Versleten stoelen worden gerecycleerd. Het ijzer wordt verzameld en verkocht. Met de opbrengst hiervan wordt het materiaal van onze groenploeg onderhouden. Dat vraagt heel wat werk. Om de houten of plastieken zitvlakken en rugleuningen te verwijderen wordt gebruik gemaakt van de voorhamer. Die stoelen worden afgehaald op de speelplaats Kluizevelden en naar onze bergplaats gevoerd. Daar worden ze gedemonteerd en opgeslagen in één van de boxen. Op foto vier zie je de beginfase, op foto vijf kan je merken dat er al heel wat verzameld werd: poten van stoelen, zitvlakken, een ijzeren kast, enzovoort....
Naast onze bergplaats heeft François zijn vaardigheden aangewend om de inkom van de houtloods van een vloertje te voorzien.
Als wij ons in het park begeven, zien wij altijd mooie dingen. Zo valt het bij het binnenkomen onmiddellijk op dat de kippen hun territorium deze week verlegd hebben naar de uitgang. Daar groeien overigens prachtige gele bloemetjes die de lente lijken aan te kondigen.
Dré is intussen ijverig bezig met het verspreiden van het bladerdek (dat de grond volledig bedekt) te verspreiden over een grotere oppervlakte zodat wij een dikke laag bladgrond krijgen.
Op weg naar de nieuwe parkklassen wandelen wij voorbij het herdenkingsboompje van Tinne Simons, een overleden collega, en stellen wij vast dat ook hier de lente zichtbaar wordt.
Een blik op die parkklassen leert ons dat het einde van de werken stilaan in zicht komt. Gelukkig maar want de leerkrachten van het eerste leerjaar wachten vol ongeduld op het moment dat zij hun nieuwe klas kunnen betrekken!
Voor het eerst werd er een UFO (lees vliegende schotel) gespot in het park van Groenendaal. Hoe die daar terecht kwam blijft een raadsel maar gelukkig waren wij er tijdig bij om dit unieke moment vast te leggen. Maar wij deden uiteraard nog andere dingen in het park. Eén van de omgevallen bomen werd vakkundig in stukken gezaagd door Peter en vervoerd door Stan, terwijl Ludo en ik die stukken tot brandhout kliefden. Onze stapelplaats geraakt overigen stilaan vol...
Als deze taak er op zit, gaan wij Dirk en André helpen. Die zijn druk bezig met het verhakselen van de dunnere takken die nog overal verspreid in het park liggen na de storm van twee weken geleden. Veel lawaai, maar de verhakselaar is een betrouwbare machine die zijn werk doet!
Morgen begint de lente, maar er valt nog heel wat werk te doen in het park. Naast onze bergplaatsen komt dan toch een strook waar wij met onze tractor kunnen rijden. Daarom werden alvast een aantal betonnen steunbalkjes gerecycleerd. Het hout dat zich naast die balken bevindt werd vandaag nog gekliefd en onmiddellijk weggevoerd naar de geïnteresseerde koper. Een hele auto vol, dat schiet wel op...
Het grasveld voor het kasteel ligt vol met takken en takjes die na de storm van vorige week uit de bomen waaiden. Niet één maar acht kruiwagens vol werden afgevoerd naar de verhakselaar en ter plaatse verwerkt tot houtschilfers, een goede bodembedekker.
Buurman Jelle (uit de Ullenshofstaat) biedt zich aan om de afgebroken tak uit de magnolia af te zagen maar heeft daarbij heel wat pech. Bij het steunen op een tak, breekt deze tak af. Een val van vijf meter hoog wordt nog wat afgeremd door een andere tak maar Jelle komt zwaar ten val en breekt daarbij zijn voorarm. Een spoedig herstel, Jelle, van heel de groenploeg!
Tenslotte werpen wij nog een blik op het nieuwe parkgebouw. Zoals je kan zien, werden de ramen geplaatst en komen wij weer een stapje dichter bij de afwerking.
Bij het binnenkomen in het park valt meteen op dat een grote tak van de magnolia vóór het kasteel het begeven heeft. Jammer maar de wind was blijkbaar sterker dan de boom...
Intussen wordt er ijverig verder gewerkt aan de nieuwe parkklassen. Op het dak merk je een zwarte laag (roofing?) die er vorige week nog niet was. Naar verluidt zouden de nieuwe klaslokalen in de loop van het derde trimester in gebruik worden genomen.
Om te vermijden dat de klimopplanten de buitenmuur van het park zouden overwoekeren gaan Hugo, Ludo en ikzelf aan de slag naast het voetbalveld. Zo wordt weer een plekje behoed voor wildgroei.
De stormschade in het park van Groenendaal viel gelukkig mee. De groenploeg was er als de kippen bij om een boom (die echt wel op vallen stond) aan de brug te verwijderen. Omzagen, alle takken verwijderen en de restafval verwerken in de verhakselaar. De bruikbare stukken boomstronk werden gestapeld bij het brandhout en het verhakselde hout en loof werd gebruikt als bodembedekker.
Nadien werden nog enkele boompjes aangeplant in de zone voor de sporthal. Hoe meer groen, hoe beter!
Vandaag werkt de groenploeg verder aan het verwijderen van het steenpuin aan de bergplaatsen. Met de tractor brengt Stan telkens een lading naar de buitenmuur aan de kant van de wijk Bordink. Daar wordt alles netjes tegen die muur gestapeld (aan de chaussée André) en daarna bedekt met een laag bladgrond zodat je er zonder ongevallen over kan wandelen. Die grond is een eindje verder langs de piste bijeengeschraapt en bestaat voor een groot deel uit het gras dat in de loop der seizoenen werd gemaaid. Een zachte bovenlaag dus, gemaakt uit gerecycleerd natuurlijk materiaal.
Op andere plaatsen in het park zien wij bijvoorbeeld hoe er naast de sporthal voor een nieuwe rij bomen werd gekozen.
Terwijl heel wat jongeren betogen voor een beter milieu en duizenden milieuactivisten zich inzetten om dat te realiseren, blijven anderen hun plastiek afval dumpen waar zij maar willen. Op de tweede foto zie je wat achterblijft op een half voetbalveld na een warme dinsdagmiddag... Gelukkig zijn niet alle jongeren zo onverschillig als het over een beter milieu gaat.
Dichter bij de speelplaats werpen wij nog even een blik op de nieuwe parkklassen. Een deel van de ramen werd intussen geplaatst en op het dak ligt een groot zeil.
Er wordt hard gewerkt om dit nieuwe gebouw tijdig af te werken.
Werk is er altijd in het park. Op de plaats waar nog een bijkomende bergplaats werd gepland, hadden wij reeds een hele laag steenpuin verzameld als ondergrond voor een betonvloer. Intussen werden de plannen gewijzigd en moet dat steenpuin (toch minimum 25 m² groot en 30 cm dik) weer weg...
Verderop in het park heeft peter nog een boom omgezaagd en ook die moet verwerkt worden. Met gevaar voor eigen leven, zoals Ludo ondervond toen de vallende boom zijn hoofd raakte. Gelukkig zonder veel erg...
De verhakselmachine en de boomkliever werkten op volle toeren en op het einde van de namiddag waren alle boomresten opgeruimd!
En dat steenpuin..., reeds vier volle karren werden weggereden maar er blijft nog heel wat over.
Onze houtbergplaats steekt intussen weer boordevol brandhout, zoals je kan zien op de laatste foto van de dag.
Dat er heel wat bomen sneuvelden bij de herinrichting van het park is nog zwak uitgedrukt. Maar gelukkig werd reeds een deel vervangen door nieuwe, jonge bomen die het voorjaar weer groener zullen kleuren. Je kan op volgende foto's de aanplantingen bekijken vanaf de poort in de Ullenshofstraat tot aan het voetbalveld. Zo wordt de lucht alvast een beetje meer gezuiverd dan vorig jaar...
Na meer dan een half jaar boomstronken klieven tot brandhout, wordt er nu vooral gewerkt aan het verhakselen van de bergen dunnere takken die overblijven na het vellen van de bomen. Het verhakselde houtafval wordt per kruiwagen vervoerd naar de chaussée André (genoemd naar chef Dré) die zich aan de uiterste muur van het park bevindt. Na twee uur zijn er ongeveer veertig kruiwagens uitgekieperd, goed voor meer dan 25 m hakselhout als bovenlaag. Op de drie laatste foto's zie je hoe onze weg gegroeid is...
Er blijven nog heel wat dode bladeren rondzwerven in het park. Maar ook vandaag worden die bladeren verder bijeengeveegd en verzameld. De berg bladeren in het (oude) kippenhok groeit zo gestaag naar een hoogte van anderhalve meter.
Een kijkje op foto 4 en 5 zie je het verschil tussen kruiwagen 1 van vandaag en kruiwagen 11. Dat wordt later prima bladgrond!
Het uitzicht van de dreef naast het kippenhok lijkt zo heel wat mooier, dat is alvast een stap vooruit.
De laatste stukken boom die nog resten na de werken aan de parkklassen, werden vandaag gekliefd en weggevoerd. Daarmee wordt de oever van de vijver langs de kant van de dreef weer volledig vrij gemaakt. Het brandhout wordt, zoals gewoonlijk, weggevoerd met de tractor en gestapeld in onze bergruimte.
Op de laatste foto zie je ook de laatste blokken brandhout die nog vervoerd moeten worden.
Een nieuw jaar, mooi weer en terug in ons park aan het werk, meer moet dat niet zijn! Met een beperkte groep weliswaar maar dat kan de pret niet drukken. François, Dirk en Ludo samen aan de verhakselaar om de laatste boomresten aan de vijver weg te werken.
Ikzelf hark de bladeren aan het kasteel bij mekaar om ze op te stapelen in het intussen verlaten kippenhok.
Op de beelden is ook mooi te zien hoe de vijver terug zijn normale peil heeft bereikt. Prachtig toch, de vijver, de rust en de herinneringen aan al die jaren die wij hier ooit doorbrachten in dit college met zijn mooi kasteel en zijn uniek park...
De laatste stukken boom liggen op ons te wachten, het einde komt stilaan in zicht. Jammer genoeg laat vandaag onze tractor het afweten zodat wij het brandhout met de kruiwagen naar onze bergplaatsen moeten voeren. De bergplaats aan de parking is intussen volledig opgevuld.
Dus: met de kruiwagen vertrekken aan de parkklassen en zo het klaargemaakte brandhout vervoeren per kruiwagen naar de verste uithoek van het park. Telkens een kleine tweehonderdvijftig meter heen en terug, het kruipt in de benen.
Als wij dan zonder tractor ook nog de houtkliever manueel naar onze garage hebben gereden, is het duidelijk dat een kerstvakantie deugd zal doen. Twee weken geen groenwerkers in het park dus (tweede kerstdag en 2 januari), een periode van rust en bezinning...
De vijverrand is intussen bijna volledig vrij gemaakt van al het hout dat in de voorbije maanden werd opgestapeld na het kappen van talrijke bomen.
Koud maar droog, meer moeten wij niet hebben om verder te werken aan het opruimen van de overblijfselen van wat eens mooie bomen waren die het park sierden. Komt er ooit nog evenveel groen in Groenendaal? De toekomst zal het uitwijzen maar intussen blijft er nog heel wat resthout dat moet worden verwerkt tot brandhout. Vandaag wordt dit opgestapeld in de bergplaats die het groencomité kon bouwen met de resten van de vroegere brommerloods. Hier ligt al heel wat brandhout, maar er is nog plaats voor meer...
Ondanks het sombere herfstweer trok de groenploeg weer het park in.
De resterende boomstammen werden door Peter en Hugo verzaagd zodat Ludo, Dirk en Stan met de boomkliever alles tot brandhout konden verwerken. Zwaar werk maar het leverde toch weer vijf volle karren op die door Dré naar de bergplaats werden vervoerd. Daar kon François alles netjes stapelen: het brandhout wacht nu op een koper.
Herfst betekent ook het vallen van de bladeren. Om te vermijden dat deze bladeren zich in heel het park verspreiden, veeg ik ze bij mekaar. Vijftien kruiwagens later vormt zich al een mooie berg in het oude kippenhok.
De wijzigingen in het Groenendaallandschap blijven zich opvolgen. Zo zien wij vandaag een heuse reling aan de achterzijde van de sporthal. Gelukkig maar want als je daar een misstap deed, belandde je meer dan één meter lager op de looppiste. Dat kan nu gelukkig niet meer...
Het kasteel wordt intussen opgevrolijkt door een smiley, misschien om de oud-leerlingen te verwelkomen, volgende zaterdag?
Op de fietsenparking van de lagere school bevindt zich al meer dan twintig jaar een stapel bakstenen, afkomstig van de buitenmuur die zoveel jaren geleden instortte... Deze bakstenen vervoeren wij naar de sporthal waarna wij ze zullen recycleren. De stenen worden gebruikt om de nieuwe vloer van onze bijkomende bergplaats aan te leggen.
Intussen blijven er nog heel wat stukken boom liggen die wij moeten verwerken tot houtblokken. De eerste stapel is reeds weggewerkt en de tweede (tegenover de nieuwe parkklassen) zal binnen enkele weken weggewerkt worden.
Intussen blijft het opvallend hoe laag de waterstand in de vijver momenteel is. Het blijkt echt wel een heel droog jaar geweest te zijn!
