Wat voor iedereen een gewone dag ging zijn liep anders, hoewel ik één van de weinige was die het echt geloofde. In het nieuws spraken ze er over rare oorlog in vele landen en dan nog eens overal natuurrampen zelfs in Europa waar het normaal altijd rustig is. Politici nemen de macht en nog een seen grote epidemie..., alles was er, de wereld was slecht bezig. Toen was er een nacht waarvan ik dacht dat het zou gebeuren een kille bries een volle maan geen wolkje aan de lucht. Maar gelukkig was er niets....Toen wist ik niet dat het overdag zou gebeuren.
Ik zat op school er waren weinige op school maar de meeste (waaronder m'n vrienden) waren niet ziek van de grote epidemi. We hadden meer studie dan les onze leraren waren dan weer wel ziek. In de studie zat natturlijk een opvoedster maar ze zag er ziek uit, maar ik probeerde me meer te concentreren op mijn huistaken. Toen ik gedaan had ging ik naar de opvoedster ze zat met haar hoofd op haar armen tegen de bank voor haar, ik dacht dat ze slaapte, ik klopte tegen haar arm ,geen reactie, ik schudde een beetje ,geen reactie, ik werd ongeduldig en schudde heel hevig, ze viel op de grond toen besefte ik dat ze dood was. De ambulance was er snel bij, ze was dood van de epidemie zei de plaatselijke dokter. Ik was even in shock maar werd er al gauw uitgesleurd door de donder en bliksem maar er was geen wolkje aan de lucht, en toen nog eens en nog eens zeker 5 keer. Ik keek naar de andere en naar de dokter die bij de ambulance stond toen ik me weer omdraaide zag ik net in m'n ooghoek het lijk opstaan, voor ik het wist ging er weer bliksem maar nu was de luch soort van grijs-rood achtig. Het lijk begon te bewegen en te doen om ut de zak waarin ze zat te ontsnappen. Iedereen rende uit paniek naarboven, voor ik het wist waren we in de zolder boven. De zolder was stoffige maar toch gezellig door de zetel ,de warmte en de tv die er stond. Iemand deed hem snel aan om het nieuws te zien, zo te zien was er hetzelfde gebeurd in andere landen. Alle besmette lichamen van de epidemie waren tot leven gekomen maar niet als hun gewone zelf. "Ze vallen de levende aan en voeden zichzelf met hun vlees" zei een anchorman van het nieuws, we geloofden ons eigen oren niet. "In hun hoofd schieten en dan verbranden..." zei de lokale commisaris op het nieuws"...iedereen moet naar de commandoposten gaan om in veiligheid gebracht te worden..." zei hij verder. Verder zagen we beelden hoe het leger deze wezens neerschoot, wat ons opviel was dat ze traag waren en niet al te slim. Toen een klein trapje naarboven mij opviel ging ik eens gaan kijken waar het op uit leid vermoedelijk het dak en dat was ook zo. de zon scheen weer blauwe lucht mooie witte wolken, maar een stad in vlammen hier en daar hoorde je geweersschoten en rookpluimen van ver, we hoorden sirenes mensen roepen om hulp.... Snel kwamen de anderen er ook bij de laatste persoon kwam al schreewend naar boven omdat het 'gereanimeerde'lijk van de opvoedster ons gevonden heeft...
