De zesde wedstrijd was er één tussen de enige 2 ploegen van de reeks die nog ongeslagen waren. En het werd ons al meteen duidelijk hoe het kwam dat de tegenstander nog niet had verloren. Eigenlijk konden we zelfs al op voorhand weten welk vlees we in de kuip zouden hebben, want in 5 matchen speelden ze zo maar eventjes 3 keer gelijk. Met de ingesteldheid om niet te verliezen op het veld komen, eigenlijk is het triestig zo uw zondagvoormiddag te moeten invullen. Geef mij dan maar ploegen als t Kloefke, Victoria Skansen of The Blue Stars. Die ploegen wilden ten minste voetbal spelen, al kregen ze wel een ferme tik. Om dan nog maar van FC Ter Mote te zwijgen, want zij waren tot nu toe de enige ploeg tegen wie wij niet in staat waren om te voetballen, het eerste kwartier niet na gesproken.
Over de wedstrijd van zondag kunnen we dus kort zijn : in de eerste helft drukken we de thuisploeg constant tegen de eigen 16, en alhoewel we niet onze beste wedstrijd spelen (veel slechte passes, slechte voorzetten, ) krijgen we toch enkele mooie kansen. Maar een gebrekkige afwerking en een attente keeper zorgen ervoor dat de stand bij de rust nog steeds 0-0 was.
In de tweede helft hetzelfde spelbeeld, maar nu kunnen we wel goed voetbal brengen. Aan de andere kant levert dit ook wel enkele gevaarlijke counters op. Door een prachtig shot van Steven komen we oververdiend op 0-1, maar wanneer een gevaarlijke tackle van de thuisploeg niet gefloten wordt door de scheids komt de thuisploeg terug op gelijke hoogte. Een eerste maal dat de thuisploeg geholpen wordt door de arbiter. Wanneer Steven met een schitterende vrije trap de bordjes terug in ons voordeel doet veranderen, dachten we heel even dat de buit binnen was. Maar dat was buiten de scheids gerekend die het nodig achtte om de thuisploeg nogmaals een handje te helpen door een buitenspel doelpunt goed te keuren. Het ging weliswaar om positie buitenspel, maar wanneer de regel op 1 lijn geldt, dan moest de scheids dit doelpunt afgekeurd hebben. (Nu, voor ons mag die regel sowieso afgekeurd worden, want dit is pas echt belachelijk!!!! Dit ter zijde.)
Voor de eerste keer puntenverlies dus, voor de eerste keer ook een mindere scheids op het veld. (kaarten voor echte vuile overtredingen van de thuisploeg bleven onbegrijpelijk op zak, 2 doelpunten in geschenkverpakking)
Al moesten we tegen zon beperkte ploeg, ook al hadden we de scheids niet mee, toch de drie punten mee gegrabbeld hebben naar Izegem
De vijfde wedstrijd was nog niet begonnen of het eerste euvel van de dag diende al opgelost te worden. Doordat het derde terrein op het sportstadion niet speelklaar was, werden de plaatselijke scholieren getransfereerd naar het vierde plein, zodat er voor onze wedstrijd geen plaats meer was. Mede dankzij de bereidwilligheid van de verantwoordelijken van SV Izegem kon de wedstrijd toch doorgaan, en dit op de voor ons niet eens zo onbekende terreinen van de plaatselijke Paars-Witten.
De wedstrijd zelf dan. Het was vrij snel duidelijk dat Ter Mote de beste tegenstander was die we tot nu toe mochten bekampen. Weliswaar waren we in het eerste kwartier duidelijk de betere ploeg en we kwamen dan ook verdiend op voorsprong nadat Steven vanop de rand van de zestien verschroeiend hard kon uithalen. Maar na het openingsdoelpunt werd er bij de thuisploeg nog slechts sporadisch gevoetbald, met te veel lange ballen als opmerkelijkste wapenfeit. Tegen onze natuur in, al zaten de bezoekers daar natuurlijk ook voor iets tussen. Naarmate de wedstrijd vorderde kwamen die beter in de match, doch leidde dit in de eerste helft niet tot een echte kans. Wij als thuisploeg konden daar enkele gevatte counters tegenover stellen, met enkele kleinere kansen tot gevolg.
De tweede helft was een copie van de laatste 20 min van de eerste helft, met de bezoekers die constant op zoek waren naar de gelijkmaker. Ei zo na kwam die er ook, maar het gelijkstellend doelpunt werd terecht afgekeurd wegens buitenspel. Niettegenstaande het spelbeeld, waren de betere kansen opnieuw voor de thuisploeg en het was eigenlijk niet te geloven dat het zo lang 1 0 bleef. Telkenmale werd er te lang getwijfeld om af te drukken. Maar 5 min voor het einde was het dan toch zo ver. Op één van de vele counters lukte Stefaan zijn 8ste doelpunt van het seizoen, meteen nog maar het tweede tegendoelpunt voor de bezoekers in deze competitie. In de laatste min kon de doelman(!!!) van de tegenstander op een hoekschop milderen tot 2 1, meteen ook de einduitslag. Al bij al een verdiende overwinning, al zat een gelijkspel voor de bezoekers er zeker in. Maar daarvoor hadden ze net te weinig echte kansen
De vierde wedstrijd begon met enorm veel schuifwerk in de basis, daar er maar liefst 6 spelers niet beschikbaar waren voor de dienst. Kinderen op bezoek, schouder bezeerd, op reis, ziek, allemaal geldige redenen om niet te kunnen spelen. Slechts ternauwernood konden we 11 spelers op de mat krijgen. Als je dit al een mat kon noemen, want het woord akker zou hier meer op zijn plaats zijn.
Voor de tweede keer dit seizoen kwamen we op achterstand. Niet dat het verdiend was, want de eerste drie kansen waren voor ons en eigenlijk was het aan een aanvankelijk sterke doelman te danken dat de bordjes niet de tegenovergestelde stand aangaven. Het was echter uitstel van executie, want op één van de vele aanvallen kon Stefaan mooi terugleggen op Karel die loeihard en weliswaar met een beetje geluk het leer achter de doelman kon vlammen. Meteen de start van een goeie eerste helft die met nog een schitterende vrije trap van Jimmy en een penalty-goal van Tommy de logische 1-3 bij de rust opleverde.
De tweede helft kan heel kort samengevat worden: een volledig onmondige thuisploeg bakte er werkelijk niets meer van en met nog doelpunten van Tommy, Stefaan en Karel en nog 2 van Jimmy (waarvan één vrije trap schitterend in de winkelhaak) kon de match uiteindelijk afgeblazen worden met een niet eens overdreven 1-8 eindstand. Een goeie repetitie voor de topper van volgende week.
Nog dit: voor de tweede maal in vier wedstrijden was de scheids uitermate tevreden over het fair play gehalte van de wedstrijd, zowel van de thuisploeg als de bezoekers. Het mag niet vreemd klinken dat wij in 4 wedstrijden nog geen enkele kaart hebben gepakt
De derde wedstrijd begon met een minuut stilte als eerbetoon aan een overleden vriend van Max. Hierbij wensen we ook de scheids en de tegenstander te bedanken om die minuut stilte te respecteren.
Was het die dramatische gebeurtenis die nog door de hoofden speelde, of een volledig hertimmerde verdediging die er voor zorgde dat de thuisploeg in het begin van de wedstrijd de betere kansen had. Voor het eerst in deze competitie kwamen we op achterstand, en niet eens onverdiend. Maar dankzij een doelgerichte en aan 100% afwerkende Steven konden we de eerste helft wel nog met een voorsprong (23) afsluiten, maar denderend was het spelbeeld in ieder geval niet. We speelden veel te traag en gaven de tegenstander te veel ruimte. Gelukkig voor ons miste de thuisploeg op de koop toe nog een penalty.
De tweede helft was van een ander kaliber. Met 2 frisse spelers in de ploeg konden we nu plots wel tempo maken. De druk werd meteen opgevoerd en dit resulteerde in 3 treffers in de eerste 5 minuten. Meteen was de match gespeeld. De thuisploeg kon verder geen vuist meer maken en wij konden daarvan profiteren om nog 3 maal te scoren.
Ondanks een goeie eerste helft van de thuisploeg bleken we toch een serieuze maat te groot.
En dit hadden we vooral te danken aan onze 2 spitsen, Stefaan en Steven, die elk 4 maal de weg naar doel vonden.
Tweede wedstrijd van de nieuwe ploeg in de reeks. Homet kon geen beroep doen op Tom Mestiaen wegens pijnlijke bil, maar kon deze keer wel rekenen op keeper Laurens Lefevere. Beide ploegen waren aan elkaar gewaagd in de eerste helft, met toch een licht overwicht voor de thuisploeg. Maar tot echt uitgespeelde kansen kwam Homet niet. Een bedrijvige Kurt Corneillie miste scherpte voor doel en Stefaan Ringaert kon geen vervolg breien aan zijn goede eerste match. Een billijke 0-0 aan de rust was dus een logisch gevolg. Na een tiental minuten in de tweede helft kwam de thuisploeg met een gelukje op voorsprong na blessure van een speler van de tegenstrever. Kurt Cornillie kon alleen op de keeper afstormen en liet die kans duidelijk niet liggen : de oververdiende 1 0 stond op het bord. Meteen het sein voor de trainer omKurt te bedanken met een applausvervanging en hem de kans te geven de innerlijke dorst te lessen met een pilsbiertje.
Na de openingstreffer was de veer bij de bezoekers duidelijk gebroken en de kansen stapelden zich dan ook op. Kort na de 1 - 0 legde Lode Vermeersch de wedstrijd in een definitieve plooi door de bal mooi naast de keeper in de verste hoek binnen te schuiven. De thuisploeg ging op zijn elan verder en wat niet lukte in de eerste helft lukte nu wel bij praktisch iedere aanval. Karel Renier, Steven Feys, Bjorn Fertein en Hanson zorgden elk met hun doelpuntje voor een tweede opeenvolgende overwinning. Homet Quicky begint aldus met een 6 op 6 aan het nieuwe seizoen en wordt zo één van de smaakmakers van de competitie.
De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen was nog maar net op gang gefloten of de stand moest al 1 0 zijn voor de thuisploeg. Alleen een aarzeling van de spits zorgde ervoor dat dit niet zo was. We waren dan ook meteen gewaarschuwd.
Dit was dan ook het sein om de wedstrijd in handen te nemen. Vanaf de tweede min van de wedstrijd hadden we constant balbezit, doch in het begin van de match leverde dit maar weinig kansen op. Totdat Kurt zijn verborgen wapen tevoorschijn haalde en met een verre inworp tot voorbij het penalty punt het hoofd vond van Stefaan : 0-1 na een kwartier.
Door slap verdedigen kwam de thuisploeg echter niet eens onverdiend op gelijke hoogte. Niettemin konden we toch de rust ingaan met een voorsprong doordat Tom een enig mooie voorzet van Lode aan de tweede paal overhoeks kon binnenkoppen. De voorsprong was gezien het geleverde spel zeker terecht en mocht (of moest) eigenlijk iets groter zijn, want er werden nog tal van kansen de nek omgewrongen.
In de tweede helft was de dominantie van de bezoekers evenzeer aanwezig doch dit leidde niet onmiddellijk tot grote doelkansen. Totdat Björn een listige pass binnendoor kon versturen richting Karel die nog net zijn voet tegen de bal kon zetten en zo het leer onder de doelman zag verdwijnen in het net: 1-3 en match gespeeld. Maar niet voor de thuisploeg, want op één van de vele counters die ze in de tweede helft in huis hadden werd opnieuw gescoord zodat de wedstrijd wederom spannend was.
Maar 10 min voor affluiten vond Stefaan het allemaal welletjes en hij begon aan één van zijn fameuse rushes. 2, 3, 4 man in de wind zetten en dan vanuit de zestien verschroeiend hard uithalen naar de rechterbovenhoek : de keeper was totaal kansloos en de 2 4 stond op het niet eens aanwezige scorebord.
Een oververdiende overwinning in onze eerste wedstrijd van deze competitie, maar zeker niet te vergeten de thuisploeg een pluim te geven omdat ze het ons zeker niet gemakkelijk hebben gemaakt.
De kalender voor de bekerwedstrijden is eindelijk bekend. De drie reeksen werden onderverdeeld in poules van 4 ploegen, doch er is echter één poule bij waar er slechts drie ploegen tegen elkaar moeten strijden. En laat dit nu toevallig ook de poule zijn van HQUtd!
De eerste oefenwedstrijd van onze nieuwe ploeg eindigde in een 3 - 2 overwinning. Doelpunten : Bjorn en Benny Fertein en Tom Mestiaen In de eerste helft was het eenrichtingsvoetbal met een tegenstander die duidelijk onder de indruk was van een bij wijlen fris voetballende bezoekende ploeg. Dit resulteerde in vlotte combinaties, snelle tempowisselingen en uiteindelijk 3 doelpunten binnen het eerste kwartier. Daarna zakte het tempo ietwat zodat ook de thuisploeg meer en meer in de wedstrijd kwam. In de tweede helft was de situatie eerder omgekeerd. Door het uitvallen van witte parel Tom Mestiaen en de inbreng van Angelo Kindt bij de thuisploeg werd het middenveld veelal overlopen, wat samen met een fysieke weerbots van de prestatie in de eerste helft resulteerde in overwicht en uiteindelijk 2 doelpunten voor de thuisploeg. Gelukkig bleef het hier ook bij zodat we al bij al kunnen spreken van een geslaagd debuut. Zondag moet de bevestiging volgen tegen Victoria Skansen.
Oefenwedstrijd woensdag 29/08/07 19.00h Onze Kinderen Rumbeke Aanwezig zijn om 18.30h
Bjorn en Benny Fertein, Lode Vermeersch, Kurt Cornillie, Tommy Coussement, Ruben Tuyttens, Stijn Debruyne Stefaan Ringaert, Tom Mestiaen, Steven Feys, Jimmy Provoost, Mario Desmet, Maxim Lefever en Laurens Lefevere
