Belevenissen in het land van de Magyaren - Kalandok a magyarok országában. Deze blog gaat over Hongarije (Magyarország), voor velen onder ons een vrij onbekend land, ver van mijn deur. Daarom tracht deze blog ons een beter inzicht te geven in dit land, zijn tradities, zijn cultuur, de anekdotes, de lokale gebruiken en evenementen, het landschap en vooral zijn boeiende geschiedenis .
- Ez a blog Magyarországról szól, sok külföldi szemében egy ismeretlen ország, amely messzén áll az otthonunktól. A weboldal sok érdekes kérdést megmagyaráz erről az országról, a hagyományairól, a kultúrájáról, viccekről, a helyi hagyományokról és eseményekról, a tájról és mindenekelőtt Magyarország feltűnő történetéről mesél.
Dit najaar trokken we op verkenning in het noord-oosten van Hongarije- Az észek-kelet Magyarorszagi. RobertO organiseerde voor zichzelf en partner Olga een rondreis door Noord-West Hongarije met o.a. een kennismaking met de wijnstreken waaronder Tokay en Eger. Diverse 'provincies' stonden op het menu. Deze streek is veel heuvelachtiger dan de biljartvlakke puszta, maar is al even mooi als de heuvels van Dunantull, waar Kocsola ligt. Eerste stop in het Héves Comitat, Recsk. Het concentratie kamp van Recsk werdt opgericht door het Communistisch regime in het jaar 1953. Al wie tegen hen was, werd afgevoerd naar Recsk, om er in de steengroeven, annex goudmijnen slavenarbeid te gaan verrichten, er was geen terugticket aan verbonden. De groeve ligt dan ook zeer ver verwijderd van het dorp Recsk en in de winter in het Bükk gebergte kan het er zeer bar en/of koud weer zijn.
Het fotoverslag.
Recsk. Ingang van het kamp.
Monument te ere van de slachtoffers.
Een barak (reconstructie) werd behouden als stille getuige.
Terreur heeft geen gezicht! Uniform van de bewakers. Vermoedelijk behorend tot de gehate geheime dienst (ÁVH).
Eger, Héves comitat. De wijnkelders van het Szent Istvan hotel. Een indrukwekkende verzameling van Stierenbloed wijnen. In het Hongaars, Egri Bikavér
Topwijnen. Hummerer, Vili Papa Cuvée en Bornemiszza van Korona. Met dank aan onze vriend Miklos voor de wijnkennis.
St Andréa behoort daar ook aan de top. Let eens op het alcohol percentage.
Iedere gerenomeerde wijnbouwer heeft hier zo zijn nis. Vraag maar aan de keldermeester wat je wil, hij haalt het gegarandeerd boven.
Riooldeksel in Eger, luxe uitvoering!
Monument ter ere van de overwinnig op de Turken. Isztvan van Dobo, een nationale held. De Turken hielden delen van Hongarije circa 200 jaar in hun greep.
De Turkse minaret van Eger (de enige in het land).
De kathedraal van Eger, gebouwd door Jozsef Hild. (Het altaar buiten de kerk).
Mooi zicht op het schilderwerk aan de hoofdkoepel.
De middenbeuk.
Indrukwekkend. Een vorm van Barok.
De rechter zijbeuk.
Een tussenkoepel.
Zémplen Comitat. Sarospatak (dichtbij de Slovaakse grens), werk van een beroemde Hongaarse architect.
Sarospatak. Werk van dezelfde man. Let eens op de verhouding vrachtwagen en monument.
Sarospatak, wegrestaurant in Western stijl.
Alles in het interieur was authentiek.
Het heiligdom van de Tokaj wijnen, Tolcsva. Met Oremus (in Franse handen) als meest bekende.
Tokaj wijngaarden met de typische wijnkelders. Er worden vooral witte druiven geteeld.
En bij deze mijnheer werden we zeer vriendelijk ontvangen, is een kleine wijnboer in Tolcsva.
Zijn kleine grot van Alibaba.
Zeer beperkte oogst van kwaliteitswijnen. De Tokaj druiven worden pas geplukt wanneer ze overrijp zijn, met ander woorden verdroogd (bijna lijk een rozijn). Dit zorgt voor de typische zoete dessertwijn. Vandaar de kleine produktie. En de prijs !!!
Tokaj, het dorp die zijn naam gaf aan deze lekkernij. "Wijn van de koning, koning der wijnen", aldus sprak ene Louis XIV.
Visserbootje op de Tisza (de tweede rivier in Hongarije en zeer wild-kan tot +12 m gaan.)
Tokaj, lekker genieten van een heerlijke Tokajwijn op het terras van een Tokaj bor sorozo.
Enne op het terras van een van de restaurants aan de oever van de Tisza genieten van een lekkere baars. Hongaren zijn verzot op zoetwatervis.
De kerk van Satoraljaujhély en een standbeeld van Kossuth (held van de revolutie tegen de Habsburgers 1848). Grensstadje met Slowakije.
Palhaza, pompoenvelden.
Eens Gönc voorbij krijgt men van die lange rechte dreven, eindeloos.
Boldogkö var (kasteel), mooi middeleeuws kasteel in het Zémplen gebied.
We laten het Bükk gebergte achter ons.
Miskolc, ingang van het Tapolca thermaalbad.
Tapolca thermen, in een natuurlijke grot, zalig.
Ginds achter bevindt zich een labyrint van gangen, een echte belevenis.
De bron van Tapolca, de mineralen die het water bevat zorgen voor de sculptuur.
En weer al eten, ditmaal in een leuk restaurant in Miskolc, we laten ons een lekkere Korona Bikavér smaken.
Diep onder het restaurant een grote kelder ingericht als feestzaal.
Aggteleki nemzeti (nationaal) park in het Cserehat gebergte, met zijn rijk bewaarde fauna en flora.Ingang van de Aggteleki grot (barlang).
Grijze en blauwe rotsformaties.
En hier bijna rode formaties.
Stalagtieten en -mieten.
Onderaards meer. Het water is zo helder dat men gewoon de weerspiegeling van het gewelf ziet.
Slotbeschouwing .We hebben echt genoten van deze rondrit. Vooral tegen de Slovaakse grens aan, daar is alles nog puur natuur. De stille pittoreske dorpjes verscholen tussen het groen en de heuvels, de gastvrijheid en natuurlijk de lekkere Eger en Tokaj wijnen. Voor herhaling vatbaar.
Bron: eigen ervaring -Tekst: RobertO en Eric. Foto's: RobertO.
In vele dorpen zowat overal in Hongarijë komt men in de zomer van deze "verwelkomingen" en/of aankondigingen tegen. Ze verwijzen naar een of andere activiteit en/of evenement in het dorp. Er zijn wel prachtige exemplaren tussen. De Hongaren bewijzen dat met gewone middelen en zonder grote kosten leuke aankondigingen van hun dorpskermis en/of dorps dag mogelijk is. Ook staat aan de ingang van vele dorpen ook een gewone verwelkoming voor de passanten. RobertO, gewapend met zijn camera, legde een aantal voorbeelden vast. Hierover gaat dit fotoverslag.
Een voorbeeld uit Akasztó. Gemaakt uit strobalen en het gaat over de aankondiging van het dorpsfeest.
Een gewoon welkomstbord van het dorp Akasztó wordt ingehuldigd door de lokale burgemeester in aanwezigheid van de wijngilde. "Welkom in Akasztó" staat er geschreven. Aangezien dit dorp wijnbedrijven kent is het welkomstbord in 'wijntermen' uitgevoerd.
Dit koppel aan de ingang van een of ander dorp hebben een boodschap: 'wees welkom'!
Baas, we willen een John Deere! Reuze kunstwerk. Hier zit waarschijnlijk een dealer van het merk.
Beertje Eenoog, het andere oog ligt op zijn dijen. En een honig pot. Beren en honig zijn altijd goede vrienden geweest.
De ooievaar, een algemene broedvogel in het land van de Magyaren neemt hier de functie van de onthaaldienst van het dorp over.
Wij gaan trouwen!!
En de eerste genodigden zitten al op de bank aan de kerk. Beide foto's hierboven vormen een tafereel.
't Werk van de akker op zijn Hongaars - VirágkiállÃatás Akasztói Mária-napi búcsú
Akasztó. Tijdens de jaarlijkse kermis (Mária-napi és búcsú) in het dorp wordt traditioneel in het cultuurhuis een tentoonstelling georganiseerd van bloemen, planten, siervruchten, tuinprieëltjes (Virágkiállíatás) enz. Deze tentoonstelling is het resultaat van vele uren werk van vele hobbykwekers, annex kunstenaars van alle leeftijden. Gedurende het hele kermisweekend was die tentoonstelling te bezoeken, nadat de lokale burgemeester ze had geopend. Robert0 was, zoals steeds, te gast op deze kermis met zijn alziende camera in aanslag en dit is het resultaat. Hierover een fotoverslag.
Het fotoverslag.
De blikvanger van de tentoonstelling, een bewerkte pompoen van de bezieler van de tentoonstelling Kalmar Benedek en ernaast de aparte affiche voor dit evenement.
Op de foto de organisator Kalmar Benedek en de burgemeester van het dorp Sujhada Antal (rechts).
De burgemeester geeft een 'diploma' aan de organisator. De voorzitster (met krans) van de lokale hobbyclub ziet dat het goed was.
En dit is dan een voorbeeld van een "oklevél" ofte diploma. De Hongaren zijn daar gek op en voortdurend worden die uitgereikt in functie van een of andere prestatie of realisatie. Bijvoorbeeld ook bij kookwedstrijden en op wijnconcours.
Nu volgen voorbeelden van tentoongestelde creaties allerhande. Hier een stilleven van siervruchten en droogbloemen.
Detailfoto van de vorige creatie.
De koningscobra nog een creatie.
Creatieve combinatie.
Cactussen in allerlei vormen en maten en van diverse soorten. De naam van de artiest is duidelijk te lezen.
Een tuinprieel met cactussen allerhande. De uitvoerders zitten er trots bij te glimmen.
Nog een tuinprieel met het verdiende diploma erbij.
Een mooie creatie met lelies allerhande.
Zeer mooi gemaakt met droogbloemen.
Bloemen en handwerk gecombineerd. Ook de naam van de maker ligt erbij.
Een creatie met bloemen en bloemkorven.
Mooie close up van een prachtige bloem.
Creatie met rozen.
Alleen maar schoonheid is hier troef. Nog een prachtige close up.
De paardenoptocht tijdens de kermis - Csikósok,fogatosok, látványos szüreti felvonulása
Akasztó.
De klassieke Bűcsű-feesten ofte de kermis en terzelfdertijd het dorpsfeest ofte falúnap kende traditioneel een paardenoptocht door het dorp ofte in het Hongaars: Csikósok,fogatosok, látványos szüreti felvonulása. Het parcours slingert door de straten van het dorp en het is een gezellige bedoening. Leute & plezier zouden wij dat noemen. En intussen weten velen dit: Hongaren en paarden dat is een combinatie om u tegen te zeggen. Onderweg wordt halt gehouden voor een drankje en/of een dansje. Roberto was een bevoorrechte toeschouwer met uiteraard zijn alziende camera bij de hand. Hierover brengen wij een fotoverslag.
Het fotoverslag.
Een eerste combinatie, ruiter en koets, de koetsier en de medepassagiers in traditionele kledij ofte feestkledij-hagyományos ruházat ofte ünneplő ruha.
Individuele ruiters nemen uiteraard ook deel en de lokale politie staat in voor de beveiliging.
Een gezelschap vrienden op een traditioneel landbouwvoertuig omgebouwd tot een soort huifkar. Leuk detail, het trosje aan de zweep van de koetsier is in de Hongaarse kleuren...
Hup met de beentjes beiden uitgerust in traditionele kledij-hagyományos ruházat.
Een slok wijn kan geen kwaad, dit houdt de ambiance erin. Wijn aangelengd met een flinke scheut sodawater...ofte fröccs. Let op de mooie kledij ofwel roodwit ofwel zwartwit ofwel blauwwit.
Op vele wagens zijn muzikale ensembles actief. Ja in Hongarije kent men ook de accordeon...
En muziek laat de benen kriebelen, dus een straatdansje kan er gerust bij. Het is voor iets kermis...
Nog een vrolijke bende op een wagen, die gezelschappen bestaat meestal uit buren. Ook de paarden zijn piekfijn uitgedost.
Ook de lokale zigeuners nemen deel aan de optocht.
En ja daarvan krijgt men dorst, nog een barmhartige Samaritaan die zorgt voor de bevoorrading...
En daar komt de volgende combinatie...en een algemeen zicht op de deelnemers.
' Twee ruiters uitgedost in de traditionele kledij van de 'paardenherder ofte Csikós. Hier de blauwwite combinatie.
Het getuig is uiteraard opgepoetst.
Dit lijken vurige paarden, de Hongaarse Lippica paarden ofte Lipicailovak.
Ook combinaties met pony's rijden mee....
Een lid van de volksdansgroep Regenboog-szivárvány uit het naburige Kiskőrös.
Een kleurige foto van paard en veulen dat mee rent met de moeder in het gezelschap van een Csikós. Dit soort gevlekte paard komt veel voor in Hongarije en wordt soms een 'quarter' genoemd met een Amerikaans zadel...
En ze blijven maar komen...let op het speciale paardenras.
Het paard in toom houden heet zoiets...aan de schaduw te zien was het lekker warm...
Een combinatie, wagen en paarden uitgerust met een muziekinstallatie.
Die produceert de nodige decibels om de ambiance erin te houden en danspasjes te kunnen plaatsen...santé ofte egészségedre!
Mooie combinatie met al even mooie paarden. Hongaren en paarden dat gaat goed samen!
De beroemde paardentram-lóvas kocsi uit Kiskőrös.
Dit gezelschap is uitgedost in traditionele Slovaakse kledij. In de streek wonen velen Hongaren van Slovaakse oorsprong. Die kwamen eraan na de Turkse tijd. De turken hebben destijds hele dorpen uitgemoord en geplunderd. En nogal wat streken waren letterlijk ontvolkt. De Slovaken hebben zelf hun eigen evenement.
En de lokale ophaaldienst van grof afval trekt ook mee...neen leute en plezier is toegelaten...
Die kunnen ook enige lafenis verdragen...
En wat te denken wat dit vehikel? Een ééntaktmotor laat dit ding bewegen en is nog krachtig ook...want trekt op vier wielen..
En die moeten blijkbaar vermoeide zielen en ander tuig opladen onderweg....grapje. De lafenis stand staat er verlaten bij...
Kocsola. Tijdens een wandeling in het dorp, bij de moeder van onze buurvrouw, werden we geconfronteerd met dit huis. Een huis gebouwd net na de oorlog en nadien uitgebreid met meerdere kamers toen de familie groter werd. Het interieur is kraaknet en in oorspronkelijke vorm en met het originele meubilair bewaard gebleven. De 82-jarige bewoonster is nog steeds bijzonder fier op haar woning. We mochten de woning bekijken en brengen hierover een fotoverslag.
En over dit huis gaat in de Petőfi ut.
Zoals zovele Hongaarse huizen heeft het ook een "zomerkeuken" annex authentieke maisopslagplaats. Hongaren leven veel buiten in de zomer en hebben daarom een soort keuken gebouwd, los van de woning waar ze koken, eten en zelfs verblijven. Daar gaan dan ook hun ingemaakte vruchten bewerken.
Authentieke waterput wat wij een "steenput" noemen met erond een bescherming tegen eropklimmende kinderen.
Het schaduwrijk terras waar het in de zomerse avonden aangenaam verblijven is. En hier groeien ook de druivenranken.
Zoals iedere goede Hongaar hadden ze varkenshokken en een houtopslagplaats voor de winterperiode
Een even authentieke zoldertrap die leidt naar een ruimte, vooral gebruikt als opslagplaats. Op de foto dochter Magdi.
En dit is 82 jarige kranige bewoonster van dit huis. Noemt ook Magdi.
Een hoekmeubel uit de periode dat het huis gebouwd werd.
De eetkamer met authentieke meubelen uit de bouwperiode.
Een kleine geëmailleerde houtkachel.
Een zitmeubelensemble.
De zitcanapé die kan omgetoverd worden tot een tweepersoons gastenbed.
Een prachtige palisander kast.
Muurdecoratie uit die periode met voor de Hongaren typische handbeschilderde muren met motieven.
Een familiefoto van de twee kinderen en de trouwfoto van de zoon.
Familefoto: vader, moeder en twee kinderen met eronder de trouwfoto van de dochter.
Wondermooie bewaard gebleven keuken uit de jaren '50-'55, Amerikaanse stijl. Bemerk in de linkse hoek de oorspronkelijke kookfornuis dat met hout werd gestookt.
De kookhoek in dezelfde keuken met gasfornuis, alles keurig en netjes geschikt.
Een paar keukenattributen, Hongaarse keukenweegschaal en een transitorradio uit de jaren '60, gemaakt in Letland door het bedrijf VEF.
De wintervoorraden: ajuin, tomaten, komkommers, confituren ingemaakt in bokalen volgens een soort pasteurisatieproces.
Zicht in de woonkamer. Foto van de jonge dochter Magdi.
De kranige moeder Magdi en de dochter Magdi naast de mooie tegelkachel.
Grootmoeder Magdi geeft uitleg bij een foto uit de jaren '40.
De bewuste foto uit 1942 met geheel de familie. Magdi staat op de foto, juist boven de man met kind op de schoot.
Haar vroeg gestorven zoon met speciale foto in de keuken met herinneringen aan de man.
Wat ons opviel in dit huis was het merkwaardig portret met binnenverlichting van O.-L.-Vrouw van Lourdes.
Voor het huis het hele gezelschap van links naar rechts: Laci, Terri, Magdi, Olga en dochter Magdi van Magdi.
Een jong hert als huisdier - Egy fiatal szarvas a háziállatok
Kocsola. Op stap in Kocsola, kwamen we in de Petőfi Utca, deze sympatieke dame tegen. En een niet alledaags huisdier-háziállat.
Niets minder dan een jong hert-egy fiatalszarvas. Dit dier liep gewoon op het hof, speelde en leefde met de hond des huizes. Toen we even bleven staan stak de vrouw ons een stuk brood toe met de bedoeling dit brood aan het jonge dier te geven. De foto's spreken voor zich.
Onderweg- Huwelijk in Oostenrijk - Valamint a házasság Ausztriában
Onderweg-útközben: Vele malen zijn we naar Hongarije geweest, Budapest ligt op 1400 km van Brussel. de reisweg is meestal dezelfde: Brussel, Aachen, Köln, Frankfurt/Main, Würzburg, Nürnberg, Regensburg, Passau op de A3/E35. Aan de grens met Oostenrijk wordt halt gehouden om een wegenvignet te kopen (Maut of vignet). Vanaf Passau verandert deze weg in A8/E552, waarom weet ik niet, wellicht een uitvinding van een verlichte Oostenrijker, alles ging toch eenvoudiger worden in Europa, oder nicht? Vanaf Passau rijden we nog een half uurtje en dan zijn we op onze vaste stek waar we overnachten. Gasthof Auzinger in Meggenhofen, aftanken, biertje op het terras, lekker eten bij deze gezellige mensen, ze zijn ondertussen bijna familie geworden. De dood van de vader, hebben we mee gemaakt en den trouw van de zoon "der Hans" met de schattige Diana, in de keuken zwaait moeder de scepter. In de meimaand genieten we steeds van hun lekkere Eferdinger spargel (asperges). Andere Belgen onderweg naar Hongarije stoppen daar even graag en vlot... Dit artikel is vooral gewijd aan de gebruiken daar in Opper-Oostenrijk, nl, trouwfeesten-esküvő, telkens we daar aanwezig waren en er was een huwelijksfeest in dit hotel werden de hotelgasten uitgenodigd aan het feest deel te nemen. Ter gelegenheid van het huwelijk wordt een speciaal boekje (A4) uitgegeven, samengesteld door een heuse redactie, bestaande uit vrienden en vriendinnen van het paar. Hun leven en van hun ouders wordt er op een ludieke manier voorgesteld aan de hand van uitspraken en foto's, voor de lezers die het Duits een weinig machtig zijn, geniet ervan. Deze boekjes worden heel de avond door verkocht door een stel speciaal daar voor aangestelde meisjes die ook een bloemstukje voor op de kledij te spelden verkopen. Iedereen geeft gul want men is in feeststemming. Ik heb 2 boekjes in mijn bezit van de trouwfeesten die we mee gemaakt hebben.
Het fotoverslag.
Het linkse boek van Diana en Hans Auzinger en het rechtse van Katrin en Josi Leitner.
De aangestelde vrolijke verkoopsters. Hieronder volgt het hele boek van Katrin und Josi, geniet ervan.
Einde.
Het jonge paar heeft zich wat afgezonderd met de beste vrienden.
De blaaskappel waar Josi speelt geeft een serenade ter ere van het koppel.
Allez, we geven er nog ne lap op!
En ja, enen snoodhaard heeft Katrin op de dansvloer gehaald.
Nogmaals overleg met de vrienden, er worden jeugdherinnereningen opgehaald. En ne flinke slok gedronken.
Nu het serieuze werkt, alle familiale aanwezigen schuiven aan om persoonlijk hun geschenk( omslag ) af te geven.
De wachtrij is lang.
En langer.
En de zitplaatsen worden opgevuld.
Dansje? Ja waarom niet.
De hotelgasten zitten in een zaal apart. A Ja, Olga was ook van de partij. En de fotograaf.
En andere gasten.
Alles werd netjes genoteerd door deze charmant dirndl.
Gebak zoveel je wil, wordt steeds aangevuld. Om 23:00 u was het tijd voor ons, morgen wacht Kocsola en onze vrienden daar. Er werd nog gefeest tot 04:30u. Tot daar dan het verslag van een huwelijk in Oostenrijk.
Kiskőrös. Dutra tractoren treffen. Net zoals in België, zijn er in Hongarije ook fanaten die hun rijdend erfgoed bewaren. Deze tractoren hebben wel een speciaal uiterlijk, voor ons Westerlingen vrij onbekend. De motor is voor de vooras geplaatst en is volgens kenners de juiste evenwichtige verdeling. De meeste Dutra's hebben een heel pak aan tegengewichten in de wielen hangen, voor een nog betere tractie. Op het eerste zicht is deze tractor met zijn immens lange snuit niet erg wendbaar, maar door de korte plaatsing van de voorwielen heeft hij een korte draaicirkel. De lengte van deze trekker speelt geen rol op de zeer grote velden in Hongarije, ook niet op de reuze coöperatieven (vroegere collectieve boerderijen). Vandaag worden er geen Dutra's meer geproduceerd. De geschiedenis van Dutra: De "Dutra tractorenfabriek" was gevestigd op het Csepel eiland in de Donau onder Budapest. Die begonnen na de oorlog met produceren van tractoren onder de naam HSCS- "Hoffer-Schranz", later Rode Ster Tractoren Fabriek Budapest- "Vörös Csillag Tractorgyar Budapest". later DUTRA "Diesel Universal TRActor", nadien veranderde de naam in RABA. Gebruikte motoren: Csepel, Steyer en Perkins. Kiskőrös een stadje met circa 15.000 inwoners, waar diverse vaste jaarlijkse evenementen plaatsvinden, had dit gebeuren te gast.. Er is daar een lokale club actief. De zware trekkers verzamelden aan het bekende verkeersmuseum en deden dan een optocht door het stadje. Dit lokte heel wat kijklustigen.. Nadien waren er ploegwedstrijden en behendigheidsproeven voor diverse van deze machines. Over de tentoonstelling en de optocht brengen wij een fotoverslag.
Het fotoverslag.
Speldje voor iedere deelnemer, "Kiskorösi DUTRA Rendez-vous." Eerste benaming"Rode Ster Tractoren Fabriek". Vroege Dutra. Logo. Csepel, met de Rode Ster. Produceerde, tractoren, vrachtwagens, motoren, moto's en bussen. Dutra D4K D4K Imposante snoet. Dutra D4K 120 pk. Dutra 4400 65 pk. U-28 U-28. Nog een 4400 En nog eentje Vroege Csepel.Met als koosnaampje "Malvin". Met gloeikopmotor zoals bv. Lanz tractoren van Heinrich LANZ Mannheim AG, Duitsland. Beelden van de optocht. Beelden van de optocht. Klassieke Dutra. Beelden van de optocht. Beelden van de optocht. Als rijdende lintzaag. Van het schroot gered. Klasieke Dutra U 28 We werken er aan! Deze wagentjes worden nog steeds als duiveltje doet al gebruikt. Ze zijn meestal van een een-cylinder diesel motor voorzien.Hongaarse gastvrijheid op zijn best, na mijn bewonderende blik, kreeg ik spontaan van de voor mij onbekende eigenaar een Pálinka aangeboden. Weigeren is vernederend. RABA Steyger (USA) licentie met Perkins motor. Deze kolossen worden steeds zeldzamer en moeten de plaats ruimen voor John Deere, Case en andere modernere tractoren Beelden van de optocht.
Beelden van de optocht.
Beelden van de optocht. Beelden van de optocht. Een zeldzame Steyer. Net als bij ons genieten de eigenaars van deze prachtige machines van de aandacht en het plezier samen te zijn onder gelijkgezinden.
Foto's: Eric en RobertO. Tekst en opzoeken: RobertO.
Tabdi-Akasztó. Hier in de onmiddellijke omgeving zijn nogal wat wijnbedrijven die druiven telen, oogsten, persen, laten gisten en rijpen (vinificatie die bestaat uit een aantal verrichtingen
noodzakelijk voor de verandering van de most - de geperste druiven - in wijn.
Sommige van deze zijn noodzakelijk, o.a. de alcoholische vergisting - of
alcoholische fermentatie - en andere mogelijk, om het profiel van de wijn te
verfijnen, zowel op aromatisch niveau als qua smaak) en dan eventueel bottelen. Er zijn grotere echte commerciële bedrijven maar ook nogal wat kleine familiale ondernemingen die met een beperkt aantal ha wijngaarden, prachtige wijnen (bor) produceren (geteeld in zandgrond -homok buckákon), Soms ook bottelen ze zelf en ze verkopen, voornamelijk aan particulieren. Dus niet aan grote wijnhandels en/of warenhuisketens. Wij waren te gast in een kleine familiale onderneming-családi vállalkozásunkat in het naburige Tabdi (1200 inwoners-op circa 10 km van Akasztó) m.n. bij Sinkovicz és Kiss Boraszát. Ze baten zowat 30 ha wijngaarden uit, zowel voor rode (vörös) in de versies droog (száraz) en halfzoet (félédes) als witte (fehér) wijnen in de versies droog (száraz), halfdroog (félszáraz), halfzoet (félédes). Ze bieden de volgende wijnsoorten, gemaakt van volgende druivenvariëten aan: Cserszegi Fűszeres d.i. kruidig, Olasz Rizling, Kékfrankos, Cabernet Sauvignon, Irsai Olivér, Kadarka en Kékfrankos Rosé. We proefden er een aantal merkwaardige wijnen van diverse druivensoorten. Voor het proeven wordt in Hongarije steeds betaald doch zonder enige aankoopverplichting. Hierover brengen we een fotoverslag.
Het fotoverslag.
Een folder van het bedrijf met de situering van Tabdi in Hongarije en een voorstelling van het gamma aan witte, rode en rosé wijnen. "Az élet túl rövid ahhoz hogy rossz bort igyunk" is hun slogan ofte: het leven is te kort om slechte wijn te drinken.
In het proeflokaal wacht een keurig gedekte tafel. Bij wijnproeven horen "zoutkoekjes"- poggyásza en uiteraard glazen. Tussendoor kan men ook wat kaas proeven enz.
Gastvrouw Marianna Sándor geeft de nodige commentaar bij een pas geopende fles witte wijn (Cserszegi Fűszeres is een wit druivenras. Het is genoemd naar de plaats van herkomst: Cserszegtomaj bij Keszthely. De toevoeging fűszeres betekend "kruidig") en Eric bestudeert de promotiefolder.
Olga & Rita proeven een glas uitstekende witte wijn (Olasz Rizling-vertaald Italiaanse Rizling-Olaszrizling is veel aangeplant druivenras, waarvan lichtgelige licht aromatische
wijnen gemaakt worden. De kwaliteit van de wijnen hangen sterk af van de
plaatselijke omstandigheden en het wijnjaar). In Hongarije draagt het etiket eerst de naam van de druivensoort - de versie: droog, halfdroog, halfzoet, zoet - en dan verder de streek (oorsprong-beschermd-hier Duna-Tisza), naam van de producent en/of bottelaar, het jaartal, het aantal graden, product van Hongarije enz. (Száraz, oltalom állá eredet-megjelöléssel ellatott vörösbor). Op het rug etiket staan dan de kenmerken van de wijn.
Gastvrouw Marianna heeft een volgende fles witte wijn ontkurkt Irsai Olivér- is een wit Hongaars druivenras. De druif is een kruising van de witte
druiven Pozsony Fehér en de Csaba Gyöngye.-. Weer volgt een deskundige uitleg en dan maar proeven.
Zij praat met enthousiasme over de vruchten van hun noeste arbeid, want dit bedrijf heeft nauwelijks vast personeel in dienst. Kleinere bedrijven hebben het momenteel lastig om te overleven.
Even uitblazen na het proeven van de witte wijnen. Intussen is ook kaas op de tafel verschenen. Nu is het de beurt voor de rode wijn. Op de voorgrond een fles witte wijn Olasz Rizling.
Enkele proefbeurten verder ziet de tafel er reeds flink gevuld uit...Daarna de rode wijnen Kékfrankos-Kékfrankos is één van de meest aangeplante druiven in Hongarije en is ook bekend als Blaufränkisch in Oostenrijk. De druif creëert wijnen met hoge zuren, goede tannines en diep paarse kleurenzijn achter de rug-. Later volgde een voortreffelijke Cabernet Sauvignon-een blauwe druivensoort die wordt gebruikt voor wijnproductie en ontstaan is uit een kruising van de cabernet franc met de sauvignon blanc. De cabernet sauvignon is een erg populaire druif en geeft een volle smaak en een donkere kleur. Het rijpingsproces is zeer belangrijk-.
En nog een fles om te openen en te proeven. Een extraatje...
Een mooi stilleven met alle aangeboden witte en rode wijnsoorten...De fles uiterst links bevat een merkwaardige iets wat zoetere wijn gemaakt van de speciale druivensoort uit de streek: Cserszegi Fűszeres. Al de andere soorten zijn de droge versie. Iets wat in Hongarije frequent voorkomt in tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen: 'Hongaarse wijnen zijn zoet' is een bekend vooroordeel. Inderdaad er zijn zoetere versies maar dit zijn dan dessertwijnen te drinken uit een likeurglas en vergezeld van gebak.
De promotiefolder van het bedrijf met een overzicht van het aangeboden gamma aan wijnen, de beschrijving van de streek en de geschiedenis van dit bedrijf.
Foto's: RobertO. Tekst: Eric
Info over deze firma (Gastvrouw Marianna spreekt voortreffelijk Duits) via: www.skboraszat.hu
Kolontár. Op 4 oktober 2010 raasde een catastrofale toxische rode modderstroom (vörösiszap katasztrófa) over een aantal dorpen waaronder
Kolontár. De oorzaak was het doorbreken van een dijk die rond een bezinkingsbekken van een aluminiumfabriek, in de omgeving, was aangelegd. In het dorp stroomde het afval via de vallei van een kleine waterloop door en over het dorp. Dit drama is intussen uit de actualiteit verdwenen. Doch de gevolgen niet. Roberto was onlangs in de buurt van de dorp om ter plaatse de situatie te bekijken. Wij waren er vorig jaar even en er zijn intussen heel wat zaken gebeurd. Daarover brengen we een fotoverslag.
Het fotoverslag.
Een foto genomen langs de weg die door het dorp loopt. Openbare werken aan de gang staat er op het paneel onder de dorpsnaam.
De kerk van Kolontár staat op een kleine heuvel. Daardoor werd ze gespaard van de modderstroom. De hele vallei (achter de kerk) werd zowat weggeveegd door de modderstroom. Voor de kerk is nu een herdenkingsmonument opgericht. Op het paaltje staat dezelfde tekst als hieronder: "Nalatigheid en hebzucht van de menselijke natuur en de menselijke slachtoffers ervan"
Ereperk annex herdenkingspark in de betrokken vallei. De witte vlek is de doorbraakzone. Heel deze kleine vallei stond onder meters rode giftige smurrie.
Alles was hier onder het slib over gans de breedte tot hier aan deze rotsblokken die nu een soort dam vormen. De witte vlek op de achtergrond is de doorbraakzone. Dit huisje, in de vallei, is blijven staan als stille getuige.
Herinnering aan de ramp. "Nalatigheid en hebzucht van de menselijke natuur en de menselijke slachtoffers ervan" staat op dit paneel.
Dit huisje is behouden als stille getuige van de ramp. Op de foto is duidelijk te zien hoe hoog de smurrie wel stond.
In de schuur van het huisje is dit te zien. Het paneel is het aandenken dat hierboven op een foto staat afgebeeld.
Overblijfselen (meubels en huisgerief) als stille getuigen van de ramp.
Het behouden huisje, de stille getuige van de ramp. Alle andere vernielde huizen werden afgebroken.
Dit is de kleur van de dood, van vernieling en van milieuverontreiniging in Kolontár.
De oude brug was weggespoeld, nu ligt er een nieuwe over de Torna.
Ter nagedachtenis van de slachtoffers.
Namen van de slachtoffers, die gestorven zijn onmiddellijk en ten gevolge van de ramp.
En een herdenkingsmonument (geplaatst door zijn vrienden) van een blijkbaar later gestorven hulpverlener (zijn naam staat op het paneel hierboven). Er staat een mooi gedicht. "Vreemdeling die hier voorbij komt, hier zie je een triestig monument, van een jongeman wiens leven werd genomen door het land, blijf zijn naam roepen ter zijner ere, en zie hoe vocht tegen de natuurkrachten, want uiteindelijk offerde hij zijn leven "
Het desbetreffende bekken reuze groot, maar daar achter liggen er nog zo'n drie!
Men kan er gedurende een halve kilometer langsrijden. Schrikwekkend hoog is die dijk.
Een ingang, en die kleur is niet van de aarde hier, het is gewoon het chemisch restafval van de aluminium productie.
Verboden toegang tot dit stort, vlak naast de weg gelegen. Van een goede beveiliging gesproken. Op het paneel staat:" fabrieksterrein, verboden te betreden voor onbevoegden". Men heeft er liever geen pottenkijkers. Maandenlang werd er grond afgegraven en weggevoerd en eigenlijk weet niemand naar waar.
Ajka, het volgend dorp, daar waar de aluminium fabriek gevestigd is.
Akasztó-Izsák-Páhí-Kiskőrös.Hier in Hongarije bulken de ooievaarsnesten - gólyafészek van de jonge vogels. Dit jaar zijn er per nest veel jonge (witte) ooievaars (fehér gólya-ciconia ciconia) te zien, dankzij het natte voorjaar. Daardoor was er een groot voedselaanbod en daardoor kunnen de ooievaars meer kleintjes groot brengen. De vertegenwoordigers van het Kolon tó ringstation (gyűrűállomás) i.s.m. rangers van het nationaal park (KiskunságiNemzetiPark-KNP) trekken dezer dagen in de omgeving rond om onge ooievaars te ringen-gyűrűzés. Wij trokken mee en daarover brengen we een fotoverslag. We vertrokken in Izsák en dan verder naar Páhí (waar de lokale kleutertuin zeer geïnteresseerd toekeek). Ten slotte kregen wij een aantal foto's door van het ringen van zwarte ooievaars (fekete gólya-ciconia nigra) in Kiskőrös.
Het fotoverslag.
De kleurringen worden op nummer gerangschikt. Elke vogel krijgt twee ringen: een nummerring en een kleurring. Dit jaar is het kleur blauw.
Akos Németh van het ringstation ringt de eerste ooievaars in Izsák. Daarvoor is uiteraard een hoogtewerker nodig.
Het tweede team bestaat uit Boglárka Madarász, ook van het ringstation. Dochterlief assisteert. De metalen constructie (het wiel) wordt speciaal geplaatst voor ooievaarsnesten. Anders bouwen ze hun nest gewoon op de elektriciteitspaal zelf...
Een jonge ooievaar krijgt de twee ringen aangemeten door Akos Németh.
Daar gaat de hoogtewerker en we mochten mee.
Boven hadden we een leuk uitzicht en 4 jonge ooievaars, in het nest, proberen zich 'klein" te maken.
Uiteraard hadden wij onze "supporters" uitgenodigd. Zicht van bovenaf.
De kleurring zit eraan en nu nog de voetringen (die uiteraard ook genummerd zijn).
En dit is de gesloten voetring...
Uiteraard is voor dit soort ringen een nijptang nodig. Er is nog een ring aan te brengen.
Ziezo, klaar is kees, de jonge ooievaars zijn geringd. Let op de omvang van dit nest...
Een ander team neemt over Tamás Sápi (KNP) en zijn vriendin Andrea Gerő...Tamás is een ranger van het nationaal park in het desbetreffende dorp.
Het volwassen exemplaar is er niet gerust in en cirkelt rond het nest.
In Páhí zat de lokale kleutertuin (óvoda) klaar om het ringwerk te observeren.
Het desbetreffende nest in Páhí .
Akos Németh geeft als een volleerde "onderwijzer" de nodige uitleg aan de kinderen i.v.m. het gedrag, broedwijze, trekgewoonten van de ooievaar. Tamás Sápi houdt de ringen klaar.
En de kleurring zit op de juiste plaats...
Nog verder luisteren naar de uitleg van Akos Németh, een en al aandacht van de kleintjes...
En snel het kleintje even knuffelen...dit zijn gegarandeerd fans voor het leven. Akos Németh houdt wel de snavel vast want een knauw van deze snavel zou zeker pijnlijk zijn....
Foto's van het ringen van een zwarte ooievaar in Kiskoros -Fekete gólya (Ciconia negra) gyűrűzés Kiskőrös térségében (foto's via Kosa Gyula.
De 4 kleintjes liggen klaar om geringd te worden...Fekete gólya (Ciconia negra) gyűrűzés Kiskőrös
térségében.
En ook hier een kleurring en een gesloten voetring met nummer...
Detailfoto van een jonge zwarte ooievaar...die is trouwens veel forser dan de gewone ooievaar en broedt in boomtoppen...
De ranger van het KNP van dit gebied is Kurmai Péter. (Madárzsákoló: Kurmai
Péter -KNP tájegység vezető). Bron: eigen ervaring, eigen foto's behalve die van de zwarte ooievaar zijn van Kosa Gyula.
Akasztó. Onlangs had in het lokale stadion in het dorp een leuke competitie(verseny) plaats tussen vrijwillige brandweerkorpsen (Tűzoltó verseny-önkéntes tűzoltóság - Kismotorfecskendő szerelési verseny - Kocsifecskendő szerelési verseny.). Die dag was een onderdeel van een landelijke competitie. Korpsen uit de wijde omgeving (o.a. Akasztó, Kecel, Tabdi, Soltvadkert, Kiskőrös, Császártöltés, Solt, Csengőd...) namen deel. Het kwam er op aan snel (d.w.z. tegen de tijd) en behendig te zijn in een aantal proeven onder het toeziende oog van een deskundige jury. Zowel, de jeugd, de jonge dames, de dames en de volwassen mannenkorpsen namen deel. Terzelfdertijd was er een competitie voor diezelfde deelnemende korpsen in retrokledij en met retro uitrusting. Er werden oude brandweerwagens tentoongesteld, er waren trofeeën te winnen en terzelfdertijd organiseerde het korps van Akasztó een tentoonstelling naar aanleiding van het honderdjarig bestaan van dit vrijwilligers korps. Uiteraard waren een natje en droogje voorzien. Over dat alles brengen wij een aantal foto's...
Het fotoverslag.
Een van de aanwezige korpsen was dit van Császártöltés. Op de foto een mouwschild met het logo van dit korps.
Dez"e
Deze trofeeën wachtten op de laureaten.(Eredményhirdetés)
De spanning is op de gezichten van de competitieve dames te lezen. Ze moeten deze draagbare pomp aan de praat krijgen na het aansluiten van een slang. Verder in de wei moesten hun collega's met de spuit een doel raken, wat eigenlijk - gezien de druk op het water - niet zo simpel was.
En de jeugd staat klaar aan de start om het karwei zo snel mogelijk uit te voeren. Slangen ontrollen, de pomp verbinden met een slang en een container water, de pomp aan de praat krijgen en dan met de spuit het doel (een soort roos) te raken.
De slangen liggen deskundig opgerold, nu ze zo snel mogelijk ontrold krijgen en met een koppelstuk twee slangen laten werken.
Een korps van jonge dames staat klaar aan de start om hun competitie onderdeel af te werken.
De zorgvuldig opgerolde slangen moeten zo snel mogelijk ontrold worden al rennend naar het doel. Kracht en behendigheid spelen hier meer want alles werd gechronometreerd.
Aan het doel en wachtend op het water dat voortgestuwd werd door een pomp die door een ander team moet aangekoppeld worden en aan de praat geraken.
En is de druk op het water en nu de roos zien te raken met de straal. Indien dit lukte sprong een lamp aan...Zit er simpel uit maar er zit wel een fikse druk op het water.
En nu is het de beurt aan de volwassenen-korpsen voor dezelfde competitie. Het korps van Akasztó is er klaar voor. Op de foto het team met de slangen en de mobiele pomp.
De slangen liggen zorgvuldig opgeplooid, ze moeten ontrold worden, gekoppeld worden, een splitstuk geplaatst worden, de pomp aankoppelen, doen starten en dan het doel raken met de spuit.
En klaar aan de start het team van Akasztó.
Het team spurt naar het doel, een ander team moet nu de pomp op een slang aansluiten die van een container water komt. De fotografen leggen alles vast op de gevoelige plaat.
De pomp is klaar en nu nog deze aan de praat krijgen.
De slang die van de pomp komt moet in een klaarstaande container met water geduwd worden.
De pomp zal weldra starten en het team staat, in de verte, klaar om het doel - een soort roos - te raken met de straal.
De roos is geraakt, de lamp is aangefloept, en de straal mag nu naar boven gericht worden.
Een detailfoto van de rozen - die stevig verankerd zijn - die moeten geraakt worden door de waterstraal.
In de namiddag was er een competitie voor dezelfde korpsen in retrokledij en met retro uitrusting. Balen stro herstapelen, een houtstapel verplaatsen, een oude pomp aansluiten, met de spierkracht pompen en dan ook een roos raken.
Een zicht op deze behendigheidsproeven...Strobalen stappelen onder het alziende oog van de jury.
Een stapeltje hout opnieuw deskundig en snel verplaatsen.
Een retropomp enkel aan de praat te krijgen met spierkracht.
Een ander korps in aangepaste retrokledij moet een al even retropomp met spierkracht bedienen.
Een ander korps 'vuurvogel' (folkloristisch gezelschap) bestaande uit dames nam ook aan deze competitie deel.
En dit zijn de kloeke dames van de groep Tűzmadár.
Een retro pompwagen. Er waren meerdere mooie exemplaren te bewonderen.
En nog een ander type retropomp.
100 jaar vrijwillig brandweerkorps (önkéntes tűzoltó egyesülete) in Akasztó en de bijhorende tentoonstelling.
Een paneeltje herinnert aan het vijftigjarig bestaan van ditzelfde korps.
De speciale vlag voor het honderdjarig bestaan (1913-2013).
Een algemeen zicht op de panelen van de tentoonstelling.
De verscheidene diploma's die in het verleden verdiend werden...
Trofeeën gewonnen in het verleden naar aanleiding van allerlei competities.
Foto's uit de oude doos evoceren het rijke verleden van deze groepering.
Nog een paneel met retro foto's...
En nog een dergelijk paneel...
Belangrijke stukken (diploma's en herdenkingsstukken) uit het ongetwijfeld rijk archief van deze vereniging.
Langs de Donau op zoek naar hoogwater - A Dunai árvÃz
Akasztó-Dunaföldvár-Paks-Baja. Iedereen zal het intussen reeds weten via diverse media - vooral de TV -...de Donau heeft kuren, kent een zeer hoog peil (+ 9 meter) en het water verplaatst zich langzaam richting Servië. De Donau doorkruist inderdaad heel wat landen vooraleer uit te monden in de Zwarte Zee in Roemenië. Onlangs stond het waterpeil hoog in Zuid-Duitsland, dan komt Slovakije (grens met Hongarije) aan de beurt. Na de Donauknie, in Noord Hongarije, komt later Budapest - daar is blijkbaar het ergste voorbij - en nu is het hoogwater hier in de buurt (30 km van hieruit). Tijd dus om even de 'ramptoerist' uit te hangen. We reden naar het dichtste punt voor ons en dat is het stadje Dunaföldvár. Daar namen wij, zoals zovelen, een aantal foto's die we nu brengen...
Het fotoverslag.
Zicht op het niet onaardige stadje Dunaföldvár met de burcht (vandaar de naam - woordelijk de aarden burcht aan de Donau) en diverse kerken. Het gele gebouw op de voorgrond is het kuurbad. Verder is er een befaamd restaurant met fameuze vissoep.
De Donau vormt hier de grens tussen de Tolna provincie (waar Roberto verblijft) en de Bács Kiskun provincie. De grens begint pal aan de bekende brug, die lange tijd de enige was over de Donau tussen Budapest en het zuiden in Baja. Lang was, erover geraken tussen de vele vrachtwagens, een echt avontuur. Intussen zijn er reeds twee bruggen bijgekomen (Dunaujváros en Szekszárd)
Dit is de naam van deze fameuze brug.
Dit is een zicht vanaf de weg van Solt-Kecskemét (nr. 52) die naar de bekende brug over de Donau leidt, dit is gewoon overstromingsgebied...ofte de winterbedding.
Aan de voet van de brug liggen zandzakjes. Er is dus nog wel reserve hoogte en het hoogste water is blijkbaar voorbij. Zicht richting Solt.
En dit zouden wij Donauspotters noemen ofte 'ramptoeristen'. Rita en Julia...de delegatie uit Akasztó.
Algemeen zicht op de zandzakjes op de oever. Ook de riooldeksels droegen een last zandzakken. Zicht op de Donau richting Baja (grens met Kroatië-Servië).
Normaal kan men hier 'droogvoets' tot aan deze boot - die daar permanent ligt - komen, nu zou wel iets moeilijker uitvallen.
Zicht op de pijlers van deze indrukwekkende brug, scheepvaart van o.a. cruiseschepen is nu niet mogelijk.
En dit zou dan die mooie "blauwe Donau" moeten voorstellen...
In Hongarije weet men dat de Donau kuren heeft. Daarom werden her en der grote overstromingsgebieden geschapen. Hier is er zo een, achter deze houtwal...daar kan het water naar hartenlust zich verspreiden in een soort bosgebied. Dit is gewoon wat men een winterbedding zou noemen...
Zicht op dit overstromingsgebied...geen mens die het in zijn hoofd haalt, hier huizen te laten bouwen...
De overgang tussen de Donau normaal peil en het overstromingsgebied loopt parallel met de brug. De overkant is de steile oeverkant, die men kan beklimmen en met een adembenemend zicht op de Donau. Daar is ook een wijngebied.
Lekker alles onder water, zal nadien wel wegzinken en/of wegtrekken. De overgang Donau-overstromingsgebied is niet te onderscheiden.
Zicht vanaf de weg die door dit overstromingsgebied loopt, hoog en droog...
Letterlijk met de voetjes in het water. Zicht op het overstromingsgebied. Binnen enkele weken zal alles weer droog staan, als de Donau zich terugtrekt naar de normale bedding. Op het einde van dit overstromingsgebied ligt een volwassen dijk. De velden erachter liggen er kurkdroog bij. Normaal heeft de Donau drie dijkengordels om deze wilde rivier te temmen. Tussen deze dijken is geen bebouwing waar te nemen (behalve soms een buitenhuisje op hoge palen). Als dit gebied droog ligt rijden de Hongaren er gewoon met de auto door over de dijken....
Een paar extra foto's.
Verder stroomafwaarts legden vele vrijwilligers vele zandzakjes...hier enkele foto's die mij per mail bereikten.
En dit is een foto in Budapest...het beeld van de bekende Hongaarse schrijver Attila József (beeld vlak voor het parlement, waar we dikwijls poseerden - op zijn schoot) letterlijk met de voeten in het water (foto via Facebook)
In dit is een foto in Paks, verder zuidwaarts richting Servië, de Donau stroomt onverstoorbaar verder (foto Tamás Zelfel).
Foto's genomen in Baja door Ann Vermeersch uit Hercegszanto..En de Donau stroomt verder onverstoord
Moet er nog zand zijn?
De eenzame lantaarnpaal in het water. Daar is normaal de weg.
Links nog 1 restaurant dat open is , m.n. de Mexicaan, al de rest is dicht wegens wateroverlast. Normaal gezien zit je daar ver van 't water, zoals je kan zien zit je nu pal naast de Donau, ja, tis eens wat anders hé.
Hier moet men normaal een parking kunnen oprijden, om onder de bomen te parkeren, onder de bomen is normaal een terrasje...
Wie dit filmpje opent zal zien hoe de situatie is, in het "Gemenc nationaal park"....dit bestaat uit een reeks oude armen van o.a. de Donau (niet zo ver van Szekszázd).
Bron: eigen ervaring, eigen foto's intussen aangevuld met gastfoto's van diverse bronnen.
Szekszárd-Waregem. Onlangs hebben de steden Waregem
en Szekszárd plechtig de oorkonde ondertekend ter gelegenheid van hun 20-jarige
verbroedering. Inderdaad deze beide steden een Belgische en Hongaarse verbroederden voor het eerst in september 1993. Een Szekszárd comité werkt deze verbroedering concreet uit door er af en toe een sociale meerwaarde aan te geven. Dit vertaalt zich o.a. in een aantal sociale activiteiten met medewerking van Waregemse gastgezinnen. Over de meest recente activiteit in Szekszárd zelf ontvingen wij van, direct betrokkenen, een aantal foto's, samen met een verslag, die we hier publiceren d.m.v. een fotoverslag. Een tegenbezoek aan Waregem is voorzien ergens eind oktober. Maar eerst geven we wat info over de beide betrokken steden.
Szekszárd (circa 36000 inwoners- In de Romeinse tijd Alisca) is de hoofdstad van de Tolna provincie. In diezelfde provincie ligt inderdaad Koscola...De dichtstbijzijnde grotere stad is Pécs (hoofdstad van de Baranya provincie) op zowat 60 km. Vanuit het standpunt van Akasztó ligt deze stad aan de andere zijde van de Donau (Dunantul)...In de directe omgeving van de stad werd in 2003 een gloednieuwe brug over deze machtige stroom gebouwd. Szekszárd is vooral bekend voor de fameuze rode wijn. Bekende druiven uit die streek zijn Cabarnet Sauvignon, Kékfrankos en Merlot, maar ook de Kadarka druif wordt er geteeld. Maar er worden ook witte druiven zoals de Olaszrisling geteeld. De omgeving telt meer dan 40 wijnbedrijven (en een hele reeks wijnkelders) en nogal wat van die wijnen zijn te koop in Belgenland en Nederland. Toch heeft ook deze stad een eigen stierenbloed (Bikavér - zowat de meest bekende Hongaarse wijn) die gecommercialiseerd is onder de naam Szekszárdi Bikavér (naar analogie met het even bekende stierenbloed van de stad Eger). Samsonite heeft een fabriek in de nabije omgeving van deze stad. Landschappelijk ligt deze stad in een heuvelrijk gebied dat verder doorloopt in de grote omgeving, de Mecsek heuvels. Die zijn mooi waar de te nemen van de autosnelweg M6 (richting Pécs en Kroatië-afgewerkt in 2010 het jaar dat Pécs culturele hoofdstad van Europa was). Het hart van de stad wordt door het Bélaplein en het Szent Istvanplein gevormd.
Waregem (circa 36000 inwoners) is een stad uit de provincie West-Vlaanderen (echter vlakbij Oost-Vlaanderen). Een nijvere stad met een beroemd sportverleden (wij zagen als jonge snaak Rik Van Steenbergen er wereldkampioen op de weg worden) en de huidige voetbalclub Zulte-Waregem was zondermeer de revelatie van de net afgelopen voetbalcompetitie in Eerste nationale. Ieder jaar wordt er de wielerklassieker Dwars door Vlaanderen georganiseerd. En wie kent Waregem Koerse niet? De stad ligt op de rivier de Leie en telt heel wat industriële activiteiten. De stad maakt deel uit van zeer bekende West-Vlaamse industriële as die doorloopt tot o.a. in Kortrijk en verder naar Menen. Men kan er o.a. het Amerikaans Flanders Field kerkhof bezoeken.
Foto's van de stad Szekszárd.
Dit is de Hemelvaart kerk in de voor Hongarije typische gele kleur (1805). Ervoor staat een pestzuil (1730-met de H Drievuldigheid).
Een binnenzicht van diezelfde kerk in laat Barok stijl.
Een detailfoto van de toren.
En dit is het provinciehuis (1822-nu ook een museum), de stad is inderdaad de hoofdstad van de Tolna provincie. Liszt was viermaal te gast in de stad en heeft hier een museum.
De Hongaarse koning Béla I (1016-1063 belangrijk voor de stabilisatie van het christendom in Hongarije) stichtte ooit een benedictijnenabdij (1061 - geplunderd door de Tataren en de Turkenen vernield nadien door een grote brand), nu verdwenen door de bouw van het provinciehuis. Dit zijn de ruïnes van de abdijkerk op binnenplein van dit provinciehuis. Deze koning ligt begraven in de stad.
Een zicht op een aantal gebouwen op het centrale plein met het provinciaal gerechtshof.
En dit is het stadhuis.
En dit is een schoolgebouw. Deze stad is een belangrijk regionaal scholencentrum voor zowel middelbaar en zelf universitair onderwijs.
Een merkwaardig beeld (2001-Benedik Nagy) van de beroemde Hongaarse Koning en tevens heilige Szent László, patroonheilige van de stad.
Dit is het museum van de dichter en schrijver Mihály Babits die hier geboren is.
Foto's van de recente verbroedering met Waregem in Szekszárd.
Bietigheim-Bissingen (Duitsland), Bezons (Frankrijk), Tornio (Finland), Becse (Servië), Lugos en Facsác (Roemenië), Ravenna (Italië), Waregem (België) zijn de verbroederingssteden (Testvérvárosok) van Szekszárd. Heel wat steden in Hongarije hebben zgn. broedersteden.
Op de foto Lode De Tollenaere en Attila Orbán,
een gewezen ambtenaar van de stad Szeksárd, onder de vlag van Sint-Bernardus
(de eigenaar van de gelijknamige brouwerij is een vriend van het verbroederingscomité en woont in
Waregen, zijn naam is Hans Depypere. Hij heeft een groot deel van het bier
geschonken)...Bier is en blijft een belangrijk handelsmerk van Belgenland.
Op de foto de burgemeester
van Szekszárd en de schepen Jo Neirynck van Waregem.
Op de foto zittend, van links naar
rechts: de schepen van internationale samenwerking van Waregem (Jo Neirynck),
een gemeenteraadslid van Waregem (Henri Destoop), gewezen schepen Paul Kindt
(de bezieler van de verbroedering) en een gemeenteraadslid uit Szekszárd.
Staande de heer Attilla Berlinger, ambtenaar van de stas Szekszárd,
verantwoordelijk voor internationaal.
Op de foto de burgemeester van Szekszárd en de schepen van internationale samenwerking van Waregem (Jo Neirynck).
Op deze foto Paul Kindt, de bezieler
van de verbroedering, tijdens een rede in het Stadhuis van Szekszárd.
Op de foto: van links naar rechts
: de bezieler van de verbroedering Paul Kindt, de Hongaarse bezieler van de
verbroedering dr. Solyom Bodog, de schepen van internationale samenwerking van
Waregem Jo Neirynck, de burgemeester van Szekszárd, de schepen van openbare
werken van Waregem Bart Kindt, en gemeenteraadslid Henri Destoop (tgv de
overhandiging van een gedenkvlag).
De "verbroederingsvlag" tussen de twee betrokken steden. 20 jarig jubileum staat er in het Hongaars.
Op de foto de Hongaarse bezieler
van de verbroedering dr. Solyom Bodog, in de zaal waar het feest s avonds is
doorgegaan.
Bron: eigen ervaring, eigen foto's. Het artikel en de foto's van de verbroedering bereikten ons via Lode De Tollenaere, die zelf tijdens de verbroedering aanwezig was.
Fülöpszállás.A fülöpszállási fészek került gyűrűzésre. 2012-ben fészkeltek először, akkor csak 1 fióka volt. Idén egy tojó, és egy valószínűleg tojó fiókát sikerült színes gyűrűvel jelölni. De zeearend (Haliaeetus albicilla-rétisas) is hier de omgeving van het nationaal park (Kiskunsági Nemzeti Park) een normale broedvogel. Sedert kort probeert "mme" (Magyar Madártani és Természetvédelmi Egyesület - zeg maar Vogelbescherming Hongarije) de jongen van koppels zeearenden te ringen. Dit was het geval met een nest in de omgeving van Fülöpszállás (circa 25 km van Akasztó). Dit nest is een nieuw broedgeval m.n. een vrij recent nieuw nest. Vorig jaar (2012) was ze er een kleintje geboren. Dit jaar waren er inderdaad twee. Tijd om die jongen te ringen. Vorig jaar werden heel wat arenden vergiftigd, hier in de omgeving, en was er in vele nesten, niets te ringen. Dit jaar was het anders, er waren nieuwe jonge arenden te bewonderen. Wij waren erbij toen er geringd werd en daarover brengen wij een fotoverslag.
De zeearend (Haliaeetus albicilla) is een arend uit het geslacht der zeearenden. Om onderscheid te maken met andere zeearend soorten, zoals de Amerikaanse zeearend (met witte kop), wordt deze soort ook wel Europese zeearend genoemd. Het is de grootste arend van Europa. Met hun spanwijdte tot 2m40 hebben hun vleugels de proporties van een vliegende deur, en dat is meteen zijn bekendste bijnaam. Volwassen zeearenden hebben een gele snavel, bleke kop en witte staart. Ze leggen hun eieren in hoge nesten, meestal in bomen bij moerasgebieden (dit is het geval voor deze arend) of op een steile rotswand langs kustgebieden. In vlucht is zijn witte staart goed waar te nemen, zeker bij volwassen vogels.
Het betreffende nest (fészek) zit hoog in een boom, waarvan de voeten in het water staan. Voordien was dit het nest van een buizerd. Het werd uitgebouwd en vergroot en ingenomen door een koppel zeearenden.
Een close up van het enorme nest (fészek), deskundig gebouwd uit een verzameling takken.
Het nest zit hoog in een boom. Erbij geraken is een hele klus. Die vangt aan door middel van een boog en pijl (íj és nyíl). Aan de pijlpunt is een visdraad bevestigd die kan afrollen via een gewone vismolen. De kunst bestaat erin de pijl zo te richten dat de visdraad over het nest gaat en over een betrouwbaar bevestigingspunt voor een latere klimkoord. Op de foto is zowel de pijl als een stuk hengelstok met molen te zien. (*)
Eens de visdraad op de juiste plaats wordt een lichte koord omhooggetrokken en daarna, via deze koord, wordt een stevige klimkoord aangebracht...Een tijdrovende bezigheid. Een zicht op de tussenkoord.
Zicht op de uiteindelijke klimkoord (hegymászókötél) die over het nest loop en over een betrouwbaar aanhechtingspunt in de boom.
En daar gaat de man die de jongen uit het nest zal halen....Hij maakt gebruik van bekende klimtechnieken. De lieslaarzen zijn nodig want beneden aan de betreffende boom staat behoorlijk wat water. Een niet ongevaarlijke klus als je het ons vraagt.
De klimmer is boven maar moet nu nog in het nest zien te geraken. Een lange en moeilijke weg wacht hem...Let op de verhouding tussen die persoon en het nest....inderdaad het nest is nogal omvangrijk.
Onze man is boven en zit gezellig tussen de jonge arenden....waarschijnlijk een leuk uitzicht. Even later komen de kleintjes naar beneden.
En daar is het eerste jong, lekker in een rugzak en via een koord naar beneden gelaten...
En dit zijn de ringen (gyűrű) die wachten op de 'kleintjes', een gewone ring en een kleurring met bijhorend nummer voor latere identificatie. Om de ringen terplaatse te brengen kwamen vertegenwoordigers van" mme" rechtstreeks uit Budapest.(*)
En dit is het verslagblad in te vullen na het ringen. De twee buisjes dienen om een DNA-staal (DNS-mintát) van de jonge arenden te nemen.
De ring wordt stevig bevestigd - en veilig voor de vogel - aan de poten van de jonge arend...
En arend nummer een is geringd en klaar om naar zijn nest teruggebracht te worden (kész, és most visszaa fészekbe). De omvang deze jonge vogel is te vergelijken met een flink uit de kluiten gewassen kip
Nu nog een DNA staal nemen via een okselveertje van de jonge arend.
De twee jonge arenden zijn terug in het nest en de waaghals komt rustig naar beneden.
En wat te denken van de indrukwekkende klauwen van deze arend van circa 8 weken oud...Dit zijn voor deze vogel belangrijke jachtelementen om o.a. prooien te bemachtigen in duikvlucht...(*)
Dit zouden wij een arendsblik noemen...deze arend heeft inderdaad een bijzonder opvallende kop, bijzonder goed waar te nemen bij volwassen exemplaren. Deze arend heeft nog zijn donsveren. Met een sterke telescoop kan men ze zelf waarnemen wanneer ze op het nest rusten. Die snavel, anders ook niet klein...zeer nuttig om zijn prooien te verscheuren...(*)
Het team dat het ringen uitvoerde...Eentje op de foto deed concreet niet zo veel, behalve reporter spelen...Op de foto staan zowel mensen van "mme" als medewerkers (vrijwillig) en professionele medewerkers van het nationale park. De dames zijn studenten biologie of milieumanagement die soms meewerken aan het ringwerk aan Kolon tó. (*)
Bron: eigen ervaring, eigen foto's behalve deze gemerkt met (*) zijn van Csaba Biró en Edina Morvai.
Schoolfeest in de lokale lagere school - Családi nap az általános iskolában
Akasztó. Zoals in vele dorpen is hier een lagere school-általános iskolá (woordelijk vertaald: algemene school). En zij organiseren, net zoals bij ons, een schoolfeest voor ouders, waarin de schoolkinderen een hoofdrol spelen. Alleen noemen ze dat hier de familiedag-Családi nap en het begint bijzonder vroeg, volgens onze normen. Het programma-program was zowel sportief, educatief, leuk en onderhoudend voor de kinderen en voor de ouders veel lekkers om te proeven. Wij waren te gast op dit feest dit jaar. Daarover brengen wij een fotoverslag. Wij groeperen onze foto's volgens thema en/of activiteit.
Het fotoverslag.
Zo kondigt men hier het programma-program van deze feestelijke dag aan...enne ze beginnen om 8 uur...Zo vroeg waren wij er niet...gevolg geen foto's van de eerste activiteiten.
Fietsbehendigheidsproeven- Kerékpáros ügyességi verseny + Boogschieten- ĺjászat + balsporten
Klaar om een hindernissenparcour af te fietsen...fietsen is een belangrijke vaardigheid hier voor de schoolkinderen.
Een slalom tussen kegeltjes, bij het voorbijrijden een koord meegraaien en ze op een andere plaats weer vasthaken.
Een blokje van het ene paaltje naar het andere overbrengen of op het andere paaltje plaatsen en toch op de fiets blijven.
Een partijtje zaalvoetbal in de sporthal van de school...jawel dat hebben ze hier gewoon.
Boogschieten-ĺjászat is hier een bekende hobby, dus ook voor de kinderen. Hier een wedstrijd doelschieten met pijl en boog. Een ouder leidt alles in goed banen. De Hongaren waren ooit berucht en gevreesd voor een feilloze en dodelijke boogschietprestatie (vanop het paard) op diverse historische slagvelden. Op vele evenementen zijn dergelijke competities te zien.
Een snuifje natuur, nestkasten timmeren, info over Kolon tó-Madarász bemutató.
Kósa Gyula een vrijwilliger van mme (Magyar Madártani és Természetvédelmi Egyesület) leert de kinderen nestkasten-kaptár timmeren en geeft info over het nut van het plaatsen van die kasten.
De kinderen steken graag een handje toe...ondertussen verder uitleg geven.
Boglárka Madarász van ringstation aan Kolon tó en "mme" geeft een Power Point voorstelling over Kolon tó...De dag voordien leidde ze nog een koetsentocht door de natuur om nachtegalen (fülemüle) te beluisteren.
Een leuke actie in samenwerking met de lokale brandweer-Tűzoltó bemutató.
De kinderen staan klaar aan de brandweerwagen, in aangepaste uitrusting om een containertje met water te vullen.
Slangen uitrollen zoals de 'groten' onder de brandweer.
Enne slangen aan mekaar koppelen is niet zo eenvoudig en vereist specifieke vaardigheden.
En dan de beloning, het symbolische vuur bestrijden...onder de vorm van een kegeltje...deze activiteit genoot veel aandacht.
En de jonge artiesten zijn ijverig aan het schilderen, boetseren enz.
Met leder (bőr) werden allerlei leuke voorwerpen gemaakt.
Het gezicht laten schminken in allerlei leuke figuren...
Een geschilderde tattoo laten plaatsen dit is pas leuk...
De lagere school duurt hier in het land van de Magyaren 8 jaar...dus er is een heus zevende en achtste studiejaar...en de school verlaten na die jaren is belangrijk...dus wordt er per klas die weggaat een herinnering opgehangen in deze vorm...het gaat hier over de lichting 2003-2011...de leraren en leraressen staan er ook bij...Deze vorm van afbeeldingen sieren veelvuldig winkelvitrines ook met klassen die het middelbaar onderwijs (dat in principe 4 jaar in beslag neemt-doch leerlingen kunnen de lagere school verlaten op 12 jaar en dan naar een soort technische school gaan) verlaten...afstuderen is hier zeer belangrijk en iedereen loopt er dan op zijn paasbest bij....meestal in een strak uniform.. gepaard gaande met vieringen, bloemen enz.
Besluit een leuk en gezellig feest zoals wij dat ook in Belgenland veelvuldig kennen.
De Hongaarse kinderactie of de Hongaarse kindertreinen 1923-27 - a magyar gyerekek Belgiumban 1923-27 - De case Paul Van De Velde - A vallomása Paul Van De Velde
Akasztó, Brakel, Deinze. Vorig jaar verscheen op deze blog een artikel over de Hongaarse kindertreinen die Hongaarse weeskinderen o.a. naar Belgenland brachten voor een vakantie in de periode 1923-27. Op dit artikel kwam een reactie van de direct betrokkene m.n. Paul Van De Velde (daarenboven was hij via zijn voormalige werkgever af en toe in het land van de Magyaren - ze hebben er een heuse fabriek) die rechtstreeks afstamt van een vader (Reszö Hauczinger - later Van De Velde) die in België kwam met de treinen, er bleef bij een familie, later geadopteerd werd door die familie Van De Velde. Van die vader is de betrokkene een afstammeling. Hij brengt, exclusief voor deze blog, zijn geïllustreerd verhaal dat hieronder is weergegeven. Een getuigenis die kan tellen...een fantastisch verhaal. - Overigens leven in Vlaanderen nog vele van deze afstammelingen van treinkinderen, verenigd in zgn. Hongaarse clubs -. Over de club in o.a. Rumbeke verscheen reeds info op deze blog...
Een kort historische situering omtrent, HONGARIJE
Rond 1900 hadden zowel Oostenrijk als Hongarije dezelfde persoon als staatshoofd. In Oostenrijk heette die dan KEIZER en in Hongarije noemde men hem KONING. In 1867 werd Franz Jozef tot koning van Hongarije gekroond. Hij bleef dat tot 1916, het jaar waarin hij stierf. Karel IV werd zijn opvolger, Karel IV was de echtgenoot van Keizerin Zita en de vader van Otto Van Habsburg. Hij hield het slechts 2 jaren uit en op 16 november 1918 werd dan ook de Volksrepubliek uitgeroepen . Door toedoen van de geallieerden richtten de socialisten, samen met de communisten, in 1919 een Radenrepubliek op met als kopstuk Béla Kun. In 1920 werd na de verkiezingen de monarchie terug een Koninkrijk Maar zonder Koning, Miklós Horthy werd aangesteld als Rijksbestuurder. In datzelfde jaar 1920 ondertekende Hongarije, gedwongende vrede van Trianon . Hierdoor verloor Hongarije 2/3 van zijn grondgebied en 3,5 miljoen Hongaren werden bij Roemenië, voormalig Tsjecho-Slowakije en voormalig Joegoslavië ingedeeld. In 1921 deed Koning Karel IV tweemaal een mislukte poging tot staatsgreep, dit had tot gevolg dat het Huis Habsburg definitief van de troon vervallen werd verklaard.
In de twintiger jaren werd onder Premier Graaf Betlen aan de consolidatie begonnen. De kerk kreeg meer invloed,sociaal democraten, socialisten en communisten werden verboden. De kleine burgerij en landbouwers verzeilden in de oppositie, het leger werd bevoorrecht. Het leven werd er zodoende niet beter op. In die periode kon men in vele lagen van de bevolking spreken over schrijnende armoede. Dit is ook het tijdperk waarin Hongaarse kinderen, die ondervoed waren, naar België en Nederland werden gebracht. Alleen met de bedoeling om ze hier op krachten te laten komen.
Volgens een uiteenzetting van Senator Lionel Vandenberghe, in oktober 2006, ging het over een caritatieve immigratie. Naar schatting zouden tussen 1923 en 1930 ongeveer 21.500 Hongaarse kinderen in Belgiëzijn toegekomen. Het eigenaardige aan geheel deze organisatie is dat men niet kan achterhalen wie uiteindelijk, als hogergeplaatste verantwoordelijke, zich met dit comité bezig hield. De Hongaarse treinkinderen zoals men ze noemde, werden quasi uitsluitend bij Vlaamse mensen ondergebracht.
Tussen 1923 en 1925 werden duizenden kinderen met
treinen naar België gebracht . De meesten van hen waren meisjes , alhoewel in mindere mate ook jongens. Velen zijn hier gebleven maar toch keerden na verloop van tijd heel wat van hen terug naa hun thuisland . Naar verluidt keerden de jongens vroeger terug dan de meisjes . Een reden daarvoor is niet echt gekend , maar er
wordt wel verteld dat er enige terughoudendheid bestond tegenover de nogal wilde HUNSE KARAKTERTREKKEN van de jongens. Deze kindertreinen, met vele Hongaartjes, leven nog steeds in het collectief geheugen van Vlaanderen en bij velen, nu nog, roept de naam Hongarije het beeld van "armoede" op...intussen is er wel veel veranderd natuurlijk...In menig familiefotoarchief, in Vlaanderen, is wel een of andere foto van hun 'Hongaartje" terug te vinden...
Deze kinderen werden door toedoen van de kerk en de
kloosters ondergebracht bij welstellende burgers . Enkelen zijn ook tot priester of kloosterzuster gewijd . De meestemeisjes belandden bij de notabelen van de gemeente en werden opgeleid als hulp in het huishouden , de jongens daarentegen werden ingeschakeld op de boerderijen.
VAN HONGARIJE NAAR BELGIE .
De treinen die vanuit Boedapest vertrokken vervoerden duizenden kinderen , zon treinreis duurde soms vier dagen. Gedurende die treinreis mocht niemand de trein verlaten. Zowel eten, slapen, wassen en plassen moest gebeuren in een kleine schamele treinruimte. Alle kinderen kregen een nummer toebedeeld waarmee ze zich kenbaar konden maken tegenover het comité dat de hulpverlening had opgezet. Eén zon groep kinderen kreeg in de zomer van 1925 als eindbestemming, EINE bij Oudenaarde.
Op de foto : Reszö bij aankomst in Belgie , als vaandeldrager , met naast hem zijn zus Erszebeth .
Bij die kinderen waren Reszö (12 jaar) en zijn zus Erszébeth (17 jaar) Hauczinger. Zij hadden in Hongarije, door toedoen van het regime hun beide ouders verloren, en werden als weeskinderen naar Belgie gestuurd. In eerste instantie werd de groep kinderen opgevangen in het OLV klooster te Eine. Daar kregen zij door de kloosterzusters hun eerste woordjes Vlaams te horen. Om hen daarbij te helpen kregen ze een soort woordenregister (szótár), waarin de hoogst noodzakelijke woorden waren in opgenomen om zich verstaanbaar te maken bij hun toekomstige pleegouders.
Het bewuste vertaalbriefje waarmee de eerste woordjes Nederlands werden aangeleerd.
Na een korte aanpassingsperiode waarin de kinderen terug op krachten konden komen werden zij doorverwezen naar hun pleegouders. Dezen hadden reeds eerder door het comité, één of meerdere kinderen toegewezen gekregen. Daarin hadden zijzelf echter géén enkel voorkeursrecht. Het werd dit kind, en het was te nemen of te laten. De bedoeling was dat de kinderen 3 maand zouden verblijven bij hun pleeggezin en daarna zouden terug gestuurd worden naar hun thuisland. Reszö en Erszebeth, als broer en zus, bleven uiteraard samen en werden toegewezen aan de familie Van De Velde. Een vooraanstaande boerenfamilie uit Nederename. Het gezin Van De Velde bestond uit 3 zussen ( Clotilde 55 j , Marie 53 j en Herminie 49 j) en 2 broers (Omer 52 j en Alfons 44 j). Niemand van hen was gehuwd, zij leefden als welstellende "Jonkmans en Juffers". Omer Van De Velde was, als eerste schepen, binnen de dorpspolitiek zeer gewaardeerd. Binnen dit gezin werden beide kinderen, Reszö en Erszebeth, met open armen ontvangen. Één van de Juffers gaf hen privéonderricht en leerde beide kinderen lezen en schrijven. Terwijl Erszebeth huishoudelijke taken werden aangeleerd werd Reszö ingeschakeld bij het werk op de boerderij. Op die boerderij was ook een grote kolonie duiven die dienden onderhouden te worden. Reszo kreeg als 13-jarige de grote verantwoordelijkheidover de verzorging van die prijsduiven. Het zijn trouwens die duiven die later een grote rol hebben gespeeld bij het besluit van Reszö om definitief hier te blijven. Na verloop van tijd kregen beide kinderen een Vlaamse roepnaam, Erszebeth werd Elisabeth en Reszö werd algauw Roger. Die eerste drie maanden verliepen aan een snel tempoen aangezien de toestand in Hongarije niet echt veel verbeterd was kregen de pleegouders de mogelijkheid om het verblijf van hun pleegkinderen met nog eens drie maand te verlengen. Na die tweede periode (februari 1926) moest dan de keuze gemaakt worden. De kinderen die terug wilden konden dat doen onder het toezicht van het Comité. Wie bleef viel volledig onder de verantwoordelijkheid van het pleeggezin. De pleegouders werden verzocht een document te ondertekenen waarbij zij zich borg stelden. Erszebeth, die ondertussen bijna 18 was, besloot om terug te keren naar Hongarije, terwijl Reszö zich hier echt thuis voelde en hier bleef. Op die manier werden broer en zus een eerste maal van elkaar gescheiden. Reszö beleefde hier een zorgeloze jeugd en het armtierige Hongarije werd verdrongen tot ver in zijn geheugen. Via briefwisseling bleef hij in contact met zijn zus in Hongarije. In 1928 kwam er een eerste hereniging van broer en zus. Omer Van De Velde, als politiek ambtenaar, had het kunnen bewerkstelligen om Erszebeth naar Belgie te laten overkomen voor een korte vakantie. Zo konden zij samen de zomer van 1928 doorbrengen. In de dertiger jaren werd het alsmaar woeliger in Hongarije. Het leger sympathiseerde met de Duitse nationaal socialisten en dit leidde tot fascistisch gerichte organisaties. Zeker nà 1933, toen de nazi's definitief aan de macht kwamen onder het bewind van Hitler, nam de invloed van Duitsland in Hongarije toe. Niemand mocht nog het land uit en de tweede wereldoorlog maakte alles nog moeilijker. Alle contacten werden voor een tweede maal verbroken (of gedwarsboomd) en het duurde tot na de oorlog vooraleer er terug een brief in de bus viel. In 1949 werd Hongarije een Communistische Volksrepubliek. De nog bestaande industrie werd verder ten gronde gericht. Gebrek aan levensmiddelen en andere materialen leidden ertoe dat er een rantsoenering werd ingevoerd. Imre Nagy die dan premier was, werd door de Communisten aan de kant gezet. Hij kon niet beletten dat de Communisten het meer en meer voor het zeggen kregen.
1926 ReszöenOmer Van De Velde1928 -Reszö met Erszebeth en Omer Van De Velde
Ersebeth was tijdens die woelige periode in Hongerije gehuwd en was moeder van 3 zonen geworden. Reszö hadhet veebedrijf van de familie Van De Velde in handen genomen en werd zelfstandig landbouwer.Tijdens die oorlogsjaren was Juffer Clotilde Van De Velde overleden (1942) en het gezin onderging hier de oorlogsjaren met de alhier gekende ups en downs. Toch was er ook tijd om te ontspannen en zo maakte Reszö kennis met Paula Decordier uit Zingem. Zij moesten echter wachten tot na de oorlogsjaren om hun liefde te verzilveren. Zij huwden op 6 september 1950.Na hun huwelijk gingen zij inwonen op de boerderij. Paula ging zich bekommeren om de ouder wordende Juffers en jonkmannen. Reszö was ondertussen een volwaardige landbouwer geworden.
Reszö en Paula op hun trouwdag
Eens de oorlogsjaren voorbij waren werd het terug iets rustiger in Europa en werd het mogelijk om Ersebeth naar Belgie op vakantie te laten komen. Dit kon enkel als alles geregeld en betaald werd vanuit België. Zo werd het mogelijk om broer en zus enkele malen te herenigen begin de jaren vijftig. Enkel zij mocht de reis naar België maken, niemand van haar kinderen noch haar man, mocht haar vergezellen uit schrik dat zij niet meer zouden terugkeren naar Hongarije.
Erszebeth te Nederename 1954 Reszö met één van zijn prijsduiven .
Weldra was er uitbreiding in het gezin Hauczinger Decordier. In mei 1951 werd Jozef geboren, december 1952 kwam Paul en in november 1955 werd een dochter Hubertine geboren. Allemaal kregen zij de naam Hauczinger. Naast de vreugde om de geboortes was er ook het leed bij het overlijden van Juffer Marie Van De Velde (1956). Door het op korte tijd wegvallen van enkele leden van de familie werd er méér en méér met de gedachte gespeeld om de naam Van De Velde door te geven aan Reszö en zijn kinderen. In augustus 1956 werd een aanvraag gedaan tot naamsverandering. Op 1 augustus 1956 geeft Koning Baudewijn de machtiging tot naamsverandering. Het jaar nadien , op 9 augustus 1957, bevestigd het ministerie van Justitie dit besluit. Vanaf nu werd Reszö Hauczinger officieel Roger Van de Velde. 1956 was ook in Hongarije een belangrijk jaar. Het leger en het volk spanden samen en brachten Imre Nagy terug aan het bewind. Begin november trok het Sovjetleger Boedapest binnen en brak er een volksopstand uit. Arrestaties, gevangenisstraffen en zelfs terechtstellingen waren aan de orde van de dag. In die Volksopstand vocht ook een zoon mee van Erszebeth. Aan de zijde van het volk en het Hongaarse leger vocht hij mee tegen de Sovjettroepen. Begin 1957 werd het te warm onder zijn voeten en is hij noodgedwongen het land moeten ontvluchten naar Oostenrijk. Vanuit Oostenrijk kwam hij door toedoen van het rode kruis in contact met zijn Oom Reszö in Belgie. Hij kreeg de toelating als vluchteling om in ons land te verblijven en werd opgevangen in het gezin van Reszö. Hier huwde hij na enkele jaren een Belgische vrouw en kon alzo definitief in Belgie blijven. Op die manier kreeg Reszö toch nog een Hongaars familielid in zijn naaste nabijheid. Onder wisselende en armoedige omstandigheden heeft Hongarije het in die omstandigheden moeten uithouden tot de ineenstorting van het Communistische regime in 1989.In 1958 overleden Juffer Herminie Van De Velde en Jonkman Omer Van De Velde. Alfons bleef als enigeover van de broers en gezusters Van De Velde. De Boerderij kwam nu op naam Van Reszö te staan en in 1960 overleed eveneens Alfons. Het gezin Van De Velde Decordier werd groter , in september 1960 werd Peter geboren, de vierde in de rij. Reszö bouwde zijn veebedrijf stilaan af en begon in een textielfabriek te werken.
In de zestiger jaren werd het steeds makkelijker om Hongarije te verlaten en zo kon Erszebeth nog verscheidene keren op bezoek komen bij haar broer en zijn familie en zag zij tevens haar zoon Sandor terug. Toch begon begin de jaren zeventigde ouderdom door te wegen, Erszebeth was ondertussen bijnazestig. De lange treinreis werd te vermoeiend en zo bleven de familiebezoekjes stilaan achterwege. De bezoekjes deinden uit en het contact vervaagde stilaan.
Reszö van zijn kant heeft er nooit ook maar één keer aan gedacht om terug te keren naar zijn vaderland. Hij kon de miserie die hij ginds had meegemaakt nooit vergeten. Hier had hij een tweede thuis gevonden en hier wou hij leven en sterven.
Reszö overleed op 14 augustus 1985 , Erszebeth overleed in Boedapest in 1993 .
Paula Decordier overleed in september 2011
Een uittreksel van de geboorteakte, opgevraagd in 1947, om het huwelijk in 1950 tussen Reszö en Paula te kunnenvoltrekken. De akte werd vertaald naar het Frans.
Overlijdensprentje van Reszö (Roger)Van De Velde Hauczinger
De ontmoeting in Brakel. Eindelijk konden we mekaar in levende lijve ontmoeten in Brakel en Paul bracht een fantastisch verhaal en een schat aan documenten mee...een ware getuigenis. Die staat hierboven neergeschreven
Paul Van De Velde, met zijn interessante documenten en dito verhaal op bezoek in Brakel. De dames snuisteren in zijn familiealbum enne er werd een Hongaars wijntje geschonken
Roberto, Paul, Rita en Olga keuvelen over het land van de Magyaren...een gemeenschappelijke passie
Paul toont interessante foto's aan Rita en Olga. Voorwaar een familiealbum om u tegen te zeggen
De dames konden het snuisteren niet laten...Paul geniet mee...
Documenten en dito Foto's: Paul Van De Velde Bron & Tekst: Paul Van De Velde die in Hongarije nog verwanten (via zijn tante) heeft maar hun spoor bijster is. Opmaak: Roberto Het vorige artikel over de treinkinderen is te raadplegen via: http://www.bloggen.be/hongarije_brakel_be/archief.php?ID=1691504 en dan naar beneden scrollen tot het artikel van 07/12/2011.
Akasztó, Fülöpszállás. Her en der hier in de omgeving worden er speciale evenementen georganiseerd rond 1 mei-majális , waarbij meestal het planten van een meiboom-májusfa állítás insluit. Daarenboven wordt er dan een programma rond geweven, al dan niet speciaal georganiseerd of een aangepast bestaand programma. Op 1 mei waren we te gast op de terreinen van de Biczó Csárda in het nabije Fülöpszállás. Het programma bevatte, naast de er dagelijks doorgaande paardenshow-lovas bemutató, het aanplanten van een meiboom en daarna konden de ingeschreven gasten aan tafel voor een oer-Hongaars menu zijnde gyulas soep-leves, een platteau flink gevulde met diverse vleessoorten, gevolgd door een zoet dessert. Kinderen konden er naar hartenlust spelen en een rondje rijden op een paard of een ezel. Wij namen deel aan dit programma, wij waren daar niet alleen,. Daarover brengen wij een fotoverslag. Deze Csárda bestaat uit een restaurant, een ingerichte arena voor een paardenshow, een soort motel en een stoeterij met hoofdzakelijk Lipizzaner paarden.
Het fotoverslag.
Het programma was bekend gemaakt via posters in de aanpalende dorpen en via de website van deze onderneming. Het programma bestond uit twee delen: aankomst, een receptie (frissen sült kenyérlángossal és tüzes barackpálinkával), het rechtzetten van een meiboom, gevolgd door een paardenshow (die daar eigenlijk dagelijks doorgaat voor groepen die aankomen per bus). Daarna volgde een Hongaars menu.
Ter verwelkoming van de ingeschreven gasten voerde een zigeunerensemble met viool en cimbalom (cigány muzsikával) typisch Hongaarse muziek op.
De wagens staan klaar om het talrijke publiek te transporteren (lovas kocsikázás) naar de arena waar de gewone paardenshow zal doorgaan.
En daar wordt de meiboom (májusfa állítás) rechtgezet door een paar kloeke kerels.
Bij aankomst werden de gasten verwend met een barackpálinká, frisdrank en het, normaal geserveerde, kenyérlángos met lookboter (frissen sült kenyérlángossal).
Deze lekkernij kenyérlángos (ofte broodlangos) - d.i. een platte deeg - werd continu gebakken in een hete oven. Ze werd dus oven-vers geserveerd. De gewone lángos is een deeg, gebakken in hete olie en geserveerd met look, kaas, tejföl, met gemalen noten, met cacao enz. Deze lekkernij kan men kopen op gewone markten, langs de weg, zowat overal en is voor de Hongaren een soort snelle hap - te vergelijken met onze zakje friet -.
Een poëtisch plaatje mag niet ontbreken want het is vrij cliché voor Hongarije: een traditionele pusztapomp (enkel nog te zien in dergelijke instellingen - bij de gewone huizen is ze totaal verdwenen -, een grasvlakte en grazende paarden.
In afwachting van de paardenshow bracht een lokaal volksdansensemble (néptancs) een paar dansen om het publiek op te warmen.
De paardenshow (lovas bemutató) bevatte de veel voorkomende onderdelen waaronder het doen neerzitten van het paard zoals een hond. Het paard gaat ook liggen en wordt soms gebruikt als een alternatieve zitplaats.
Staande op het paard de paardenherder ofte (csikós) en met de zweep knallen is een al even normaal onderdeel. Zijn kleding kan zowel blauw als wit zijn.
Ook dit hoort hierbij een koets met een vierspan van lipizzaner paarden. Stofwolken horen onverbrekelijk bij de puszta.
En het slotnummer, de apotheose is een achtspan, waarbij de ruiter rechtstaat op de twee laatste paarden. Dit wordt ook wel eens het Koch (een Oostenrijkse schilder) gespan genoemd. Recent zagen wij op een andere showplaats een gespan met 10 paarden...
Dit was voor ons een nieuw onderdeel: het drijven van een horde (ménes) lipizzaner paarden. Mooi en gracieus...
Na afloop werden de gasten met paardenwagens teruggebracht voor het tweede onderdeel van het programma: een Hongaars menu (ebéd a csárdaban)
En dit was het dan: na de gyulas soep, een uitgebreid vleesgerecht...(sült csirkecomb, sertéscsülök, pékné módra, resztelt sertésmáj) ofte een kippenbil, een varkenslapje, gepaneerd varkensvlees en veel lever - waar de Hongaren gek op zijn - op een bedje van aardappelen. De globale prijs voor het hele programma was geen acht Euro per persoon
Akasztó-Izsák-Fülöpszállás-Kiskőrös. Eind april, begin mei is een uitgelezen periode om van de ontluikende natuur te genieten. We woonden de laatste tijd een paar evenementen bij in functie van natuurbeleving zowel in de natuur zelf als door middel van presentaties. Daarover brengen we een fotoverslag.
Het fotoverslag.
Een morgen aan Kolon tó in Izsák. Hier zijn belangrijke werken uitgevoerd om meer open water partijen te creeëren.
Hier een zicht op de open water partij die vooral rietvrij moest gemaakt worden en uitgediept. Moet nieuwe soorten broedvogels aantrekken en vogels bewegen er te pleisteren tijdens de trek.
Een zicht naar de andere zijde van die openwater partij. Dit maken vergde twee jaar werk met bijzonder zware machines die moesten werken in een bijzonder modderige omgeving. Daarenboven moest een stortbekken voor het slib aangelegd worden.
Aan de ene zijde is een heuveltje aangelegd om van daar af te kunnen observeren.
En gewapend met de telescoop zijn er hier zeer veel interessante waarnemingen te doen en te beleven.
Een presentatie over Kolon tó in de bibliotheek van Fülöpszállás door iemand van het nationaal park.
Het "mme" (HongaarseOrnithologische en Natuurbeschermingsvereniging) logo prijkt aan de ingang van het zaaltje. Hier het vaandel van de lokale provinciale afdeling van deze instelling.
Anita Grécs, verantwoordelijke opleiding van "mme", toont een nieuwe educatieve folder, over de vogels van de lente, bestemd voor de schoolkinderen.
Csaba Biró, verantwoordelijke van het nationaal park (Kiskunsági nemzeti park) voor dit gebied, is klaar voor zijn geïllustreerde presentatie over dit interessant moeras-meer.
Na afloop van deze presentatie werden we bedankt voor de aandacht. We kregen info over de geschiedenis van dit gebied, de evolutie van de oppervlakte gedurende de laatste jaren en veel info over fauna en flora in dit gebied.
In Kiskőrös gingen we een avond op pad om te luisteren naar de zang van de nachtegaal (fülemüle)-
Fülemülék éjszakája..
Instappen aub om met de paardentram naar het natuurgebied "Kiskőrösi Turjános" te trekken. Veel jonge families en heel wat kinderen waren aanwezig., Ook hier was mme de organiserende instelling.
En daar gaan we dan met het bonte gezelschap. Ambiance was er meer dan genoeg.
Aankomst aan het betrokken gebied natuurgebied (bescherming van de natuurlijke waarden staat erop), met het logo van natuurgebied, annex vogelrijk gebied
.
Gyula Kósa van "mme"-
termeszetvedokkiskoros- geeft uitleg wat ons te wachten staat met o.a. het uitbundige gezang van de nachtegaal (Luscinia megarhyhos), die hier alom te horen is.
Kirtyan Tamas, natuurgids en vogelkenner in gezelschap van de man van de bekende lokale paardentram. Onder de bok zaten heel wat 'goedies' zoals pálinka en kővidinka wijn. Die werden door de volwassenen uitbundig 'geproefd'.
In het gebied (Kiskőrösi Turjános) is een leerpad aangelegd met diverse interessante infopanelen voor het publiek.
In dit gebied is een schuilhut, annex observatiehut opgesteld aan een grote voedertafel.
Bij een praatje hoort een plaatje, de gids had het over bepaalde vogelsoorten en dan moet het vogelboek helpen om die vogels visueel aan de kinderen te kunnen tonen.
En zo worden hier nestkasten opgehangen aan de bomen, met een volwassen 'vleeshaak' zouden wij zeggen. Zo is er geen schade aan de boom.
En dit hoort er ook bij. Na afloop, een vuurtje stoken en de kinderen konden hun eigen meegebracht spek laten roosteren en verorberen. In hun hart blijven de Hongaren een "herdersvolk".
En dit is ook waar te nemen hier in de omgeving. Een kudde runderen van het Hongaarse grijze ras aan een grote boerderij, uitgebaat door personeel aangesteld door het nationale park. Gewone Hongaarse landbouwers vinden dit runderras niet zo interessant wegens niet erg economisch rendabel. Vandaar dat het nationale park vele van deze grote uitbatingen heeft opgericht.
Bron: eigen waarnemingen en ervaring en eigen foto's. Zie ook: www.mme7.blogspot.hu
Dez"e
