Hout, hout, hout..., wij blijven doorgaan met het vervoeren, klieven en opbergen van de houtblokken in onze bergplaats. De bergplaats geraakt stilaan vol en de stapel houtblokken aan het kasteel wordt kleiner en kleiner.
De tractor doet zijn werk en brengt niet minder dan zeven volle karren boomstronken aan.
Daarbij rijdt Dré voorbij de cafetaria waar het nieuw aangeplante gras voor een eerste keer gemaaid werd.
En tot mijn verbazing vind ik (zie foto 4) een steen die nog overgebleven is van die mooie tegels die rond het kasteel werden gelegd in de negentiende eeuw. Nostalgie en een mooie herinnering aan de geschiedenis van alle jaren die ik in en rond het kasteel heb doorgebracht...
Niet alleen het hout wordt uit het park weggehaald, ook het steenpuin dat hier en daar is opgestapeld tussen de bomen moet verdwijnen.
Voor het kasteel bevindt zich een enorme stapel stenen (afval uit het kasteel) tussen twee eeuwenoude beuken. Dit puin kan goed gebruikt worden om de grond naast onze bergplaatsen op te hogen. Kruiwagen na kruiwagen voer ik die afval naar de aangeduide plaats en ik moet toegeven, na twintig ritjes heen en weer voel ik de jaren tellen...
Gelukkig is de berg intussen zo klein geworden dat wij volgende week alles opgeruimd kunnen krijgen!
