genomen. Op een rustig tempo kwam er een eind aan het vijfentwintigste weekend. Bedankt aan de organisatie en iedereen voor de mooie dagen. 

    Van Thérèse heb ik vanmorgen een mailtje mogen ontvangen. Ze was wreed content van de gedane werkzaamheden. Al de takken en bladeren waren al naar het containerpark gebracht. Ze verbleef vorige week in Longarisse, dankzij L’été Indien. Ze was ook tevreden met het boek dat ik haar heb gegeven: ‘Ils vont tuer Robert Kennedy’ van Marc Dugain. De roman komt op het juiste moment uit, deze maand zouden alle verslagen in verband met de moord op zijn broer van CIA en FBI zowel als van justitie vrijgegeven worden. Misschien komen we nog te weten wie de moord op JFK heeft voorbereid.  

    Het biljart kampioenschap van Temse is voor mij goed ingezet. Misschien te goed, uitspelen in twaalf beurten is misschien wel mooi, voor volgend jaar kan dit wel eens tegenvallen. Mijn gemiddelde zal met sprongen omhoog gaan. Kan me eigenlijk niet schelen, t’is niet voor een heps hé. 

    Grtjs 

    Hugo 

    Foto’s: Mooi weer, mooie paadjes; Who’s afraid of the Dark; Kan het beter?; Spiritueel en geestelijk medium; Roermond op een zondagmorgen; Ons Cruiseschip; Geen ‘oude’ koeien in de Maas.
















    16-10-2017 om 16:45 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    12-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bos en Strand
    Beste Lezers, 

    Belofte maakt schuld, nog enkele foto’s uit de Landes. 

    De stilte en de rust is er oorverdovend. 

    In de zomerperiode, vanaf half juni tot half september is dit wel enigszins anders, vooral dan aan de stranden en op de meren. In Longarisse is er buiten die periode niks te krijgen, er is geen winkel of wat dan ook. Enkel de vuilkar komt eens langs. In Lacanau en Lacanau Ocean is nog wel enige bedrijvigheid waar te nemen, zeker in de weekends. Het is zoiets als bij ons aan de kust zeker.  

    Het kampioenschap vrij spel van het Verbond van Temse is deze week gestart. Vanavond heb ik mijn eerste match, tegen een leeftijdsgenoot, iemand die mijn gemiddelde speelt. Kan best eens spannend worden. Het is wel niet voor een heps hé! Gisteren nog gehoord tijdens een match van een ploeg genoot, maar die dacht er anders over! Jammer, het is en blijft een spelleke. 

    Grtjs 

    Hugo 

    Foto’s: Bos, Duin, Strand en het weer!


















    12-10-2017 om 12:17 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bordeaux
    Beste Lezers, 

    Tijdens mijn eerste bezoek aan de kathedraal van Bordeaux zat deze vol en klonken er gezangen op in het latijn. Een heleboel kerkelijke bedienaars met hoge mijters op het hoofd gingen de dienst voor. Op de banken zaten meer dan honderd in het wit geklede personen. Na de dienst kwamen alle personen per twee naar buiten door de hoofdingang (uitgang) en stelden zich in vierkantsformatie op. Na nog enkele woorden door de leider van de orde volgde een applaus voor zichzelf en werd de formatie doorbroken. 

    We waren getuige van een bijeenkomst van de Maltezer en Jeruzalem ridders., vermoedelijk de Franse afdeling. De Maltezer Orde is de oudste nog bestaande ridderorde, die zich tegenwoordig wereldwijd humanitair inzet. Tuitio Fidei et Obsequium Pauperum (Behoud van het Geloof en Hulp aan de Behoeftigen) is het motto van de orde, hun feestdag is 24 juni, geboortedag van Sint-Johannes de Doper. Het aantal vrouwelijke leden was op twee handen te tellen. Nog enkele wetenswaardigheden: Het Ave Crux Alba is hun volkslied, hun munteenheid is de scudo (1 Scudo = 12 Tari = 240 Grani) en hun land kenteken is SMOM (Sovrano Militare Ordine di Malta). Verder is hun organisatie opgebouwd uit 6 Groot-Prioraten, 6 Subprioraten en 47 Nationale Afdelingen verdeeld over 54 landen. 

    Op de TGV van Montparnasse-Bienvenüe naar Bordeaux zat ik naast een ‘aveugle’. Vriendelijke man uit de buurt van Luchon, in de bergen. Hij was gaan stappen in Bretagne. Hij reisde alleen, wel had iemand van de spoorwegen hem naar zijn wagon gebracht. Toen hij even later in zijn rugzak begon te rommelen begreep ik waarom hij die bij zich wilde houden. De man was suikerziek en moest prikken. Zijn tasje waarin al zijn materiaal zat diepte hij op en plaatste het voor zich op het tablet. Hoe die man alles op de tast voor elkaar kreeg, chapeau. Het prikken, het aflezen, het prepareren van het spuitje, ontsmetten, steken en proper maken… gewoon verbazend hoe dat allemaal redelijk vlot verliep. Akkoord dat hij getraind was maar toch, hij moest er zeker zijn hoofd bijhouden want tijdens de hele procedure werd er geen woord gewisseld. En natuurlijk heeft hij gespecialiseerd materiaal zoals het draai wieltje aan het einde van de houder van het spuitje om de dosis te regelen, het aflezen van de suikerspiegel met behulp van audiofoontje enz. Zelfs het eten van zijn meegebracht broodje gebeurde zonder een kruimeltje te morsen.  

    In Gare St-Jean nam ik afscheid. Dit duurde wel een twintigtal minuten langer dan gepland. Blijkbaar had een flauwe plezante in onze wagon een noodstop in gedrukt (per ongeluk?) waardoor we enkele kilometers voor de Garonne tot stiltand kwamen. De stewarts die het probleem moesten dedecteren konden er niet mee lachen, het tijdsverlies konden ze niet meer goedmaken. Er moet een hele procedure gevolgd worden alvorens de trein weer in beweging mag komen. De officiële uitleg later was dat er een persoon was gesignaleerd op de sporen in het station. 
    Door dit alles nam ik dus twintig minuten (voor mij niet erg) later een foto van het station. Door dit te doen viel mijne frank, ik had mijn handen vrij. Dat kon niet want ik had een tasje bij met een kadootje!. 
    Dus vliegensvlug terug die trein op (tegen de stroom in met een volle rugzak, plezant hoor) en in het rek boven mijn zitplaats lag het pakje gelukkig nog. Meer geluk, ik was terug op tijd van dien trein. Anders was ik in de buurt van Agen moeten afstappen. 
    De tram bracht me al na twintig minuten ter bestemming, alwaar ik aller hartelijkst werd onthaald. 

    Grtjs 

    Hugo 

    Foto’s: Metro Gare du Nord; Gare de Montparnasse; Monument des Girondins sur l’Esplanade de Quinconces; De mannen in het wit, de vrouwen in het zwart;  Zicht op Saint-Andre vanop de tour Pey Berland (ik lees nu op een officiële site van de stad dat het 229 treden zouden zijn om tot op 50 m hoogte te geraken!); De Garonne met rechts Le pont Delmas; La Cité du Vin; Le Blockaus; Pont de Pierre aan de Porte de Bourgogne.  

    Nota: Alle typen TGV's kennen twee motorrijtuigen met een cabine voor de machinist, waartussen zich acht rijtuigen bevinden (bij de TGV-Atlantique tien). De lengte van een tiendelig treinstel is 200 meter. De rijtuigen hebben een zogenaamde Jacobsoplegging: tussen twee rijtuigen bevindt zich maar één draaistel waar beide rijtuigen op rusten. De motorrijtuigen hebben geen Jacobsoplegging maar elk twee motordraaistellen. Regelmatig rijden twee treinstellen gekoppeld, met in totaal dus vier motorrijtuigen en zestien of twintig rijtuigen. Tijdens de dienst komt het voor dat twee treinstellen over een gedeelte van de reis gekoppeld rijden. Na splitsing hebben beide treinstellen een eigen bestemming. Een treinstel kan ook op een deeltraject worden bijgeplaatst om meer zitplaatsen te bieden. Bij het rijden zijn beide motorrijtuigen in gebruik: de ene trekt, de ander duwt. Vanwege de turbulentie rond de kop van het voorste motorrijtuig wordt altijd de achterste stroomafnemer of pantograaf gebruikt. Het voorste motorrijtuig wordt gevoed via een hoogspanningskabel over de daken van de tussenrijtuigen. Door deze operationele regel is de slijtage van de pantografen op de beide motorrijtuigen gelijk. De treinstellen leggen immers in beide rijrichtingen een gelijke afstand af. Als twee treinstellen gekoppeld rijden worden de vier motorrijtuigen vanuit de voorste cabine bestuurd. Van beide treinstellen wordt de achterste pantograaf gebruikt.


















    12-10-2017 om 11:37 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    11-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Longarisse et Bordeaux
    Beste Lezers, 
    Les Landes et Les Grands Lacs hebben deugd gedaan, allé ttz het verblijf aldaar. 
    De regio rond Lacanau en Lacanau Ocean, zo’n 45 à 60 km van Bordeaux, is deze periode van het jaar dun bevolkt. Zeker als het regent loop je alleen op de paadjes. Ik heb op deze week hooguit een 10 tal personen ontmoet in de bossen. Op het strand was dit vanaf woensdag wel meer, vooral surfers. Het voorspelde onweer op diezelfde dag heb ik niet gezien, wel een stralende hemel voor de rest van de week en volle maan s’nachts. Het blijft een zalig gevoel om s’morgens de frisheid op je huid te voelen tintelen. Eens je een kleine afstand hebt gestapt warm je goed op en al vlug loop je er zomers bij. Het kon ook wel met temperaturen rond de 20 à 22 graden op de middag. 

    De trektocht is weliswaar heel beperkt gebleven tot deze regio. Mijn gastvrouw, Thérèse, bood aan om haar buitenverblijf in Longarisse te gebruiken als uitvalsbasis. Ik twijfelde wel even maar het idee was eigenlijk niet zo slecht. Temeer omdat het op zondag 1 oktober nu niet precies aangenaam wandelweer was. Temperatuur gewijs viel het wel mee, maar de regenwolken die op zondagmorgen het land waren ingedrongen, lieten hun vracht de vrije loop. Op de koop toe wou ze me absoluut met de wagen tot daar brengen. Bovendien heeft ze me nog een etentje aangeboden in Ocean, meer bepaald in Le Bistrot des Cochons. Het menuutje van 26€ was voortreffelijk, vergezeld van een goede wijn. Ik denk dat dergelijke menu hier makkelijk de 45€ haalt. 

    Afijn, zo rond vieren werd ik afgezet in de Cabane en werd ik verantwoordelijk gesteld voor het ‘domein’. Wel had ik als tegenprestatie voorgesteld om iets te doen. 
    Nee, Ja, Euh… awel, ja kan misschien de wildgroei in een gedeelte van de tuin eens kortwieken! Maar alleen als het past en niet te lang werken hé. De volgende dag was dat wieken, met de hulp van een elektrische zaag op een uurtje achter de rug. Omdat die berg snoeihout ook nog moet getransporteerd worden naar een recyclage park heb ik dit allemaal nog ingekort, wel steeds maar een uurtje de volgende dagen en alvorens te douchen. Het was heerlijk weer om in mijn blote bast van de zon te genieten.  

    En genieten heb ik gedaan, ondanks de eerste regendagen, van de lange wandelingen doorheen de uitgestrekte bossen. Daar ik eigenlijk maar een picnic moest meedragen heb ik toch een halfvolle rugzak op mijn schouders genomen, kwestie van het gevoel niet te verliezen. En eigenlijk kwam dat goed uit, konden mijn stapschoenen weg geborgen worden tijdens mijn tocht over het strand. 

    Une Baïne est une formation d’eau crééé par le mouvement des marées. En patois local, cela signifie “bassine, cuvette d’eau”. Thérèse had me er al voor gewaarschuwd voor de sterke onderstroom die in zulke baïnes kan ontstaan. Niet dat ik me daarin zou wagen, ik had trouwens geen zwembroek bij. Vele surfers zochten dan ook niet die ‘kalme’ inhammen maar veeleer de grote vagues de bord op. 

    Toch was het weeral schrikken toen ik via TV het nieuws vernam van de aanslag in Marseille en de massa executie in Las Vegas. In Amerika komt iets dergelijks regelmatig voor, niet dat het gewoontjes is maar je kan zoiets in het land van de VRIJHEID verwachten. 
    De aanslag in Frankrijk is in feite meer verontrustend want het ondermijnd ons hele bestel. Ook al wordt er steeds geroepen om niet toe te geven aan de angst, iedereen is wel meer op zijn quivive. 
    In steden zoals Bordeaux merk je hier bijna niks van, op de betonblokken na, die de grote promenade langs de Garonne afbakenen. De mensen massa blijft gewoon toestromen. Wel zie je militairen en politie veelvuldig patrouilleren in stations, vooral in Parijs. In de metro heb ik, ondergronds, niks bijzonders gemerkt tenzij de ongelooflijke drukte. De massa mensen die hier dagelijks worden vervoerd moet enorm zijn. En de snelheid waarmee alles gebeurd! 
    In Bordeaux is de tram hetzelfde verhaal, steeds vol en vlug omdat die hier in een aparte bedding kan rijden. EN regelmatig, de ene volgt bijna de andere op. 

    Van Bordeaux had ik een tiental bezienswaardigheden aangestipt om te bezoeken. Vermits de oude binnenstad, zoals de meeste steden, niet al te groot is heb ik 6 punten kunnen afvinken. De Citadel de Blaye, ontworpen door Vauban, was te ver afgelegen en voor musea had ik eigenlijk te weinig tijd. Dat afvinken is dus eigenlijk vrij vlot verlopen, een wandeling volstond. Om de toren van de Cathedrale Saint Andre te beklimmen moest ik nog eens terug komen. Bij aankomst op zaterdag 30 september was het al te laat om nog naar boven te mogen. Vermits die campanile niet weg zal gaan heb ik het dan maar een weekje opgeschoven. Het is inderdaad een campanile, hij staat los van de kerk omdat men bij de bouw vreesde dat de klok te veel trillingen zou veroorzaken. Bij het aankondigingsbord voor Le tour Pey-Berland stond er 232 marches vermeld. Op de glazen toegangsdeur tot de toren stond de campanile afgebeeld met aanduiding van het aantal hoogte meters en de plaats waar men zich bevond én het aantal trappen. Raar maar waar, er was een trede bijgekomen. Maar of het nu 232 of 233 is, het uitzicht (op 50 meter) over het vlakke land is magnifiek, zeker bij dit weertype, niet te warm en een beetje wind.  

    Port de la Luna is de benaming van de oude zeehaven. Nu bedoeld men eigenlijk het oude historische deel van de stad. Op vrijdag ben ik dan naar La Cité di Vin getrokken, in gezelschap van Thérèse en haar vriend Alain. Ze schrokken zelf van de grote veranderingen die gaande zijn rond de oude dokken. De meeste loodsen en bedrijven zijn verdwenen, een heel nieuwe wijk verrijst. 
    En het gebouw van LCdVin is bijzonder. Het valt alleszins op door zijn vorm en zijn schittering. Vanop het 7e verdiep heb je ook hier weer een goed zicht op het terrein rondom het water. 
    Iets verderop ligt een ander kunstwerk te pronken, de ophaalbrug Chalban Delmas. Het Blockaus kende beide nog, het ligt er nog steeds onveranderd bij. Dit ‘gebouw’ is opgericht door de Duitse bezetter. Het is eigenlijk een loods voor onderzeeërs, de bekende U-boten. In feite is het een bunker die een ligplaats annex werkplaats etcetera herbergt. Het is zo sterk gebouwd dat met het niet kan afbreken wegens de te grote kosten. Men kiest er voor om het voor andere doeleinden aan te passen. Ik denk dat het schrijfwijze Blockhaus moet zijn, op zijn Duits welteverstaan.  

    Over de gewezen burgemeester van Bordeaux (1947-1995) en premier van Frankrijk is men ter plaatse blijkbaar niet zo tevreden. Volgens sommigen heeft hij de stad laten verwaarlozen en krijgt hij als dank nog een brug naar hem vernoemd. Zijn opvolger sinds 1995, Alain Juppé, doet het heel wat beter, zeker wat betreft urbanisatie. De promenade langsheen de rivier is prachtig, heel breed met mooie perkjes en water partijen. 

    In LDdV zijn zo ongeveer 700 à 800 wijnflessen te bewonderen (!). hieronder bevind zich ook één Belgische, Wijndomein Entre-Deux-Monts uit Westouter. Jammer genoeg was de tijd te krap om hier ons aperootje te drinken. We zijn die avond in de wijk Bouscat gaan eten. Het Marokaans restaurant Riad Marrakech heeft ons een heel lekkere couscous geserveerd. De buikdanseres trad gelukkig op toen onze maaltijd bijna op gesoupeerd was, anders was de durumtarwe koud geweest. Het pouscafétje gemaakt van vijgen was net zoals de rode wijn, een Marokaanse Boulaouane, van uitstekende kwaliteit.  

    Over de heen en terug reis kan ik enkel maar tevreden zijn , alles verliep op rolletjes. Ik stuur morgen nog wel een aantal foto’s door over de Landes en Bordeaux. (tijdsgebrek!!) 

    Grtjs Hugo

    11-10-2017 om 19:29 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    04-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zon
    Beste lezers,
    Even een kort berichtje vanuit de Landes 
    Gisteren namiddag eindelijk zon, net zoals deze morgen. Het is marktdag in Lacanau Ocean. 
    Seffens tot de kust voor een lange wandeling langs de vloedlijn tegen de wind in tot op hoogte van Longarisse.  Daarna nog een zes km door de bossen, hopelijk blijf ik het aangekondigde onweer voor.
    Grtjs
    Hugo

    04-10-2017 om 11:09 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    29-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wijn/zand/pijn(boom)
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Beste Lezers,

    Enige info over Bordèu.

    Bordeaux (of Bordèu in het Occitaans, telt 246.586 inwoners) is een stad in het zuidwesten van Frankrijk. Het is de hoofdstad van het departement Gironde, van de voormalige regio Aquitanië en van de nieuwe, grotere regio Nouvelle-Aquitaine. Het is de historische hoofdstad van de regio Gascogne. De agglomeratie (876.714 inwoners) is georganiseerd in een verband van gemeentes, Bordeaux Métropole. 
    Sinds juni 2007 staat een deel van de stad, de Port de la Lune, op de UNESCO-Werelderfgoedlijst. Landes (40) is een Frans departement, gelegen in de regio Nouvelle-Aquitaine. Het departement was een van de 83 departementen die werden gecreëerd tijdens de Franse Revolutie, op 4 maart 1790 door uitvoering van de wet van 22 december 1789, uitgaande van delen van de provincies Guyenne en Gascogne. Het gebied bestond grotendeels uit moerassen en heidevelden totdat Napoleon III het liet ontginnen en beplanten met pijnbomen. Tegenwoordig vindt er landbouw en veeteelt plaats. Landes maakt deel uit van de regio Nouvelle-Aquitaine. Het wordt begrensd door de departementen Gironde, Lot-et-Garonne, Gers en de Pyrénées-Atlantiques. Verder grenst het aan de Atlantische Oceaan. Landes bestaat uit twee arrondissementen: Dax et Mont-de-Marsan. 

    Bordeaux ligt in het zuidwesten van Frankrijk in de buurt van de Atlantische Oceaan, aan de oevers van de Garonne, die zich meer stroomafwaarts verenigt met de Dordogne om de Gironde te vormen. Het grootste gedeelte van de stad ligt op de linkeroever van de rivier, die bestaat uit grote zand- en grindvlaktes die overgaan in de vlakte van de Landes, dichtbebost en vaak moerasachtig. Deze vlaktes zijn uitermate geschikt voor wijnbouw. De wijnstreken Médoc, Graves, Sauternes en nog enkele andere liggen op deze vlakte. Aan de andere kant van de rivier ligt een veel heuvelachtiger kalksteen plateau, negentig meter hoger dan de vlakte. Aan deze kant van de stad liggen onder andere de wijnstreken Entre-Deux-Mers, Pomerol en Saint-Émilion.

    Ik zal me niet beperken tot het proeven van deze wijntjes (!) maar vooral genieten van het stappen tussen Bordeaux en de kust ofte de Côte d'Argent. De bosrijke omgeving tussen de Médoc en Pays de Buch is bezaaid met paden waar je bijna alleen kan genieten van de natuur.

    Ik kijk er naar uit, niet alleen het wandelen maar ook naar het weerzien met Thérèse. Bij onze ontmoeting twee jaar geleden ben ik vergeten een foto te maken en dat is een gemis in mijn fotoboek van Compostela.

    Soit, à bientôt.

    Hugo

    Merci Agnes.

    29-09-2017 om 11:00 geschreven door hugo  


    >> Reageer (1)
    27-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Westhoek
    Beste Lezers,  

    Net zoals het weer de laatste dagen was ook het weekend voortreffelijk. En het gezelschap was dit eveneens. En iemand die 50 wordt dient gevierd. Dus dit jaar waren er twee gefêteerden want vorig jaar is het feestje niet door gegaan wegens dus dat gebroken dijbeen. Maar nu is alles goed verlopen. De persoon van het betreffende dijbeen behoord dus nu ook tot het clubje van over halfweg. 
    Ons onderkomen in B&B IJzerrust was voortreffelijk. Van drie kleine woningskes is er iets prachtig gemaakt met alles op en aan. Het is ideaal gelegen als uitvalsbasis om de Westhoek te verkennen. Er zijn in de streek van Roesbrugge, Alveringem, Vleteren, Lo-Reninge zo veel attractie punten dat één verlof periode veel te weinig is voor een degelijke verkenning. En dan zwijg ik nog van de streek juist over De Schreve: Cassel, Hondschoote, Bergues, Steenvoorde avec le Mont des Cats et le Mont Noir. Als je dan ook nog interesse hebt in “De Groote Oorlog” is een ‘feest’ verblijf uiteraard veel te kort. 

    Ik bedoel maar dat er van de ‘Splinters’ tocht niet veel in huis is gekomen. Een wandeling langsheen de ‘dode IJzer’ gevolgd door een copieuze maaltijd bij t’Hof van Commerce zijn voldoende om de dag te vullen. In de vooravond zijn we nog langs geweest in Fortem voor een bezoekje aan de plaatselijke brouwerij. Van een avondmaal was helemaal geen sprake meer, een klein hapje volstond. En in de plaatselijke kroeg (voorheen Hotel de la Régence) ’t Kerkegat werden, bij een lekker Hommelbiertje, vele herinneringen opgehaald.  

    Er was van alles te doen op zondag. Al wie de grensstreek genegen is kon terecht op de oevers en op het water van de IJzer tussen Houtkerque en Roesbrugge. In Houtkerque kon je een picknick samenstellen op een marktje met streekproducten, wandelen langs de IJzer op de GR 130, onderweg luisteren naar Franse en Vlaamse natuurgidsen, even aanwippen bij de bezoek- en zorgboerderij ’t Zeugekot, een rondleiding krijgen in de gebouwen van de oude brouwerij Feys, een lokaal biertje degusteren, gratis varen met kajaks, vlotten en kano’s op de grensoverschrijdende IJzer, picknicken op een live picknickkleed met vlotte verhalen van Madame, genieten van het concert van Il Sogno en, last but not least, je kracht inzetten in de laddercompetitie van BOOTJE TREK op het water, want alleen op die manier kom je in aanmerking voor de GRAND PRIX DE L’AMITIE FRANCO-BELGE! 

    In hetzelfde Kerkegat hebben we op zondag het middag maal genoten. Op het plein voor de herberg was een optreden van de groep, Il Sogno of ‘de droom’. Het is de muziekgroep van De Lovie. De achtkoppige band bestaat uit Evelien Callens, Gregory Soetaert, Inez Vanalderweireldt, Martin Mahieu, Mathieu Lemaitre, Rik Rabaey, Saskia Van Poelvoorde en Tijs Veramme. Zij brengen een gevarieerd programma van hitgevoelige nummers, folksongs en eigen composities. Zij deelden al het podium met Raymond van het Groenewoud, Willem Vermandere, Klaas Delrue (Yevgueni), Wannes Cappelle en Jan De Smet. 
    Het was dus genieten, mede door het milde zonnetje. Jammer dat ook dit weer (te) snel voorbij was.  

    Vorige week donderdag heb ik met de stapmaten (zie ViVB – Voetstappen in Vaderlandsche Bodem) een tochtje gemaakt rond Vlassenbroek. Het is daar dat het goede weer is begonnen. Ik hoop dat dit nog even aanhoud zodat mijn velletje een goed kleurtje heeft als ik terug kom vanuit de Landes. 

    Jusqu'au 8 octobre! 

    Hugo 

    Foto’s: Brug in Roesbrugge over de Dode IJzer; Prachtig ‘levendig’ pad; Schilderijtje (Lokvogels); Haringe Centrum; Enkel voor Pieten; Nog vele jaren!; ’t Kerkegat; Den toog; Il Sogno.


















    27-09-2017 om 21:36 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    20-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Schreve
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Beste Lezers,  

    De Schreve is e benoamienge die menschen uut de Westoek geevn an 't stik van de Frans-Belgsche grenze die de regio verdêelt in de Westoek en Frans-Vloandern. De Schreve noemn ze terplekke oek wel de frountiern. Die grenze is e stoatsgrenze en gin etnische grenze. Z'is etrokkn in de 17stn êeuw, achter de Slag by Kassel. Ol weerskantn van de Schreve en de menschen nog joarenlank dezelfste toale eklapt, moa 't West-Vlams is e bitje mi eki achteruutegoan. Ollêne de styf oude menschen in Vrankryk klappn nog nunder Vlemsch. 

    Dit taaltje kan ik dus niet klappen ‘moa kverstoane twel’. (regelmatig eens naar Willem geluisterd) 
    En daarom gaan we met enkele vrienden eens stappen in die regio. Eigenlijk had dit al vorig jaar moeten gebeuren. Maar als een van de deelnemers een dijbeen breekt is dat stappen wel moeilijk. Nu dus maar hopen dat alles naar wens verloopt. 

    De herdenkingstocht ‘Splinters’ lijkt me wel wat. Het is een route tussen gefolterde en verbrande bomen, van een denkbeeldig slagveld geplukt en herplant achter de frontlinie van weleer. De mensenmassa die niet op het slagveld streed, beleefde eveneens turbulente tijden. Deze route doorheen Alveringem en zijn deelgemeenten brengt ode aan deze slachtoffers, dwingt ons na te denken over het absurde oorlogsleed. 

    Na de ernst volgt er ook een meer ludiek gedeelte. In Beveren aan de IJzer en omstreken staat er een bezoek gepland aan enkele brouwerijen en bijhorende etablissementen. En ’t Hof van Commerce is al gereserveerd. 

    En volgend weekend zaterdag vertrek ik voor een week naar het zuiden, over de Schreve, naar Les Landes. Ik ga er dan ook langs bij een lieve mevrouw Leroy. Sinds onze korte ontmoeting twee jaar geleden mailen we af en toe. Bordeaux is goed en snel bereikbaar met de trein, een slaapplaats is al voorzien.  

    Mijn oude schoenen zijn van een nieuw hieltje voorzien, opgepoetst en ingevet. Morgen worden die al terug ingelopen tijdens een tochtje tussen Dendermonde, Vlassenbroek en Baasrode. Laat de zon in je hart!  

    Grtjs 

    Hugo 

    Foto: De watervallen van Kruibeke (genomen tijdens het bezoek van een delegatie Feuerwehr uit Holsthum)

    20-09-2017 om 16:23 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)


    Blog als favoriet !

    Gastenboek
  • Mooi
  • Om tmoeting
  • Ontmoeting
  • recht gezet
  • Foutje in link naar foto's

    Meningen, gedachten, bemerkingen , hier allemaal welkom.


    Zoeken in blog


    Blogs van Vrienden
  • Voetstappen in Vaderlandsche Bodem
  • Blog van Kozzen
  • Stoomopwaarts wandelen langs waterlopen



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs